Polipy w nosie – objawy i leczenie polipów nosa

Wywołane przez stan zapalny, miękkie rozrosty błony śluzowej powodują wiele uciążliwych dolegliwości. Polipy w nosie i zatokach, leczy się farmakologicznie i/lub operacyjnie. Druga metoda – usunięcie polipów z nosa – przynosi szybką ulgę i jest często zalecana przez laryngologów.

Polipy nosa i zatok w istotny sposób utrudniają życie, a w stanach zaawansowanych mogą prowadzić do powikłań, dlatego tak ważne jest ich leczenie.

Początkowo można próbować zwalczyć polipy farmakologicznie, ale jeśli laryngolog zaleci wykonanie zabiegu, to doświadczeni specjaliści MilleMedica dysponują nowoczesnymi narzędziami, dzięki którym zabieg staje się prawie bezbolesny, bezpieczny i skuteczny.

Co to są polipy?

Ujmując rzecz w skrócie, polipy nosa i zatok to rozrosty błony śluzowej o charakterze nienowotworowym. Przyjmują formę miękkich wyrośli w kształcie winogron czy, jak kto woli, koralowców. W początkowej fazie rozwoju powierzchnia polipów jest wyścielona nabłonkiem oddechowym.

Ze względu na wysoką zawartość komórek wydzielających śluz i podrażnienie powietrzem atmosferycznym, nabłonek oddechowy zmienia się z czasem w nabłonek płaski. W zaawansowanym stadium rozwoju polipów nosa i zatok, tworzą się spore przestrzenie między komórkami błony podśluzowej.

Zaczyna w nich zalegać płyn surowiczy, polipy powiększają się i powodują coraz większe dolegliwości.

Polipy w nosie i polipy w zatokach są przeźroczyste lub mają kolor biało-żółty. Poruszają się przy dotknięciu i są często pokryte ropną wydzieliną. Najczęściej tworzą się w ujściach zatok przynosowych, w przewodzie nosowym środkowym, a czasami w nozdrzach tylnych.

Polipy nosa i zatok – objawy

Choć zmiany te same w sobie nie stanowią zagrożenia dla pacjenta, mogą powodować znaczny dyskomfort i poważniejsze problemy zdrowotne. Przede wszystkim powodują niedrożność nosa. Inne objawy to:

• Trudne oddychanie, oddychanie przez usta
• Ból wnętrza nosa, a w zaostrzeniach zapalenia zatok, także bóle głowy
• Zaburzenia węchu
• Chrapanie lub nocne bezdechy
• Wodnistą lub ropną wydzielinę z nosa
• Spływanie wydzieliny po gardle
• Częste kichanie
• Uczucie stale zatkanego nosa

Z polipami w nosie czy zatokach można żyć przez wiele lat, nie zdając sobie sprawy z ich obecności. Szacuje się, iż objawy tych nieprawidłowości występują u około 1-5% populacji. Najczęściej diagnozowane u młodych dorosłych oraz osób w średnim wieku, w rzeczywistości jednak mogą rozwinąć się u każdego.

Przyczyny pojawienia się polipów

Jednoznaczne określenie przyczyny polipowatego rozrostu u konkretnego pacjenta nie zawsze jest możliwe. Uznaje się jednak, iż bezpośrednią przyczyną powstania polipów w nosie i zatokach jest stan zapalny śluzówki.

Czynnikiem sprzyjającym występowaniu polipów jest przedłużające się zapalenie błony śluzowej nosa i zatok, wywołane różnymi czynnikami.

Najbardziej narażeni na rozwój polipów w nosie są pacjenci cierpiący na chroniczny nieżyt nosa i zatok oraz alergicy.

Zwiększone ryzyko występuje u chorych na astmę lub atopowe zapalenie skóry, chorych na alergiczne grzybicze zapalenie zatok, uczulonych na niesteroidowe leki przeciwzapalne, pacjentów z obniżoną odpornością, czy cierpiących na mukowiscydozę, a także zespół Churga i Strauss. Polipy nosa i zatok częściej stwierdza się u osób, u których podobne problemy wstąpiły w rodzinie.

Rodzaje polipów – rozpoznanie

Występujące w nosie i zatokach polipowate przerosty różnią się od siebie formą. Polipy zatok i polipy w nosie dzielimy na uszypułowane – “na nóżce” oraz nieuszypułowane – z szeroką podstawą. Natomiast ze względu na budowę wyróżnia się:

• Polipy typu gruczołowego – występują duże torbiele i gruczoły
• Polipy typu obrzękowego – obrzęknięta tkanka łączna wyściełana jest niezmienioną błoną śluzową
• Polipy typu mieszanego
• Polipy choanalne – źródłem zmiany jest okolica ujścia zatoki szczękowej, z której obrzęknięta tkanka wyrasta do światła zatoki szczękowej, a w jamie nosa może rozszerzać się nosogardła

Diagnostyka polipów w nosie najczęściej odbywa się poprzez badanie laryngologiczne przy wykorzystaniu wziernika nosowego lub badanie endoskopowe. Druga metoda daje bardziej precyzyjny wynik – pozwala na zbadanie struktur jam nosa w powiększeniu.

