Lewatywa – na czym polega, czy boli, kiedy się ją stosuje?

Tak zwane zabiegi przygotowawcze przed porodem dawniej były obowiązkowe. Obecnie już nie musisz się zgadzać na depilację i lewatywę. Żeby jednak świadomie podjąć decyzję, warto wiedzieć, jak one wyglądają i czemu mają służyć.

Lewatywa przed porodem

Lewatywa – to pochodzące z łaciny słowo oznacza zabieg oczyszczenia odbytnicy przez wprowadzenie do niej płynu, w wyniku czego po kilku minutach dochodzi do wypróżnienia.

 W szpitalu może wyglądać to tak, że ktoś z personelu (zwykle salowa) zakłada do odbytu pacjentki cewnik (plastikową rurkę), przez który do końcowego odcinka jelita grubego wprowadza wodę z mydlinami. To stara metoda, ale wciąż stosowana w niektórych szpitalach.

W pozostałych pacjentka dostaje zestaw jednorazowego użytku z pojemnikiem zawierającym specjalnie przygotowany do tego celu płyn i wykonuje lewatywę sama. Zabieg ten może być nieprzyjemny, a czasami nawet bolesny (choć nie musi).

Czemu to służy?

Dzięki opróżnieniu jelita rzadziej dochodzi do mimowolnego oddania stolca podczas porodu.Najczęstszym argumentem za wykonywaniem lewatywy jest higiena i bezpieczeństwo dziecka, które nie powinno mieć kontaktu z bakteriami matki znajdującymi się w kale.

 Inne to: większy komfort psychiczny rodzącej, bo nie obawia się wypróżnienia, co może być krępujące, oraz przyspieszenie akcji porodowej.

Zwolennicy wymieniają też argument, że kobieta, u której wykonano lewatywę, po porodzie dłużej nie musi korzystać z toalety (a przez kilka pierwszych dni nie jest to proste).

Dlaczego nie?

• Prawda jest taka, że zabieg ten nie ma żadnego medycznego uzasadnienia i nie musi być wykonywany – to opinia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Szpitale wykonują go często z przyzwyczajenia, z przywiązania do niezmienianych od lat procedur, niechęci do zmian. Najlepszym dowodem na to, że jest to zabieg zbędny, jest fakt, że nie wykonuje się go w dobrych szpitalach, cieszących się uznaniem kobiet – w tych placówkach są one traktowane podmiotowo.
• Często zabieg jest zbyteczny, gdyż jednym z objawów rozpoczęcia I okresu porodu jest biegunka.
• Warto wiedzieć, że także po lewatywie może pojawić się kał, choć o wiele rzadziej. Ale nawet gdy tak się stanie, to nie ma w tym nic nienaturalnego i położna jest na to przygotowana.
• Dla wrażliwej kobiety bardziej krępująca może być sytuacja, gdy ma poddać się zabiegowi, który jest ingerencją w najintymniejszą sferę jej ciała.

Pamiętaj, że możesz nie zgodzić się na lewatywę, ale wyraźnie i zawczasu o tym poinformuj, bo zdarza się, że personel nie uprzedza o jego wykonywaniu, choć powinien. A jeśli uznasz, że warto jednak ten zabieg przeprowadzić, możesz kupić w aptece jednorazowy zestaw Enema (kosztuje ok. 5 zł) i zrobić to sama w domu, przed wyjazdem do szpitala.

Depilacja przed porodem

Podobnie nieuzasadnione jest golenie okolicy intymnej. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia jest to zabieg niepotrzebny. W Polsce są szpitale, w których już się tego nie robi. Czemu to służy?

Tam, gdzie się to nadal praktykuje, można usłyszeć argument, że łatwiej zszywa się krocze pozbawione owłosienia, lepiej można zdezynfekować ranę po szyciu i łatwiej potem zachować jej higienę.

I tak zapewne jest, pozostaje tylko pytanie: po co zakładać z góry, że będzie nacięcie? Dobra wiadomość jest taka, że obecnie zwykle goli się tylko niewielki fragment skóry – w miejscu nacięcia krocza.

Ale i w takim przypadku położna powinna spytać rodzącą o zgodę i nie robić tego wbrew jej woli.Dlaczego nie?

• To okolica wyjątkowo delikatna, podczas golenia (zwłaszcza niezbyt uważnego) na skórze mogą wystąpić zadraśnięcia, mikrourazy, przez które dostaną się drobnoustroje. Poza tym w czasie dezynfekcji podrażniona skóra piecze, a potem, przy odrastaniu włosów – swędzi.
• W niektórych szpitalach zabieg jest wykonywany w mało intymnej atmosferze, co powoduje dyskomfort u rodzącej. By tego uniknąć, najlepiej byłoby usunąć włosy z miejsc intymnych już w domu (tylko z okolicy warg sromowych, a nie całość owłosienia łonowego). Niektóre kobiety radzą z tym sobie same, używając lusterek i maszynek lub delikatnego kremu depilacyjnego, ale często może być potrzebna pomoc partnera.

Zdecyduj sama – najlepiej spokojnie rozważ plusy i minusy tych zabiegów i sama podejmij decyzję. Stosunek do nich to zwykle sprawa indywidualna. Ale jeśli jesteś pewna, że nie chcesz być obiektem tych czynności (zwłaszcza lewatywy), masz prawo nie zgodzić się na nie. Pamiętaj: Światowa Organizacja Zdrowia jest po twojej stronie!

miesięcznik ‘M jak mama’

Czy artykuł był przydatny?

W magazynie Dziecko Zakupy i My: ponad 200 polecanych produktów dla mamy, dziecka i kobiet w ciąży, a także inspiracje i porady dla całej rodziny! Sprawdź, jak zadbać o najbliższych – czytaj już za 3 zł!

Sprawdź

Lewatywa – kiedy i po co się ją wykonuje?

Lewatywa (łac. enema) lub inaczej wlew doodbytniczy, jest zabiegiem medycznym, którego celem jest usunięcie z jelita grubego (odcinka esicy i odbytnicy) zalegających mas kałowych i resztek pokarmowych.

Polega na wprowadzeniu przez odbyt do okrężnicy płynu (np. soli fizjologicznej), który po kilku minutach zostaje wydalony wraz z zawartością jelita.

Wlew wykonuje się przy pomocy zestawu składającego się z irygatora do lewatywy oraz gotowej mieszanki płynu.

