Synonimy
Krwawienie żołądkowo-jelitowe, krwawienie do światła przewodu pokarmowego
Powrót Opis
Jest to stan, w którym krew dostaje się do wnętrza przewodu pokarmowego (przełyku, żołądka lub jelit). Krwawienie z przewodu pokarmowego może być objawem wielu różnych schorzeń układu trawiennego, a także chorób ogólnoustrojowych.
Może mieć ono bardzo różne nasilenie – od bardzo niewielkiego, gdy obecna w stolcu krew jest niewidoczna gołym okiem, aż po bardzo masywny krwotok, mogący w krótkim czasie prowadzić do śmierci chorego.
Tradycyjnie rozróżnia się tak zwane krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego, gdy źródło krwawienia znajduje się w przełyku, żołądku lub dwunastnicy, oraz krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, gdy krew pochodzi z jelita cienkiego, grubego lub odbytu.
Niezależnie od jego źródła i nasilenia krwawienie do światła przewodu pokarmowego jest zawsze sytuacją nieprawidłową, niebezpieczną dla zdrowia i życia chorego i świadczy o obecności choroby wymagającej dokładnej diagnostyki oraz odpowiedniego leczenia.
Powrót Objawy Podstawowymi objawami pozwalającymi rozpoznać krwawienie z przewodu pokarmowego są wymioty, zawierające krew oraz obecność krwi w oddawanym przez pacjenta stolcu. Zależnie od źródła i nasilenia krwawienia występuje tylko jeden z tych objawów lub oba równocześnie.
Kontaktu z lekarzem wymaga:
Każdy przypadek pojawienia się wymiotów z domieszką krwi lub krwi w stolcu wymaga pilnego kontaktu z lekarzem. W przypadku wystąpienia objawów świadczących o masywnym krwawieniu z przewodu pokarmowego, takich jak obfite wymioty, liczne luźne, krwiste stolce, spadek ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszona akcja serca, bladość skóry, znaczne osłabienie, zaburzenia świadomości – chorego należy jak najszybciej przetransportować do izby przyjęć najbliższego oddziału chirurgicznego. W takim przypadku uzasadnione jest wezwanie karetki pogotowia ratunkowego.
Każdy przypadek krwawienia z przewodu pokarmowego wymaga starannej diagnostyki prowadzącej do ustalenia jego źródła.
Chociaż żylaki odbytu są chorobą niezwykle częstą we współczesnym społeczeństwie, nie należy ich od początku traktować jako źródła krwawienia, lecz najpierw wykonać wszelkie możliwe badania diagnostyczne w celu wykluczenia innych groźniejszych chorób (przede wszystkim nowotworu jelita grubego), które mogą z nimi współistnieć.
Powrót Przyczyny Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest najczęściej spowodowane:
Krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest zwykle wynikiem:
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
Szczególnie duże ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego wiąże się z:
Powrót Zapobieganie
Powrót Przebieg
Dynamika i czas trwania krwawienia z przewodu pokarmowego są zawsze trudne do przewidzenia i dlatego każdy przypadek wymaga dokładnej diagnostyki i starannej opieki medycznej. Część krwawień zatrzymuje się samoistnie (częściej krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego), leczenie pozostałych wymaga interwencji zabiegowej.
Niezależnie od tego większość chorych wymaga przetaczania płynów krwiozastępczych (kroplówki), krwi i osocza, podania leków przeciwkrwotocznych lub przeciwwrzodowych oraz ciągłej kontroli ważnych parametrów życiowych do czasu opanowania krwawienia i ustabilizowania się ich stanu.
Chorzy po przebytym krwawieniu z przewodu pokarmowego mogą zwykle po okresie rehabilitacji powrócić do pełnej aktywności życiowej.
