W niniejszym artykule wyjaśnimy, jak pozbyć się ropy z zęba oraz jak dochodzi do jej nagromadzenia. Otóż bolesny ropień powstaje w jamie ustnej w wyniku zaawansowanej próchnicy, ale także przez silne bodźce termiczne, chemiczne bądź przez uraz fizyczny.
Zawsze jednak, niezależnie od przyczyny należy w takim wypadku niezwłocznie udać się do stomatologa. Jedynie specjalista wie, jak pozbyć się ropy z zęba w bezpieczny sposób. Leczenie jest niezwykle istotne, gdyż ropień może doprowadzić do ogólnego zakażenia organizmu.
Sposób leczenia zależy od fazy rozwoju, w której znajduje się ropień.
Wyróżnia się trzy fazy rozwoju ropni:
- faza okołowierzchołkowa – w takim wypadku odczuwalny jest dotkliwy, pulsujący ból, szczególnie przy dotyku zmienionego chorobowo miejsca i nagryzania na chory ząb. Zwykle występuje on w zębach z głęboką próchnicą.
- faza pododokostnowa – podozębnowa – najbardziej bolesna. Ropa znajduje się wówczas w jamie miazgi zęba, a dziąsło jest intensywnie zaczerwienione i uniesione. Ostrym dolegliwościom bólowym zazwyczaj towarzyszy gorączka, czasami występują też wymioty.
- faza podśluzówkowa – pojawia się w wyniku zaniedbania powyższych typów ropni. Opuchlizna dziąsła przenosi się na policzek, występuje też gorączka. Ból jest umiarkowany. W tej fazie ropa przebija dziąsło i wypływa przez przetokę.
Przede wszystkim, lekarz dokładnie oczyszcza chorą okolicę, usuwa zgromadzoną ropę, a następnie leczy zakażenie. Gdy ropień znajduje się w pierwszej fazie, wystarczające powinno być leczenie kanałowe.
W przypadku zaawansowanych zmian konieczna bywa resekcja wierzchołka korzenia lub nawet usunięcie zęba.
Zatem, nie warto zastanawiać się, jak pozbyć się ropy z zęba samodzielnie, lecz najszybciej skorzystać z pomocy specjalisty.
Jak wygląda ropa na dziąśle?
To, jak wygląda ropa na dziąśle, można dość łatwo rozpoznać. W takim wypadku zwykle pojawia się obrzęk i zaczerwieniona wypukłość. Z czasem może ona puchnąć coraz bardziej, gdyż ropa nie znajduje ujścia. Wszystko to powoduje przewlekły, tępy samoistny ból.
Jest tak, ponieważ ropień powstaje wokół miejsca zakażenia, aby infekcja bakteryjna nie przenosiła się dalej. Zwykle tworzy się on w ciągu jednego/dwóch dni od chwili zakażenia.
Jeżeli powyższy opis tego, jak wygląda ropa na dziąśle, zgadza się z Twoim objawami, jak najszybciej zgłoś się do stomatologa.
Czym płukać dziąsła z ropą?
Wiele osób, które wyczuły obecność ropnia, zastanawia się, czym płukać dziąsła z ropą. Często wynika to z obawy przed wizytą u stomatologa oraz chęcią choćby chwilowego ukojenia bólu.
W takim wypadku ulgę przynosi płukanie jamy ustnej roztworem wody z solą bądź naparem z rumianku. W aptekach dostępne są także specjalne antybakteryjne płyny o działaniu przeciwzapalnym.
Dzięki temu, że usuwają płytkę nazębną i hamują gromadzenie się nowej, wspierają leczenie zakażenia. Warto wybierać płyny bez alkoholu, które nie podrażniają dodatkowo chorego miejsca.
Jednak kwestia tego, czym płukać dziąsła z ropą, powinna być drugorzędna. Na pierwszym miejscu zawsze znajduje się wizyta u stomatologa, który zdecyduje, jak pozbyć się ropy z zęba oraz jakie będzie dalszej postępowanie w tej materii.
(+48) 91 433 07 76[email protected]
Spuchnięty policzek – przyczyny i leczenie
Masz problem ze spuchniętym, obolałym policzkiem? Dyskomfort związany z obrzękiem policzka nie pozwala Ci normalnie funkcjonować? Nie musisz się martwić! Dzięki lekturze niniejszego tekstu poznasz proste, domowe, i co najważniejsze skuteczne sposoby na zmniejszenie dolegliwości.
