Siniaki na nogach – skąd się biorą, jakie są przyczyny i jak leczyć sińce na nogach?

©hanack/Fotolia ©hanack/Fotolia

Samoistne siniaki na nogach powstają wówczas, gdy naczynia krwionośne są zbyt kruche lub mają za dużą przepuszczalność. Inną przyczyną samoistnego powstawania siniaków są zaburzenia krzepnięcia krwi na skutek braku lub niedoboru czynników krzepnięcia.

Siniaków na nogach i na całym ciele można pozbyć się, robiąc na nie zimne okłady. Inną metodą jest smarowanie krwawych wybroczyn maściami na stłuczenia (z kasztanowcem, arniką górską lub żywokostem). Siniak powinien zniknąć po upływie 7 – 10 dni.

Wrodzone choroby powodujące samoistne siniaki na nogach

Samoistnie powstające siniaki na nogach mogą świadczyć o:

• wrodzonej kruchości naczyń – choroba ta polega na nadmiernej kruchości naczyń krwionośnych i zbyt dużej przepuszczalności naczyń włosowatych (oplatają tkankę); skutkuje to wylewami krwi i powstawaniem krwiaków;
• hemofilii (skazie krwotocznej) – to wrodzona choroba, w której nawet po bardzo lekkim urazie (np. przyciśnięcia palcem punktu na ciele) pojawiają się krwiaki; powodem tego zjawiska jest niedobór czynników krzepnięcia krwi;
• Chorobie von Willebranda – objawia się samoistnie powstającymi siniakami na nogach; przyczyną ich powstawania jest brak we krwi niektórych czynników krzepnięcia (np. czynnika von Willebranda).

Choroby nabyte a samoistnie powstające siniaki na nogach

Samoistnie powstające siniaki na nogach i innych częściach ciała mogą być objawem:

• przewlekłej białaczki szpikowej – oprócz krwawych wybroczyn zwykle występują inne objawy, m.in. częste infekcje, spadek masy ciała, bóle głowy, zaburzenia widzenia czy anemia;
• pierwotnej marskości żółciowej wątroby – powinny występować również inne symptomy, w tym: żółtaczka, wodobrzusze, krwawienie z nosa i z dziąseł oraz obrzęk nóg;
• niewydolności nerek – samoistnie pojawiającym się siniakom na nogach towarzyszą zmiany skórne, nudności i wymioty, brak apetytu, bóle głowy oraz nadciśnienie tętnicze krwi.

Niedobory witamin i czynniki zewnętrzne wywołujące samoistne siniaki na nogach

Na samoistne powstawanie siniaków na nogach wpływa:

• niedobór witamin K – witamina K bierze udział w procesach krzepnięcia krwi, jej niedobór może osłabiać krzepnięcie i je zaburzać;
• niedobór witaminy C – witamina C jest odpowiedzialna za elastyczność naczyń krwionośnych i ich przepuszczalność, jej niedobór sprawia, że naczynia krwionośne stają się kruche i pękają, przez co powstają siniaki;
• przyjmowanie leków rozrzedzających krew – są to leki stosowane w leczeniu chorób układu krwionośnego, w tym: heparyna, aspiryna, warfaryna, ibuprofen oraz leki przeciwzakrzepowe;
• zażywanie kortykosteroidów, czyli leków o działaniu przeciwzapalnym, antyalergicznym i obniżających odporność;
• nadużywanie alkoholu – rozszerza on i osłabia naczynia krwionośne, wypłukuje witaminy odpowiedzialne za ich elastyczność i prawidłowe krzepnięcie krwi.

Domowe sposoby na siniaki

Siniakito nic innego, jak krwiaki, które powstają w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych.

Gdy dochodzi do stłuczenia, uderzenia lub innego urazu, naczynka krwionośne znajdujące się tuż pod skórą pękają, a wylewająca się z nich krew trafia do okolicznych tkanek.

To prowadzi po powstania bolesnego obrzęku i charakterystycznego zasinienia skóry.

W początkowej fazie siniaki przybierają barwę fioletowo-różową, z czasem przechodząc w odcienie żółci, brązu i zieleni, by po kilku dniach całkowicie zaniknąć. Zmiany kolory to efekt rozkładu składników krwi, przede wszystkim hemoglobiny. Proces gojenia trwa przeważnie od 7 do 10 dni, w zależności od tego, jak rozległy był wylew krwi. 

Siniaki to powszechne zjawisko, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży. Rozpierająca je energia i podejmowanie różnych aktywności często kończy się różnymi urazami. Mało kto się jednak przejmuje siniakami, gdyż w znakomitej większości ulegają one naturalnemu wchłonięciu.

