Na wstępie chcę podkreślić, że zakwaszenie żołądka to coś zupełnie innego niż zakwaszenie organizmu. Zakwaszony organizm trzeba doprowadzić do równowagi kwasowo-zasadowej poprzez zastosowanie diety alkalizującej, natomiast nigdy, ale to nigdy nie powinno się alkalizować żołądka! Żołądek funkcjonuje dobrze tylko wtedy, kiedy jest w nim bardzo kwaśno. I tylko wtedy są w nim dobrze trawione białka. Dlatego pamiętaj – zakwaszenie żołądka jest kluczowym elementem Twojego zdrowia.
Dlaczego w żołądku MUSI być kwaśno?
Trawienie białek ma swój początek w żołądku. Jeżeli kwasowość żołądka jest na poziomie pH 1-2,5, wszystko jest ok – białka są dobrze trawione. Problemy zaczynają się wtedy, gdy pH jest powyżej 2,5, a przy wartościach 6-7 mamy już prawdziwy dramat.
Dlaczego? Ponieważ białka z mięsa i warzyw przy tak wysokim pH nie są trawione, czyli nie są rozkładane na aminokwasy. Aby ten proces nastąpił, niezbędna jest m.in. pepsyna i kwas solny, czyli składnik soku żołądkowego, który jest niezwykle istotnym czynnikiem trawiennym.
Zatem im mniejsza kwasowość żołądka, tym większe problemy z trawieniem i wchłanianiem białek.
Niestrawione białka to szereg konsekwencji zdrowotnych. Czy ktoś by pomyślał, że bezsenność może mieć swój początek w żołądku? Zakładam, że większość osób jednak nie. Sama też bym na to kiedyś nie wpadła, a związek bezsenności z żołądkiem po przeanalizowaniu jest bardzo logiczny.
Otóż organizm do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje 8 aminokwasów egzogennych, czyli takich, których sam nie jest w stanie sobie wytworzyć i musimy mu je dostarczać wraz z pożywieniem. Wśród tych aminokwasów jest m.in.
tryptofan, który bierze udział w wytwarzaniu hormonu zwanego melatoniną, a ta z kolei reguluje rytm dobowy i przyspiesza sen. Wniosek jest taki, że złe trawienie i wchłanianie białek może być bezpośrednią przyczyną problemów ze snem.
Idąc dalej – niestrawione do końca białko przechodzi do dwunastnicy i jelita cienkiego, gdzie zwyczajnie gnije. To jeszcze pół biedy, bo przejdzie do jelita grubego i organizm je wydali. Gorzej natomiast, gdy takie niestrawione białko trafi do krwiobiegu.
Wtedy układ odpornościowy widzi je jako ciało obce i zaczyna zwalczać jak intruza. Efektem tej walki mogą być choroby autoimmunologiczne (np. toczeń, twardzina, RZS, Hashimoto, łuszczyca, choroba Leśniowskiego-Crohna).
Oczywiście przyczyn chorób autoimmunologicznych może być wiele, natomiast warto na początek sprawdzić stan żołądka.
Utrzymanie odpowiedniego pH w żołądku ma także wpływ na sterylizację pokarmu, czyli niszczenie bakterii, wirusów, jajeczek pasożytów, a także na neutralizowanie niebezpiecznych dodatków stosowanych w żywności.
Jak sprawdzić zakwaszenie żołądka?
Istnieje prosty i skuteczny domowy sposób na sprawdzenie stopnia zakwaszenia żołądka. W 1/2 szklanki wody rozpuść 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej, wymieszaj i wypij. Jeżeli odbije Ci się:
- do 40 sekund – masz nadkwasotę,
- w czasie między 40 a 90 sekund – masz dobre zakwaszenie żołądka,
- w czasie między 90 sekund a 3 minuty – zakwaszenie jest słabe,
- po 3 minutach albo wcale – jest już naprawdę kiepsko, masz niedokwasotę.
Dlaczego ten test działa? Otóż soda oczyszczona wchodzi w reakcję z kwasem solnym, wydziela się wtedy CO2 i dochodzi do klasycznego… beknięcia. Jeżeli zatem żołądek jest niedokwaszony, beknięcia raczej się nie doczekamy.
Test sodą oczyszczoną najlepiej zrobić na czczo. Oczywiście 100% wynik dałby pomiar wartości pH próbki soku żołądkowego pobranego z żołądka, ale tego w domu już nie zrobimy, a lekarz takiego badania na życzenie pacjenta raczej nie zleci.
Uwaga! Wypicie roztworu wody z sodą na jakiś czas całkowicie zneutralizuje soki żołądkowe, dlatego nie powinno się od razu po teście jeść, ponieważ żołądek będzie miał problem ze strawieniem pokarmu.
Co zrobić, gdy żołądek jest niedokwaszony?
Gdy „oblejesz” test sody i okaże się, że masz słabe zakwaszenie, czas zadbać o żołądek i przywrócić mu jego naturalną kwasowość. Odpowiednie pH dla żołądka to 1-2,5. Im wyższa wartość, tym mniejsza kwasowość. Dla porównania woda ma pH 7.
Gdy dana osoba cierpi na zgagę, często od lekarza dostaje receptę na leki redukujące kwasowość żołądka (zgaga może być objawem zarówno nadkwasoty, jak i niedokwasoty). Wtedy zwieracz między żołądkiem a przełykiem, który zaciska się pod wpływem silnego zakwaszenia, ma tendencję do jeszcze większego luzowania się.
Kwas solny chlapie wtedy po przełyku, ale chory już tego nie czuje, bo kwas jest przez leki zneutralizowany i ma pH 6-7. Zatem objawów nie ma, ale zgaga wciąż jest. Bardzo często przy zgadze zakwaszenie żołądka prowadzi do jej zlikwidowania.
Gdy zakwaszamy żołądek, dostaje on sygnał do wydzielania kwasu solnego, zakwasza się coraz bardziej, a zwieracz się zaciska. Wtedy nic nie chlapie po przełyku i zgaga znika.
Dobrym sposobem na zakwaszenie żołądka jest ocet jabłkowy. Do 1/4 szklanki wody dodaj na początek 1 łyżeczkę octu jabłkowego. Obserwuj swój organizm – jeżeli dobrze się czujesz i nie boli Cię żołądek, zwiększ ilość octu do 1 łyżki.
