Objawy przed okresem – jakie są pierwsze objawy miesiączki?

2020-08-14 10:06 redakcja Autor: thinkstockphotos.com

Miesiączkę poprzedza zwykle kilka objawów. Dla niektórych kobiet nie są one uciążliwe, dla innych – przeciwnie. Zespół objawów przed okresem nazywamy napięciem przedmiesiączkowym, czyli z języka angielskiego PMS-em. Przeczytaj albo posłuchaj i dowiedz się, po czym poznać, że zbliża się miesiączka.

Napięcie przedmiesiączkowe, które jest zespołem objawów przed okresem może dać o sobie znać już na kilka lub kilkanaście dni przed spodziewanym terminem menstruacji. Objawy zwiastujące okres są różne i różne jest ich nasilenie – wszystko zależy od predyspozycji kobiety.

Najbardziej na objawy przed okresem skarżą się młode kobiety, między 20.-30. rokiem życia. U nich PMS jest najsilniejszy i najbardziej uciążliwy.

Z artykułu dowiesz się:

Kobiety po 30. roku życia, zwłaszcza te, które już rodziły lub stosują antykoncepcję hormonalną, lepiej znoszą czas poprzedzający miesiączkę, a niektóre w ogóle nie obserwują żadnych dolegliwości związanych z nadchodzącym okresem.

Kiedy będziesz mieć miesiączkę? Sprawdź to!

Jakie są objawy przed okresem?

Najczęstsze objawy wskazujące na menstruację to bóle podbrzusza. Część kobiet dostrzega obrzmienie i tkliwość piersi, bóle głowy czy mdłości.

Do charakterystycznych objawów należą również wahania nastroju: kobieta przed okresem płacze lub śmieje się bez powodu, może być drażliwa lub poddenerwowana.

Do objawów PMS zalicza się również wystąpienie zmian trądzikowych, zatrzymanie wody w organizmie skutkujące obrzękiem np. nóg i zmianą wagi czy zwiększony apetyt.

Jakie są przyczyny PMS?

Za pojawianie się typowych dolegliwości i objawów przed okresem odpowiadają hormony. W tym momencie cyklu (po owulacji) u kobiet spada stężenie estrogenów, wzrasta natomiast ilość progesteronu.

Poziom progesteronu spada dopiero przed pojawieniem się krwawienia. Taka huśtawka ma fatalny wpływ na nastrój, powoduje też inne objawy somatyczne (bóle brzucha i głowy, nudności, nabrzmiałość piersi).

Wielu lekarzy wskazuje również innych winowajców, np. prolaktynę, której poziom wzrasta u niektórych kobiet w czasie poprzedzającym menstruację i wpływa na dalsze zawirowania hormonalne. Niekiedy mówi się o PMS-ie jako dolegliwości genetycznej, przechodzącej z matki na córkę.

Jak odróżnić krwawienie implantacyjne od miesiączki? Wideo

Co oznacza ból podbrzusza przed okresem?

To najczęstszy objaw okresu i najbardziej charakterystyczna dolegliwość PMS-u. Ból podbrzusza wywołany jest wahaniami hormonalnymi zachodzącymi tuż przed miesiączką w tzw. fazie lutealnej.

Mija zazwyczaj w ciągu 3-7 dni. Wzrost poziomu prostaglandyn, odpowiedzialnych za złuszczanie się błony śluzowej macicy powoduje również skurcze, które mogą wywoływać dyskomfort i dodatkowo utrudniają przepływ krwi w mięśniówce macicy.

To powoduje ból podbrzusza, który może być mocniejszy lub słabszy – niektórym kobietom nie pozwala na normalne funkcjonowanie. Na ból podbrzusza pomagają leki przeciwwbólowe, ale również odpoczynek i ciepłe okłady.

Jeżeli ból przed okresem jest trudny do zniesienia, warto odwiedzić lekarza – PMS i jego objawy można łagodzić i skutecznie leczyć (np. lekami hormonalnymi). Konsultacji wymaga również ból brzucha który pojawia się nagle, u kobiet, które wcześniej nie cierpiały na zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Co oznacza ból głowy przed okresem?