ZOBACZ TEŻ: Jak pozbyć się blizn? Jaka maść na blizny?

Skłonność do powstawania siniaków

Siniaki zdarzają się każdemu. Są jednak osoby, u których siniaki pojawiają się przy nawet najmniejszym uderzeniu. Skąd się bierze taka skłonność po powstawania siniaków? Przyczyną są naprawdę różne:

• nadmierna kruchość naczyń krwionośnych, która może się wiązać z przyjmowaniem niektórych (leki przeciwzakrzepowe, kortykosteroidy, ibuprofen, aspiryna) leków lub chorobą (zaburzenia krzepliwości krwi, cukrzyca),
• niedobory niektórych witamin – witamina C odpowiedzialna jest za elastyczność i uszczelnianie naczyń krwionośnych, a witamina K bierze udział w krzepnięciu krwi,
• niedobór rutyny, która, podobnie do witaminy C, uszczelnia naczynia krwionośne,
• menstruacja – w czasie krwawienia miesięcznego naczynia krwionośne są osłabione,
• choroby wątroby i nerek,
• skazy krwotoczne,
• anemia z niedoboru żelaza.

Skłonność do powstawania siniaków zwiększa się również z wiekiem. Zmniejsza się szczelność naczyń krwionośnych, które staja się bardziej kruche, a stąd już prosta droga do siniaków. Niemniej jeżeli nawet w wyniku niewielkich urazów lub ucisku skóry pojawiają się na niej siniaki, stan ten powinniśmy skonsultować z lekarzem.

Choć siniaki przeważnie są błahym problemem i ustępują samoistnie, dla wielu osób mogą stanowić kłopot czysto estetyczny. Co zrobić, gdy na dniach czeka nas ważne spotkanie lub wyjątkowy dzień np. ślub? Można się posiłkować domowymi sposobami, które są skuteczne w walce z siniakami.

• Zimny kompres – od razu po stłuczeniu watro przyłożyć na miejsce urazu zimny kompres. Zahamuje on wewnętrzne krwawienie i jednocześnie zmniejszy obrzęk. Do jego przygotowania wystarczy pokruszony lód zawinięty w bawełnianą ściereczkę.
• Okłady z kapusty – okłady z utłuczonych liści kapusty zmniejszają obrzęk, pobudzają przepływ krwi i uszczelniają naczynia. Liście należy sparzyć wrzątkiem, delikatnie rozbić tłuczkiem i przyłożyć w miejscu powstania krwiaka.
• Okłady z octu – ocet pobudza krążenie krwi, dzięki czemu zapobiega jej nadmiernemu gromadzeniu w miejscu urazu. Wystarczy nasączyć gazę roztworem octu (np. jabłkowego, ryżowego) i przyłożyć do siniaka. W wyniku takich okładów siniak powinien być mniejszy.
• Rozgrzewające okłady – po upływie 24 godzin od powstania siniaka pomoże ciepły i wilgotny kompres. Rozszerzy naczynia krwionośne, dzięki czemu krwiak szybciej się wchłonie. Wystarczy zwilżyć ręcznik w ciepłej wodzie i zostawić go na siniaku do wystygnięcia.

Jeżeli siniak pojawił się na ręce lub nodze, warto podnieść kończynę w górę, powyżej linii serca. Wówczas szybciej się wchłonie. W obolałym miejscu warto wykonać delikatny masaż, by pobudzi krążenie.

ZOBACZ TEŻ: Skąd się biorą afty? Przyczyny i leczenie

Apteczne metody na siniaki

Domowe sposoby nie sprawdzają się u każdego. W celu usunięcia siniaków możemy sięgnąć po różne środku dostępne w aptece, przede wszystkim maści.

Preparaty z ekstraktem z arniki (Maść arnikowa, FlosLek Pharma Arnica) lub nagietka (Maść nagietkowa) wpływają na szybszą regenerację i wchłanianie krwiaków, a także zmniejszają obrzęk.

Skuteczne w walce z siniakami są preparaty na bazie ekstraktu z kasztanowca zwyczajnego (Latan Comfort, Sapoven T, Żel kasztanowy z rutyną), działające przeciwkrzepliwie i przyspieszające wchłanianie krwiaków. 

Innym sposobem na siniaki są maści i żele heparynowe (Heparin-Hasco Forte, Heparizen 1000, Lioton 1000). Heparyna stosowana miejscowo usprawnia przepływ krwi i działa przeciwkrzepliwie, dzięki czemu siniak szybciej się goi.