Tego typu procedury wykonywano już w starożytności, jednak największą popularnością cieszyły się w XVII w. wśród francuskiej arystokracji. Wówczas uważano lewatywę za zabieg kosmetyczny, który powtarzano codziennie. W tym celu do wody dodawano różnych ziół i pachnideł, niejednokrotnie również alkoholu.

ZOBACZ TEŻ: Czym są próby wątrobowe?

Kiedy wykonuje się lewatywę?

Lewatywa jest zabiegiem medycznym zatem powinno się ją wykonywać zgodnie z zaleceniami lekarskimi. Lekarz może zlecić wykonanie lewatywy u pacjenta np. w sytuacji uporczywych i nawracających zaparć.

Zdarza się, że mimo wprowadzenia lekkostrawnej i bogatoresztkowej diety lub leczenia farmakologicznego zaparcia nie ustępują, wówczas lewatywa może okazać się rozwiązaniem tego problemu.

Lewatywę wykonuje się również u pacjentów przez zabiegami diagnostycznymi i chirurgicznymi.

Powszechną praktyką jest lewatywa przed porodem. Większość kobiet, jeżeli ma taką możliwość, poddaje się temu zabiegowi, aby uniknąć wydalenia mas kałowych podczas parcia.

Jest to nie tylko bardziej higieniczne, ale również komfortowe dla rodzącej.

Warto jednak zaznaczyć, że jest to zabieg, który wykonuje się na wyraźnie życzenie kobiety, a nie obowiązkowa procedura.

ZOBACZ TEŻ: Ból w dole brzucha – co może oznaczać?

Czy lewatywa może boleć?

Co do zasady lewatywa nie jest zabiegiem bolesnym, jednak dla wielu osób nieprzyjemnym i niekomfortowym, ponieważ dotyczy wyjątkowo intymnej strefy. Może się zdarzyć, że zabieg będzie bolesny u osób zmagającymi się z żylakami odbytu, czyli hemoroidami.

Przeciwwskazania do wykonania lewatywy

Istnieją pewne sytuacje, w których wykonanie lewatywy nie jest wskazane. Tego zabiegu nie powinno wykonywać się u osób będących w zaostrzonej fazie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i pacjentów z niedrożnością jelit. Absolutnie przeciwwskazane jest wykonywanie lewatywy u pacjentów, u których mogło dość do perforacji jelita grubego.

Lewatywa nie jest wskazana, gdy u pacjenta występują bóle brzucha, nudności, wymioty lub krwawienia z przewodu pokarmowego o nieznanej przyczynie. Przeciwwskazaniem są także: choroby serca, nadciśnienie tętnicze, choroby nerek, odwodnienie.

ZOBACZ TEŻ: Kiedy wykonuje się USG jamy brzusznej?

Lewatywa w domu – czy to bezpieczne?

Jeżeli zmagamy się w uporczywym zaparciem, z którym nie możemy poradzić sobie modyfikacją diety lub dostępnymi w aptece środkami farmakologicznymi, możemy spróbować wykonać lewatywę w warunkach domowych. Warto jednak taką ewentualność omówić wcześnie z lekarzem, który wykluczy możliwe przeciwwskazania.

W aptekach dostępne są specjalne roztwory do lewatywy (Clisma Lax, Enema, Proctanal Enema, Rectanal),a także zestawy do wykonania tego zabiegu (Gruszka z kanką, Wlewnik Gumowy Sanity, Lewatywa tradycyjna PiC Solution, Zestaw do lewatywy). W żadnym wypadku nie zaleca się wykonywania roztworów do lewatywy domowymi sposobami np. na bazie mydła, ponieważ jego niewłaściwy skład może nam bardziej zaszkodzić, niż pomóc.

Masz trudności za znalezieniem swojego leku? Teraz możesz zarezerwować go w aptece i odebrać w wolnej chwili. Przejdź do wyszukiwarki KtoMaLek.pl i zarezerwuj swoje leki.

W profilaktyce i leczeniu zaburzeń układu pokarmowego, w tym zaparć, zwraca się uwagę na prawidłowy skład mikrobioty przewodu pokarmowego, zwanej również mikroflorą jelitową oraz florą bakteryjną jelit. Przywrócenie równowagi flory jelitowej, poprzez przyjmowanie preparatów probiotycznych (np. Trilac, Biotyk, Multilac), może zapobiegać niektórym stanom patologicznym.

Lewatywa a hydrokolonoterapia

Lewatywa często bywa mylona z popularną w ostatnim czasie hydrokolonoterapią. Metoda ta polega na głębokim płukaniu całego jelita grubego przy pomocy samej wody. Zwolennicy hydrokolonoterapii uważają, że zabieg ten pozwala usunąć z okrężnicy tzw.

kamienie kałowe, toksyny i inne zanieczyszczenia, jak również usprawnia perystaltykę jelit.

Wskazaniem do zabiegu mają być rzekome infekcje pasożytnicze, nawracające zaparcia i wzdęcia, przewlekłe stany zapalne, alergie, zaburzenia wchłaniania, czy uczucie osłabienia i migreny.

W trakcie hydrokolonoterapii do odbytu pacjenta wprowadza się rurkę, do której podłączone są dwa wężyki. Jeden pod ciśnieniem wprowadza do jelita około 60 litrów wody, a drugi odprowadza wypłukaną treść jelitową.

Należy z cała stanowczością podkreślić, że nie powstały dotąd żadne badania, które potwierdzałyby skuteczność hydrokolonoterapii. Zabieg ten nie poprawia perystaltyki jelit, wręcz przeciwnie, może przyczynić się do rozleniwienia jelita.

Lekarze zaznaczają również, że kamienie kałowe nie występują u zdrowych osób. Ponadto w trakcie zabiegu hydrokolonoterapii z jelit wypłukiwana jest naturalna mikrobiota. Należy mieć również świadomość, że zabieg ten może doprowadzić do uszkodzenia, a nawet perforacji jelita, jeżeli wykonywany jest nieumiejętnie.

Zdarzały się też przypadki zakażeń będących skutkiem użycia zanieczyszczonej wody.

ZOBACZ TEŻ: Krzywa cukrowa – na czym polega to badanie? Jak interpretować wyniki?

Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Lewatywa – charakterystyka, wskazania, przeciwwskazania, cena

Lewatywa jest znana od czasów starożytnych – stosowali ją już Egipcjanie. W tamtych czasach, urosła do rangi wydarzenia i była wykonywana nawet podczas dworskich spotkań. Te nieco abstrakcyjne rytuały dzisiaj nie są już praktykowane z taką popularnością, jednak nadal istnieją wskazania do jej wykonania. Co powinieneś wiedzieć o lewatywie?

