Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie

Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie© alco81/Fotolia.com Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie© alco81/Fotolia.com

Zapalenie tęczówki jest częstym objawem towarzyszącym chorobom reumatycznym. Nieleczone może doprowadzić do groźnych powikłań – jaskry i zaćmy.

Przyczyny zapalenia tęczówki

Zapalenie tęczówki może być wynikiem:

  • predyspozycji genetycznych,
  • opryszczki,
  • chorób autoimmunologicznych, szczególnie reumatycznych (m.in. sarkoidozy, stwardnienia rozsianego, łuszczycowego zapalenia stawów, nieswoistego zapalenia jelit i in.),
  • powikłań pooperacyjnych,
  • gruźlicy,
  • chorób przenoszonych drogą płciową (m.in. kiły),
  • chłoniaków.

Objawy zapalenia tęczówki

Objawy zapalenia tęczówki zależą od jego postaci. Mogą być pomylone z zapaleniem spojówki lub atakiem jaskry.

Ostremu zapaleniu towarzyszy:

  • łzawienie,
  • światłowstręt,
  • zaburzenia widzenia,
  • silny ból oka, nasilający się wieczorem i w nocy,
  • zmiana koloru tęczówki na brunatny lub zielony,
  • sinoczerwone zabarwienie oka,
  • nienaturalny kształt źrenicy.
  • Przewlekłe zapalenie tęczówka oka ma mniej nasilone objawy – są to guzowate, szarawe lub żółtawe nacieki na tęczówce oka.

Leczenie zapalenia tęczówki oka

Skuteczne leczenie zapalenia tęczówki oka może być prowadzone wyłącznie przez lekarza-okulistę i często wymaga warunków szpitalnych. Stosuje się leczenie farmakologiczne – środki przeciwzapalne, leki rozszerzające źrenice, zastrzyki podspojówkowe.

W przypadku opóźnionego leczenia, może doprowadzić do powikłań – zaćmy lub jaskry następczej. Przez cały czas leczenia należy nosić ciemne okulary, nie pracować przy monitorze, nie czytać – pomaga to zregenerować się oczom.

Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie

Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego (łac. Iritis et iridocyclitis)

Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego  (Iritis et iridocyclitis) Synonimy  Powrót  Opis 

Choroba dotyczy tęczówki – kolorowej tkanki wokół źrenicy i podtrzymującego ją ciała rzęskowego. Może być czasem mylona z jednostronnym zapaleniem spojówek.

Powrót  Objawy 

Ostre zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego:

  • Silny, tępy ból oka
  • Światłowstręt
  • Zaczerwienienie oka
  • Węższa źrenica w zajętym oku (czasami)
  • Łzawienie
  • Zamglenie widzenia

    Przewlekłe zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego:

  • Wrażenie muszek latających w polu widzenia
  • Zamglenie widzenia (może być spowodowane wtórną zaćmą)
  • Czasem ból oka (może być spowodowany wtórną jaskrą)

    Kontaktu z lekarzem wymaga: Pojawienie się nowych objawów, mogących być efektem ubocznego działania leków.

    Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga: Pojawienie się objawów zapalenia tęczówki.

  • Powrót  Przyczyny 

    Przeważnie przyczyna choroby jest nieznana. Należy brać pod uwagę:

  • Choroby zapalne stawów o podłożu autoimmunologicznym, np. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa lub młodzieńcze zapalenie stawów
  • Infekcje i choroby zapalne przeniesione do oka drogą krwi z innych narządów, np.: gruźlica, kiła, sarkoidoza
  • Reakcje autoimmunologiczne związane z przewlekłym stanem zapalnym migdałków lub korzeni zębów
  • Urazy oka
  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
  • Zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze w innych narządach
  • Powrót  Zapobieganie 

    Nie ma możliwości zapobiegania wystąpieniu choroby.

    Powrót  Przebieg 

    Zależy od przyczyny schorzenia i wczesnego rozpoczęcia leczenia. W ostrych przypadkach rzadko dochodzi do pogorszenia ostrości wzroku, jeżeli leczenie rozpoczęto wcześnie.

