Języczek podniebienny – co to jest, funkcje, choroby i leczenie

Obrzęk języczka w gardle może to wskazywać na poważną chorobę. Języczek jest najważniejszym elementem podniebienia miękkiego, składa się z komórek mięśni gładkich i wielu naczyń krwionośnych.

W stanie normalnym posiada on bardzo mały rozmiar, a osoba go nawet nie czuje.

Organ wykonuje wiele ważnych funkcji w obszarze nosogardzieli, dlatego w przypadku dysfunkcji można napotkać niebezpieczne choroby, które stanowią zagrożenie dla życia.

Istota patologii – obrzęk języczka w gardle

Języczek w gardle bierze udział w wielu funkcjach:

Kliknij ‘Polub tę stronę’, a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami.

Kliknij ‘Polub tę stronę’, a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami.

• Oddziela przewody pokarmowe
• Rozprowadza i kieruje przepływem powietrza
• Aktywuje odruch wymiotny, jeśli to konieczne
• Zmniejsza ryzyko infekcji przez gardło
• Chroni gardło przed przenikaniem zimnego powietrza
• Bierze udział w mówieniu.

Jeśli języczek podniebienny (gardłowy) powiększa się i staje się zaogniony, u chorego rozwija się zapalenie gardła i obrzęk języczka.

Choroba postępuje szybko, od pierwszych dni dana osoba odczuwa ból i dyskomfort. Choroba wiąże się z naruszeniem większości funkcji języka, co może powodować bardzo poważne komplikacje.

Dlatego lekarze ostrzegają, że przy pierwszych oznakach obrzęku należy natychmiast udać się do laryngologa.

Obrzęk języczka w gardle – objawy

Jeśli dana osoba ma stan zapalny, a na miękkim podniebieniu nastąpił obrzęk języczka, oznaki tego naruszenia będą tak wyraźne, że nie można ich pomylić z czymś innym. Niezależnie od przyczyn, które spowodowały obrzęk języczka w gardle, najczęstsze objawy to:

• Ból podczas połykania.
• Wrażenie obecności ciał obcych w gardle, które może wskazywać na wzrost objawów.
• Nudności i skłonność do wymiotów.
• Trudności z oddychaniem.
• Zaburzenia mowy, pojawienie się chrypki.
• Zwiększone wydzielanie śliny.

Jeśli obrzęk spowodowany jest przez alergie, chorobie mogą towarzyszyć takie zaburzenia:

• Kaszel
• Silne kichanie
• Wysypka na ustach
• Łzawiące oczy
• Stałe zapalenie gardła.

Jeśli obrzęk języczka w gardle jest konsekwencją choroby zakaźnej, osoba będzie cierpieć z powodu takich objawów:

• Nadmierna suchość śluzówki gardła
• Katar
• Ból podczas połykania
• Dreszcze lub gorączka
• Ropne naloty na języku
• Ogólne osłabienie.

Eksperci ostrzegają, że jeśli języczek w gardle jest opuchnięty i zwiększa się rozmiar, choroba powinna być szybko leczona.

Aby znaleźć odpowiednie leczenie, konieczne jest określenie przyczyn patologii, może to zrobić tylko laryngolog.

Główne metody leczenia obrzęku języczka w gardle

Jeśli chory skarży się, że jego języczek jest obrzęknięty w gardle, laryngolog przeprowadzi nie tylko badania fizykalne i wywiad, ale także będzie w stanie zaplanować ogólne badanie krwi i bakteryjną hodowlę wymazu z gardła. W rzadkich przypadkach wymagane jest badanie histologiczne tkanek. Dopiero, gdy laryngolog zidentyfikuje ogólny obraz kliniczny i przyczyny odstępstwa, zrozumie, jak leczyć danej osoby.

Obrzęk języczka w gardle – przyczyny alergiczne

Jeśli języczek w gardle puchnie z powodu objawów alergicznych, zwykle przepisywane są leki przeciwhistaminowe. Przepisywane są kortykosteroidy – leki, które są zalecane, jako pierwsza pomoc w alergiach, aby zapobiec powikłaniom. Jeśli po zażyciu tych leków. Stan nie ulega poprawie, jedynym wyjściem jest wykonanie zabiegu chirurgicznego.

Można przyspieszyć proces odzyskiwania zdrowia za pomocą tradycyjnych metod medycznych. Chory musi płukać gardło kilka razy dziennie. Pomocne mogą być: zioła lecznicze takie jak malina, ziele dziurawca zwyczajnego.

Warto przygotować wywar z czosnku: 100 g obranego czosnku zalewa się 100 ml gorącej wody i pozostawia do zaparzenia na pięć godzin. Laryngolodzy ostrzegają, że jeśli język znajdujący się w gardle, stale puchnie z powodu alergii, konieczne jest zidentyfikowanie jego głównego źródła.

W przeciwnym razie choroba może nawracać z pewną częstotliwością i znacząco komplikować życie danej osoby.

Obrzęk języczka w gardle – mikroby chorobotwórcze

Jeśli narząd jest spuchnięty, a przyjmowanie leków przeciwhistaminowych nie przynosi ulgi, najprawdopodobniej choroba jest spowodowana kontaktem z infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi.

Jeśli choroba ma pochodzenie wirusowe, potrzebne są leki przeciwwirusowe, ale gdy patogenne drobnoustroje wywołują chorobę, wymagane będą antybiotyki. Często, gdy przepisywane jest leki na obrzęk języczka w gardle, konieczne jest przyjmowanie różnych aerozoli przeciwzapalnych, które zwalczają patogeny zapalne i zmniejszają bolesne odczucia.

Gdy problem powstaje na skutek obrażeń, na przykład oparzeń. Języczek puchnie po wystawieniu na działanie wysokich temperatur, w tej sytuacji można uniknąć profesjonalnego leczenia.

Eksperci zapewniają, że środki ludowe pomogą osiągnąć znaczącą poprawę. Chory będzie musiał regularnie płukać gardło naparem z rumianku lub szałwii.

Po 3-4 dniach takiej terapii tkanka narządu zacznie się regenerować i przybierać naturalną wielkość.

Obrzęk języczka w gardle – nadużycie używek

Nadmierne spożywanie alkoholu i palenie papierosów  może również powodować obrzęk języka w gardle. Lekarze zalecają spożywanie jak największej ilości ciepłego płynu. Jeśli nerki i układ moczowy działają w trybie przyspieszonym, ciało będzie szybciej oczyszczane z toksyn. Jeśli osoba pije mało płynów, zatrucie może trwać kilka dni.