1. Historia lewatywy

Lewatywa to jeden z najstarszych leczniczych zabiegów. Według Starożytnych Egipcjan odkrywcą lewatywy był bóg Ozyrys, który zauważył podobny proces u ptaka wstrzykującego dziobem wodę do odbytu. W starożytności oraz średniowieczu do jej przeprowadzania wykorzystywano pęcherze zwierzęce, wydrążone dynie, worki ze skór lub rurki bambusowe.

Europejczycy do lewatywy wykorzystywali specjalne kolby z końcówkami wykonanymi z drewna, cyny, miedzi, a nawet metali szlachetnych. Woda była wyciskana za pomocą tłoka.

Największą popularność lewatywa zyskała w XVII wieku. Stała się wtedy modna. Traktowano ją jako codzienny zabieg kosmetyczny. Damom dworu robiono lewatywy z wody wzbogaconej pachnidłami i ziołami. Zabieg wykonywali lekarze, znachorzy, chirurdzy, a nawet lekarze. Z czasem postęp medycyny sprawił, że lewatywy przestały cieszyć się zainteresowaniem.

Obecnie lewatywy stosowane są w celu przygotowania jelita do badań lub operacji. Dobrowolnie można je stosować na salach przedporodowych. Nadal uważane są za skuteczny środek przy walce z zaparciami i gorączką. Lewatywa wykorzystywana jest także w medycynie alternatywnej. Praktykujące ją osoby uważają, że fekalia nagromadzone w jelicie grubym przyczyniają się do pogorszenia stanu zdrowia.

2. Na czym polega lewatywa?

Lewatywa to zabieg, który ma za zadanie oczyszczenie jelita z mas kałowych. Polega na wlaniu do jelita grubego odpowiedniego płynu, celem oczyszczenia jego wnętrza. Pomagają w tym specjalne urządzenia.

W aptekach dostępne są jednorazowe wlewki, ale można także skorzystać z urządzeń wielorazowego użytku, jakimi są na przykład gumowe gruszki.

Ważne, aby wykonana procedura została przeprowadzona w taki sposób, jak widnieje na instrukcji urządzenia – to gwarantuje powodzenie zabiegu lewatywy i da najlepsze efekty. W razie wątpliwości, jak poprawnie wykonać lewatywę, dobrze jest skonsultować się z lekarzem. Oczywiście jest to zabieg, który z powodzeniem można wykonać w domu.

Gruszka do wykonywania lewatywy (123RF)

3. Zabieg lewatywy

Oczyszczanie jelit jest jedną z metod wykorzystywanych w medycynie alternatywnej.

Zabieg lewatywy ma oczyścić jelito z toksyn i bakterii – ale warto wspomnieć, że zbyt częste stosowanie lewatywy może wiązać się z zaburzeniem właściwych proporcji bakterii jelitowych, co z kolei może objawiać się na przykład dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi, takimi jak bóle brzucha, wzdęcia czy też biegunki.

Zdarzają się sytuacje, że lewatywa jest wykonywana w przypadku występowania zaparć i z powodzeniem daje dobre efekty. Często wykonuje się również lewatywę przed porodem, jednak nie jest stosowana obligatoryjnie. Na skutek parcia w okresie porodu może dojść do oddania stolca – w celu zapobiegnięcia tej sytuacji można przed porodem wykonać właśnie lewatywę.

Kolejną sytuacją, przed którą przeprowadza się tą procedurę, jest zabieg chirurgiczny na jelicie grubym. Lewatywa jest stosowana również przed procedurami diagnostycznymi, a także jest elementem przygotowania do kontaktów seksualnych.

4. Kiedy nie robić lewatywy

Chociaż lewatywa należy do stosunkowo prostych i nieinwazyjnych zabiegów to nie należy jej wykonywać w pewnych sytuacjach – groziłoby to wystąpieniem efektów ubocznych. Do najważniejszych sytuacji klinicznych, w których powinno się powstrzymać od wykonania lewatywy, jest niewydolność układu krążenia, choroby zapalne jelit czy też bóle brzucha niejasnego pochodzenia.

W niektórych źródłach można znaleźć wiele informacji na temat lewatywy, zaleceń co do częstości jej wykonywania, czy też dobroczynnego wpływu na nasz organizm. Jak w każdej innej sytuacji, nie należy ślepo wierzyć we wszystkie zapewnienia i koniecznie należy zachować zdrowy rozsądek przed zbyt częstym i niepotrzebnym wykonywaniem lewatywy.

Inne przeciwskazania do wykonania lewatywy to m.in:

• wymioty;
• nudności;
• niewydolność nerek;
• perforacja jelita grubego;
• choroby układu krążenia.

Jeśli pojawiają się jakiekolwiek wątpliwości na temat możliwości jej zastosowania u danej osoby, należy wcześniej skonsultować się z swoim lekarzem, który dokładnie określi, czy jest możliwe wykonanie tego typu zabiegu.

5. Czy lewatywa jest bolesna?

Lewatywa zazwyczaj jest bezbolesna. Dolegliwości bólowe mogą pojawić się, gdy pacjent choruje na żylaki odbytu. Lewatywa u pacjentów powoduje jedynie dyskomfort. Ze względu na to, że jest to zabieg krępujący powinien być wykonywany w intymnych warunkach. Świadomość odizolowania od innych uspokaja chorego dając mu poczucie bezpieczeństwa.

6. Odwodnienie

Lewatywa czasem może podrażniać błonę śluzową odbytu. U niektórych pacjentów w wyniku zabiegu może dojść do odwodnienia. Często wykonywana doprowadzi do zwiotczenia jelit.

7. Czy lewatywa jest bezpieczna?

Lewatywa wykonana w prawidłowy sposób, zgodny z zaleceniami i przeciwskazaniami jest bezpieczna. Natomiast wykonanie zabiegu niezgodnie z przyjętymi zasadami może stanowić poważne zagrożenie zdrowia pacjenta.

