Chore migdałki – objawy zapalenia i leczenie

Przemysław Ćwik

Magdalena Bury

Patrycja Fijałkowska

Zuzanna Kowalewska

Zuzanna Kowalewska

Weronika Lipka

Zuzanna Kowalewska

Zuzanna Kowalewska

Zuzanna Kowalewska

Ewa Wojciechowska

Zuzanna Kowalewska

Ewa Wojciechowska

Ewa Wojciechowska

Inga Kazana

Inga Kazana

Magdalena Więch

Magdalena Bury

Marta Figas

Weronika Lipka

Urszula Gruszka

Julia Krupińska

Małgorzata Różańska

Karolina Twardowska

Małgorzata Germak

Migdałki u dorosłych, powiększone migdały

Migdałki u dorosłych – bóle gardła i inne dolegliwości związane z przerostem migdałków, a także ewentualną konieczność ich usunięcia, kojarzymy głównie z dziećmi.

Tymczasem ten problem laryngologiczny dotyczy osób w każdym wieku.

Skuteczne rozprawienie się z chorymi migdałkami jest konieczne nie tylko ze względu na komfort życia, ale i możliwe poważne powikłania w narządach odległych, na przykład w sercu.

Każdy z nas słyszał o migdałkach, większość kojarzy je jednak tylko z migdałkami podniebiennymi widocznymi po bokach języka, jednakże okazuje się że mamy ich dużo więcej. Możemy wymienić następujące migdałki:

Ze względu na swoją lokalizację i układ – otaczający początkowy odcinek drogi oddechowej i pokarmowej – zostały nazwane pierścieniem chłonnym Waldeyera.

Po co nam migdałki?

Dzięki obecności pierścienia chłonnego Waldeyera w miejscu, gdzie krzyżują się drogi pokarmowa i oddechowa, nasz organizm otrzymuje dodatkową ochronę przeciwko drobnoustrojom.

Migdałki u dorosłych, to nie tylko strażnicy, ale też „inteligentne” twory, które dzięki temu, że są zbudowane z tkanki limfatycznej (która odpowiada między innymi za obronę immunologiczną organizmu), potrafią identyfikować zagrożenie (antygeny bakterii i wirusów).

Następnie, w odpowiedzi na zagrożenie tworzą się przeciwciała, które jak zamek do klucza pasują do antygenów, opłaszczają je i w ten sposób nasz organizm sobie z nimi radzi. Dodatkowo, tworzone są komórki pamięci immunologicznej, które gdy następnym razem zaatakuje nas ten sam drobnoustrój szybciej usuną niebezpieczne mikroby.

Zjawiska te mają szczególne znaczenie w pierwszych latach życia, kiedy nasz system immunologiczny się rozwija, a „szkoła” dla komórek odpornościowych, to jest grasica, pracuje pełną parą. W wieku dojrzewania migdałki ulegają stopniowej inwolucji, czyli zanikaniu.

 Migdałek gardłowy (trzeci) zwykle zanika całkowicie, więc rzeczywiście kłopoty z nim mają tylko dzieci i młodzież.U dorosłych natomiast problemy mogą być związane przede wszystkim z migdałkami podniebiennymi, tymi które widzimy w tyle gardła za łukami podniebiennymi.

W wyniku nawracających zapaleń, chore, powiększone migdałki u dorosłych przestają spełniać swoją obronną rolę, ponadto z czasem same mogą stać się źródłem zakażenia i powtarzających się chorób gardła, a nawet powikłań ze strony innych narządów, takich jak nerki, stawy czy serce.

Budowa migdałka

Migdałki podniebienne mają szczelinowatą budowę, a tak zwane krypty wnikają głęboko w ich miąższ. Taka budowa stwarza jak największą możliwą powierzchnię, a co za tym idzie, skuteczniejsze walczenie z zakażeniami.

Równocześnie, niesie to też za sobą ryzyko, że szczeliny te zapchają się resztkami pokarmowymi, złuszczonym nabłonkiem, limfocytami, komórkami bakterii.

Taki stan nazywamy czopem retencyjnym (Derbis), który jest wyśmienitym podłożem, na którym rozmnażają się mikroorganizmy, co niestety może doprowadzić do przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych.Co nam przez to może grozić?

Na początku jest angina…

Każdy kto ją przebył, dokładnie wie, co to oznacza: silny ból gardła uniemożliwiający połykanie, trawiąca nas gorączka, dreszcze, ból głowy i na dodatek powiększenie węzłów chłonnych.