Jedną z najlepszych technik diagnostycznych jest fiberoskopia – polega ona na wprowadzeniu do nosa endoskopu z kamerką, dzięki której możliwe jest dokładne obejrzenie jamy nosowo-gardłowej. Przed przystąpieniem do zabiegu usunięcia przerostów wskazane jest również wykonanie badania obrazowego, np. tomografii komputerowej.

Pozwala ona na precyzyjne zlokalizowanie polipów w nosie i zatokach oraz ustalenie skutecznego planu leczenia.

Jak leczyć polipy w nosie i zatokach

W początkowym stadium rozwoju leczenie polipów nosa i zatok, polega na miejscowym lub doustnym podawaniu kortykosteroidów. Terapia miejscowa jest skuteczna w przypadku chociaż umiarkowanej drożności nosa, ponieważ konieczny jest dostęp leku do wszystkich polipów.

Kortykosteroidy działają przeciwzapalnie, dzięki czemu niwelują obrzęk błony śluzowej i mogą przyczynić się do zmniejszenia, a nawet zaniku polipów. Niestety, objawy często nawracają po zakończeniu farmakoterapii. W większości przypadków najskuteczniejszą metodą leczenia jest usunięcie polipów nosa i zatok.

Jeśli pacjent cierpi na przewlekłe zapalenie zatok z polipami i zmiany zatokowe są znacznie zaawansowane to zabieg usunięcia polipów wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, ponieważ konieczne jest dokładne otwarcie i oczyszczenie wszystkich zatok.

Laryngolodzy z Kliniki MilleMedica wykorzystują w tym celu nowoczesne techniki, dzięki czemu zabieg jest bezpieczny dla pacjenta i szybko przynosi oczekiwaną ulgę. Doświadczeni specjaliści wykonują operację metodą endoskopową, przy użyciu zestawów chirurgicznych do mikrochirurgii wewnątrznosowej.

Dzięki temu, operacja nie pozostawia żadnych blizn w obrębie twarzy, a narzędzia i powiększenie endoskopu umożliwia bezpieczne dotarcie do najdrobniejszych zakamarków jamy nosa.

Natomiast jeśli polipy dotyczą tylko jamy nosa lub pacjent chce jedynie uzyskać drożność nosa to możliwe jest wykonanie tzw. polipektomii w znieczuleniu miejscowym.

Ważne jest, w tym wypadku, żeby pacjent, u którego zajęte są zatoki był świadomy, że taki zabieg jest u niego jedynie leczeniem doraźnym przywracającym oddychanie przez nos, natomiast nie jest to pełne leczenie zapalenia zatok z polipami.

Usuwanie polipów z nosa w znieczuleniu miejscowym w klinice MilleMedica trwa od 30 do 60 minut.

Wykorzystuje się do tego specjalne narzędzia chirurgiczne, a dzięki możliwości wykorzystania narzędzi koagulujących, zabezpiecza się chorego przed ewentualnym krwawieniem pooperacyjnym.

Po zabiegu czasami istniej konieczność założenia opatrunku tamującego krwawienie. W bardzo rzadkich przypadkach, silniejszego krwawienia, zakładana jest tamponada przednia, którą usuwa się po upływie ok 48h.

Zalecenia po usunięciu polipów nosa i zatok

Po operacyjnym usunięciu polipów nosa i zatok wskazane jest unikanie w pierwszych dobach gorących kąpieli, istnieje zakaz korzystania z sauny. Warto ograniczyć spożywanie bardzo gorących posiłków i napojów.

W pierwszych dniach po zabiegu (ok 7 dni) nie powinno się dźwigać np. ciężkich zakupów lub angażować w wielkie porządki domowe.

Natomiast powrót do regularnej aktywności fizycznej można planować powrót po minimum 2, a na ogół po 4 tygodniach, w zależności od indywidualnych zaleceń. Podobnie, nie należy planować lotów samolotem. Prawidłowa rekonwalescencja obejmuje m.in.

płukanie nosa roztworem soli fizjologicznej, stosowanie maści lub żeli nawilżających, zakaz wydmuchiwania nosa. Współcześnie nie stosuje się rutynowo profilaktyki przeciwbakteryjnej, a antybiotyk włączany jest jedynie w wybranych wypadkach.

Niestety polipy mają tendencję do nawracania, taki jest charakter tej choroby. Dlatego tak ważne jest nie tylko samo ich usunięcie, ale też diagnostyka i leczenie przyczyny problemu. Konieczne jest np.

prawidłowe leczenie alergii, unikanie narażenia na alergeny i inne czynniki szkodliwe, poprawa odporności, jak również chirurgiczne usunięcie anatomicznych przeszkód, mogących przyczyniać się do rozwoju przewlekłego zapalenia (np.

skrzywienia przegrody nosa, anomalii budowy bocznej ściany nosa)

• Dr Zuzanna Gronkiewicz
• Bibliografia

1. Latkowski B., Otolaryngologia, Warszawa 2017, s. 182-184, 300-302
2. Zalesska-Kręcicka M., Kręcicki T., Zarys otolaryngologii, Wrocław 2008, s. 128-129

Polipy w nosie – dlaczego powstają i jak je leczyć?

Polipy w nosie wywodzą się z błony śluzowej jamy nosowej bądź zatok. Przyczyny ich pojawiania się nie zostały dotąd poznane, jednak można wskazać kilka czynników ryzyka ich rozwoju. Farmakoterapia w leczeniu polipów nosa zwykle nie przynosi rezultatów, dlatego też w większości przypadków konieczne jest ich endoskopowe usunięcie.

