Gruźlica skóry – przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie

Sortowanie artykułów:

• po nazwie
• po ocenie
• po popularności

• Antybiotyki – kiedy stosować, a kiedy unikać Antybiotyki są to związki chemiczne, które już od prawie stu lat skutecznie ratują życie, hamując rozmnażanie bakterii lub całkowicie je niszcząc. Skuteczność leczenia antybiotykami staje się niestety coraz bardziej zagrożona, gdyż leki te są coraz części Oceniono na 5 z 3 oddanych głosów.
• 
• Diagnostyka gruźlicy Gruźlica jest bardzo niebezpieczną i powszechną chorobą zakaźną . Jej nasilenie w ostatnich latach, spowodowane jest m. innymi wszechobecnym stresem, oraz specyficznym trybem życia. Jest szczególnie groźna dla dzieci i osób starszych. Oceniono na 5 z 2 oddanych głosów.
• Gorączka podczas infekcji Gorączka podczas infekcji. Powszechnie sądzi się, że gorączka jest jednym z nieodłącznych elementów choroby i jako taka powinna być bezwzględnie i natychmiastowo zwalczana. Nie do końca jest to jednak prawdą. Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• 
• Gruźlica skóry – rodzaje i leczenie Gruźlica skóry – rodzaje i leczenie. W zależności od rodzaju gruźlicy skóry, różne są też jej objawy. Zakażenie rozprzestrzenia się za pomocą dróg krwionośnych, limfy, lub przez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Grypa Grypa objawy wysoka gorączka, bardzo duże osłabienie, bóle mięśniowe, bóle głowy i gałek ocznych, światłowstręt, łzawienie suchy kaszel, wodnisty katar, ból gardła Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• HPV, wirus brodawczaka ludzkiego Do zarażenia wirusem HPV dochodzi głównie przez kontakty seksualne (w tym petting oraz seks oralny), niezwykle rzadko, przez kontakt z zakażoną bielizną, czy ręcznikiem. Oceniono na 5 z 5 oddanych głosów.
• Kiła a rzeżączka – podobieństwa i różnice Kiła i rzeżączka są chorobami wstydliwymi – osoby zakażone często próbują ukryć nieprzyjemne dolegliwości, zamiast szybko udać się do dermatologa lub wenerologa Oceniono na 5 z 2 oddanych głosów.
• Koklusz, krztusiec Koklusz, określany również mianem krztuśca, to bakteryjna choroba zakaźna, w przebiegu której występują ciężkie napady kaszlu, co jest cechą charakterystyczną tego schorzenia. W latach 50 ubiegłego wieku krztusiec stanowił istotny problem epidemiologiczny Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Kłykciny kończyste Kłykciny kończyste, nazywane także brodawkami płciowymi, stanowią jedną z najczęściej diagnozowanych chorób wenerycznych w Europie. Pojawiają się w okolicy zewnętrznych narządów płciowych (damskich i męskich) oraz odbytu. Wywołuje je niezwykle niebezpiecz Oceniono na 5 z 2 oddanych głosów.
• Leczenie boreliozy Borelioza – przebieg boreliozy może początkowo być bezobjawowy, nie zawsze powstaje charakterystyczny rumień na skórze, powiększający się z czasem tzw. rumień wędrujący Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek Odmiedniczkowe zapalenie nerek. Dominującym objawem jest nagły i ostry ból w okolicy lędźwiowej, który potrafi promieniować aż do pachwiny. Dodatkowo pojawiają się osłabienie, gorączka, bóle brzucha, nudności, wymioty, ból podczas oddawania moczu, częstom Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Salmonelloza – zakażenie bakterią Salmonelli W ostatnim czasie bardzo wzrosła zachorowalność na salmonellozę. Chorobę wywołuje niebezpieczna bakteria Salmonella. Jej pałeczki po wniknięciu do organizmu zaczynają atakować i niszczyć śluzówkę przewodu pokarmowego i wytwarzać toksyny. Do zatrucia może Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Świńska grypa wirus AH1N1 – objawy, profilaktyka, leczenie Świńska grypa jest to bardzo groźna zakaźna choroba, którą wywołują wirusy grypy typu A, atakujące świnie. Rozprzestrzenianie się wirusa wśród ludzi nastąpiło w wyniku licznych mutacji w materiale genetycznym wirusa. Oceniono na 2,3 z 3 oddanych głosów.
• Układ limfatyczny a odporność Układ limfatyczny odgrywa ważną rolę w odporności organizmu. Pomaga w zwalczaniu wirusów, bakterii i grzybów, które mogą stać się przyczyną infekcji. Możliwe to jest, gdyż drobnoustroje te filtrowane są przez węzły chłonne, stanowiące jeden z elementów te Oceniono na 5 z 3 oddanych głosów.
• Wirus HPV – testy i profilaktyka HPV to wirus przekazywany drogą płciową w dwóch odmianach: niskiego i wysokiego ryzyka. Niestety, nie oszczędza nikogo – infekuje narządy płciowe zarówno kobiet, jak mężczyzn. Wirus HPV ma ponad 100 typów. Odmiany niskiego ryzyka, to takie, które powodują Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.
• Wirus zika ( virus zica ) – objawy Ten niebezpieczny wirus został wyizolowany po raz pierwszy w Ugandzie w 1947roku z krwi małpy (makaka królewskiego), podczas badań prowadzonych w lesie Zika na obszarze występowania komara Aedes africanus. Przenoszą go komary tygrysie, występujące główni Oceniono na 4 z 1 oddanych głosów.
• Zapalenie wątroby typu C – sposób zakażenia, objawy i leczenie Wirus zapalenia wątroby typu C (hepatitis C virus – HCV) wywołuje wirusowe zapalenie wątroby typu C – ciężką, chorobę zakaźną. Namnaża się w wątrobie (ale może przetrwać także w śledzionie, tarczycy, trzustce) wywołując stan zapalny i powoli prowadzi do d Oceniono na 5 z 1 oddanych głosów.

