Zgryz przewieszony – leczenie u ortodonty i aparatem

Nazwa ortodoncja pochodzi od greckich słów orthos-prosty i odous-ząb. Współczesna ortodoncja zajmuje się jednak nie tylko prostowaniem zębów ale także:

• badaniem narządu żucia dziecka w czasie wzrostu i rozwoju,
• zapobieganiem morfologicznym i czynnościowym zaburzeniom narządu żucia,
• leczeniem zaburzeń w obrębie narządu żucia u dzieci i dorosłych.

Na czym polega leczenie ortodontyczne

• wczesnych, prostych metod z wykorzystaniem ćwiczeń wykonywanych przez pacjenta (mioterapia),
• aparatów ortodontycznych.

• Diagnostyka: wykonanie badania i przygotowanie materiałów diagnostycznych (gipsowe modele uzębienia pacjenta, zdjęcia RTG i zdjęcia fotograficzne). Cała diagnostyka wykonywana jest na miejscu w naszym gabinecie
• Plan leczenia: omówienie sposobu i etapów leczenia, dobór rodzaju aparatu, omówienie kosztów leczenia
• Założenie aparatu ortodontycznego: instruktaż postępowania z aparatem (jedzenie, higiena, ew. awarie)
• Kontrola aparatu: systematyczne wizyty w celu aktywacji aparatu
• Zdjęcie aparatu: ew. zdjęcia RTG, zdjęcia fotograficzne
• Założenie retencji: retainer, płytka retencyjna
• Utrzymanie efektów leczenia: okresowe wizyty kontrolne z retencją

Leczenie ortodontyczne służy nie tylko zachowaniu zdrowia zębów, przyzębia, stawów skroniowo-żuchwowych ale także dobremu samopoczuciu (komfortowi jamy ustnej), niwelowaniu niektórych wad wymowy, estetycznemu wyglądowi uśmiechu, a nawet modzie.

Leczenie ortodontyczne a wiek pacjenta

Nie ma ściśle określonego przedziału wiekowego, w którym prowadzi się leczenie ortodontyczne. Zwykle wstępnej oceny zgryzu dokonuje pediatra, gdy dziecko ma ok. 2 lat i pełne uzębienie mleczne.

Do ortodonty najczęściej trafiają dzieci w wieku 8-12 lat kierowane przez pediatrę, lekarza stomatologa, laryngologa lub logopedę.

Współczesne metody pozwalają na skuteczne leczenie ortodontyczne także osób dorosłych.

Również osoby starsze bywają pacjentami ortodonty bo zdarza się i tak, że najpierw należy poprawić zgryz by móc następnie zastosować zadowalające leczenie protetyczne.

Zapraszam do zapoznania się z galerią zdjęć leczonych pacjentów:  przykłady leczenia ortodontycznego 

Być może pomocne będą odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania  gdzie można zobaczyć między innymi przykłady:

Kiedy należy zgłaszać się do ortodonty

Można wskazać na pewne objawy, które powinny skłonić pacjenta do odwiedzenia gabinetu ortodontycznego i skonsultowania się z lekarzem ortodontą. Objawy te są nieznacznie różne dla dzieci i dla osób dorosłych, i tak odpowiednio:

(Nie każdy z tych objawów musi zawsze oznaczać konieczność leczenia ale o tym powinien zadecydować specjalista ortodonta.)

Jakie objawy u dziecka wskazują na potrzebę konsultacji ortodontycznej:

• asymetria w rysach twarzy
• szkodliwe nawyki (np. ogryzanie paznokci, ołówków, długopisów, ssanie palca, smoczka)
• wada wymowy
• oddychanie ustami
• dysfunkcja języka (przykład) 
• stale otwarta buzia
• przedwczesna utrata zębów mlecznych (najczęściej na skutek powikłań próchnicy)
• nadmiernie wysunięta lub cofnięta bródka
• nieprawidłowe uszeregowanie zębów: nadmierne stłoczenia lub szpary między zębami

Przed leczeniem: zgryz otwarty w uzębieniu mieszanym	W trakcie leczenia: zastosowano aparat ortodontyczny czynnościowy (ruchomy) z zaporą dla języka
Przed leczeniem: zgryz otwarty w uzębieniu stałym	Po leczeniu: zastosowano stały aparat ortodontyczny

Jakie objawy u osoby dorosłej wskazują na potrzebę konsultacji ortodontycznej:

• asymetria uśmiechu
• zgrzytanie zębami
• ścieranie się zębów
• odsłanianie się szyjek zębów
• stłaczanie się zębów
• nadmierne odkładanie się kamienia
• niezadowalająca kosmetyka w postaci stłoczeń, obrotów zębów, szpar

