Jedną z niebezpiecznych chorób, objawiającą się problemami z układem trawiennym, jest zapalenie błony śluzowej żołądka. Jest to schorzenie, które często lekceważymy, tymczasem nieleczone może prowadzić do niebezpiecznych powikłań.
Szybkie rozpoznanie oraz odpowiednio dobrane metody leczenia pomogą nam całkowicie pozbyć się dolegliwości i powrócić do normalnego funkcjonowania.
Co powinniśmy wiedzieć o nieżycie żołądka, jakie są jego objawy i jak przebiega leczenie? Zobaczmy!
Zapalenie błony śluzowej żołądka – co to jest?
Zapalenie żołądka nazywane jest inaczej katarem żołądka lub nieżytem żołądka. Może mieć charakter nagły lub przewlekły. W terminologii medycznej znajdziemy także takie określenia jak nadżerkowe lub beznadżerkowe zapalenie żołądka. Każdy z tych terminów jest groźny dla naszego zdrowia i może prowadzić do wewnętrznego krwawienia lub owrzodzenia błony śluzowej żołądka.
Zapalenie żołądka – objawy
- U niektórych osób zapalenie żołądka może przebiegać bezobjawowo, u większości jednak występują takie dolegliwości, jak:
- – wymioty i nudności;
- – uczucie pełnego brzucha;
- – ból w nadbrzuszu;
- – zgaga;
- – niestrawność;
- – czkawka;
- – krwawienie z układu pokarmowego.
Gastropatia krwotoczna – jest to uszkodzenie błony śluzowej żołądka, objawiające się tzw. wrzodem Curlinga. Na powierzchni błony tworzą się nadżerki, przez które dochodzi do krwawień. Pacjenci cierpiący na nadżerkowe zapalenie błony śluzowej żołądka mogą zauważyć krew w stolcu lub wymiotować krwią.
Autoimmunologiczne zapalenia błony śluzowej żołądka – przewlekły proces zapalny, prowadzący do zaniku błony śluzowej w żołądku. Objawia się bladą skórą, kołataniem serca, brakiem apetytu, bólami głowy, zmęczeniem.
Zapalenie żołądka – przyczyny
- Zapalenie błony śluzowej żołądka może być spowodowane między innymi:
- – uszkodzeniami toksycznymi (po zbyt długim stosowaniu silnych leków);
- – alergią pokarmową;
- – niewydolnością nerek lub wątroby;
- – przewlekłym stresem;
- – uszkodzeniami mechanicznymi (np.
po operacji);
- – nadużywaniem alkoholu;
- – przyjmowaniem przez dłuższy czas kwasu acetylosalicylowego lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
- – zgagę i refluksem żołądka;
- – bakterią helicobacter pyroli.
Diagnostyka zapalenia błony śluzowej żołądka
- Do prawidłowego zdiagnozowania zapalenia błony śluzowej żołądka, lekarz może zlecić następujące badania:
- – gastroskopię– lekarz może pobrać do badania niewielką próbkę tkanki, która zostanie przesłana do analizy laboratoryjnej w celu ustalenia przyczyn dolegliwości;
- – badania krwi – badania krwi pomagają wykryć obecność bakterii helicopatcer pylori;
- – badanie stolca – wykryje obecność krwi w stolcu;
- – badanie soku żołądkowego – w celu ustalenia, czy nie jest zaburzona produkcja kwasu żołądkowego;
- – prześwietlenie górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Leczenie zapalenia błony śluzowej żołądka
- Leczenie zapalenia błony śluzowej żołądka zależy od stadium oraz przyczyn pojawienia się choroby.
- Może przebiegać poprzez:
- – stosowanie inhibitorów pompy protonowej (leków zobojętniających) przy zbyt dużym wydzielaniu kwasu żołądkowego;
- Zobacz też: Leki na zgagę i refluks – pomagają czy szkodzą?