Rozróżniamy dwie postaci, obrzęk i zaczerwienienie migdałków podniebiennych, sąsiednich tkanek oraz tylnej ściany gardła, jest to angina czerwona, a także charakterystyczne żółto-białe naloty na migdałkach to tak zwana angina biała.

Angina jest chorobą zakaźną, przenoszoną przez bezpośredni kontakt z chorym. Przyczyną tego niezmiernie bolesnego stanu, są maleńkie bakterie, paciorkowce, ale także gronkowce, pneumokoki, Haemophilus influezae.

W badaniu laboratoryjnym krwi możemy się spodziewać podwyższenia miano wskaźników, które mówią nam o toczącym się procesie zapalnym: OB, leukocytoza, CRP.

Dodatkowo, można oznaczyć miano ASO, to jest antystreptolizyna- przeciwciała we krwi, które u osób zakażonych paciorkowcami niszczą toksyny streptokoków (streptolizyny).

Migdałki u dorosłych – co zrobić gdy zachoruję?

Gdy zaatakuje nas angina, warto, a nawet trzeba wybrać się do lekarza, który zaordynuje nam odpowiednią antybiotykoterapię- penicylinę i jej pochodne oraz ulży nam w bólu zapisując leki przeciwbólowe, tabletki do ssania i areozole, które zawierają środki znieczulające.

Pamiętaj, leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni. Nie wolno samowolnie zaprzestać terapii kiedy objawy ustąpią, należy koniecznie dokończyć zalecaną dawkę antybiotyku. W pierwszym ataku anginy zazwyczaj wystarcza pomoc lekarza pierwszego kontaktu.

Jeśli jednak choroba nie ustępuje lub problem powraca, wskazana jest konsultacja laryngologa.

Ponadto, badania dowodzą, iż osoby które palą oraz dzieci palaczy, są bardziej podatni na zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym i anginę, dlatego warto rozważyć czy warto palić w towarzystwie dziecka jak i w kontekście własnego zdrowia.

Do jakich powikłań może doprowadzić angina?

Powikłania zapalenia migdałków podniebiennych dzielimy na miejscowe i ogólne.Do powikłań miejscowych zaliczamy:

• naciek lub ropień okołomigdałkowy
• ropień lub ropowica przestrzeni przygardłowej
• ropień zagardłowy
• ropowica dna jamy ustnej
• zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej

Wśród powikłań ogólnych wymieniamy:

• sepsę
• gorączkę reumatyczną
• kłębuszkowe zapalenie nerek- zapalenie mięśnia sercowego
• zapalenia wielostawowe
• zapalenia nerwów

W wielu przypadkach powikłania wymagają leczenia skojarzoną antybiotykoterapią, a niekiedy interwencji chirurgicznej i hospitalizacji.

Co to jest przewlekłe zapalenie migdałków u dorosłych?

Rozpoznanie przewlekłego zapalenie migdałków u dorosłych wymaga szczególnej ostrożności. Objawy są mało specyficzne, a w badaniu możemy mieć obraz niezmienionych chorobowo migdałków.

Zapalenie migdałków jest najczęściej skutkiem nawracających angin, w wyniku których dochodzi do zmian w budowie migdałków i zalegania złogów w kryptach.

Tworzą się mikroropnie (ropnie w skali mikro), z których zakażenie może szerzyć się w głąb migdałka lub drogą krwionośną do odległych narządów i dawać zakażenia odogniskowe: gorączkę reumatyczną, kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie stawów, łuszczycę, zapalenie mięśnia sercowego, choroby naczyń.

Jak rozpoznać przewlekłe zapalenie migdałków

Wśród objawów chorzy wymieniają:

• niewielki okresowy ból gardła,
• uczucie przeszkody w gardle,
• nawracające zapalenia migdałków,
• bóle szyi i trudności w połykaniu,
• cuchnący oddech i nieprzyjemny smak w ustach,
• powiększenie węzłów chłonnych szyi.

Często pacjenci podają, że okresowo obserwują tworzenie się białych lub żółtych, twardych, cuchnących złogów w obrębie migdałków (czopy migdałkowe).

Mogą współistnieć objawy ogólne: niewyjaśniona gorączka, osłabienie, obniżenie odporności.

Pamiętaj, obecność czopów migdałkowych, może być zjawiskiem fizjologicznym, i razem z wielkością migdałków nie stanowią kryterium rozpoznania przewlekłego zapalenia migdałków.

Migdałki u dorosłych – jak leczyć przewlekłe zapalenie?

