Gynofobia – co to jest, objawy, przyczyny i terapia lęku przed kobietami

Gynofobia to określenie stosowane w stosunku do patologicznego lęku przed kobietami. Jakie są przyczyny i objawy tej fobii specyficznej oraz, jak można ją leczyć?

Fobie specyficzne to szeroka grupa zaburzeń lękowych, w których strach i lęk pojawiają się jako odpowiedź na konkretny bodziec. W przypadku gynofobii są nim kobiety. Jak nietrudno sobie wyobrazić, schorzenie to poważnie utrudnia codzienne funkcjonowanie, zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i prywatnej. Skąd bierze się lęk przed kobietami i jak można się z niego wyleczyć?

Gynofobia – co to jest?

‘Gyne’ w języku greckim oznacza kobietę, z kolei ‘phobos’ to lęk i strach. Z połączenia tych dwóch słów wychodzi gynofobia, czyli lęk przed kobietami.

Choć automatycznie zaburzenie to przypisuje się panom, może ono również dotykać kobiety.

Zaznaczmy tutaj jednak od razu, że gynofobii w żaden sposób nie można mylić z mizoginią, czyli niechęcią lub nienawiścią wobec płci pięknej. Są to dwa odmienne terminy.

Zobacz: Nyktofobia – jak pokonać lęk przed ciemnością?

Gynofobia – przyczyny

Gynofobia jest skomplikowaną fobią specyficzną, a jej przyczyn dopatruje się głównie w wydarzeniach z przeszłości pacjenta. Strach przed płcią piękną może być związany z byciem przez nią ośmieszonym czy to w sytuacji intymnej, zawodowej czy jeszcze innej.

Kolejną możliwością może być odkrywany przez mężczyznę homoseksualizm. Jeśli jego rodzina nalegała na związek z kobietą, a on się do niego zmusił wbrew odczuwanemu do innych mężczyzn popędu, trauma gotowa.

Mamy jeszcze czynniki środowiskowe, które mogą wpłynąć na wykształcenie się gynofobii. Zalicza się do nich despotyczną matkę, która podporządkowała sobie resztę rodziny.

W takiej sytuacji, dziecko może uogólnić obraz wszystkich kobiet przypisując im cechy swojej despotycznej matki. Do zaburzenia może również dojść, gdy potomka wychowywał sam ojciec, bo jego matka porzuciła rodzinę.

Jeśli opiekun nastawiał syna lub córkę przeciwko kobietom, mogą oni odczuć konsekwencje takiego zachowania w postaci lęku przed paniami.

Gynofobia może towarzyszyć również innym zaburzeniom psychicznym jak zespół lęku uogólnionego, dystymia czy osobowość unikająca.

Zobacz: Amaksofobia, czyli lęk przed prowadzeniem samochodu. Skąd się bierze i jak go pokonać?

Gynofobia – objawy

Gynofobia to silny strach przed kobietami, którego nie należy utożsamiać ani z niechęcią wobec nich, ani z nieśmiałością, z którą borykają się dorastający chłopcy.

Jeśli mówmy o fobii, charakterystyczny dla niej jest lęk, który utrudnia normalne funkcjonowanie.

W zetknięciu z płcią piękną, pacjent doznaje objawów somatycznych jak nadmierne pocenie, ból brzucha, zawroty głowy, przyspieszenie oddechu.

Lęk przed kobietami utrudnia codzienne funkcjonowanie w społeczeństwie, którego są one integralną częścią. Chory przez swoją przypadłość unika spotkań, a czasem i wychodzenia z domu. Taki stan rzeczy utrudnia znalezienie pracy i założenie rodziny.

Zobacz: Odczuwasz niepokój, gdy widzisz wiele ułożonych obok siebie dziurek? Możesz mieć trypofobię

Gynofobia – leczenie

Fobie społeczne można wyleczyć, co jest bardzo dobrą informacją dla pacjentów.

Pierwszym krokiem ku zwalczeniu panicznego strachu przed kobietami jest spotkanie ze specjalistą, który zaproponuje odpowiednią formę leczenia.

Terapeuci ze względu na szybkie rezultaty proponują terapię poznawczo-behawirolaną z wykorzystaniem ekspozycji. Chory w kontrolowanych warunkach zaczyna obcować z kobietą i powoli przyzwyczaja się do jej towarzystwa.

Z kolei dzięki psychoedukacji nabywa wiedzę na temat mechanizmów kierujących fobią i staje się ona dla niego zrozumiała. To pozwala na rozpoznawanie lękowych zachowań i ich powstrzymywanie.

Istotnym elementem jest również odnalezienie źródła strachu, a to jak już wiesz, zwykle leży w przeszłości pacjenta.

W niektórych przypadkach lekarz może zaproponować farmakoterapię.

Przeraźliwie boję się kobiet

Autor: Sylwia Stodulska-Jurczyk

Brak drugiej połówki tłumaczymy różnymi czynnikami. Chęcią zachowania swojej niezależności, własnego, niczym niezakłóconego rozwoju. Brakiem czasu na szukanie partnera. Ostrożnością (przywołujemy w pamięci niepowodzenia w związkach z przeszłości), niezdecydowaniem czy wreszcie – nieśmiałością w kontaktach z płcią przeciwną.

Bardzo rzadko brak pozytywnych i trwałych kontaktów z płcią przeciwną wiążemy z poważnymi zaburzeniami zdrowotnymi. Jednak reakcje, które towarzyszą niektórym mężczyznom podczas bliskiego kontaktu z kobietą, a nawet przedmiotami z nią związanymi, nie muszą wynikać ze zwykłego strachu, uprzedzeń czy nieśmiałości.

Przesadnie lękliwe reagowanie na płeć przeciwną – w tym przypadku mężczyzny na kobietę – może oznaczać chorobę, w dodatku, jak twierdzą specjaliści, chorobę niebezpieczną dla zdrowia mężczyzny.

