Magnetostymulacja – co to jest, wskazania, efekty, przeciwwskazania

Pole elektromagnetyczne małej częstotliwości może mieć kształt impulsów o różnym przebiegu: prostokątnym, trójkątnym, trapezowym bądź sinusoidalnym. Wykorzystując to pole można wykonać zabieg magnetoterapii oraz magnetostymulacji. Ze względu na szereg korzyści zabiegi z użyciem pola elektromagnetycznego małej częstotliwości są coraz częściej stosowane jako element uzupełniający leczenie wielu schorzeń.

Działanie pola magnetycznego

Wykazano, że pole magnetyczne małej częstotliwości ma niezwykle rozległy i korzystny wpływ na stan zdrowia.

Do jego działań zalicza się między innymi:

• przyspieszanie gojenia się ran, odleżyn, owrzodzeń troficznych;
• przyspieszanie zrostu złamań;
• działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne;
• korzystny wpływ na obwodowy układ nerwowy;
• powodowanie wzrostu energii drgań jonów;
• zwiększenie przepuszczalności błon półprzepuszczalnych.

Zobacz również: Odleżyny – leczenie i profilaktyka.

Wszystkie wymienione działania (a w szczególności 2 ostatnie) powodujż zwiększanie absorpcji białek w organizmie, zwiększenie zawartości DNA, stymulację tworzenia prostaglandyn, a także wnikanie jonów wapnia do komórek.

Zabiegi z wykorzystaniem pola elektromagnetycznego małej częstotliwości są bardzo praktyczne, ponieważ zalicza się je do metod nietermicznych. Oznacza to, że można je wykonywać nawet w przypadku ostrych stadiów choroby.

Mogą one być wykonywane przez gips, bandaż oraz odzież. Przynoszą oczekiwane efekty bez względu na wiek, zatem można się na nie zdecydować nawet w przypadku chorób i schorzeń dziecięcych.

Pole elektromagnetyczne małej częstotliwości – metodyka

Magnetoterapia

Magnetoterapia jest zabiegiem, w którym stosuje się wartości indukcji w granicach 1-15 mT oraz częstotliwość 1-100 Hz. Bardzo ważny jest dobór częstotliwości oraz indukcji pola magnetycznego. Ustala się je w zależności od nasilenia dolegliwości oraz czasu ich trwania:

• stany ostre – od 1 do 5 Hz, 0,5-3 mT
• stany podostre – od 5 do 20 Hz, 3-5 mT
• stany przewlekłe – od 20 do 50 Hz, powyżej 5 mT

Czas zabiegu nie jest ściśle określony. W zależności od jednostki chorobowej może trwać od 5 do nawet 60 minut. Jedna seria obejmuje zwykle 5-15 zabiegów. Ciekawostką jest, że nie należy wykonywać zabiegu po godzinie 21, ponieważ może on zaburzać rytm snu.

Magnetostymulacja

W przypadku magnetostymulacji stosuje się znacznie mniejsze wartości indukcji oraz częstotliwość pola 100-1000 Hz. Również tu obowiązuje zasada mniejszych wartości indukcji w stanach ostrych oraz większych w stanach przewlekłych.

Aby uzyskać dobry efekt terapeutyczny zaleca się wykonywanie zabiegów codziennie, a w niektórych przypadkach nawet 2 razy dziennie (w takich przypadkach zaleca się wykonanie 6-godzinnej przerwy między zabiegami). Czas trwania waha się między 8-30 minut.

Wskazania

Wskazaniami do wykorzystania pola elektromagnetycznego niskiej częstotliwości mogą być:

• oparzenia, rany i owrzodzenia troficzne;
• nerwobóle;
• zespół Sudecka;
• złamania kości;
• stany zapalne i niektóre choroby skóry;
• osteoporoza;
• zaburzenia przemiany materii
• RZS;
• zapalenie jajników;
• zwichnięcia, uszkodzenia mięśni, torebki stawowej oraz więzadeł;
• choroby obwodowego układu nerwowego;
• zaburzenia krążenia obwodowego;
• migreny;
• schorzenia tkanki łącznej;
• stany spastyczne (zwłaszcza po udarach mózgu);
• choroba Parkinsona.