Leczenie zachowawcze przewlekłego zapalenia migdałków, czyli płukanie, pędzlowanie, oczyszczanie, antybiotykoterapia przynosi mało korzyści. Niestety, jedynym skutecznym leczeniem jest usunięcie migdałków – tonsillektomia

Powiększone migdałki u dorosłych – polecane produkty medyczne

W leczeniu zapalenia migdałków warto sobie pomóc i zastosować dostępne bez recepty środki, które zadziałają na podrażnioną błonę śluzową i powierzchnię migdałków łagodzące ból oraz mające właściwości antybakteryjne.

Miramile® Tonsil

Zawarta w Miramile® Tonsil mieszanka olejków roślinnych (olejek z rokitnika zwyczajnego) tworzy na śluzówce błonę ochronną, pozwalającą utrzymać integralność błony śluzowej przez ochronę przed zewnętrznymi szkodliwymi czynnikami i patogenami.

Działanie nawilżające i zmiękczające (olejek z balsamowca mirry, olejek z nagietka) pozwala ukoić podrażnioną błonę śluzową i łagodzi objawy zapalenia (suchość, drapanie w gardle, ból gardła, problemy z połykaniem, chrypka, uczucie ciała obcego w gardle, itp.).

Olejki eteryczne zawarte w Miramile® Tonsil dodano, aby nadać zapach i poprawić smak preparatu.

ARGENTIN-T spray do gardła z nanokoloidem srebraARGENTIN-T spray do gardła z nanokoloidem srebra. Preparat wspomagający leczenie stanów zapalnych gardła, spowodowanych przez infekcje bakteryjne i wirusowe. Wskazania do stosowania to: zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie błony śluzowej gardła, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej oraz stan po usunięciu migdałków podniebiennych. ARGENTIN-T pokrywa błonę śluzową gardła ochronnym filmem. Skład: Nanokoloid Ag (koloidowe srebro), Mentol, Wyciąg z irlandzkich glonów morskich, Sole mineralne (chlorki), Sorbitol,Gliceryna.

Jakie są wskazania do usunięcia migdałków podniebiennych?

W każdym przypadku wskazania do usunięcia migdałów podniebiennych powinny być rozpatrzone indywidualnie. Przed zabiegiem pacjent powinien mieć wykonane badania krwi, określające grupę krwi, pozwalające rozpoznać zaburzenia krzepnięcia, a także odbyć konsultacje u specjalisty, o ile choruje przewlekle.Wskazania do tonsillektomii są następujące:

• przewlekłe zapalenie migdałków
• nawracające anginy (3 lub więcej epizodów w ostatnim roku, 5 lub więcej epizodów w ostatnich 2 latach, 7 lub więcej epizodów w ostatnich 3 latach)
• nawracające ropnie okołomigdałkowe
• choroby odogniskowe
• uporczywe cuchnięcie z ust spowodowane obfitym wytwarzaniem czopów migdałkowych
• podejrzenie guza migdałka.

Jakie są korzyści operacji wycięcia migdałków?

Jak się okazuje, pacjenci po wycięciu migdałków nie tylko pozbywają się problemu anginy, ale także kaszlu i zakażeń górnych dróg oddechowych.

Fińscy naukowcy przebadali takich pacjentów i wykazali iż osoby, które przeszły tonsillektomię, w porównaniu do osób leczonych w inny sposób, przechodziły mniej zakażeń górnych dróg oddechowych, a co za tym idzie czuły się lepiej i zdrowiej, a także opuszczały mniej dni w pracy i w szkole.

Nowoczesne metody operacji migdałków laserem

Laser diodowy neoV980 jest nowatorskim narzędziem do mikrochirurgii. Dzięki wysokiej mocy wyjściowej oraz możliwości jej regulacji laser jest niezwykle precyzyjny, a przede wszystkim bezpieczny.

To doskonałe rozwiązanie dla wszystkich małych i dużych pacjentów, którzy chcą znacznie ograniczyć ryzyko krwawienia po zabiegu. Laser umożliwia szybsze gojenie i szybki powrót do dobrej kondycji.

W sprawach zabiegów z użyciem lasera prosimy o kontakt pod nr tel. 600 258 201.

Zobacz także:Badanie polisomnograficzneBadania słuchuCentralne testy słuchoweChrapanieLeczenie chrapaniaFiberoskopiaOperacje zatok FESSPrzycięcie migdałków podniebiennychWycięcie migdałkówBrodawczaki krtaniRak krtaniSzumy uszne

Krzywa przegroda nosowa

Zapalenie migdałków – przewlekłe – objawy – ropne – ostre – leczenie

Zapalenie migdałków jest zapaleniem (obrzękiem) migdałków. Czasami wraz z zapaleniem migdałków, migdałki są również opuchnięte.null

Czym są migdałki?