*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.

Gruźlica skóry – czym jest i jakie są rodzaje

Gruźlica skóry to jedna z postaci gruźlicy pozapłucnej. Posiada przewlekły charakter i występuje u osób ze stosunkowo dobrą odpornością swoistą. Gruźlica skóry może występować jako jedyna, ale też może ona towarzyszyć gruźlicy płuc lub innych narządów wewnętrznych.

Gruźlica skóry – rodzaje

Wyróżniamy kilka rodzajów gruźlicy skóry.

1. Gruźlica toczniowa skóry

Gruźlica toczniowa to inaczej toczeń gruźliczy lub wilk. Charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem z licznymi nawrotami. Jest to najczęstsza postać gruźlicy skóry. Występuje głównie w następstwie infekcji drogą kropelkową błony śluzowej nosa, skąd proces szerzy się na skórę twarzy.

Lokalizuje się często na twarzy (nos, policzki, uszy) i kieruje się na obwód, zajmując błony śluzowe jamy ustnej i nosa. Zmiany skórne złożone są z tak zwanych guzków toczniowych (miękkich i żółtobrunatnych). Rozpoczyna się w dzieciństwie i pozostawia po sobie owrzodzenia, a następnie rozległe nierówne blizny.

W ich obrębie proces może ulec wznowieniu, a po latach jako późne powikłanie, może rozwinąć się rak kolczysto-komórkowy skóry.

2. Gruźlica brodawkująca skóry

Gruźlica brodawkująca skóry to jedna z postaci gruźlicy skóry, będąca często następstwem zakażenia prątkiem typu bydlęcego (np. u rolników na stopach). Zdarzają się też przypadki zakażenia w czasie wykonywania sekcji (tak zwany guzek anatomów na palcach).

Brodawkowaty, rogowaciejący wykwit, szerzący się obwodowo (początkowo może przypominać pospolitą brodawkę, od której różni się tylko naciekiem zapalnym u podstawy). Długotrwałe i nasilone zmiany mogą doprowadzić do rozległych zniekształceń.

W sąsiedztwie mogą występować stan zapalny naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych.

3. Gruźlica guzkowo-zgorzelinowa skóry

Gruźlica guzkowo-zgorzelinowa skóry to postać gruźlicy skóry, która cechuje się hiperergią, czyli nadmiernie silną reakcją na tuberkulinę. Posiada liczne, rozsiane na skórze wykwity guzkowe, które ulegają martwicy z wytworzeniem owrzodzeń, przy czym predysponowanym umiejscowieniem są wyprostne powierzchnie kończyn.

4. Gruźlica liszajowata skóry

Gruźlica liszajowata skóry jest następstwem działania toksyn, pochodzących z rozpadłych prątków w ogniskach gruźliczych w narządach wewnętrznych.