Kłopot spuchniętego policzka pojawia się najczęściej po zabiegach stomatologicznych takich jak ekstrakcja zęba (szczególnie w przypadku usuwania „ósemek”, czyli zębów mądrości), czy po leczeniu kanałowym. Czasem jednak jego bezpośrednią przyczynę stanowią również urazy typu poparzeń, czy też te powstałe w związku z przygryzaniem śluzówki. Co zrobić w przypadku problemu ze spuchniętym policzkiem?
Leczenie kanałowe najczęstszą przyczyną opuchnięć
Najczęściej pacjenci zmagają się z bólami i opuchnięciami policzków na skutek leczenia endodontycznego, zwanego również kanałowym.
Obrzęki powstają zazwyczaj w obrębie tkanek zęba, w miejscach objętych stanem zapalnym. Co ciekawe, mogą być obecne zarówno przed leczeniem, jak i w jego trakcie oraz już po usunięciu zęba.
Opuchlizna występuje zawsze po jednej stronie twarzy, tej, która jest objęta stanem chorobowym.
Niezmiernie rzadko się zdarza, by opuchlizna policzka wykształciła się bez wcześniejszych sygnałów ostrzegawczych w postaci bólu zęba, bądź ubytku jego tkanki. Niestety, pacjenci zgłaszają się zazwyczaj do specjalisty już w momencie, gdy ich ząb jest martwy, przez co stomatologowi pozostają tylko dwie opcje: leczenie kanałowe bądź usunięcie problematycznego zęba.
Zapewne wielu z Was zastanawia się, w jaki sposób dochodzi do opuchnięcia zębów po odbyciu leczenia endodontycznego. Otóż tego typu terapia niesie za sobą niestety ryzyko tego, że niektóre bakterie zdołają mimo wszystko pozostać w kanałach czy kanalikach bocznych zębów, co automatycznie sprawia, że po leczeniu pojawia się opuchlizna.
Opuchnięcia powstałe w wyniku usunięcia ósemek oraz urazów
Częstą przyczyną opuchnięć są też zabiegi usuwania „ósemek”.
Wszystko dlatego, że „zęby mądrości” są ulokowane w kości szczęki i żuchwy, co sprawia, że wymagają usunięcia chirurgicznego, i co za tym idzie – pozbycia się większej ilości tkanki kostnej. Ta zaś nam „puchnie” w trakcie rekonwalescencji.
Oczywiście, „ósemki” nie są jedynymi zębami, po ekstrakcji których pojawiają się opuchnięcia policzków – podobne dolegliwości mogą powstawać również po usunięciu innych zębów.
Przyczyną opuchlizny policzków mogą być również urazy termiczne, jak na przykład oparzenia (chociażby te powstałe od spożywania zbyt gorących posiłków), a także wypadki (choć w przypadku nich częściej dochodzi do urazów tkanek zewnętrznych niż wewnętrznych). Specjaliści twierdzą, że z opuchnięciami policzków możemy również powiązać występujące w jamie ustnej afty.
Domowe sposoby walki ze spuchniętymi policzkami
Wystąpienie jakichkolwiek objawów obrzęków policzków powinno być dla nas jasnym sygnałem, że należy się udać na konsultację stomatologiczną.
Pacjent samodzielnie nie jest w stanie bowiem określić źródła problemu, a przyjmowanie leków przeciwbólowych i próby „przeczekiwania” dolegliwości skutkują zazwyczaj nie wyleczeniem, a pogłębieniem się problemu.
Tylko lekarz przeprowadzając w gabinecie stomatologicznym szczegółową diagnostykę stanu naszej jamy ustnej jest w stanie nakreślić odpowiednią, bezpieczną metodę leczenia.
W przypadku opuchlizny powstałej na skutek ekstrakcji zębów, w warunkach domowych mamy jednak możliwość złagodzenia dolegliwości i przyspieszenia czasu gojenia. W tym celu należy, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego, na czas około tygodnia ograniczyć dietę do spożywania papkowatych, letnich pokarmów, a także koniecznie tuż po zabiegu rzucić palenie.
W warunkach domowych możemy również stosować dostępne w aptekach bez recepty napary z ziół do płukania jamy ustnej, takie jak chociażby szałwia. Pamiętajmy jednak, że samodzielnie mamy szansę wyłącznie załagodzić opuchnięcia, natomiast kluczowa na każdym etapie leczenia kłopotu powinna być zawsze konsultacja ze stomatologiem.