Polipy w nosie mają kształt kropel bądź winogron, są ruchome i podatne na ucisk. Występują w postaci gładkich, niebolesnych rozrostów tkanki. Powstają z błony śluzowej jamy nosowej i zatok przynosowych. Bardzo często występują w kompleksie ujściowo-przewodowym, tj. w miejscu, gdzie zatoki uchodzą do jam nosa i w miarę rozrastania się prowadzą do jego deformacji.

• Wyróżnia się 3 rodzaje polipów w nosie:
• obrzękowy, składający się z obrzękniętej tkanki łącznej;
  gruczołowy, charakteryzujący się tym, że nabrzmiała tkanka zawiera wiele gruczołów i torbieli;
  mieszany.
• Osobno wymienia się też polipa choanalnego, wyrastającego z zatoki szczękowej i łączącego się z jamą nosową, a czasem nawet z gardłem.

Przyczyny powstawania polipów w nosie

Nie są znane konkretne przyczyny powstawania polipów w nosie. Znane są jednak czynniki ryzyka ich rozwoju. Polipy występują najczęściej u osób w średnim wieku, częściej u mężczyzn niż u kobiet. Zazwyczaj pojawiają się przy długotrwałych stanach zapalnych błony śluzowej i zatok.

Często rozwijają się u osób z obniżoną odpornością. Polipy w nosie pojawiają się też przy przewlekłym katarze u osób z alergią. Nie bez znaczenia są także predyspozycje rodzinne. Wiadomo również, że przy niektórych jednostkach chorobowych, wzrasta ryzyko ich powstawania.

Należą do nich:

• astma oskrzelowa;
• astma aspirynowa – reakcja alergiczna na aspirynę bądź inne
• niesteroidowe lek i przeciwzapalne,
• alergiczne grzybicze zapalenie zatok;
• mukowiscydoza,
• zespół Kartagenera (rzadka choroba nieruchomych rzęsek);
• zespół Churga-Strauss (choroba zapalna naczyń).

Leczenie polipów nosa

Leczenie polipów uzależnione jest od przyczyn ich powstawania. Jeśli polipy współtowarzyszą zapaleniu zatok bądź infekcji bakteryjnej, wówczas podaje się choremu antybiotyk.

Jeśli polipowe twory mają podłoże alergiczne, wówczas w pierwszej kolejności należy zadbać o usunięcie alergenów z otoczenia pacjenta.

Podaje się również steroidy, których zadaniem jest obkurczenie polipów, a czasem przyczyniają się do ich całkowitego wyeliminowania.

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych korzyści, często dochodzi do nawracania polipów i niedrożności nosa, wówczas należy je usunąć operacyjnie. Zazwyczaj przeprowadza się zabieg, gdy polipowych tworów jest dużo oraz osiągają spore rozmiary. Najczęściej przeprowadza się go endoskopowo.

W trakcie zabiegu oprócz usunięcia polipów, można także powiększyć ujście zatok, poprawić ich wentylację i drenaż, a także skorygować wszelkiego rodzaju wady zatok i jamy nosowej. Polipy w nosie można także usunąć przy pomocy lasera.

Laserowe usuwanie polipów powoduje mniejsze krwawienie i mniejszy stopień termicznego uszkodzenia tkanek niż podczas zabiegu z wykorzystaniem elektrycznego noża. Konkretny wybór leczenia zależy jednak od decyzji lekarza.

Warto dodać, że z polipami można spróbować sobie też radzić w warunkach domowych. W tym celu należy płukać jamę nosową roztworem soli fizjologicznej. W aptece otrzymamy specjalny zestaw do domowej irygacji zatok i nosa. Sól rozrzedza wydzielinę spływająca z zatok do nosa i gardła, likwiduje zaschnięty na śluzówce śluz, a także wypłukuje alergeny.

Polipy w nosie – Poznaj objawy, rodzaje poliów i sposób ich leczenie

Polipy to łagodne uwypuklenia w nosie, pokrywające błonę śluzową. Nie są złośliwe, ale mogą prowadzić do nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak np. wyciek wydzieliny, ciągłe uczucie zatkanego nosa, upośledzenie węchu i smaku, bóle głowy itd.

Przyczyny polipów w nosie nie zostały do końca wyjaśnione, natomiast lekarze dysponują skutecznymi metodami diagnostycznymi, które pozwalają trafnie rozpoznać schorzenie.

Czym są polipy w nosie?

Polipy w nosie to miękkie, bezbolesne rozrosty tkanek, które swoim kształtem przypominają nieco krople wody. Nie mają charakteru nowotworowego. Powstają z błony śluzowej nosa oraz zatok przynosowych. Najczęściej pojawiają się u osób dorosłych i dwukrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Istnieje kilka schorzeń, które predysponują do rozwoju polipów nosa. Zaliczamy do nich m.in. astmę oskrzelową i astmę aspirynową, mukowiscydozę, alergiczny i niealergiczny nieżyt nosa, atopowe zapalenie skóry, wrodzone niedobory odporności.

Do czynników sprzyjających powstawaniu polipów zaliczamy przede wszystkim:

• predyspozycje genetyczne
• przewlekłe procesy zapalne błony śluzowej nosa i zatok
• zespół nieruchomych rzęsek

Polipy nosa mogą pojawiać się pojedynczo lub mieć charakter mnogi. W bardzo wielu przypadkach diagnozowane jest obustronne występowanie polipów.