Hormony, których poziom nieustannie się zmienia w zależności od momentu cyklu menstruacyjnego są również przyczyną bólu głowy. U niektórych kobiet jest on tak silny, że określany jest mianem napadów migreny menstruacyjnej.

Zdaniem specjalistów głównymi sprawcami bólu głowy są estrogeny i progesteron, których wahania powodują zmiany aktywności neuronów, spadek poziomy serotoniny i zwiększenie wrażliwości na ból oraz estradiol, którego spadki poprzedzające miesiączkę są odpowiedzialne za migreny.

Badania pokazują, że dieta uboga w węglowodany, sól i cukier, suplementacja magnezu i unikanie stresu oraz używek łagodzi ból głowy przed okresem.

Co oznaczają mdłości przed okresem?

To rzadszy objaw niż bóle brzucha, bóle głowy czy wahania nastrojów. Mdłościom mogą towarzyszyć również inne problemy gastryczne: wzdęcia, wymioty, zaparcia czy nawet zachcianki jedzeniowe. Nudności przed okresem pojawiają się na kilka dni przed spodziewaną miesiączką.

Nieprzyjemne dolegliwości można jednak łagodzić lekkostrawną dietą i unikaniem alkoholu i kofeiny. Na mdłości pomagają napary z rumianku, melisy oraz imbiru.

Jakie są przyczyny wahań nastroju przed okresem?

Spadek poziomu progesteronu wpływa na nastrój w rozmaity sposób. Te kobiety, które są szczególnie wrażliwe na zmiany hormonalne, gorzej znoszą spadki nastroju wywołane tymi zaburzeniami. Jest to szczególnie dokuczliwe u pań, które mają cykle bezowulacyjne (tak się zdarza np. przy podwyższonym poziomie prolaktyny) – taka sytuacja jeszcze bardziej obniża poziom progesteronu.

Ważnym czynnikiem wpływającym na kobiecy nastrój jest też poziom neuroprzekaźników – dopaminy i serotoniny, które odpowiadają za nasze emocje i zachowanie. Oprócz leczenia hormonalnego specjaliści polecają relaks i unikanie stresu, który jest czynnikiem potęgującym wahania nastroju. Korzystne jest też przyjmowanie magnezu i witamin z grupy B, witaminy D i E.

Objawy przed okresem – jakie występują najczęściej?

Miesiączka to czas, który każda kobieta przeżywa nieco inaczej. Objawy przed okresem mogą być dla kobiety bardzo męczące. Jedne przechodzą ją niemalże bez żadnych dodatkowych objawów, dla innych natomiast jest to wyjątkowo trudny czas, okupiony często dość dużym cierpieniem.

Niezależnie jednak od tego, czy odczuwamy podczas miesiączki poważniejsze dolegliwości bólowe, czy też nie, dobrze wiedzieć, kiedy pojawi się miesiączka, by odpowiednio przygotować się na ten czas. Jakie są objawy przed okresem? Przeczytajcie o najważniejszych sygnałach wskazujących na to, że zbliża się miesiączka.

Podobnie jak miesiączka może przebiegać u każdej kobiety nieco inaczej, tak objawy przed okresem mogą się różnić w zależności od organizmu, a w niektórych przypadkach mogą w ogóle nie występować żadne charakterystyczne objawy przed okresem. Najczęściej u kobiet przed trudnymi dniami występują objawy przed okresem takie jak: charakterystyczne bóle w podbrzuszu, a wydzielina z pochwy jest mniej obfita lub zanika. Oprócz tego wiele kobiet skarży się na obrzmiałe piersi.

Niektóre objawy miesiączki zostały nazwane zespołem napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Najprawdopodobniej takie objawy przed okresem związane są z zaburzeniami hormonalnymi, a głównie z niedoborem progesteronu w stosunku do obecnych w organizmie estrogenów.

Objawy miesiączki charakterystyczne dla napięcia przedmiesiączkowego bywają rożne dla różnych kobiet. Jedne ledwie funkcjonują, a inne praktycznie nie zauważają różnicy w swoim samopoczuciu.