Powrót Powikłania
Powrót Badania Ważnym etapem diagnostyki jest rozmowa lekarza z pacjentem (dotycząca obecnych dolegliwości pacjenta, obecnych i przeszłych schorzeń, przyjmowanych leków, spożywania alkoholu) oraz dokładne badanie pacjenta obejmujące także badanie palcem odbytu i jego okolicy (tak zwane badanie per rectum). W przypadku utrudnionego kontaktu z pacjentem (wiek, zaburzenia świadomości spowodowane niedokrwistością lub wstrząsem, choroby psychiczne lub neurologiczne) bardzo ważne mogą okazać się informacje uzyskane od jego rodziny. Podstawowymi badaniami zlecanymi w przypadku masywnego krwawienia z przewodu pokarmowego są oznaczenie ciśnienia tętniczego krwi i tętna, badania laboratoryjne (morfologia, badania biochemiczne, parametry układu krzepnięcia krwi, oznaczenie grupy krwi), wykonanie ekg. Istotny jest pomiar ilości wydalanego moczu i ocena czynności nerek, dlatego w każdym przypadku zakłada się do pęcherza moczowego cewnik.
W drugiej kolejności wykonuje się specjalistyczne badania diagnostyczne mające na celu dokładne ustalenie źródła krwawienia.
W przypadku podejrzenia krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego wykonuje się endoskopowe badanie przełyku, żołądka i dwunastnicy (zwane popularnie gastroskopią), w czasie którego można nie tylko rozpoznać źródło krwawienia, ale także, w niektórych sytuacjach, podjąć próbę jego zatamowania.
W przypadku krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego rozpoznanie krwawienia jest dużo trudniejsze.
W tym celu wykonuje się również niekiedy badania endoskopowe (anoskopia – badanie odbytu, rektosigmoidoskopia – badanie końcowego odcinka jelita grubego – odbytnicy i esicy, kolonoskopia – badanie jelita grubego na całej jego długości) Ponieważ badania endoskopowe dolnego odcinka przewodu pokarmowego są trudne do wykonania i stwarzają pewne zagrożenie dla chorego, a 75% krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego zatrzymuje się samoistnie, często przyjmuje się postawę wyczekującą, a dokładną diagnostykę przeprowadza się po ustąpieniu ostrego krwawienia.
W przypadku utrzymywania się krwawienia z jelita grubego oraz przy krwawieniach z jelita cienkiego, którego nie można zbadać endoskopowo, w specjalistycznych ośrodkach wykonuje się angiografię (podanie do naczyń tętniczych jamy brzusznej środka kontrastowego i wykonanie zdjęć rentgenowskich pozwalających uwidocznić miejsce, w którym wydostaje się on do wnętrza jelita) lub scyntygrafię (użycie zamiast środka kontrastowego krwinek czerwonych zawierających związek radioaktywny i pomiar promieniowania w poszczególnych odcinkach jelita). W razie braku możliwości wykonania wymienionych badań lub gdy są one niewystarczające, źródło krwawienia można ustalić w czasie zabiegu operacyjnego.
W przypadku krwawień o mniejszym nasileniu i nie zagrażających bezpośrednio życiu chorego wykonywana na oddziale chirurgicznym lub internistycznym diagnostyka zwykle obejmuje gastroskopię lub kolonoskopię, wlew kontrastowy jelita grubego (doodbytnicze podanie środka kontrastowego i wykonanie zdjęć rentgenowskich jelita grubego w celu stwierdzenia obecności ewentualnego guza nowotworowego lub polipa), ultrasonografię jamy brzusznej (usg), tomografię komputerową jamy brzusznej (TK, CT), badania laboratoryjne krwi, a niekiedy także stolca.
Powrót Cel leczenia
W przypadku intensywnego krwawienia celem leczenia jest w miarę możliwości najszybsze jego zatamowanie, a także stała kontrola parametrów życiowych chorego, uzupełnianie niedoborów krwi i osocza tak, aby zapobiec wystąpieniu groźnych dla życia powikłań.
