Funkcją pęcherzyka żółciowego (łac. vesica fellea) jest gromadzenie produkowanej w wątrobie żółci, zagęszczanie jej i uwalnianie po jedzeniu w celu wspomagania trawienia tłuszczów. Żółć ma właściwości emulgujące tłuszcz, pozwalające na rozbicie jego cząstek na mniejsze, co pomaga w lepszym wchłanianiu w przewodzie pokarmowym. Pęcherzyk żółciowy jest częścią dróg żółciowych, składających się z przewodów wątrobowych i pozawątrobowych. Po połączeniu we wnęce wątroby przewodu wątrobowego prawego i lewego, zbierających żółć z odpowiednich płatów wątroby, we wspólny przewód żółciowy wspólny, uchodzi on do dwunastnicy poprzez tzw. brodawkę Vatera. Do przewodu żółciowego wspólnego uchodzi przewód pęcherzyka żółciowego (przewód pęcherzykowy), do- i odprowadzający żółć do pęcherzyka. Przewód żółciowy wspólny po połączeniu się przewodów wątrobowych biegnie w obrębie t.zw. więzadła wątrobowo-dwunastniczego, które, poza przewodem pęcherzykowym, zawiera także tętnicę wątrobową, żyłę wrotną, naczynia limfatyczne z węzłami chłonnymi oraz nerwy splotu współczulnego. Więzadło to umiejscowione jest pomiędzy wnęką wątroby (czyli miejscem, gdzie wchodzą lub wychodzą wspomniane struktury) a dwunastnicą.
Pęcherzyk żółciowy przylega z jednej strony do miąższy wątroby, zaś z drugiej leży wolno w jamie otrzewnej, pokryty cienką błoną surowiczą zwaną otrzewną.
W niej znajdują się zakończenia nerwowe, wrażliwe na rozciąganie i podrażnienie (np. przez substancje produkowane w stanach zapalnych).
Znając anatomię można wyjaśnić mechanizmy powstawania objawów chorobowych związanych z pęcherzykiem żółciowym i drogami żółciowymi.
Kamica pęcherzyka żółciowego
Zapadalność na kamicę pęcherzyka żółciowego wynosi około 20% u mężczyzn i 30% – 40% u kobiet powyżej 60 roku życia. Ryzyko powstania kamieni w pęcherzyku żółciowym zwiększa się u kobiet przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne.
Także cukrzyca sprzyja powstawaniu kamieni żółciowych, co jest spowodowane nadmiernym wysyceniem żółci kwasami żółciowymi i zaburzeniami opróżniania pęcherzyka żółciowego, zwłaszcza w neuropatii cukrzycowej.
Wytrącanie się z żółci cholesterolu, bilirubiny i innych substancji doprowadza do powstania złogów, zwanych kamieniami żółciowymi. Kamienie te mogą zatkać drogi żółciowe i, w zależności od tego, gdzie to się stanie, występują odpowiednie, typowe objawy.
Kamienie umiejscowione w pęcherzyku żółciowym mogą być pojedyncze lub mnogie, różnej wielkości, od bardzo drobnych do tak dużych, że wypełniają całe wnętrze pęcherzyka. Kamienie żółciowe mogą przemieszczać się poprzez przewód pęcherzykowy i przewód pęcherzykowy wspólny do dwunastnicy i jelit.
Jeśli podrażnieniu związanemu z przechodzeniem kamienia ulegnie śluzówka przewodu żółciowego, może się on skurczyć i zablokować drogi żółciowe. Gromadzenie żółci w pęcherzyku żółciowym powyżej przeszkody doprowadza do jego powiększenia a rozciągnięta ściana pęcherzyka podrażnia zakończenia nerwowe w otrzewnej.
To powoduje odczuwanie dolegliwości bólowych. Ponieważ pęcherzyk żółciowy okresowo próbuje opróżnić treść żółciową ze swojego wnętrza, co nie udaje się ze względu na zatkanie dróg żółciowych poniżej, przebiega to ze wzrostem napięcia jego ściany i bólami.