Migdałki są grudkami tkanki z tyłu gardła. Są dwa z nich, po jednym z każdej strony. Wraz z migdałkami migdałki są częścią układu limfatycznego. Układ limfatyczny oczyszcza infekcje i utrzymuje płyny ustrojowe w równowadze. Tonsils i adenoidy działają poprzez wychwytywanie zarazków przedostających się przez usta i nos. Więcej o migdałkach przeczytasz tu.

Co powoduje zapalenie migdałków?

Przyczyną zapalenia migdałków jest zazwyczaj infekcja wirusowa. Zakażenia bakteryjne, takie jak paciorkowiec, mogą również powodować zapalenie migdałków.

Kto jest zagrożony zapaleniem migdałków?

Zapalenie migdałków występuje najczęściej u dzieci powyżej drugiego roku życia. Prawie każde dziecko w Stanach Zjednoczonych dostaje je przynajmniej raz. Zapalenie opon mózgowych wywołane przez bakterie występuje częściej u dzieci w wieku 5-15 lat. Zapalenie opon mózgowych wywołane przez wirusa występuje częściej u młodszych dzieci.

Dorośli mogą mieć zapalenie migdałków, ale nie jest to częste.

Czy zapalenie migdałków jest zaraźliwe?

Chociaż zapalenie migdałków nie jest zakaźne, wirusy i bakterie, które je wywołują są zakaźne. Częste mycie rąk może pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się lub łapaniu infekcji.

Jakie są objawy zapalenia migdałków?

Objawy zapalenia migdałków obejmują

Ból gardła, który może być ciężki.Czerwone, opuchnięte migdałki.Kłopoty z połykaniemBiała lub żółta powłoka na migdałkach.Spuchnięte gruczoły w szyi.GorączkaNieświeży oddechKiedy powinienem otrzymać pomoc medyczną dla mojego dziecka?

Powinieneś zadzwonić do swojego lekarza, jeśli Twoje dziecko

Boli mnie gardło przez ponad dwa dni.Ma problemy lub ból przy połykaniu.Czuję się bardzo chory lub bardzo słaby.

Powinieneś natychmiast uzyskać pomoc w nagłych wypadkach, jeśli Twoje dziecko

Ma problemy z oddychaniem.Zaczyna ślinić się.Ma sporo kłopotów z połykaniem.Jak rozpoznaje się zapalenie migdałków?

Aby zdiagnozować zapalenie migdałków, lekarz prowadzący opiekę zdrowotną nad dzieckiem zapyta najpierw o objawy dziecka i historię choroby. Usługodawca sprawdzi gardło i szyję dziecka, sprawdzając, czy nie ma zaczerwienienia lub białych plam na migdałkach i opuchniętych węzłach chłonnych.

Twoje dziecko prawdopodobnie będzie miało również jeden lub więcej testów w celu sprawdzenia, czy nie ma strep throat, ponieważ może to spowodować zapalenie migdałków i wymaga leczenia. Może to być szybki test na obecność paciorkowca, hodowla gardła lub obie te metody.

W przypadku obu testów dostawca używa wacika do pobrania próbki płynów z migdałków dziecka i z tyłu gardła. Dzięki szybkiemu testowi paciorkowemu, test jest przeprowadzany w biurze, a wyniki otrzymuje się w ciągu kilku minut.

Hodowla gardła jest wykonywana w laboratorium i zazwyczaj trwa kilka dni, aby uzyskać wyniki. Hodowla gardła jest bardziej wiarygodnym testem.

Więc czasami, jeśli szybki test strep jest negatywny (co oznacza, że nie pokazuje żadnych bakterii strep), dostawca zrobi również kultury gardła tylko po to, aby upewnić się, że dziecko nie ma strep.

Jakie są metody leczenia zapalenia migdałków?

Leczenie zapalenia migdałków zależy od przyczyny. Jeśli przyczyną jest wirus, nie ma leku na jego leczenie. Jeśli przyczyną jest infekcja bakteryjna, np.

paciorkowiec, dziecko będzie musiało zażyć antybiotyki. Ważne jest, aby dziecko ukończyło stosowanie antybiotyków, nawet jeśli poczuje się lepiej.

Jeśli leczenie ustanie zbyt wcześnie, niektóre bakterie mogą przeżyć i ponownie zainfekować dziecko.

Bez względu na to, co powoduje zapalenie migdałków, możesz zrobić kilka rzeczy, aby pomóc dziecku poczuć się lepiej. Upewnij się, że Twoje dziecko

Dużo odpoczywa.Pije dużo płynów.Próbuje jeść miękkie jedzenie, jeśli boli go połykanie.Próbuje jeść ciepłe płyny lub zimne produkty spożywcze, takie jak makarony, aby ukoić gardło.