Co stosować na ból dziąsła, krwawienie dziąseł i stany zapalne?
Krwawiące, opuchnięte i podrażnione dziąsła to problem, który dotyka wielu Polaków. Często jest bagatelizowany, co może prowadzić do poważnych stanów zapalnych jamy ustnej oraz chorób zębów i ich wypadania.
Niezależnie od przyczyny, problemy z dziąsłami należy leczyć.
Można im też zapobiegać, stosując poprawną higienę, odpowiednią dietę oraz domowe preparaty, a w przypadku osób starszych również skuteczne kremy mocujące do protez zębowych i żele kojące podrażnienia.
Krwawiące, podrażnione, opuchnięte dziąsła – przyczyny problemów
Ból dziąseł dotyka osoby w różnym wieku. Krwawienie i uczucie opuchnięcia może być wywołane przez wiele czynników:
- brak odpowiedniej higieny jamy ustnej
- stosowanie złej szczoteczki i pasty do zębów
- urazy mechaniczne
- podrażnienia od protez zębowych i aparatów ortodontycznych
- źle założone plomby dentystyczne
Prowadzą do niego również:
- Ogólny stan zdrowia i niedobory witamin
Stan dziąseł bardzo często odzwierciedla też ogólną kondycję organizmu. Zapalenia nierzadko świadczą o osłabionej odporności, niedoborach witamin C i K, a nawet poważniejszych chorobach ogólnoustrojowych. Nie należy ich więc ignorować, nawet jeśli z początku bywają bezbolesne i objawiają się jedynie zaczerwienieniem, lekkim krwawieniem przy szczotkowaniu czy drobnym obrzękiem.
- Nieleczona próchnica i krzywy zgryz oraz niewłaściwa higiena
Bardzo częstą przyczyną stanów zapalnych są też zaniedbania w leczeniu próchnicy i korekcji krzywego zgryzu oraz brak odpowiedniej higieny.
Zęby myte rzadziej niż dwa razy dziennie są narażone na ciągłe odkładanie się płytki bakteryjnej, która z czasem przeradza się w kamień nazębny. Nieustannie drażni on dziąsła, przez co ulegają obkurczeniu i odsłaniają szyjki zębowe.
Może to prowadzić do rozwoju parodontozy, bezpośredniej przyczyny chwiania się i wypadania zębów.
Przy poprawnej higienie jamy ustnej – szczotkowaniu po każdym posiłku i regularnym korzystaniu z nici dentystycznej, płytka bakteryjna jest szybko usuwana. Kamień nazębny nie tworzy się, co korzystnie wpływa na stan zębów i błon śluzowych.
- Niewłaściwa technika mycia zębów
Silne szorowanie szczoteczką o twardym włosiu naraża delikatne powierzchnie dziąseł na uszkodzenia i skaleczenia, a to otwiera bakteriom drogę do rozwinięcia infekcji. Należy również uważać, by nie kaleczyć błon śluzowych nicią dentystyczną.
- Nadużywanie past wybielających
Stany zapalne mogą nasilać się także przez ciągłe używanie silnych past wybielających. Eksperci radzą, by nie stosować ich dłużej niż pół roku, gdyż mogą doprowadzić do nadwrażliwości zębów i powracających obrzęków dziąseł.
- Nieleczone zapalenie błon śluzowych
Warto unikać podrażniania błon śluzowych i szybko reagować na powstałe zapalenia. Nieleczone i nawracające z czasem mogą przerodzić się w poważniejszy stan zapalny z uciążliwymi dolegliwościami – pieczeniem, swędzeniem, a nawet ciągłym bólem podczas jedzenia i picia.
Parodontoza co to jest – dziąsła a odsłonięte szyjki zębowe i ruszające się zęby
Nieleczone zapalenie błon śluzowych może przyczynić się do szybszego rozwoju parodontozy, która jest bezpośrednią przyczyną wypadania zębów. Do jej objawów należą:
- podrażnienia dziąseł
- krwawienia dziąseł
- nadwrażliwość na ciepłe i zimne pokarmy
- ruszanie się zębów
- nieprzyjemny oddech
- obrzmienie i swędzenie śluzówek
- wyraźnie odsłonięte szyjki zębowe.