Asymetria	Brak zawiązków	Odwrotne zachodzenie zębów, szpary między zębami
Ścieranie się zębów	Stłoczenie zębów	Stłoczenie zębów (widok od dołu, inny przypadek)
Szpara między zębami	Wysunięcie zębów	Wysunięcie zębów (widok od dołu)
Zgryz krzyżowy	Zgryz przewieszony, dysproporcja łuku dolnego i górnego	Zatrzymane kły (w miejscach oznaczonych zielonymi kółkami), zęby poza łukiem

Prawidłowe ustawienie zębów zobaczyć można w: prawidłowe ustawienie zębów

Wady zgryzu, przykłady leczenia

Klasyfikacja wad zgryzu oparta jest na podziale w stosunku do trzech płaszczyzn: pozioma, pionowa i strzałkowa. Prezentowany podział wad jest umowny i nie jest oficjalnie obowiązującą klasyfikacją.

Stomatologiczne zabiegi kosmetyczne

Zależnie od wskazań lekarskich lub życzenia pacjenta, wykonywane są stomatologiczne zabiegi kosmetyczne:

Czyszczenie zębów

Czyszczeniem nazywamy wszystkie zabiegi prowadzące do usunięcia płytki nazębnej, osadu, kamienia. Zabieg ten polega na profesjonalnym czyszczeniu zębów szczotką ze specjalną pastą. Do zabiegów czyszczenia zębów należą też ręczne usuwanie kamienia, skaling, piaskowanie.

Skaling

Skaling to usuwanie zmineralizowanej płytki nazębnej (kamienia) przy pomocy urządzenia ultradźwiękowego. 

Piaskowanie

Piaskowanie to usuwanie osadów i zanieczyszczeń z zębów i wypełnień pod ciśnieniem specjalnego piasku i wody. 

Wybielanie

Wybielanie to uzyskanie jaśniejszego koloru twardych tkanek zęba przy użyciu środków chemicznych (wybielanie stosowane w gabinecie lub wybielanie stosowane w domu). Dotyczy zębów martwych, zębów z przebarwieniami powstałymi na skutek przyjmowania leków, stosowania używek (kawa, papierosy itp.), przebarwieniami spowodowanymi wiekiem itp.

Korekta kształtu zębów

Korektę kształtu zębów można zastosować w przypadkach, kiedy naturalny kształt zębów jest niezadowalający, w przypadku tzw. zębów szczątkowych (często dotyczy to siekaczy bocznych). Wykonuje się przy użyciu materiału kompozytowego, koron.

Korekta kształtu dziąseł – gingiwektomia

Jest to zabieg, podczas którego koryguje się kształt zarysu dziąsła. Celem zabiegu jest zwykle ‘wydłużenie’ zbyt krótkiej korony zęba oraz przywrócenie naturalnego i estetycznego wyglądu dziąsła. Zabieg wykonywany jest przy użyciu lasera, w znieczuleniu miejscowym. Korektę kształtu dziąsła wykonuje się zwykle po zakończonym leczeniu ortodontycznym.

Poniżej przykład pacjenta przed leczeniem ortodontycznym, po leczeniu ortodontycznym w trakcie laserowego zabiegu gingiwektomii, po zakończonym zabiegu gingiwektomii

Pytania i odpowiedzi (FAQ)

Ponieważ pytań, które zadają pacjenci a które dotyczą leczenia ortodontycznego (i nie tylko) jest bardzo wiele, postanowiliśmy umieścić je w osobnym dziale ‘Pytania i Odpowiedzi (FAQ)’

Leczenie ortodontyczne Opole – Przewodnik dla Pacjentów

Szparowatość

Zgryz głęboki

Stłoczenie

Zgryz krzyżowy przedni

Zgryz otwarty

Zgryz krzyżowy boczny

Przodozgryz

Tyłozgryz z protruzją

Nieprawidłowe wyrzynanie

Wady zgryzu w każdym wieku stanowią jednak poważny problem funkcjonalny i estetyczny. Nieprawidłowe ułożenie zębów powoduje dysproporcje kształtu twarzy oraz problemy podczas mówienia, jedzenia a nawet oddychania.

Przyczynami wad zgryzu mogą być zarówno uwarunkowania genetyczne pacjenta, jak i złe nawyki: ssanie palca u dzieci, dysfunkcje języka, niekompetencja warg, czy też zaburzone oddychanie, które mogą nasilać wady.