Przyspieszenie procesu zdrowienia spowoduje również:

• Prawidłowe odżywianie
• Prawidłowa higiena jamy ustnej
• Całkowite odrzucenie alkoholu i palenia.

Plastyka podniebienia miękkiego i języczka

Zabieg wykonujemy ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym lub z hospitalizacją 1 dniową – w znieczuleniu ogólnym. Czas zabiegu: 30-50 minut. Metoda znieczulenia ustalana jest przez lekarza w porozumieniu z pacjentem i zależna jest od warunków anatomicznych pacjenta. Dobra współpraca chorego podczas badania (stopień nasilenia odruchów) jest warunkiem podstawowym do kwalifikacji.

Plastyka podniebienia miękkiego i języczka metodą koblacji

Przerost tkanek podniebienia miękkiego, długi języczek.

Takie warunki anatomiczne sprzyjają zapadaniu się struktur podniebienia podczas snu i doprowadzają do przymknięcia cieśni gardzieli, co utrudnia oddychanie i zaburza przepływ powietrza podczas snu, wprowadza tkanki podniebieniaw drgania i daje odgłos chrapania oraz powoduje bezdechy senne.

• czy podczas łykania pokarmów i/lub płynów następuje cofanie się treści pokarmowych z gardła do nosa
• czy jest uczulony na leki, zwłaszcza na leki znieczulające (np. zła tolerancja leku znieczulającego, swędzenie skóry, wysypka, obrzęki, duszność, itp. po zastosowaniu znieczulenia np. podczas wizyty u dentysty)
• kobiety – czy aktualnie mają krwawienie miesięczne (lub termin miesiączki pokrywa się z wyznaczonym terminem zabiegu)
• kobiety – czy podejrzewają, iż są w ciąży, bądź w ostatnim czasie nie pojawiło się u nich krwawienie miesięczne w spodziewanym terminie
• czy wykryto u pacjenta zaburzenia krzepnięcia krwi, lub wcześniej zdarzały się trudne do zatrzymania krwawienia lub krwotoki
• czy przyjmuje leki zwiększające ryzyko krwawienia (np. Acard, Polocard, Warfin, Acenokumarol, itp.).
• czy był szczepiony przeciwko WZW typu B lub kiedyś chorował na żółtaczkę, a także że choruje/chorował na inne choroby zakaźne przenoszone drogą krwi (HIV, HCV, itp.)
• czy w ciągu ostatnich 2-5 dni przebył infekcję np. górnych dróg oddechowych, (przeziębienie, angina, grypa), i/lub miał/ma opryszczkę.

Zabieg wykonuje się w pozycji siedzącej – gdy wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, a w pozycji leżącej gdy operację przeprowadza się w narkozie (znieczuleniu ogólnym).

Podniebienie miękkie znieczulane jest miejscowo przez lekarza poprzez wprowadzenie środka znieczulającego w aerozolu do gardła przez jamę ustną, często konieczne jest dodatkowo podanie środka znieczulającego igłą i strzykawką do tkanek podniebienia.

Podczas znieczulenia ogólnego zakładany jest tzw. szczękorozwieracz – narzędzie rozwierające szczęki chorego, pozwalające na dobry wgląd w pole operacyjne, gdy chory jest w trakcie narkozy.

Lekarz operujący wykonuje dwa pionowe symetryczne nacięcia podniebienia miękkiego (łuków podniebiennych) przy języczku, a następnie skraca języczek poprzez odcięcie jego dystalnej części (końca). Dzięki temu dochodzi do zmniejszenia języczka, jak również niewielkiego skrócenia podniebienia miękkiego.

Jednoczasowo zabieg poszerza się o radiochirurgię podniebienia w celu dodatkowego jego usztywnienia. W efekcie, prowadzi to do poszerzenia przestrzeni gardła (tzw. cieśni gardzieli) oraz usztywnienia podniebienia miękkiego.

Zwiększenia to przestrzeń w gardle, co polepsza warunki oddychania podczas snu, niweluje chrapanie i zmniejsza częstość epizodów bezdechu sennego.

 Gdy zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym:

• Pacjent oczekuje w poczekalni około 1 – 1,5 godziny od zabiegu, celem obserwacji i po ponownej kontroli lekarskiej może udać się do domu.
• Wskazana jest wizyta kontrolna w następnym dniu po zabiegu operacyjnym
• W tym samym dniu po zabiegu wskazane jest bezwzględnie odpoczynek i oszczędzający tryb życia

Gdy w zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym:

• Hospitalizacja 1 dniowa w oddziale szpitalnym po zabiegu operacyjnym
• Bezwzględnie przeciwwskazane jest spożywanie pokarmów w dniu po zabiegu operacyjnym, a co najmniej przez 5-7 dni po zabiegu należy stosować dietę papkowatą.
• Pełny okres gojenia trwa do 2 miesięcy
• W okresie 7-14 dni po zabiegu może pojawić się uczucie dyskomfortu w gardle, bólu podczas połykania, a także nasilić się stopień chrapania. Związane jest to z wstępnym okresem gojenia i mogącym wystąpić po operacji odczynowym obrzękiem tkanek podniebienia.
• U chorych dolegliwości bólowe mogą ulec zmniejszeniu lub zostać zniwelowane poprzez stosowanie dostępnych powszechnie leków przeciwbólowych (paracetamol, ibuprofen, ketoprofen, itp.) lub gdy konieczne poprzez zażywanie leków na receptę, przepisanych przez lekarza.

• Plastyka podniebienia miękkiego i języczka
• 4000 zł
• wizyta kwalifikacyjna przed zabiegiem
• zabieg plastyki podniebienia miękkiego przy użyciu koblatora
• znieczulenie ogólne
• 24-o godzinny pobyt w sali pozabiegowej
• wizyta kontrolna po zabiegu
• umów się na wizytę

Zabiegi plastyki podniebienia i języczka w Swiss Medicus przeprowadzane są przez lekarza Marcina Kubiaka, który legitymuje się certyfikatem poświadczającym jego umiejętności w dziedzinie koblacji.

lek. med. Marcin Kubiak certyfikat koblator

Plastykę podniebienia miękkiego metodą koblacji w Centrum Medycznym Swiss Medicus możecie Państwo rozłożyć na niewielkie, dogodne miesięczne raty w systemie przygotowanym specjalnie dla branży medycznej – MEDIRATY! Zachęcamy do skorzystania z kalkulatora poniżej i kontaktu z nami. Nasz personel z chęcią odpowie na wszystkie nurtujące Państwa pytania.