Gynofobia, nazywana czasem horror feminae (łac.), to lęk przed kobietami często porównywany z mizoginią, czyli nienawiścią lub silnym uprzedzeniem do płci żeńskiej. Dawniej lęk ten był ściśle wiązany z homoseksualizmem, który powszechnie nie jest dziś uznawany za chorobę lecz orientację seksualną.

Wojtek, 28 lat, cukiernik, wysoki, postawny blondyn o niebieskich oczach. Nigdy nie miał dziewczyny, z żadną nie łączyły go bliższe kontakty. Rozmowa w cztery oczy z kobietą to dla niego trudne przeżycie. – Od kiedy pamiętam, przeraźliwie boję się kobiet – wyznaje.

– Już w szkole podstawowej, gdy wychowawczyni przydzieliła mi miejsce obok dziewczynki, zrobiło mi się niedobrze.

Lekcje były koszmarem, nie mogłem się skupić, w domu nie byłem w stanie odrobić lekcji, bo bałem się, że będę musiał następnego dnia coś przeczytać, odezwać się przy niej, a słowa grzązły mi po prostu w gardle. Potem było jeszcze gorzej – wspomina Wojtek.

– Nie było mowy o ‘wolnych’ na dyskotekach, wolałem pilnować sprzętu, bawić się w DJ-a. Kiedy dziewczyny prosiły, żebym włączył jakąś piosenkę, nie mogłem nawet podnieść wzroku w ich stronę.

Wybór zawodu Wojtka też był w dużym stopniu podyktowany obawą, że nie poradzi sobie z normalnym wykonywaniem obowiązków w obecności kobiet. – Wybrałem gastronomik, wiedząc, że czeka na mnie etat w piekarni moich rodziców – mówi.

– Szkołę jakoś przetrwałem, ale praca z rodzicami była, jak mi się wydawało, bezpieczną perspektywą. Oni byli usatysfakcjonowani, a ja uratowany.

Myślałem, że odpocznę od dziewczyn, poczuję się dowartościowany, zarabiając swoje pieniądze i stanę się pewny siebie. Ale nic z tego.

– Gynofobia zakłóca podejmowanie kontaktów z płcią przeciwną, jest przyczyną cierpienia, poczucia nieprzystosowania i niskiej samooceny – mówi Agnieszka Dyczkowska-Krupińska, psycholog, prowadząca treningi i warsztaty rozwoju osobistego.

– Gynofobik tak bardzo obawia się, że źle wypadnie w oczach kobiety, że będzie, na przykład niezręczny, mało atrakcyjny czy nudny, iż w ogóle rezygnuje z podejmowania jakichkolwiek prób nawiązania znajomości czy nawet zagajenia rozmowy.

Tego typu postępowanie często skutkuje tak zwaną samospełniającą się przepowiednią – lęk przed odrzuceniem, czy negatywną oceną rzeczywiście prowadzi do ‘oczekiwanych’ rezultatów.

– Równocześnie czuję się strasznie samotny – wyznaje Wojtek. – Dawni znajomi poszli w swoją, obecni wyciągają mnie na imprezy i namawiają na zapoznanie jakiejś dziewczyny. A ja, gdy tylko jakaś do mnie podejdzie, wpadam w panikę! Nie ma mowy, żebym został choć z jedną sam na sam przy stoliku – biegnę od razu do toalety albo baru.

Wojtek próbował poradzić sobie z problemem sam, przemóc się i powoli oswoić z myślą, że mógłby jakkolwiek zbliżyć się do kobiety. – Raz wypiłem dwa piwa – na odwagę – i podszedłem do pierwszej lepszej dziewczyny – nawet mi się nie podobała. Zapytałem ją o godzinę i… rzuciłem się do ucieczki, zanim zdążyła cokolwiek odpowiedzieć.

Czułem na sobie jej wzrok i płonąłem ze wstydu! Biegłem, nie zatrzymując się, jakieś trzy przystanki tramwajowe, cały mokry, ze ściśniętym gardłem. Tak samo jest w restauracji, jeśli ma mnie obsłużyć kobieta. Dostaję zimnych dreszczy, jedzenie przestaje mi smakować, czasem w ogóle nie czuję smaku tego, co jem.

Myślę sobie ‘na pewno jestem jej najgorszym klientem’.

– Gynofobia to doświadczanie irracjonalnego, uporczywego strachu przed kobietami i – co istotne, strach ten najczęściej nie ma żadnego odniesienia do rzeczywistości – podkreśla Dyczkowska-Krupińska.

– Bardzo ważna jest pomoc specjalisty, choć przyczyny gynofobii, podobnie jak innych fobii, są złożone i często trudne do identyfikacji.

Ich źródłem mogą być, na przykład traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa oraz mechanizmy psychologiczne (np. wyparcie).

– Myślę, że zawsze będę już sam – mówi Wojtek. – Od lat nic się nie zmieniło, a jeśli już, to tylko na gorsze. – Wiem, że kobiety nie lubią tak nieśmiałych i zakompleksionych facetów jak ja.

Żadna nie wysiliła się na poznanie mnie bliżej, zresztą i tak nic by z tego nie było.

Pogodziłem się z tym, że nigdy nie będę nawet próbować być z kobietą, choć przypłacam to straszną ceną – samotnością.

Gynefobia dotyka mężczyzn i objawia się unikaniem kobiet, co – jak pokazuje przykład Wojtka – bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Mimo tego, że mężczyzna czujący strach przed kobietą zdaje sobie sprawę z tego, że jego obawy mogą być irracjonalne, nie potrafi sobie z nimi poradzić.