Powrót Leczenie Zalecenia ogólne
Leczenie farmakologiczne
Powrót Leczenie operacyjne
Powrót Podpis
Opracowałlek. med. Robert Olewiński
Powrót Zobacz także Powrót
Krwawienie z przewodu pokarmowego – Gastrointestinal bleeding
Krwawieniem żołądkowo-jelitowym ( GI upustowy ), znany również jako krwotoku z przewodu pokarmowego , ma wszystkie formy krwawienia w przewodzie żołądkowo-jelitowym , z jamy ustnej do odbytu .
Gdy nie jest znacząca krew straty w krótkim czasie, objawy mogą obejmować wymioty czerwonej krwi , wymioty czarną krew , krwawy stolec lub czarny stolec . Niewielkie ilości krwawienia przez długi czas może spowodować niedokrwistość z niedoboru żelaza powoduje uczucie zmęczenia lub związanych z serca ból w klatce piersiowej .
Inne objawy mogą obejmować bóle brzucha , duszność , bladość skóry , lub rozdawanie . Czasami u osób z niewielkimi ilościami krwawienie żadnych objawów może być obecny.
Krwawienie jest zwykle podzielony na dwa główne rodzaje: krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego i krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego . Przyczyny górnych krwawienia przewodu pokarmowego należą: choroba wrzodowa choroba, żylaków przełyku z powodu wątroby marskość wątroby i raka , między innymi.
Przyczyny niższych krwawienia przewodu pokarmowego to: hemoroidy , raka i choroby zapalnej jelit między innymi. Diagnoza zwykle zaczyna się od wywiadu i badania fizykalnego , a także badania krwi. Małe ilości krwawienia mogą być wykrywane przez krew utajoną w kale testu. Endoskopii z górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego można zlokalizować powierzchnię krwawienia.
Obrazowanie medyczne mogą być użyteczne w przypadkach, które nie są jasne.
Początkowe leczenie skupia się na reanimacji , które mogą obejmować płyny dożylne i transfuzji krwi . Często transfuzji krwi, nie są zalecane, jeśli stężenie hemoglobiny wynosi 70 lub mniej niż 80 g / l.
Leczenie inhibitorami pompy protonowej , oktreotyd , a antybiotyki mogą być uznane, w niektórych przypadkach. Jeżeli inne środki nie są skuteczne, przełyku balon może być wykonywane u osób z domniemanych żylaków przełyku.
Endoskopii przełyku, żołądka i dwunastnicy lub endoskopia jelita grubego zalecane są w ciągu 24 godzin i może spowodować leczenie, oraz diagnozę.
Krwawienie z przewodu pokarmowego górna jest bardziej powszechne niż dolnej krwawienia przewodu pokarmowego. Krwawienie z przewodu pokarmowego górnego występuje u 50 do 150 za 100 tysięcy dorosłych rocznie.
Niższa krwawienie GI Szacuje się, występują w 20 do 30 na 100.000 rocznie. Powoduje to około 300 tysięcy przyjęć szpitalnych w roku w Stanach Zjednoczonych . Ryzyko zgonu z powodu krwawienia przewodu pokarmowego wynosi między 5% a 30%.
Ryzyko krwawienia jest częstsza u mężczyzn i zwiększa się wraz z wiekiem.
objawy i symptomy
Krwawienie z przewodu pokarmowego, może wahać się od małych niewidocznych ilościach, które są wykrywane dzięki testom laboratoryjnym masywnego krwawienia gdzie jasnoczerwona krew przepuszcza i wstrząs rozwija. Z krwawieniem, że jest szybki może być omdlenie .
Krew, która jest trawiona może pojawić się czarny zamiast czerwonego, co skutkuje „zmielonej kawy” wymiocin lub tar kolorowe stolca nazywa melena .
Inne objawy to uczucie zmęczenia , zawroty głowy , i blady kolor skóry.
rodzaje
Krwawienia z przewodu pokarmowego można z grubsza podzielić na dwa zespoły kliniczne: krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego i krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego .
Około 2/3 wszystkich krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego są źródła i 1/3 z dolnych źródeł. Częste przyczyny krwawienia z przewodu pokarmowego obejmują infekcje , raka , chorób naczyniowych, negatywne skutki leków i zaburzeń krzepliwości krwi .