Przeciwwskazania

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku:

• ciąży;
• chorób nowotworowych;
• zaawansowanego zaburzenia ukrwienia kończyn dolnych;
• czynnej gruźlicy płuc;
• młodzieńczej cukrzycy;
• krwawienia z przewodu pokarmowego;
• ostrej niewydolności wieńcowej;
• niestabilnej dusznicy bolesnej;
• metalowych implantów w ciele (lub rozrusznika serca);
• ciężkich infekcji.

Niektórzy specjaliści twierdzą, że nie należy stosować pola elektromagnetycznego małej częstotliwości bezpośrednio na okolice głowy, ponieważ może ono uczynniać ogniska padaczkorodne w mózgu.

Bibliografia

1. Mika T., Fizykoterapia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 1996.
2. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.

Polecane produkty:

Magnetostymulacja – działanie, wskazania, przeciwwskazania

Magnetostymulacja to nieinwazyjny zabieg z wykorzystaniem pola magnetycznego, zaliczany do działu fizykoterapii. Pole magnetyczne ma uzdrawiający wpływ na organizm i nie niesie za sobą żadnych skutków ubocznych. Przed poddaniem się kuracji, należy skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się o możliwych przeciwwskazaniach do wykonywania zabiegu.

Magnetostymulacja

W magnetostymulacji wykorzystuje się niskie częstotliwości pola magnetycznego i jest to zabieg bardzo podobny do magnetoterapii. Ciężko jest wskazać różnicę, a jedna z nich polega na niewielkim wahaniu wartości indukcji – niewiele wyższa stosowana jest w magnetoterapii.

Podczas magnetostymulacji w organizmie zachodzi szereg korzystnych procesów, jak chociażby:

• poszerzenie naczyń w układzie krążenia,
• polepszenie termoregulacji,
• zwiększenie poziomu melatoniny,
• poprawa mikrokrążenia,
• zredukowanie wartości pH,
• uregulowanie poziomu cukru we krwi.

Reklama

Pole magnetyczne – co to jest?

Działanie pola magnetycznego nie zostało do końca wyjaśnione, jednak ma ono widoczny wpływ na funkcjonowanie organizmu. W czasie magnetostymulacji wykorzystuje się słabe pole magnetyczne w kształcie fali.

Pole magnetyczne wraz z elektrycznym tworzą pole elektromagnetyczne. Na skutek jego działania, pacjent w czasie zabiegu magnetostymulacji nie powinien mieć:

• biżuterii – tj. kolczyków, bransoletki, naszyjnika,
• zegarka,
• żadnych metalowych elementów – np. paska do spodni,
• protez zębowych.

Wszystkie wymienione elementy mogłyby negatywnie wpłynąć na wykonywane badanie i zakłócić jego prawidłowy wynik.

Pole magnetyczne – rehabilitacja

Pole magnetyczne poprzez swoje właściwości, stosowane jest w czasie rehabilitacji. Zabiegi z jego wykorzystaniem, bardzo często wykonywane są w ośrodkach rehabilitacyjnych oraz w czasie turnusów uzdrowiskowych w sanatoriach.

Coraz popularniejsze staje się leczenie polem magnetycznym w domu. Na rynku dostępne są urządzenia do samodzielnego używania w domu, z prostą obsługą. Należy jednak pamiętać, by przed ich nabyciem skonsultować się ze specjalistą, który przeprowadzi szczegółowy wywiad oraz poinformuje o wszystkich możliwych przeciwwskazaniach do wykonywania zabiegu.

Magnetostymulacja – działanie

Magnetostymulacja należy do obszaru fizykoterapii i polega na oddziaływaniu pola magnetycznego o niskiej wartości indukcji.

Działanie magnetostymulacji przede wszystkim jest:

• przeciwobrzękowe,
• przeciwbólowe,
• przeciwzapalne.

Dodatkowo usprawnia procesy gojenia się ran, polepsza przepływ krwi w naczyniach, a także reguluje oddychanie komórkowe. Warto dodać, że stymuluje również układ odpornościowy i odtruwa organizm.