Mimo, że wie, iż ze strony płci pięknej nie grozi mu nic złego, jego przerażenie jest tak silne, że nie potrafi go kontrolować czy osłabić.

Stara się jednak skrupulatnie ukrywać swój strach, co nie jest oczywiście łatwe, a myśl o tym, że ktoś może odkryć jego problem, sprawia, że wpada w jeszcze większą panikę.

Zgodnie z warunkowaniem klasycznym chory kojarzy kobietę z niebezpieczeństwem. Natomiast psychoanaliza tłumaczy występowanie fobii jako przeniesienie własnej agresji na obiekt lęku.

Odmianą gynefobii jest kaligynofobia, czyli lęk tylko przed pięknymi kobietami. Fobie związane z bliskością kobiet mogą być niebezpieczne przede wszystkim dlatego, że lęk może się czasem przeradzać w agresję wyładowywaną właśnie na kobiecie.

Na gynefobię cierpiał m.in. Hans Christian Andersen czy Piotr Czajkowski.

Jakub, 34 lata, laborant, podobnie jak Wojtek nigdy nie nawiązał bliższego kontaktu z żadną kobietą. Minęło sporo czasu, zanim oswoił się z obecnością jedynego w jego dziale współpracownika płci przeciwnej. – Po prostu nie miałem wyjścia – tłumaczy.

– Dołączyła do nas, gdy ja pracowałem już od kilku lat, ale już wtedy miała męża, poza tym jest ode mnie o dziesięć lat starsza i może to, że odbieram ją nieco inaczej, pozwala mi jakoś funkcjonować.

Poza moją matką, którą zresztą widuję od święta, jest jedyną kobietą, z którą potrafię zamienić kilka słów bez jąkania się i zalewania potem. To upokarzające.

Tajemnicę Jakuba zna tylko jego najbliższy przyjaciel, który kilkakrotnie próbował mu pomóc przełamać – jak to powiedział – przesadną trwogę.

Postanowił ułatwić mu sprawę i załatwić za niego rzecz najważniejszą, a więc zaproponowanie spotkania. Wybrał swoją koleżankę, którą delikatnie wprowadził w temat – o czym jeszcze wtedy Jakub nie wiedział.

O niej wiedział tyle, że od dawna jest samotna i – jak on – nieco nieśmiała, więc nie ma się czego bać.

– Zgodziłem się na to spotkanie, traktując je właściwie jak ostatnią szansę – wspomina Jakub. – Lepsza okazja nie mogła mi się trafić. Bardzo chciałem ją poznać, bo na zdjęciach, na które rzuciłem okiem, wydawała się dość miła.

Na miejscu byłem godzinę przed czasem i wypatrywałem jej. Niestety z każdą minutą było coraz trudniej.

Miałem pustkę w głowie, a przy stoliku obok dyskutowały sobie dwie młode dziewczyny – o jakimś innym facecie! Krople potu zalewały mi oczy, a ja już wiedziałem, że moja randka nie wypali. Poprosiłem kelnera, żeby przekazał jej kwiaty i przeprosił, ale coś mi wypadło.

Włożyłem mu w kieszeń 50 złotych i tyle mnie tam widzieli. Przyjaciel był wściekły. Przyznał, że wprowadził ją w sytuację, że mogło być naprawdę OK, a ucieczki się po mnie nie spodziewał. Do tej pory mi wstyd.

– Mężczyzna dotknięty gynofobią wkłada wiele wysiłku i energii w rozpoznawanie i unikanie sytuacji, w których może zostać narażony na jakikolwiek kontakt z kobietą – mówi Dyczkowska-Krupińska.

– Jak łatwo się domyślić, czyni to jego życie niezwykle trudnym, zaburza relacje społeczne, rodzinne, towarzyskie. W skrajnych wypadkach gynofobia może prowadzić do całkowitej izolacji społecznej, głębokiej depresji lub nawet – do samobójstwa.

I choć rozpoznanie gynofobii nie zawsze jest łatwe, jeśli bliscy podejrzewają o nią mężczyznę, mogą mu pomóc, namawiając na wizytę u psychoterapeuty.

Miłosna nieśmiałość – kolejna zmora mężczyzn

Człowiek cierpiący na gynofobię w kontakcie z kobietą lub nawet na widok typowo damskiego przedmiotu jak torebka, buty na szpilkach czy biustonosz – oprócz silnego lęku – odczuwa także szereg innych objawów: szczękościsk, kołatanie serca, zawroty głowy, skoki ciśnienia, a w skrajnych przypadkach mężczyzna taki może się znaleźć w stanie przedzawałowym, w depresji, drętwienia kończyn czy zaburzeń mowy.

Gynefobia może zostać całkowicie wyleczona za sprawą psychoterapii. Jej rodzaj i intensywność są uzależnione od stopnia nasilenia i etapu lęku. Niestety samo jej rozpoznanie jest dość trudne, ponieważ gynefobik zdający sobie sprawę z własnego lęku, stara się go za wszelką cenę ukryć.

– Istnieje kilka skutecznych możliwości leczenia gynofobii, w zależności od podejścia psychoterapeutycznego – twierdzi Dyczkowska-Krupińska. – Najczęściej stosowana i bardzo skuteczna jest terapia poznawczo – behawioralna, często skojarzona z terapią farmakologiczną.

Stosowane metody to takie, które polegają głównie na konfrontacji chorego z sytuacjami i obiektami budzącymi lęk oraz zmianie sposobu myślenia . Pacjent po pewnym czasie, w bezpiecznym środowisku, z towarzyszeniem terapeuty, przekonuje się że sytuacje, których tak bardzo się obawiał, nie są wcale zagrażające.

Terapia stara się też dotrzeć do źródła problemu. Pacjenta zachęca się do wyrażania silnych emocji i przeżycia katharsis.