Kamienie w pęcherzyku żółciowym mogą być wykryte badanie ultrasonograficznym (USG). Jeśli nie powodują żądnych dolegliwości wskazane jest tylko okresowe wykonywanie tego badania w celu kontroli ich wielkości i oceny występowania innych stanów chorobowych. Jeśli kamienie powodują dolegliwości takie jak nawracające stany zapalne, bolesność i inne, jest to wskazanie do wycięcia pęcherzyka żółciowego metodą laparoskopową (bez otwierania jamy brzusznej).
Metoda otwarta wskazana jest wówczas, gdy niemożliwe jest wykonanie zabiegu laparoskopowo (np. z powodu masywnych zrostów, anomalii anatomicznych, masywnego stany zapalnego dróg żółciowych). Należy pamiętać, że niechirurgiczne metody leczenia kamieni żółciowych mogą dać pozytywne rezultaty tylko w przypadku kamieni cholesterolowych.
Zapalenie pęcherzyka żółciowego
Zapalenie pęcherzyka żółciowego jest powikłaniem kamicy pęcherzykowej. Dochodzi do niego w wyniku zatkania przewodu pęcherzykowego przez kamień. Dotyczy około 15% chorych z objawową kamicą pęcherzyka.
Substancje zawarte w żółci, takie jak sole żółciowe, kamienie, cholesterol, nie mogąc być usunięte z pęcherzyka doprowadzają do uszkodzenia jego błony śluzowej. Następnie dochodzi do nadkażenia bakteryjnego, głownie bakteriami jelitowymi.
Dochodzi do obrzęku i zmian zapalnych w ścianie pęcherzyka, w którym może gromadzić się oprócz żółci także krew i treść ropna. Zazwyczaj dochodzi do samoistnego ustąpienia objawów, ale u niektórych chorych może dojść do perforacji ściany pęcherzyka.
U niektórych chorych dochodzi do zmian pozapalnych, zwłóknienia, bliznowacenia, które powodują, że funkcja pęcherzyka jest zaburzona. Zapalenie pęcherzyka żółciowego objawia się bólem w prawym podżebrzu, który, inaczej niż w niepowikłanej kamicy tego narządu, trwa zazwyczaj dłużej (ponad 6 godzin).
Chorzy podają w wywiadzie wielokrotne, wcześniejsze bóle o tym umiejscowieniu, związane z kamicą pęcherzyka, lecz w przypadku jego zapalenia są one zdecydowanie silniejsze i są przyczyną szukania pomocy lekarskiej.
W zapaleniu pęcherzyka żółciowego występuje lekka gorączka, przyspieszenie akcji serca, wzrost markerów stanu zapalnego (podwyższony poziom białych krwinek i białka C-reaktywnego CRP). Jeśli temperatura wzrasta, dochodzą do tego dreszcze, nudności, wymioty, osłabienie, spadek ciśnienia tętniczego – objawy te mogą wskazywać na powikłanie stanu zapalnego jakim jest perforacja(przedziurawienie) pęcherzyka i wylanie się jego zakażonej treści do jamy brzusznej.
Zapalenie pęcherzyka żółciowego jest wskazaniem do zabiegu w trybie ostrym lub, o ile stan zapalny możliwy jest do opanowania za pomocą antybiotykoterapii, w terminie późniejszym, gdy ustąpią objawy ostrego stanu zapalnego. O konieczności wykonania zabiegu w trybie ostrym decyduje chirurg na podstawie całości obrazu klinicznego choroby.
Rak pęcherzyka żółciowego
Jednymi z czynników ryzyka zachorowania na raka pęcherzyka żółciowego (rpż) jest kamica pęcherzyka z kamieniami o średnicy większej niż 3 cm oraz pęcherzyk o zwapniałej ścianie (np. po stanach zapalnych), t.zw. pęcherzyk porcelanowy.
Aczkolwiek kamica pęcherzyka żółciowego może prowadzić do jego przewlekłego zapalenia i do powstania raka, sama zachorowalność na raka pęcherzyka żółciowego u wszystkich osób z kamicą tego narządu nie przekracza 3%.