Nie ma tu dymu papierosowego ani nic innego, co mogłoby podrażnić gardło.Śpi w pokoju z nawilżaczem.

Płuczki z wodą morskąSucks on a lozenge (ale nie daj ich dzieciom poniżej 4 roku życia; mogą się nimi zadławić)Przejmuje środek przeciwbólowy, taki jak acetaminofen. Dzieci i młodzież nie powinny przyjmować aspiryny.

W niektórych przypadkach dziecko może potrzebować migdałkowej resekcji.

Czym jest migdałkowa resekcja i dlaczego moje dziecko może jej potrzebować?

Migdałki są poddawane operacji usunięcia migdałków. Dziecko może jej potrzebować, jeżeli

Ciągle dostaje zapalenia migdałków.Ma bakteryjne zapalenie migdałków, które nie poprawia się w przypadku antybiotyków.Ma zbyt duże migdałki i powoduje problemy z oddychaniem lub połykaniem.

Twoje dziecko zazwyczaj dostaje operację i wraca do domu później tego samego dnia. Bardzo małe dzieci i osoby z komplikacjami mogą potrzebować noclegu w szpitalu. Może minąć tydzień lub dwa, zanim dziecko całkowicie wyzdrowieje po operacji.

Udar – co to jest? , rodzaje udarów , kto …

Miażdżyca – blaszka miażdżycowa , konsekwencje nieleczonej , czym jest?

Częste choroby migdałków: zapalenie migdałków podniebiennych, przewlekłe zapalenie migdałków, ropień okołomigdałowy i przerost migdałków

Przyczyny bólu migdałków mogą być zróżnicowane. Zazwyczaj wskazuje on na zapalenie tego organu (anginę). Tharakorn [istockphoto.com]

Najpowszechniejszym podłożem bólu migdałka jest angina (zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła), a także przewlekłe zapalenie migdałków. Przyczyną tych chorób jest zakażenie drobnoustrojami – bakteriami (paciorkowcami) lub wirusami. Charakterystyczne objawy chorych migdałów to: podwyższona temperatura ciała, ogólne osłabienie organizmu, ból gardła i trudności w połykaniu. Oprócz tego widoczne są zmiany miejscowe na migdałkach w tym m.in. wyraźne powiększenie migdałów i wydzielina ropna w obrębie migdałów. W przypadku, stale nawracającej anginy lub przewlekłego zapalenia migdałków, warto rozważyć ich usunięcie. Koszt chirurgicznego usunięcia migdałków to ok. 800 zł.

Migdałki podniebienne usytuowane są na bocznej ścianie cieśni gardzieli – obszaru, który łączy ze sobą jamę ustną z gardłem. Co ciekawe, stanowią one część układu immunologicznego (odpornościowego) i zbudowane są z tkanki limfatycznej.

Ich główną funkcją jest ochrona organizmu przed drobnoustrojami chorobotwórczymi. Z racji tego, że dzieci nie mają w pełni rozwiniętego systemu odpornościowego, to często diagnozuje się u nich różnego choroby górnych dróg oddechowych.

Wśród najpowszechniejszych chorób związanych z bólem migdałków można wymienić:

• Anginę – zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła.
• Przewlekłe zapalenie migdałków.
• Ropień okołomigdałowaty.
• Przerost migdałków na skutek częstych infekcji tego organu.

Zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła (angina) to częsta i poważna choroba, wywoływana przez bakterie paciorkowce z grupy A (niekiedy także przez: gronkowce i pneumokoki) Jest ona chorobą zakaźną, przenoszoną drogą kropelkową i bardzo często dotykającą dzieci ze względu na obniżoną odporność. Objawy zapalenia migdałków podniebiennych nie ograniczają się wyłącznie do zmian miejscowych, bowiem zakażenie bakterią sprawia, że trafia ona do krwiobiegu. Wśród charakterystycznych objawów zapalenia migdałków podniebiennych można wymienić:

• Bardzo wysoką temperaturą ciała (zwykle ponad 39 stopni Celsjusza).
• Zrzucanie treści pokarmowej (wymioty), które występują u dzieci poniżej 7. roku życia.
• Ogólne osłabienie organizmu.
• Bóle mięśniowe i kostno-stawowe.
• Bolące migdały.
• Powiększenie migdałków.