Na świeże siniaki możemy sięgnąć po chłodzące aerozole, jak Reparil ICE, czy Altacet ICE, które zmniejszą obrzęk, schłodzą miejsce urazu i sprawią, że siniak będzie wyraźnie mniejszy.

Jeżeli pojawił się duży obrzęk, pomogą okłady z preparatów zawierających octanowinian glinowy (Altacet, Altaziaja, Altażel Oceanic). Pamiętajmy jednak, by nie stosować ich na uszkodzoną skórę.

Poza apreparatami stosowanymi zewnętrznie na skórę, można sięgnąć po doustne środki działające przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie oraz zmniejszające przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, takimi jak: Reparil, Aescin, Venescin.

Masz trudności za znalezieniem swojego leku? Teraz możesz zarezerwować go w aptece i odebrać w wolnej chwili. Przejdź do wyszukiwarki KtoMaLek.pl i zarezerwuj swoje leki.

​

Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Siniaki – przyczyny, objawy i leczenie. Pierwsza pomoc przy stłuczeniach

Siniaki to mało estetyczne zmiany na skórze pojawiające się na skutek uderzenia czy nacisku. Zwykle nie są powodem do niepokoju, jednak ich częste powstawanie może świadczyć o pewnych chorobach lub niedoborach witamin i składników mineralnych. Skąd się biorą siniaki i kiedy powinny nas zaniepokoić?

Czym jest siniak?

Siniak to potoczne określenie krwiaka, spowodowanego podskórnym wylewem krwi.

Kiedy naczynia krwionośne zostają uszkodzone, dochodzi do pojawienia się zmiany na skórze, mającej charakterystyczny siny odcień.

Barwa siniaka z czasem przybiera kolor żółtawy, a czasem także zielonkawy lub brązowawy. Zdarza się też, że siniak początkowo nie jest widoczny – dzieje się tak, gdy znajduje się głęboko pod skórą.

Co ciekawe, mechanizm powstawania siniaków zainspirował twórcę określenia „grzyb siniak”, będącego inną nazwą borowika ponurego. Ten rodzaj borowika odróżnić można od innych dzięki temu, że po dotknięciu zostają na nim sine plamy.

Jakie są główne przyczyny powstawania siniaków?

Siniaki na ciele powstają na skutek przedostania się krwi z uszkodzonych naczyń krwionośnych do tkanek. Dzieje się to najczęściej w wyniku uderzenia, nacisku lub mocnego otarcia. Kiedy hemoglobina znajduje się poza układem krwionośnym, zachodzi w niej wiele przemian – to właśnie ona odpowiada za charakterystyczne zmiany odcieni siniaków wraz z upływem czasu.

Czasami jednak nie jesteśmy w stanie przypomnieć sobie żadnego urazu, który mógłby doprowadzić do powstania siniaka.

Takie samoistne siniaki mogą być objawem różnego rodzaju schorzeń czy niedoborów, więc jeśli pojawiają się często, warto skonsultować się z lekarzem.

Z porady specjalisty dobrze jest skorzystać także w przypadku pojawiania się siniaków przy bardzo niewielkim nacisku lub utrzymywania się ich przez długi czas.

Często pojawiające się siniaki na nogach lub innych częściach ciała mogą świadczyć o wystąpieniu problemu zdrowotnego, który warto zdiagnozować. Na ich powstawanie mają wpływ także liczne czynniki związane z aktualną kondycją organizmu, wiekiem, dietą czy nawet płcią.

Szczególnie problematyczne są sińce pod oczami. Zwykle są efektem nieprzespanej nocy lub stanowią element odziedziczonej po rodzicach urody, mogą jednak świadczyć o nieprawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Przykładowo, sińce pod oczami u dziecka bywają często symptomem problemów ze snem, anemii z niedoboru żelaza, alergii, a nawet chorób pasożytniczych.

Jak leczyć siniaki? Metody apteczne

Jak szybko pozbyć się siniaka? Chociaż tego rodzaju zmiany ustępują samoistnie, możemy przyspieszyć leczenie za pomocą różnego rodzaju preparatów dostępnych w aptece. Są to przede wszystkim maści i żele pozwalające zminimalizować obrzęk, regulować krzepliwość i usprawnić proces wchłaniania. Warto sięgnąć po preparaty na bazie arniki, nagietka czy kasztanowca.