A na co najczęściej uskarżają się panie przed wystąpieniem miesiączki?

Większości kobiet na kilka dni przed planowaną datą miesiączki pojawia się ciągły ból w podbrzuszu, który łagodzą dostępne bez recepty środki przeciwbólowe. Ból i dyskomfort może być na tyle silny, że panie często zwracają się z tym problemem do swojego ginekologa. Ten stan wynika ze wzrostu produkcji prostaglandyn, odpowiadających za złuszczanie się błony śluzowej macicy.

To wywołuje skurcze macicy i utrudnia przepływ krwi w macicy. Zazwyczaj bóle w podbrzuszu ustępują w dniu, gdy następuje krwawienie. Często też kobiety skarżą się na tkliwe, bolesne piersi i dokuczliwe bóle głowy. W pewnych przypadkach może pojawić się nadmierne łaknienie lub odwrotnie – niechęć do jedzenia, mdłości, a nawet wymioty.

Objawy przed okresem to także gęsty śluz, wzrost wagi, który wynika z zatrzymania wody w organizmie. Towarzyszy temu czucie nabrzmienia i ciężkości ciała. Do innych, ale równie dokuczliwych objawów zaliczają się wahania nastroju, drażliwość, skłonność do irytacji, podenerwowana, co negatywnie wpływa na samopoczucie kobiety.

Na pocieszenie jednak można dodać, że u kobiet po 30 roku życia, które urodziły dziecko, PMS występuje już w formie łagodniejszej.

Śluz występujący w pochwie (śluz szyjkowy) wygląda inaczej w zależności od etapu cyklu menstruacyjnego kobiety – może mieć różne kolory i konsystencję. W fazie lutealnej (poowulacyjnej) śluz ulega zmianie, stając się gęsty, nieprzejrzysty i nierozciągliwy – powodu konsystencji może kojarzyć się z galaretką.

Objawy przed okresem a gęsty śluz świadczą o tym, że nastąpiła faza niepłodna, czyli plemniki mają bardzo utrudnione – wręcz uniemożliwione zadanie ewentualnego zapłodnienia. W tak gęstym śluzie nie mogą się sprawnie poruszać.

Śluz przed okresem określany jest także mianem jest śluzu typu G, ponieważ na jego wytwarzanie wpływają hormony – gestageny.

Jeśli pierwsze objawy miesiączki się nie pojawiają, niekoniecznie musi to oznaczać, że nie wystąpi okres. Tego typu dolegliwości zależą od bardzo wielu różnych czynników. Objawy miesiączki, których nie ma, mogą być oczywiście także znakiem spóźniającego się okresu. W takiej sytuacji również nie należy wyciągać pochopnych wniosków.

Objawy przed okresem a ciąża mogą dawać podobne sygnały, ale spóźniający się okres może być również spowodowany nadmiernym stresem, zaburzeniami odżywiania, a nawet zbyt intensywnym treningiem. Jeśli kobieta podejrzewa u siebie ciążę, po wykonaniu testu ciążowego powinna zgłosić się na wizytę u lekarza ginekologa.

Specjalista rozwieje wszelkie wątpliwości i orzeknie, czy dane objawy przed okresem a ciąża wskazują na zapłodnienie.

Pierwsza miesiączka – objawy, ile trwa, kiedy może się pojawić?

Pierwsza miesiączka z początku może przerażać, ale kiedy podejdziesz do tematu świadomie, możesz być pewna, że nic Cię nie zaskoczy, a strach szybko minie. Zobacz, co warto wiedzieć na temat pierwszego okresu i jak do niego się przygotować.

Pierwszy okres u dziewczynek – kiedy może się pojawić?

Dojrzewanie to czas, w którym dochodzi do bardzo wielu zmian. Pod koniec tego okresu u dziewczynek pojawia się pierwsza miesiączka. To ważny etap rozwoju. Oznacza, że biologicznie stajesz się dorosła, a Twoje ciało przygotowuje się do możliwości posiadania potomstwa w przyszłości. 