Jeżeli wciąż nic nie boli, w kolejnych dniach zwiększ ilość octu do 2 łyżek i tak już pozostaw. Zabieg zakwaszania żołądka wykonuj ok. 10-15 minut przed każdym posiłkiem, a w szczególności przed posiłkiem wysokobiałkowym (mięso, warzywa bogate w białko).
Pamiętaj, aby używać octu jabłkowego – nigdy spirytusowego! Po 2 tygodniach ponownie zrób test sodą. Jeżeli żołądek wciąż jest niedokwaszony, kontynuuj kurację.
UWAGA! Powyższej metody zakwaszania żołądka nie powinny stosować osoby, które mają wrzody, nadżerki lub inne stany zapalne śluzówki żołądka.
Zanim jednak przejdziesz do procesu zakwaszania żołądka, zacznij od odpowiedniego nawodnienia organizmu. Śluzówka żołądka składa się w 98% z wody. Gdy ciało jest odwodnione, to w pierwszej kolejności przed odwodnieniem chroni serce, mózg, płuca, wątrobę i nerki.
Cała reszta (w tym śluzówka żołądka) jest wtedy drugorzędna, ponieważ brak nawodnienia właśnie tych 5 organów może doprowadzić do śmierci. Odwodniona śluzówka robi się słaba. Dlatego najpierw trzeba nawodnić organizm, aby wytworzyć mocną i odporną śluzówkę, a dopiero potem zakwaszać żołądek.
Ważne jest, aby nie pić płynów w trakcie i zaraz po jedzeniu (najlepiej odczekać 1-2 godziny), ponieważ wtedy rozrzedzamy sok żołądkowy.
Inne metody zakwaszania żołądka
- Sok z cytryny – nie mieszamy go z wodą. Wypij pół szklanki soku na około 20 minut przed posiłkiem. Sok z cytryny ma pH 2-2,5, ale nie jest żrący.
- Zioła – cząber, kolendra, czarnuszka, kminek, kozieradka, bazylia, anyż. Najlepiej dodawać 1,5 g do każdego posiłku.
- Sól himalajska lub kłodawska – szczypta pod język na kilka minut przed posiłkiem lub szczypta do szklanki wody. Wypij 30 min przed posiłkiem.
- Krople żołądkowe – kilka kropli wlej na język ok. 15 minut przed posiłkiem (krople stymulują wydzielanie kwasów).
- Betaina HCL – jest to związek organiczny występujący naturalnie w wielu produktach spożywczych, m.in. w burakach i kiełkach pszenicznych. Spożyta w formie suplementu jest dodatkowym źródłem kwasu solnego. Istnieje jednak szereg przeciwwskazań do jej stosowania – zakażenia układu moczowego (może podrażniać pęcherz), wrzody, podrażnienia błony śluzowej żołądka, stosowanie niektórych leków (np. NLPZ). Z betainą HCL byłabym bardzo ostrożna i nie stosowała jej na własną rękę.
Podsumowanie
Wiele osób ma zniszczony żołądek przez leki zobojętniające sok żołądkowy (inhibitory pompy protonowej), śmieciowe jedzenie, kawę, alkohol, papierosy, antybiotyki, stres (szczególnie w trakcie jedzenia), picie płynów podczas i zaraz po posiłku. Jeżeli masz drobne dolegliwości i lekką niedokwasotę, spróbuj powyższych metod, powinny pomóc. Jeżeli natomiast problem jest poważniejszy, skonsultuj się z lekarzem.
Opracowano na podstawie:
1. Materiały video Jerzego Zięby2. Materiały z kursu „Dietetyka”, Guligowska A., Łódź 2017
Jak zakwasić żołądek? Jak długo to robić? Kiedy warto?
Jak zakwasić żołądek? Do sprawdzonych metod należą zakwaszanie octem jabłkowym, witaminą C w proszku oraz sokiem z cytryny. Pamiętać też należy o właściwym nawadnianiu organizmu.
Dla właściwego trawienia pokarmów, środowisko żołądka powinno zostać silnie kwaśne. Prawidłowe pH żołądka wynosi 1-1,5, a więc znajduje się na skraju kontinuum kwasowości-zasadowości.
Pod wpływem wielu czynników (bakterie, infekcje, nowotwory, leki, stres, alkohol, papierosy), zaburzona może zostać funkcja wytwarzania kwasu solnego przez układ trawienny.
Dochodzi wówczas do wzrostu pH – nawet do poziomu 5-7, a więc niemalże tak obojętnego, jak pH wody.
Efekt: tak zwana niedokwasota żołądka, która powoduje doraźne dolegliwości bólowe, wzdęcia, zgagę i nudności, a w dłuższej perspektywie może się przyczynić do poważnych schorzeń, jak niedokrwistość (anemia) z niedoboru żelaza, a nawet nowotwór złośliwy. Dlatego tak ważna jest właściwa diagnoza, a następnie podjęcie działań mających na celu zakwaszenie żołądka (wyłącznie pod kontrolą i wedle zaleceń lekarza, np. gastrologa).
Jak zakwasić żołądek?
Służy temu przede wszystkim właściwa dieta. Zalecenia w tej materii można podzielić na kilka kategorii:.
- przyjmowanie pokarmów, suplementów diety, witamin i minerałów zakwaszających żołądek – głównie kwaśnych i gorzkich (pamiętajmy, że wiele tego typu potraw już samym wyglądem i zapachem powoduje zwiększenie wydzielania się soków żołądkowych),
- działania eliminacyjne – unikanie potraw absorbujących duże ilości kwasów żołądkowych, w szczególności tłustych, smażonych mięs, a także innych produktów z dużą zawartością białka,
- silne nawodnienie organizmu – należy pić od 1,5 do nawet 2,5 litra wody dziennie, przy jednoczesnym ograniczeniu do zera przyjmowania napojów bezpośrednio przed i po posiłku.
Jak zakwasić żołądek octem jabłkowym?