Co na siniaki? Dobrym rozwiązaniem będą też maści i żele z heparyną, która ma działanie przeciwkrzepliwe i zwiększa przepływ krwi. Kolejna opcja to preparaty chłodzące i zmniejszające obrzęk, dostępne w formie chłodzących aerozoli oraz specjalnych okładów. Inną możliwością jest zastosowanie wewnętrzne leków i suplementów o działaniu przeciwzapalnym czy przeciwobrzękowym. 

Długość gojenia się siniaka to kwestia indywidualna. Ważnym czynnikiem jest też rodzaj urazu będącego przyczyną jego powstania – wszystko zależy od tego, jakiego rodzaju naczynia zostały uszkodzone i jak rozległa jest zmiana.

Zazwyczaj siniaki znikają w ciągu ok. dwóch tygodni, jednak może być to czas krótszy (nawet kilka dni) lub dłuższy (nawet do miesiąca). Jeżeli siniaki nie znikają bardzo długo, warto skonsultować się z lekarzem.

Domowe sposoby na siniaki

Warto wiedzieć, jak pozbyć się siniaka bez wizyty w aptece. Istnieją liczne domowe sposoby na stłuczenia, proste w zastosowaniu i skuteczne. Najbardziej znanym jest zimny kompres, przykładany do stłuczenia zaraz po powstaniu urazu – w ten sposób zminimalizujemy obrzęk i sprawimy, że wewnętrzny wylew będzie mniej rozległy.

W medycynie tradycyjnej dużym powodzeniem cieszą się okłady z kapusty lub octu, przyspieszające krążenie krwi, redukujące obrzęk i pomagające w uszczelnieniu naczyń krwionośnych. Z kolei ciepły kompres okazuje się nieoceniony po upływie doby od urazu – dzięki rozszerzeniu naczyń krwionośnych przyspiesza wchłanianie siniaka.

Siniaki nie są niebezpieczne, jednak bolą i stanowią problem estetyczny. Warto poznać skuteczne sposoby radzenia sobie ze stłuczeniami – zarówno za pomocą aptecznych maści czy żeli, jak i sprawdzonych domowych metod.

Aktualności

Podatność na siniaki może świadczyć o zaburzeniach krzepliwości krwi i związanych z nimi hemofilii czy chorobie von Willebranda. Są to choroby dziedziczne, dość łatwe do rozpoznania. Problemy diagnostyczne mogą sprawiać inne choroby, których sińce na ciele nie są objawem charakterystycznym, lecz towarzyszącym wielu innym symptomom. Sprawdź, na jakie choroby wskazują siniaki. 

Siniaki tworzą się, gdy dochodzi do uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych i przedostania się krwi do tkanek.  Sińce na cielezwykle są efektem mocnego uderzenia, ucisku. W miejscu urazu pojawia się ból, a po niedługim czasie skóra staje się ciemnoczerwona. 

Aby sobie pomóc, na chore miejsce należy jak najszybciej zrobić zimny okład. Zimno obkurcza naczynia krwionośne, zmniejszając podskórne krwawienie, i łagodzi ból. Po 1-2 dniach zimne okłady można zastąpić ciepłymi, wilgotnymi, by przyśpieszyć wchłanianie siniaka. 

Pomogą w tym preparaty zawierające wyciąg z arniki lub  kasztanowca. Bywają jednak sytuacje, kiedy nawet po niewielkim uciśnięciu ciała zostaje ślad w postaci podskórnych  wybroczyn. 

Co sprzyja skłonności do siniaków?

U kobiet siniaki częściej pojawiają się podczas  miesiączki, ponieważ naczynia krwionośne są wtedy osłabione i podatniejsze na pękanie. 

Łatwość tworzenia się sińców może być np. cechą osobniczą, wynikającą z wrodzonej, nadmiernej kruchości naczyń, może też mieć związek z przyjmowanymi stale lekami albo z jakąś chorobą, która wpływa na kruchość naczyń krwionośnych. 

• Czasami przyczyną takiego stanu jest stosowanie  kortykosteroidówlub leków rozrzedzających krew,  takich jak  heparyna lub warfaryna, lub leków dostępnych bez recepty, takich jak  aspiryna czy  ibuprofen. 
• Skłonność do powstawania siniaków może wystąpić u osób z  niedoborem witaminy C, która wzmacnia ścianki włosowatych naczyń krwionośnych, a więc utrudnia ich pękanie i wysączanie się krwi do tkanek. 
• Jednak czasami przyczyną sińców na ciele są choroby, których siniaki nie są charakterystycznym objawem. 
• Sińce przez wrodzoną kruchość naczyń
• Wrodzona, nadmierna kruchość i przepuszczalność naczyń włosowatych jest związana z zaburzeniami w budowie naczyń, co objawia się skłonnością do wynaczynienia krwi poza obręb naczyń na całym ciele. 
• Siniaki po lekach

Do substancji, które mogą sprzyjać tworzeniu się siniaków, należy kwas acetylosalicylowy, obecny np. w wielu środkach przeciwbólowych; jego małe dawki zaleca się także osobom ze schorzeniami kardiologicznymi. 