Co warto wiedzieć

CO WARTO WIEDZIEĆ O NOWOTWORACH GŁOWY I SZYI I ICH PROFILAKTYCE

NOWOTWORY REGIONU GŁOWY I SZYI stanowią obecnie istot­ny problem kliniczny i społeczny, ponieważ dotyczą wielu ważnych okolic anatomicznych, jak: krtań, gardło, język, wargi czy nos, wpływając bezpośrednio na najważniejsze funkcje życiowe człowieka – połykanie, oddychanie oraz mowę. Do nowotworów regionu głowy i szyi nie zalicza się nowo­tworów mózgu czy oka.

Umiejscowienie Nowotworów Głowy I Szyi

KILKA FAKTÓW:

• Nowotwory głowy i szyi stanowią 5% wszystkich zachorowań na raka.
• Rocznie nowotwór regionu głowy i szyi rozpoznaje się u 11 tys. osób.
• 60% przypadków diagnozowana jest w 3 lub 4 stadium zaawansowania.
• Podjęcie skutecznej terapii zależy od wczesnego wykrycia nowotworu.

W pierwszym stadium choroby, szanse na wyleczenie sięgają 95%.

JAKIE CZYNNIKI ZWIĘKSZAJĄ  RYZYKO ZACHOROWANIA?

KIEDY ZGŁOSIĆ SIĘ DO LEKARZA? JAKICH OBJAWÓW NIE NALEŻY LEKCEWAŻYĆ?

Objawy nowotworów głowy i szyi różnią się w zależności od umiejsco­wienia ogniska pierwotnego nowotworu.

Wcze­sne objawy nowotworu często są podobne do typowych i pospolitych objawów infekcji górnych dróg oddechowych, alergii czy refluksu żołądkowo-przeły­kowego. Należą do nich:

• ból gardła
• przewlekła chrypa
• guz na szyi
• pieczenie, ból języka
• niegojące się owrzodzenia jamy ustnej
• czerwo­ne lub białe naloty w jamie ustnej
• ból i/lub trudności w przełykaniu
• jednostronny krwawy wyciek z nosa lub niedrożność nosa
• możliwe zaburzenia wzroku, smaku, węchu oraz słuchu.

• PAMIĘTAJ!
• Jeśli masz 1 z powyższych objawów trwający przez 3 tygodnie i nie ustępu­jący po typowym leczeniu  koniecznie udaj się do specjalisty laryngologa, stomatologa czy chirurga szczękowo-twarzowego !
• Do późnych objawów związanych z rozwojem nowotworu w zależności od lokalizacji ogniska pierwotnego należą:

• narastające zaburzenia połykania,
• silne bóle gardła promieniujące do ucha, często najsilniejsze w godzinach nocnych,
• dusz­ność pojawiająca się początkowo przy większym wysiłku, a następnie nawet w spoczynku,
• krwawienia z jamy ustnej, gardła czy nosa,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• zaburzenia mowy,
• utrata masy ciała,
• powiększający się guz na szyi czy szczękościsk.

1. JAKIE BADANIE NALEŻY WYKONAĆ JAKO PIERWSZE ABY WYKLUCZYĆ LUB POTWIERDZIĆ NOWOTWÓR?
2. Badanie laryngologiczne
3. Badanie lekarskie pozwalające ocenić stan uszu, nosa, jamy ustnej, gardła i krtani.
4. Badanie fiberoskopowe

Fiberoskop to urządzenie w postaci cienkiego, elastycznego przewodu z kamerą i źródłem światła. Pozwala ono na obejrzenie i ewentualne pobranie wycinków  do badania histopatologicznego z miejsc niedostępnych w standardowym badaniu laryngologicznym. Badanie trwa kilka minut i jest bezbolesne.

• JAKIE SĄ MOŻLIWOŚCI LECZENIA NOWOTWORÓW GLOWY I SZYI?
• Plan leczenia ustalany jest indywidualnie dla każdego pacjenta przez wielodyscyplinarny zespół lekarzy spe­cjalistów na podstawie precyzyjnego rozpoznania typu nowo­tworu, jego lokalizacji i zaawansowania z uwzględnie­niem stanu ogólnego pacjenta oraz chorób współist­niejących.
• PAMIĘTAJ!
• Nawet jeśli lekarze mają do dyspozycji najlepsze do­stępne metody  leczenia chirurgicznego, nowoczesne techniki radioterapii czy chemioterapii, późna diagno­za sprawia, że jego wyniki są dalekie od optymalnych.
• RAK KRTANI

Rak krtani jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych w grupie nowotworów głowy i szyi. W Polsce roczne zachorowania szacuje się na około 2500 przypadków. Zdecydowanie częściej chorują mężczyźni (8 razy czę­ściej niż kobiety), a szczyt zachorowań przypada po­między 55 a 65 rokiem życia.

Głównymi czynnikami ryzyka jest palenie papierosów (choroba u osób niepalących rozpoznawana jest incydentalnie), nadużywanie alko­holu, narażenie na wyziewy chemiczne (azbest, związ­ki chromu, niklu, metale ciężkie), zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (zwłaszcza typ HPV-16), choroba refluksowa oraz niedożywienie z niedoborami witaminy A i C oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Często cho­roba rozwija się na podłożu występujących wcześniej stanów przedrakowych – leukoplakii, przewlekłego zapalenia krtani z pogrubieniem warstwy rogowej naskórka czy brodawczaków.

Krtań dzielimy na część nadgłośniową (chroniącą drogi oddechowe przed aspiracją treści pokarmowej przy połykaniu), głośnię (tworzących głos fałdów głosowych), oraz okolicę podgłośniową (połączenie krtani z tchawicą). Ze względu na różną funkcję tych okolic krtani objawy szczególnie wcze­sne nowotworów będą inne.

W przypadku raka głośni (fałdów głosowych) pierwszym objawem jest stała, okresowo nasilająca się chrypa, w późniejszym okresie pojawia się duszność spowodowana upośledze­niem drożności krtani.