Leczenie polem magnetycznym

Szereg korzystnych skutków stosowania zabiegów z polem magnetycznym zaleca się wykorzystywać szczególnie wśród pacjentów z problemami narządów ruchu.

Magnetostymulacja – wskazania:

• choroba Parkinsona,
• choroba Alzheimera,
• stwardnienie rozsiane,
• trudno gojące się rany,
• udar mózgu,
• choroby zwyrodnieniowe,
• migrena,
• owrzodzenia,
• zaburzenia krążenia obwodowego.

Podsumowując, magnetostymulacja rekomendowana jest przede wszystkim w procesie rehabilitacji neurologicznej oraz pourazowej i pooparzeniowej.

Pole magnetyczne – przeciwwskazania

Zabiegi z wykorzystaniem pola magnetycznego, a więc m.in. magnetostymulacja, nie niosą za sobą żadnych skutków ubocznych, jednak należy pamiętać o szeregu przeciwwskazań.

Magnetostymulacja – przeciwskazania:

• posiadanie implantów – rozrusznik serca, śruby,
• ciąża,
• nowotwory,
• padaczka,
• ostre infekcje bakteryjne, wirusowe lub grzybicze,
• gruźlica płuc,
• choroba niedokrwienna serca,
• przeszczepy narządów,
• nadczynność tarczycy,
• menstruacja.

Zawsze w pierwszej kolejności należy porozmawiać z lekarzem, gdyż niewłaściwe stosowanie zabiegów z wykorzystaniem pola magnetycznego, może doprowadzić do niechcianych komplikacji zdrowotnych.

Materac magnetyczny – co to jest?

Coraz większą popularnością cieszą się materace magnetyczne, służące do rehabilitacji pacjenta. Można go samodzielnie nabyć do użytku domowego.

Reklama

Materac magnetyczny – jak działa?

• Odpręża i relaksuje,
• normuje pracę serca,
• odpowiada za spokojny sen,
• niweluje bóle o podłożu reumatycznym,
• uspokaja,
• korzystnie wpływa na ciśnienie tętnicze krwi.

Materac magnetyczny stosowany jest również u osób z odleżynami. W jego wnętrze wszyte są specjalne magnesy, ustawione jednobiegunowo, a ich zadaniem jest przede wszystkim dotlenianie tkanek.

• Autor: Katarzyna Pawlik
• Czytaj też:
• Bibliografia: 

• ‘Encyklopedia Balneologii i Medycyny Fizykalnej’ pod redakcją prof. dr hab. n. med. Ireny Ponikowskiej wyd. z 2015 roku

fizjoterapeutom.pl – Portal studentów fizjoterapii

Magnetostylulacja jest to terapia polami magnetycznymi o niskich wartościach indukcji. Wielkość indukcji pól magnetycznych o niskiej wartości jest zbliżona do indukcji pola ziemskiego i jako wartość graniczną przyjęto 100 μT przyjmując, że powyżej tej wartości mamy do czynienia z magnetoterapią.

Pole magnetyczne stosowane w magnetostymulacji określa, obok wyżej podanej wartości indukcji, wartość składowej elektrycznej nie przekraczającej 130 V/m oraz częstotliwość pól od kilku do 3000 Hz. Podstawą uzasadniającą efekt biologiczny działania pól magnetycznych o bardzo niskiej indukcji jest teoria jonowego rezonansu cyklotronowego.

Obserwacje naukowe będące podstawa tej teorii dowodzą, że różne tkanki żywych organizmów absorbują szczególnie silnie tylko określone fragmenty specyficznego w aspekcie indukcji i częstotliwości pola. Magnetoterapia i magnetostymulacja są dziedzinami fizykoterapii zajmującymi się leczniczym oddziaływaniem pól magnetycznych na organizm.

Magnetoterapia z wykorzystaniem magnesów stałych ma długą historię liczącą kilka tysięcy lat. Od kilkudziesięciu lat w magnetoterapii stosowane są zmienne pola magnetyczne o różnych (często dużych) wartościach indukcji i różnych kształtach impulsów.