Podobne działanie mają kortykosteroidy w terapiach przeciwzapalnych lub przeciwalergicznych, a także leki rozrzedzające krew, np. z grupy antagonistów  witaminy K (warfaryna, acenoikumarol) czy heparyna stosowana w leczeniu  zakrzepicy. 

Siniaki a aktywność fizyczna 

Na siniaki jesteśmy narażeni zwłaszcza podczas wakacji. Ładna pogoda zachęca do aktywnego wypoczynku, podczas którego łatwo o urazy. 

Siniak może się pojawić np. po upadku z roweru, deskorolki, przewróceniu się na rolkach, od uderzenia piłką. W takich przypadkach nie ma powodów do niepokoju. Warto jednak szybko sięgnąć po preparaty na siniaki zawierające  arnikę górską, które zmniejszą rozległość siniaka i sprawią, że szybciej znikną. 

Najlepiej taki preparat mieć zawsze przy sobie, szczególnie jeśli mamy tendencję do powstawiania siniaków. Posmarowanie skóry żelem z arniki natychmiast po stłuczeniu znacznie zmniejsza ryzyko powstania siniaków oraz przyspiesza wchłanianie tych, które się pojawią. 

Sińce a obniżona krzepliwość krwi

Łatwość tworzenia się wybroczyn po lekkim urazie lub bez przyczyny czasem wskazuje na  skazę krwotoczną o różnym podłożu. Może wynikać ona z niedoboru czynników krzepnięcia krwi albo z nieprawidłowego funkcjonowania płytek krwi lub ścian naczyń krwionośnych. 

Ta ostatni przyczyna występuje w dotykającym głównie dzieci  zespole Henocha i Schonleina. Siniaki pojawiają się częściej zimą i są skutkiem zapalenia małych naczyń krwionośnych (może mieć to związek z częstszymi infekcjami). 

Rodzajem skaz krwotocznych, ale uzależnionych genetycznie, są  hemofilia oraz  choroba von Willebranda. W pierwszej występują niedobory czynników krzepnięcia. 

1. W drugiej – uznawanej za najczęściej występującą wrodzoną skazę krwotoczną – siniaki powstają z powodu braku we krwi czynnika von Willebranda, który odpowiada za zlepianie się płytek krwi i ochronę czynnika krzepnięcia VIII. 
2. Siniaki a niedobór witamin
3. Skłonność do tworzenia się sińców dość często występuje u osób z niedoborami  witaminy C, która wzmacnia ścianki włosowatych naczyń krwionośnych, dzięki czemu są one odporniejsze na pękanie, a co za tym idzie na wysączanie się krwi do tkanek. 

Niedobory witaminy C można z powodzeniem uzupełniać odpowiednią dietą. Bardzo dużo witaminy C zawiera czerwona  papryka,  jarmuż, czerwona  kapusta,  czarne porzeczki,  truskawki,  pomarańcze. 

Na stan naczyń wpływa również witamina K, którą znajdziesz w brokułach, rzepie, szpinaku, sałacie, kapuście, awokado, brzoskwiniach. Szczelność naczyń poprawia  witamina PP, a dostarczymy ją organizmowi, jedząc drożdże, mięso, ryby, rośliny strączkowe oraz pieczywo pełnoziarniste, warzywa, owoce i mleko. 

Dobroczynny wpływ na naczynia ma też  rutyna, która działa przeciwwysiękowo oraz uszczelniająco na naczynia krwionośne. Najwięcej rutyny zawiera  kasza gryczana i owoce  aronii. 

Siniaki i obrzęki a choroby wątroby

Samoistne siniaki i krwawienie niespowodowane żadnymi urazami mogą sygnalizować  choroby wątroby – pierwotna żółciowa  marskość wątroby objawia się m.in. skłonnością do powstawania siniaków na całym ciele, szczególnie na kończynach dolnych, na których dodatkowo występuje  obrzęk. 