8. Jak zrobić lewatywę?

Przed zrobieniem lewatywy należy kupić w aptece specjalny roztwór do tego zabiegu. Nie powinniśmy przygotowywać go samodzielnie, gdyż może okazać się nieskuteczny, a nawet niebezpieczny dla zdrowia. Po zakupieniu roztworu lewatywę najlepiej wykonać w łazience. Na podłodze rozkładamy ręcznik, kładziemy się na boku lub w pozycji kolankowo-łokciowej, a następnie zaczynamy zabieg.

Lewatywa powinna być wykonywana tylko w przypadku zaleceń medycznych. Robiona zbyt często może doprowadzić do odwodnienia lub zaburzeń w funkcjonowaniu jelita grubego. Lewatywę wykonujemy po zaleceniu lekarza.

10. Ile trzeba zapłacić za lewatywę

Za zestaw do przeprowadzenia lewatywy zapłacimy niecałe 10 zł. Można go bezproblemowo kupić w większości aptek. Obecnie bardziej popularnym zabiegiem jest hydrokolonoterapia, która oczyszcza jelito grube na całej długości.

Lewatywa – kiedy i jak ją wykonać?

Lewatywa (nazywana również wlewem doodbytniczym lub z łaciny enemą) polega na wlewaniu przez odbyt do jelita grubego płynu w celu usunięcia z niego zalegających tam mas kałowych. Jest ona jedną z najstarszych stosowanych przez ludzkości praktyk medycznych.

Lewatywa to zabieg, który wzbudza obawy, kiedy tylko słyszymy jego nazwę. Lęków z nim związanych często nie potrafimy rozwiać, ponieważ wstydzimy się na ten temat rozmawiać, nawet z lekarzem.

Co ciekawe, dla naszych przodków, lewatywa w ogóle nie stanowiła tematu tabu, „wstydliwa” stała się całkiem niedawno, może dlatego, że obecnie odchodzi się od tej metody oczyszczania jelita grubego.

Z drugiej strony wiele osób wykonuje lewatywę bez wskazań medycznych, na własną rękę, w celu „oczyszczenia” organizmu.

• Tu znajdziesz: Zestawy do lewatyw
• Dowiedz się więcej:
• Leki na zaparcia – na receptę, bez recepty
• Zaparcia – jak sobie z nimi radzić? Sprawdzone sposoby na zaparcia

Lewatywa – zabieg stary jak świat

Lewatywa była wykonywany już w starożytnym Egipcie, Chinach oraz Indiach. Do jej orędowników jako metody leczenia zaparć należał także Hipokrates.

W średniowieczu zabieg ten również był wykonywany, ale największą sławę zyskał już w epoce nowożytnej, a dokładniej w XVII wieku. Wtedy to lewatywa stała się niemal codziennym rytuałem kosmetycznym.

Bez cienia zażenowania (wcale nie w ustronnych miejscach) praktykował ją cały francuski dwór, z królem Ludwikiem XIV na czele.

Za jego czasów do wlewów używano wody z różnymi dodatkami (ziołami, pachnidłami, alkoholem), wykonywało się też lewatywy z tytoniowego dymu oraz pary wodnej. Później popularność tej metody zaczęła gwałtownie spadać, choć jeszcze w XX wieku lewatywa była stosowana jako zabieg poprzedzający podaniem pacjentom narkozy doodbytniczej.

1. Tu znajdziesz: Sprzęt medyczny i akcesoria
2. Obecnie wlewy doodbytnicze przeprowadza się i zaleca rzadko, a do tego zawsze po konsultacji z lekarzem.
3. Lewatywa jest stosowana w następujących sytuacjach:

• przed niektórymi badaniami i operacjami w obrębie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, a także układu moczowo-płciowego (chodzi tu zwłaszcza o badanie jelita grubego endoskopem, czyli kolonoskopię, w przypadku której zalegające tam masy kałowe uniemożliwiałyby jego ocenę);
• przed porodem (choć nie jest to procedura obligatoryjna i wykonuje się ją przede wszystkim ze względów higienicznych i estetycznych, a nie ze wskazań medycznych, w celu uniknięcia mimowolnego i krępującego dla kobiety oddania stolca w trakcie akcji porodowej);
• w przypadku uporczywych zaparć, w których zawiodły inne metody, takie jak zmiana diety i stylu życia, preparaty doustne czy też stanowiące bezpieczniejszą alternatywę dla lewatywy czopki glicerynowe, przy czym nawet w takich sytuacjach zaleca się, by była wykonywana sporadycznie.

Tu znajdziesz: Środki przeczyszczające, preparaty regulujące trawienie, siemię lniane

Lewatywa – czy można wykonać ją samodzielnie?

Niestety są osoby, które lewatywy ordynują sobie same (bez porozumienia z lekarzem), nie tylko jako remedium na uporczywe zaparcia, ale też np.

element terapii przeciwnowotworowej, kuracji oczyszczającej organizm z toksyn czy też sposób na to, żeby zrzucić kilka kilogramów. Trzeba jednak pamiętać, że wchodzimy już tutaj w obszar tzw.

medycyny niekonwencjonalnej lub alternatywnej, czyli ogólnie rzecz ujmując takiej, która nie ma oparcia w wiarygodnych dowodach naukowych.

Lekarze przestrzegają wręcz przed stosowaniem lewatywy na własną rękę w przypadku zaparć, ponieważ mogą one być objawem poważnych chorób, a pacjent walcząc z nimi za pomocą wlewów doodbytniczych, opóźnia ich zdiagnozowanie. Dodatkowo samodzielne wykonywanie takich zabiegów przez osoby, które nie mają w tym doświadczenia może zakończyć się uszkodzeniem odbytu, jelit lub krocza.

Warto też wiedzieć, że istnieją przeciwskazania do lewatywy. Należą do nich:

• niedrożność jelit;
• zarośnięcie odbytu;
• perforacji, niedrożności lub wrzodziejącego zapalenia jelita (lub ich podejrzenie);
• choroby serca;
• nadciśnienie tętnicze;
• ciężkie choroby nerek;
• zapalenie lub objawy zapalenia wyrostka robaczkowego;
• bóle brzucha, nudności i wymioty o nieustalonej przyczynie;
• odwodnienie;
• ciąża (pomijając czas przed samym porodem).
• wiek poniżej 3 lat.

Sprzęt do lewatywy

Pierwszymi sprzętami używanymi do wykonywania lewatywy były zwierzęce pęcherze, worki wykonane ze skóry lub pergaminu, wydrążone dynie a nawet łodygi bambusa.

Potem przyszedł czas na kolby i nasadzane na nie końcówki wykonywane z różnego typu materiałów (od metalu, przez drewno, po szkło i porcelanę), z których płyn wyciskano przy pomocy tłoka.