    Powrót  Powikłania 

  • Jaskra
  • Zaćma
  • Trwałe obniżenie ostrości wzroku
  • Powrót  Badania  Powrót  Cel leczenia  Powrót  Leczenie 

    Zalecenia ogólne

  • Do czasu zakończenia leczenia należy nosić ciemne okulary, nie oglądać telewizji, nie czytać
  • Konieczne jest leczenie podstawowej choroby, usunięcie stanów zapalnych zębów i migdałków
  • Zaleca się odpoczynek, zwłaszcza dla wzroku, aż do ustąpienia ostrych objawów (około 1 do 2 tygodni)
  • Brak szczególnych zaleceń dotyczących diety

    Leczenie farmakologiczne

  • Leki rozszerzające źrenicę w kroplach. Używanie ich może być konieczne przez dłuższy czas
  • Środki przeciwzapalne w kroplach i tabletkach, zastrzyki podspojówkowe (do oka)
  • Powrót  Leczenie operacyjne  Powrót  Podpis  Opracowałalek. med. Marta Lebecka-Stangret

    spec. II° chorób oczu

    Powrót  Zobacz także  Powrót 

    Nota prawna

    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej.

    Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.

    Ostatnia aktualizacja: 10 lutego 2013 roku

    Wszelkie prawa zastrzeżone © emedica.pl 2001-2013

    Stosujemy się do standardu HONcode dla wiarygodnej informacji zdrowotnej –sprawdź tutaj.

    Światłowstręt – przyczyny, objawy, leczenie

    Zapalenie tęczówki – przyczyny, objawy, leczeniefot. Adobe Stock

    Światłowstręt (inaczej fotofobia) to nieprzyjemne uczucie, które towarzyszy wielu chorobom oczu.

    Warto o tym pamiętać, ponieważ wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy, że schorzenie to nie jest zaliczane do jednostek chorobowych, a jedynie do objawów innych dolegliwości.

    Światłowstrętu w żadnym wypadku nie należy bagatelizować. To poważny sygnał, który koniecznie trzeba skonsultować z lekarzem.

    Światłowstręt – przyczyny

    Światłowstręt pojawia się najczęściej w przypadku zapalenia spojówek. Wówczas towarzyszymy mu często pieczenie oczu i łzawienie, a także opuchlizna i ropna wydzielina z oka. Światłowstręt może towarzyszyć jednak także zapaleniom innych narządów wzroku. To:

    •     Zapalenie rogówki – dodatkowo występują problemy z ostrością widzenia oraz częste łzawienia.
    •     Zapalenie twardówki – dodatkowo występuje ból i zaczerwienie.
    •     Zapalenie tęczówki – dodatkowo pojawić się może ropna wydzielina oraz ból i zaczerwienienie.

    Światłowstręt może być również objawem innych dolegliwości. Pojawić się może w przypadku poważnych chorób jak jaskra, ale także i w przypadku migreny. Może być również skutkiem ubocznym przyjmowanych leków oraz noszenia soczewek kontaktowych.

    Inne przyczyny światłowstrętu:

    • oparzenia słoneczne,
    • dystrofia,
    • erozja rogówki,
    • urazy mechaniczne,
    • zespół suchego oka, czyli niewystarczające wydzielanie łez,
    • choroby nowotworowe,
    • autyzm,
    • zapalenie opon mózgowych,
    • grypa,
    • bielactwo,
    • wścieklizna,
    • odra,
    • udar mózgu,
    • niedobór witaminy B2.
    You might be interested:  Brak okresu po odstawieniu tabletek – czy są problemy z płodnością?

    Światłowstręt może pojawić się również z powodu spożycia dużej ilości alkoholu lub narkotyków. Zdarza się, że występuje również po imprezie na tzw. kacu. Należy pamiętać również, że ryzyko pojawienia się światłowstrętu znacznie wzrasta u osób, które: spędzają dużo czasu przed komputerem i przebywają w zadymionych pomieszczeniach.

    Światłowstręt – objawy

    Światłowstręt może pojawić się u osób w każdym wieku. Oznacza nadwrażliwość na światło. Chory przy nawet niewielkiej ekspozycji na światło odczuwa duży dyskomfort.

    Często towarzyszy mu uczucie pieczenia, kłucia oraz łzawienia. Niektórzy chorzy skarżą się również na uczucie tzw. ciała obcego w oku.

    Wówczas naturalną reakcją większości pacjentów jest mrużenie lub całkowite zamykanie oczu.