Dlatego bardzo istotne jest, aby jak najwcześniej przeprowadzić konsultację ortodontyczną, która pozwoli na zastosowanie odpowiedniej profilaktyki lub wczesnego leczenia ortodontycznego

Leczenie ortodontyczne, które proponujemy służy przede wszystkim poprawie funkcji układu zębów, któremu towarzyszy znaczna poprawa estetyki twarzy.

Przed przystąpieniem do leczenia ortodontycznego należy jednak wcześniej odpowiednio przygotować pacjenta. Wyleczone zęby i wyrobione nawyki dbania o higienę jamy ustnej stanowią punkt wyjścia do podjęcia dalszych działań.

• Niski koszt założenia aparatu
• Odporny na uszkodzenia
• Szerokie zastosowanie
• Zamki aparatu widoczne na zębach

• Atrakcyjny efekt wizualny. Zamki aparatu współgrają z naturalną barwą zębów
• Większa niż w przypadku aparatów metalowych podatność zamków na uszkodzenia
• Czas leczenia może być nieznacznie dłuższy niż w przypadku aparatu metalowego

• Dyskretne estetyczne zamki klejone są na widoczneprzednie zęby.
• Droższy od aparatu metalowego

Stosujemy głównie w przypadku zgryzów krzyżowych, stłoczeń zębów, nieprawidłowego wyrzynania.

• Efektywny krótkookresowy aparat stały
• Akrylowy aparat przeźroczysty lub w kolorzeo szerokim zastosowaniu

Stosujemy w przypadku zgryzów krzyżowych.

• Efektywny krótkookresowy aparat stały
• Metalowy
• Ekspansywny

Stosujemy w przypadku tyłozgryzu

• Przymocowany do stałego aparatu, stosowany wleczeniu tyłozgryzu
• Podatny na uszkodzenia

Stosujemy w przypadku przemieszczenia górnych trzonowców do przodu.

• Efektywny krótkookresowy aparat stały,stosowany do dystalizacji trzonowców
• Podatny na uszkodzenia

Stosujemy w przypadku tyłozgryzu.

• Aparat wyjmowany stosowany do leczenia tyłozgryzu
• Wymaga intensywnej współpracy pacjenta

Stosujemy w przypadku przodozgryzu.

• Aparat wyjmowany stosowany do leczeniaprzodozgryzu
• Wymaga intensywnej współpracy pacjenta

Stosujemy w przypadku niedoboru miejsca.

• Aparat wyjmowany, który służy utrzymaniui odtworzeniu przestrzeni.
• Wymaga intensywnej współpracy pacjenta.

Stosujemy w przypadku niedoboru miejsca z dysfunkcją języka.

• Aparat ruchomy stosowany w leczeniu wad zgryzowych z dysfunkcją języka. Pomaga w prawidłowej adaptacji języka.
• Wymaga intensywnej współpracy pacjenta.

Stosujemy w przypadku retencji i utrwalenia efektu leczenia.

• Wyjmowana
• Wymaga intensywnej współpracy pacjenta

• Pobranie wycisków i modeli diagnostycznych
• Wykonanie dokumentacji fotograficznej
• Wykonanie zdjęć RTG (panoramicznego i cefalometrycznego)

1. Analiza modeli diagnostycznych
2. Analiza zdjęć
3. Analiza cefalometryczna

Zabieg skalingu i piaskowania zębów

Objęcie programem Pacjenta ortodontycznego MEDISTICA

Ich ilość i częstotliwość jest uzależniona od planu leczenia indywidualnego przypadku

Wizyty higienizacyjne są objęcie programem Pacjenta ortodontycznego MEDISTICA

• Zakończenie leczenia
• Ustalenie planu wizyt kontrolnych
• W zależności od wariantu leczenia założenie szyny retencyjnej

Czas trwania leczenia jest uwarunkowany przede wszystkim od rodzaju i nasilenia wady zębowo-zgryzowej. Leczenie aktywne aparatem stałym trwa zazwyczaj około 2 lat.

Czy leczenie ortodontyczne jest bolesne ?

Aparat ortodontyczne nie powoduje bólu, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Dolegliwości ustępują zazwyczaj po kilku dniach od założenia aparatu, jego aktywacji lub wymianie elementów aparatu.

Jak dbać o zęby w trakcie leczenia ortodontycznego ?

Noszenie aparatu ortodontycznego wymaga zachowania szczególnej higieny jamy ustnej Pacjenta. Regularne, dokładne szczotkowanie zębów, stosowanie irygatora stomatologicznego oraz regularne wizyty higienizacyjne w ramach pakietu ortodontycznego MEDISTICA to podstawowe elementy o jakie powinien dbać Pacjent.