Do najpowszechniej stosowanych metod, należy zakwaszenie żołądka octem jabłkowym. Jest to odmiana octu wytwarzana, jak sama nazwa wskazuje, z jabłek. Jego głównym składnikiem jest kwas octowy (a ponadto m.in. enzymy, pektyny, aminokwasy, żelazo, magnez, witaminy z grupy B i C).
Ocet jabłkowy jest produktem fermentacji alkoholowej, do której dochodzi w wyniku zmieszania rozdrobnionych owoców z drożdżami. Charakteryzuje się bardzo mętną konsystencją.
Dostępny jest w postaci gotowego produktu do kupienia w aptekach, może też zostać wytworzony samodzielnie, co jednak z uwagi na procesy fermentacyjne, zajmuje kilka tygodni.
Aby zakwasić żołądek octem jabłkowym, pijemy jego roztwór (1 do 2 łyżek na pół szklanki wody) przed głównymi posiłkami (śniadaniem, obiadem, kolacją). Kuracja powinna potrwać kilka tygodni. Uwaga: ocet jabłkowy to nie ocet spirytusowy. Stosowanie tego drugiego jest zakazane.
Jak zakwasić żołądek u dziecka?
Wiele z powyższych metod jest zbyt radykalnych w przypadku małych dzieci. Zalecana jest więc ostrożność, ograniczenie dawkowania albo wybór innych metod.
Przykładowo, maluchy mogą w celu zakwaszenia żołądka przyjmować roztwór z octu jabłkowego, do przygotowania mikstury należy jednak użyć nie więcej, niż jedne małej łyżeczki (albo pół łyżki stołowej) octu.
Ze składników, których w ogóle nie należy podawać dzieciom, wymienić można natomiast między innymi podrażniający śluzówki kwas solny, a także piołun, który w dużych ilościach jest niebezpieczny dla wzroku.
Zakwaszanie żołądka u dziecka w dużej mierze polega na działaniach eliminacyjnych, wykluczających z diety składniki podnoszące pH, ograniczające wydzielanie soków żołądkowych albo absorbujące bardzo dużą ich ilość do trawienia. Najczęściej w tym kontekście mówi się o:
- smażonych mięsach,
- mleku,
- serach,
- roślinach strączkowych.
Niewskazane są też słodycze.
Jak zakwasić żołądek witaminą C?
Drugą z najczęściej wybieranych opcji jest zakwaszanie żołądka witaminą C. Zazwyczaj do tego celu wybiera się substancję sproszkowaną, dostępną w aptekach i sklepach z tak zwaną zdrową żywnością. Jest łatwo przyswajalna i silnie działająca. Dawkowanie według ulotki.
Witamina C działa na żołądek zakwaszająco, powodując uwalnianie żelaza, które jest jednym z tych składników mineralnych, które w największym stopniu ułatwiają trawienie. Opinie dotyczące przyjmowania witaminy C w sposób permanentny nie są już dziś tak jednoznacznie pozytywne, jak jeszcze kilka lat temu, nie mniej kuracja zakwaszająca powinna trwać minimum kilka tygodni.
Inne metody na zakwaszenie żołądka
Ponadto żołądek można zakwasić stosując:
- sok z cytryny – najlepiej własnoręcznie wyciśnięty ze świeżego owocu. Pijemy przed posiłkami, nie rozcieńczając wodą,
- kwas solny z betainą – dostępny w kapsułkach (naturalny składnik soku żołądkowego),
- krople żołądkowe – kilka kropel przed posiłkiem poprawia trawienie, stymulując wydzielanie kwasów żołądkowych.
Tak jak wspomnieliśmy wyżej, istotne jest też nawodnienie organizmu. Należy je przeprowadzić na przestrzeni kilku tygodni przed planowanym przyjmowaniem substancji zakwaszających.
Ma to na celu wzmocnienie błon śluzowych układu pokarmowego. O ile jednak łączna dzienna absorbcja wody powinna być wysoka (nawet ponad 2 litry wody), o tyle należy unikać picia tuż przed i tuż po posiłku.
Woda zobojętnia odczyn pH żołądka, zatem utrudnia trawienie pokarmów.
- Autor: Piotr Brzózka
- Czytaj też:
- Źródła:
- Jolanta Brzeszczyńska, Krzysztof Gwoździński, Charakterystyka stanów chorobowych żołądka, Acta Universitatis Lodziensis Folia Biochemica et Biophysica 12, 1997
Treści z serwisu recepta.pl mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Walcz z niestrawnością fitoterapią!
Zaburzenia trawienne jakimi jest niestrawność nazywane są dyspepsją (grecki: dys – zły i peptein – trawienie, czyli złe trawienie).
Niestrawność lub czynnościowa dyspepsja jest zespołem objawów dyskomfortu lub bólu w górnej części brzucha, z wzdęciami, nudnościami, odbijaniem, a także uczuciem pieczenia w dolnej części przełyku (zgaga).
Choroba refluksowa to dolegliwości wywołane zarzucaniem (refluksem) treści żołądkowej do przełyku. Wraz z połkniętym pokarmem, do przełyku wraca także wytwarzany w żołądku kwas solny i enzymy trawienne, powodując pieczenie.
Niestrawność, ale też refluks mogą być spowodowane niewystarczającą ilością soku żołądkowego, zaburzeniami ruchliwości żołądka, deficytem w wydzielanej żółci, zaburzeniem motoryki dróg żółciowych i funkcji pęcherza żółciowego (dyskineza dróg żółciowych), obniżoną czynnością wydzielniczą trzustki, błędami dietetycznymi, spożywaniem alkoholu, nadużywaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zakażeniem Helicobacter pylori lub nietolerancją pokarmową. W niestrawności i w chorobie refluksowej, gdzie jednym z objawów jest zgaga, zaleca się identyczne leki farmakologiczne: zmniejszające wydzielanie kwasu solnego przez żołądek; prokinetyczne; osłaniające błonę śluzową żołądka; rozkurczające – w przypadkach dolegliwości bólowych.
Preparaty łagodzące objawy
refluksu żołądkowo – przełykowego, ale nie leczące przyczyn dolegliwości, są możliwe do nabycia bez recepty. Używane są często bez zdiagnozowania przyczyny problemu (praktyka sugerowana przez reklamy!), z czego wynika niebezpieczeństwo, ponieważ obarczone są licznymi działaniami ubocznymi.