Angina, czyli zapalenie migdałków podniebiennych jest chorobą, która występuje nie tylko w jesienno-zimowe dni, ale z powodzeniem jej objawy można zaobserwować latem. Dotyczy to w szczególności osób, które mają obniżoną odporność i bez umiaru jedzą lody i piją zimne napoje gazowane.

Zapalenie migdałków podniebiennych charakteryzuje się dość typowym i schematycznym przebiegiem. Zaczyna się od silnego bólu migdałków (gardła). Dopiero w dalszej kolejności pojawiają się inne objawy choroby.

Szczególnie groźna i wyniszczająca jest angina u niemowląt – rozpoczyna się ona bardzo wysoką gorączką i daje nawet objawy oponowe (w tym przede wszystkim sztywność karku).

Przewlekłe zapalenie migdałków jest nieodłącznie związane z nawracającymi anginami o podłożu bakteryjnym. Charakterystyczne objawy tej choroby to:

• Częste i stale nawracające bóle gardła.
• Halitoza – nieprzyjemny zapach z ust.
• Trudności w połykaniu.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Poczucie ogólnego osłabienia organizmu.

W trakcie przebiegu przewlekłego zapalenia migdałków można zaobserwować liczne zmiany miejscowe. Powiększone migdałki, spuchnięte migdałki i bolące migdałki to typowe symptomy tej choroby. Oprócz tego w obrębie migdałków może tworzyć się trudna do pozbycia wydzielina ropna.

Ropień okołomigdałowy

Ropień okołomigdałowy to jedno z częstszych powikłań anginy, wywoływanej przez paciorkowce. Pierwszym symptomem tej dolegliwości jest intensywny ból gardła, któremu bardzo często towarzyszy owrzodzenie. Ropień ten zwykle zlokalizowany jest pomiędzy torebką migdała a ścianą boczną gardła, co powoduje, że można go bez problemu usunąć. Charakterystyczne objawy ropnia okołomigdałowego to:

• Intensywny ból gardła (zwykle jednostronny).
• Zaczerwienienie gardła.
• Opuchlizna gardła i języczka.
• Intensywny ból głowy.
• Trudności w połykaniu.
• Powiększenie węzłów chłonnych.
• Halitoza – nieprzyjemny zapach z ust.
• Powiększenie węzłów chłonnych.
• Złe samopoczucie i ogólne osłabienie organizmu.

• Ropień okołomigdałkowy – objawy, leczenie i powikła

Przerośnięte migdałki podniebienne nie stanowią niezależnej jednostki chorobowej. Są one jedną z konsekwencji częstych infekcji górnych dróg oddechowych i zapaleń migdałków (anginy).

Inną przyczyną przerośniętych migdałków mogą być alergeny pokarmowe. Niekiedy schorzenie to może wskazywać na poważniejsze choroby, w tym m.in. kiłę, gruźlicę, chłoniaka, a także nowotwór migdałków.

Wśród charakterystycznych objawów przerośniętych migdałków podniebiennych można wymienić:

• Trudności w połykaniu.
• Nieustanną chrypkę.
• Niewyraźną mową.

Przerośniętych migdałków podniebiennych nie można bagatelizować, ponieważ w dłuższej perspektywie mogą one prowadzić do trudności w oddychaniu, a nawet bezdechu sennego. Przy podejrzeniu przerośniętych migdałów należy udać się do laryngologa, który dobierze odpowiednio ukierunkowane leczenie.

Wycięcie migdałów jest polecanym zabiegiem w przypadku nawracających i uciążliwych stanów zapalnych tego organu.

Dolegliwości związane z dysfunkcją migdałów bardzo często dotykają dzieci, ponieważ nie mają one w pełni rozwiniętego systemu odpornościowego.

Ponadto zdarza się tak, że zapalenia migdałów ciągną się od wieku dziecięcego, przez nastoletni aż do dorosłego. W takiej sytuacji dobrą opcją jest wycięcie migdałków. Wyróżnia się:

• Adenotomię – przycięcie migdałków gardłowych, które polega na usunięciu jedynie przyrośniętych części migdałków.
• Tonsillotomię – przycięcie migdałków podniebiennych.
• Tonsillektomię – całkowite wytłuszczenie migdałków.

Podstawowe wskazania do usunięcia migdałków to:

• Przerost migdałków podniebiennych powodujących bezdechy w trakcie snu.
• Krwotoczne zapalenia migdałków podniebiennych o nawrotowym przebiegu.
• Nowotwór złośliwy migdałków.
• Ropień okołomigdałowy.
• Nawracające zapalenia migdałków (5–7 w ciągu roku).
• Przewlekłe zapalenie migdałków, trwające powyżej 5 miesięcy.
• Zapalenie węzłów chłonnych szyi.
• Problemy z przełykaniem z powodu przerostu migdałków.
• Powikłania z powodu zapalenia migdałków.