Jakie są objawy polipów nosa?

Niewielkie polipy nosa mogą nie być odczuwane przez pacjenta. Niektóre osoby nawet nie zdają sobie sprawy z tego, że w ich nosie występują rozrosty tkanek. Objawy zwykle pojawiają się wtedy, gdy polipy osiągają większe rozmiary. Warto jednak dodać, że dolegliwości mogą być zróżnicowane, ale zwykle dotyczą przede wszystkim górnych dróg oddechowych.

Główne objawy polipów nosa:

• wyciek surowiczej lub ropnej wydzieliny z jam nosa
• uczucie zatkania nosa
• łzawienie
• spływanie wydzieliny surowiczej po tylnej ścianie gardła
• upośledzenie węchu oraz smaku
• zaburzenie oddychania przez nos

Oprócz podstawowych objawów mogą pojawić się również inne dolegliwości, takie jak:

• uczucie ucisku u nasady nosa
• bóle głowy związane z zablokowaniem przez polipy naturalnych ujść zatok
• bóle zębów
• chrapanie
• kichanie
• zniekształcenie struktur anatomicznych nosa na tle przewlekłego ucisku

Jakie są przyczyny polipów w nosie?

Przyczyny występowania polipów w nosie nie zostały jeszcze jednoznacznie wyjaśnione. Najprawdopodobniej powstają pod wpływem przewlekłego procesu zapalnego, który obejmuje błonę śluzową nosa jak i zapalenie zatok przynosowych.

Teoretycznie mogą ujawnić się również pod wpływem istniejących dolegliwości alergicznych.

Niezależnie od schorzenia, które zainicjowało proces powstawania polipów, głównym czynnikiem przyczyniającym się do ich powstawania jest zaburzenie funkcji i struktury komórek nabłonkowych w jamie nosowej.

Przyczyną polipów nosa mogą być również częste, nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych, które zaburzają naturalny, fizjologiczny przepływ powietrza przez nos i uniemożliwiają prawidłowe opróżnianie zatok z zalegającej wydzieliny.

Przeczytaj również artykuł: Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci

Rozpoznanie polipów w nosie

Diagnostyką polipów w nosie zajmuje się lekarz laryngolog, który przeprowadza badanie tzw. rynoskopii przedniej przy użyciu specjalnego wziernika nosowego (wziernik Hartmana). Wziernik pozwala dokładnie uwidocznić jamy nosowe od przodu, dzięki czemu lekarz może obejrzeć struktury znajdujące się w ujściach zatok przynosowych, przewodzie nosowym środkowym i nozdrzach tylnych.

Niekiedy wykonywana jest również fiberoskopia. Jest to badanie, które polega na wprowadzeniu do nosa małego, giętkiego endoskopu, zakończonego kamerą. Dzięki temu lekarz może obejrzeć w powiększeniu strukturę jamy nosowo-gardłowej. Badanie przeprowadza się w miejscowym znieczuleniu błony śluzowej nosa. Dodatkowo można wykonać badanie obrazowe, np. tomografię komputerową.

Leczenie polipów w nosie

W początkowej fazie leczenia polipów nosa najczęściej stosuje się glikokortykosteroidy donosowe o działaniu przeciwzapalnym. Ta metoda jest skuteczna, jeśli pacjent ma drożny nos.

Ma na celu zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie polipów.

Jest to jednak możliwe tylko i wyłącznie wtedy, gdy wyeliminowana zostanie przyczyna, czyli choroba, która doprowadziła do wystąpienia tworów w obrębie nosa, czyli np. przewlekły stan zapalny.

W przypadku zatkanego nosa lub współistnienia astmy oskrzelowej stosowane są leki z grupy glikokortykosteroidów podawane przez krótki czas doustnie, po czym wdrażana jest terapia preparatami donosowymi stosowanymi miejscowo.

Leczenie polipów steroidami w przypadku alergii uważane jest przez wielu lekarzy za nieskuteczne właśnie ze względu na nawracający charakter schorzenia po odstawieniu leków.

Konieczne byłoby wówczas całkowite wyeliminowanie alergenu ze środowiska, co niestety nie zawsze jest możliwe. Pewną rolę mogą wówczas odgrywać leki przeciwhistaminowe i antybiotyki.

Antybiotykoterapia może być wskazana przez lekarza również w przypadku występowania zapalenia zatok lub infekcji bakteryjnej.

Usuwanie polipów nosa

W przypadku niektórych pacjentów wskazane jest leczenie zabiegowe. Polipy mogą być usunięte podczas zabiegu operacyjnego, tzw. polipektomii, lub zabiegu endoskopowego. Lekarze rekomendują zabieg w przypadku, gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi efektów, gdy pojawiają się częste nawroty choroby lub polipy prowadzą do znacznej niedrożności nosa.

Czy polipy w nosie są groźne?

Polipy w nosie – objawy

Polipy nosa tworzą się z błony śluzowej wyściełającej ściany jamy nosowej. Jest ona niewielką przestrzenią, do której dodatkowo uchodzą zatoki przynosowe, dlatego każda tworząca się tam patologiczna struktura może zaburzać zarówno przepływ powietrza, jak i drożność zatok.