Kolby z czasem zastąpione zostały przez strzykawki, gumowe gruszki oraz wlewniki (nazywanymi również irygatorami), tak wielokrotnego, jak jednorazowego użytku, które są znacznie bardziej higieniczne i dostępne w niemal każdej aptece.

Wlewniki mają postać worków (z gumy lub tworzyw sztucznych) z wężykiem, z których płyn – po zamocowaniu ich na wysokości za pomocą specjalnego haczyka i odkręceniu kraniku lub zwolnieniu zacisku – samoistnie wypływa. Do poszczególnych sprzętów, stosuje się różnego rodzaju (twarde lub miękkie) końcówki, które umieszcza się w odbycie.

Strzykawki oraz gruszki do lewatywy mają z reguły pojemność od 100 do 350 ml, wlewniki zaś od 1 do 2 litrów (choć spotyka się też większe). Płynem jaki się w nich umieszcza jest woda, albo roztwory na bazie wody z dodatkiem soli lub mydła, które jednak mogą wywoływać podrażnienia.

Do lewatywy używa się też ciekłej parafiny, ale ona również może powodować negatywne skutki. Dlatego obecnie odchodzi się od niej, jak również roztworów z solą i mydłem, na rzecz czystej ciepłej wody, zbliżonej temperaturą do temperatury ludzkiego ciała.

Drugą opcją są gotowe preparaty do wlewów doodbytniczych dostępne w aptekach, które także powinno się stosować przestrzegając zaleceń producenta. Zawierają one bowiem fosforany, które mogą zaburzać gospodarkę elektrolitową.

Z duża ostrożnością należy natomiast podchodzić do podawanych przez niemedyczne źródła przepisy na szereg innych jakoby dobroczynnych mikstur do lewatywy, opartych np. na kawie, moczu, albo też wodzie zawierającej dodatek soku z cytryny, naparów ziołowych, olejów roślinnych czy też przypraw takich jak czosnek lub chili.

Jak wykonać lewatywę?

Lewatywa to owszem zabieg wstydliwy, ponieważ dotyczy intymnych sfer funkcjonowania naszego ciała, ale sam w sobie wcale nie taki straszny i rzadko kiedy bolesny (może taki być w przypadku, gdy ma się hemoroidy).

Jeśli więc lekarz zaleci nam jego wykonanie, to nie ma się czego bać. Wykonuj się go w pozycji leżącej (najczęściej leży się na lewym boku z podkurczonymi nogami).

W zależności od tego przy pomocy jakim przyrządu wprowadzamy płyn do jelita grubego oraz ile go jest aplikacja/wlew trwa od kilku do kilkunastu minut. Końcówkę sprzętu do lewatywy dobrze jest przed włożeniem do odbytu posmarować oliwką.

Potem należy płyn przez chwilę utrzymać w odbytnicy, najlepiej się przy tym ruszając. Co ważne, lewatywę należy robić w bezpośredniej bliskości toalety, ponieważ parcie na stolec pojawia się zazwyczaj w ciągu kilku minut.

Lewatywa – na czym polega i kiedy się ją wykonuje

Po wykonaniu lewatywy z organizmu usunięte zostają kamienie i złogi kałowe, śluz, piasek, kolce i strzępy zalegające w jelicie grubym.

Wskazania do robienia lewatywy

Lewatywa jest wskazana przede wszystkim w przypadku zaparć. Lewatywę stosuje się również przed wykonaniem niektórych badań diagnostycznych i zabiegów, na przykład endoskopii, czyli badania dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Czasami (często) lewatywa wykonywana jest przed porodem w celu przyspieszenia akcji porodowej.

Kiedy nie powinno się wykonywać lewatywy

Jeśli lewatywa wykonywana jest prawidłowo i nie zbyt często, w zasadzie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Nie powinno się jej jednak wykonywać w przypadku: perforacji jelita grubego, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, niedrożności jelit, niewydolności układu krążenia, przy bólu brzucha o nieustalonej przyczynie, kiedy pacjent wymiotuje lub ma nudności.

Jak samemu (w domu) wykonać lewatywę?

Do przygotowania lewatywy należy przygotować ciepłą wodę (około 36 stopni Celsjusza). Nie należy stosować wody zimnej, ponieważ może ona spowodować zapalenie pęcherza moczowego lub układu płciowego.

Zbyt gorąca woda może natomiast spowodować podrażnienie błony śluzowej jelit.

W aptece dostępne są specjalne zestawy jednorazowe do wykonania lewatywy, można też użyć przyrządu wielokrotnego użycia, czyli tak zwanej ‘gruszki’ (należy ją przed użyciem dokładnie umyć i odkazić).

Do worka przyrządu do lewatywy wlewa się około 2 litrów płynu (ciepłej wody z dodatkiem soku z cytryny, który pomaga przy zaparciach). Końcówkę przyrządu do lewatywy trzeba posmarować wazeliną.

Należy położyć się na boku i wprowadzić końcówkę węża do odbytu na głębokość około 8 centymetrów. Następnie trzeba odblokować przepływ wody z worka do węża przyrządu do wykonywania lewatywy i wlać wodę do jelita grubego.

Po kilku minutach należy wstać i wykonać kilka lekkich podskoków, by ułatwić wypróżnienie.

Zalety i wady stosowania lewatywy

Zwolennicy stosowania lewatywy twierdzą, że zabieg ten pozwala oczyścić organizm ze złogów kałowych, które są źródłem toksyn. Na takie działanie lewatywy nie ma jednak dowodów naukowych.

Jak podkreśla akademicka nauka i medycyna, oczyszczanie organizmu z toksyn to zadanie organów takich jak wątroba, nerki, skóra i płuca.

Nie ma powodu, żeby wypłukiwać toksyny z jelita grubego poprzez usuwanie ‘złogów kałowych’; może to być nawet potencjalnie szkodliwe, ponieważ częste robienie lewatyw wyjaławia jelito, pozbawiając je potrzebnej do prawidłowego funkcjonowania flory bakteryjnej.

Lewatywa przed porodem

Lewatywy przed porodem są rutynowo wykonywane w polskich szpitalach, ale kobiety mają prawo nie zgodzić się na poddanie się tej procedurze.