- – zastosowanie specjalnej diety;
- – antybiotyki i leki na zgagę (w przypadku zakażenia helicobacter pyroli);
- – podawanie witaminy B12 (gdy występuje niedokrwistość).
- Szybko zdiagnozowane zapalenia błony śluzowej żołądka może być wyleczone całkowicie, jednak istotne jest dokładne określenie przyczyny występowania dolegliwości, gdyż tylko prawidłowe leczenie pomoże nam pozbyć się problemu.
Natychmiastowych działań wymaga nadżerkowe zapalenie błony śluzowej żołądka. Jeżeli nastąpi krwawienie z przewodu pokarmowego, konieczne bywa usunięcie krwawiącej części, a czasem nawet całego żołądka.
Dieta w zapaleniu błony śluzowej żołądka
- Chcąc złagodzić dolegliwości związane z zapaleniem błony śluzowej żołądka, należy z diety wykluczyć wszystkie produkty, które mogą podrażniać układ pokarmowy.
- Zapalenie żołądka – jakich produktów unikać:
- – alkoholu;
- – kawy;
- – potraw smażonych;
- – potraw bardzo gorących i pikantnych;
- – napojów gazowanych.
- Zobacz też: Zakwaszenie żołądka – co musisz wiedzieć?
- Zaleca się wzbogacenie diety o warzywa i owoce, picie dużej ilości naturalnej wody mineralnej,a w niektórych przypadkach uzupełnienie niedoboru witaminy B12.
Zapalenie błony śluzowej żołądka – szansa na całkowite wyleczenie
W przypadku szybkiego podjęcia leczenia, w większości przypadków poprawa następuje natychmiastowo. Zapalenie śluzówki żołądka nie jest chorobą bardzo groźną, jednak potrafi bardzo uprzykrzyć życie, a nieleczone prowadzi do poważnych konsekwencji i problemów z układem trawiennym.
Źródła:
https://www.webmd.com/digestive-disorders/digestive-diseases-gastritis#2
https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-pokarmowy/zapalenie-blony-sluzowej-zoladka-przyczyny-objawy-i-leczenie_38982.html
http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/7,101580,22830984,zapalenie-blony-sluzowej-zoladka-objawy-przyczyny-leczenie.html
Strona główna
 archiwum 2000 |
/ Sejm odroczył LEP / MP
Sprawozdanie pełnomocnika rządu ds. wprowadzenie ubezpieczeń / Bilans pierwszego roku funkcjonowania kas chorych / Zbigniewa Nowodworska
|
| W ekonomicznych analizach systemów ochrony zdrowia na pierwszy plan wysuwają się trzy cechy: jakość, dostępność i efektywność. Współczesny twórca efektywnego systemu gwarantującego jednocześnie wysoką jakość świadczeń przy ich powszechnej dostępności zasługiwałby nie tylko na dwie Nagrody Nobla (z medycyny i ekonomii), ale również na najbardziej prestiżową nagrodę z dziedziny sztuki czy wręcz magii. (…) |
| Dostęp do szybkiej i pełnej informacji medycznej, wymarzony przez poprzednie pokolenia lekarzy, stał się rzeczywistością i zastał nas nie przygotowanych do radzenia sobie z powodzią danych. W jaki, skuteczny sposób oddzielić informacje istotne od nie mających wpływu na diagnozę, w jaki archiwizować zasoby danych, by mieć do nich szybki i łatwy dostęp? (…) |
| Jednym z najbardziej rozpowszechnionych sposobów postrzegania jakości w służbie zdrowia jest przekonanie o wyjątkowej roli technologii medycznych i pieniędzy. Można wręcz zaryzykować tezę, że panuje powszechna opinia, iż jakość jest tożsama z zaawansowaną technologicznie, wysokiej klasy aparaturą medyczną czy też z posiadaniem przez zakład dużej ilości pieniędzy. Brak jednego lub drugiego automatycznie wyklucza wysoką jakość świadczeń medycznych oferowanych przez jednostkę. (…) |
| Wdrażanie nowoczesnych metod terapii psychiatrycznej, w tym przede wszystkim psychiatrii środowiskowej, powoduje, że w procesie leczenia uczestniczy coraz większa liczba osób. Wprowadzenie systemu ubezpieczeń zdrowotnych oraz nowych zasad finansowania zakładów, pojawienie się licznych instytucji ubezpieczeniowych przyczyniło się wydatnie do poszerzenia liczby podmiotów (osób i instytucji), do których dociera coraz szerszy zakres danych dotyczących stanu zdrowia pacjentów psychiatrycznej opieki zdrowotnej, stosowanych przez nią metod terapii, wyników badań wysokospecjalistycznych, np. badań genetycznych. Ochrona tych danych jest coraz trudniejsza, a ryzyko dostania się ich w ręce osób niepowołanych lub wykorzystania niezgodnie z pierwotnym przeznaczeniem stale wzrasta. (…) |