Być może Wojtek, próbując nawiązać choć chwilowy kontakt z kobietą, podchodząc do niej i pytając o godzinę, nieświadomie rozpoczął swoją małą prywatną terapię – Może gdybym wtedy nie odpuścił, próbował dalej, sprawy potoczyłyby się inaczej – mówi. – Ale na pewno więcej nie spróbuję. Na wizytę u lekarza nie jestem jeszcze chyba gotowy, ale kto wie – może w przyszłości…

– Częstsze w ostatnim stuleciu diagnozowanie gynofobii ma niewątpliwy związek z mocnym zachwianiem kultury patriarchalnej i jest ucieleśnieniem męskich lęków przed ‘samowolą kobiet’ – tłumaczy Dyczkowska-Krupińska.

– Silne, niezależne kobiety określa się mianem ‘kastrujących’, a jeśli dodatkowo są zmysłowe i świadome swojej kobiecości, otrzymują etykietkę femme fatale. Współczesny mężczyzna nie może już być pewien, że nawiązując kontakt z kobietą, spotka się z uległością i posłuszeństwem.

Dlatego, aby uniknąć paraliżującego lęku przed kobietami, powinien mieć oparcie w wysokiej samoocenie, aby móc docenić wartość kobiety, zamiast przed nią uciekać.

Agnieszka Dyczkowska-Krupińska – psycholog, specjalista ds. zarządzania personelem. Pracuje jako trener umiejętności psychologicznych, psycholog sportowy oraz wykładowca. Prowadzi treningi i warsztaty rozwoju osobistego. Tworzy autorskie programy szkoleń z zakresu komunikacji interpersonalnej, psychologii biznesu, treningi mentalno – wyobrażeniowe.

Serwis Sympatia.pl wyraża zgodę na udostępnienie tego artykułu na stronach innych serwisów internetowych.

Warunkiem opublikowania artykułu jest umieszczenie w jego sąsiedztwie następującej informacji: ‘Artykuł pochodzi z serwisu Sympatia.pl’ oraz przekierowania na stronę: http://sympatia.onet.pl Treść artykułu należy skopiować w całości, podając autora i nie zmieniając jego treści merytorycznej.

Źródło:

Gynofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed kobietami

Fot: metamorworks / gettyimages.com

Gynofobia to chorobliwy, irracjonalny lęk przed kobietami. Mężczyźni, którzy go doświadczają, zwykle mają świadomość, że ich obawy nie mają racjonalnego uzasadnienia. Mimo to odczuwają dyskomfort w towarzystwie kobiet, mają problem z nawiązywaniem z nimi bliskich relacji.

Gynofobia (inaczej gynefobia) należy do fobii specyficznych – zaburzeń nerwicowych, w których przebiegu objawy panicznego lęku wywołują konkretne sytuacje lub obiekty.

Każda fobia jest uciążliwa, ale strach przed kobietami ma wyjątkowo poważne konsekwencje – uniemożliwia nawiązywanie intymnych relacji, komplikuje życie zawodowe, towarzyskie, a czasem wręcz sprawia, że dotknięty nim mężczyzna unika wychodzenia z domu.

Przyczyny gynofobii

Przyczyn gynofobii upatruje się w różnych czynnikach, spośród których za najistotniejsze uznaje się uwarunkowania psychospołeczne. Strach przed kobietami rozwija się na skutek negatywnych przeżyć w procesie wychowania i socjalizacji. Wyuczonego lęku doświadczać może mężczyzna, który miał np.

despotyczną matkę lub jako chłopiec był ofiarą przemocy ze strony kobiet. Rozwój gynofobii w dzieciństwie spowodować może obserwacja mężczyzn z najbliższego otoczenia, którzy okazywali lęk wobec osób odmiennej płci. Innym możliwy powód to brak codziennego kontaktu z kobietami (np. gdy wychowaniem chłopca zajmował się wyłącznie ojciec).

Podłożem fobii bywają także wczesne, przykre doświadczenia seksualne (np. wyśmianie przez partnerkę).

Gynofobia niejednokrotnie towarzyszy innym problemom i schorzeniom psychicznym. Narażeni są na nią mężczyźni cierpiący na niektóre zaburzenia osobowości (np.

z osobowością unikającą), różnego typu zespoły lękowe (w szczególności fobię społeczną) albo nieśmiali, o zaniżonym poczuciu własnej wartości (w ich przypadku częstym zjawiskiem jest kaligynefobia, czyli lęk wyłącznie przed pięknymi kobietami).

Gynofobia często także idzie w parze z inną przypadłością – mizoginią, czyli chorobliwą niechęcią do kobiet. Ten rodzaj uprzedzenia nacechowany jest agresją, która może stanowić wyraz głęboko skrywanego lęku przed płcią przeciwną.

Objawy gynofobii

Zasadniczym objawem gynofobii jest uporczywy, obezwładniający lęk przed kobietami. Cierpiący na takie zaburzenie mężczyzna najczęściej zdaje sobie sprawę, że w rzeczywistości nie grozi mu żadne niebezpieczeństwo.

Mimo to nie jest zdolny zapanować nad szeregiem wegetatywnych objawów lękowych, które występują w chwili, gdy zmuszony jest do bezpośredniego kontaktu z kobietą.

Należą do nich kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej, przyspieszony oddech, duszność, jąkanie się, drżenie kończyn, nadmierna potliwość, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, nudności, wymioty, a nawet całkowita utrata kontroli nad własnym zachowaniem.

Taki stan uniemożliwia prowadzenie swobodnej rozmowy, a przede wszystkim wzbudza u osób dotkniętych fobią ogromne zażenowanie, co sprawia, że skrzętnie unikają sytuacji, w których ktoś mógłby odkryć ich słabość.