Parodontoza to choroba wywoływana głównie przez kamień nazębny powstający wskutek twardnienia i mineralizowania się płytki bakteryjnej. Umiejscawia się on tuż nad powierzchnią dziąseł, co wywołuje nieustanne podrażnianie tkanek miękkich, a w rezultacie doprowadza do osłabienia dziąseł i ich obkurczenia. Skutkiem paradontozy może też być:
- Chwianie i wypadanie zębów
Słabe błony śluzowe nie są w stanie odpowiednio stabilizować i przytrzymywać zębów, co przyczynia się do ich chwiania i wypadania.
- Choroby zgryzu i nadwrażliwość zębów
Znacznemu odsłonięciu ulegają też szyjki zębowe, co naraża zgryz na choroby i powoduje nadwrażliwość na zmiany temperatury, kwaśne i słodkie pokarmy.
Lekarze zauważyli także wpływ parodontozy na inne choroby organizmu. Bakterie występujące w przyzębiu mogą przeniknąć do krwiobiegu i bezpośrednio zaatakować serce i układ krążenia. Mogą wpływać także na tworzenie się zakrzepów utrudniających przepływ krwi.
Parodontoza często prowadzi też do zapalenia nerek lub chorób stawów. Nierzadko jest przyczyną przedwczesnych porodów, zapaleń siatkówki lub rogówki i chorób układu oddechowego.
Zwiększa też ryzyko wystąpienia nowotworów. Jest szczególnie niebezpieczna dla diabetyków, gdyż ma niekorzystny wpływ na rozwój i przebieg cukrzycy.
Z kolei u osób mających problem ze stawami może przyspieszać rozwój reumatyzmu.
Paradontozę można ją jednak skutecznie leczyć i zapobiegać jej rozwojowi. Najważniejsze jest regularne mycie zębów, usuwanie kamienia nazębnego u lekarza dentysty i szybkie reagowanie na stany zapalne błon śluzowych. Podrażnienia i obrzęki dziąseł mogą być bowiem jednocześnie objawem, jak i jedną z przyczyną parodontozy.
Ból dziąseł pod protezą zębową – odciski od protezy
Z wiekiem dziąsła tracą swoją elastyczność i mogą być bardziej podatne na uszkodzenia. Dlatego tak wiele starszych osób skarży się na stany zapalne jamy ustnej.
Źródłem dolegliwości są też często niedopasowane lub uszkodzone protezy zębowe, które ocierają lub uwierają dziąsła, tworząc bolesne podrażnienia i odgniecenia.
Takie stany zapalne mogą być bardzo uciążliwe i nierzadko skutkować rozwijaniem się otwartych ran, aft i owrzodzeń.
U osób młodszych, posiadających częściowe protezy zębowe, poważne zapalenia zdarzają się rzadziej z racji lepszej odporności i większej wytrzymałości śluzówek.
Protezy częściowe opierają się nie tylko o dziąsła, ale również o zdrowe zęby, są więc mniej inwazyjne dla błon śluzowych. Mimo to mogą powodować opuchnięcia i podrażnienia.
Zwykle urazy są powodowane przez tak zwane osiadanie, czyli wypaczenie kształtu powodujące złe dopasowanie.
Sposoby na odciski od protezy
- Ponowne dopasowanie lub wymiana protezy zębowej
Najskuteczniejszym sposobem na problemy ze źle leżącą protezą zębową całkowitą lub częściową jest konsultacja u lekarza dentysty i naprawa sztucznych zębów.
Mniej więcej co pięć lat powinno się też zakładać zupełnie nową protezę z racji zmieniających się warunków w jamie ustnej.
Kształt dziąseł z wiekiem ulega deformacjom, a i sama proteza zębowa z czasem niszczeje i staje się mniej funkcjonalna.
- Odpowiedni sposób czyszczenia protezy zębowej
Oczywiście uszkodzeniom można zapobiegać poprzez codzienne czyszczenie za pomocą pasty do protez zębowych lub proszku szybko-czyszczącego. Najlepiej robić to po każdym posiłku i przed ponownym zakładaniem przepłukać usta naparem ziołowym czy płynem do płukania jamy ustnej, by usunąć drobinki jedzenia.
- Prawidłowe przechowywanie
Poza jamą ustną proteza zębowa również wymaga odpowiedniej ochrony. Musi być przechowywana z dala od szkodliwych drobnoustrojów. Najlepiej w specjalnym szczelnym pudełku, które można kupić w aptece.