Nasilenie objawów jest związane z umiejscowieniem i wielkością polipa. Do najczęściej obserwowanych dolegliwości należy uczucie zatkanego nosa, konieczność oddychania przez usta, zmiana głosu, obecność tzw.

mowy nosowej, a także upośledzenie węchu, świąd nosa i nasilone kichanie. U niektórych osób obecność polipa wywołuje ból, nierzadko pojawia się także wyciek ropnej lub wodnistej wydzieliny.

Jeżeli spływa ona po tylnej ścianie gardła, podrażnia je i wywołuje uciążliwy, przewlekły kaszel. Ponadto polipy nosa mogą być przyczyną chrapania i rozwoju bezdechu sennego.

Czy polip w nosie jest groźny?

Obecność polipów nosa nie stanowi bezpośrednio poważnego zagrożenia dla zdrowia, wiąże się jednak z częstszym występowaniem infekcji górnych dróg oddechowych oraz przewlekłego zapalenia zatok. Utrudnia to podejmowanie codziennych aktywności i wpływa na obniżenie jakości życia.

Rozwój infekcji bakteryjnych zatok, a co za tym idzie konieczność stosowania antybiotykoterapii może skutkować zaburzeniem składu mikrobioty organizmu, ważnej dla prawidłowego funkcjonowania układu immunologicznego.

Ponadto, polipy w nosie zaburzając prawidłowy przepływ powietrza przez nos mogą znacznie utrudniać aktywność fizyczną, co jest uciążliwe zwłaszcza dla osób chcących trenować wyczynowo sporty wytrzymałościowe i siłowe.

Niebezpieczne powikłanie stanowi także bezdech senny, który nieleczony skutkuje rozwojem nadciśnienia tętniczego i innych chorób sercowo – naczyniowych. Bezdech śródsenny (OSAS) może również wywołać schorzenia metaboliczne, np. stymulować cukrzycę typu II.

U niektórych osób ilość polipów może być tak duża, że wypełniają one praktycznie całą jamę nosową powodując deformacją kostnych struktur nosa i zatok przynosowych. Aby nie dopuścić do rozwoju powikłań, polipy nosa powinny być odpowiednio leczone.

Usuwanie polipów z nosa – jak to wygląda?

W leczeniu polipów nosa stosuje się metody zachowawcze takie jak płukanie nosa i zatok oraz zastosowanie donosowych leków sterydowych. Te ostatnie zmniejszają obrzęk błony śluzowej i spowalniają wzrost polipów. Leczenie sterydami donosowymi u części pacjentów może prowadzić do całkowitego obkurczenia się polipa.

W przypadku braku skuteczności terapii zachowawczych, stosuje się leczenie zabiegowe nazywane polipektomią. Zabieg ten, wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, odbywa się z dostępu przez jamę nosową i polega na wprowadzeniu do niej specjalnych kleszczy lub pętli, za pomocą których usuwa się polipy.

Drugą metodą jest resekcja polipów za pomocą endoskopu wyposażonego w specjalny ssąco-tnący nóż, działający w sposób umożliwiający maksymalne ograniczenie krwawienia. Po usunięciu polipów i kontroli stanu jamy nosa, zakładane są specjalne opatrunki tamujące krwawienie, które pozostają w nosie przez 2 – 3 doby.

Cały zabieg trwa około 30 – 60 minut i zazwyczaj nie wymaga dłuższej hospitalizacji. Po wykonaniu polipektomii konieczne jest ograniczenie aktywności fizycznej przez okres około tygodnia, co pozwala na uniknięcie krwawień z nosa i ułatwia prawidłowe gojenie.

Należy pamiętać, że u osób ze skłonnością do tworzenia się polipów w nosie, może dochodzić do nawrotów. Jeżeli polipy znowu się rozwiną, leczenie zabiegowe może zostać przeprowadzone ponownie.

Jak diagnozuje się polipy nosa?

Jeżeli na podstawie występujących objawów podejrzewamy obecność polipów w nosie należy udać się do lekarza rodzinnego, który skieruje nas na konsultację laryngologiczną.

Na początku laryngolog wykonuje rynoskopię przednią polegającą na uwidocznieniu błony śluzowej jamy nosa za pomocą specjalnego wziernika. Zazwyczaj już to proste i mało inwazyjne badanie pozwala na postawienie diagnozy.

Dodatkowo lekarz może wykonać fiberoskopię, polegającą na oglądaniu wnętrza nosa i gardła za pomocą giętkiego endoskopu wyposażonego w kamerę.

Badanie jest wykonywane w znieczuleniu miejscowym i pozwala na dokładne obejrzenie struktur jamy nosowej i ich ocenę przed ewentualnym planowaniem leczenia zabiegowego.

U części pacjentów, zwłaszcza jeżeli rozwinęły się powikłania związane z zapaleniem zatok przynosowych, może być niezbędne wykonanie tomografii komputerowej uwidoczniającej anatomię struktur kostnych i ewentualny rozrost błony śluzowej. Tomografia komputerowa jest również konieczną diagnostyką przed zabiegiem FESS (funkcjonalna endoskopowa operacja zatok), który polega na endoskopowym usunięciu zmian polipowatych oraz innych patologii z obszaru jam nosa i zatok przynosowych.