W konsekwencji mężczyźni cierpiący na gynofobię podporządkowują chorobie wiele swoich życiowych wyborów. Zwykle decydują się na typowo męskie kierunki studiów i zawody, a zmuszeni do współpracy z kobietami nie są zdolni rozwinąć w pełni swojego potencjału.

Lęk często sprawia, że nie decydują się na założenie rodziny, a niekiedy jest tak silny, że unikają nawet miejsc publicznych. Dla wielu gynofobików męką jest jazda zatłoczonym autobusem, a niektórzy czują dyskomfort nawet na widok należących do kobiet przedmiotów, np.

szpilek czy szminki.

Gynofobia jako źródło permanentnego stresu może prowadzić do szeregu dolegliwości psychosomatycznych, np. zaburzeń snu, łaknienia, przewlekłych bólów głowy czy brzucha, chorób sercowo-naczyniowych, a w skrajnych przypadkach – do ciężkiej depresji i samobójstwa. Naukowcy są zdania, że chorobliwy lęk przed kobietami bywa też przyczyną skłonności homoseksualnych.

Skąd się biorą lęki? Dowiesz się tego z filmu:

Leczenie gynofobii

Gynofobia jest poważnym zaburzeniem, ale istnieją skuteczne sposoby jej leczenia. Terapia poznawczo-behawioralna, jaką stosuje się w przypadku fobii, służy zmianie nieprzystosowawczych reakcji i schematów myślowych za pomocą takich metod, jak np.

desensytyzacja (stopniowe oswajanie z budzącymi lęk sytuacjami w bezpiecznych warunkach terapii) czy psychoedukacja (poznawanie mechanizmów rządzących fobią, nauka sposobów radzenia sobie z jej wegetatywnymi objawami, zmiana fałszywych przekonań na temat kobiet).

W niektórych przypadkach gynofobii wskazane jest skonfrontowanie pacjenta ze źródłem jego lęku – przykrymi, czasem wypartymi ze świadomości wydarzeniami z odległej przeszłości.

Terapię uzupełniają też zwykle działania, których celem jest podniesienie samooceny mężczyzny czy rozwinięcie jego umiejętności społecznych.

Jeśli fobia znacząco utrudnia mu codzienne funkcjonowanie, leczenie warto wspomóc farmakoterapią opartą na preparatach przeciwlękowych lub antydepresyjnych.

Ponieważ terapia gynofobii zwykle nie służy jedynie opanowaniu przykrych reakcji wegetatywnych w kontaktach z kobietami, lecz ma ułatwić mężczyźnie budowanie bliskich, a nawet intymnych relacji z osobami płci przeciwnej, leczenie niekiedy trzeba kontynuować przez wiele lat. Często jednak przynosi bardzo dobre efekty.

Bibliografia:

1. A. Beck, G. Emery, Anxiety Disorders and Phobias: A Cognitive Perspective, New York 2005.

2. E. J. Bourne, Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi, tł. R. Andruszko, Kraków 2011.

Czy artykuł okazał się pomocny?

Gynofobia Obawa przed kobietami wyjaśniona i jak ją pokonać / Reads for Men

Dokładnie tak to ujął Eminem: „Jego dłonie są spocone, kolana słabe, ręce są ciężkie – wymiotuje na swym sweterku spaghetti od mamy,„?? ale jedyną różnicą jest to, że facet nie zmierza do brutalnej bitwy, ale zamiast tego musi przejść przez korytarz pełen kobiet.

Kiedy akt lub sama idea rozmowy lub po prostu stania w bezpośredniej bliskości kobiety daje facetowi dziwki, może cierpieć na gynofobię lub strach przed kobietami. Aby to zilustrować, pomyśl o Raju Koothrappallim z serialu „The Big Bang Theory”. Raj ma problem z romantycznym związaniem się z kobietami, ponieważ nagle staje się niezręczny i niemy, gdy podchodzi do niego płeć przeciwna.

Pomimo komicznej reprezentacji nie należy lekceważyć Gynofobii. Może to być poważny problem dla osób cierpiących na to. To nie tylko szkodzi ich szansie na znalezienie romantycznego partnera, ale także ich kariery, życia towarzyskiego, a także życia rodzinnego. Gynofobia jest medycznie klasyfikowana jako zaburzenie lękowe, a skrajne przypadki zdecydowanie wymagają poradnictwa i terapii.

Czym jest Gynofobia?

# 1 Czym jest gynofobia? Gynofobia to strach lub niechęć do kobiet. Jest to warunek obserwowany z powrotem w historii ludzkości, a także pod innymi nazwami, takimi jak feminofobia i venustaphobia. Istnieje również specyficzny rodzaj gynofobii, zwany kaligynefobią, który jest lękiem przed pięknymi kobietami.

-Gynofobia różni się od mizoginii, która jest nienawiścią do kobiet. Podczas gdy oba warunki mają podobne aspekty, gynofobia koncentruje się bardziej na fizycznych objawach wywołanych strachem przed kobietami.

# 2 Gynofobia kliniczna i jej objawy. Gynofobia jest klasyfikowana medycznie jako zaburzenia lękowe społeczne, które są podtypami zaburzeń lękowych spowodowanych kontaktem z ludźmi. Jako typ zaburzeń lękowych, gynofobia objawia się zarówno objawami fizycznymi, jak i psychicznymi, takimi jak:

-Uczucia niepokoju: podwyższona częstość akcji serca, nudności, nerwowość i zimny pot, które wiąże się z interakcją z kobietami. [Sprawdź: 10 prostych sposobów na spokojne radzenie sobie z trudnymi ludźmi]

-Uczucia lęku wobec myśli o konieczności interakcji z kobietami. Mężczyźni cierpiący na gynofobię będą unikać kontaktu z kobietami w jak największym stopniu, a ich pierwszą reakcją w obliczu konfrontacji z kobietą będzie ucieczka.