„Zdrowie Pacjenta i jego bezpieczeństwo stawiam na pierwszym miejscu”

Rodzaje wad zgryzu

Być może niejednokrotnie zastanawialiście się czym jest wada zgryzu?! Wiem z doświadczenia, że pacjenci nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, że mają wadę zgryzu, gdyż na pierwszy rzut oka ich zęby wydają się proste. Dlatego dziś opisuję w uproszczeniu wady zgryzu, które możecie zaobserwować u siebie lub swojego dziecka.

Wada zgryzu jest zaburzeniem w budowie i w czynnościach narządów jamy ustnej. Zaburzenie może być ograniczone tylko do zębów lub łuków zębowych i ich wzajemnych relacji. Zauważymy wtedy najczęściej krzywe zęby, zęby wyrastające poza łukiem zębowym lub łuki zębowe są niedopasowane do siebie.

• Jeśli nieprawidłowy układ łuków zębowych jest powiązany z nieprawidłowościami w budowie kości szczęk, w rysach twarzy może być widoczna asymetria i cofnięcie lub wysunięcie bródki, albo górnego piętra twarzy.
• Wady zgryzu można podzielić ze względu na kierunek przestrzenny, w którym się rozwijają:  poprzeczne, pionowe (góra-dół) lub pośrodkowe (przednio-tylne). Rozpatrując je w ten sposób wyróżniamy:
• WADY  POPRZECZNE

• Zgryz krzyżowy – to wada zgryzu objawiająca się tym, że którykolwiek z zębów dolnych nachodzi na zewnętrzną część zębów górnych, czyli odwrotnie niż być powinno. Występuje wtedy, gdy szczęka górna jest za wąska w stosunku do żuchwy. Zgryz krzyżowy może być częściowy boczny (wtedy tylko zęby dolne boczne nachodzą na boczne górne) jednostronny lub obustronny, częściowy przedni (zęby tylko dolne przednie nachodzą na przednie górne) lub całkowity (charakteryzuje się zachodzeniem połowy łuku zębowego dolnego na górny). Zgryzy krzyżowe mogą manifestować się asymetrią w twarzy, czyli tzw. krzywą bródką.

Zgryz krzyżowy przedniZgryz krzyżowy boczny

• Zgryz przewieszony – występuje wtedy, gdy szczęka górna jest za szeroka w stosunku do dolnej. Dotyczy zębów bocznych górnych, które całkowicie, a więc za bardzo, nachodzą na zęby boczne dolne. Zgryz powstaje na skutek poszerzenia górnego łuku zębowego lub zwężenia dolnego, albo występowania obu tych objawów równocześnie. W praktyce najczęściej spotyka się zgryz przewieszony w obrębie jednego zęba.

WADY PRZEDNIO-TYLNE

• Tyłozgryz – jest to wada, w której dolny łuk zębowy jest za bardzo cofnięty w stosunku do łuku zębowego górnego. Zęby górne znajdują więc się znacznie przed zębami dolnymi i oba łuki może rozdzielać przerwa lub jeśli przerwy nie ma, wtedy siekacze górne są przechylone. Wada ta może wynikać ze zbyt doprzednio ustawionego łuku zębowego górnego, lub zbyt dotylnie ustawionego łuku zębowego dolnego, co w praktyce występuje częściej. W rysach twarzy wada ta objawia się cofnięciem bródki i wywinięciem wargi dolnej. W grę mogą wchodzić też tzw. zaburzenia szkieletowe, czyli zbyt rozbudowana kość szczęki lub kość żuchwy nie dość dobrze rozwinięta, które często mają podłoże dziedziczne.

Tyłozgryz

• Przodozgryz – to wada odwrotna do tyłozgryzu. Jest to zgryz, w którym dolny łuk zębowy (żuchwa) jest za bardzo wysunięty do przodu w stosunku do łuku górnego. Przy tej wadzie jest bardziej zaznaczona i wysunięta broda oraz warga dolna.  Często wiąże się z wadą wymowy. Szczególnym rodzajem wady z  grupy doprzednich wad jest progenia- czyli zbyt mocno rozbudowana żuchwa, wada ta występuje rodzinnie.

Przodozgryz

WADY PIONOWE GÓRA-DÓŁ

• Zgryz otwarty – zgryz, w którym między zębami górnymi, a dolnymi możemy dostrzec prześwit, czyli zęby górne nie dotykają zębów dolnych. W zależności od nasilenia, wada w rysach twarzy objawia się tym, że dolna część twarzy jest najczęściej wypukła i długa tzw. „long face”. Usta są zbyt wypchnięte albo stale uchylone lub mocno napięte, gdy pacjent stara się je połączyć .