- Ptosowanie kremów mocujących do protez zębowych
Na co dzień istotne jest także stosowanie skutecznych kremów mocujących do protez zębowych. Zapobiegają one przesuwaniu się protezy zębowej i podrażnianiu błon śluzowych. Zapewniają długotrwałe uszczelnienie, dzięki czemu dziąsła są zabezpieczone przed drażniącymi drobinkami jedzenia i tworzeniem się odcisków.
Osobom, które już cierpią na podrażnienia, dodatkową ulgę przyniesie krem mocujący z aloesem.
Nie tylko skutecznie utrzyma protezę w miejscu, ale również pozytywnie wpłynie na regenerację śluzówek i leczenie stanów zapalnych.
Wyciąg z aloesu jest bogaty także w substancje bioaktywne, które mają działanie przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne. Hamuje rozwój zapaleń i wzmacnia błony śluzowe. Jednocześnie ma neutralny smak i nie alergizuje.
Czego nie robić z protezą
- Nie myj protezy zębowej wodą lub mydłem
Mycie protezy zębowej wodą nie zapewni odpowiedniej czystości.
Nie należy stosować także mydła ani żadnych innych środków nieprzeznaczonych do użytku w jamie ustnej. Chemikalia mogą nie tylko niszczyć protezę, ale też powodować uczulenia, owrzodzenia czy urazy błon śluzowych.
Tylko produkty specjalistyczne usuwają bakterie i pozostałości jedzenia bez uszkadzania sztucznych zębów.
- Nie śpij w protezie zębowej
Należy pamiętać także o tym, że nie wolno spać w protezie zębowej. Protezy ruchome powinny być wyjmowane na noc, gdyż całodobowe użytkowanie sprzyja tworzeniu się na nich nalotu bakteryjnego, który powoduje szybsze niszczenie i sprzyja powstawaniu stanów zapalnych w jamie ustnej.
Noszenie sztucznych zębów bez przerwy nie jest także korzystne dla stanu dziąseł. Zmniejsza ich odporność i elastyczność. Błony śluzowe muszą mieć czas na odpoczynek i regenerację, inaczej stają się podatne na choroby.
Zaleca się więc wyjmowanie nawet dobrze dopasowanych protez na noc, a nawet na dodatkowe parę godzin w ciągu dnia.
- Nie trzymaj protezy zębowej w zwykłej wodzie
Nie wolno umieszczać protez zębowych w zwykłej przegotowanej wodzie. Takie środowisko sprzyja rozwojowi grzybów.
Jak wyleczyć stan zapalny dziąseł
Bolesne stany zapalne mogą być długotrwałe i nawracać w okresach obniżonej odporności lub wzmożonego stresu. Warto nie pozostawiać ich samym sobie i rozpocząć leczenie:
- Stosuj żele kojąco-regenerujące do dziąseł
Działają one przeciwbólowo oraz zmniejszają obrzęk chorego miejsca. Zabezpieczają dziąsła przed bakteriami i znacząco przyspieszają gojenie. Zapobiegają również rozwojowi aft i owrzodzeń.
Pomocne okażą się także odpowiednie pasty do zębów zawierające składniki łagodzące. Podobnie, jak w przypadku płukanek trzeba pamiętać, by unikać środków wybielających, które utrudniają leczenie. Jeśli nosisz protezę zębową, stosuj specjalną pastę, która nie porysuje jej powierzchni, ale usunie nalot i bakterie.
Dowiedz się więcej o paście do protez zębowych>>
- Usuń kamień nazębny u lekarza dentysty
Niestety, infekcje i podrażnienia mogą nawracać, nawet jeśli stosujemy odpowiednie leczenie. Głównym powodem powracania stanów zapalnych jest kamień nazębny.
By skutecznie się go pozbyć, trzeba wybrać się do lekarza dentysty. Usunięcie zalegającej płytki bakteryjnej zabezpieczy dziąsła przed powstawaniem zmian chorobowych, a także ochroni je przed parodontozą.
Poprawi też ogólny stan zębów i zapewni szybsze leczenie już istniejących problemów.
- Wymień plomby amalgamatowe u lekarza dentysty
Warto też sprawdzić, czy choroby jamy ustnej nie pojawiają się z powodu plomb amalgamatowych. Takie wypełnienia były niegdyś stosowane przez dentystów. Obecnie nie są jednak używane i stomatologowie uważają je za szkodliwe.
Plomby amalgamatowe mają srebrny kolor i zawierają szkodliwą dla dziąseł rtęć. Należy je jak najszybciej usunąć u specjalisty.