Najnowsze badania wykazały, że zmienne pola magnetyczne o niskich wartościach indukcji (porównywalnych z indukcją ziemskiego pola magnetycznego) wykazują bardzo wysoką skuteczność w leczeniu wielu schorzeń i dolegliwości. Terapię słabym polem magnetycznym nazywamy magnetostymulacją.

Nie istnieje ściśle sprecyzowana granica pomiędzy magnetoterapią a magnetostymulacją, można jednak przyjąć (na podstawie dostępnej literatury), że granicę tą stanowi 0,1 mT. Zastosowanie pola o wyższych wartościach indukcji określane jest jako magnetoterapia, niższych jako magnetostymulacja.

Działanie biologiczne pól magnetycznych o niskich wartościach indukcji.

Oddziaływanie pól magnetycznych o niskiej wartości indukcji nie jest jeszcze w pełni wyjaśnione.

Jego efekty przypisuje się głównie indukowanym w tkance w czasie przepływu pulsujących pól magnetycznych bardzo słabym prądom, tzw.

siłom Lorentza, które:-    powodują zwiększenie przepuszczalności błon półprzepuszczalnych-    powodują wzrost energii drgań błon i jonów-    mają wpływ na elektroosmotyczne procesy fizjologiczne

• –    mają wpływ na procesy neutralne przez sumowanie się bardzo małych potencjałów
• Ma to w rezultacie wpływ na:-    wnikanie Ca2+ do komórek-    przekaźnictwo międzykomórkowe-    aktywność ATP- azozależnej pompy sodowo- potasowej błon komórkowych-    stymulację tworzenia cAMP-    zwiększenie absorpcji białek-    zwiększenie ogólnego transportu przez błonę komórkową-    stymulacja tworzenia prostaglandyn E
• –    zwiększenie wartości DNA
• Wskazania do magnetostymulacji
• Magnetostymulacja ma działanie:-    przeciwbólowe-    przeciwzapalne-    przeciwobrzękowe-    zwiększa utylizację tlenu i stabilizuje oddychanie komórkowe-    zwiększa przepływ krwi w naczyniach tętniczych i kapilarach-    poprawia drenaż żylny
• –    przyspiesza procesy gojenia ran

Magnostymulację stosujemy zwłaszcza w leczeniu chorób OUN, i narządach ruchu. Stosujemy też w chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym oraz zespołach bólowych narządu ruchu na tle zwyrodnieniowym (zapalnym i pourazowym).

Istnieją też udokumentowane wskazania do magnetostymulacji w rehabilitacji po udarach mózgu, chorobie Alzheimera, migrenie, zaburzeniach krążenia obwodowego, trudno gojących się ran i owrzodzeniach.

Magnetostymulacja wykazuje tez działanie uspokajające i stabilizuje układ nerwowy wegetatywny.

Przeciwwskazania

Ponad 20- letnie doświadczenia dotyczące magnetoterapii pozwoliły sformułować dość jednoznaczne przeciwwskazania do tej formy leczenia. Przyjęto, że w odniesieniu do magnostymulacji należy przestrzegać tych samych przeciwwskazań co w odniesieniu do magnoterapii. Są to następujące przeciwwskazania:1.    czynna choroba nowotworowa2.    ciąża3.    implanty elektroniczne

Wszczepione implanty np.: stymulatory serca cechuje różny stopień wrażliwości na oddziaływanie pola magnetycznego. Ostrożność nakazuje wyłączenie chorych z elektronicznymi implantami z zabiegów z użyciem pola magnetycznego. Nie są natomiast przeciwwskazaniem do jego stosowania wszelkie implanty stawów i metalowe zespolenia kości.

1. Wśród przeciwwskazań wymienia się również:-    czynną gruźlicę płuc-    krwawienia z przewodu pokarmowego-    ostrą niewydolność wieńcową
2. –    ciężkie infekcje pochodzenia bakteryjnego, wirusowego i grzybicznego

Masz ciekawy materiał który mógłby być opublikowny na naszej stronie? Przeslij go do nas!

Widzisz błąd? Prosimy daj nam znać: [email protected]

Podoba Ci się nasz artykuł? Pokaż go znajomym:

Współczesne możliwości medycyny fizykalnej

W minionym wieku podstawową metodą leczenia zachowawczego większości schorzeń była farmakoterapia. Obecnie ogromny postęp technologiczny umożliwił wykorzystanie do celów terapeutycznych wielu czynników fizycznych.