Z medycznego punktu widzenia lewatywa nie jest koniecznością, jednak wielu lekarzy zaleca jej przeprowadzenie wkrótce po przybyciu ciężarnej do szpitala. W czasie zabiegu wprowadza się cewnik do odbytu i podaje kobiecie płyn, który ma za zadanie oczyścić jelita z kału.

Lewatywa to jedna z najbardziej krępujących i nieprzyjemnych procedur, z jakimi spotykają się ciężarne kobiety przed porodem lub w jego trakcie. Jakie są plusy i minusy tego zabiegu?

1. Zalety i wady lewatywy przed porodem

Obecnie panuje pogląd, że wykonanie lewatywy u ciężarnej przyspiesza poród, sprawia, że narodziny dziecka odbywają się w bardziej higienicznych warunkach, zmniejsza ryzyko infekcji u matki i noworodka, redukuje dyskomfort związany z obfitym wypróżnieniem tuż po porodzie i zmniejsza prawdopodobieństwo otwarcia się rany po nacięciu krocza podczas wypróżniania po urodzeniu dziecka. Jednak nie wszystkie z tych stwierdzeń są prawdziwe. Lewatywa faktycznie oczyszcza jelita i pomaga uniknąć mimowolnego wypróżnienia w czasie porodu. Na potwierdzenie pozostałych tez brakuje dowodów. Po analizie wszystkich opublikowanych prac na temat lewatywy przed porodem naukowcy ze znanego na całym świecie Cochrane Centre ogłosili, że skuteczność tego zabiegu jest znacznie mniejsza niż przypuszczano. Zastosowanie lewatywy nie zmniejsza ryzyka infekcji u matek i dzieci, nie skraca porodu i nie gwarantuje, że rana po nacięciu kroczanie pęknie.

2. Czy zdecydować się na lewatywę przed porodem?

Lewatywa powinna być przeprowadzana tylko wtedy, gdy faktycznie zachodzi konieczność jej wykonania, na przykład gdy ciężarna zmaga się z zaparciami. Zabieg można przeprowadzić również na wyraźne życzenie kobiety.

Niektóre ciężarne preferują oczyszczenie jelit, inne jednak czują dyskomfort na samą myśl o tej procedurze. Z tego względu warto poinformować lekarza prowadzącego ciążę o swoim stosunku do lewatywy.

Wielu ginekologów traktuje tę procedurę jako część rutynowej opieki w czasie porodu. Dobry lekarz nie pozostaje jednak głuchy na życzenia pacjentki. Na wszelki wypadek warto przygotować się do rozmowy na temat lewatywy przed porodem.

Jeśli lekarz upiera się przy wykonaniu lewatywy, a ciężarna jest nastawiona krytycznie wobec tego zabiegu, można przytoczyć następujące argumenty przemawiające przeciw lewatywom:

• skuteczność lewatyw przed porodem nie została udowodniona,
• trudniej jest kontrolować wodniste stolce, stąd ryzyko zanieczyszczenia i infekcji po lewatywie rośnie,
• przeprowadzenie lewatywy w pierwszym stadium porodu powoduje dodatkowy dyskomfort.

Wiele kobiet martwi się, że w trakcie porodu dojdzie do mimowolnego wypróżnienia. W miarę jak dziecko przemieszcza się kanałem rodnym, jelita są uciśnięte, a ich zawartość może niespodziewanie wypłynąć.

Pielęgniarki w sali porodowej są na to przygotowane i błyskawicznie wycierają kał. Większość ciężarnych nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, co się wydarzyło. Często zdarza się również, że tuż przed porodem kobieta kilkakrotnie musi skorzystać z toalety.

Jest to naturalne przygotowanie ciężarnej do narodzin dziecka.

Joanna Brodziak,  ponad rok temu

Lewatywa przed porodem – czy jest bezpieczna i czy warto?

Spis treści

Lewatywa przed porodem – na czym polega?

Lewatywa przed porodem to zabieg dawniej rutynowo stosowany przed rozpoczęciem akcji porodowej. Wówczas nikt nie pytał o zdanie rodzącej, po prostu wykonywano lewatywę każdej kobiecie szykowanej do porodu.

Dziś, na szczęście, lewatywa stała się procedurą życzeniową, wykonywaną przez personel szpitalny na życzenie pacjentki lub na wyraźne polecenie lekarza odbierającego poród.

Może się bowiem zdarzyć, że ciężarna nie oddawała stolca przez ostatnie 24 godziny i ma tendencje do zaparć, wówczas lewatywa pomoże oczyścić jej organizm przed porodem.

Co to jest lewatywa? Wlew doodbytniczy polega na wprowadzeniu do odbytu pacjentki końcówki irygatora, przez który do okrężnicy, a następnie jelita grubego wlewana jest ciecz, stanowiąca specjalną mieszankę do lewatywy (kiedyś używano do tego celu wody z mydłem), powodującą wypróżnienie, a co za tym idzie usunięcie niestrawionych resztek pokarmowych, złogów pasożytniczych i innych zatruwających organizm substancji.

Zobacz: Lewatywa – czym jest? Jak zrobić lewatywę w domu?

Lewatywa przed porodem – po co się ją wykonuje?

Lewatywę przed porodem jeszcze całkiem niedawno wykonywano wierząc, iż niesie ona za sobą szereg dobroczynnych dla dziecka i przyszłej matki skutków.

Miała ona za zadanie wyzbycie się u ciężarnej krępującego uczucia parcia połączonego z defekacją. Jednak de facto nawet pomimo przeprowadzenia lewatywy, stolce na sali operacyjnej i tak się zdarzają. Zatem nie jest to żaden pewnik.

Poza tym położne i lekarze są zaznajomieni z takim widokiem i wiedzą, że to naturalna sytuacja. W czasie porodu stosuje się jednorazowe podkłady higieniczne, które natychmiast wymienia się po przypadkowym wypróżnieniu ciężarnej.

Kobieta nie powinna odczuwać z tego powodu żadnego dyskomfortu.

W opróżnianiu jelit przed porodem upatrywano także sposób na udrożnienie dróg rodnych. Wierzono, że jeśli kał nie będzie napierał na kanał rodny, dziecko szybciej się urodzi.

Poza tym jeśli dziecko nie będzie miało kontaktu ze stolcem matki podczas porodu, nie zostanie nim zakażone.

Obecnie Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała obie przesłanki do zastosowania lewatywy przed porodem za mit.

Sprawdź: Seks po porodzie. Kiedy zacząć?

Reklama

Lewatywa przed porodem – czy jest bezpieczna?