Mogą nie tylko wpływać na powstawanie nawracających nadżerek, uczuleń i podrażnień w jamie ustnej, ale również powodować zatrucia rtęciowe, częste bóle głowy, problemy jelitowo-żołądkowe, bezsenność, a nawet poważniejsze choroby autoimmunologiczne.
Przyczyny, dla których Twoja twarz może być rano opuchnięta
Opuchnięta twarz rano przyczyny może mieć różne. Jeśli Twoją dolegliwością jest jedynie opuchlizna, której nie towarzyszy ból, nie ma powodu wpadać w panikę. Jeśli towarzysz temu ból, i jest to np. ból zęba – wiesz co robić. Opuchnięta twarz od zęba (w każdej innej porze dnia i nocy również!) to problem, z którym poradzi sobie dentysta.
Alkohol
Zwykle przyczyną porannej opuchlizny jest alkohol. Przynajmniej częściej niż ząb. Jeśli więc poprzedniego wieczoru raczyłaś się procentami, powinnaś znać powody, dla których dziś nie wyglądasz najlepiej. Tak wygląda właśnie opuchnięta twarz rano po alkoholu. Teraz pytanie brzmi tylko, czy rzeczywiście wypiłaś aż tak dużo?
Choroby wątroby i nerek
Jeśli wypiłaś jedynie kieliszeczek wina, istnieje prawdopodobieństwo, że za opuchliznę odpowiada wątroba i nerki. Być może nie pracują tak, jak powinny. Warto to sprawdzić u lekarza. Przy nerkach, opuchlizna twarzy i oczu pojawia się rano, ale może towarzyszyć w ciągu całego dnia.
Gorąco
Najprostszą przyczyną porannej opuchlizny jest zbyt wysoka temperatura pomieszczenia, w którym spałaś. Jeśli spałaś poza domem istnieje także ryzyko, że w pomieszczeniu znajdowało się coś, na co jesteś uczulona, dlatego towarzyszą ci opuchnięta twarz i oczy rano.
Alergia
Także alergia np. na pierze w pościeli, czy składnik obecny w kremie do twarzy może powodować obrzęki.
Jeśli powodem jest nadwrażliwość na alergen, w tym przypadku opuchliźnie może towarzyszyć pieczenie, swędzenie, szczypanie skóry, a także pokrzywka i łzawienie oczu.
Warto poszukać przyczyny tej sytuacji, bo mimo że alergia na kosmetyki zazwyczaj nie zagraża zdrowiu, nie należy jej lekceważyć z myślą, że w poważnych przypadkach może powstać niebezpieczny dla życia obrzęk twarzy i szyi.
Hormony
Jeśli spodziewasz się dziecka opuchlizna może także wynikać z ciąży. Opuchnięta twarz w ciąży to efekt zatrzymania wody oraz zwiększonej objętością krwi. Obrzęki mogą występować nie tylko na twarzy. Zwykle dotyczą przede wszystkim nóg. Jest to typowy objaw ciąży.
Innym powodem mogą być wahania poziomu hormonów, obserwowane w normalnym kobiecym cyklu miesiączkowym. Najczęściej właśnie w okresie przed wystąpieniem krwawienia, panie uskarżają się na zatrzymanie wody w organizmie. Tego rodzaju obrzęki mogą pojawiać się także na dłoniach i stopach.
Tarczyca
Inną przyczyną związaną z gospodarką hormonalną organizmu człowieka, mogą być zaburzenia pracy tarczycy. Przy niedoczynności tarczycy pojawia się opuchnięta twarz i oczy rano oraz zimna skóra.
Zła dieta
Opuchnięta twarz rano przyczyny może mieć także w trybie życia. Być może to konsekwencja systematycznie prowadzonego niezdrowego stylu życia.
Być może stosujesz zbyt dużo soli, pijesz za mało wody niegazowanej, jesz mnóstwo niezdrowych słodyczy i masz niedobory potasu lub białka. Zastanów się.
Jeśli to jest właśnie przyczyna, dla której tak wyglądasz, dość łatwo zaradzisz problemowi zmieniając dietę.
Opuchnięta twarz rano – sposoby
Ponieważ zarówno nadmiar cukrów prostych jak i soli utrudnia wydalanie wody z organizmu a w konsekwencji prowadzi do obrzęków, przede wszystkim powinnaś zająć się właściwą dietą. Odstaw cukier i sól.