Występuje u osób w dobrym stanie ogólnym, czasem po próbie tuberkulinowej lub w toku leczenia przeciwgruźliczego. Jej charakter jest uogólniony.

Posiada symetryczny wysiew skupionych, lecz nie zlewających się ze sobą, drobnych grudek, barwy różowej. Nie daje dolegliwości subiektywnych. Gruźlica ta nie pozostawia blizn.

5. Gruźlica prosówkowa skóry

Gruźlica prosówkowa skóry występuje w wyniku uogólnionego, krwiopochodnego wysiewu prątków gruźlicy do skóry. Charakteryzuje się ciężkim stanem ogólnym organizmu, temperaturą, wielopostaciowymi wykwitami skórnymi (takimi jak grudki, guzki, ulegające rozpadowi, zmiany krwotoczne) rozsianymi na powierzchni całej skóry. Rokowania w przypadku gruźlicy prosówkowej są poważne.

6. Gruźlica rozpływna skóry

Gruźlica rozpływna skóry może wychodzić z samej skóry (rzadko) lub z tkanek głębszych (częściej). Najczęstsze umiejscowienia to okolice podżuchwowe i boczne powierzchnie szyi.

U dzieci czasem pojawia się także nieco powyżej kąta ust, rzadziej w okolicy pachwinowej lub pachowej, niekiedy mostkowej oraz na pośladkach. Początkowo tworzy się w tkance podskórnej guzkowaty naciek, który po pewnym czasie ulega rozmiękaniu i przebiciu.

Wytwarza się jedna lub kilka przetok, z których wydobywa się skąpa wydzielina ropna. Objawem chorobowym często są pozaciągane, mostkowe blizny. Przebieg tego rodzaju gruźlicy jest bardzo przewlekły.

Zobacz również: Olej z czarnuszki na blizny.

7. Gruźlica wrzodziejąca skóry

Nazwą gruźlicy wrzodziejącej skóry określa się trzy postacie kliniczne gruźlicy skóry, w których głównym i pierwotnym objawem jest owrzodzenie.

1. Gruźlica wrzodziejąca pierwotna to tzw. skórny zespół pierwotny, występujący u niemowląt i małych dzieci, które pierwszy raz zetknęły się z gruźlicą. W miejscu wniknięcia zarazka wytwarza się owrzodzenie, a po pewnym czasie powiększeniu ulegają okoliczne węzły chłonne.
2. Gruźlica wrzodziejąca z nadkażenia występuje u osób o wysokiej odporności, które uległy superinfekcji. Owrzodzenie na twardym podłożu naciekowym z powiększeniem okolicznych węzłów chłonnych, przypominać może kiłową zmianę pierwotną.
3. Gruźlica wrzodziejąca z samonadkażenia występuje u osób z ciężką rozpadową gruźlicą narządów wewnętrznych. Zakażenie następuje przez wydobywającą się otworami naturalną wydzielinę obfitującą w prątki gruźlicy. Stąd najczęstsze umiejscowienie owrzodzeń w tej postaci to błona śluzowa jamy ustnej, wargi, ujście cewki moczowej i skóra w otoczeniu odbytu.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …

Zobacz tutaj …

Gruźlica – co to jest, profilaktyka, diagnostyka, przyczyny, objawy i leczenie

Gruźlica – co to jest?

Gruźlica jest chorobą zakaźną wywołaną przez bakterię (Mycobacterium tuberculosis), prątek gruźlicy. Został on wykryty w 1882 roku przez niemieckiego lekarza, Roberta Kocha. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) gruźlica jest jedną z 10 najczęstszych przyczyn zgonów na świecie.

Gruźlica z reguły atakuje płuca, ale może zająć każdy narząd lub kilka z nich na raz. Najczęściej choroba przenosi się drogą kropelkową.

Kaszląc, odkrztuszając, kichając wydalamy z siebie kropelki wydzieliny dolnych dróg oddechowych (plwociny), a bakterie dostają się do organizmu poprzez ich wdychanie lub połknięcie. Plwocina osób chorych zawiera prątki gruźlicy, tzw. prątki Kocha. W takiej postaci choroba jest zaraźliwa dla innych.

Gruźlica może być przenoszona także przez dzikie zwierzęta lub krowy, dlatego istnieje możliwość zarażenia się poprzez wypicie skażonego mleka.