    W przypadku silnego światłowstrętu praktycznie niemożliwe jest zarówno przebywanie w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz bez bardzo ciemnych okularów przeciwsłonecznych. Zdarza się jednak, że nawet ich włożenie okazuje się niewystarczające.

    Światłowstręt – leczenie

    Do zdiagnozowania światłowstrętu konieczna jest wizyta u okulisty. Zazwyczaj wystarczające jest wykonanie podstawowych badań – ostrości wzroku i dna oka. Czasami konieczna jest dodatkowa konsultacja neurologiczna.

    Leczenie światłowstrętu polega przede wszystkim na wyeliminowaniu przyczyny, która doprowadziła do zaburzeń widzenia. Na początkowym etapie leczenia pomocne może być noszenie okularów przeciwsłonecznych, które w znaczny sposób poprawią komfort chorego.

    Więcej na temat chorób oczu:Jaskra – objawy, z którymi lepiej iść do okulistyZaćma – objawy i leczenieSkąd się biorą wady wzroku – rodzaje i leczenie

    Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

    Zapalenie tęczówki i naczyniówki | Przyczyny | Leczenie

    Zapalenie błony naczyniowej jest pojęciem dotyczącym trzech segmentów tej błony:

    • zapalenie tęczówki (przednia część błony naczyniowej),
    • zapalenie części pośredniej błony naczyniowej (zapalenie głównie w części płaskiej ciała rzęskowego),
    • zapalenie tylnej części błony naczyniowej (zapalenie dotyczy głównie błony naczyniowej pod siatkówką).

    Najczęstszym stanem zapalnym błony naczyniowej jest zapalenie tęczówki. Rzadziej mamy do czynienia  z zapaleniem w obrębie części pośredniej. Najrzadziej występuje zapalenie tylnej części błony naczyniowej i zapalenie błony naczyniowej w całości.

    O zapaleniu błony naczyniowej możemy mówić też w kontekście przebiegu. Mówimy o zapaleniu ‘ostrym’ które charakteryzuje nagły początek i czas trwania do kilku tygodni. Jeśli stan taki powtarza się co jakiś czas, mówimy o nawracającym ostrym zapaleniu.

    Ten przebieg zapalenia jest szczególnie niebezpieczny, gdyż może doprowadzić do silnych zrostów między tęczówką a soczewką, unieruchomić ją na stałe. Mówimy też o ‘przewlekłym’ zapaleniu trwającym miesiącami lub latami.

    Początek jest zazwyczaj podstępny, a nawet bezobjawowy.

    Przyczyn zapalenia błony naczyniowej jest wiele. Można je jednak usystematyzować:

    • zapalenie pochodzące od czynnika zewnętrznego (najczęściej z powodu urazu bądź wtargnięciem mikroorganizmów do gałki ocznej),
    • zapalenie pochodzące z czynników wewnętrznych:
    1. zapalenie towarzyszące chorobom układowym (np. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zespół Reitera, łuszczycowe zapalenie stawów, młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów, sarkoidoza, choroba Behceta),​

    2. zakażenie bakteriami (np. gruźlica, kiła, borelioza), wirusami (np. półpasiec oczny, opryszczka, AIDS), grzybami (np. kandydoza), pierwotniakami (np. toksoplazmoza), obleńcami (np. toksokaroza),

    3. specyficzne zapalenia błony naczyniowej jak np. w zespole Fuchsa,

    4. niespecyficzne zapalenia błony naczyniowej o nieznanej etiologii, których powodów nie jesteśmy w stanie ustalić. Jest tych zapaleń błony naczyniowej aż 25% wszystkich przypadków.

    Objawy zapalenia tęczówki:

    • w przypadku zapalenia ostrego, mamy do czynienia z czerwonym, bolesnym okiem. Występuje także światłowstręt, obniżenie ostrości wzroku i często łzawienie.
    • w przypadku zapalenia przewlekłego, gałka oczna może być blada a objawy wspomniane powyżej nawet minimalne mimo ciężkiego stanu.
    • W Specjalistycznym Ośrodku Okulistycznym przy Klinice alfa w Sochaczewie zajmujemy się zarówno diagnostyką przyczyn zapalenia tęczówki, jak i leczeniem stanu ostrego, również w przypadku zrostów soczewkowo-tęczówkowych.