-Unikanie kontaktu wzrokowego, a także werbalnego i fizycznego kontaktu z kobietami. Obejmuje to również odrazę stosunku seksualnego z płcią przeciwną. Mężczyźni z ginekofobią mają trudności z mówieniem twarzą w twarz z kobietami.

# 3 Przyczyny gynofobii. Podobnie jak inne zaburzenia lękowe, strach przed kobietami wynika z negatywnych doświadczeń z przeszłości. Ten rodzaj lęku jest uczony przez bycie wystawionym na wiele powiązanych ze sobą doświadczeń, które warunkują osobę do rozwijania unikalnego rodzaju strachu skierowanego do kobiet.

• -Nie rozwiązane konflikty lub nadużycia z przeszłości przez matkę lub postać matki.
• -Historia nadużycia lub upokarzające doświadczenie ze strony starszych członków rodziny kobiet, takich jak siostry, ciotki, babcie lub kuzyni.
• -Obecność nadużywającej władzy kobiecej, innej niż najbliższa rodzina, jak niania lub nauczycielka.
• -Odrzucenie, poniżenie lub bycie oszukanym z wczesnego związku romantycznego.
• Te przeszłe doświadczenia łączą się, tworząc wyuczony rodzaj strachu, który sprawia, że ​​osoba z gynofobią nie tylko boi się, ale także pogardza, nieufnością, a nawet nienawidzi kontaktu z kobietami. [Sprawdź: jak budować zaufanie w związku i sprawić, by trwało]

# 4 Implikacje gynofobii. Kobiety przewyższają liczebnie miliony ludzi na świecie. Oznacza to, że bez względu na to, jak gorliwie unikasz kobiet, prędzej czy później będziesz musiał z nimi wchodzić. Fakt ten utrudnia osobom z gynofobią dostosowanie się do wymagań normalnego życia.

-Najbardziej oczywistym efektem jest trudność tworzenia głębokich związków, takich jak intymne przyjaźnie i romantyczne relacje z kobietami. Ludzie z gynofobią mają zbyt słabą opinię o kobietach, by tworzyć z nimi jakikolwiek normalny związek.

1. -Izolacja społeczna: jako że przyjaciółki nie wchodzą w grę, a faceci na ogół wolą kobietę, przyjaźń z ginekologiem może być wymagająca, co prowadzi do izolacji. [Spróbuj: 3 etapy, aby objąć i pokonać samotność]
2. -Trudności w miejscu pracy: niezdolność osoby do pracy ze współpracownikami i przełożonymi utrudnia osobie zatrudnienie i dobre funkcjonowanie jako członek zespołu.
3. Jak radzić sobie ze strachem kobiet

Gynofobia może przejawiać się w różnym stopniu. Jest łagodny typ, w którym jesteś po prostu zaniepokojony i zbyt nieśmiały, by podejść do kobiet, i istnieje ekstremalna forma, która wymaga interwencji klinicznej. Łagodne typy można przezwyciężyć, przyjmując odmienne spojrzenie na to, jak kobiety odgrywają rolę w twoim życiu.

# 1 Określ przyczyny, dla których pragniesz nawiązać kontakt z kobietami. Jak wspomniano, najprawdopodobniej wynika to z negatywnych doświadczeń z przeszłości. Czasami jednak istnieją o wiele prostsze powody, które są fałszywie przypisywane kobietom, którym udało się się trzymać w ciągu tych lat.

-Niska samo ocena. Myślisz, że boisz się kobiet, ale faktem jest, że boisz się, że nie jesteś wystarczająco dobry, by kobiety cię polubiły.

-Strach przed odrzuceniem. Może to być spowodowane niską samooceną. W rzeczywistości nie boisz się kobiet, ale obawiasz się bólu odrzucenia, którego mogłeś doświadczyć od kobiety wcześniej.

# 2 Poznaj dokładnie to, co wywołuje twój strach. Często ludzie unikają wszystkich kobiet, ponieważ jest to łatwiejsze niż zajmowanie się dokładnie tym, co wywołuje ich strach. Jednak strach może być związany z określonym rodzajem kobiety lub jednym z jej atrybutów. [Cierpi na drobną gynofobię? Sprawdź: Przeżyj strach przed zbliżaniem się kobiet w 3 ruchach]

• -Ludzie z problemami macierzyńskimi często odczuwają lęk przed starszymi kobietami, ale generalnie są przyjaźni dla kobiet młodszych lub w ich wieku.
• -Ludzie, którzy mają negatywne doświadczenia z kobiecą postacią autorytetu, na przykład nauczyciel, mogą obawiać się szefa kobiety.
• -Niektóre nie mogą wchodzić w interakcje z dużą grupą dziewcząt, ale mogą zarządzać jedną.

# 3 Zmień swój sposób myślenia o płci przeciwnej.

Chociaż twoja opinia o kobietach może się nie zmienić z dnia na dzień, czasami inna perspektywa pomaga poszerzyć twoją strefę komfortu i pozwala spojrzeć na interakcje z kobietami w pozytywny sposób.

Kiedy już wiesz, co naprawdę wywołuje twój strach, możesz dostosować się, wybierając lub unikając sytuacji, które sprawiają, że czujesz się nieswojo. [Spróbuj: co jest seksowne, a co słodkie? Widok kobiety na mężczyzn]

-Kobiety są jak wszyscy inni; mają różne osobowości, dziwactwa i preferencje. Nie musisz ich wszystkich lubić.

-Interakcja z kobietami nie oznacza automatycznie, że poprosisz ją, wyjdziesz za mąż, lub będziesz się z nią przespał.