W nowotworach nadgłośniowej części krtani pierwszym objawem są zaburzenia połykania: uczucie zawadzania przy połykaniu, uczu­cie ciała obcego w gardle dolnym, pobolewanie przy połykaniu czy krztuszenie się. Dopiero później może pojawić się chrypa czy duszność, co świadczy o zaawansowaniu nowotworu.

1. Ze względu na brak specyficznej funkcji podgłośniowej części krtani pierwszym objawem nowotworu w tej okolicy może być krwioplucie lub dopiero duszność spowo­dowana dużą masą nowotworu.
2. Ze względu na kluczową rolę jaką krtań pełni w najważniejszych dla człowieka funkcjach, jak: oddychanie, połykanie i mowa, wcze­sne rozpoznanie nowotworu jest bardzo ważne!
3. RAK JAMY USTNEJ I USTNEJ CZĘŚCI GARDŁA

Często łączy się te dwie sąsiadujące ze sobą lokalizacje anatomiczne – jamę ust­ną oraz ustną część gardła (gardło środkowe) – z uwagi na fakt, iż nowotwory tu rozwijające się, często nacie­kają obie te okolice równocześnie. W zaawansowanych stadiach trudno jest precyzyjnie określić miejsce powstania nowotworu. Ta grupa nowotworów jest dru­gą pod względem liczby nowych przypadków rejestro­wanych rocznie w Polsce.

Nie jest to jednorodna grupa nowotworów – wyróżniamy tu bardzo złośliwe i wymagające bardzo agresywnego leczenia raki języ­ka czy dna jamy ustnej, jak i rokujące znacznie lepiej raki migdałków podniebiennych zależne od infekcji HPV u osób niepalących. Objawy zależne są od lokalizacji zmiany.

Metody leczenia w tej grupie chorób są także nieco odmienne, gdyż w nowotworach jamy ustnej w pierwszym etapie zalecane jest zwykle leczenie operacyjne natomiast w zaawan­sowanych rakach gardła środkowego terapię rozpoczyna się na ogół od radio- lub radio-chemioterapii.  

INNE NOWOTWORY REGIONU GŁOWY I SZYI

Spośród innych lokalizacji nowotworów złośliwych wy­stępujących w tej okolicy najczęstszy jest rak wargi. No­wotwór ten rokuje stosunkowo najlepiej ze wszystkich nowotworów złośliwych głowy i szyi – rośnie przeważnie powoli. 90% z nich rozwija się na wardze dolnej, gdyż głównym czynnikiem sprawczym jest promieniowanie słoneczne.

Spośród rzadko występujących nowotworów należy wy­mienić nowotwory jamy nosowej, zatok przynosowych czy nosogardła.

W etiologii tych nowotworów wyróż­niamy oprócz dymu tytoniowego i wyziewów chemicznych, wirusa brodawczaka płaskonabłonkowego (HPV) oraz wi­rusa Epsteina-Barr (EBV) powodującego mononukleozę zakaźną.

Objawy początkowo mogą być bardzo dyskret­ne: jednostronne podkrwawianie z nosa, jednostronny katar, zaburzenia węchu czy jednostronne zapalenie ucha środkowego z wysiękiem w jamie bębenkowej i niedosłuchem.

Bóle szczęki, zębów, ucha, oka, głęboko zlokalizo­wany ból głowy czy zniesienie czucia w obrębie części skóry twarzy przeważnie świadczy o zaawansowaniu procesu nowotworowego. Pierwszym objawem zaobser­wowanym przez pacjenta może być podwójne widzenie, jako efekt wnikania nowotworu do oczodołu.

Nowotwory dużych gruczołów ślinowych to w więk­szości gruczolaki wielopostaciowe (histopatologicznie nowotwory łagodne), których wieloletni, powolny wzrost zwiększa ryzyko ich zezłośliwienia.

W przypad­ku guzów ślinianki przyusznej ważnym argumentem dla wczesnego leczenia operacyjnego jest ograniczenie ryzyka uszko­dzenia nerwu twarzowego, który to rozgałęziając się na drobne gałęzie w obrębie tej ślinianki znacznie komplikuje każdą interwencję w tej lokalizacji.

Języczek podniebienny i jego funkcje | Szczoteczka elektryczna

Języczek podniebienny pełni szereg ważnych funkcji w naszej jamie ustnej. To on stanowi jedną z ważniejszych barier dla bakterii, za jego sprawą jesteśmy w stanie wyraźnie wymawiać głoski i utrzymywać w obrębie błon śluzowych odpowiednio wilgotne środowisko. Niestety, zdarza się czasem, że języczek jest powiększony, zaczerwieniony bądź zwyczajnie boli. Co zrobić w takim wypadku? Czym charakteryzuje się języczek podniebienny i jakie jeszcze pełni funkcje?

Języczek podniebienny przez wielu błędnie bywa nazywany „gardłowym”; wszystko z uwagi na jego lokalizację. Języczek ma formę stożkowego wyrostka i stanowi część podniebienia znajdującą się bowiem najbliżej gardła. Po łacinie określa się go terminem „uvula”.

Czym jest języczek podniebienny?

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, czym tak naprawdę jest języczek podniebienny i jakie spełnia funkcje. Niektórzy błędnie utożsamiają go z migdałkami, inni sądzą, że jest nam kompletnie nieprzydatny. Tymczasem języczek podniebienny to bardzo ważny narząd, który w codziennym życiu jest wręcz niezbędny.

Jeśli dostalibyśmy zadanie wskazania dokładnej lokalizacji języczka podniebiennego, należałoby powiedzieć, że znajduje się on dokładnie po środku jamy ustnej, pomiędzy fałdami błony śluzowej o kształcie łuków.

Część podniebienia miękkiego wraz z języczkiem podniebiennym jest ruchoma, co oznacza, że zmienia położenie w zależności od wykonywanej przez nas czynności – gdy jemy języczek jest ustawiony poziomo, a w stanie spoczynku pionowo.

Zdrowy, nienaruszony języczek podniebienny powinien mieć różowe zabarwienie i stożkowatą, niewielką formę. Na jego budowę składają się tkanka łączna i mięśniowa, które razem tworzą tak zwany mięsień języczka, odpowiedzialny za unoszenie się i skracanie podniebienia miękkiego.

Jakie funkcje pełni języczek podniebienny?