Zgryz otwarty

• Zgryz głęboki – zgryz, w którym zęby górne zakrywają zęby dolne powyżej normy, np. w odcinku przednim zęby górne zakrywają powyżej 2/3 wysokości zębów dolnych. W rysach twarzy objawia się tym, że dolna 1/3 twarzy jest skrócona w wymiarze pionowym, a nad bródką występuje głębokie, poprzeczne wcięcie tzw. pogłebiona bruzda wargowo-bródkowa.

Zgryz głęboki

Niezależnie od wad wymienionych powyżej możemy wyróżnić tzw. NIEPRAWIDŁOWOŚCI ZĘBOWE:

• Stłoczenia – zgryz, w którym z powodu braku miejsca zęby są obrócone lub położone na zewnątrz lub do wewnątrz w stosunku do innych zębów, czyli popularnie opisywane przez pacjentów jako krzywe zęby.

Stłoczenia zębowe

• Szparowatość – zgryz, w którym z powodu nadmiaru miejsca zęby są tak położone, że nie stykają się ze sobą, a między nimi znajdują się widoczne „szpary”. Wada ta często występuje rodzinnie.

Szparowatość

Konsekwencje wad zgryzu

Wszystkie z wymienionych wad zgryzu klasyfikują się do leczenia ortodontycznego. Oczywiście sukces leczenia często jest uzależniony od stopnia nasilenia wady i tego, na jakim etapie rozwoju znajduje się pacjent.

O wiele łatwiej bowiem leczy się wady zgryzu u dzieci i młodzieży niż u dorosłych. W przypadku cięższych wad szczękowo-twarzowych (tzw.

gnatycznych) często niezbędna jest współpraca z chirurgiem, ale leczenie ortodontyczne nadal odgrywa bardzo ważną rolę i jest częścią terapii.

Chciałabym też zaznaczyć, że wada zgryzu to nie tylko kwestia estetyki uśmiechu, ale także zdrowia jamy ustnej. Wśród konsekwencji nieleczonej wady zgryzu można wymienić chociażby choroby przyzębia i dziąseł oraz próchnicę zębów.

Jeżeli zęby są stłoczone dużo trudniej jest nam zadbać o ich odpowiednią higienę. Na powierzchniach stycznych zębów tworzy się próchnica, która jest często niewidoczna gołym okiem i atakuje najczęściej dwa sąsiadujące zęby.

Niezrównoważona okluzja  może powodować starcia zębów i odsłanianie się szyjek zębowych.

Ponadto niejednokrotnie przy wadach zgryzu dochodzi do zaburzenia funkcji stawów skroniowo-żuchwowych i mięśni, które mogą objawiać się bólami zębów, twarzy, głowy, karku lub okolicy ucha, szumami usznymi, ograniczeniem możliwości otwierania ust, bólem podczas żucia twardych pokarmów, nadmiernym zaciskaniem zębów czy zawrotami głowy.

Leczenie ortodontyczne w 7 krokach

Umawianie wizyt tel: (+48) 531 111 183

Poniżej opisujemy proces leczenia zarówno aparatami stałymi (głównie dorośli pacjenci) jak i aparatami wyjmowanymi (dzieci).

 Krok 1:  Konsultacja ortodontyczna           koszt: 150 zł

• Badanie ortodontyczne ma na celu ustalenie potrzeb pacjenta, postawienie rozpoznania i wstępne przedstawienie możliwości leczenia. Badanie rozpoczyna się od wywiadu ukierunkowanego na ustalenie przyczyn zaburzeń zgryzu. W przypadku dzieci: rodzic pacjenta pytany jest o przebieg porodu i okresu noworodkowego, choroby wieku dziecięcego, przebyte urazy głowy i zębów (mlecznych i stałych), alergie (np. na materiały, z których są wykonane aparaty), nawyki i szkodliwe przyzwyczajenia (np. ssanie palca, nagryzanie warg i ołówków), problemy laryngologiczne i logopedyczne.

W przypadku badania ortodontycznego osób dorosłych wywiad ukierunkowany jest na obecne problemy pacjenta i nie zawiera pytań dotyczących dzieciństwa.

• Następnie przeprowadzane jest badanie zewnątrzustne. Oceniana jest symetria twarzy, rodzaj profilu oraz praca stawów skroniowo- żuchwowych. Badanie wewnątrzustne to nie tylko liczenie zębów, ale także ocena błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł, wędzidełek warg i języka oraz ślinianek. Należy sprawdzić ruchomość i pracę języka, napięcie warg, sposób pobierania powietrza i połykania.