Zapomina się zupełnie o przykazaniu Hipokratesa: Primum non nocere! Dla jednego z takich leków wymienia się 6 różnych działań ubocznych, określanych jako częste (w tym nudności, wymioty, wzdęcia), 7 rzadziej występujących (w tym zaburzenia snu, zaburzenia równowagi, reakcje alergiczne), 17 rzadko występujących (w tym depresja, niewydolność wątroby, wypadanie włosów), 3 bardzo rzadkie (w tym martwica toksyczna, rozpływowa naskórka).
Za mało kwasu
jest zwykle w naszych żołądkach, dlatego leczenie niestrawności – spowodowanej niewystarczającą funkcją wydzielniczą żołądka i wątroby – zobojętnianiem soku żołądkowego, jest najgorszą z opcji.
Przyjmuje się, że prawidłowo zakwaszony żołądek (pH około 1,5-2,5) utrzymuje dolny zwieracz przełyku w stanie napięcia. Prawidłowo domknięty zwieracz rozluźnia się w momencie przechodzenia pokarmów.
Gdy zwieracz nie jest domknięty, dochodzi do zarzucania kwaśnych soków żołądkowych i zgagi.
Neutralizacja kwasów żołądkowych przy pomocy leków zobojętniających łagodzi dolegliwości, ale nie likwiduje ich przyczyny. Żołądek przestaje pracować na pewien czas, różny w zależności od zażytego leku. Nie trawi pokarmów, w tym białek, które trafiają do jelita, a przez nieszczelne jelito do krwiobiegu, gdzie układ odpornościowy traktuje te białka jako egzotoksyny.
W fitoterapii niestrawności stosuje się zioła zwiększające wydzielanie soków trawiennych, z grupy goryczy amara; zioła wątrobowe cholagoga, także wiatropędne carminativa, w zależności czy dysfunkcja dotyczy żołądka, dróg żółciowych, czy jelit. Zioła należące do tych grup działają wielokierunkowo, usprawniając funkcje nie tylko układu pokarmowego, ale i całego organizmu. Ważną rolę w procesie trawienia odgrywa wątroba. Oprócz detoksykacji wydziela żółć, potrzebną do trawienia tłuszczy, zapewnia optymalne pH dla enzymów trzustkowych i enzymów jelitowych
Związki gorzkie
Związki gorzkie należą do różnych grup chemicznych, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, także innych soków trawiennych. Zbyt duże ich ilości zmniejszają jednak czynności wydzielnicze żołądka i mogą spowodować obniżenie apetytu. Mechanizm działania goryczy nie jest w pełni wyjaśniony.
Po spożyciu gorzkich substancji, białka receptorowe aktywizują neurotransmitery, a sygnały włóknami nerwu językowo-gardłowego i twarzowego docierają do ośrodka korowego smaku.
W zwiększaniu wydzielania soku żołądkowego pośredniczy układ sympatyczny, czego efektem jest zwiększenie przekrwienia w obrębie przewodu pokarmowego (żołądka) oraz wpływ na poposiłkową hemodynamikę (zwiększa się aktywność serca i wzmaga napięcie naczyń).
Gorzkie zioła można uszeregować w zależności od intensywności gorzkiego smaku, wskaźnika goryczy (W), ocenianego w próbie smakowej w porównaniu z chlorowodorkiem chininy.
Podstawowa grupa surowców to szczerogorzkie: korzeń goryczki Gentianae radix, liść bobrka Menyanthidis folium, ziele centurii (tysiącznika) Centaurii herba, korzeń mniszka Taraxaci radix lub korzeń mniszka z zielem Taraxaci officinalis herba cum radice, ziele drapacza Cnici benedicti herba, ziele szanty Marrubii herba.
W niedostatecznym wydzielaniu soków trawiennych zaleca się też zioła gorzkie aromatyczne, w których gorzkim związkom towarzyszą składniki lotne: ziele krwawnika Millefolii herba, ziele piołunu Absinthii herba, owocnię pomarańczy gorzkiej Aurantii amari epicarpium et mesocarpium, szyszkę chmielu Lupuli flos, korzeń arcydzięgla Archangelicae radix, także kłącze tataraku Calami rhizoma.
Do gorzkich aromatycznych zalicza się też zioła przyprawowe, a także gorzkie ostre – kłącze imbiru i galangalu. Surowiec gorzko-śluzowy porost islandzki Lichen islandicus, o osłaniającym i przeciwkaszlowym działaniu śluzu, ze względu na obecność gorzkich kwasów porostowych, może być stosowany (napary, maceracje, a szczególnie wyciągi alkoholowe w znacznym stopniu pozbawione śluzu) również w niestrawności
Przetwory z surowców zawierających gorycze, zaleca się dorosłym najczęściej 30` przed posiłkiem, nie w trakcie i nie po posiłku, w niestrawności, braku łaknienia, w okresie rekonwalescencji. Nie zaleca się dzieciom, szczególnie wrażliwym na gorzki smak, co może spowodować odruchy wymiotne.
Przeciwwskazania do stosowania goryczy obejmują wrzody żołądka i dwunastnicy, nadkwaśność i żołądek drażliwy.
Niektóre składniki diety, takie jak kwaśne owoce, kiszonki, także niskoprocentowe napoje alkoholowe (5-10%) w niewielkich ilościach (20 g), wzmagają czynności wydzielnicze żołądka, natomiast 15% i wyższe stężenia etanolu hamują wydzielanie soku żołądkowego.
Wzdęcia
towarzyszą często dolegliwościom trawiennym, wynikają z obecności nadmiernej ilości gazu w żołądku lub w jelitach, pochodzącego z połkniętego powietrza i normalnego rozkładu niektórych niestrawionych pokarmów przez bakterie jelitowe. Wzdęcia mogą też być objawem nietolerancji glutenu, mukowiscydozy czy przewlekłego zapalenia trzustki.
Konieczne jest wtedy odpowiednie leczenie. Wzdęcia związane z trawieniem nie są bolesne, ale wpływają na nastrój, apetyt, sen, mogą mieć niekorzystne skutki krążeniowe, odpowiadające za kompleks objawów sercowo-żołądkowych (spastyczne dolegliwości w nadbrzuszu, z silnym wzdęciem), określanych jako syndrom Roemhelda.