    Zapalenie tęczówki – jakie są objawy i leczenie?

    Jest to jedna z nawrotowych chorób oczu, która może doprowadzić do stopniowego uszkodzenia wzroku. Omówimy sobie poniżej dokładne przyczyny powstawania zapalenia tęczówki, jak również opiszemy sposoby leczenia. Zdajemy sobie bowiem sprawę, że tego typu dolegliwość może dotknąć każdego i dlatego też, warto jest wiedzieć, co robić, jeśli to Ty dostaniesz zapalenia tęczówki.

    • Co możemy zaliczyć do głównych przyczyn zapalenia tęczówki?
    • Przede wszystkim jest to:
    • – łuszczycowe zapalenie stawów- sarkoidoza- stwardnienie rozsiane- reumatoidalne zapalenie stawów- toczeń rumieniowaty układowy
    • – autoimmunologiczne zapalenia naczyń
    1. Jakie są objawy zapalenia tęczówki?
    2. Jak podają specjaliści z http://eczo.pl/leczenie/retinopatia-cukrzycowa/, do głównych objawów można zaliczyć:
    3. – mocne zaczerwienienie oka- światłowstręt- łzawienie- ostry ból oka
    4. – zaburzenia widzenia
    5. Jak skutecznie leczyć zapalenie tęczówki?

    Najpierw oczywiście należy udać się do specjalisty, który zapisze nam odpowiednie leki do stosowania miejscowego.

    Jeśli choroba przybierze ostrzejszą formę, to wtedy podawane są kortykosteroidy, zarówno doustnie, jak i do gałki ocznej.

    Zanim leczenie nie zostanie zakończone, a objawy nie miną, warto jest chodzić w okularach przeciwsłonecznych i nie nadwyrężać wzroku. Czyli nie czytamy, nie oglądamy telewizji itd.

    Jest to choroba, która niestety może często nawracać i należy być na to przygotowanym. Warto zatem dbać o swoje oczy, jak również regularnie odwiedzać okulistę, aby w razie problemów na nie reagować. I nie chodzi tutaj wyłącznie o samo zapalenie tęczówki, ale także o jakiekolwiek inne zaburzenia wzroku.

    Ludzie popełniają wielki błąd, ponieważ w razie jakichkolwiek problemów zamiast iść do specjalisty, to próbują samodzielnie się leczyć, co niestety prowadzi potem nawet do uszkodzenia wzroku.

    You might be interested:  Fleczer – co to jest, kiedy dentysta go zakłada i na jak długo?

    Musisz wiedzieć, że ten narząd jest wyjątkowo delikatny i warto jest o niego zadbać z odpowiednią uwagą. Dzięki temu będziesz mógł cieszyć się doskonałym wzrokiem przez kolejne lata.

    Przyznasz, że jest to dobry plan, prawda?

    Choroby oczu

    Co oznaczają zaropiałe, czerwone lub łzawiące oczy u psa lub kota? Jakie choroby oczu najczęściej występują u psów i kotów? Jakie objawy powinny zaniepokoić opiekuna i skłonić go do wizyty w gabinecie weterynaryjnym? Przedstawiamy opisy i zdjęcia najczęściej występujących dolegliwości oczu u psów i kotów. Wyjaśnimy ich przyczyny i wymagane leczenie.

    Problemy z oczami u zwierząt

    Choroby oczu u psa i kota często są odzwierciedleniem problemów ogólnoustrojowych, jak na przykład choroby wirusowe u kotów. U młodych zwierząt pojawiają się zmiany pourazowe lub choroby genetyczne występujące najczęściej u psów rasowych. U starszych zwierząt pojawiają się choroby oczu związane z wiekiem, na przykład zaćma.

    Problemy z oczami występują znacznie częściej u kotów niż u psów. najczęściej są to powikłania kataru kociego. Choroby oczu u kota są często wynikiem takich chorób ogólnoustrojowych jak nieżyt górnych dróg oddechowych lub choroby wirusowe czy też choroby serca i nerek. Dlatego też lekarz musi wykonać dokładne badania zanim wdroży odpowiednie leczenie.