• Kolejna część wizyty konsultacyjnej u ortodonty to ocena zgryzu. Sprawdzane są relacje szczęki do żuchwy w wymiarze przednio-tylnym. Pozwala to na wykrycie tyłozgryzu lub przodozgryzu. Ocena relacji pionowych pomaga w zdiagnozowaniu zgryzu otwartego lub zgryzu głębokiego. Dalej ocenia się szerokość szczęk i ich wzajemne relacje. Wystąpić tu może zgryz krzyżowy lub zgryz przewieszony. Następnie oceniana jest relacja zębów do szerokości łuków zębowych, co pozwala rozpoznać nieprawidłowości zębowe takie jak stłoczenia, obroty czy szparowatość. Badanie ortodontyczne to także ocena tkanek zębów i wykrycie próchnicy, patologicznego starcia zębów, nieprawidłowej budowy szkliwa, itp.

• W celu postawienia prawidłowego rozpoznania konieczne bywa wykonanie badań dodatkowych. Lekarz ortodonta może skierować pacjenta na pantomogram (zdjęcie panoramiczne wszystkich zębów), cefalogram (zdjęcie boczne czaszki) oraz wykonuje fotografie i wyciski do gipsowych modeli diagnostycznych (koszt 90 zł). Dopiero po analizie tych badań, z uwzględnieniem badania klinicznego ortodonta przygotowuje dla pacjenta plan leczenia (7 -10 dni po pobraniu wycisków i dostarczeniu zdjęć RTG).

Krok 2:  Plan leczenia ortodontycznego (tylko aparaty stałe)           koszt: 200 zł   

• Podczas tej wizyty, lekarz przedstawia pacjentowi pełne rozpoznanie ortodontyczne, proponuje metodę leczenia i konkretny rodzaj aparatu. Plan leczenia ma formę dokumentu podpisanego przez lekarza ortodontę oraz pacjenta (ew. opiekuna prawnego). Czasem ortodonta zleca dodatkowe przygotowanie pacjenta do rozpoczęcia leczenia ortodontycznego, poprzez wykonanie określonych zabiegów stomatologicznych, takich jak:  profesjonalne czyszczenie zębów, leczenie zachowawcze lub usunięcie nadmiarowych zębów, leczenie chorób błon śluzowych i przyzębia, itp. Ustalany jest z pacjentem terminarz kolejnych etapów leczenia ortodontycznego, jego kosztorys i czas leczenia.

W przypadku leczenia ortodontycznego dzieci, w trakcie planowania leczenia ortodontycznego pokazywane są kolorowe aparaty wyjmowane i przedstawiane są zalecenia dotyczące ich użytkowania.

Pacjent i rodzic decydują, czy są w stanie im sprostać, zanim pobrane zostaną wyciski do modeli gipsowych, na podstawie których planowany jest konkretny aparat dla pacjenta.

Aby leczenie wczesne dziecka było skuteczne, aparat ortodontyczny powinien być noszony na zębach kilka godzin w ciągu dnia i przez całą noc, przez około 12-16 miesięcy.

W zależności od wady ortodonta może zaproponować płytkę przedsionkową, która służy do oduczenia złych nawyków i wczesnej rehabilitacji mięśni układu stomatognatycznego, aparat jednoszczękowy do rozszerzenia łuków, przemieszczenia zębów lub aparat dwuszczękowy do zmiany nieprawidłowej relacji szczęki i żuchwy.

W przypadku leczenia ortodontycznego dorosłych, w trakcie przedstawiania planu leczenia prezentowane są rodzaje aparatów. Stosowane są aparaty do rozszerzenia łuków zębowych (np. Hyrax, RPE, Pendulum) oraz do szeregowania zębów (zamki naklejane za zęby: metalowe lub kosmetyczne- przezroczyste, kryształowe).

Krok 3:  Separacje (tylko aparaty stałe)           wizyta bezpłatna   

To rodzaj gumek wprowadzanych na 5-7 dni pomiędzy zęby boczne w celu ich rozsunięcia (separacji). Pozwala to na odseparowanie od siebie, ściśniętych zębów oraz założenie pierścienia na ząb, podobnie jak np. obrączki na palec. Pierścień na zębie trzonowym, umożliwia stabilizację aparatu w trakcie leczenia ortodontycznego. Czasem pierścienie nie są zakładane- decyduje o tym lekarz ortodonta.