Objawy kliniczne we wczesnych postaciach rpż najczęściej są związane z kamicą pęcherzykową: bolesność typu kolkowego w prawym podżebrzu, bolesność uciskowa okolicy wątroby, bóle promieniujące do pleców. Zatkanie przewodu pęcherzykowego masą nowotworu może spowodować objawy wodniaka pęcherzyka żółciowego lub prowadzić do zmian zapalnych.
Jeśli pojawia się żółtaczka, jest ona spowodowana naciekaniem zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych i wnęki wątroby i świadczy o braku możliwości chirurgicznego leczenia. Ma charakter stały, nie ustępujący po lekach rozkurczowych. Postępujące wyniszczenie nowotworowe świadczy o postępie zmian nowotworowych i jest wskazaniem do leczenia jedynie paliatywnego.
Powiększenie się obwodu brzucha i wyczuwalny w badaniu palpacyjnym (ręcznym) płyn (objaw chełbotanie), świadczy o rozprzestrzenieniu się raka na otrzewną i narządy jamy brzusznej. Czasami, w zaawansowanych przypadkach, można wyczuć twardy guz w rucie pęcherzyka żółciowego, ruchomy oddechowo w linii osiowej (ruchy góra-dół).
Zwężenie przewodu pęcherzykowego przez naciek nowotworowy lub współistnienie kamicy pęcherzykowej prowadzi do powiększenia pęcherzyka, rozciągnięcia otrzewnej pokrywającej ten narząd i powstania objawów bólowych. Objaw ten, szczególnie jeśli współistnieje z podwyższoną temperaturą, może być przyczyną wykonania zabiegu wycięcie pęcherzyka żółciowego (cholecystectomia).
Badanie wyciętego preparaty może wykazać obecność raka, co stanowi kilka procent wszystkich wykrywanych raków pęcherzyka żółciowego. W przypadku podejrzenia guza pęcherzyka wskazane jest wykonanie dodatkowych badań obrazowych, takich jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. Jeśli istnieje podejrzenie naciekania dróg żółciowych lub dla uściślenia diagnostyki przedoperacyjnej, wskazane jest wykonanie badania wstecznej cholangiopankreatografii (ERCP) lub cholangopankreatografii metodą rezonansu magnetycznego (MRCP).
Leczeniem z wyboru raka pęcherzyka żółciowego jest wykonanie zabiegu jego wycięcia z dodatkowym marginesem miąższu wątroby w miejscu, gdzie pęcherzyk styka się z tym narządem oraz wykonanie wycięcia regionalnych węzłów chłonnych. W przypadku braku możliwości wykonania operacji można zastosować chemioterapię systemową.
Źródło:
- Opracowanie własne Onkonet.pl
Kamica żółciowa (łac. Cholelithiasis)
Kamica żółciowa (Cholelithiasis) Synonimy
Kamica pęcherzyka żółciowego, kamica woreczka żółciowego, kamienie żółciowe
Powrót Opis
Pęcherzyk żółciowy jest workowatym narządem zlokalizowanym na dolnej powierzchni wątroby, służącym do magazynowania żółci. Żółć natomiast jest zielono-brązowo-żółtym, gęstym płynem produkowanym przez wątrobę i niezbędnym w procesie prawidłowego trawienia pokarmów.
Kamienie żółciowe składają się z cholesterolu, rzadziej zawierają barwniki żółciowe lub sole wapnia. Ich powstanie nie oznacza choroby nowotworowej. Kamica żółciowa rozwija się u osób dorosłych, rzadziej u młodzieży. Statystycznie częściej cierpią na nią kobiety.
Powrót Objawy Typowym objawem są pojawiające się zwykle po obfitych posiłkach kolkowe bóle w prawej górnej części brzucha, niekiedy promieniujące do pleców wzdłuż dolnych żeber po prawej stronie. Zwykle towarzyszą im nudności lub wymioty, odbijania, uczucie pełności w żołądku oraz objawy tak zwanej niestrawności. Żółtaczka pojawia się rzadko, świadczy o rozwoju powikłań i wymaga szybkiego kontaktu z lekarzem. U około 40% chorych kamica żółciowa przebiega bezobjawowo.