Lewatywa do porodu, jeśli musi być wykonana, bądź jeśli ciężarna sama o nią poprosi przed porodem, robi się ją pod okiem doświadczonego personelu szpitalnego. Zatem jest to bezpieczny zabieg.

Najlepiej by do zabiegu został wykorzystany jednorazowy sprzęt, przeznaczony do jednokrotnego użytku dla jednej rodzącej.

Ciężarna powinna być pod obserwacją. Jeśli zgłosi, że dzieje się z nią coś niepokojącego, lekarz powinien natychmiast zareagować na te objawy.

Lewatywa przed porodem – rodząca nie musi się na nią zgadzać

Lewatywa przed porodem nie stanowi obecnie przymusu i nie powinna być traktowana przez szpital jako usługa standardowa, wykonywana przed każdym rozwiązaniem. Kobieta ma prawo się na ten zabieg nie zgadzać, nawet jeśli lekarz prowadzący poród oraz położne na to naciskają.

Zresztą u większości kobiet, zanim rozpocznie się na dobre akcja porodowa, samoczynnie pojawia się biegunka i oczyszcza organizm przyszłej mamy przed przyjściem na świat jej dziecka.

Poza tym nie istnieją dowody potwierdzające skuteczność lewatyw przed porodem.

Co więcej lewatywa stanowi ewidentny dyskomfort dla pacjentki (jest nieprzyjemna, a często i bolesna) cierpiącej już i tak z powodu bólu porodowego, skurczów, itd.

Niektóre kobiety jednak same chcą wykonania lewatywy przed porodem. Cenią sobie świadomość większej higieny i komfortu psychicznego. Poza tym po zastosowaniu zabiegu wlewu doodbytniczego dłużej można po porodzie wstrzymać się z wizytą w toalecie (a pierwsze wypróżnienie po porodzie jest najczęściej bardzo nieprzyjemne).

Czytaj też: Poród lotosowy – na czym polega i czy jest bezpieczny?

Lewatywa przed porodem – przeciwwskazania

Lewatywa przed porodem będzie wykluczona jeśli rodząca cierpi na schorzenia związane z sercem, nerkami, ma problemy związane z niedrożnością jelita grubego, itp. Lekarz prowadzący ciążę odrzuci możliwość przeprowadzenia zabiegu także z innych przyczyn, związanych ze stanem zdrowia ciężarnej.

Oczywistym przeciwwskazaniem do wykonania wlewu doodbytniczego jest również wspomniana niechęć pacjentki do lewatywy i odmowa przeprowadzenia zabiegu.

Sprawdź również: Kandydoza – objawy, leczenie, dieta i definicja

Lewatywa – czym jest i kiedy należy stosować?

Nie każdy wie, że lewatywa była stosowana już w czasach starożytnych w Chinach, Egipcie, Indiach, Grecji i Ameryce Południowej. W rosyjskim mieście uzdrowiskowym Żeleznodworsk wzniesiono nawet pomnik poświęcony lewatywie. Został on wybudowany w kształcie gruszki do wykonywania irygacji. W mieście tym do zabiegów wykorzystywana jest woda pochodząca z lokalnych źródeł.

Czym jest lewatywa?

Większość osób zapytanych, co to lewatywa, odpowie, że jest to zabieg mający na celu opróżnienie jelita grubego przy użyciu płynu. W przypadku silnego zaparcia najszybciej pomoże właśnie lewatywa. Opowiadania, że jest on bolesna, nie są prawdziwe.

Podczas prawidłowo przeprowadzonego zabiegu można jedynie odczuwać lekki dyskomfort. Okazuje się, że zabieg znajduje też kilka innych zastosowań. Wskazaniem do jego wykonania jest również przygotowanie pacjenta do niektórych badań diagnostycznych, radiologicznych, urologicznych, ginekologicznych i kolonoskopowych.

Lewatywa (enema), inaczej zwana wlewem doodbytniczym, jest zabiegiem medycznym wykonywanym także przed operacjami. Czasami również stosowana jest lewatywa przed porodem. W medycynie alternatywnej wykorzystuje się ją w celu przeprowadzenia detoksykacji organizmu.

Zabieg polega na wlaniu do okrężnicy płynu w celu usunięcia zalegających w nim mas kałowych i różnych złogów.

Jakie są rodzaje lewatyw – płukanie jelita różnymi substancjami

Lewatywie przypisuje się wiele korzystnych działań, w tym oczywiście na układ pokarmowy. Zaliczyć tutaj można:

• likwidację wzdęć i zaparć,
• zapobieganie rozwojowi nowotworu jelita grubego,
• zwiększenie odporności organizmu,
• łagodzenie bólów głowy,
• redukcję masy ciała,
• poprawę kondycji cery, włosów i paznokci,
• poprawę samopoczucia,
• zwiększenie sił witalnych,
• zwiększenie wchłaniania substancji odżywczych.

Aby uzyskać pozytywny efekt zabiegu, należy go przeprowadzić dokładnie według zaleceń lekarza. Jednak lewatywa dla dzieci nie jest szczególnie zalecana i nie powinna być przeprowadzana bez nadzoru lekarza.

Dawniej do wlewu doodbytniczego używano soli fizjologicznej lub wody z mydłem. Obecnie lewatywę wykonuje się z użyciem kawy (element diety Gersona), rumianku, czosnku, uryny, soku cytrynowego lub chili.

Lewatywa z kawy polecana jest pacjentom, którzy:

• chcą oczyścić organizm z toksyn,
• cierpią na schorzenia grzybicze przewodu pokarmowego (np. Candida albicans),
• zmagają się z nowotworem,
• przebyli chemioterapię lub radioterapię,
• cierpią na choroby wątroby.

Element kluczowy zabiegu stanowi kofeina. Nie należy używać kawy rozpuszczalnej ani bezkofeinowej. Najlepiej zaopatrzyć się w aptece w specjalną kawę przeznaczoną do lewatywy.

Apteka oferuje także niezbędną aparaturę do przeprowadzenia zabiegu w warunkach domowych.

Ponieważ przy okazji wypłukiwane są z organizmu cenne witaminy, należy je każdorazowo uzupełnić odpowiednimi suplementami diety.

Lewatywa z sokiem cytrynowym hamuje fermentację i procesy gnilne, może również pobudzić florę bakteryjną do lepszego funkcjonowania. Zamiast soku z cytryny można użyć octu jabłkowego, soku z żurawiny lub z czarnej porzeczki.