    Najczęściej występujące choroby oczu u psa to:

    • zawijanie się powiek,
    • urazy rogówki,
    • zaćma,
    • zapalenie tęczówki,
    • postępujący zanik siatkówki,
    • dystrofia nabłonka pigmentowanego siatkówki,
    • wrodzone choroby genetyczne siatkówki,
    • jaskra.

    Jakie objawy powinny zaniepokoić opiekuna psa i kota

    Niestety często się zdarza, że zwierzęta trafiają do lecznicy lub okulisty za późno, gdyż opiekunowie nie zauważyli w porę problemu. Na jakie objawy należy być wyczulonym:

    • zwierzę pociera oko łapkami,
    • zwierzę mruży oczy,
    • zwierzę pociera głową o meble,
    • oko nadmiernie łzawi,
    • wydzielina z oka.

    Jeśli zauważymy tego rodzaju objawy, należy skonsultować się z lekarzem. Profilaktycznie należy badać oczy psa i kota raz do roku, najlepiej przy okazji szczepień. Profilaktycznie można przemywać oczy pupila świetlikiem okulistycznym.

    Najczęściej występujące problemy z oczami u kota – opis i zdjęcia

    Możemy zobaczyć zaropiałe oko u kociąt znalezionych na ulicy. To koci katar, częsta choroba u kotów niedożywionych i zaniedbanych. Herpeswirus kotów lub kaliciwirus powoduje między innymi zapalenie rogówki. Nieleczony koci katar może prowadzić nawet do utraty wzroku. Chore zwierzęta leczy się antybiotykami. Skutecznym sposobem zapobiegania są szczepienia kociąt.

    Czerwone oko u kota może oznaczać zapalenie spojówek. W tym przypadku konieczna jest dokładna diagnostyka, gdyż problem ten może oznaczać nie tylko chore oczy, lecz także chorobę ogólnoustrojową.

    Jeśli zauważymy u kota czerwone oko, któremu towarzyszy wydzielina z oka, jest to suche zapalenie rogówki i spojówki, które również może być objawem choroby ogólnoustrojowej. Dlatego też wykonuje się badania ogólne, okulistyczne oraz badania krwi.

    Jeśli kot mruży oczy, oko jest zmienione i pojawia się wydzielina, może to oznaczać eozynofilowe ( proliferacyjne) zapalenie rogówki i spojówki. Leczenie polega na podaniu zwierzęciu leków sterydowych przez dłuższy czas.

    U starszych kotów może pojawić się jaskra. Leczenie polega na podawaniu kropli przez długi czas.

    Jakie problemy z oczami najczęściej występują u psa – opis i zdjęcia

    Problemy z oczami u psa to najczęściej choroby genetyczne u psów rasowych, dlatego też bardzo ważne jest, aby nabywać psy rasowe w renomowanych hodowlach, które wykonują odpowiednie badania.

    Częstym problemem jest jaskra u psa, która szybko prowadzi do utraty wzroku. Czerwone, przekrwione oko, powiększenie gałki ocznej czy źrenicy powinno być sygnałem ostrzegawczym.

    Chore zwierzę wyraźnie źle się czuje. Jeśli pies jeszcze widzi stosuje się leki farmakologiczne lub zabiegi operacyjne.

    Jeśli pies już nie widzi zaleca się usunięcie gałki ocznej, co eliminuje ból i konieczność stałego przyjmowania leków.

    Zmętnienie soczewki, która staje się jakby mleczna, często zdarza się u starszych psów. Problem ten utrudnia zwierzęciu życie i prowadzi do ślepoty. Niestety jedynym sposobem jest tu zabieg operacyjny polegający na wymianie soczewki.

    Jeśli pies mruży oczy, pociera je łapą, pojawia się łzawienie i wyciek śluzu lub ropy, może to oznaczać zapalenie spojówek. Leczenie musi poprzedzać odpowiednie badanie, gdyż problem ten może oznaczać chorobę ogólnoustrojową.

    Światłowstręt – przyczyny, objawy, leczenie

    Światłowstręt, inaczej fotofobia jest objawem chorobowym, którego istotą jest odczuwanie dyskomfortu lub bólu podczas ekspozycji oczu na światło. Światłowstręt jest objawem, a nie chorobą samą w sobie. Może pojawić się w każdym wieku, bez względu na płeć, w różnych życiowych okolicznościach.