Kontaktu z lekarzem wymaga:
Pojawienie się objawów kamicy żółciowej, ponieważ zwykle potrzebne są dodatkowe badania mające na celu potwierdzenie rozpoznania i zaplanowanie leczenia.
Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga:
Powrót Przyczyny Powstawanie kamieni żółciowych może być wynikiem:
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
Zwiększone ryzyko rozwoju kamicy żółciowej wiąże się z:
Powrót Zapobieganie
Podstawową metodą zapobiegania rozwojowi kamicy żółciowej jest unikanie wymienionych powyżej czynników ryzyka.
Powrót Przebieg
U większości chorych z kamicą żółciową wcześniej czy później pojawiają się typowe dolegliwości. W takiej sytuacji zabieg operacyjny prowadzi zwykle do całkowitego wyleczenia.
Powrót Powikłania
Najczęstszym powikłaniem jest przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego. Przewlekła kamica żółciowa może usposabiać do rozwoju raka pęcherzyka żółciowego. Zabieg operacyjny w trybie pilnym jest zwykle niezbędny w przypadku wystąpienia następujących powikłań:
Powrót Badania Badania dodatkowe są niezbędne dla potwierdzenia istnienia kamicy żółciowej i wykluczenia innych schorzeń jako przyczyny dolegliwości. Podstawą rozpoznania jest dokładny wywiad i badanie lekarskie, podstawowe badania laboratoryjne oraz ultrasonografia (USG) jamy brzusznej. W przypadkach wątpliwych niezbędne mogą okazać się inne badania, jak prześwietlenie jamy brzusznej lub klatki piersiowej, gastroskopia, tomografia komputerowa, EKG. Powrót Cel leczenia
Leczenie ma na celu złagodzenie dolegliwości – jednak do pełnego wyleczenia prowadzi jedynie zabieg operacyjny.
Powrót Leczenie Zalecenia ogólne
Leczenie farmakologiczne
Powrót Leczenie operacyjne
Powrót Podpis
Opracowałlek. med. Robert Olewiński
Powrót Zobacz także Powrót
Kamica pęcherzyka żółciowego – żywienie w prewencji i leczeniu
Wieloletnie obserwacje kliniczne wykazały, iż 55-60% przypadków kamicy pęcherzyka żółciowego ma charakter bezobjawowy. Historia naturalna tego schorzenia wykazuje, że zaledwie 0,5-4% przypadków takiej kamicy przechodzi w kamicę objawową.
Ryzyko wystąpienia kolejnej kolki żółciowej w ciągu roku u osoby po pierwszorazowym napadzie kolki wynosi 50%. Dalsze objawy nigdy nie występują u 25-30% chorych.
Wczesne powikłania wymagające zabiegu operacyjnego u osób z dotychczas przebiegającą bezobjawowo kamicą występują u 3% chorych, a ryzyko zgonu z powodu chorób dróg żółciowych u osób z bezobjawową kamicą wynosi 2%.
Konsensus europejski, ustalony na konferencji w Strasburgu w 1991r., nie zalecał leczenia operacyjnego w bezobjawowej kamicy żółciowej, ale uwzględniał jednak pewne wyjątki:
- chorzy, u których planowana jest transplantacja narządów,
- chorzy, u których planowana jest operacja kardiochirurgiczna,
- chorzy leczeni dializami z powodu niewydolności nerek.
Bezwzględnie należy leczyć operacyjnie chorych, u których chociaż raz wystąpiły powikłania kamicy, czyli: ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie dróg żółciowych, ostre zapalenie trzustki.
Niewątpliwym wskazaniem do zabiegu operacyjnego, mimo braku objawów, jest tzw. porcelanowy pęcherzyk żółciowy ze względu na duże (25%)ryzyko wystąpienia raka pęcherzyka żółciowego oraz obecność polipów (o średnicy > 1,5 cm)w pęcherzyku żółciowym, a zwłaszcza współistnienie kamicy żółciowej i polipów w pęcherzyku.