/ Ochrona danych osobowych w psychiatrii a ubezpieczenia komercyjne /
| Komisja Prawna Głównego Inspektora Pracy odpowiada na pytania dotyczące interpretacji niektórych zapisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. (…) |
/ Główny Inspektor Pracy wyjaśnia /
| Czytając artykuł Marka Wójtowicza z nr. 20–21 „SZ”, opatrzony rozczulającym tytułem „Łzy dyrektora”, można rozszlochać się nad losem szefów samodzielnych zakładów, ale… i autorów reformy ochrony zdrowia, którzy z pewnością oczekiwali od nowych „menedżerów” czegoś więcej niż łez. Związkowego bluesa M. Wójtowicz nie czuje jednak absolutnie! (…) |
| Będąc przede wszystkim lekarzem i reprezentując środowisko lekarzy rodzinnych, czuję się wywołany do tablicy niektórymi stwierdzeniami zawartymi w artykule „Ratujmy się sami, czyli system ratownictwa” (SZ nr 34–35). Nie zgadzam się z moim kolegą, aby przy budowie sieci ratownictwa należało respektować dążenia potencjalnego pacjenta do leczenia się jak najbliżej ośrodków akademickich. Nie każdemu z nich trzeba przecież wykonywać badanie tomograficzne czy rezonans magnetyczny, a większość z nas chce mieć dobrze funkcjonujący szpital w miejscu zamieszkania. (…) |
| Coraz więcej placówek medycznych decyduje się na posiadanie własnych stron w Internecie. Przybywa witryn należących do szpitali, publicznych i niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, klinik, praktyk prywatnych, kas chorych, a także sanatoriów. Te ostatnie promują nie tylko walory medyczne uzdrowiska, ale także całą jego infrastrukturę i okolice. (…) |
| Na ziemiach polskich wyraźne ożywienie zainteresowania chorobami przewodu pokarmowego datuje się też na drugą połowę XIX wieku. Na arenie międzynarodowej znana była doskonale gastrologiczna szkoła krakowska zapoczątkowana przez dr. Edwarda Korczyńskiego, a kontynuowana przez dr. Walerego Jaworskiego i dr. Antoniego Gluzińskiego. (…) |
/ Zarys historii Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii / Grzegorz Rymarczyk
 | Choroba refluksowa przełyku należy do najczęściej występujących schorzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ze względu na różnorodność objawów oraz stopień ich nasilenia precyzyjne określenie częstości jej występowania w populacji jest niezwykle trudne. Podstawowy objaw choroby refluksowej przełyku, jakim jest zgaga, występuje codziennie u 7% dorosłych Amerykanów, a około 44% odczuwa te dolegliwości raz w miesiącu. (…) |
/ Choroba refluksowa przełyku – GERD / Grzegorz Rymarczyk, Tomasz Marek
| Zachwianie równowagi pomiędzy naturalnymi czynnikami obrony i agresji prowadzi do powstania ubytku w błonie śluzowej żołądka i / lub dwunastnicy. Ograniczony ubytek błony śluzowej, często występujący w wielu miejscach, to nadżerka, natomiast nazwa: wrzód zarezerwowana jest dla głębokiego ubytku, sięgającego co najmniej warstwy mięśniowej błony śluzowej. (…) |
/ Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy / Grzegorz Rymarczyk, Ewa Nowakowska-Duława
 | Zapalenie żołądka jest bardzo rozpowszechnioną i od dawna rozpoznawaną patologią. Pojęcie to obejmuje wiele różnych znaczeń. Dla lekarza endoskopisty oznacza widoczne zmiany błony śluzowej żołądka, dla patologa – naciek zapalny w błonie śluzowej, a dla chorego – dolegliwości bólowe w nadbrzuszu. (…) |
/ Zapalenie żołądka / Agnieszka Budzyńska >>> wersja mobilna
Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka – przyczyny, objawy, leczenie
Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka to uszkodzenie wywołane przez czynniki, które dostały się do organizmu.