    Światłowstręt może być objawem wielu zaburzeń. Przyczyny nie są związane wyłącznie z chorobami oczu. Za światłowstręt ze strony narządu wzroku odpowiada:

    • zapalenie niektórych części oka, na przykład zapalenie spojówek: infekcyjne zapalenie spojówek, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie tęczówki czy ciała rzęskowego, zapalenie wnętrza gałki ocznej,
    • choroby rogówki, na przykład: zapalenie rogówki, owrzodzenie rogówki, dystrofia rogówki, erozja rogówki,
    • choroby tęczówki, na przykład: zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej (tęczówki i ciała rzęskowego), beztęczówkowość, czyli wrodzony brak tęczówki, wrodzona szczelina błony naczyniowej oka,
    • choroby siatkówki, na przykład: dystrofia czopków, całkowita ślepota barwna (achromatopsja),
    • choroba nerwu wzrokowego (na przykład zapalenie nerwu wzrokowego),
    • zapalenie wnętrza gałki ocznej (endophthalmitis),
    • jaskra, jaskra wrodzona u dzieci, odwarstwienie siatkówki, zespół suchego oka,
    • powikłania związane z noszeniem soczewek kontaktowych (nieodpowiednia higiena, mikrourazy związane ze zdejmowaniem lub zakładaniem soczewek),
    • oparzenia oczu powstające na przykład wskutek przebywania na słońcu czy nad wodą bez odpowiedniej osłony oczu.
    You might be interested:  Złamanie kości łonowej – objawy, leczenie, rehabilitacja

    Światłowstręt mogą też wywoływać inne choroby i zaburzenia, takie jak:

    • ból głowy (migrena, migrena oczna, ból głowy typu napięciowego, klasterowy ból głowy),
    • choroba zakaźna (na przykład odra, wścieklizna),
    • choroba neurologiczna (na przykład zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, urazowe uszkodzenie mózgu),
    • choroba autoimmunologiczna (na przykład nieswoiste zapalenie jelit),
    • choroba genetyczna (na przykład albinizm, IFAP),
    • choroba psychiczna (na przykład zaburzenia depresyjne i lękowe),
    • zażywanie niektórych leków, podanie substancji rozszerzających źrenice (na przykład atropiny),
    • zatrucie alkoholem etylowym lub alkoholami niespożywczymi,
    • niedobór witaminy B2.

    Gdzie jest rogówka, a gdzie tęczówka? Zobaczcie nagranie, które przybliża anatomię ludzkiego oka:

    Najbardziej charakterystycznym objawem światłowstrętu jest reakcja oka na kontakt ze światłem, która jest nieadekwatna do jego natężenia. Jest to skutek nadmiernej reakcji oka i ośrodków wzrokowych na stymulację siatkówki.

    Światłowstręt objawia się nadwrażliwością na światło, co wywołuje takie objawy jak szczypanie, pieczenie, kłucie i nadmierne łzawienie, przymusowe mrużenie oczu i przymykanie powiek. Pojawia się dyskomfort lub ból oczu nawet wtedy, kiedy źródło światła nie ma dużego natężenia. Niezależnie od przyczyny światłowstręt objawia się tak samo w różnych przypadkach.

    Światłowstrętowi, w zależności od jego przyczyny, mogą towarzyszyć także inne objawy. I tak w przypadku migreny, pojawia się światłowstręt i ból głowy: napadowy, silny, tętniący. Dokuczają nudności, nadmierna wrażliwość na dźwięki i zapachy.

    Światłowstręt u dziecka najczęściej wywołuje odra lub zapalenie spojówek. Wówczas pojawia się wysypka na ciele – w przypadku choroby zakaźnej czy ropno-śluzowa wydzielina, obrzęk powiek lub pęcherzyki na spojówce, gdy doszło do infekcyjnego zapalenia spojówek.

    Przy alergicznym zapalenie spojówek może się pojawić także katar sienny. Jaskra wrodzona u dzieci, oprócz nadwrażliwości na światło, powoduje zmiany w gałce ocznej. Te mają powiększone wymiary (tzw.

    woloocze), dochodzi do przezroczystości rogówki i nieodwracalnych zmian w strukturze rogówki.