Wyniki badań eksperymentalnych i klinicznych potwierdziły dużą skuteczność oraz bezpieczeństwo stosowania nowych metod medycyny fizykalnej, pozbawionych działań ubocznych typowych dla farmakoterapii. W związku z tym uważa się, że XXI wiek będzie okresem dominacji tych metod w leczeniu chorób z zakresu wielu dyscyplin medycznych.

Poniżej przedstawione zostały najnowsze metody medycyny fizykalnej, z którymi w najbliższej przyszłości wiąże się największe nadzieje odnośnie ich przydatności klinicznej. Większość z nich stanowi zwykle element kompleksowego postępowania terapeutycznego, jednak w przypadku wielu schorzeń stosowane są one jako monoterapia, a często nawet jako metoda z wyboru.

Magnetoterapia i magnetostymulacja

W ostatnich latach w lecznictwie coraz powszechniej stosowane są metody fizykoterapeutyczne, wykorzystujące w celach leczniczych zmienne pola magnetyczne: magnetoterapia i magnetostymulacja. Podstawy drugiej z tych metod opracował zespół polskich naukowców: prof. Aleksander Sieroń, prof. Feliks Jaroszyk oraz prof. Janusz Paluszak.

Magnetoterapia to lecznicze wykorzystanie wolnozmiennych pól magnetycznych o częstotliwości poniżej 100 Hz (najczęściej 10-50 Hz), indukcji rzędu 0.1-20 mT oraz prostokątnym, trójkątnym lub sinusoidalnym kształcie przebiegu impulsu. Udokumentowane efekty biologicznego oddziaływania tych pól obejmują m.in.

intensyfikację procesu utylizacji tlenu oraz oddychania tkankowego, działanie wazodilatacyjne, angiogenetyczne i antykoagulacyjne, nasilenie procesów reperacji i regeneracji tkanek miękkich, przyspieszenie procesu tworzenia zrostu kostnego, działanie przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i analgetyczne oraz modyfikację transportu błonowego i dystrybucji jonów.

Magnetoterapia znalazła zastosowanie m.in.

w leczeniu chorób układu kostno-stawowego (zaburzenia kostnienia, osteoporoza, choroba Sudecka, powikłane złamania, stawy rzekome, zmiany zwyrodnieniowe, przeciążeniowe i pourazowe stawów i tkanek okołostawowych oraz przewlekłe stany zapalne, jak: reumatoidalne zapalenie stawów i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa), choroby układu nerwowego (stany po udarach mózgowych, stwardnienie rozsiane, neuralgie, niedowłady nerwów czaszkowych i obwodowych, naczynioruchowe i migrenowe bóle głowy, polineuropatie), choroby układu krążenia (miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, mikroangiopatie), choroby przewodu pokarmowego (choroba wrzodowa, zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego, w tym zespół jelita nadwrażliwego), choroby układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok obocznych nosa), choroby narządu wzroku (zapalenia gałki ocznej, zanik nerwu wzrokowego, endokrynooftalmopatie), choroby narządu rodnego u kobiet (zapalenie przydatków i wtórna niepłodność), a także choroby skóry (przewlekłe infekcje, oparzenia, owrzodzenia, bliznowce).

Z kolei magnetostymulacja to lecznicze wykorzystanie zmiennych pól magnetycznych o częstotliwości od kilku do 3000 Hz (najczęściej 150-200 Hz z modulacją przebiegu impulsu z obwiedniami o częstotliwości nieprzekraczającej kilkunastu Hz), indukcji poniżej 100 μT (najczęściej 30-70 μT) i piłokształtnym impulsie podstawowym, które działają w oparciu o mechanizm cyklotronowego rezonansu jonowego.

Magnetostymulacja stosowana jest m.in. w leczeniu: chorób układu nerwowego (stany po udarach mózgowych, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera, zespoły migrenowe), zespołów bólowych o różnej etiologii (w przebiegu chorób układu kostno-stawowego i neuralgii), owrzodzeń skóry oraz zaburzeń psychicznych (nerwice wegetatywne i zespoły depresyjne).