Można wyróżnić zapalenia powstałe w wyniku przypadkowego lub intencjonalnego spożycia substancji żrących, zapalenia wywołane przez bakterie lub ich toksyny, a także inne patogeny, takie jak grzyby czy wirusy.
Jednak to nie one są w dzisiejszych czasach główną przyczyną ostrych uszkodzeń błony śluzowej żołądka.
Najczęstsza forma ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka
Obecnie najbardziej rozpowszechnioną przyczyną występowania ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka jest zażywanie leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Są to dobrze znane pacjentom substancje, w coraz szerszym zakresie dostępne bez recepty.
Znajdziemy wśród nich choćby ibuprofen, ketoprofen czy stosowaną również ze wskazań kardiologicznych aspirynę. Wiele osób sięga bez wahania po tabletkę przeciwbólową, nie mając świadomości, że pośród leków przyjmowanych przewlekle już znajduje się lek z danej grupy.
Skutkuje to często przedawkowaniem.
NLPZ a błona śluzowa żołądka
Niesteroidowe leki przeciwzapalne oddziałują na błonę śluzową żołądka na wiele sposobów. Ich skuteczność w zwalczaniu bólu i stanu zapalnego wynika z hamowania aktywności enzymu, biorącego udział w syntezie mediatorów stanu zapalnego – cyklooksygenazy.
Jedna z form wspomnianego enzymu odpowiada w błonie śluzowej żołądka za syntezę substancji działających na nią osłaniająco. Wskutek tej zależności NLPZ niwelując stan zapalny, jednocześnie osłabiają barierę ochronną żołądka.
Drugim mechanizmem uszkodzenia wywoływanego przez wspomniane leki jest ich bezpośrednie działanie uszkadzające nabłonek.
Kto jest szczególnie narażony na zapalenie błony śluzowej żołądka?
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są stosowane przez wielu pacjentów. Są one obecne w lekach podawanych najmłodszym podczas gorączki, starszym w leczeniu bólu głowy czy seniorom w bólach kostnych i stawowych. Zapalenie błony śluzowej żołądka rozwija się jednak tylko u części wspomnianych pacjentów. Dlaczego?
Na rozwój wspomnianego powikłania ma wpływ wiele czynników.
- Nadużywanie NLPZ, często nieświadome przyjmowanie kilku leków z tej samej grupy z różnych wskazań, np. łączenie tabletki na ból stawów, zawierającej ketoprofen, z tabletką na ból głowy z ibuprofenem.
- Przyjmowanie zbyt dużych dawek leków, które nie zwiększa ich działania przeciwbólowego, a jedynie maksymalizuje ryzyko powikłań.
- Osoby, u których w przeszłości występowało zapalenie błony śluzowej żołądka lub jej owrzodzenie, są narażone na nawrót schorzenia.
- Przyjmowanie niektórych NLPZ wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powstania powikłań, dlatego preparaty przepisane przez lekarza należy stosować zawsze zgodnie z jego zaleceniami.