    Gdy dokucza światłowstręt, zwłaszcza ten, któremu towarzyszy ból oczu, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, by ustalić przyczynę dolegliwości. W leczeniu światłowstrętu najważniejsze znaczenie ma bowiem postępowanie przyczynowe. Terapia nadwrażliwości na światło polega na leczeniu przyczyny światłowstrętu.

    Dyskomfort towarzyszący nadwrażliwości na światło można łagodzić za pomocą okularów przeciwsłonecznych zakładanych podczas ekspozycji na światło. Należy również ograniczać działanie czynników zewnętrznych. Zbyt duża wrażliwość na światło zwykle ma charakter przejściowy i ustępuje po wyleczeniu choroby, która ją wywołała.

    Zapalenie błony naczyniowej

    Ten artykuł od 2008-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
    Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego

    uveitisICD-10H20Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowegoH20.0Zapalenie ostre i podostre tęczówki i ciała rzęskowegoH20.1Przewlekłe zapalenie tęczówki i ciała rzęskowegoH20.2Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego spowodowane antygenem soczewkowym (uveitis phacoanaphilactica)H20.8Inne postacie zapalenia tęczówki i ciała rzęskowegoH20.9Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, nie określoneICD-10H30Zapalenie naczyniówki i siatkówkiICD-10H31Inne patologie naczyniówki

    Zapalenie błony naczyniowej (łac. uveitis) – choroba narządu wzroku charakteryzująca się wysokim stopniem bolesności, mogąca prowadzić do całkowitego zaniewidzenia. Często nie udaje się jednoznacznie ustalić przyczyn zapalenia błony naczyniowej. U jego podłoża mogą leżeć schorzenia ogólne o podłożu reumatoidalnym (np. reaktywne zapalenie stawów, choroba Bechterewa), schorzenia metaboliczne (np. cukrzyca), choroby bakteryjne (np. gruźlica, kiła), obecność ognisk zakażenia (np. ogniska okołozębowe, zapalenie zatok przynosowych), kolagenozy i choroby odzwierzęce (toksokaroza, toksoplazmoza), łuszczyca[1]. W przypadku rozpoznania ostrego zapalenia błony naczyniowej chory powinien być w trybie pilnym skierowany do lekarza okulisty.

    Klasyfikacja

    Błona naczyniowa oka składa się z trzech części: tęczówki, naczyniówki i ciała(mięśnia rzęskowego).W zależności od tego, która część oka objęta jest zapaleniem, można wyróżnić 4 rodzaje uveitis:

    • zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej – najczęstsza forma
    • zapalenie środkowej części błony naczyniowej
    • zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej
    • zapalenie wszystkich struktur błony naczyniowej

    Objawy

    Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej

    • zaczerwienienie gałki ocznej
    • światłowstręt
    • łzawienie
    • ból oka i jego okolic
    • obniżona ostrość wzroku
    • męty

    W badaniu okulistycznym stwierdza się zadrażnienie rzęskowe gałki ocznej, obecność komórek zapalnych oraz osadów na śródbłonku rogówki.

    Zapalenie środkowej części błony naczyniowej

    • męty
    • stopniowe obniżanie ostrości wzroku

    Zazwyczaj dotyczy tylko jednego oka.

    Zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej

    • ubytki w polu widzenia
    • obniżona ostrość wzroku
    • męty

    Zapalenie błony naczyniowej może występować jako:

    • ostre – zapalenie powraca, zaś każdy nawrót trwa około 6 tygodni
    • przewlekłe – zapalenie trwa miesiącami, lub nawet latami, od czasu do czasu nasilając się, co wymaga długotrwałego przyjmowania leków

    Przyczyny

    Istnieje wiele czynników powodujących zapalenie błony naczyniowej. U jego podłoża mogą też leżeć inne schorzenia.Przyczyny niezakaźnego zapalenia błony naczyniowej najczęściej pozostają nieznane, zaś jego leczenie jest skomplikowane.

    Zobacz też

    • choroby oczu

    Przypisy

    1. ↑ Alexander Egeberg et al.. Association of Psoriatic Disease With Uveitis. „JAMA”, July 29. DOI: 10.1001/jamadermatol.2015.1986. [dostęp 2015-08-04]. 

    Bibliografia

    Leave a Comment

    Your email address will not be published. Required fields are marked *