W leczeniu kamicy pęcherzyka żółciowego stosuje się: cholecystektomię (laparoskopową, konwencjonalną), rozpuszczanie złogów doustnie podawanymi kwasami żółciowymi, rozbijanie złogów falą uderzeniową wytwarzaną zewnątrzustrojowo.
Poznanie kaskady procesu krystalizacji cholesterolu, udział w nim prostaglandyn, śluzu w formie żelu, zaburzeń funkcji mięśniówki gładkiej pęcherzyka, bezpośredniego działania hydrofobnych soli kwasów żółciowych, wydłużenie pasażu jelitowego u pacjentów z kamicą pozwalają zrozumieć patogenezę tej choroby i szukać coraz bardziej skutecznych metod nie tylko leczenia, co przede wszystkim prewencji. Usuwając pęcherzyk żółciowy ze złogami, usuwany jest skutek zaburzeń w biosyntezie kwasów żółciowych i krystalizacji cholesterolu, ale sama choroba pozostaje. Ciągle bowiem nie jest wyjaśnione, dlaczego u jednych osób dochodzi do powstania w wątrobie żółci litogennej, a u innych nie. Dlatego też tak duże znaczenie przypisuje się poznaniu czynników uspasabiających do tworzenia się złogów w pęcherzyku żółciowym, tj. czynników ryzyka kamicy, zwłaszcza tych, które można eliminować. Należy bowiem sądzić, że skuteczne usunięcie czynników ryzyka może mieć znaczenie w profilaktyce nawrotów kamicy, zapobiegać pojawianiu się kamicy przewodów żółciowych u osób po cholecystektomii, a w przyszłości zmniejszyć częstość występowania kamicy w populacji ogólnej.
Spośród wielu czynników mających wpływ na powstawanie kamicy żółciowej należy zwrócić uwagę na te, na które może mieć wpływ każdy pacjent, a leczący go lekarz powinien mu to uświadomić.
Jest to otyłość, sposób odżywiania się oraz prawidłowe leczenie współistniejących chorób metabolicznych – dyslipidemii, cukrzycy.
Kamica żółciowa nazwana jest chorobą cywilizacji, chorobą ludności krajów wysokorozwiniętych.
Obserwacje kliniczne wykazują, że kamica żółciowa częściej występuje u osób otyłych, zwłaszcza jeśli jest to otyłość wieloletnia, występująca już w młodości. Otyłość, która występuje przed 25. rokiem życia, jest czynnikiem ryzyka kamicy zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Niewątpliwe znaczenie ma stopień otyłości: jeśli masa ciała przekracza o 10-20% masę prawidłową, a zwłaszcza gdy występuje już w 14. do 20. roku życia, wówczas u takiej osoby ryzyko powstania kamicy żółciowej w wieku późniejszym wzrasta kilkakrotnie.
Istotnym elementem jest też rozmieszczenie tkanki tłuszczowej – ryzyko zachorowalności na kamicę żółciową wzrasta przy otyłości brzusznej, czyli wisceralnej.
Częste występowanie kamicy żółciowej u kobiet otyłych wiąże się z równoczesnym działaniem kilku czynników: otyłości i jednoczesnego wpływu hormonów płciowych.
Stwierdzono, że hormony płciowe wpływają na przesycenie żółci cholesterolem przez zmniejszenie aktywności 7-alfa-hydroksylazy – enzymu stymulującego przechodzenie cholesterolu w kwasy żółciowe, zwiększenie przepuszczalności błony mikrosomalnej dla wolnego i zestryfikowanego cholesterolu. Powoduje to zwiększenie wydzielania cholesterolu do żółci.
Jednocześnie hormony płciowe, zwłaszcza progesteron, zmniejszają siłę skurczu pęcherzyka żółciowego, powodując zaleganie w nim żółci. Wszystko to wpływa na powstawanie żółci litogennej, a więc sprzyjającej tworzeniu złogów cholesterolowych.