Źródła:

• Stephanie Chen i wsp. Systematic literature review of the epidemiology and clinical burden of chronic rhinosinusitis with nasal polyposis. Curr Med Res Opin. 2020 Sep 25;1-15.
• Riccardo Castagnoli i wsp. An update on the role of chronic rhinosinusitis with nasal polyps as a co-morbidity in severe asthma. Expert Rev Respir Med. 2020 Sep 2;1-9.
• Claus Bachert i wsp. Current and future treatment options for adult chronic rhinosinusitis: Focus on nasal polyposis. J Allergy Clin Immunol. Dec 2015
• Interna Szczeklika. Medycyna Praktyczna, Kraków 2019. ISBN: 9788374305686.
• David N. Gilbert, Henry F. Chambers, George M. Eliopoulos i wsp. The Sanford Guide to antimicrobial therapy 2019. Antimicrobial Therapy Inc, 2019. ISBN 978-1-944272-09-8.

Data dodania: sobota, 10 października 2020

Czym są polipy nosa? – Czytelnia apteki Cefarm24

Polipy nosa występują u niewielkiej części populacji, według statystyk zmaga się z nimi do 4-5% społeczeństwa. Zazwyczaj polipy w nosie powstają między 5. a 6. dekadą życia, przede wszystkim u mężczyzn. Zdarza się jednak, że schorzenie to dotyka także kilkuletnie dzieci. W takim przypadku może ono występować jako objaw towarzyszący innej chorobie, np. mukowiscydozie.

Nie do końca wiadomo, co jest przyczyną polipów w nosie. U większości osób pojawienie się tego rodzaju zmian w nosie jest związane z przewlekłym stanem zapalnym błony śluzowej lub alergią. Jednak to niejedyne czynniki sprzyjające powstawaniu polipów. W grupie osób szczególnie narażonych na występowanie polipów nosa są m.in.:

• chorujący na astmę oskrzelową,
• chorzy na astmę z nietolerancją niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
• osoby z mukowiscydozą,
• cierpiące na powracający alergiczny lub niealergiczny nieżyt nosa,
• osoby cierpiące na zespół Churga i Straussa,
• z wrodzonymi niedoborami odporności,
• zmagające się z atopowym zapaleniem skóry.

Objawy
polipów nosa

Bardzo często nawet nie wiemy o tym, że mamy polipy w nosie. Wiele osób nie odczuwa żadnych dolegliwości z nimi związanych, zwłaszcza jeśli zmiany są małe. W przypadku dużych lub licznych małych polipów codziennie funkcjonowanie pacjenta jest nieco utrudnione.

Jakie są objawy polipów nosa? Pacjenci mogą się skarżyć na uczucia zatkania nosa, ucisk u nasady nosa, pogorszenie węchu i smaku. Może pojawić się także wodnista wydzielina z nosa, bóle głowy, kaszel, kichanie, łzawienie oczu, a nawet chrapanie czy świąd nosa. Polipy są również przyczyną częstszych zakażeń dróg oddechowych.

Jeśli regularnie zmagasz się z tą dolegliwością, warto zgłosić się do laryngologa, aby przeprowadzić specjalistyczne badania w tym kierunku.

Jak
leczyć polipy nosa?

Pierwszym krokiem w leczeniu polipów jest wizyta u laryngologa. Specjalista wykona badanie laryngologiczne przy pomocy wziernika nosowego i zleci np. badanie endoskopowe, TK, RM czy fiberoskopie.

Leczenie polipów w nosie polega na usuwaniu objawów, czyli przerostów błony śluzowej nosa. Kurację rozpoczyna się od podania glikokortykosteroidów donosowych. Jeśli nie przyniesie to skutku lub nos jest na tyle niedrożny, że ta forma leczenia nie jest możliwa, zaleca się leczenie doustne.

Stosowanie glikokortykosteroidów pomoże zmniejszyć polipy w nosie lub całkowicie je usunie.

Gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi efektów, zalecane jest operacyjne usunięcie polipów. Zabieg usunięcia polipa trwa kilkadziesiąt minut, po czym pacjentowi wkłada się opatrunki do nosa.

Po zabiegu rekonwalescencja nie trwa długo, należy jedynie pamiętać o unikaniu aktywności fizycznej przez kilka dni.

Coraz częściej przeprowadza się usuwanie polipów endoskopowo, co pozwala na szybszą poprawę samopoczucia pacjenta.

Powracające
polipy nosa

Niestety,
mimo przeprowadzonej kuracji lub zabiegu usunięcia polipów, zmiany
w obrębie błony śluzowej nosa mogą powracać. Podczas leczenia
należy przeprowadzić badania w kierunku znalezienia możliwej
przyczyny powstawania zmian lub choroby, której towarzyszą.
Alergicy z kolei muszą usunąć ze swojego otoczenia uczulające ich
alergeny.

Polipy w nosie – przyczyny, objawy i leczenie

Polipy w nosie powstają wskutek zmian zapalnych lub alergicznych błony śluzowej nosa. Są mniejszymi bądź większymi naroślami, które mogą mieć zarówno kilka milimetrów, jak i wypełniać całą jamę nosową. Zmiany te zwykle wywodzą się ze środkowego przewodu nosowego, zatok szczękowych lub sitowych.