Nagromadzone w żołądku powietrze powoduje, że żołądek uciska od dołu serce i nerwy trzewne. Objawami mogą być zawroty głowy, nudności, lęk przed bezdechem, bóle w klatce piersiowej, podobne do tych przy zawale serca, podwyższony puls i pojedyncze skurcze dodatkowe serca.
W tym przypadku przydatne jest kłącze galangalu o imbirowo- -pieprzowym smaku, powodujące silny, szybko występujący po podaniu efekt rozkurczowy.
W łagodzeniu wzdęć stosujemy surowce wiatropędne, obniżające napięcie mięśni gładkich w przewodzie pokarmowym, zwiększające napięcie żołądka, zapobiegające tworzeniu się gazów lub ułatwiające ich wydalenie. Najczęściej zalecane są owoce kminku Carvi fructus, kolendry Coriandri fructus, kopru włoskiego Foeniculi fructus i anyżu Anisi fructus, także kwiat rumianku, liść mięty i melisy, ziele majeranku, korzeń arcydzięgla. Owoc kopru włoskiego, poza stosowaniem w zaburzeniach żołądkowo – jelitowych, zaleca się też w dolegliwościach skurczowych towarzyszących menstruacji, także w kaszlu z przeziębieniem jako środek wykrztuśny, podobnie jak owoc anyżu
Usprawniają trawienie
– poprzez wydzielanie żółci – liczne surowce roślinne, z których można przygotować herbatki albo skomponować mieszanki ziołowe: korzeń mniszka Taraxaci radix, ziele mniszka z korzeniem Taraxaci officinalis herba cum radice, ziele dziurawca Hyperici herba, kwiat kocanki Helichrysi flos, ziele dymnicy Fumariae herba, ziele bylicy bożego drzewka Artemisiae abrotani herba.
Korzeń rzodkwi czarnej Raphani sativi radix można stosować w postaci surówki lub soku. Trawienie poprawiają też wyciągi z kłączy kurkumy jawajskiej Curcumae xanthorrhizae, z kłączy ostryżu długiego Curcumae longae rhizoma, ziela karczocha Cynarae herba, korzeni rzodkwi czarnej składniki licznych preparatów.
Gotowe herbaty ziołowe, które skutecznie usprawnią proces trawienia zwiększając czynności wydzielnicze różnych gruczołów trawiennych, to m.in. Zioła wzmagające trawienie Species stomachicae, Zioła poprawiające trawienie Species digestivae, Zioła żółciopędne Species cholagogae.
Dla osób, które wolą tabletki, są Tabletki przeciw niestrawności Labofarm, które przed połknięciem można również przez chwilę potrzymać w ustach do momentu rozmiękczenia.
Autor artykułu: prof. dr hab. n. farm. Irena Matławska
Całość artykułu dostępna na stronie: panacea.pl
Choroby żołądka – przyczyny, naturalne leczenie dietą
Coraz więcej osób ma problemy z żołądkiem. Problemy trawienne obecnie są prawdziwą bolączką naszych czasów, dlatego nic dziwnego, że na rynku jest dostępne setki leków, które łagodzą żołądkowe problemy.
No właśnie, objawy ustępują, jednak czy przyczyna zostaje wyeliminowana? Niestety nie, dlatego warto zwrócić uwagę na możliwe przyczyny naszych przebojów z żołądkiem i poznać metody naturalnego leczenia.
Na początek podstawy – anatomia żołądka
Aby zrozumieć, dlaczego miewamy problemy z żołądkiem, warto zapoznać się z jego budową. Żołądek to najprościej ujmując to worek mięśniowy, który jest wysłany błoną śluzową oraz gruczołami, produkującymi sok żołądkowy, niezbędny do trawienia. Wyróżniamy następujące części żołądka (od góry):
- Wpustowa (to do niej uchodzi przełyk)
- Dno żołądka
- Środkowa
- Odźwiernikowa (w pobliżu ujścia do dwunastnicy)
Żołądek posiada też ściany, które składają się z warstwy zewnętrznej, warstwy środkowej oraz wewnętrznej (tam znajdują się gruczoły, produkujące śluz, kwas solny i enzymy trawienne. Śluz pokrywający ścianę żołądka jest niezwykle ważny, ponieważ zabezpiecza go przed działaniem kwasu solnego i enzymów trawiennych.
Jakie są funkcje żołądka? To czasowe gromadzenie pokarmu, rozdrabnianie go na miazgę pokarmową oraz kontynuacja trawienia, które zostało zapoczątkowane w jamie ustnej. Miazga pokarmowa powstaje w wyniku przemian chemicznych (soki żołądkowe) oraz mechanicznych (podczas trawienia żołądek delikatnie się kurczy i dzięki temu pokarm miesza się z sokami żołądkowymi).
Przyczyny problemów żołądkowych
Nasz żołądek jest dość delikatnym organem i wiele rzeczy ma wpływ na zaburzenia jego pracy. Między innymi to:
- Przewlekły stres
- Leki zobojętniające sok żołądkowy (tzw. Inhibitory Pompy Protonowej: IPP)
- Śmieciowa dieta
- Leki przeciwbólowe, antybiotyki, tabletki antykoncepcyjne
- Bezsenność, brak regeneracji
- Alkohol, papierosy
- Zbyt łapczywe jedzenie, niezbyt dokładne przeżuwanie pokarmu
- Objadanie się
- Popijanie w trakcie posiłku
- Osłabienie nerwu błędnego (który stymuluje trawienie i wpływa na motorykę całego układu pokarmowego)
Najczęstsze problemy z żołądkiem
Nadkwasota – czy na pewno?
Bardzo często, gdy pojawia się zgaga lub refluks, to pada pojęcie nadkwasoty żołądka. Wtedy przepisywane są leki, zobojętniające kwas w żołądku. Jednak takie leczenie to droga do nikąd, ponieważ każdy środek zobojętniający kwas działa tylko powierzchownie, poprzez neutralizację soków żołądkowych.