Jak wynika z wieloletnich badań prowadzonych wśród kobiet w Szwecji, antykoncepcja hormonalna prowadzona krótko i nieregularnie, a rozpoczęta wcześnie, czyli w 14.-19.r.ż.,wybitnie zwiększa ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej u tych kobiet w 4.-5. dekadzie życia.
Istnieje prosta zależność między ilością spożywanych kalorii a skłonnością do tworzenia się złogów. Spożywanie niektórych pokarmów w nadmiernej ilości (cukry proste, czekolada, miody) lub w zbyt małej ilości (nienasycone kwasy tłuszczowe, oleje roślinne, oliwa) powodują zmniejszenie jednego ze składników żółci – lecytyny, przez co ułatwione jest przesycenie żółci cholesterolem.
Zawarte w diecie produkty coraz bardziej oczyszczone, pozbawione błonnika pokarmowego, wpływają na upośledzenie perystaltyki przewodu pokarmowego, zwalniają prawidłowe ruchy robaczkowe jelit.
W efekcie utrudnione jest sprawne przechodzenie zawartości jelitowej, co sprzyja nadmiernemu rozwojowi bakterii w jelicie, przez co zmniejsza się ilość soli żółciowych powracających do wątroby w krążeniu wątrobowo-jelitowym.
Dieta uboga w błonnik pokarmowy upośledza również sprawne obkurczanie się pęcherzyka żółciowego, powodując zaleganie w nim żółci. Badania prowadzone na zwierzętach wykazały, że dieta z dużą ilością rafinowanych węglowodanów, a pozbawiona błonnika pokarmowego wywołuje kamicę.
Dodanie do takiej diety pektyn lub ligniny, stanowiących 5% dobowej racji pokarmowej, zmniejsza tworzenie się złogów. U chomików podanie celulozy hamuje powstawanie złogów, a podanie pektyn nawet powoduje ich rozpuszczenie.
Błonnik pokarmowy wpływa na metabolizm kwasów żółciowych poprzez skrócenie czasu pasażu pokarmu przez jelita, zmniejszenie kontaktu pokarmu z bakteriami jelitowymi, zmniejszenie powstawania kwasu dezoksycholowego, a tym samym zwiększenie produkcji kwasu chenodezoksycholowego, którego litolityczne działanie jest udokumentowane. Tak więc środki regulujące motorykę jelita i pęcherzyka żółciowego, do których zalicza się przede wszystkim prawidłowe odżywianie, mogą być skuteczne w pierwotnej i wtórnej prewencji kamicy żółciowej.
Pamiętać również należy o tym, że istnieją schorzenia metaboliczne sprzyjające powstawaniu złogów, a których przy prawidłowym trybie życia i odżywianiu można by uniknąć. U osób otyłych występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej.
Długotrwała cukrzyca prowadzi do powstania neuropatii cukrzycowej, która powoduje zaburzenia w obkurczaniu się pęcherzyka żółciowego i zaleganie w nim żółci. Niski poziom cholesterolu HDL w surowicy krwi wpływa na częstsze pojawienie się kamicy zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
U osób mających podwyższony poziom trójglicerydów w surowicy częściej dochodzi do powstania nieprawidłowego składu żółci.
Dając przegląd czynników wpływających na powstawanie kamicy żółciowej, chcemy uzmysłowić, że występowanie jej zależne jest również od nas samych, od naszego nieprawidłowego trybu życia i odżywiania.
Przyzwyczajenia żywieniowe w większości rodzin, według których wychowywane jest już dziecko, unikanie regularnego spożywania posiłków, unikania diety bogato błonnikowej, spożywanie głównego, obfitego posiłku w godzinach wieczornych, znaczne ograniczenie aktywności fizycznej, są to błędy popełniane przez większość społeczeństwa, a sprzyjające powstawaniu kamicy. Nic więc dziwnego, że jest to tak częste schorzenie.