• Lewatywa z uryny normalizuje poziom pH w jelitach, niszczy szkodliwe bakterie występujące w jelitach oraz wspomaga odbudowę błony śluzowej jelit.
• Lewatywa czosnkowa i z chili oczyszcza krew, usuwa pasożyty z przewodu pokarmowego oraz działa przeciwgrzybiczo i przeciwbakteryjnie.
• Lewatywa z rumianku i szałwii łagodzi stan zapalny jelit i działa rozkurczowo.

Jak zrobić lewatywę domowym sposobem? Najlepszą porą do jej wykonania jest wczesny ranek, np. między 5 a 7 rano lub wieczór, w godzinach: 20-21. W celu wykonania zabiegu należy:

• przygotować w woreczku około 1-1,5 litra płynu (najbezpieczniej użyć jednorazowego wlewu, w który można zaopatrzyć się w aptece) i zawiesić go ok. 50 cm nad ziemią
• rozłożyć na podłodze duży podkład lub ceratę i położyć się na nim na lewym boku,
• posmarować końcówkę rurki wazeliną lub olejem i ostrożnie włożyć ją do odbytu (wąż powinien się w nim zagłębić na około 8 centymetrów),
• odblokować odpływ płynu z woreczka do wężyka i poczekać spokojnie, aż cała ciecz spłynie do jelita,
• położyć się na plecach i wykonać lekki masaż brzucha, zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara,
• odczekać kilka minut, a następnie wstać i wykonać kilka podskoków,
• wypróżnić się,
• dokładnie umyć i wyparzyć rurkę.

Lewatywa – jak zrobić z kawy?

Należy zagotować 1 litr wody, dosypując do niego 3 duże łyżki kawy naturalnej. Następnie gotować mieszaninę przez 20 minut. Po tym czasie zdjąć garnek z ognia i pozostawić do ostygnięcia, dla uzyskania temperatury ok.

38-39 stopni i przecedzić przez sito o bardzo drobnych oczkach, najlepiej przez lniane płótno. Wlew doodbytniczy wykonuje się w pozycji leżącej. Podczas zabiegu należy głęboko oddychać, aby roztwór równomiernie rozpłynął się w jelitach. Po 10-15 minutach należy się wypróżnić.

Nie zaleca się przedłużania zabiegu, ponieważ wiąże się to nadmiernym wypłukaniem korzystnej flory bakteryjnej jelit.

Każda lewatywa w domu może wiązać się z pewnym ryzykiem. Z uwagi na przeciwwskazania oraz możliwość wystąpienia skutków ubocznych przed wykonaniem zabiegu należy skonsultować się z lekarzem. W szczególności dotyczy to kobiet w ciąży, planujących poczęcie lub karmiących piersią, osób przyjmujących różne leki, zioła oraz suplementy diety, a także osób, u których występują:

• bóle brzucha, nudności i wymioty, czy krwawienie z odbytu,
• alergie,
• niewydolność układu krążenia,
• choroby nerek,
• perforacja jelita grubego,
• niedrożność jelit oraz
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Temperatura płynu używanego do wlewu nie powinna przekraczać 40 stopni, ponieważ gorąca woda może podrażnić błonę śluzową jelit i wywołać obrzmienie, a nawet ból w okolicy nerek.

Nie może być też zbyt zimna, aby nie spowodować zapalenia pęcherza moczowego czy układu płciowego. Najlepiej, jeśli ma około 37-38 stopni Celsjusza.

Jeśli podczas wykonywania zabiegu wystąpi złe samopoczucie, reakcja alergiczna, podrażnienie lub inny niepokojący objaw, należy jak najszybciej wezwać pomoc medyczną.

Jaki sprzęt do lewatywy?

Wybór odpowiedniego sprzętu do wykonania lewatywy zależy od tego, jak często będziemy z niego korzystać, jakiego rodzaju zabiegi planujemy wykonywać oraz oczywiście od zasobności naszego portfela.

Urządzeniami wielorazowego użytku niezbędnymi do wykonania wlewu doodbytniczego są: gruszka do lewatywy (najprostsza w obsłudze i najtańsza opcja) lub dużo droższy – irygator doodbytniczy, zawierający worek foliowy, gumowy lub plastikowy, o pojemności od 1 do 2 litrów, wężyk z kranikiem oraz końcówkę do wprowadzania do odbytu (dostępne są o różnych przekrojach – począwszy od 10 milimetrów). W aptekach można także kupić gotowy jednorazowy zestaw do lewatywy. W jego skład wchodzą: worek na płyn, wężyk oraz końcówka do wlewu.

Skutki uboczne lewatywy

Według specjalistów lewatywa wykonana w prawidłowy sposób, zgodnie z zaleceniami i przeciwwskazaniami lekarza, jest całkowicie bezpieczna. Zdarzają się jednak przypadki wystąpienia świądu i podrażnienia skóry w okolicach odbytu.

Dużo rzadziej występuje: nadmierna utrata płynów z organizmu, niedobory ważnych pierwiastków, jak sód i potas, problemy z nerkami, poczucie oszołomienia, nudności lub wymioty, skurcze żołądka czy wzdęcia. Jeśli lewatywa wykonywana jest zbyt często, może doprowadzić do zwiotczenia jelit.

W skrajnych przypadkach może dojść do podrażnienia błony śluzowej odbytu, a nawet odwodnienia organizmu.

Lewatywa a hydrokolonoterapia

Lewatywa polega na wypłukaniu jedynie końcowego fragmentu okrężnicy, czyli odbytnicy oraz esicy. Tymczasem hydrokolonoterapia jest zabiegiem bardziej inwazyjnym. Pozwala przepłukać całe jelito grube, które ma od 100 do 160 cm długości.

Zdania na temat korzyści płynących z wykonywania lewatywy są podzielone. Zwolennicy tej metody twierdzą, że pozwala oczyścić z toksyn cały organizm, poprawić perystaltykę jelit i skutecznie zredukować masę ciała. Nie ma jednak na to niepodważalnych dowodów.

Szczególnie dotyczy to lewatywy z kawy, która ma korzystnie wpływać na drogi żółciowe.

Zwolennikiem tej metody był dr Max Gerson, który twierdził, że regularne stosowanie hydrokolonoterapii, uboga dieta oraz picie soków owocowych i przyjmowanie suplementów stanowi skuteczny oręż do walki z rakiem.