Pierwsza miesiączka, fachowo nazywana menarche, zwykle pojawia się między 11. a 14. rokiem życia. Nie są to jednak sztywne normy. Pierwsza miesiączka w wieku 10 lat to nie powód do obaw i zmartwień. Przy najbliższej wizycie u prowadzącego lekarza pediatry warto o tym powiedzieć.

Nawet jeżeli skończyłaś już 14 lat i nadal nie miesiączkujesz, nie musisz się niepokoić, że coś jest nie tak. To, kiedy pojawi się pierwszy okres, zależy od wielu indywidualnych uwarunkowań. Dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne.

Możesz zapytać swoją mamę, w jakim wieku pojawiła się u niej pierwsza miesiączka. Ale nie sugeruj się tym mocno, ponieważ w dzisiejszych czasach wpływ mają także czynniki środowiskowe i sposób odżywiania. Znaczenie ma także ogólny stan zdrowia, aktywność fizyczna i masa ciała.

Jak widzisz, nie jest to takie proste i nie da się tego przyspieszyć lub zahamować. 

Każda dziewczynka dojrzewa inaczej, a okres może pojawić się w różnym wieku. Nie ma sensu porównywać się z koleżankami i martwić się na zapas.

Pamiętaj, że większość małych kobiet dojrzewa prawidłowo, tylko we własnym tempie. Powody do niepokoju to wystąpienie pierwszej miesiączki przed 10. rokiem życia lub jej brak po 16. roku życia.

Wówczas konsultacja z lekarzem może okazać się niezbędna.

Objawy pierwszej miesiączki

Zapewne zauważyłaś, że Twoje ciało zmienia się od dłuższego czasu. Sylwetka nabrała kobiecych kształtów: zaokrągliły Ci się biodra, urosły piersi, pojawiło się owłosienie łonowe, a także na nogach i pod pachami. Zapewne także zmienił się Twój wzrost, a także mógł pojawić się trądzik. Jak już wiesz, pierwsza miesiączka pojawia się pod koniec okresu dojrzewania. Zatem możesz się jej spodziewać, choć zwykle występuje nieoczekiwanie. Zazwyczaj przed tym wielkim dniem nie pojawiają się uciążliwe dolegliwości. Jednak każdy organizm jest inny, a objawy są kwestią indywidualną. Do najczęstszych i najbardziej charakterystycznych oznak pierwszej miesiączki należą:

• plamienia lub niewielkie krwawienia występujące przez kilka dni,
• pojawienie się białej wydzieliny,
• bóle i skurcze w dole brzucha,
• lekkie osłabienie i ogólne złe samopoczucie,
• nudności,
• rozdrażnienie, dekoncentracja i wahania nastrojów.

Objawy pierwszego okresu mogą być różne i mogą wystąpić w różnym nasileniu. Warto obserwować zmiany w swoim ciele i być przygotowaną. 

Czytaj więcej o tym, co się dzieje z Twoim ciałem: Etapy dojrzewania – jak zmienia się Twoje ciało?.

Jak wygląda pierwsza miesiączka u dziewczynek?

W przypadku tego, jak wygląda pierwszy okres, także nie ma jednej odpowiedzi. Jeżeli rozmawiasz na ten temat z koleżankami, to przygotuj się, że każda może mówić co innego. Zwykle pada pytanie: ile trwa pierwszy okres? Z tym bywa różnie. Warto zaznaczyć, że pierwsze miesiączki są nieregularne, mogą trwać od 3 do 7 dni. Także pojawienie się następnej nie jest oczywiste i kilka miesięcy przerwy między okresami jest normalne. Pierwsza miesiączka może być bardzo skąpa (kilka kropel krwi) lub bardzo obfita. Także kolor wydzieliny może się różnić – normą jest zarówno krwistoczerwone, jak i brunatne zabarwienie. Jeżeli chodzi o bolesność, to zazwyczaj pierwszym krwawieniom nie towarzyszy ból. Potem może być różnie, bowiem wiele kobiet dotykają tego typu dolegliwości. Na szczęście mijają wraz z miesiączką.

W tym miejscu warto zaznaczyć, że pierwsze sześć lat od pojawienia się pierwszego okresu, to czas na uregulowanie się poziomu hormonów.