Krok 4:  Założenie aparatu stałego            koszt: patrz cennik

Wizyta rozpoczyna się dokładnym czyszczeniem powierzchni zębów. Następnie cementowane są pierścienie, dobrane uprzednio przez lekarza ortodontę. Najczęściej zakładane są one na pierwsze zęby trzonowe („szóstki”). Potem ortodonta za pomocą specjalnego kleju i lampy polimeryzacyjnej, przykleja zamki do powierzchni zębów. Pozostaną tu one na cały czas leczenia.

Bywa, że pacjent nie stosuje się do zaleceń dotyczących higieny i diety (konsystencja pokarmów) i ‘zrzuca’ przypadkowo zamek. Na kolejnej wizycie lekarz ortodonta,  musi przykleić nowy zamek ortodontyczny, a czasem cofnąć także sekwencję założonych już łuków ortodontycznych w aparacie stałym.

Może to wydłużyć czas leczenia poprzez konieczność zaplanowania dodatkowych wizyt. Zamki ortodontyczne posiadają „rowki”, w które wprowadzany jest niklowo-tytanowy łuk (‘drut'), będący źródłem siły działającej na zęby. W trakcie wizyt ortodontycznych, łuki są wymieniane na kolejne, coraz mocniejsze.

Zakładane są też nowe ligatury elastyczne (‘gumki'- nie dotyczy aparatów samoligaturujących), co wiąże się z możliwością wyboru ich koloru przez pacjenta.

Każdy nasz pacjent otrzymuje certyfikat oryginalności potwierdzający najwyższą światową jakość stosowanych zamków ortodontycznych.

W przypadku leczenia ortodontycznego dzieci aparatem wyjmowanym na wizycie następuje oddanie aparatu i szczegółowy instruktaż użytkowania.

Aparat wyjmowany powinien być rozkręcany przez rodzica zgodnie z harmonogramem oraz dokładnie w takim stopniu jak zaleca lekarz ortodonta na wizycie.

Współpraca dziecka oraz rodzica z lekarzem ortodontą jest podstawowym warunkiem osiągniecia zaplanowanego efektu leczenia.

Krok 5:  Wizyty kontrolne           koszt: patrz cennik

Wizyty kontrolne z aparatem stałym odbywają się co 4, 6 lub 8 tygodni w zależności od etapu leczenia. Ortodonta ocenia wyniki leczenia w stosunku do modeli diagnostyczno- kontrolnych, stan zębów i dziąseł. Podczas leczenia ortodontycznego wskazane jest profesjonalne czyszczenie zębów i fluoryzacja. W czasie wizyty wymieniany jest łuk w zamkach i ligatury (‘gumki’).

W przypadku leczenia ortodontycznego dzieci aparatem wyjmowanym wizyty kontrolne odbywają się co 8- 10 tygodni i mają na celu bieżącą ocenę wyników leczenia w stosunku do modeli diagnostyczno kontrolnych, stanu zębów i dziąseł. Obserwowany jest również rozwój zgryzu w okresie wzrostu dziecka.

Krok 6:  Zdjęcie aparatu stałego        koszt: 180 zł

Wizyta odbywa sie po zakończeniu leczenia, korekty zgryzu, wyrównaniu zębów, zamknięciu szpar pomiędzy nimi. Po odklejeniu zamków i zdjęciu pierścieni zęby pacjenta są dokładnie czyszczone i polerowane. Pobierane są wyciski w celu wykonania płytki retencyjnej i modeli końcowych.

Krok 7:  Retencja (tylko aparaty stałe)         koszt: 550 zł   

Jest ostatnim etapem leczenia, równie ważnym jak diagnostyka czy właściwe leczenie ortodontyczne i ma na celu utrwalenie osiągniętych wyników. Po zdjęciu aparatu ortodontycznego w gabinecie stomatologicznym, pacjent otrzymuje płytkę retencyjną lub na wewnętrzną (dojęzykową) część zębów przednich naklejany jest stały retainer.

Płytka powinna być noszona całodobowo (oprócz jedzenia) przez około 4-5 tygodni. Następnie powoli maleje intensywność jej noszenia i lekarz ortodonta może zalecić noszenie płytki przez około 5 godz/dziennie i noc przez kolejne 3 miesiące.

Dalej należy zakładać płytkę na każdą noc przez pół roku, potem na co drugą noc, zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza ortodonty.

W przypadku leczenia ortodontycznego dzieci aparatem wyjmowanym po wykorzystaniu aparatu i ustawieniu zębów w prawidłowym zgryzie, następuje bardzo ważny etap utrwalania osiągniętych wyników. Pacjent użytkuje wówczas swój dotychczasowy aparat tylko w nocy aż do czasu wymiany wszystkich zębów mlecznych na stałe.