Pomimo swoich niewielkich rozmiarów i niepozornego wyglądu, języczek podniebienny – jak już podkreślono wcześniej – jest bardzo ważnym narządem dla naszego codziennego funkcjonowania. Wśród zadań, jakie wypełnia, możemy wyróżnić:

• dbanie o to, by pożywienie trafiało do przełyku i przewodu pokarmowego, a nie jamy nosowej. W trakcie jedzenia języczek unosi się wraz z podniebieniem, co skutecznie blokuje dostęp do niepożądanych obszarów;
• zapewnianie możliwości swobodnego oddychania;
• zapobieganie chrapaniu i bezdechowi sennemu;
• utrzymywanie odpowiedniej wilgoci w obrębie jamy ustnej i gardła za sprawą dużej produkcji śliny;
• umożliwianie właściwego artykułowania słów;
• chronienie przed wirusami.

Choroby związane z języczkiem podniebiennym

Ze względu na to, jak istotne języczek podniebienny pełni w naszej jamie ustnej funkcje, wszelkie związane z nim choroby mogą być dla nas niezmiernie uciążliwe.

Najczęstszą przypadłością jest wydłużenie języczka podniebiennego, które ogranicza dopływ powietrza do dróg oddechowych i tym samym prowadzi do chrapania.

Te z kolei może być jedną z przyczyn bezdechu sennego, który nieleczony może skutkować takimi groźnymi schorzeniami jak choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego czy udar mózgu.

Czasem zdarza się również, że nasz języczek podniebienny jest powiększony i zaczerwieniony. Wówczas możemy domniemywać, że ma to związek z wykształcającymi się infekcjami pokroju przeziębienia czy anginy.

Zalegające w jamie ustnej bakterie bardzo chętnie atakują bowiem języczek, prowadząc do obrzęków, które są łatwe do dostrzeżenia (teraz już wiesz, dlaczego gdy byłeś dzieckiem lekarz tak często zaglądał ci to gardła!).

Zaczerwienienie języczka podniebiennego nie musi się jednak wiązać wyłącznie z chorobami wirusowymi, ale może też być konsekwencją wymiotów, choroby refluksowej oraz spożywania alkoholu.

Spotkać możemy się także z przekrwionym, czerwonym i spuchniętym języczkiem podniebiennym. Tego typu wygląd będzie świadczył najpewniej o problemach alergicznych.

Wprawdzie łagodne stany alergiczne nie są groźne, jednak należy mieć na uwadze fakt, że w przypadku silnych stanów zagrożone może być nawet nasze życie – języczek bardzo szybko bowiem „puchnie”, co może prowadzić do zablokowania dróg oddechowych i uduszenia. Właśnie dlatego tak istotne jest, by alergicy zawsze posiadali przy sobie adrenalinę.

Leczenie chorób języczka podniebiennego

Leczenie chorób związanych z języczkiem podniebiennym jest oczywiście uzależnione od ich przyczyn. W przypadku przerostu języczka podniebiennego, który prowadzi do chrapania, zaleca się wykonanie zabiegu chirurgicznego polegającego na jego skróceniu. Tego typu zabiegi są wykonywane w znieczuleniu (miejscowym bądź ogólnym) i refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Problem z powiększonym i zaczerwienionym języczkiem podniebiennym powinien zniknąć wraz z pozbyciem się przez nas infekcji, która do niego doprowadziła. Aby wyeliminować przeziębienie czy anginę najprościej jest udać się do swojego lekarza rodzinnego bądź do laryngologa – każdy z tych specjalistów powinien przepisać nam medykamenty, które pomogą szybko pozbyć się kłopotów zdrowotnych.

Jeśli natomiast na skutek alergii zmagamy się z przekrwionym i spuchniętym języczkiem podniebiennym, zaleca się wizytę u alergologa, który pomoże nam opanować objawy alergii.

Języczek podniebienny – jaką pełni funkcję i co oznacza jego opuchlizna?

Fot. Andersen Ross Photography Inc / Getty Images

Języczek podniebienny jest niewielki, ale pełni wiele ważnych funkcji w jamie ustnej. Przede wszystkim ułatwia oddychanie i chroni krtań przed bakteriami. Wzmaga także produkcję śliny. Za jego powiększenie i towarzyszącą temu opuchliznę może odpowiadać szereg chorób. Leczenie kłopotów z języczkiem jest uzależnione od przyczyny.

Choroby języczka podniebiennego to nie tylko problem zdrowotny. Skutkiem tych dolegliwości mogą być również kłopoty w relacjach z innymi ludźmi. To dlatego, że większość osób mających problem z języczkiem podniebiennym mocno chrapie, co bywa trudne do zaakceptowania przez innych, zdrowych ludzi. Wybawieniem dla chrapiących są zabiegi laryngologiczne.

Języczek podniebienny – budowa i lokalizacja jamie ustnej

Języczek podniebienny to część podniebienia miękkiego w jamie ustnej człowieka. Jest to położony w płaszczyźnie pośrodkowej stożkowaty wyrostek zlokalizowany pomiędzy dwoma fałdami błony śluzowej, która ma kształt łuków.

Łacińskie określenie języczka podniebiennego to uvula. Jeśli człowiek nie spożywa pokarmów, to zwisa on ku dołowi. Jego pozycja zmienia się w momencie, gdy następuje próba przełknięcia jedzenia.

Języczek podniebienny ustawia się wtedy poziomo i jest zwrócony ku tylnej ścianie gardła.

Budowa języczka podniebiennego jest bardzo prosta: składa się on z tkanki łącznej i mięśniowej (mięśniówki), która tworzy tzw.

mięsień języczka (musculus uvulae) odpowiedzialny za unoszenie się i skracanie podniebienia miękkiego. To w mięśniu języczka znajdują się grudki chłonne (limfatyczne) i śluzowe gruczoły podniebienne.

Tak zbudowany języczek podniebienny pełni wiele ważnych funkcji w organizmie człowieka.

Języczek podniebienny – funkcje

Wydawać by się mogło, że języczek podniebienny jest zbyt mały, aby stać się jednym z ważnych elementów w jamie ustnej człowieka. Nic bardziej mylnego! Wbrew pozorom ten mały stożkowaty wyrostek jest potrzebny do sprawowania kilku istotnych funkcji w organizmie człowieka, np:

• zapewnia możliwość swobodnego oddychania,
• zapobiega nocnemu chrapaniu i bezdechom sennym,
• uniemożliwia przedostawanie się pokarmu do jamy nosowej,
• chroni krtań i tchawicę przed wirusami,
• zapobiega suchości w jamie ustnej dzięki swoim właściwościom sprzyjającym produkcji śliny.