 Chociaż chorują wszyscy, to bardziej zagrożone są osoby z obniżoną odpornością (głównie  spowodowaną: cukrzycą, niedożywieniem, alkoholizmem, nowotworami, zakażeniem wirusami, leczeniem kortykosteroidami i cytostatykami. Bakterie gruźlicy są odporne na działanie antybiotyków, dlatego choroba jest trudna do wyleczenia.

Gruźlica – profilaktyka

Najczęstszym źródłem zakażenia drogą powietrzną jest chory na gruźlicę. Jeden nie leczony prątkujący może w ciągu roku zarazić średnio od 10. do 15. osób. Dlatego niezwykle istotne są działania profilaktyczne, aby przeciwdziałać chorobie społecznej.

Wykazano, że schorzenie jest ściśle związane z warunkami życia (odżywianie, mieszkanie), pracy oraz wypoczynku, ponieważ przyczyną rozwoju choroby jest osłabienie układu odpornościowego. W celu pełnego uchronienia się przed zarażeniem gruźlicą powinno się przeprowadzić leczenie wszystkich chorych.

Bardzo pomocne jest zastosowanie szczepionki przeciwgruźliczej. Państwo dysponuje programami profilaktyki gruźlicy skierowanymi do osób dorosłych.

Badania powinny wykonać szczególnie osoby, które miały bezpośredni kontakt z chorymi lub te, u których stwierdzona została przynajmniej jedna z okoliczności, prowadzących do rozwoju choroby: bezrobocie, niepełnosprawność, obciążenie długotrwałą chorobą, obciążenie problemem alkoholowym i/lub narkomanią, bezdomność.Bardzo trudno doprowadzić do sytuacji, że wszyscy będą uchronieni przed zarażeniem gruźlicą, jednak pomocne jest stosowanie szczepionki przeciwgruźliczej BCG.

Gruźlica – diagnostyka

Gruźlicę rozpoznaje się na podstawie wywiadu lekarskiego oraz zleconych badań.

Należą do nich: badanie radiologiczne, czyli RTG klatki piersiowej w projekcji przednio-tylnej oraz bocznej, badania plwociny w kierunku występowania prątków Kocha (rozmaz plwociny oraz hodowla bakterii na odpowiednio przygotowanej pożywce mikrobiologicznej i późniejsza jej ocena). Pomocne jest również badanie wrażliwości organizmu na tuberkulinę, tzw. próba tuberkulinowa.

Określa ona odpowiedź immunologiczną organizmu na bakterie gruźlicy, jednak nie pozwala na odróżnienie zakażenia prątkiem od aktywnej choroby. Pełna diagnostyka może trwać od 2  do 4 miesięcy. Gruźlica może obejmować różne narządy, wobec tego do badań wysyłane są różne próbki, np. wycinki oskrzeli.

Lekarz powinien być czujny, gdy u pacjenta występują: kaszel utrzymujący się ponad 3 tygodnie, krwioplucie, bóle klatki piersiowej, utrata apetytu i wagi ciała, stany podgorączkowe czy nocne pocenie.    Chory z przedmiotowymi dolegliwościami powinien zostać skierowany najpierw do gabinetu RTG, a w przypadku wykrycia zmian chorobowych do poradni gruźlicy i chorób płuc.

Gruźlica – rodzaje

Możemy rozróżnić gruźlicę pierwotną, która rozwija się zaraz po zakażeniu.

Charakteryzuje się ona najczęściej powstaniem zespołu pierwotnego – jednoczesnego pojawienia się zmian w płucach oraz w węzłach chłonnych śródpiersia – widoczne na zdjęciu RTG klatki piersiowej lub wysiękowego zapalenia opłucnej Rzadziej  dochodzi do uogólnionego rozsiewu prątków, które wraz z krwią docierają do wszystkich organów, powodując rozwój tzw. gruźlicy prosówkowej i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Gruźlica popierwotna może ujawnić się nawet po wielu latach od zakażenia, jako reinfekcja endogenna, często ogranicza się tylko do płuc, a w jej wyniku powstają nacieki, jamy i włóknienie.

Gruźlica może rozwinąć się w formie płucnej (najczęściej), ale też pozapłucnej (W Polsce to ok. 5 procent chorych). Poza płucami choroba może zająć: opłucną, węzły chłonne (głównie w okolicy szyi i nad obojczykami), układ moczowy (głównie nerki), kości i stawy (złamania kompresyjne), osierdzie (utrata masy ciała i bóle za mostkiem), opony mózgowo-rdzeniowe.