- Łączenie NLPZ z lekami, takimi jak glikokortykosteroidy czy leki przeciwzakrzepowe, zwiększa ryzyko uszkodzeń błony śluzowej żołądka.
- Z większym ryzykiem powikłań zmagają się również osoby powyżej 60 roku życia, przewlekle chore, wyniszczone czy z przyczyn zdrowotnych unieruchomione.
Objawy zapalenia błony śluzowej żołądka
Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka wywołane przez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może przebiegać bezobjawowo. Jeśli objawy jednak wystąpią, mają one zwykle ostry początek.
Pacjent odczuwa ból w nadbrzuszu z towarzyszącymi mdłościami.
Mogą się pojawić również wymioty, niekiedy krwiste, w rzadkich przypadkach bardzo obfite i wymagające pilnego leczenia szpitalnego.
Diagnoza i leczenie zapalenia błony śluzowej żołądka
Diagnozę stawia się w czasie badania gastroskopowego, po zaobserwowaniu zmian na błonie śluzowej wyściełającej żołądek.
W leczeniu stosuje się inhibitory pompy protonowej – leki ograniczające kwasowość soku żołądkowego i ułatwiające gojenie się powstałych uszkodzeń. W przypadku stwierdzenia towarzyszących infekcji, np. H.
Pylori, przeprowadza się eradykację bakterii odpowiednio dobranym zestawem antybiotyków.
W dalszej opiece nad pacjentem bardzo istotne jest racjonalne dobranie leków z grupy NLPZ.
Lekarz podejmujący decyzję o ich stosowaniu ocenia ryzyko powikłań u danego pacjenta i może podjąć decyzję o dołączeniu do terapii inhibitora pompy protonowej, zrezygnowaniu z ich stosowania lub zaordynowaniu preparatu o niskim potencjale uszkadzającym błonę śluzową, pod warunkiem braku innych przeciwwskazań do jego stosowania.
Jak uniknąć zapalenia błony śluzowej żołądka wywołanego przez NLPZ?
W profilaktyce zapalenia błony śluzowej żołądka wywołanego przez stosowanie NLPZ kluczowe znaczenie ma świadomość pacjentów i rozsądne sięganie po leki, również te szeroko dostępne, reklamowane i polecane w mediach. W razie wątpliwości, co do składu kupowanego preparatu dostępnego bez recepty i możliwości łączenia go z innymi przyjmowanymi lekami, informacji z pewnością udzieli farmaceuta lub technik farmaceutyczny.
Przeczytaj również: Przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka – przyczyny, objawy, leczenie
Odpowiedzi na pytania naszych czytelników
Sposób na uciążliwą chorobę żołądka
Nadmierne spożycie alkoholu, czy długotrwałe stosowanie leków, takich jak aspiryna czy ibuprofen mogą powodować zapalenie błony śluzowej żołądka.
Dolegliwość ta może przebiegać bezobjawowo, ale często bywa bardzo uciążliwa. Odpowiednio szybko wdrożone leczenie farmakologiczne i dietetyczne może uchronić od przykrych konsekwencji tej choroby.
Ból w nadbrzuszu, biegunka, wymioty – nie bagatelizuj tych objawów.
Nieżyt żołądka to zapalenie błony śluzowej tej części przewodu pokarmowego spowodowane różnymi czynnikami. Występuje w postaci ostrej (krwotoczne, wywołane przez Helicobacter pylori, ropne) lub przewlekłej w następujących odmianach: przewlekłe zapalenie niezanikowe, wywołane przez Helicobacter pylori, autoimmunologiczne zapalenie zanikowe, gastropatia żółciowa.
Do innych nieco rzadszych przyczyn powstania zapalenia żołądka zalicza się zapalenia chemiczne (reaktywne), popromienne, ziarniniakowe (choroba Leśniowskiego-Crohna, sarkoidoza, ziarniniak Wegenera), infekcyjne (bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pasożytnicze, kiłowe).