Sprawdź, jakie są inne wskazania do usunięcia migdałków:

Źródła:

1. Mrówka-Kata K., Namysłowski G., Mazur-Zielińska H., et.al., Wskazania do usunięcia migdałków podniebiennych. Forum Medycyny Rodzinnej. 2009; 3: 124-128.
2. Michalak J. Przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych. Przewodnik Lekarza. 2006; 8: 28-29.

Przerost migdałków – jak wygląda leczenie?

Migdałki są zbudowane z tkanki limfatycznej, mają formę wypustek umiejscowionych w różnych częściach gardła. Wyróżnia się dwa migdałki podniebienne, trzeci migdałek (tzw.

migdał gardłowy), migdałek językowy, dwa migdałki trąbkowe oraz grudki chłonne zlokalizowane w tylnej części gardła.

Wszystkie te elementy wchodzą w skład pierścienia gardłowego Waldeyera, który chroni organizm przed czynnikami chorobotwórczymi, uniemożliwiając ich dotarcie do układu oddechowego i pokarmowego.

ZOBACZ TEŻ: Zielony katar – co oznacza?

Jakie funkcje pełnią migdałki?

Gdy dochodzi do rozwoju infekcji górnych dróg oddechowych, migdałki mobilizują się do pracy i produkują więcej przeciwciał (limfocytów T i B), by organizm mógł szybciej poradzić sobie z chorobą. W wyniku tego procesu budowana jest tzw. pamięć immunologiczna. Po powrocie do zdrowia migdałki kurczą się i powracają do pierwotnych rozmiarów. 

Dzieci chorują częściej niż dorośli, ponieważ ich odporność dopiero się kształtuje. Każda infekcja pozwala wypracować odpowiednią odpowiedź immunologiczna, dzięki której w wieku dorosłym organizm z łatwością poradzi sobie z typowymi infekcjami.

Migdałki podniebienne i migdałek gardłowy fizjologicznie zwiększają swoje rozmiary u dzieci w wieku od 3. do 7. lat, a proces ten zanika z wiekiem.

Niemniej nawracające infekcje bakteryjne i wirusowe u dzieci sprawiają, że migdałki są stale powiększone, a to zmniejsza drożność układu oddechowego i może być źródłem wielu problemów zdrowotnych.

ZOBACZ TEŻ: Zapalenie ucha zewnętrznego – rozpoznanie i leczenie

Objawy przerostu migdałków

Zdarza się, że przerost migdałków podniebiennych i migdałka gardłowego przebiega zupełnie bezobjawowo i nie daje żadnych ujemnych skutków zdrowotnych. Najczęściej jednak dochodzi do znacznego ich powiększenia i związanych z tym nieprzyjemnych dolegliwości.

Przerost migdałków podniebiennych najczęściej objawia się trudnościami w przełykaniu oraz niewyraźną, „kluskowatą” mową, czemu towarzyszą nawracające infekcje górnych dróg oddechowych. Wraz z powiększeniem się migdałków pojawić się może chrapanie oraz niebezpieczny dla zdrowia bezdech senny.

Nieco inaczej przebiega przerost migdałka gardłowego. Wraz z patologicznym powiększeniem się migdałka występuje przewlekła niedrożność nosa, która zmusza osobę chorą do oddychania przez usta.

Charakterystyczne w tym stanie jest mówienie przez nos, czemu towarzyszą nawracające infekcje z górnych dróg oddechowych oraz przewlekły wyciek z nosa.

Niejednokrotnie występują także przewlekłe stany zapalne zatok i nawracające infekcje górnych dróg oddechowych.

Jeżeli podejrzewamy u siebie lub u dziecka przerost migdałków, konieczna jest konsultacja z lekarzem rodzinnym, pediatrą lub laryngologiem.

ZOBACZ TEŻ: Krew z nosa – co jest przyczyną częstego krwawienia?

Metody leczenia przerostu migdałków

Przerost migdałków leczy się różnymi sposobami, a wybór metody uzależniony jest od natężenia objawów oraz wieku pacjenta. U dzieci, u których do powiększenia migdałów dochodzi często, dolegliwości zwykle mijają samoistnie w pewnym wieku.

Jeżeli przerost jest przyczyną występowania wspomnianych wcześniej objawów, pediatra lub laryngolog może zaordynować leczenie glikokortykosteroidami donosowymi lub terapię immunostymulującą. Jeżeli farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a objawy nasilają się, laryngolog może zalecić leczenie chirurgiczne.