• Inne objawy tej choroby to:  żółtaczka,  wodobrzusze,  krwawienie z dziąseł i  krwawienie z nosa. 
• Podatność na sińce a choroby nerek
• Siniaki pojawiają się też przy  niewydolności nerek. Towarzyszą im objawy takie jak: 
• •    osłabienie •    zmęczenie •    nadciśnienie tętnicze •    bezsenność •    brak apetytu •    czkawka •    nudności •    wymioty •    utrata masy ciała •    bóle głowy •    świąd skóry
• •    blada cera i wypryski.

Na tropie siniaków: O czym świadczy podatność na siniaki?

Pojawiają się po uderzeniu – to normalne. Jeśli jednak znajdujesz je na ciele często i bez racjonalnego wyjaśnienia, sprawie warto się przyjrzeć. Sińce mogą bowiem powiedzieć sporo o stanie twojego zdrowia.

Wystarczy chwila nieuwagi, uderzenie o kant stołu czy klamkę od drzwi. Najpierw czujesz ból, a po pewnym czasie na ramieniu czy udzie pojawia się siniak. Taki uraz nie przerywa skóry, ale jest na tyle silny, że uszkadza naczynka krwionośne.

Wylewająca się krew dostaje się do tkanki podskórnej, prześwituje przez skórę – to właśnie dlatego na początku miejsce uderzenia przybiera kolor granatowy czy ciemnofioletowy. Organizm włącza mechanizmy obronne: nieuszkodzone naczynia krwionośne w okolicy siniaka kurczą się, hamując napływ krwi do miejsca urazu.

Płytki krwi aktywizują układ krzepnięcia, zamykając pęknięte naczynka. W miarę jak krew się wchłania, siniak przybiera niemal wszystkie kolory tęczy i staje się coraz jaśniejszy. Hemoglobina, czerwony barwnik krwi, ulega stopniowemu rozpadowi i tworzy się biliwerdyna dająca kolor zielony.

Po kolejnych kilku dniach powstaje żółta bilirubina świadcząca o kończącym się etapie gojenia. Co robić w ramach pierwszej pomocy? Natychmiast przyłóż do stłuczenia zimny okład, zmniejszy ból i obszar wylewu. Następnego dnia, kiedy siniak zaczyna się już wchłaniać, możesz zmienić kompres na ciepły – przyspieszy regenerację.

Zazwyczaj cały ten proces zajmuje tydzień, dwa, a ty o problemie zapominasz. Co jednak, jeśli siniaki słabo się goją, pojawiają się bez racjonalnej przyczyny, jest ich dużo lub tworzą się nawet z powodu drobnego ucisku? Wtedy warto się sprawie przyjrzeć bliżej. Problemy z krzepliwością lub naczyniami

– To najczęstsza przyczyna siniaków – tłumaczy dr Arkadiusz Miller, internista. Dziedziczne schorzenia – hemofilia i choroba von Willebranda, w których we krwi brakuje pewnych składników odpowiadających za krzepliwość – są dość rzadkie i rozpoznaje się je w dzieciństwie.

Problemem może być za to niedobór witaminy K lub C. Pierwsza bierze udział w procesach krzepnięcia krwi – obniżenie jej poziomu powodują choćby choroby wątroby i niedoczynność tarczycy. Witamina C zaś odpowiedzialna jest za elastyczność naczyń krwionośnych.

Gdy jej brakuje, naczynka robią się zbyt kruche i z łatwością pękają, dlatego powstają siniaki.

– Warto przyjrzeć się również przyjmowanym lekom – dodaje lekarz. – Te, które rozrzedzają krew, mogą również sprzyjać wylewom podskórnym. Są to kortykosteroidy, heparyna, warfaryna, ale i popularne leki przeciwbólowe i przeciw- gorączkowe: kwas acetylosalicylowy, ibuprofen.

Częstą przyczyną powstawania siniaków jest również anemia spowodowana niedoborem żelaza lub witaminy B12.

Kiedy krew ma mniej hemoglobiny, czerwonych krwinek i płytek krwi, oznacza to niedokrwistość i problemy z prawidłową gęstością krwi oraz jej krzepnięciem. O rozwijającej się anemii może świadczyć m.in.

przewlekłe zmęczenie, zmniejszona wydolność organizmu, skłonność do omdleń, bladość skóry, sińce pod oczami.

Jakie badania warto zrobić? – Na początek morfologię krwi i OB – radzi doktor Miller. W sytuacji, gdy analiza wskazuje na anemię, internista może zlecić kolejne badania: poziomu żelaza oraz witamin B12 i B9. Wtedy dobiera się leczenie.