To sprawia, że pacjent przestaje odczuwać pieczenie i odczuwa szybką ulgę. Jednak tutaj cały czas skupiamy się na wygaszaniu objawu, nie zajmując się przyczyną.
W ten sposób pacjent jest skazany na stałe przyjmowanie leków, ponieważ nasz organizm cały czas próbuje dążyć do równowagi i będzie wytwarzał coraz więcej soków żołądkowych, które cały czas są neutralizowane. Powstaje błędne koło!
Okazuje się, że zgaga i refluks mogą towarzyszyć niedokwaszonemu żołądkowi! Najczęściej na skutek kiepskiej diety i przyjmowania leków, nasz żołądek przestaje wytwarzać odpowiednią ilość kwasu solnego i enzymów trawiennych. W ten sposób jedzenie nie jest prawidłowo trawione i pojawiają się wszelkiego rodzaju problemy.
Objawy świadczące o słabym zakwaszeniu żołądka to:
- Problemy skórne
- Przerosty grzybów, np. candida
- Przerosty bakterii, np. Helicobacter pylori
- Pasożyty
- Częste migreny, bóle głowy, przewlekłe zmęczenie
- Zaburzenia nastroju
- Słaba koncentracja
- Słabe paznokcie, włosy
- Uczucie ciężkości na żołądku (zwłaszcza popokarmach obfitych w mięso)
- Zgaga
- Refluks
- Zaparcia
- Wzdęcia
- Alergie
- Nietolerancje pokarmowe
Czy w takim razie dodatkowe zobojętnianie kwasów lekami jest potrzebne? Często okazuje się, że nie i tego typu leki jeszcze pogłębią nasz problem.
Jak sprawdzić, czy nasz żołądek wydziela zbyt małą ilość soków żołądkowych? Ciekawym, jednak nie do końca miarodajnym jest tzw. „test z sodą”. Test należy wykonać rano po wstaniu, przed śniadaniem.
Do 100 ml wody dodajemy łyżeczkę świeżej sody oczyszczonej. Mieszamy, aż się rozpuści i wypijamy. Tuż po wypiciu, patrzymy na zegarek i czekamy, kiedy się odbije:
- już podczas picia wody z sodą: nadkwasota
- do 40s po wypiciu: nadkwasota
- 40-90s – dobre zakwaszenie
- 90-180s – słabe
- powyżej 180s lub wcale – bardzo słabe zakwaszenie
Dobrym pomysłem jest również wykonanie analizy pierwiastkowej włosa. Jeżeli poziom wapnia, cynku i żelaza jest niski, to najprawdopodobniej przyczyną tego stanu jest niedobór kwasu solnego w żołądku. Cynk, wapń i żelazo bardzo słabo się wchłaniają, gdy nasz żołądek jest niedokwaszony.
Co w przypadku, kiedy wydaje nam się, że nasz żołądek jest niedokwaszony? Można kupić preparat o nazwie Betaina HCL i zacząć ją przyjmować. Aby dowiedzieć się, ile tabletek mamy brać, należy wykonać kalibrację. Zaczynamy od pół tabletki na posiłek.
Jeśli nadal będzie pojawiać się zgaga, w kolejnym posiłku zwiększamy dawkę do całej tabletki i jeszcze w kolejnym do 1,5 tabletki, aż do momentu, w którym wystąpi lekkie pieczenie lub ciepło w żołądku po posiłku. Wtedy zmniejszamy dawkę o pół tabletki i tak wygląda nasza docelowa dawka.
Ponieważ w ten sposób żołądek się uczy na nowo wydzielać odpowiednią ilość kwasu, z czasem trzeba będzie zacząć zmniejszać dawkę, aż do momentu poprawienia jakości trawienia i odstawienia.
Uwaga! Nie powinno się stosować Betainy HCL u osób, które stale biorą kortykosteroidy lub leki przeciwbólowe, ponieważ one mogą uszkodzić błonę śluzową żołądka i przyjmowanie kwasu solnego z zewnątrz sprawi, że mogą wystąpić rany lub owrzodzenia w żołądku.
Prawdziwa nadkwasota
Czasem jednak bywa tak, że faktycznie mamy nadkwasotę na skutek osłabienia zwieracza. Jakie czynniki na to wpływają?
- Ciąża
- Czekolada, kakao, słodycze
- Ostre przyprawy
- Alkohol
- Słodzone napoje gazowane
- Kawa
- Mleko
- Tłuste i smażone dania
Wtedy zaleca się obniżanie kwasowości, np. sokiem z ziemniaka, miętą, odpowiednim nawodnieniem.
Wrzody
W zależności od miejsca położenia wrzodu, mogą wystąpić różne objawy:
- Wrzody w dolnych partiach żołądka – ból następuje po ok. 2-3 h po jedzeniu i jest długotrwały i intensywny. Bywa, że promieniuje go pleców, aż za mostek.
- Wrzody na dnie żołądka – Bóle występują na czczo lub 30 min po posiłku.
- Wrzody w górnej części żołądka – Ból pojawia się od razu po jedzeniu, często towarzyszy mu zgaga.
W przypadku wrzodów zaleca się suplementację witaminami i ziołami, które obniżają stan zapalny i regenerują śluzówkę żołądka.
Tutaj sprawdzą się takie zioła jak prawoślaz lekarski, nagietek, melisa, mięta, rumianek, korzeń lukrecji, pokrzywa. Z witamin, warto rozważyć suplementację witaminą A, E, cynkiem, selenem, omega 3.
Pomocne również będzie picie zawiesiny z siemienia lnianego lub nasion chia, które działają osłonowo na błonę przewodu pokarmowego.
Naturalne sposoby na leczenie
Nawodnienie
Przy problemach pokarmowych to jest jedno z ważniejszych czynności jakie trzeba wykonać. Należy odpowiednio się nawadniać! Dzięki temu jesteśmy w stanie wytworzyć odpowiednio grubą śluzówkę żołądka. Śluzówka składa się z 98% z wody.
A kiedy ciało jest odwodnione, to przechodzi w tryb oszczędzania i dba o to, aby zapas wody dostały mózg, serce, płuca, wątroba i nerki. Reszta organów więc pozostaje w braku wody gdy pijemy zbyt mało.