Wskazaniem do usunięcia migdałka gardłowego (adenoidektomia) lub migdałków podniebiennych (tonsylektoimia) jest:

• ograniczenie drożności górnych dróg oddechowych, które powoduje trudności w oddychaniu, zespół bezdechów sennych i nawracające zapalenia śluzówki nosa, zatok przynosowych i ucha środkowego;
• zaburzenia oddychania w trakcie snu oraz nawracające stany zapalne migdałków podniebiennych.

Twoje dziecko często choruje na infekcje górnych dróg oddechowych? Warto ten problem omówić z laryngologiem. Wizytę umówisz on-line przez serwis LekarzeBezKolejki.pl.

Czy można zapobiegać przerostowi migdałków?

W przypadku dzieci powiększenia migdałków trudno uniknąć, jednak można próbować zmniejszyć częstotliwość infekcji górnych dróg oddechowych.

Warto zadbać o odporność dziecka poprzez odpowiednią dietę, aktywność fizyczną, prawidłową ilość snu i wsparcie w postaci witaminy D i nienasyconych kwasów tłuszczowych (np. tran).

Należy również unikać ekspozycji na dym tytoniowy i mocno zanieczyszczone powietrze, aby nie doprowadzić do stanu zapalnego migdałków.

ZOBACZ TEŻ: Angina – przebieg i metody leczenia

Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Ostre zapalenie gardła

pharyngitis acutaICD-10J02J02.0Paciorkowcowe zapalenie gardłaJ02.8Ostre zapalenie gardła spowodowane innymi określonymi drobnoustrojamiJ02.9Nieokreślone ostre zapalenie gardła

Ostre zapalenie gardła – stan zapalny gardła o etiologii wirusowej, bakteryjnej lub grzybiczej. Zazwyczaj obejmuje on głównie błonę śluzową, oszczędzając pierścień tkanki chłonnej gardła (migdałki podniebienne, migdałek gardłowy, migdałki trąbkowe i migdałek językowy). Ostre zapalenie gardła towarzyszy zazwyczaj chorobom zakaźnym takim jak grypa, odra, różyczka, ospa wietrzna. Poprzedza je zwykle ostry nieżyt nosa i przeziębienie.

70–85% przypadków choroby ma etiologię wirusową, a 15–30% bakteryjną (angina). 65% przypadków wywodzących się z choroby przeziębieniowej to efekt zakażenia ryno- i koronawirusami[1].

Objawy

Głównymi objawami ostrego zapalenia gardła są obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej, którym towarzyszy silny ból gardła.

Przybiera on najczęściej postać uczucia kłucia, drapania, pieczenia; występują także trudności podczas przełykania płynów i pokarmów. W przebiegu infekcji na tle wirusowym temperatura ciała chorego jest nieznacznie podniesiona.

Czasami obserwuje się objawy nieżytu spojówek, a u dzieci przy cięższym przebiegu – obrzmienie szyjnych węzłów chłonnych.

W zapaleniu gardła spowodowanym nadkażeniem bakteryjnym objawy są silniejsze. Pojawia się wysoka gorączka, dreszcze oraz spływająca po tylnej ścianie gardła treść ropna, która może przenosić zakażenie do oskrzeli.

Leczenie

Leczenie ostrego zapalenia gardła uzależnione jest od czynnika etiologicznego. W przypadku infekcji wirusowej leczenie zazwyczaj sprowadza się do łagodzenia objawów.

W tym celu stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne (zawierające paracetamol, kwas acetylosalicylowy lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym ibuprofen) oraz leki łagodzące ból gardła (syropy, tabletki do ssania, mieszanki ziołowe do płukania, aerozole).

Stosuje się również leki zawierające witaminę C, laktoferynę oraz wspomagająco – preparat wapnia. Istotne jest regularne nawilżanie gardła i nawadnianie organizmu, dlatego choremu podaje się duże ilości płynów.

W zapaleniach bakteryjnych poza leczeniem objawowym niezbędne jest zastosowanie antybiotykoterapii (głównie z udziałem penicylin i cefalosporyny II generacji).

Zobacz też

• przewlekłe zapalenie gardła

Przypisy

1. ↑ BożenaB. Skotnicka BożenaB., Zapalenie gardła i angina, 12 grudnia 2012 [dostęp 2017-10-07]  (pol.).

Bibliografia

• Jan Bożydar Latkowski, Jerzy Olszewski: Ucho, nos, gardło i krtań. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3650-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (choroba):

• BNCF: 40060

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ostre_zapalenie_gardła&oldid=56217310”