– Zawsze warto wspierać je dietą – dodaje Ewa Sypnik-Pogorzelska, dietetyk z poradni Dietosfera. Źródłem witaminy C są świeże owoce i warzywa.

Najwięcej znajdziesz jej w owocach dzikiej róży, w czarnej i czerwonej porzeczce, truskawkach, papryce, naci pietruszki. Dużo żelaza kryje się w mięsie, podrobach, żółtkach jajek.

Szpinak pod tym względem nie jest wcale rekordzistą! Zamiast niego szukaj żelaza np. w kaszy gryczanej czy amarantusie oraz orzechach.

Poważna choroba

Nie da się ukryć, pierwsze budzące strach schorzenie, o którym myślimy w kontekście siniaków, to białaczka szpikowa. Najczęściej towarzyszą jej silne zmęczenie, infekcje, bóle głowy, brak apetytu. Nie zakładaj jednak najgorszego. – Badania krwi wspomniane przy anemii i brakach witamin pozwolą zwykle wykluczyć nowotwór szpiku – tłumaczy dr Miller.

Kolejna choroba objawiająca się częstymi siniakami to niewydolność nerek.

Zauważyłaś oprócz wylewów podskórnych podwyższenie ciśnienia? Osłabienie, nudności i wymioty? Zgłoś to interniście, który oprócz badań krwi powinien zlecić badanie moczu.

Krwiaki mogą też towarzyszyć marskości wątroby. Długo rozwija się ona bezobjawowo, niepokojące symptomy to: brak apetytu, bóle po prawej stronie klatki, chudnięcie.

Kobiece sprawy

Nie bez przyczyny to kobiety częściej cierpią z powodu pojawiających się siniaków. Estrogen, czyli żeński hormon płciowy, osłabia ściany naczyń krwionośnych, zwiększa przepuszczalność drobnych naczyń żylnych.

– Przy siniakach, które pojawiają się razem z pajączkami, ale i przy bólu nóg, skurczach i obrzękach oprócz badania krwi sprawdzającego krzepliwość warto się poddać ultrasonograficznemu badaniu dopplerowskiemu kończyn dolnych – radzi dr Iwona Radziejewska-Choma, flebolog i lekarka medycyny estetycznej przyjmująca w Saska Clinic w Warszawie. Takie badanie obrazuje przepływ krwi w żyłach zarówno powierzchownych, jak i położonych głębiej. Warto wybrać się do lekarza, kiedy nogi bolą, a w twojej rodzinie pojawiały się już żylaki, kiedy stosujesz antykoncepcję hormonalną albo jesteś w ciąży.

Z badań naukowców wynika, że bezpośrednio przed miesiączką też jesteś narażona na szybsze powstawanie siniaków. Druga połowa cyklu to czas, kiedy naczynka krwionośne stają się słabsze i łatwiej ulegają uszkodzeniu, wtedy obniża się także liczba płytek krwi.

Alkohol i wiek

A może krwiak pojawił się po szalonej imprezie? Alkohol, szczególnie pity regularnie, rozrzedza krew, osłabia naczynia krwionośne, wypłukuje witaminy odpowiedzialne za ich elastyczność i prawidłowe krzepnięcie krwi.

To nie koniec. Im jesteśmy starsze, tym bardziej ciało staje się podatne na tworzenie się siniaków. Ścianki naczyń krwionośnych zwężają się, a skóra i wyściółka tłuszczowa pod nią stają się cieńsze, co osłabia ochronę podczas urazu. Warto wówczas wspomagać się dietą uelastyczniającą naczynka.

Siniak siniakowi nierówny, czyli przyczyny krwawych wylewów

Wylewy krwawe zwane popularnie siniakami są przeważnie kojarzone z urazami i stłuczeniami. Zdarza się jednak, że przyczyna siniaków jest inna. Mogą być objawem choroby związanej np. z zaburzeniami krzepliwości krwi czy niewydolnością wątroby. Kiedy zasinienie może być powodem do niepokoju, mówi lek. Ewa Wolska, internista, nefrolog z Centrum Medycznego Damiana.

Ten artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywna

Siniaki powstają nie tylko na skutek urazów.

Do upośledzenia wytwarzania płytek krwi przez szpik kostny może dochodzić m.in. na skutek:

• niedoboru witaminy B12,
• niedoboru kwasu foliowego,
• zdecydowanie rzadziej z niedoboru żelaza.

Zmniejszenie liczby płytek krwi obserwuje się także w przebiegu zakażeń wirusowych, takich jak:

• różyczka,
• mononukleoza zakaźna,
• cytomegalia.