Najważniejszą funkcję języczek podniebienny pełni przy prawidłowej artykulacji. Jego obecność bywa niezbędna zwłaszcza przy nauce języków obcych, ponieważ istniejące w niektórych dialektach głoski języczkowe, jeśli mają być prawidłowo wypowiedziane, wymagają zetknięcia języka z języczkiem.

Stomatologia leczy nie tylko zęby. Więcej informacji znajdziesz na filmie poniżej:

Wydłużony języczek podniebienny – o czym to świadczy?

Zdrowy języczek podniebienny powinien mieć różowe zabarwienie. Nie może być także zbyt długi. Wszelkie odstępstwa od jego naturalnego wyglądu mogą świadczyć o początku lub rozwoju choroby.

Wydłużony języczek podniebienny jest w stanie np. ograniczać człowiekowi dopływ powietrza.

W efekcie u chorego pojawia się chrapanie, które nie tylko dla niego samego jest męczące, lecz także dla innych osób, które mają z nim bezpośredni kontakt.

Chrapanie jest też jednym z symptomów świadczących o pojawianiu się bezdechów sennych. Chorzy bardzo często je lekceważą, co jest błędem. Nieleczony bezdech senny może doprowadzić do zawału serca, udaru mózgu lub choroby niedokrwiennej serca. W niektórych przypadkach bezdech kończy się zgonem.

Długi języczek podniebienny trzeba skrócić. Ułatwi to oddychanie i zapobiegnie występowaniu bezdechów. Poza tym chory przestanie chrapać, a w efekcie – wybudzać się w środku nocy. Takie zabiegi przeprowadza się w szpitalach i prywatnych klinikach w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Osoby ubezpieczone mogą wykonać je bezpłatnie w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

Powiększony i spuchnięty języczek podniebienny – przyczyny, leczenie

Powiększony języczek podniebienny może zwiastować początek infekcji. Bardzo często w ten sposób objawia się przeziębienie lub angina. Wielkość języczka zmienia się na skutek przedostania się do wnętrza jamy ustnej wirusów lub bakterii.

Może ona ulec zmianie także pod wpływem substancji drażniących. Tak na przykład wygląda języczek podniebienny powiększony po alkoholu lub w wyniku wymiotów i szkodliwego oddziaływania kwaśnej treści żołądkowej. Powiększeniu może towarzyszyć opuchlizna.

Równie dobrze przyczyną zmiany jego wielkości może być rozwijający się w języczku podniebiennym rak.

Spuchnięty języczek podniebienny to również objaw alergii. Opuchlizna na tle alergicznym jest bardzo niebezpieczna. Brak pilnej interwencji medycznej może skutkować uduszeniem się chorego w wyniku zablokowania dróg oddechowych. Przy powiększonym lub opuchniętym języczku podnieniebiennym leczenie jest uzależnione od przyczyny.

Bibliografia:

1. A. Michajlik, W. Ramotowski, Anatomia i fizjologia człowieka, Warszawa 2013, s. 148–149.

Czy artykuł okazał się pomocny?

Spuchnięty języczek podniebienny – co oznacza?

Choć języczek podniebienny jest niewielkich rozmiarów to jednak pełni wiele istotnych funkcji w jamie ustnej. Przede wszystkim chroni krtań przed bakteriami i ułatwia oddychanie. Dodatkowo wzmaga też produkcję śliny. Jego powiększenie bądź spuchnięcie może być oznaką jakiejś choroby.

Języczek podniebienny, mimo swych niewielkich rozmiarów, pełni kilka niezwykle istotnych funkcji w organizmie człowieka, chociażby takich jak:• umożliwia swobodne oddychanie,• zapobiega bezdechom nocnym oraz nocnemu chrapaniu,• chroni krtań oraz tchawicę przed wirusami,• zabezpiecza jamę nosową przed przedostawaniem się do niej pokarmu,

• zapobiega powstawaniu suchości w jamie ustnej, dzięki temu że ma właściwości sprzyjające produkcji śliny.

Języczek podniebienny pełni także niezwykle istotną funkcję przy prawidłowej artykulacji. Jest on wręcz niezbędny przy nauce języków obcych, bowiem istniejące w niektórych dialektach głoski językowe, wymagają zetknięcia języka z języczkiem, po to by mogły być poprawnie wypowiedziane.

Wydłużony języczek podniebienny a chrapanie

Zdrowy języczek podniebienny ma zabarwienie różowe i nie jest zbyt długi. Odstępstwa od naturalnego wyglądu języczka będą świadczyły o rozwoju choroby. Wydłużony języczek podniebienny powoduje m.in. ograniczać dopływ powietrza, przez co u chorego prawdopodobnie pojawia się problem z chrapaniem.

W przypadku zbyt długiego języczka podniebiennego potrzebnych jest zabieg w celu skrócenia go. Znacznie ułatwi to oddychanie, a także zapobiegnie występowaniu bezdechów.

Zobacz także: Leczenie chrapania

Spuchnięty i powiększony języczek podniebienny – jakie są tego przyczyny?

Powiększony czy też spuchnięty języczek podniebienny może być przyczyną infekcji. W taki sposób bardzo często objawia się przeziębienie jak również angina. Jego wielkość zmienia się przez to, że do wnętrza jamy ustnej przedostają się wirusy lub bakterie.

Języczek podniebienny może również ulec zmianie pod wpływem substancji drażniących. Dzieje się tak chociażby w przypadku spożycia alkoholu, a nawet w wyniku wymiotów oraz szkodliwego działania kwaśnej treści żołądkowej. Powiększeniu języczka może towarzyszyć również opuchlizna.

Powiększony i spuchnięty języczek gardłowy może być również oznaką rozwijającego się w nim nowotworu.

Często do spuchnięcia języczka podniebiennego pochodzi na skutek alergii. Tego typu opuchlizna jest bardzo niebezpieczna, bo może doprowadzić do uduszenia się, w wyniku zablokowania dróg oddechowych.

Leczenie powiększonego bądź opuchniętego języczka podniebiennego uzależnione jest od przyczyny choroby.

Przy stwierdzonych problemach z języczkiem warto odwiedzić lekarza laryngologa.

UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ

• Zapalenie nerwu przedsionkowo-ślimakowego – przyczyny, objawy, leczenie 27 sierpnia 2020
• Przerost małżowin nosowych – przyczyny, objawy, leczenie 21 sierpnia 2020
• Wrzody żołądka – przyczyny, objawy, leczenie 18 sierpnia 2020
• Cewnikowanie trąbki Eustachiusza – wskazania, przebieg, zalecenia 27 lipca 2020
• Płukanie zatok metodą Proetza 24 lipca 2020
• Choroba Whipple’a – objawy, leczenie 20 lipca 2020
• Alergia pokarmowa – przyczyny, objawy i leczenie 25 czerwca 2020

Jama ustna

Jama ustna (łac.

 cavum oris, cavitas oris[1]) – początkowy odcinek przewodu pokarmowego człowieka wyznaczany przez szparę ust, podniebienie twarde, podniebienie miękkie i cieśń jamy ustnej[2].

Budowa

Na jamę ustną składa się przedsionek jamy ustnej i jama ustna właściwa, które oddzielone od siebie są łukami zębowymi żuchwy i szczęki.

Przedsionek jamy ustnej

Przedsionek jamy ustnej ograniczony jest od przodu częścią śluzową wargi górnej i dolnej, od boków błoną śluzową policzków, od tyłu łukami zębowymi oraz wyrostkami zębodołowymi pokrytymi dziąsłami, od góry i od dołu zachyłkami błony śluzowej, od której odchodzi wędzidełko górne i dolne.

Jama ustna właściwa

Jama ustna właściwa ograniczona jest od przodu i boków łukami zębowymi oraz wyrostkami zębodołowymi pokrytymi dziąsłami, od góry przez podniebienie (w początkowym odcinku podniebienie twarde – kostne, w tylnym odcinku przez podniebienie miękkie), od tyłu przez fałdy: podniebienno-językowe i podniebienno-gardłowe (łac. plica palatoglossus et plica palatopharyngeus), od dołu zaś przez przeponę jamy ustnej (łac. diaphragma cavum oris), na której spoczywa język (grec.) glossus (łac.) lingua).

Funkcje

Trawienna

W jamie ustnej następuje wstępna, mechaniczna obróbka pokarmu i przygotowanie go do dalszego trawienia. Za pomocą zębów pokarm jest odgryzany, rozdrabniany i miażdżony.

W trakcie żucia pokarm jest zwilżany śliną wydzielaną przez ślinianki (gruczoły ślinowe), których przewody uchodzą w różnych miejscach jamy ustnej.

Ślina zawiera również enzym trawienny rozkładający skrobię na maltozę i dekstrynę – amylazę ślinową.

Po uformowaniu kęsa pokarmowego zostaje on przekazany do dalszej części przewodu pokarmowego w akcie połykania.

Zmysłowa

Dzięki obecności kubków smakowych w jamie ustnej odbierane są wrażenia smaku. Kubki smakowe rozmieszczone są na języku, podniebieniu, w nabłonku gardła, nagłośni oraz w górnej części przełyku. Wymagają one aby pokarm był dobrze rozdrobniony i rozpuszczony w ślinie aby móc odebrać i przekazać wrażenia smakowe.

Artykulacyjna

Budowa jamy ustnej oraz ruchy języka, podniebienia miękkiego i warg umożliwiają artykulację głosek oraz innych dźwięków.

Oddechowa

Jama ustna stanowi alternatywny początek drogi pobierania tlenu jednak jest to sposób niefizjologiczny – powoduje wysuszanie śluzówki, a powietrze dociera do płuc nieoczyszczone i słabo nawilżone. U dzieci oddychanie przez usta prowadzi do powstania poważnych wad zgryzu.

Obronna

Jama ustna stanowi wrota zakażenia drobnoustrojami, ze względu na połączenie wnętrza organizmu ze środowiskiem zewnętrznym. Jednak w jamie ustnej występuje szereg mechanizmów zapobiegających zakażeniu, np.

ochronna warstwa błony śluzowej, stale złuszczający się nabłonek, ciągłe wydzielanie śliny (która sama zawiera wiele mechanizmów obronnych) oraz płynu dziąsłowego, obecność komórek żernych (neutrofile, makrofagi, komórki NK).

W jamie ustnej może występować temperatura 10-70 °C w zależności od temperatury przyjmowanego pokarmu (lody, gorące pożywienie)[3].

Inne

• Estetyczna – popularne są zabiegi piercingu (język, wargi) tatuowania (np. błon śluzowych) oraz zabiegi mające na celu wybielanie zębów (np. poprzez skaling, piaskowanie[4], środki wybielające takie jak paski[5]), czy ich prostowanie (leczenie ortodontyczne).
• Resorpcyjna – w jamie ustnej możliwa jest bardzo szybkie wchłanianie leków przez ich podanie podjęzykowo.

Choroby

W budowie jamie ustnej można wyróżnić wiele elementów i choroby każdego z nich charakteryzują się innymi objawami, toteż – mimo tak małego obszaru – różnorodność chorób tkanek jamy ustnej jest duża. Są to m.in.

choroby błony śluzowej (grzybice, choroby wirusowe i bakteryjne), choroby przyzębia (stany zapalne i martwicze), choroby zębów (próchnica, ubytki pochodzenia niepróchnicowego oraz choroby miazgi), choroby dziąseł (stany zapalne[6]) oraz zaburzenia ich budowy i rozmieszczenia, wady wrodzone (rozszczep podniebienia, hipoplazje i przerosty).

Higiena jamy ustnej

Stwierdzono, że częste stosowane zabiegów higienicznych jamy ustnej, regularne profilaktyczne wizyty u stomatologa są związane z mniejszym ryzykiem występowania chorób układu krążenia [7].

Zobacz też

• jama gębowa
• układ oddechowy
• drogi oddechowe

Przypisy

1. ↑ Barbara Dąbrowska: Podręczny słownik medyczny łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: PZWL, 1997, s. 662. ISBN 83-200-2109-X.
2. ↑ jama ustna w słowniku terminów biologicznych PWN. PWN. [dostęp 2013-12-29].

3. ↑ Bolesława Arabska-Przedpełska, Halina Pawlicka: Współczesna endodoncja w praktyce. Łódź: Bestom DENTOnet.pl, 2011, s. 33. ISBN 978-83-927915-6-0.
4. ↑ Wybielanie zębów, www.mp.pl [dostęp 2020-05-22]  (pol.).