Jak powstaje polip w nosie? Jego tworzenie się rozpoczyna obrzęk błony śluzowej. Następie dochodzi do rozrostu tkanki podśluzowej, gromadzenia się płynu i tworzenia się szypuły. Ostatecznie polipy kształtują się w postaci torbielowatych tworów. Obecność polipów w nosie świadczy o osiągnięciu zaawansowanego stadium przewlekłego nieżytu nosa i zatok.

Jak wygląda polip? Zmiany są gładkie, białawoszare, białawożółtawe, przezroczyste lub biało-żółte. Mogą być pokryte wydzieliną o ropnym bądź śluzowym charakterze. Masy są podatne na ucisk i zachowują ruchomość podczas dotykania. Polipy nosa mogą występować pojedynczo lub mieć charakter mnogi, ponadto często stwierdzane są obustronnie.

Zapalenie zatok: problem co drugiego Polaka. Można to skutecznie leczyć?

Przyczyna formowania się polipów nie jest do końca znana. Badania dowodzą, że u osób, które je mają, pojawia się zmieniona odpowiedź układu immunologicznego na zakażenie, a obecność polipów ma związek z przewlekłym stanem zapalnym błony śluzowej nosa i zatok. Ważnym czynnikiem w procesie ich powstawania jest zaburzenie funkcji i struktury komórek nabłonkowych.

Wiadomo, że polipy w nosie pojawiają się najczęściej u młodych dorosłych lub osób w średnim wieku. Choć narzeka na nie około 4% populacji, u niektórych osób ryzyko wystąpienia narośli jest większe. W grupie tej znajdują się chorzy na astmę, pacjenci z tzw.

astmą aspirynową (nietolerujących niesteroidowych leków przeciwzapalnych), chorujący na atopowe zapalenie skóry, osoby z wrodzonymi niedoborami odporności, ludzie borykający się z alergicznym grzybiczym zapaleniem zatok, mukowiscydozą, zespołem Churga i Strauss, a także osoby, u których polipy w nosie występują rodzinnie.

Niewielkie polipy w nosie zazwyczaj nie są odczuwalne. Objawy mogą dawać narośla o większych rozmiarach. Polipy w nosie u dziecka czy dorosłego wywołują:

• uczucie zatkania nosa, zaburzenia drożności nosa,
• łzawienie,
• bóle głowy,
• zmiana głosu,
• przewlekły, śluzowo-ropny nieżyt nosa (wyciek surowiczej lub ropnej treści z jam nosa),
• spływanie treści surowiczej po tylnej ścianie gardła,
• upośledzenie lub zniesienie węchu,
• znaczne upośledzenie smaku,
• uczucie ucisku u nasady nosa,
• bóle zębów,
• chrapanie,
• nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych.

Polipy w nosie u dzieci mogą wywołać nieprawidłowości we wzroście twarzoczaszki, co prowadzi do poszerzenia nosa i obrazu tzw. “żabiej twarzy”.

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy udać się na wizytę do laryngologa. W diagnostyce polipów w nosie wykorzystuje się takie badania jak rynoskopia czy zdjęcie RTG zatok. Ważne jest różnicowanie zmian z nowotworami. W tym celu można wykonać fiberoskopię, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Lokalizacja zmian jest kluczowa podczas wyboru metody leczenia.

Jeśli nos jest drożny, początkowo stosuje się glikokortykosteroidy donosowe, działające przeciwzapalnie. Ponieważ po leczeniu polipy mogą nawracać, bardzo ważne jest leczenie choroby podstawowej, która przyczynia się do pojawienia się zmian. W przypadku polipów alergicznych konieczne jest leczenie przeciwalergiczne.

Zdarza się, że konieczny jest zabieg chirurgiczny. Wówczas usuwanie polipów z nosa odbywa się najczęściej metodą endoskopową. To “złoty standard”, czyli postępowanie z wyboru w przypadku postawienia rozpoznania polipów w nosie. Zmiany mogą zostać usunięte w znieczuleniu miejscowym, jak i ogólnym podczas zabiegu operacyjnego (tzw.

polipektomii).

Polipy nosa leczenie naturalne – czy to możliwe? Wiele osób jest zdania, że pomocne jest stosowanie roztworu soli fizjologicznej i wody utlenionej, roztworu czosnkowego czy roztworu z rokitnika i propolisu.

Czy polip w nosie jest groźny? Pomimo tego, że zmiana ma łagodny charakter, jej obecność może wywołać wiele powikłań. To najczęściej: ataki astmy, obturacyjny bezdech senny, nawracające zapalenia zatok.

Polipy w nosie – czy warto je usunąć?

Opublikowano: 2019-11-13

Polipy nosa to miękkie, bezbolesne, nienowotworowe narośla na błonie śluzowej nosa lub zatok przynosowych. W większości mogą wynikać z przewlekłego (długotrwałego) zapalenia błony śluzowej nosa.

Ponadto, mogą być związane z astmą, nawracającymi infekcjami, alergiami (w tym przewlekłym katarem siennym), wrażliwością na niektóre leki (na przykład na aspirynę) lub niektórymi zaburzeniami immunologicznymi. Polipy nosa prawie zawsze występują obustronnie.

Jeśli polip jest widoczny tylko z jednej strony, należy wykonać dalsze badania diagnostycznie, aby upewnić się, że wzrost nie jest spowodowany inną, poważniejszą chorobą. 