Zwiększ ilość przyjmowanych płynów, aby Twój organizm z obawy przed odwodnieniem przestał jej magazynować. Zawsze warto także sprawdzić krew i ewentualne niedobory witamin i minerałów. Jest to jednak działanie, którego efekty zaobserwujemy dopiero po czasie.
Jest szansa, że opuchnięta twarz rano odczuje te sposoby i wróci do zwykłego wyglądu.
A jak zwalczyć opuchliznę tu i teraz? Przede wszystkim z pomocą niskich temperatur. Jeśli męczy cię opuchnięta twarz rano, wypróbuj też inne sposoby na poprawę jej wyglądu.
Przemycie twarzy zimną wodą, okłady z mokrego i zimnego ręcznika lub zimnych plasterków ogórka powinny przynieść ulgę.
Na spuchnięte powieki dobrze działają także okłady z czarnej herbaty.
Zobacz także:
Ropień zęba? Samo nie przejdzie
Początkową próchnicę zębów wychwyci tylko sprawne oko stomatologa, ale ropnia zęba nie da się przeoczyć, sam da o sobie znać, bo pierwszym jego objawem jest intensywny ból.
Amerykańska National Institutes of Health opisuje ten ból, jako ciągły i ostry. Możesz mieć problemy z jedzeniem, nadwrażliwość na gorące i zimne pokarmy oraz obrzęk węzłów chłonnych.
Innymi objawami są: opuchnięte dziąsła, gorączka, problem z otwieraniem ust. Możesz wyczuć gorzki smak ropy w ustach. Po jakimś czasie, na dziąśle może się pojawić guzek, wypełniony ropną wydzieliną.
Gdybyś zbadał ją pod mikroskopem, odkryłbyś, że wewnątrz znajdują się bakterie, odpowiedzialne za choroby zębów i dziąseł, trochę martwych tkanek, a także białe krwinki, które poległy na polu bitwy o twoje zdrowie.
Skąd wziął się ropień?
Na zębach codziennie tworzy się płytka nazębna, w której znajdują się bakterie i resztki jedzenia. Jeśli stronimy od wizyt u dentysty i odpuszczamy sobie mycie zębów, bakterie rozwijają się swobodnie, przekształcają węglowodany w kwasy, które uszkadzają szkliwo i tworzą ubytki.
Nieleczona próchnica nie dotyczy tylko szkliwa, po jakimś czasie dotrze do zębiny, a potem do unerwionej miazgi zęba, powodując jej zapalenie. Bakterie przemieszczą się dalej, kanałem korzeniowym przez otwór wierzchołkowy do tkanek miękkich.
W międzyczasie organizm rozpozna zagrożenie, wezwie zastępy białych krwinek na pomoc – powstanie ropna wydzielina, pojawi się gorączka i dotkliwy ból.
– Ropnie to znak, że ciało walczy z poważną infekcją. Najczęstszą przyczyną powstawania ropni jest nieleczona próchnica. Ropnie mogą być też efektem urazów lub ekstrakcji zębów, czasem nieprawidłowo wykonanego leczenia kanałowego. Zdarza się, że do zakażenia dochodzi przez bakterie odpowiedzialne za choroby dziąseł.
Wówczas ropień umiejscowi się w przyzębiu. Zarówno ropnie zębowe, jak i ropnie dziąsła dają podobne objawy: opuchlizna, ostry ból, podwyższona temperatura. Jest to stan, który wymaga pilnej interwencji, ponieważ należy go traktować jako infekcję, wpływającą na cały organizm – podkreśla lek. stom.
Waldemar Stachowicz z Centrum Leczenia i Profilaktyki Paradontozy PERIODENT w Warszawie.
Leczenie zębów srebrem i złotem
Ropień okołowierzchołkowy, tworzący się tuż przy korzeniu zęba to dopiero początek problemów. Bolesne zakażenie dotyka wówczas miazgę i tkanki wokół niej. Podczas gryzienia pojawia się intensywny ból promieniujący na twarz i okolice uszu. Towarzyszy mu wrażenie rozpierania i wypychania zęba.
Jeśli nie udamy się na wizytę do dentysty, infekcja będzie postępować. Kiedy stan zapalny dotrze do okostnej, ropna wydzielina może doprowadzić do jej rozwarstwienia i w efekcie powstania ropnia podokostnowego. Objawy nasilą się jeszcze bardziej. Niestety, to nie koniec problemów.
Infekcja powędruje przez okostną szczęki lub żuchwy i przebije błonę śluzową jamy ustnej lub skórę. Powstanie ropień podśluzówkowy. Kiedy wydzielina wydostanie się na zewnątrz, ból się zmniejszy, ale będzie to oznaczać, że ząb został całkowicie zniszczony.