-Nie możesz zmusić nikogo do polubienia ciebie. Ludzie są odrzucani przez większość czasu i wciąż tu są. Jedno złe doświadczenie z kobietą nie jest warte unikania wszystkich kobiet przez całe życie. [Spróbuj: Top 9 powodów, dla których mężczyźni są odrzucani przez kobiety, których chcą]

-Nie musisz przygotowywać przemówienia podczas rozmowy z kobietami; mówiąc proste „Cześć”? lub „Cześć”? lub nawet samo uśmiechanie się wystarczy.

# 4 Szukaj profesjonalnej pomocy.

Jeśli twój strach przed kobietami jest przytłaczający i wymaga formalnej interwencji, możesz zwrócić się do terapeuty, który może dać ci pełną analizę twojego strachu i udzielić odpowiedniego doradztwa.

Jeśli to zrobisz, możesz także dołączyć do lokalnej grupy wsparcia, która specjalizuje się w tej dziedzinie. Dołączenie do grupy wsparcia jest pomocne, ponieważ możesz dowiedzieć się o doświadczeniach innych, którzy podzielają ten sam strach, co ty.

[Wciąż zmaga się z poczuciem własnej wartości i strachem? Następnie przeczytaj: 11 wskazówek, aby zakochać się w sobie i być lepszym.]

Istnieje wiele rodzajów lęków, a strach przed kobietami z pewnością nie jest najgorszym rodzajem na liście.

Strach jest czymś, czego się nauczyłeś, ale można go także nauczyć, stawiając mu czoło bezpośrednio, lub po prostu przyjmując świeżą perspektywę, która uświadamia, że ​​kobiety są często łagodnymi istotami, nie godnymi unikania lub bycia w ogóle. Gynofobia nie musi cię rządzić; zamiast tego możesz nauczyć się, jak nim rządzić.

GYNOFOBIA: DEFINICJA, OBJAWY, PRZYCZYNY I LECZENIE

trach przed kobietami nazywa ię gynofobią. Hitorycy twierdzą, że termin ten powtał w celu zdefiniowania lęku, jakiego doświadczają mężczyźni przed poniżeniem przez kobiety, a mianowicie przez katrację

Zadowolony:

Co to jest gynofobia?

Strach przed kobietami nazywa się gynofobią. Historycy twierdzą, że termin ten powstał w celu zdefiniowania lęku, jakiego doświadczają mężczyźni przed poniżeniem przez kobiety, a mianowicie przez kastrację. Kastracja oznacza pozbawienie mężczyzny męskości lub męskiej tożsamości. Innymi słowy, sprawić, by poczuł się słaby lub niewystarczająco „męski”.

Mizoginia, czyli nienawiść do kobiet, to kolejna fraza wynikająca z męskiego lęku przed upokorzeniem przez kobietę. Przeciwieństwem mizoginii jest misandria, czyli nienawiść do mężczyzn. Gynofobia może wpływać zarówno na mężczyzn, jak i kobiety.

Jakie są objawy gynofobii?

Objawy gynofobii mogą obejmować:

• natychmiastowy, wszechogarniający strach, zmartwienie lub przerażenie, kiedy widzisz kobiety lub myślisz o nich
• zrozumienie, że twój strach przed kobietami jest nieuzasadniony lub przesadzony, ale strachu nie da się kontrolować
• niepokój, który nasila się, gdy kobieta zbliża się do ciebie fizycznie
• świadome trzymanie się z dala od kobiet lub wydarzeń, podczas których możesz zobaczyć kobiety; lub uczucie skrajnego niepokoju lub przerażenia w sytuacjach, gdy widzisz kobiety
• trudności w wykonywaniu codziennych czynności, ponieważ boisz się kobiet
• fizyczne objawy twoich lęków, takie jak ucisk w klatce piersiowej, pocenie się, przyspieszone bicie serca lub trudności w oddychaniu
• rozstrój żołądka, zawroty głowy lub omdlenia, gdy przebywasz w pobliżu kobiet lub myślisz o kobietach

U dzieci gynofobia może objawiać się napadami złości z lgnięciem, płaczem lub odmową opuszczenia boku rodzica lub zbliżenia się do kobiety.

Co powoduje, że dana osoba rozwija gynofobię?

Gynofobia jest specyficzną fobią, ponieważ wiąże się z ekstremalnym i irracjonalnym lękiem przed czymś – w tym przypadku kobietami – które w większości przypadków nie są niebezpieczne, ale wciąż potrafią wywołać zmartwienia i zachowania unikowe. Podobnie jak w przypadku innych specyficznych fobii, gynofobia jest przewlekła i może znacznie upośledzać zdolność do utrzymania pracy, edukacji, codziennych czynności i życia towarzyskiego.

Eksperci nie są pewni, co powoduje gynofobię. Oto niektóre możliwe przyczyny:

• wcześniejsze złe doświadczenia z kobietami, takie jak przemoc psychiczna lub fizyczna, zaniedbanie, gwałt, napaść fizyczna lub molestowanie seksualne
• Twoja genetyka i środowisko, w tym zachowanie, którego nauczyli się twoi rodzice lub ludzie wokół ciebie
• zmiany w sposobie pracy mózgu

Niektórzy ludzie są bardziej podatni na ginofobię niż inni. Te, które są najbardziej narażone na rozwój gynofobii, to:

• młodzież, ponieważ większość fobii – w tym gynofobii – pojawia się we wczesnym dzieciństwie, często do 10 roku życia
• członkowie rodziny z fobiami lub zaburzeniami lękowymi (których być może nauczyłeś się lub odziedziczyłeś)
• osobowość lub temperament, które są bardziej wrażliwe, zahamowane lub negatywne niż inne osoby
• wcześniejsze negatywne doświadczenia z kobietami
• usłyszenie lub przeczytanie o negatywnych doświadczeniach z kobietami od znajomego, członka rodziny lub nawet nieznajomego

Powinieneś iść do lekarza?