5. ↑ Paski wybielające zęby – Nakładki na zęby – Preparaty do wybielania zębów – Wybielanie zębów w domu, www.aptekagemini.pl [dostęp 2020-05-22] .
6. ↑ Zapalenie dziąseł, Wikipedia, wolna encyklopedia, 22 września 2017 [dostęp 2020-05-22]  (pol.).wiki?
7. ↑ Shin-YoungS.Y.

    Park Shin-YoungS.Y. i inni, Improved oral hygiene care attenuates the cardiovascular risk of oral health disease: a population-based study from Korea, „European Heart Journal”, 40 (14), 2019, s. 1138–1145, DOI: 10.1093/eurheartj/ehy836, ISSN 0195-668X [dostęp 2020-05-22]  (ang.).

Zobacz hasło jama ustna w Wikisłowniku

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (narząd zwierzęcy):

• GND: 4170746-1
• NDL: 00567069
• BNCF: 937

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jama_ustna&oldid=59908536”

poradnik-logopedyczny.plinterdyscyplinarny serwis logopedyczny

Anatomia » Budowa i funkcje jamy ustnej, zębów i języka

W jamie ustnej dochodzi do pierwszej modyfikacji pokarmu: żucia, miażdżenia, mieszania ze śliną oraz jego nawilżania i częściowego trawienia. Tym celom służą zęby, język i wydzielające ślinę gruczoły – ślinianki.

Największą ze ślinianek jest położona bezpośrednio do przodu od małżowiny usznej ślinianka przyuszna (jej zapalenie to popularna „świnka”). Jej ujście leży na policzku na wysokości drugiego zęba trzonowego górnego.

Następna pod względem wielkości jest ślinianka podżuchwowa, położona zgodnie ze swoją nazwą na dnie jamy ustnej. Ostatnim dużym gruczołem wydzielającym ślinę jest ślinianka podjęzykowa, której przewody (podobnie jak przewód ślinianki podżuchwowej) uchodzą na tzw. mięsku podjęzykowym.

Pomiędzy wargami a zębami znajduje się tzw. przedsionek jamy ustnej, dopiero za zębami rozpoczyna się jama ustna właściwa.

Zęby

Korona zęba pokryta jest szkliwem, a korzeń cementem. Wewnątrz zęba mieści się jama zęba, która wypełniona jest miazgą, zbudowaną z naczyń krwionośnych i nerwów. Część jamy znajdująca się w koronie nosi nazwę komory zęba, a w korzeniu – kanału zęba.

U człowieka występują dwa rodzaje uzębienia:

• Zęby mleczne – jest ich 20;
• Zęby stałe – jest ich 32.

W uzębieniu stałym wyróżnia się cztery rodzaje zębów:

• Siekacze – jest ich 8 (4 w szczęce i 4 w żuchwie), posiadają specjalny brzeg sieczny, który służy do nacinania i odcinania pokarmów;
• Kły – są 4 (2 w szczęce i 2 w żuchwie), u człowieka są funkcjonalnie szczątkowe, służą do chwytania i rozrywania pokarmów;
• Przedtrzonowce – jest ich 8 (4 w szczęce i 4 w żuchwie);
• Trzonowce – jest ich 12 (6 w szczęce i 6 w żuchwie).

Zęby sieczne (siekacze i kły) oraz zęby przedtrzonowe dolne i zęby przedtrzonowe drugie górne są zębami jednokorzeniowymi. Zęby przedtrzonowe pierwsze górne i zęby trzonowe dolne mają dwa korzenie, zęby trzonowe górne mają trzy korzenie. Natomiast budowa trzecich zębów trzonowych, tzw. zębów mądrości jest nieregularna – liczba korzeni jest często zmienna.

Wyrostek zębodołowy jest to wyrostek kości szczęki lub żuchwy o kształcie podkowy, w którym umieszczone są poszczególne zęby.

Staw skroniowo-żuchwowy jest to staw łączący żuchwę z czaszką. Bierze czynny udział w procesie mówienia, przyjmowania i żucia pokarmów itp.

Przyzębie jest to aparat utrzymujący ząb. Utworzony jest z tkanek stykających się w obrębie jego szyjki: dziąsła, ozębnej, okostnej, kości wyrostka zębodołowego i cementu korzeniowego (mimo że jest on właściwie tkanką zęba). Przyzębie w wieku starczym charakteryzuje się poziomym i regularnym zanikiem wyrostków zębodołowych i rozchwianiem obnażonych zębów.

Choroby przyzębia należą do najbardziej rozpowszechnionych chorób u ludzi i powodują znaczną utratę zębów. Najczęstsza choroba przyzębia to zapalenie przyzębia. Czynnikami wywołującymi zapalenie przyzębia są:

• Płytka bakteryjna na zębach, dziąsłach i protezach zębowych;
• Nieprawidłowe, nawisające wypełnienie;
• Kamień nazębny;
• Nieprawidłowe uzupełnienia protetyczne.

Kieszonka dziąsłowa jest to szczelina dziąsłowa między szkliwem i cementem a wewnętrznym nabłonkiem dziąsła. Dno fizjologicznej kieszonki dziąsłowej stanowi tzw. przyczep nabłonkowy – jest to połączenie między zębem a dziąsłem w okolicy szyjki zęba.

Język

Zmysł smaku, smak, zdolność rozróżniania substancji za pomocą zakończeń nerwowych znajdujących się w kubkach smakowych brodawek języka. Człowiek rozróżnia 4 zasadnicze rodzaje smaków: gorzki, słony, kwaśny i słodki. Smak współdziała ze zmysłem węchu.

W tym rowku znajdują się brodawki okolone. Na grzbiecie trzonu widać ponadto brodawki nitkowate, grzybowate i na brzegach brodawki liściaste. Wokół brodawek okolonych i grzybowatych rozmieszczone są zakończenia smakowe w postaci kubków smakowych widocznych pod mikroskopem.

Opracowanie – Marzena Mieszkowicz – neurologopeda

Opracowane na podstawie:

1. Ewa Trybuszewska; Wybrane pojęcia ze stomatologii; „Encyklopedia Badań Medycznych”; Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996;
2. Halina Bulońska; Wybrane pojęcia z otolaryngologii; „Encyklopedia Badań Medycznych”; Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996