Po tym czasie miesiączkowanie będzie dość systematyczne i będzie się odbywało średnio w 28-dniowych cyklach. Jednak początkowo możesz mieć nieregularne okresy. Ma to związek, z tym że pierwsze cykle często są jeszcze bezowulacyjne.

Pamiętaj, że nie jest to regułą i nie można traktować tego czasu, jako okresu, w którym ciąża jest niemożliwa.

Pierwsza miesiączka – jak się przygotować?

Jeżeli podejrzewasz, że niebawem możesz zacząć miesiączkować, nie obawiaj się tego. To naturalne, że dojrzewasz, a okres to oznaka prawidłowego rozwoju. Jeżeli czujesz niepokój, porozmawiaj z osobą, z którą masz dobry kontakt. Może to być mama, starsza siostra, babcia czy też ciocia. To normalne, że chcesz wiedzieć, jak to wszystko wygląda i co wtedy robić.

Pamiętaj też, że koleżanki nie zawsze będą miały odpowiednią wiedzę. Warto porozmawiać z kimś, kto wysłucha Twoich obaw, jak też podzieli się z Tobą swoimi doświadczeniami i znajomością tematu. Jeżeli nadal będziesz miała jakieś wątpliwości, warto porozmawiać np. z lekarzem ginekologiem, który dokładnie wyjaśni Ci, co się dzieje z Twoim ciałem.

Poza tym będzie wiarygodnym źródłem informacji. 

Nie bój się pytać, to normalne, że odczuwasz stres przed nieznaną Ci jeszcze sytuacją. Jeżeli będziesz świadoma i dobrze przygotowana do tego, co Cię czeka, przestaniesz się niepokoić i spokojnie poczekasz na pierwszą miesiączkę. 

Możesz też przygotować się od strony praktycznej. Udaj się na zakupy z zaufaną osobą, by zapoznać się i wybrać odpowiednie środki higieniczne potrzebne podczas okresu. Warto mieć w plecaku czy torebce np.

podpaskę. Ważna jest także właściwa higiena w trakcie okresu. Ma to znaczenie w zapobieganiu powstawania infekcji.

Na rynku jest wiele produktów przeznaczonych dla nastolatek, w tym specjalne płyny do higieny intymnej.

Właściwe przygotowanie się do pojawienia się pierwszej miesiączki to klucz do spokoju. Pamiętaj, że nie masz powodów do obaw, bo to normalne, że stajesz się kobietą. Jeżeli rozwiejesz wszystkie Swoje wątpliwości, nic się nie zaskoczy.

dr n. med. Anna Wilczyńska specjalista ginekolog położnik

Jak poznać, że zbliża się pierwsza miesiączka? Objawy przed menarche są charakterystyczne

Pojawienie się pierwszej miesiączki jest wielkim wydarzeniem w życiu każdej młodej kobiety. Większość dziewczynek czeka na pierwsze krwawienie od jakiegoś czasu.

To dlatego, że pierwsza miesiączka jest zazwyczaj poprzedzona konkretnymi objawami, które nasilając się, dają znak, że moment krwawienia zbliża się wielkimi krokami. Gdy pojawi się pierwsza menstruacja, dobrze wiedzieć, jak wtedy postępować.

Dowiedz się, jak przygotować się na pierwszą miesiączkę. Jak zachować się w czasie pierwszego krwawienia?

Pierwsza miesiączka (menarche) pojawia się zazwyczaj w wieku 12-14 lat. Jednak zanim dojdzie do pierwszego krwawienia, w organizmie młodej kobiety zachodzą pewne zmiany. Miesiączka pojawia się przeważnie po 14 miesiącach od tzw.

skoku pokwitaniowego, czyli okresu dojrzewania płciowego. W tym okresie dochodzi do przyrostu wysokości i wzrostu masy ciała, a także dynamicznego rozwoju narządów zewnętrznych i wewnętrznych.

Dziewczynka zaczyna szybciej rosnąć na dwa lata przed wystąpieniem pierwszej miesiączki, ten proces znacznie przyspiesza na rok przed menarche.