W praktyce klinicznej nieżytem żołądka nazywa się stany, gdzie następuje uszkodzenie błony śluzowej żołądka a także dwunastnicy, bez względu na to, czy w badaniu stwierdza się odczyn zapalny. W takim przypadku mamy do czynienia z tzw. gastropatią. Rzeczywiste stany zapalane błony śluzowej żołądka określane są mianem gastritis.
Nieżyt żołądka – objawy
Zapalenie błony śluzowej żołądka może przebiegać bezobjawowo. Jednak najczęstszym symptomem jest niecharakterystyczny ból w górnej części brzucha (lub w innych częściach jamy brzusznej).
Inne typowe objawy nieżytu żołądka to:
- nudności;
- wymioty (mogą być przezroczyste, zielone lub żółte, czasami ze smugami lub całkowicie krwiste, w zależności od nasilenia zapalenia żołądka);
- odbijanie;
- wzdęcia;
- szybkie uczucie nasycenia po posiłku;
- utrata apetytu;
- niewyjaśniony spadek masy ciała.
Nieżyt błony śluzowej żołądka bywa niebezpieczny, gdyż może prowadzić do niedokrwistości objawiającej się szybką męczliwością, sennością, blednięciem oraz dusznością.
Szczególnie niebezpieczną formą nieżytu żołądka są krwotoczne zapalenia błony śluzowej, wywoływane najczęściej czynnikami toksycznymi, jak alkohol, salicylany, glikozydy, niektóre leki przeciwnowotworowe.
W tym przypadku dochodzi do pojawiania się „mikropęknięć” w błonie śluzowej żołądka i krwawienia z tych miejsc, co w krótkim czasie doprowadza do nasilonej niedokrwistości.
Objawem alarmowym są smoliste stolce, wskazujące na aktywne krwawienie do przewodu pokarmowego.
Nieżyt żołądka – przyczyny
Do najczęstszych przyczyn wywołujących ostre zapalenie żołądka zalicza się:
- nadużywanie alkoholu;
- nadużywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. aspiryna, ibuprofen);
- stres;
- urazy, oparzenia, ciężkie zatrucia;
- choroby OUN (wrzód Cushinga związany z ciężkim uszkodzeniem OUN).
Zapalenie błony śluzowej żołądka może być także spowodowane zarzucaniem żółci z dwunastnicy do żołądka. Wnikanie kwasu solnego, kwasów żółciowych, proteaz przez uszkodzoną barierę ochronną powoduje stymulację włókien nerwowych, uwalnianie histaminy, uszkodzenie naczyń.
Również bardzo często infekcja bakterią Helicobacter pylori może wywołać ostre zapalenie żołądka, które po około 2 tygodniach ulega samowyleczeniu lub przechodzi w stan przewlekły.
Przewlekłe zapalenie to przedłużający się stan zapalny błony śluzowej tego narządu, jego występowanie wzrasta wraz z wiekiem. Przyczyniają się do niego:
- zakażenia bakteryjne (np. Helicobakter pylori, które jest przyczyną około 80% wszystkich przewlekłych zapaleń);
- refluks żółciowy;
- stres;
- choroby autoimmunologiczne.
Stan zapalny śluzówki żołądka podtrzymuje też palenie papierosów.
Nieżyt żołądka – leczenie
Leczenie nieżytu żołądka ściśle wiąże się z przyczyną jego wystąpienia.
W tej chorobie farmakologia jest często nieunikniona. W zapaleniu żołądka stosuje się następujące leki:
- leki hamujące wydzielanie kwasu solnego: inhibitory pompy protonowej (omeprazol, pantoprazol, lansoprazol) i blokery receptorów dla histaminy 2 (ranitydyna),
- leki zobojętniające – związki magnezu, glinu, kwas alginowy, sukralfat,
- leki prokinetyczne – cisaprid, metoklopramid.