• Przydatne informacje:
• Instrukcja użytkowania aparatów wyjmowanych
• Zalecenia dla pacjentów ze stałym aparatem ortodontycznym
• Ortodontyczne pytania i odpowiedzi.
• Zapraszamy do rejestracji wizyt:
• – tel:  531 111 183
• – link do rejestracji online

Zgryz przewieszony – jak wygląda i jak leczyć?

Zgryz przewieszony bardzo rzadko jest wadą zgryzu występującą samodzielnie. Zwykle współistnieje z innymi zaburzeniami ortodontycznymi. Najczęściej obserwuje się tyłozgryz całkowity z nadmiernym wychyleniem (protruzją) siekaczy górnych w stronę wargową lub tyłozgryz całkowity z nadmiernym przechyleniem siekaczy górnych w stronę językową.

Często, jako współtowarzyszące zaburzenie, obserwowany jest również nadzgryz, stłoczenia zębów czy zgryz krzyżowy całkowity po stronie przeciwnej. Wada w postaci zgryzu przewieszonego powoduje wyraźne trudności w żuciu. Odpowiada też za ograniczenie ruchów bocznych szczęk na stronę wady. Często występuje laterogenia, czyli asymetryczny przerost żuchwy.

Jak rozpoznać zgryz przewieszony? 

Ortodonta w trakciebadania wewnątrzustnego szybko zauważy objawy zgryzu przewieszonego.

Wadę tę rozpoznaje się, jeśli w pozycji zwarcia zęby boczne górne powierzchniami podniebiennymi stykają się z powierzchniami policzkowymi dolnego uzębienia.

Wówczas powierzchnie żujące zębów górnych nie mają kontaktu z powierzchniami żującymi zębów żuchwy. Najczęściej wada w postaci zgryzu przewieszonego obejmuje tylko jeden ząb przedtrzonowy lub trzonowy.

 Na czym polega leczenie zgryzu przewieszonego? 

Konkretna forma terapii zgryzu przewieszonego zależy od wieku pacjenta i stopnia rozwoju zaburzenia. Czynnikiem warunkującym zadowolenie z efektu leczenia jest zadbanie o miejsce dla zęba ponownie wprowadzanego do łuku, wyeliminowanie kontaktu uzębienia przewieszonego z zębami przeciwstawnymi oraz uzyskanie miejsca na przesunięcie zębów w kierunku podniebiennym. 

Zgryz przewieszony u dziecka, u którego obecne jest uzębienie mleczne, polega na terapeutycznym szlifowaniu zębów tak, by możliwa była rozbudowa dolnego łuku zębowego. Czasem zachodzi też konieczność ekstrakcji trzonowca mlecznego.

U starszaków i młodzieży do lat 13-14 można wdrożyć leczenie zgryzu przewieszonego aparatem mechaniczno-czynnościowym.

Wówczas oczekiwanym efektem jest uzyskanie odpowiednich proporcji szerokości szczęk oraz prawidłowego ustawienia osi zębów bocznych. 

Najczęściej stosuje się aparat Ostrowskiego. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie rozbudowy dolnego łuku zębowego (dzięki śrubie w dolnej płycie) oraz zahamowanie wzrostu szczęki.

U pacjentów po zakończonym okresie wzrostowym zgryz przewieszony koryguje się stosując aparat cienko- lub grubołukowy.

Najbardziej zaawansowane przypadki zgryzu przewieszonego z zaburzeniami w rozmiarze szczęki lub żuchwy wymuszają terapię ortodontyczno-chirurgiczną. 

Sprawdź, czym jest i jak się objawia zgryz głęboki

 Leczenie zgryzu przewieszonego aparatem ortodontycznym 

Z uwagi na specyfikę koniecznych zmian w ustawieniu uzębienia w szczęce i żuchwie, leczenie zgryzu przewieszonego za pomocą aparatu ortodontycznego wydaje się najodpowiedniejszym rozwiązaniem.

W trakcie terapii należy pamiętać o konieczności utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej. W przypadku aparatu na zębach konieczne jest wyrobienie nawyku prawidłowego mycia zębów i jednocześnie dbania o sam aparat.

Warto zakupić odpowiednie akcesoria higieniczne, w tym: szczoteczkę ortodontyczną, a także odpowiednio dopasowaną pastę ortodontyczną.

Wśród produktów do higieny w czasie terapii aparatem ortodontycznym powinna znaleźć się również szczoteczka jednopęczkowa, o stosowaniu której wielu pacjentów nadal zapomina. To specjalistyczna szczoteczka, której konstrukcja umożliwia docieranie do najtrudniej dostępnych miejsc w jamie ustnej oraz dokładne czyszczenie aparatu.