To również czas, gdy zaczynają rozwijać się piersi, brodawki sutkowe i otoczki powiększają się i unoszą ku górze, a następnie same piersi wyraźnie się zwiększają. W okresie poprzedzającym wystąpienie pierwszej miesiączki pojawia się także owłosienie łonowe (w miejscach intymnych) oraz owłosienie pod pachami.

Przyjmuje się, że pierwsza miesiączka u kobiet w naszej szerokości geograficznej występuje w wieku ok. 12-14 lat. Nie jest to jednak regułą, bo menarche może pojawić się w różnym wieku. Warto jednak pamiętać, że pojawienie się miesiączki w wieku poniżej 10 lat lub brak miesiączki powyżej 14-15 roku życia wymaga konsultacji z lekarzem.

Pierwsza miesiączka: jak poznać, że zbliża się okres?

Objawy poprzedzające pojawienie się pierwszej w życiu miesiączki mogą występować już rok wcześniej. Miesiączka może pojawić się rok lub nawet dwa lata później od momentu, w którym ciało zaczęło gwałtownie się zmieniać — sylwetka zaczyna przypominać bardziej kobiecą, a piersi powiększają się i stają się bardziej wrażliwe.

U większości młodych kobiet na kilka miesięcy przed pierwszą miesiączką zaczyna pojawiać się biała lub żółtawa wydzielina z pochwy, która wzbudza uczucie dyskomfortu.

Na krótko przed pojawieniem się pierwszego krwawienia mogą pojawić się objawy charakterystyczne dla okresu przed menstruacją, czyli osłabienie, bóle podbrzusza, obrzmiałe piersi. Tuż przed miesiączką zmniejsza się także ilość wydzieliny, która może być zabarwiona krwią i przybierać brunatny, brudny kolor.

Pojawienie się menarche jest często uwarunkowane genetycznie. Młoda kobieta zaczyna zazwyczaj miesiączkować w podobnym wieku jak jej mama i babcia.

Pierwsza miesiączka: dlaczego źle się czuję?

U niektórych kobiet miesiączkowanie łączy się z występowaniem PMS, czyli zespołu napięcia przedmiesiączkowego.

To szereg nieprzyjemnych dolegliwości spowodowanych najprawdopodobniej względnym niedoborem progesteronu w stosunku do estrogenów, który występuje przed menstruacją.

Objawy pojawiają się najczęściej na kilka dni przed miesiączką i ustępują w momencie pojawienia się krwawienia lub w czasie trwania menstruacji.

Objawy napięcia przedmiesiączkowego:

• wahania nastroju: płaczliwość, złość, złe samopoczucie psychiczne;
• bolesne lub wrażliwe piersi, szczególnie podczas dotyku lub w czasie noszenia obcisłego biustonosza i bluzki;
• pojawienie się przejściowych problemów z cerą: wyskakiwanie pryszczy lub odczuwalna tłustość cery;
• problemy z koncentracją, rozdrażnienie;
• bóle podbrzusza, czasami promieniujące do pleców;
• uczucie obrzmienia i wzdęcia brzucha;
• wzrost masy ciała spowodowany zatrzymywaniem się wody w organizmie;
• zwiększony apetyt;
• bóle głowy.

Opisane powyżej objawy nie są niczym szczególnym, dotyczą bardzo wielu kobiet, które przed miesiączką czują się z reguły osłabione, senne, rozdrażnione. Gdy miesiączka zacznie pojawiać się regularnie, rozpoznawanie tych i innych objawów będzie łatwiejsze. Bóle podbrzusza, tkliwość piersi czy uczucie obrzmienia będą wtedy dobrze znanymi zwiastunami nadchodzącej menstruacji.

Pierwsza miesiączka: jak wygląda pierwsze krwawienie?

Pierwsza miesiączka to zazwyczaj niewielkie plamienie. Nie jest z reguły obfita, choć niektóre dziewczyny od razu doświadczają normalnego krwawienia miesięcznego. Jeśli na bieliźnie pojawią się krople żywej krwi, to znak, że pojawiła się miesiączka. Wtedy najlepiej założyć wkładkę higieniczną i obserwować krwawienie. Jeśli będzie się nasilać, wkładkę trzeba zamienić na podpaskę.