Najpoważniejszą przyczyną upośledzenia wytwarzania prawidłowych składników morfotycznych krwi (w tym płytek), a także zaburzenia ich prawidłowego funkcjonowania są choroby układu krwiotwórczego:

• białaczka,
• nowotwory limfoproliferacyjne,
• zespoły mielodysplastyczne.

Nadużywany alkohol upośledza wytwarzanie płytek krwi poprzez bezpośrednie toksyczne oddziaływanie na szpik kostny, a także w wyniku niedoboru kwasu foliowego. Dodatkowo może zaburzać czynność płytek krwi.

2. Uszkodzenie i osłabienie ścian naczyń krwionośnych

Do uszkodzenia i osłabienia ścian naczyń krwionośnych mogą prowadzić choroby zapalne naczyń czy zakażenia. Często zwiększoną kruchość naczyń obserwuje się u osób starszych – zwłaszcza na grzbietowych powierzchniach rąk i przedramion. Przyczyną jest związane z procesem starzenia zwyrodnienie włókien kolagenu i elastyny.

Ważną rolę w syntezie kolagenu odgrywa również witamina C. W stanach jej niedoboru synteza kolagenu ulega upośledzeniu, a powstające włókna mają nieprawidłową strukturę, co skutkuje zwiększoną podatnością naczyń na uszkodzenia. Obecnie niezwykle rzadko spotyka się przewlekły niedobór witaminy C u osób dorosłych.

Do zaburzenia struktury okołonaczyniowej tkanki łącznej oraz zmniejszenia syntezy kolagenu dochodzi również w stanach długotrwałego nadmiaru glikokortykosteroidów w organizmie, w zespole i chorobie Cushinga, najczęściej jednak w następstwie przewlekłego przyjmowania glikokortykosteroidów doustnie, ale także u osób długotrwale stosujących maści zawierające glikokortykosteroidy.

Niekiedy, u młodych kobiet, można zauważyć zwiększoną tendencję do tworzenia się siniaków, zwłaszcza na kończynach, przeważnie w czasie miesiączek. Wiąże się to najprawdopodobniej z wpływem żeńskich hormonów płciowych na ścianę naczyniową.

3. Zaburzenia krzepnięcia krwi

Niedobór osoczowych czynników krzepnięcia wywołany przez choroby wrodzone (hemofilię A, hemofilię B czy chorobę von Willebranda) rozpoznaje się często dopiero u dorosłych pacjentów, diagnozowanych z powodu uporczywych krwawień z nosa czy nadmiernych i przedłużonych krwawień miesiączkowych.

Ważną rolę w procesie prawidłowego krzepnięcia odgrywa witamina K – w wyniku jej niedoboru dochodzi do zmniejszenia aktywności czynników zespołu protrombiny (II, VII, IX i X).

Z niedoborem witaminy K mamy do czynienia w sytuacji braku jelitowej flory bakteryjnej (u noworodków) czy jej wyjałowienia po długotrwałej antybiotykoterapii, w chorobach przebiegających z zaburzeniem wydzielania żółci do jelita, a także zespołach złego wchłaniania.

Zażywanie niektórych leków może powodować zaburzenia krzepnięcia w każdym z opisanych powyżej mechanizmów. Jedną z najczęstszych przyczyn polekowych powikłań krwotocznych stanowi kwas acetylosalicylowy.

W grupie tej znajdują się też: pozostałe niesteroidowe leki przeciwzapalne, stosowane u chorych kardiologicznych pochodne tienopirydyny (tiklopidyna, klopidogrel), antagoniści GP IIb/IIIa, leki fibrynolityczne, leki mielosupresyjne (głównie stosowane w onkologii), ale też popularne diuretyki tiazydowe, wspomniane wyżej glikokortykosteroidy, heparyna, antagoniści witaminy K (acenokumarol, warfaryna) i wiele innych.

Przyczyną powstawania siniaków mogą też być choroby wątroby – w związku z tym, iż w wątrobie wytwarzane są niemal wszystkie czynniki krzepnięcia krwi, jej postępująca, zaawansowana niewydolność wiąże się z licznymi powikłaniami krwotocznymi.

Zaburzenia krzepnięcia pogłębiają się także w miarę pogorszenia funkcji nerek. Mechanizm tych zaburzeń jest złożony – obserwuje się zmniejszenie liczby płytek krwi, upośledzenie ich funkcji oraz zwiększoną przepuszczalność naczyń.

POLECAMY TAKŻE: Jak skóra informuje o zaburzeniach pracy wątroby?

Źródło: Puls Medycyny

Podpis: IKA