Niejasne krwawienia z przewodu pokarmowego (OGIB) jest gdy źródło jest jasne po badaniu.
żołądkowo-jelitowego
Krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest ze źródła pomiędzy gardła i więzadła Treitz . Górna źródło charakteryzuje hematemesis (wymioty krwią) i melena (smolisty stolec zawierający zmodyfikowany krwi).
Około połowa przypadków są spowodowane chorobą wrzodową ( żołądka lub dwunastnicy ). Zapalenie przełyku oraz choroby erozyjne są kolejne Najczęstszymi przyczynami. U pacjentów z marskością wątroby , 50-60% krwawienia wynika z żylaków przełyku . Około połowa osób z wrzodami mają H.
pylori, zakażenie. Inne przyczyny to łzy Mallory-Weiss , raka i Angiodysplazja .
Wiele leków znajdują powodować krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. NLPZ lub inhibitory COX-2 zwiększa ryzyko o czterokrotnie. SSRI , kortykosteroidy i leki przeciwzakrzepowe mogą również zwiększać ryzyko. Ryzyko z dabigatranu jest o 30% większa niż z warfaryną .
Dolna pokarmowego
Dolna krwawienie z przewodu pokarmowego są zwykle z okrężnicy, odbytnicy lub odbytu.
Częste przyczyny dolnej krwawienia z przewodu pokarmowego obejmują hemoroidów , rak, angiodysplazji, wrzodziejące zapalenie jelita grubego , choroba Leśniowskiego-Crohna i aortoenteric przetoki .
Może to być wskazane przez przejście świeże czerwone krwi doodbytniczo , zwłaszcza w przypadku braku krwawe wymioty . Wyizolowane melena może pochodzić z dowolnego pomiędzy żołądka i okrężnicy.
Inny
Szereg produktów spożywczych i leków może okazać stołek czerwony lub czarny. Bizmut występuje w wielu leków zobojętniających może okazać stolce czarnych, jakie mogą węgiel aktywowany . Krew z pochwy i dróg oddechowych może być zmieszany z krwi w stolcu.
podejście diagnostyczny
Diagnoza jest często oparte na bezpośredniej obserwacji krwi w stolcu lub wymiotach. Może to zostać potwierdzone w krew utajoną w kale testu.
Rozróżnienie pomiędzy górnym i dolnym krwawienia w niektórych przypadkach może być trudne. Nasilenie krwawienia z górnego GI może być oceniana w oparciu o wynik Blatchford lub wynik Rockall . Wynik Rockall jest dokładniejsza od dwóch.
Począwszy od 2008 roku istnieje żaden system punktacji przydatna niższy GI krwawienia.
Kliniczny
Żołądka aspiracja lub płukania , w których rura jest wkładany do żołądka przez nos, w celu określenia, czy jest krew w żołądku, jeśli wynik jest ujemny, nie wyklucza się górnego odcinka spadu, lecz jeśli dodatni jest użyteczny do wykluczenia jednego In. skrzepy w stolcu wskazuje niższą źródło GI podczas Melana taborety górny jeden.
Testy labolatoryjne
Zalecane badania laboratoryjne krwi obejmuje: cross-dopasowanie krwi, hemoglobina, hematokryt, płytki krwi, czas krzepnięcia i elektrolitów. Jeżeli stosunek azotu mocznikowego we krwi do kreatyniny jest większa niż 30 źródło jest bardziej prawdopodobne z górnego odcinka przewodu pokarmowego.
obrazowanie
Angiografii CT jest użyteczna do określenia dokładnego położenia krwawienie wewnątrz przewodu pokarmowego.
Scyntygrafii jądrowa jest czułym testem do wykrywania utajoną krwawienia z przewodu pokarmowego, gdy bezpośrednia obrazowania górnych i dolnych endoscopies negatywne.
Bezpośredni angiografia pozwala na embolizacji źródła krwawienia, ale wymaga krwawiące stopy szybciej niż 1 ml / minutę.