Zabiegi z użyciem zmiennego pola magnetycznego nie wykazują istotnych działań ubocznych, są dobrze tolerowane przez chorych, a przeciwwskazania do ich stosowania obejmują m.in.

: czynną chorobę nowotworową, ciążę, ciężkie infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze, czynną gruźlicę, zagrażające krwawienie z przewodu pokarmowego, nadczynność tarczycy, niewyrównaną cukrzycę młodzieńczą oraz elektroniczne implanty (np. rozrusznik serca).

Magnetolaseroterapia i magnetoledoterapia

Uwzględniając obserwowany w ostatnich latach trend panujący w farmakoterapii – związany ze stosowaniem złożonych preparatów lekowych, wykorzystujących synergistyczne oddziaływanie kilku równocześnie stosowanych składników – w medycynie fizykalnej coraz częściej stosowane są metody oparte na jednoczasowym oddziaływaniu na organizm pacjenta kilku czynników fizycznych o zbliżonych lub wzajemnie się uzupełniających mechanizmach działania terapeutycznego.

Przykład takiego podejścia stanowić mogą metody wykorzystujące łączne, synergistyczne działanie zmiennego pola magnetycznego o niskich wartościach indukcji, oraz niskoenergetycznego promieniowania świetlnego – generowanych jednoczasowo przy użyciu magnetolasera lub aparatury do magnetoledoterapii.

Szczególnie druga z wymienionych metod, w której źródłem promieniowania świetlnego są półprzewodnikowe diody LED, znajduje coraz powszechniejsze zastosowanie w lecznictwie szpitalnym, ambulatoryjnym, a nawet domowym, co wynika ze znacznie niższych kosztów wytwarzania diod LED w porównaniu z dotychczas stosowanymi, klasycznymi diodami laserowymi.

Magnetolaseroterapia i magnetoledoterapia stosowane są obecnie w leczeniu m.in.: zespołów bólowych o podłożu zwyrodnieniowym, zapalnym, przeciążeniowym i pourazowym układu kostno-stawowego, neuralgii o różnej etiologii, a także zaburzeń ukrwienia oraz zmian zapalnych i troficznych skóry.

Pileroterapia

Obecnie coraz szersze zastosowanie w fizykoterapii ma najnowsza forma światłolecznictwa – leczenie za pomocą światła spolaryzowanego, określane niekiedy mianem pileroterapii (Polarized Incoherent Low-Energy Radiation Therapy).

Doświadczalne podstawy klinicznego wykorzystania światła spolaryzowanego związane są m.in.

z: efektem przeciwbólowym, działaniem immunostymulującym, przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym i przeciwbakteryjnym oraz pobudzeniem wydzielania neurohormonów, poprawą mikrokrążenia i mineralizacji kości, a także przyspieszeniem procesów gojenia ran i regeneracji tkankowej.

Wskazania do stosowania leczenia światłem spolaryzowanym obejmują m.in.: leczenie ran – zarówno niepowikłanych, jak i zainfekowanych, owrzodzeń żylnych goleni, oparzeń, odleżyn, zespołów bólowych o różnej etiologii, zmian zapalnych i pourazowych układu kostno-stawowego, bliznowców, trądziku młodzieńczego, łuszczycy i zespołu depresji sezonowej.

Leczenie światłem spolaryzowanym jest metodą relatywnie bezpieczną i zazwyczaj dobrze tolerowaną przez chorych. Zabiegi są bezbolesne, a światło spolaryzowane nie wywołuje rumienia ani oparzeń skóry.

Do nielicznych przeciwwskazań do stosowania światła spolaryzowanego należą m.in.: czynny proces nowotworowy, ciąża oraz objawy uczulenia i nadwrażliwości na światło.

Nie zaleca się również naświetlania okolicy gałek ocznych.

To 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności alfabetycznej.

ASPIRIN C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLU

Do którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń wszystkie.Dziękujemy za Twoją opinię.