W przypadku zakażenia Helicobakter pylori stosuje się kilkunastodniową terapię antybiotykami w celu usunięcia bakterii z przewodu pokarmowego.
Gdy przyczyną nieżytu żołądka jest nadmierne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, to pierwszym krokiem jest ich odstawienie i próba zamiany na bezpieczniejsze substancje (np. paracetamol). Gdy nie jest to możliwe należy zastosować lek osłonowy hamujący wydzielanie się kwasu solnego w żołądku.
W przypadku refluksu żółciowego (czyli cofania się żółci do żołądka) zaleca się leki z kwasem alginowym.
W nieżycie żołądka o podłożu atoimmunologicznym konieczna jest suplementacja witaminą B12. W niektórych przypadkach (nasilony nieżyt krwotoczny) może być wymagane usunięcie fragmentu lub całości tego narządu.
Po pomoc należy udać się do gastroenterologa lub internisty. Po rozpoznaniu choroby przez specjalistę, dalsze leczenie może być prowadzone przez lekarza rodzinnego.
Ważnym aspektem walki z zapaleniem błony śluzowej żołądka jest odpowiednie postępowanie dietetyczne. Na czas leczenia powinno się zrezygnować ze stosowania używek (alkoholu, kawy, tytoniu).
W ostrym nieżycie żołądka sposób żywienia zależy od fazy choroby. W pierwszych 2 dobach zalecana jest głodówka. Wskazane jest podawanie dużej ilości płynów o umiarkowanej temperaturze. Zalecane są przede wszystkim napoje niesłodzone tj. przegotowana woda, fizjologiczny roztwór soli, herbata bez cukru, napary z mięty i rumianku (100 ml co godzinę).
Po 2–3 dniach w skład jadłospisu powinny wchodzić takie produkty jak:
- sucharki, czerstwe bułki,
- gotowane przetarte jabłko, marchwiowe puree,
- chudy rosół,
- mięso cielęce i drób w postaci gotowanej i mielonej
- kasza drobna
Ostrożne wprowadzanie zależne od tolerancji chorego:
- niewielkich ilości rozcieńczonego mleka,
- chudego twarogu,
- puree z ziemniaków z masłem,
- cukru,
- oleju.
Po ustąpieniu objawów zalecane jest podawanie diety łatwo strawnej.
W przypadku przewlekłego nieżytu żołądka, którego przebieg bywa różny, postępowanie żywieniowe zależy od tego, w jaki sposób się on manifestuje.
W przewlekłym nieżycie żołądka przebiegającym z nadkwaśnością zaleca się dietę łatwo strawną z ograniczeniem substancji pobudzających czynność wydzielniczą żołądka. Z kolei gdy przewlekły nieżyt występuje z niedokwaśnością dieta powinna oszczędzać chory narząd i jednocześnie pobudzać w umiarkowanym stopniu wydzielanie soków trawiennych.
W obu przypadkach powinno spożywać się posiłki o niewielkiej objętości z należytą częstotliwością tj. 5 razy dziennie. Powinny dominować pokarmy łatwo strawne, zalecanym produktem są czyste zupy.
Pozostałe zalecenia żywieniowe:
- duże ilości płynów są niewskazane,
- gotowane warzywa i owoce,
- należy ograniczyć tłuszcz zwierzęcy,
- ograniczenie produktów z dużą ilością błonnika,
- podawanie warzyw i owoców w postaci soków lub gotowanych,
- unikanie potraw wzdymających i długo zalęgających w żołądku,
- unikanie ostrych przypraw i alkoholu,
- nie stosować technik obróbki termicznej jak: smażenie i pieczenie konwencjonalne.
Jak wyżej stwierdzono głównym patogenem zapalenia błony śluzowej żołądka jest
Helicobacter pylori . Zakażenie tą bakterią następuje przede wszystkim w okresie wczesnej młodości. W krajach rozwijających się częstość zakażenia jest wyższa i u dorosłych sięga 90%, natomiast w krajach rozwiniętych notuje się stopniowy spadek.