Zapobieganie
U osób z żylakami znaczących lub marskością nieselektywnych beta-blokery zmniejszają ryzyko przyszłego krwawienia. Z tętna do 55 uderzeń na minutę zmniejszają całkowite ryzyko krwotoku o 10%. Endoskopowe podwiązanie band (EBL) jest również skuteczna w poprawianiu wyników. Albo B-blokery lub EBL są zalecane jako wstępnych środków zapobiegawczych.
W tych, którzy mieli poprzedni varcial krwawić oba zabiegi są zalecane. Niektóre dowody obsługuje dodawanie monoazotan izosorbidu . Testowanie i leczenie tych, którzy są pozytywne dla H. pylori jest zalecane.
Transjugular wewnątrzwątrobowa zespolenie wrotno-manewrowy (TIPS) może być stosowany w celu zapobiegania krwawieniom u ludzi, którzy ponownie wydzielać pomimo innych środków.
Leczenie
Początkowym celem jest resuscytacji zaczynając drożności dróg oddechowych i uzupełniania płynów stosując albo dożylnie płyny i czy krew. Wiele leków może poprawić wyniki w zależności od źródła krwawienia.
wrzody trawienne
Na podstawie dowodów z ludźmi z innych problemów zdrowotnych krystaloidów i koloidów są uważane za równoważne do chorobie wrzodowej krwawienia. Inhibitory pompy protonowej (PPI) może zmniejszyć śmiertelność u osób z ciężką chorobą, jak również ryzyko ponownego krwawienia i konieczności operacji w tej grupie.
Preparaty doustne i dożylne może być równoważne; Jednak dowody na poparcie tego nie jest optymalne. U osób z mniej zaawansowaną chorobą i gdzie endoskopia jest szybko dostępne, są one mniej bezpośrednim znaczeniu klinicznym. Istnieje wstępny dowód korzyści dla kwas traneksamowy , który hamuje rozpad skrzepu.
Somatostatyny i oktreotyd , natomiast zaleca się krwawienia ospowego, nie zostały uznane za powszechnego użytku dla non żylaków krwawienia.
Po leczeniu krwawienia wysokie ryzyko choroby wrzodowej endoskopowo dając PPI raz dziennie lub zamiast jak pojawi się wlew pracować równie dobrze i jest mniej kosztowne (metoda może być albo doustnie lub dożylnie).
krwawienie z żylaków
Na początkowych koloidów zamiennych płyn lub albuminy jest korzystne u osób z marskością wątroby. Leki zazwyczaj obejmują oktreotyd lub, jeśli nie jest dostępny, wazopresyny i nitroglicerynę w celu zmniejszenia presji portalu żylnych.
Terlipresyny wydaje się być bardziej skuteczne niż oktreotydu, ale to nie jest dostępne w wielu miejscach na świecie. Jest to jedyny lek, który został pokazany w celu zmniejszenia śmiertelności w ostrym krwawieniem z żylaków przełyku.
Jest to dodatek do endoskopowego banding lub skleroterapii dla żylaków. Jeżeli jest niewystarczający, beta blokery i azotany mogą być stosowane do zapobiegania ponownego krwawienia.
Jeśli krwawienie jest kontynuowane, balon tamponade z zgłębnik sengstakena-blakemore'a lub rury Minnesota może być użyty w próbie mechanicznego ściśnięcia żylaków. Może to wówczas następuje przezszyjne wewnątrzwątrobowe zespolenie wrotno-układowe .
U pacjentów z marskością wątroby, antybiotyki zmniejszają ryzyko krwawienia ponownie skrócić czas spędzony w szpitalu i zmniejszają śmiertelność. Oktreotyd zmniejsza zapotrzebowanie na transfuzje krwi i może zmniejszyć śmiertelność. Nie przeprowadzono badań z witaminą K zostały przeprowadzone.
produkty z krwi
Dowody na korzyść transfuzji krwi w GI krwawienia jest słaba z jakiegoś dowodu stwierdzającego szkodę. W tych, w szoku O-ujemne krwinek czerwonych są zalecane.