Miazga obumarła – bólu nie czujemy, ale stan zapalny wcale nie zniknął. O tym przypomni opuchlizna, gorączka i dreszcze.
Mały ropień – spore powikłania
Ropień zęba to oznaka infekcji bakteryjnej, która w dodatku przebiega w takim miejscu, że stanowi otwarte drzwi do organizmu dla szkodliwych drobnoustrojów. Bakterie wraz z krwią mogą się przemieszczać do okolicznych tkanek i innych narządów powodując rozsianie infekcji i szereg innych problemów.
– W żadnym wypadku nie należy bagatelizować tak poważnych chorób zębów. Nieleczona infekcja bakteryjna w jednym zębie może objąć większą ilość zębów i prowadzić do groźnych dla zdrowia powikłań. Ropień, jak każda infekcja osłabia układ odpornościowy, powodując, że jesteśmy podatni na choroby.
Może rozprzestrzenić się na inne obszary ciała, zaatakować kości szczęki lub oczy albo powędrować niżej, w stronę żuchwy i szyi.
Najbardziej niebezpiecznymi dla życia są ropnie zębopochodne, kiedy bakterie z zainfekowanych zębów dotarły do płuc, mięśnia sercowego, wątroby lub mózgu – tłumaczy dr Stachowicz.
Inne groźne powikłania ropni zębowych to np. angina Ludwika – zapalenie tkanek miękkich dna jamy ustnej, zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej, zapalenie śródpiersia, ropowica oczodołu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zakrzepowe zapalenie żył twarzy, zapalenie nerwów czaszkowych czy sepsa. Jak widać, wyrwanie zęba to w tym przypadku nie jest najgorszy scenariusz.
Masz szansę uratować ząb
Zanim trafisz pod opiekę specjalisty, możesz w domu płukać usta słoną wodą, by choć w minimalnym stopniu zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.
Nie próbuj jednak samodzielnie przekłuwać, ani nacinać ropnia i pamiętaj, że samo pozbycie się ropy nie usuwa przyczyny – nie leczy zębów. Ważne, by jak najszybciej zgłosić się do dentysty.
Od tego może zależeć, czy będzie trzeba wyrwać ząb.
– Leczenie polega na chirurgicznym nacięciu i drenażu ropnia, a następnie przepłukaniu go solą fizjologiczną. W kolejnym etapie, trzeba pozbyć się źródła problemu, czyli zakażonej miazgi. Dzięki zastosowaniu mikroskopu takie leczenie jest bardzo precyzyjne i umożliwia maksymalne oszczędzenie tkanek zęba. Opracowuje się kanały, tzn.
usuwa zmienioną zapalnie miazgę, a następnie zakłada wypełnienie kanałów. Tak przygotowany ząb jest gotowy do odbudowy protetycznej. Ważne, by pacjent zgłosił się do specjalisty nawet zanim zacznie go boleć ząb, gdy zauważy pierwsze oznaki próchnicy – w początkowym stadium choroby.
Wtedy mamy spore szanse, że zastosowane leczenie pozwoli uniknąć groźnych powikłań i zapobiegnie rozprzestrzenianiu się bakterii w organizmie – zaznacza stomatolog.
Przy zaawansowanych stanach zapalnych i sporych ropniach stosuje się również antybiotyki doustne, które jednak mogą nie wystarczyć, by ropień sam się wchłonął, ale zapobiegną rozprzestrzenieniu się infekcji.
Dbaj o higienę jamy ustnej
Nie chcesz nigdy poczuć na własnej skórze, co to jest ropień zębowy? Dbaj o prawidłową higienę jamy ustnej. Szczotkuj zęby co najmniej dwa razy dziennie i regularnie używaj nitki dentystycznej. Wybieraj zawsze pastę z fluorem i nie wybielaj zębów bez konsultacji z dentystą.
By zachować pełne zdrowie jamy ustnej, odżywiaj się zdrowo. Nie zapominaj też o regularnych kontrolach u stomatologa, który sprawnie rozprawi się z pierwszymi oznakami próchnicy, nie dopuszczając do tego, aby przedostała się do miazgi zęba.
Jeśli jednak kiedyś zacznie cię boleć ząb, pojawi się gorączka i opuchlizna, idź natychmiast do dentysty, bo samo na pewno nie przejdzie!