Dlatego najpierw się nawadniamy, aby wytworzyć mocną śluzówkę żołądka, a dopiero potem zakwaszamy żołądek.
Dieta
Istnieje wiele systemów dietetycznych, mających na celu poprawę trawienia. Często dieta rozdzielna (czyli niemieszanie węglowodanów z białkiem) pozwala na wyciszenie stanów zapalnych i regenerację kondycji żołądka.
Jednak jakiego systemu nie wybierzemy, to najważniejszą zasadą jest to, aby nasza dieta była oparta o dobre jakościowo, jak najmniej przetworzone produkty. Obserwuj reakcje swojego organizmu i dopasuj odpowiednio swój plan odżywiania.
Dobrze jest też jeść jedzenie które zostało poddane delikatnej obróbce cieplnej lub w postaci surowej – będzie to lepiej strawne dla naszego żołądka. Jedz również produkty o smaku gorzkim, kwaśnym, słonym. One świetnie pobudzają trawienie i wydzielanie enzymów.
Zadbaj też, aby w diecie regularnie pojawiały się kiszonki, aby uzupełniać naturalną florę bakteryjną w jelitach.
Co jeszcze poprawia pracę żołądka?
Przede wszystkim skupienie się na jedzeniu! Tak, tak! Myślenie o jedzeniu wzmaga produkcję kwasu solnego i enzymów trawiennych. Ważne jest również dokładne gryzienie i przeżuwanie pokarmów, a także siedzenie w wyprostowanej pozycji.
Staraj się nie popijać do posiłków – najlepiej nie pij już 0,5 godz. przed posiłkiem i 2 godz. po posiłku. Niezwykle ważne jest także prawidłowe funkcjonowanie nerwu błędnego, który odpowiada m.in. za pracę układu pokarmowego.
Warto codziennie wykonywać te ćwiczenia w celu dodatkowej stymulacji nerwu błędnego:
- oddychanie przeponą – oddychaj powoli i głęboko, tak aby unosił się brzuch, nie żebra
- ćwiczenia (szybki spacer, jogging)
- masaż
- spanie lub leżenie na prawej stronie
- joga
- śpiewanie
- płukanie gardła
- śmiech
- zbieranie śliny w ustach i moczenie w niej języka
- zanurzanie twarzy w zimnej wodzie (szczególnie po ćwiczeniach)
Dodatkowo wspierają trawienie:
- Mięta, anyż, bazylia, cząber, kminek, kolendra, imbir, mniszek, rozmaryn, koper, aloes, pietruszka – zadbaj, aby królowały w twojej kuchni.
- Sól: na kilka minut przed jedzeniem weź na język szczyptę soli himalajskiej.
Pamiętaj, że Twój żołądek jest tylko jednym organem, który współgra z całą resztą, dlatego warto zadbać o cały swój organizm. Przy regeneracji pracy układu pokarmowego jednym z najważniejszych czynników jest dieta oparta o nieprzetworzone produkty oraz styl życia, który łagodzi wszechobecny stres.
Dlatego wsłuchaj się w potrzeby swojego ciała, a przekonasz się, że droga do zdrowia jest łatwiejsza niż Ci się wydaje.
Źródła:
http://www.sygnaturazdrowia.pl/medycyna-naturalna/zakwaszanie-zoladka-know-how/
Gawęcki J., Jeszka J., Żywienie człowieka. Ćwiczenia.
Gawęcki J., Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu.
Konturek S., Układ trawienny i wydzielanie wewnętrzne. Fizjologia człowieka, t.V
Zakwaszenie – przyczyny, objawy, zagrożenia, leczenie
Zakwaszenie organizmu objawia się osłabieniem, problemami skórnymi, podatnością na infekcje. Zakwaszenie organizmu jest coraz powszechniejsze i dotyczy aż ośmiu na dziesięciu mieszkańców Europy. W zakwaszeniu organizmu objawy przyjmują różną postać. W jaki sposób organizm alarmuje o problemie?
1. Przyczyny zakwaszenia
Przyczyny zakwaszenia organizmu leżą w zwiększonej podaży kwasów.
Aby zachodzące w naszym ciele procesy przebiegały w prawidłowy sposób, konieczne jest zachowanie odpowiedniego pH krwi, które powinno wynosić 7,35–7,45.
Jest to uzależnione od pracy poszczególnych układów – przede wszystkim pokarmowego, krążeniowego, hormonalnego oraz sprawnego wydalania nadmiaru dwutlenku węgla przez płuca i kwasów oraz zasad przez nerki.
Dlatego główną przyczyną zakwaszenia organizmu jest kumulowanie się kwasów w organizmie. Jeżeli zależy nam na tym, aby mechanizmy przebiegały bez zarzutu, to powinniśmy zadbać o to, by razem z pożywieniem przyjmować potrzebne składniki mineralne, głównie wapń, magnez i potas.
W przypadku kiedy ich brakuje, nasz organizm nie jest w stanie zneutralizować oraz wydalić wszystkich efektów ubocznych przemiany materii, którymi w głównej mierze są kwasy. Dochodzi wówczas do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, czyli tzw. zakwaszenia organizmu.
Tak więc w przypadku zakwaszenia organizmu przyczyny choroby to m.in. produkty zbożowe, duża ilość soli, słodyczy i produktów przetworzonych w diecie.
Krótkotrwałe zakwaszenie nie jest niebezpieczne dla zdrowia, gdyż organizm potrafi sobie z nim radzić dzięki różnym mechanizmom regulacyjnym. Przewlekłe zakwaszenie daje wiele oznak, które zignorowane, mogą prowadzić do poważniejszych schorzeń. Do zaburzeń równowagi kwasowo–zasadowej często prowadzi nieprawidłowy sposób odżywiania np. modna dieta wysokobiałkowa.
2. Nadmiar kwasów
Nadmiar kwasów w organizmie, czyli zakwaszenie organizmu daje różne objawy.
Jako jeden z pierwszych, skutki zakwaszenia organizmu odczuwa przewód pokarmowy – pojawiają się kłopoty z trawieniem, wzdęcia, często towarzyszące uczucie przepełnienia i nieprzyjemny posmak u ustach.