Jeżeli stosuje się duże ilości opakowań czerwonych krwinek dodatkowych płytek i świeżego mrożonego osocza (FFP) powinny być podawane w celu zapobiegania koagulopatie . W alkoholików FFP sugeruje przed potwierdzenia koagulopatią ze względu na przypuszczalne problemy z krzepnięciem krwi.
Dowody potwierdzają odkłada na transfuzje krwi u pacjentów, którzy mają hemoglobiny powyżej 7 do 8 g / dl i umiarkowane krwawienia, w tym u osób z wcześniej istniejącą chorobę wieńcową .
Jeśli INR jest większa niż 1,5 do 1,8 korekta ze świeżo mrożone osocze lub kompleksu protrombiny może zmniejszyć śmiertelność. Dowody ciała lub korzyścią rekombinowanego aktywowanego czynnika VII , w tym w chorobach wątroby i krwawienie z przewodu pokarmowego nie jest ustalona. Masywny protokół transfuzja może być używany, ale brak jest dowodów na tym wskazaniu.
procedury
Przełykowego balon Blakemore używany do zatrzymania krwawienia z przełyku, jeśli inne środki zawiodły
Korzyści w porównaniu z ryzykiem umieszczenia sondy nosowo-żołądkowej u chorych z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego nie są ustalone. Zalecane jest endoskopia w ciągu 24 godzin, oprócz leczenia farmakologicznego. Szereg zabiegów endoskopowych można stosować, w tym: epinefryny iniekcji, podwiązanie pasmową skleroterapii i kleju fibrynowego w zależności od tego, co można znaleźć. Prokinetyki, takie jak erytromycyna przed endocopy zmniejsza ilość krwi w żołądku i tym samym zwiększenia pola widzenia. Zmniejszają również ilość transfuzji krwi wymagane. Wczesne endoskopia szpital i zmniejsza ilość potrzebnego transfuzji krwi. Drugi endoskopia w ciągu jednego dnia jest rutynowo zalecane przez niektórych, ale przez innych tylko w określonych sytuacjach. Inhibitory pompy protonowej, o ile nie zostały uruchomione wcześniej, zaleca się u osób, u których występują objawy wysokiego ryzyka krwawienia. Wysokie i niskie dawki IPP wydają równowartość w tym momencie. Zaleca się również, że osoby z objawami wysokiego ryzyka są trzymane w szpitalu przez co najmniej 72 godzin. Te niskie ryzyko ponownego krwawienia może rozpocząć jedzenia zazwyczaj 24 godziny po chirurgii endoskopowej. Jeżeli inne środki nie są dostępne lub nie, przełyku tamponada balonem może być wykonywane. Chociaż nie jest to tempo się sukcesem do 90%, istnieje kilka potencjalnie istotnych powikłań, w tym aspiracji oraz przełyku perforacji .
Kolonoskopia jest użyteczny w diagnozowaniu i leczeniu dolnej krwawienia z przewodu pokarmowego. Wiele technik może być zastosowany, w tym: wycinek, kauteryzacji i skleroterapii. Preparat do kolonoskopii zajmuje co najmniej sześć godzin, co w tych krwawienia energicznie mogą ograniczyć jego zastosowanie.
Chirurgia, natomiast rzadko stosowany w leczeniu górnych krwawienie z przewodu pokarmowego, jest nadal powszechnie używany do zarządzania niższy GI krwawienia przez wycinanie części jelita, które jest przyczyną problemu. Angiografii embolizacji może być stosowany zarówno dla górnego i dolnego odcinka krwawienia.
Transjugular wewnątrzwątrobowa zespolenie wrotno-manewrowy (TIPS) może być również brane pod uwagę.
Rokowanie
Śmierci u osób z przepuszczaniem OG jest najczęściej z powodu innych chorób (niektóre z nich mogą przyczyniły się do odpowietrzającej, takich jak rak lub marskość wątroby), niż sam krwawienia. Od tych przyjętych do szpitala z powodu krwawienia GI, śmierć występuje u około 7%.