Gruźlica – przyczyny

Gruźlicę powoduje bakteria zwana Mycobacterium tuberculosis. Opisano wiele jej szczepów, a niektóre z nich stały się oporne na lekarstwa (antybiotyki, zasady i kwasy).

Zagrożeniem dla otoczenia jest osoba prątkująca, wydychająca bakterie wraz z powietrzem (kichanie, kaszel oraz mówienie). Inną przyczyną infekcji może być pochodzące od chorych krów mleko.Bardzo istotny jest fakt, że samo zakażenie bakteriami nie musi oznaczać choroby.

Rozwija się ona tylko u niewielkiej części pacjentów, ale ryzyko utrzymuje się w takiej sytuacji do końca życia.

Gruźlica – objawy

U części osób, szczególnie w początkowym okresie, gruźlica przebiega bezobjawowo. Wówczas chorobę można wykryć jedynie w badaniu RTG. Osoby z dobrze funkcjonującym układem odpornościowym mogą nie doświadczyć symptomów gruźlicy, nawet jeśli są zakażone. Jest to tzw.

utajone lub nieaktywne zakażenie gruźlicą. Według danych WHO aż jedna trzecia  populacji świata  jest zakażona prątkiem gruźlicy. Nie jest ona zaraźliwa, ale z czasem i w dogodnych warunkach może się aktywować i rozwinąć w pełnoobjawową gruźlicę.

 Do najczęstszych wczesnych objawów gruźlicy płuc należą:

• uciążliwy i przewlekły kaszel z wykrztuszaniem ropnej lub śluzowej wydzieliny, utrzymujący się co najmniej trzy tygodnie;
• nawracające stany podgorączkowe;
• nocne poty;
• osłabienie i łatwe męczenie się;
• brak apetytu i utrata masy ciała.
• W przypadku nieleczenia gruźlicy pojawiają się:
• krwioplucie;
• bóle klatki piersiowej;
• duszności.

Ostre postacie gruźlicy płuc przebiegają ciężko, z wysoką gorączką i silną dusznością, dlatego wymagają natychmiastowej hospitalizacji. Obserwując którykolwiek z tych objawów u siebie lub swoich bliskich, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu po poradę.

Gruźlica – leczenie

Obecnie gruźlica w większości przypadków jest możliwa do wyleczenia.

Najważniejszym warunkiem pełnego powrotu do zdrowia jest wczesne wykrycie zachorowania Symptomy gruźlicy (kaszel, gorączką, nocne poty, utrata wagi) mogą być przez wiele miesięcy na tyle niewielkie i niezbyt dokuczliwe w odczuciu chorego, że może on zaniedbać zgłoszenia się do lekarza na początku choroby.

Opóźnienie wdrożenia leczenia powoduje nie tylko powstanie nieodwracalnych zmian w płucach lecz również prowadzi do zakażania innych osób.Początkowo lekarz przeprowadzi badania laboratoryjne, radiologiczne, mikrobiologiczne oraz ewentualnie histopatologiczne. W ich wyniku można określić rodzaj schorzenia.

Leczenie gruźlicy sprowadza się przede wszystkim do farmakoterapii, czyli stosowania jednoczasowego kilku leków przeciwgruźliczych przez odpowiednio długi czas – najczęściej ok. 6 miesięcy. Podstawowym zadaniem jest zwalczenie prątków wywołujących chorobę, co pozwala uniknąć lekooporności.

Następnie kurację kieruje się przeciwko prątkom, które wolno się dzielą i tym, które są uśpione. Dodatkowo wykorzystuje się leki przeciwzapalne. Po zakończonym procesie przeprowadza się testy na obecność bakterii. Terapię uznaje się za zakończoną przy wyniku ujemnym, jeśli jest on dodatki, leczenie jest kontynuowane.

Nieodzownym elementem leczenia jest odpowiednia zrównoważona dieta bogata w warzywa, owoce, produkty wysokobiałkowe oraz ziarna zbóż. Pacjent musi podnieść swoją odporność, dlatego ważne są posiłki zawierające witaminy A i C oraz cynk i selen. Wskazane jest przebywanie na świeżym powietrzu i słońcu, gdyż wpływa na obumieranie prątków (nie lubią światła).