Gynofobia może na początku wydawać się niczym więcej niż dziwnym dziwactwem osobowości. Jednak fobia kobiet może stać się główną przeszkodą w Twoim życiu. Powinieneś skontaktować się z lekarzem, jeśli twoja gynofobia wywołuje u ciebie niepokój, że:

• negatywnie wpływa na Twoją pracę lub wyniki w nauce
• koliduje z twoimi relacjami społecznymi lub zdolnością do bycia towarzyskim
• upośledza zdolność wykonywania innych codziennych czynności

Twój lekarz może skierować Cię do lekarza psychiatrycznego na specjalistyczne leczenie.

Podejrzewane przypadki gynofobii należy szczególnie szybko zająć u dzieci. Czasami dzieci wyrastają ze swoich lęków. Ponieważ jednak gynofobia może znacznie upośledzać zdolność dziecka do funkcjonowania w społeczeństwie w podeszłym wieku, należy jak najszybciej zająć się ich obawami z profesjonalną pomocą medyczną.

Możesz poprosić lekarza o badanie przesiewowe w kierunku ginofobii. Porozmawiają z tobą o twoich objawach i poproszą cię o przypomnienie historii medycznej, psychiatrycznej i społecznej.

Twój lekarz zbada Cię również, aby wykluczyć jakiekolwiek problemy fizyczne, które mogą wywoływać Twój niepokój.

Jeśli podejrzewają, że masz ginofobię lub inne zaburzenia lękowe, Twój lekarz skieruje Cię do lekarza psychiatrycznego w celu uzyskania odpowiedniego leczenia.

Jak leczy się gynofobię?

Większość osób z ginofobią otrzymuje leczenie w postaci sesji terapeutycznych. Gynofobię leczy się przede wszystkim psychoterapią, zwaną też psychoterapią. Terapia ekspozycyjna i terapia behawioralna to dwie najczęstsze formy psychoterapii stosowane w leczeniu ginofobii. Leki mogą być również stosowane jako część planu leczenia ginofobii.

Terapia ekspozycyjna

Możesz zmienić sposób, w jaki reagujesz na kobiety, ucząc się, jak zmienić swoje zachowanie. Terapia ekspozycji może ci w tym pomóc. Podczas terapii ekspozycyjnej terapeuta stopniowo i wielokrotnie wystawia cię na rzeczy związane z kobietami. Pod koniec leczenia masz kontakt z prawdziwą kobietą lub kobietami.

Stopniowe ekspozycje pomagają radzić sobie z myślami, uczuciami i doznaniami związanymi z lękiem przed kobietami. Przykładowy plan leczenia może obejmować najpierw pokazanie przez terapeutę zdjęć kobiet.

Twój terapeuta poprosi Cię wtedy o przesłuchanie nagrań głosowych kobiet. Na koniec terapeuta pokaże Ci filmy przedstawiające kobiety.

Następnie Twój terapeuta będzie powoli zbliżał się do prawdziwej kobiety w neutralnej przestrzeni, na przykład na zewnątrz.

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) łączy terapię ekspozycyjną i inne techniki terapeutyczne, aby nauczyć Cię różnych sposobów patrzenia i radzenia sobie z lękiem przed kobietami. Niektóre aspekty CBT obejmują naukę, jak:

• spojrzeć na swoją fobię w inny sposób
• radzić sobie z odczuciami cielesnymi związanymi z fobią
• emocjonalnie radzić sobie z wpływem, jaki fobia wywarła na Twoje życie

Po wyjściu z sesji CBT powinieneś czuć się bardziej pewnie, jakbyś miał pewne opanowanie swoich myśli i uczuć, zamiast czuć się przez nie przytłoczony.

Leki

Zwykle sama psychoterapia jest bardzo dobra w leczeniu ginofobii. Czasami jednak pomocne może być stosowanie leków opracowanych w celu zmniejszenia uczucia lęku lub ataków paniki związanych z ginofobią. Takie mediacje należy stosować tylko na początku leczenia, aby przyspieszyć powrót do zdrowia.

Możesz również używać tych leków sporadycznie, krótkoterminowo. Na przykład w sytuacjach, w których strach przed kobietą uniemożliwia Ci zrobienie czegoś ważnego, na przykład skorzystanie z pomocy medycznej u kobiety lub wizytę na izbie przyjęć.

Leki stosowane w leczeniu gynofobii obejmują:

• Beta-blokery: Beta-adrenolityki kontrolują wpływ adrenaliny na organizm. Adrenalina zwykle gwałtownie wzrasta, gdy organizm odczuwa niepokój, co może powodować niewygodne, a czasem szkodliwe problemy fizyczne, w tym przyspieszenie tętna i ciśnienia krwi, kołatanie serca oraz drżenie głosu i kończyn.
• Środki uspokajające: Benzodiazepiny pomagają uspokoić organizm, zmniejszając niepokój. Leki te są silnie uzależniające i należy je stosować ostrożnie. Jeśli w przeszłości nadużywałeś alkoholu lub narkotyków, unikaj przyjmowania benzodiazepin.

Jakie są prognozy dla gynofobii?

Gynofobia może mieć ogromny negatywny wpływ na jakość życia. Możliwe powikłania gynofobii obejmują izolację społeczną, zaburzenia nastroju, nadużywanie substancji oraz myśli lub próby samobójcze.

Bardzo ważne jest, abyś poprosił o pomoc, jeśli jej potrzebujesz. Jest to jeszcze ważniejsze, jeśli masz dzieci, które są lub mogą być dotknięte Twoją fobią. Odpowiednie leczenie może pomóc zmniejszyć niepokój i ponownie cieszyć się normalnym życiem. Kluczem do sukcesu w wyzdrowieniu jest kontynuacja planu leczenia, aby powstrzymać objawy gynofobii.