Pomimo leczenia, ponownie krwawienie występuje u około 7-16% chorych z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego. U osób z żylaków przełyku, krwawienie występuje u około 5-15% rocznie, a jeśli mają wykrwawił raz, istnieje większe ryzyko dalszego krwawienia w ciągu sześciu tygodni. Badania i leczenia H.
pylori w przypadku stwierdzenia może uniemożliwić ponowne krwawienia u pacjentów z wrzodami żołądka. Korzyści stosunku ryzyka ponownego uruchomienia krzepnięcie krwi, takich jak aspiryna lub warfaryny i przeciwzapalnych , takich jak NLPZ należy dokładnie rozważyć.
Jeśli aspiryna jest potrzebne do zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym, uzasadnione jest, aby uruchomić go ponownie w ciągu siedmiu dni w połączeniu z PPI dla osób z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego nonvariceal.
Epidemiologia
Pokarmowego krwawienia z górnego odcinka przewodu następuje w 50 do 150 100000 dorosłych rocznie. To jest bardziej powszechne niż dolnej krwawienia z przewodu pokarmowego, to szacuje się, występują w ilości od 20 do 30 na 100000 rocznie. Ryzyko krwawienia jest bardziej powszechne u mężczyzn, i zwiększa się wraz z wiekiem.
Referencje
Linki zewnętrzne
Krwawienie z Dolnego Odcinka Przewodu Pokarmowego
Krwawienie z Dolnego Odcinka Przewodu Pokarmowego (DOPP) stanowi 25% wszystkich przypadków krwawienia z przewodu pokarmowego i może wystąpić w każdym wieku.
Ze względu na dynamikę można podzielić je na krwawienie ostre i przewlekłe.
- ostre krwawienie – trwa krócej niż 3 dni.
- przewlekłe krwawienie- trwa ponad trzy dni.
Ostre krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego częściej występują u ludzi starszych.
Sporadycznie wywołuje zaburzenia hemodynamiczne wymagające przetoczenia krwi. Takie krwawienie zwykle ustępuje samoistnie. Typowe objawy to świeża krew lub krwisty stolec. Czasem takiemu krwawieniu towarzyszy zasłabnięcie.
Najczęstsze przyczyny to:
- uchyłki jelita grubego
- zmiany naczyniowe
- zmiany zapalne jelita grubego
- uszkodzenie jelita po niesteroidowych lekach przeciwzapalnych
- krwawienie po usunięciu polipów jelita grubego
Przewlekłe krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego może występować pod postacią:
- niewielkiej ilości świeżej krwi, skrzepów krwi lub domieszki świeżej krwi w stolcu
- smolistych stolców
- anemii
Najczęściej przewlekłe krwawienie z przewodu pokarmowego jest spowodowane
- patologią naczyniową w jelicie grubym
- uchyłkiem jelita grubego
- rakiem jelita grubego
- polipami jelita grubego
chorobami okolicy odbytniczej (hemoroidy, szczelina odbytu, zapalenie odbytu i odbytnicy, przetoki, uszkodzenia mechaniczne)
W kilku procentach przypadków przyczyna krwawienia z odbytu może znajdować się w górnym odcinku przewodu pokarmowego (przełyk, żołądek, dwunastnica) lub jelicie cienkim.
Rozpoznania krwawienia z przewodu pokarmowego dokonuje się podobnie jak w przypadku innych chorób, na podstawie:
- wywiadu
- badania przedmiotowego (w tym badania palcem przez odbytnicę)
- badań dodatkowych
Najważniejszym badaniem spośród badań dodatkowych pozwalających ustalić przyczynę krwawienia jest kolonoskopia. Jest to badanie endoskopowe, polegające na wprowadzeniu giętkiego wziernika do początkowego odcinka jelita grubego, a w razie potrzeby do końcowego odcinka jelita cienkiego.