Najczęstsze postacie gruźlicy skóry – objawy i leczenie

Gruźlica jest przewlekłą chorobą wywoływaną przez bakterię: prątek gruźlicy, rzadziej prątek bydlęcy. Choroba ta dotyczy nie tylko płuc, ale też innych narządów i tkanek, w tym także skóry.

Gruźlica skóry często pojawia się u osób, które chorowały wcześniej na gruźlicę innych narządów. Możliwe jest też zarażenie się nią przez kontakt z osobą chorą.

Najczęstszymi postaciami gruźlicy skóry są: gruźlica toczniowa, gruźlica rozpływna i gruźlica brodawkująca.

Jak dochodzi do zarażenia się gruźlicą skóry?

Gruźlica skóry najczęściej pojawia się u osób, które chorowały na inne rodzaje gruźlicy (np. gruźlicę płuc) i rozwinęła się u nich odporność przeciwgruźlicza.

Prątek gruźlicy z narządów wewnętrznych przedostaje się wtedy do skóry przez naczynia krwionośne i limfatyczne. Zarazić można się także przez kontakt z osobą chorą, najczęściej drogą kropelkową.

Zmiany gruźlicze na skórze (ropienie, wypryski) mogą również pojawić się po szczepieniu przeciwko gruźlicy, w pobliżu miejsca podania szczepionki. Zdarza się to jednak bardzo rzadko.

Czym jest gruźlica toczniowa i jakie są jej objawy?

Gruźlica toczniowa (tuberculosis luposa) to najczęstsza postać gruźlicy skóry, która często towarzyszy gruźlicy płuc. Ma ona przebieg przewlekły i występuje u osób z wysoką odpornością przeciwgruźliczą. Dwa razy częściej zapadają na nią kobiety.

Zmiany na skórze są najczęściej zlokalizowane na twarzy i w jej okolicach. Żółtobrązowe lub czerwonobrązowe guzki toczniowe zlewają się, tworząc większe ogniska. W obrębie blizn często powstają nowe guzki.

Objawy tej choroby mogą przypominać objawy innych chorób skóry: tocznia rumieniowatego, sarkoidozy, nowotworu skóry. O zdiagnozowaniu gruźlicy toczniowej decydują wyniki badań bakteriologicznych i histopatologicznych skóry.

Czym jest gruźlica rozpływna i jakie są jej objawy?

Gruźlica rozpływna (tuberculosis colliquativa) najczęściej rozwija się wskutek zakażenia przechodzącego z tkanek głębszych, najczęściej z kości i węzłów chłonnych.

Zmiany chorobowe zazwyczaj są umiejscowione na szyi, a także w okolicy żuchwy, obojczyka i mostka. Charakterystyczne dla tego rodzaju gruźlicy skóry są guzki, które powstają w tkance podskórnej.

Guzki te rozmiękają i przebijają się na zewnątrz, gdzie tworzą przetoki i owrzodzenia z wydzieliną ropną.

Objawy gruźlicy rozpływnej są podobne do objawów ropni zwykłych i promienicy. Decydujące dla diagnozy są wyniki badań bakteriologicznych skóry.

Czym jest gruźlica brodawkująca i jakie są jej objawy?

Gruźlica brodawkująca (tuberculosis verrucosa) bywa następstwem zakażenia prątkiem bydlęcym. Narażeni są na nią weterynarze i patolodzy, dokonujący sekcji zwierząt.

Objawem gruźlicy brodawkującej są brodawki występujące na rękach i czasem na stopach.

Przypominają one brodawki wirusowe, dlatego decydujące dla diagnozy jest badanie histopatologiczne skóry, które wykluczy obecność wirusa HPV.

Jak leczy się gruźlicę skóry?

Podstawą skutecznego leczenia gruźlicy skóry jest wczesne rozpoznanie choroby. Gruźlicę skóry leczy się podobnie jak gruźlice innych narządów, za pomocą 3-4 skojarzonych leków przeciwprątkowych. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) leczenie gruźlicy powinno przebiegać dwufazowo.

W pierwszej fazie podaje się 4 leki (izoniazyd, ryfampicynę, pirazynamid i etambutol) przez 2 miesiące, a następnie, w drugiej fazie, 2 leki (izoniazyd i ryfampicynę) przez 4 miesiące.

Ponieważ prątki mogą uodparniać się na stosowane leki, terapii nie można przerywać, a leki trzeba zażywać regularnie, zgodnie z zaleceniami lekarza.