Nadmiar kwasu mlekowego wywołuje bóle mięśni, pojawiają się także bóle kręgosłupa i zapalenia stawów.
Objawy zakwaszenia organizmu można rozpoznać, obserwując również kondycję zębów, włosów i paznokci.
W czasie zakwaszenia organizmu włosy zaczynają wypadać, paznokcie stają się łamliwe, natomiast zęby są podatne na próchnicę.
Zakwaszenie organizmu, daje objawy także na cerze – zarówno u nastolatków, jak i u osób dorosłych na twarzy często pojawiają się wypryski, a na udach i pośladkach nieestetyczna pomarańczowa skórka.
Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:
Wszystkie odpowiedzi lekarzy
Zakwaszony organizm cechuje również nieprawidłowa praca układu trawiennego – powinny nas zaniepokoić częste napady wilczego głodu i niepohamowana ochota na słodycze.
Natomiast zaburzone funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego zakwaszonego organizmu skutkuje nawracającymi zawrotami głowy i migrenami.
Zakwaszony organizm staje się o wiele mniej wydolny i zaczynamy mieć problem z pokonaniem nawet niewielkich dystansów oraz z radzeniem sobie ze stresem. Zakwaszenie organizmu zdecydowanie obniża się również poziom libido.
Pośród charakterystycznych dla zakwaszenia organizmu objawów należy wymienić także wydatny brzuch i zmniejszenie elastyczności skóry, opuchliznę pod oczami, sztywność ciała i skłonność do odkładania tkanki tłuszczowej.
Zdiagnozowanie zakwaszenia organizmu, można nastąpić poprzez wykonanie testu ph na zakwaszenie organizmu w domu.
Test ph na zakwaszenie organizmu z moczu należy wykonać po przebudzeniu i na czczo. Nie należy pić przed pomiarem, ponieważ może to zaburzyć wynik testu ph na zakwaszenie organizmu.
Najwygodniej test ph przeprowadzić po złapaniu środkowego strumienia moczu do jałowego pojemnika.
Następnie należy zamoczyć papierek w moczu i od razy należy porównać wynik ze skalą. Nie należy jednak dotykać wcześniej papierka, ponieważ może to zaburzyć wynik. Test ph na zakwaszenie organizmu należy wykonywać przez kilka kolejnych dni. Jednak należy zapisywać to, co zjedliśmy, ponieważ dieta również może wpływać na wynik testów ph na zakwaszenie.
3. Zagrożenia związane z zakwaszeniem
Nawet jeśli związane z zakwaszeniem organizmu objawy są niewielkie, to procesy metaboliczne zostają upośledzone w znacznym stopniu.
Zakwaszenie organizmu negatywnie odbija się na kondycji skóry, na której szybciej pojawiają się nie tylko wypryski, ale i zmarszczki.
Zatrzymywanie wody w zakwaszonym organizmie, które ma służyć rozcieńczeniu kwasów w czasie zakwaszenia organizmu, sprzyja powstawaniu opuchnięć, czemu może towarzyszyć ból.
W czasie zakwaszenia organizmu znacznie wzrasta ryzyko pojawienia się poważnych schorzeń – cukrzycy, nadciśnienia, osteoporozy, miażdżycy, nadwagi, a także chorób nowotworowych. Zakwaszeniu organizmu często towarzyszy szereg innych dolegliwości.
Najczęściej w czasie zakwaszenia organizmu objawy dotyczą uczucia ogólnego zmęczenia, problemów z koncentracją i snem oraz obniżenia nastroju mogącego prowadzić do depresji, czy skłonność do infekcji.
4. Równowaga kwasowo-zasadowa
Za zakwaszenie organizmu odpowiada przede wszystkim niewłaściwa dieta.
Nadmiar niektórych produktów narusza wspomnianą równowagę kwasowo-zasadową, narażając nas na wystąpienie nieprzyjemnych objawów zakwaszenia organizmu.
Jeżeli mamy zakwaszony organizm leczenie pewno będzie polegać na eliminacji artykułów spożywczych o wysokim stopniu przetworzenia, jedzeniu zbyt dużej ilości jajek, serów, wędlin, mięsa i słodyczy.
W czasie leczenia zakwaszenia organizmu dieta powinna zawierać umiarkowane ilości produktów zbożowych, oraz niektórych napojów – zwłaszcza słodzonych gazowanych oraz kawy, czarnej herbaty i oczywiście alkoholu. Wymienione produkty w diecie na zakwaszenie organizmu z powodzeniem może zastąpić kasza jaglana i gryczana, mleko, śmietana i migdały.
W diecie osoby w czasie leczenia zakwaszenia organizmu nie może rzecz jasna zabraknąć warzyw – właściwości odkwaszające wykazują przede wszystkim: cukinia, bakłażan, szpinak, brokuły, buraki, marchew. Na naszą korzyść działają także takie owoce, jak kiwi, banany, cytrusy, brzoskwinie, arbuzy, maliny oraz truskawki.
Do innych metod leczenia zakwaszenia organizmu należy również delikatne oczyszczanie jelit. Takie zabiegi w leczeniu zakwaszenia organizmu pozwoli pozbyć się złogów, które są przyczyną zakwaszenia organizmu. W czasie leczenia zakwaszenia organizmu pomoże również masaż brzucha, który przyśpieszy regenerację jelit.
Zmiana trybu życia, a przede wszystkim dieta w zakwaszeniu organizmu, może pomóc nam zażegnać uciążliwe dolegliwości związane z zakwaszeniem organizmu, które skutecznie utrudniają normalne funkcjonowanie.
Należy jednak podkreślić, że objawy często towarzyszące zakwaszeniu organizmu są bardzo zróżnicowane i mogą świadczyć o chorobach, które nie są związane z zakwaszeniem organizmu, np.
z nieprawidłowym funkcjonowaniem wątroby, nerek, trzustki, czy żołądka.
Z tego właśnie powodu detoksykacja organizmu nie powinna być przeprowadzana bez konsultacji z lekarzem, który w przypadku wątpliwości skieruje nas na odpowiednie badania.
Porozmawiaj na temat skutków zakwaszenia organizmu na naszym forum. Zapraszamy do dyskusji.