Objawy polipa w nosie

Polipy mogą być różnej wielkości. Jeśli są małe, często nie powodują żadnych objawów. Większe narośla lub grupy polipów mogą prowadzić do niedrożności nosa i kataru, problemów z oddychaniem, utraty węchu, częstych infekcji, chrapania czy bezdechów sennych. 

Pierwszym krokiem do ustalenia odpowiedniego leczenia polipów nosa jest ocena przez doświadczonego otolaryngologa. Lekarz zazwyczaj może postawić diagnozę na podstawie wywiadu oraz badania laryngologicznego ze szczególnym uwzględnieniem rynoskopii przedniej i tylnej. Inne testy diagnostyczne obejmują:

• Endoskopię jam nosa i zatok przynosowych – użycie wąskiej rurki z oświetloną soczewką powiększającą lub malutką kamerą (endoskop nosowy), umożliwia lekarzowi szczegółowe badanie wnętrza nosa i zatok;
• Badania obrazowe – obrazy uzyskane za pomocą tomografii komputerowej mogą pomóc lekarzowi w określeniu wielkości i lokalizacji polipów w głębszych obszarach zatok oraz w ocenie stopnia obrzęku i podrażnienia (stanu zapalnego). Badania te mogą również pomóc lekarzowi wykluczyć nieprawidłowości strukturalne lub nowotwory;
• Testy alergiczne – lekarz może zlecić testy skórne w celu ustalenia, czy alergie przyczyniają się do przewlekłego stanu zapalnego. Jeśli nie można wykonać testu skórnego, alternatywą może być badanie krwi pozwalające na wykrycie określonych przeciwciał na różne alergeny;
• Test na mukowiscydozę – jeśli u dziecka występują polipy nosa, lekarz może zalecić badanie w kierunku mukowiscydozy, dziedzicznej choroby dotykającej gruczoły wytwarzające śluz, łzy, pot, ślinę i soki trawienne. Badanie krwi – pod kątem niskiego poziomu witaminy D, która jest związana z polipami nosa.

W przypadku stwierdzenia polipów przez lekarza, sposób leczenia w dużej mierze zależy od przyczyny ich powstawania. Przykładowo, jeśli źródłem jest nadwrażliwość na aspirynę, wystarczające może okazać się zaprzestanie jej stosowania. Dlatego też, przed zdecydowaniem się na operacje warto wpierw wypróbować opcje leczenia zachowawczego, które mogą obejmować:

• Steroidowe aerozole do nosa – mogą pomóc zmniejszyć niektóre polipy, poprawić oddychanie przez nos i złagodzić katar;
• Leki przeciwhistaminowe – mają na celu zminimalizowanie objawów, takich jak katar, przy jednoczesnym zmniejszeniu stanu zapalnego, szczególnie jeśli zapalenie jest spowodowane alergią;
• Antybiotyki – stosowane w leczeniu polipów wywołanych infekcją bakteryjną zatok;
• Sterydowe leki doustne – stosowane w celu zmniejszenia obrzęku i rozmiaru polipów, jednak nie należy ich przyjmować długoterminowo z powodu możliwych działań niepożądanych;
• Nawadnianie nosa – płukanie wnętrza nosa słoną wodą może pomóc złagodzić niedrożność;
• Odczulanie na aspirynę – jeśli polipy są związane z wrażliwością na aspirynę, warto rozważyć terapię odczulającą.

W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze okaże się nieskuteczne, polipy osiągają duże rozmiary lub są mnogie należy rozważyć ich usunięcie. Polipektomia, czyli operacja polipów nosa, często jest wykonywana za pomocą endoskopu (FESS – funkcjonalna chirurgia endoskopowa zatok). Jest to nieinwazyjna, bardzo precyzyjna metoda niepozostawiająca blizn ma twarzy. Podczas tej procedury można dodatkowo usunąć inne nieprawidłowości, jak na przykład poprawić drożność nosa lub poszerzyć ujście zatok. Nowoczesne techniki endoskopowe usprawniły chirurgię nosa i zmniejszyły ryzyko powikłań, skracając okres hospitalizacji i rekonwalescencji.

Wśród głównych przeciwskazań do polipektomii wymienia się: ogólny zły stan zdrowia pacjenta, trwającą infekcję dróg oddechowych, skazy krwotoczne, stosowanie leków rozrzedzających krew, ostre zaostrzenie astmy, a także zaawansowaną, niekontrolowaną cukrzycę.

W wielu przypadkach usunięcie polipów nosa może być bardzo skuteczne i prowadzić do znacznego zmniejszenia objawów.

Jeśli jednak polipy nosa są spowodowane przez problem genetyczny lub alergiczny, mogą one pojawić się ponownie i wymagać powtórnego leczenia.

W tych okolicznościach operacja polipa nosa może zapewnić ulgę, ale może nie być trwała. Kontynuacja terapii medycznej jest zwykle nadal konieczna po operacji, aby zapobiec nawrotowi.

W przypadku wystąpienia polipów nosa, zachęcamy do odwiedzenia naszej Kliniki. W wielu przypadkach wystarczające może okazać się odpowiednio dobrane, niechirurgiczne leczenie. Natomiast w przypadku konieczności wykonania operacji, mogą mieć Państwo pewność zachowania najwyższego standardu procedur medycznych i najwyższej jakości usług.