Eliminacja H. pylori jest bardzo istotna nie tylko w przypadku leczenia nieżytu żołądka. Bakteria ta przyczynia się bowiem m.in do choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, czy też chłoniaka żołądka.
Literatura:
Grzywińska U., Dobrowolska-Zachwieja A., Linke K., Zapalenie błony śluzowej żołądka – podział, etiologia, objawy kliniczne, Nowiny Lekarskie 2007, 76, 5, 426-429
Gawęcki J., Grzymisławski M., Żywienie człowieka zdrowego i chorego, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010.
Nieżyt żołądka. Objawy, przyczyny, leczenie i dieta – 3.7/5. Oddano 310 głosy.
Ostre zapalenie żołądka – objawy
Ostre zapalenie żołądka manifestuje się osłabieniem i złym samopoczuciem. Chory może mieć mdłości lub nawet wymiotować. Pojawia się też gniecenie w dołku lub silny ból, nazywany trzewnym.
Dolegliwości te pojawiają się nagle. Równie nagle może wystąpić biegunka. Treść wymiocin często przypomina fusy kawy, co świadczy o krwawieniu.
Jeżeli chory nie otrzyma pomocy z czasem jego stolec też będzie czarny, co też będzie dowodem na krwawienie z żołądka lub jelit.
Nieświeże jedzenie, alkohol, leki, infekcje oraz silny stres to czynniki uszkadzające nabłonek, prowadzące do zmian, włącznie z martwiczymi, upośledzające jego regenerację.
Większość dolegliwości ustępuje po zaprzestaniu jedzenia. Dlatego też chorzy często są przekonani, że przyczyną złego samopoczucia był błąd dietetyczny. Nie zawsze tak jest.
Zapalenie krwotoczne żołądka
Szczególną postacią ostrego zapalenia żołądka jest zapalenie krwotoczne, które objawia się zazwyczaj poprzez krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Przyczynę takiego krwawienia można poznać po wykonaniu endoskopii.
Ze statystyk medycznych wynika, że 20 procent krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego ma związek z ostrym zapaleniem żołądka. W innych przypadkach stwierdza się pęknięcie wrzodu lub krwawienie z uszkodzonej błony śluzowej, czasem krwawienie z żylaków przełyku.
Endoskopia powinna być wykonana w ciągu 24 godzin od pojawienia się krwotoku.
Niekrwotoczne zapalenie żołądka
Ostre niekrwotoczne zapalenie żołądka można leczyć w domu. Zazwyczaj krótka głodówka likwiduje wszystkie objawy. Aby chory nie odwodnił się powinien pić gorzką herbatę, wodę, napar z mięty lub z rumianku. O odwodnieniu świadczy suchy język oraz wiotka skóra. Przy nasilonych wymiotach, kiedy chory nie może utrzymac płynów, konieczne jest podanie elektrolitów w kroplówce.
Zapalenie żoładka: leczenie
Niektóre postaci ostrego zapalenia żołądka wymagają specjalistycznego leczenia. Do takich sytuacji należą te, gdy podczas gastroskopii lekarz stwierdzi broczące krwią uszkodzenie błony śluzowej żołądka, nadżerki lub wrzody. Wtedy konieczne staje się także wykonanie testu na obecność Helicobacter pylori – bakterii prowokującej owrzodzenie żołądka.
Chory otrzymuje leki hamujące wydzielanie żołądkowe (ranitydyna, famotydyna, omeprazol), które dodatkowo ułatwiają gojenie się ran. Przy zapaleniu krwotocznym wskazane jest przetoczenie krwi, aby nie doprowadzić do wstrząsu. Chory musi znaleźć się w szpitalu i otrzymywać odpowiednie leki.
Jeśli to nie powstrzyma krwawienia czasem konieczna jest operacja polegająca na usunięciu żołądka.