Kamica żółciowa
1. Czym jest kamica żółciowa?2. Jakie są sposoby leczenia kamicy żółciowej?3. Co trzeba zrobić po zakończeniu leczenia?4. Kamica żółciowa – leczenie w szpitalu
1. Czym jest kamica żółciowa?
Kamica żółciowa jest chorobą powszechną. Stwierdzana jest w krajach rozwiniętych u 10% ludzi powyżej 50 roku życia. Około 20% chorych z kamicą skarży się na dolegliwości dyspeptyczne i nietolerancję tłuszczów.
Kolka żółciowa ma charakter przemijający i nawrotowy. Objawia się bólem w prawym podżebrzu, najczęściej promieniującym do prawej łopatki i wymiotami. Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego ma objawy bardziej nasilone.
Objawowa kamica pęcherzyka żółciowego jest najczęstszym wskazaniem do wycięcia pęcherzyka żółciowego. Nie leczona prowadzić może do powstania zapalenia pęcherzyka żółciowego z koniecznością operacji w trybie doraźnym (nagłym).
Powikłaniem kamicy pęcherzyka żółciowego może być żółtaczka mechaniczna, zapalenie trzustki czy zapalenie otrzewnej spowodowane perforacją pęcherzyka. Przy długoletniej kamicy pęcherzyka żółciowego częściej dochodzi do powstania raka pęcherzyka żółciowego.
2. Jakie są sposoby leczenia kamicy żółciowej?
Wycięcie pęcherzyka żółciowego (cholecystektomia)
Wycięcie pęcherzyka żółciowego metodą laparoskopową polega na usunięciu całego pęcherzyka żółciowego wraz z kamieniami z dostępu przez 3 lub 4 niewielkie otwory w jamie brzusznej.
Na początku zabiegu po znieczuleniu ogólnym chorego („uśpieniu”) do jamy brzusznej wkłuwa się igłę, przez którą podaje się gaz (dwutlenek węgla), aby wytworzyć przestrzeń potrzebną do operacji.
Następnie do jamy brzusznej wkłuwa się trokary („zaostrzone rurki”), przez które wprowadza się kamerę i specjalne narzędzia chirurgiczne.
Chirurdzy, patrząc na monitor telewizyjny, mogą obserwować wszystko, co się dzieje w jamie brzusznej, a jednocześnie używać narzędzi, którymi operują.
Wycięty pęcherzyk usuwa się na zewnątrz przez miejsce wprowadzenia trokaru w okolicy pępka.
Czas pobytu w szpitalu to przeważnie 2 doby.
3. Co trzeba zrobić po zakończeniu leczenia?
Po operacji przez co najmniej 4 tygodni zaleca się znaczne ograniczenie wysiłków fizycznych oraz przestrzeganie diety lekkostrawnej (nic tłustego i smażonego, nie groch, kapusta, fasola). Po tym okresie dieta może być rozszerzana stopniowo do normalnej, zwiększana powinna być również aktywność fizyczna.
4. Kamica żółciowa – leczenie w szpitalu
Dlaczego warto wybrać Szpital Medicover:
Nasi chirurdzy większość zabiegów usunięcia pęcherzyka żółciowego wykonują z zastosowaniem małoinwazyjnych technik chirurgii laparoskopowej.
Dzięki temu zapewniamy krótszy pobyt chorego w szpitalu i szybki powrót do normalnej aktywności fizycznej (w porównaniu z techniką klasyczną), znaczne zmniejszenie dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym oraz mniejszy odsetek bólu przewlekłego, a także mniejszą ilość zakażeń ran pooperacyjnych.
W szpitalu Medicover posiadamy wieżę laparoskopową z obrazowaniem 3D, co zwiększa precyzję i bezpieczeństwo w takcie zabiegu, a także pozwala na zastosowanie mniejszej liczby trokarów (mniej blizn i lepszy efekt kosmetyczny).
Nasi lekarze mają bardzo duże doświadczenie w operacjach pęcherzyka żółciowego – rocznie w naszym szpitalu wykonujemy ok. 200 takich zabiegów, a Kierownik Oddziału Chirurgii med. Maciej Kielar wykonał ponad 2 tys. takich operacji.