Podczas wycofywania aparatu dokonuje się oceny błony śluzowej. Podczas badania można wykonać zabiegi diagnostyczne i lecznicze.
Innym badaniem mającym zastosowanie w diagnostyce krwawień z odbytu to: sporadycznie wykonywana sigmoskopia, anoskopia – służąca do oceny odbytu i końcowego odcinka odbytnicy oraz badania obrazowe – Tomografia Komputerowa czy Rezonans Magnetyczny.
Należy podkreślić, że rektoskopia nie jest badaniem, przy pomocy którego można jednoznacznie określić przyczynę krwawienia z dolnego odcinka z przewodu pokarmowego. Postęp metod diagnostycznych stawia pod znakiem zapytania celowość wykonywania rektoskopii.
Leczenie krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest zależne od lokalizacji przyczyny krwawienia i jego intensywności. Spectrum metod jest bardzo szerokie i przekracza ramy niniejszego artykułu.
Na zakończenie chciałbym podkreślić, że krwawienie z odbytu spowodowane hemoroidami, szczeliną odbytu, przetoką odbytu, polipami, zmianami zapalnymi, uszkodzeniem mechanicznym stanowią 4-10% wszystkich przyczyn krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
dr n. med. Wojciech Czarzasty
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego
Eugeniusz Wróblewski, Andrzej Dąbrowski
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest najczęstszym stanem nagłym w gastroenterologii, w którym – mimo postępów w leczeniu – ryzyko zgonu jest nadal duże.
W przypadku ostrego krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego ogromne znaczenie ma wczesne rozpoznanie i jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Terapia powinna być prowadzona przez wykwalifikowany personel medyczny, w ośrodkach specjalistycznych, wyposażonych w odpowiedni sprzęt.
Szczególnie ważne jest zapobieganie nawrotom krwawienia, co wymaga zrozumienia etiologii, rozpoznania czynników ryzyka nawrotu krwawienia oraz odpowiednich metod leczenia.
Definicja
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego to krwawienie, którego źródło znajduje się w przełyku, żołądku lub dwunastnicy (powyżej więzadła Treitza).
Postacie kliniczne
Ze względu na nasilenie krwawienia wyróżnia się krwawienia:
Krwawienie ostre to krwawienie z jednorazową utratą co najmniej 500 ml krwi. Szybka utrata >500 ml krwi wywołuje zwykle objawy kliniczne: tachykardię, obniżenie ciśnienia tętniczego. Pulsoksymetria może wykazać obniżenie wysycenia hemoglobiny tlenem, a po kilku-kilkunastu godzinach od utraty >500 ml krwi obniża się hematokryt i stężenie hemoglobiny.
Krwawienie przewlekłe to krwawienie z utratą ok. 50 ml krwi dziennie. Nie dochodzi wówczas do zaburzeń hemodynamicznych przejawiających się przyspieszeniem tętna i obniżeniem ciśnienia tętniczego. Utrzymujące się krwawienie przewlekłe po kilku tygodniach lub miesiącach prowadzi do niedokrwistości.
Ze względu na etiologię wyróżnia się krwawienia:
Nawrót ostrego krwawienia definiuje się jako ponowne objawy krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, przebiegające z objawami niestabilności hemodynamicznej (tachykardia, spadek ciśnienia tętniczego) lub spadkiem stężenia hemoglobiny o przynajmniej 2 g/dl w ciągu 24 h. Przyjmuje się, że największe ryzyko nawrotu krwawienia występuje w ciągu 28 dni po pierwotnym incydencie. Krwawienie występujące po tym czasie może pochodzić już z innego źródła.
Epidemiologia
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego stanowi około 80% wszystkich krwawień z przewodu pokarmowego. Zapadalność na nie wynosi 48-160/100 tys./rok i przybiera wysokie wartości w populacjach o niskim statusie socjoekonomicznym. Pomimo po…
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną krwawienia (ok. 40% przypadków) jest wrzód trawienny żołądka lub dwunastnicy (ryc. 1-6).