Terapia energotonowa Hi Top 184

Terapia energotonowa to nowoczesna forma elektroterapii. Typowym zastosowaniem elektroterapii jest stymulacja nerwów i mięśni, czyli generowanie potencjałów czynnościowych. Efekty niestymulacyjne, zwłaszcza prądów średniej częstotliwości znalazły wykorzystanie w terapii energotonowej.

Standardowa elektroterapia pobudza nerwy i mięśnie, natomiast głównym celem terapii energotonowej jest bezpośrednie działanie na metabolizm komórek. Terapia energotonowa daje efekt biologicznego odmłodzenia komórek, niweluje ból, zwiększa sprawność fizyczną, psychiczną, wydolność seksualną, a także odporność na przeziębienia i wreszcie pobudza organizm do samoleczenia.

Jak działa terapia energotonowa? 

Dzięki terapii energotonowej możliwe jest ograniczenie stosowania wielu leków oraz przemyślenie wskazań do leczenia operacyjnego. Działanie energii wytwarzanej przez urządzenie HiToP jest nie tylko związane z obszarem stymulacji, co z oddziaływaniem na metabolizm organizmu człowieka.

W związku z powyższym zwiększa się proces dyfuzji w tkankach, normalizuje się wewnątrzkomórkowy transport substancji, usprawnia się komunikacja między komórkami, polepsza się działanie enzymów, zwiększa się ilości i rozmiar mitochondriów, zwanych energetycznymi „stacjami mocy”, co w konsekwencji przyśpiesza procesy zdrowienia.

Jak odbywa się terapia energotonowa? 

W terapii energotonowej  mogą działać równocześnie cztery kanały z co najmniej 10 elektrodami, co daje możliwość wykonywania u pacjenta w tym samym czasie nawet kilku zabiegów, takich jak:

• podstawowej terapii czyli witalizacji (odnowy energetycznej). Jednocześnie wraz z tym zabiegiem przebiega proces rewitalizacji, czyli odmładzania
• zabiegu przeciwbólowego
• lipolizy czyli redukcji tkanki tłuszczowej. Proces lipolizy polega na uwalnianiu do krwiobiegu zasobów energetycznych (w postaci kwasów tłuszczowych i glicerolu) z tkanki tłuszczowej, przez co następuje jej redukcja. Stymulacja energotonowa w postaci SimulFam®X w zakresie 2,5-3,5 Hz pobudza tkankę tłuszczową do uwalniania zapasów tłuszczu, które mogą zostać spalone przez organizm. Jest to szczególnie ważne w przypadku specyficznych miejsc „opornych” na odchudzanie, np. na brzuchu, udach lub biodrach, które często pomimo stosowania diety i zwiększenia aktywności fizycznej pozostają nadmiernie otłuszczone. Zastosowanie stymulacji energotonowej na takie miejsca mobilizuje redukcję zawartej w nich tkanki tłuszczowej oraz pozwala na nieinwazyjne, efektywne i bezpieczne dla zdrowia kształtowanie sylwetki

Pacjent leży na leżance, podpięty do urządzenia elektrodami, które dla lepszego przewodnictwa zwilżone są sprayem Aloe Vera. Zabieg trwa od 30 do 60 min. i może być powtarzany wielokrotnie. Zabieg jest bardzo przyjemny, pacjent może jedynie odczuwać uczucie lekkiego swędzenia.

Po zakończonej terapii pacjent czuje się wypoczęty, zrelaksowany i odprężony, jak po długim spacerze. Od 70 do 80 % pacjentów uwalnia się od bólu nawet po jednym zabiegu albo zauważa znaczne zmniejszenie bólu. 

Nawet pacjent z ostrym bólem może zasnąć po rozpoczęciu zabiegu. 

Główne wskazania terapeutyczne: 

choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych i biodrowych, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego, szyjnego, piersiowego, zespół bolesnego barku, łokieć tenisisty, bóle pourazowe i pooperacyjne, odleżyny, obrzęki, otwarte rany, stres fizyczny, psychiczny i stany wyczerpania, leczenie odświeżające dla polepszenia witalizacji, mogą być leczeni pacjenci z żylakami, metalowymi implantami oraz endoprotezami. Bardzo dobre efekty lecznicze uzyskuje się w leczeniu pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane stosując aplikację przez oczy i witalizację.