W niektórych przypadkach miesiączka od razu objawia się większym krwawieniem, często brudząc bieliznę i spodnie. To krępujące, choć charakteru pierwszej miesiączki nie da się przewidzieć. Lepiej być zatem przygotowanym na każdą ewentualność.

Pierwsza miesiączka: jak się zachować po wystąpieniu krwawienia?

Kiedy pojawią się objawy zwiastujące pierwszą miesiączkę, lepiej odpowiednio się zabezpieczyć i włożyć do torby lub plecaka podpaskę. Krwawienie może pojawić się znienacka, dlatego lepiej mieć przy sobie odpowiednie środki higieniczne. Gdy nadejdzie już pierwszy dzień krwawienia, warto powiedzieć o tym mamie lub innej zaufanej osobie, która podpowie, jak się zachować.

Jeśli ból jest wyjątkowo silny i miesiączce towarzyszy osłabienie, lepiej w tym dniu zostać w domu i odpocząć. Pierwsza menstruacja bywa szokiem dla wielu młodych kobiet, potrafi być także niezwykle wyczerpująca. Jeśli to możliwe, pierwszy dzień krwawienia lepiej spędzić w domu.

Gdy miesiączce towarzyszy ból menstruacyjny, czyli ból odczuwalny w dolnej części brzucha, można zażyć tabletkę przeciwbólową w porozumieniu z opiekunem lub lekarzem. Ulgę w bólu przynosi także odpoczynek, położenie się w łóżku, ciepła kąpiel lub ciepły okład, na przykład z termoforu wypełnionego ciepłą wodą.

W czasie miesiączki lepiej zjadać lekkie, ciepłe posiłki, które nie wywołają dodatkowych dolegliwości ze strony żołądka. Najlepiej unikać tłustego i ostrego jedzenia, które może powodować lub nasilać biegunkę, zaparcia i wzdęcia. W czasie miesiączki można pić ciepłe herbatki ziołowe, na przykład z rumianku.

Jeśli menstruacji nie towarzyszy ból, osłabienie lub inne dolegliwości, to nie ma przeciwwskazań do tego, by ćwiczyć. Nadmierną aktywność fizyczną należy ograniczyć w przypadku, gdy miesiączka jest obfita i dokucza silny ból brzucha.

Nie bój się rozmawiać z mamą na temat miesiączki. To całkowicie normalny stan, w którym znajduje się niemal każda kobieta raz w miesiącu. Dodatkowe informacje przekazane przez mamę pomogą się uspokoić i rozwiać wszelkie wątpliwości.

Jak poradzić sobie z pierwszą miesiączką? Zobacz praktyczny poradnik:

Źródło: Jestem Mamą/youtube

Pierwsza miesiączka: kiedy spodziewać się kolejnego okresu?

Cykle miesiączkowe, czyli czas pomiędzy wystąpieniem pierwszej miesiączki (jej pierwszym dniem) a ostatnim dniem przed kolejną miesiączką, wynoszą z reguły 28 dni. Ten średni czas dotyczy głównie kobiet dorosłych, które miesiączkują regularnie, przeważnie raz w miesiącu.

W przypadku dziewcząt, które dopiero zaczęły miesiączkować, cykle mogą być nieregularne nawet przez następne 2 lata. Dlatego następny okres może nie pojawić się w kolejnym miesiącu. Wynika to z faktu, że pierwsze cykle są zazwyczaj bezowulacyjne.

Nie jest to powód do niepokoju, chociaż nagłe pojawienie się miesiączki jest zawsze związane ze stresem i niepokojem młodej kobiety.

Nawet gdy miesiączki nie są jeszcze regularne, warto prowadzić osobisty kalendarzyk i zapisywać daty kolejnych menstruacji.

Można też skorzystać z jednej z dostępnych aplikacji na telefon, które po wpisaniu kolejnej daty obliczają przybliżony czas kolejnej miesiączki.

Po pewnym czasie będzie dostrzegalna pewna regularność w występowaniu miesiączek. Warto wtedy zapamiętać, w którym momencie w miesiącu pojawi się krwawienie.

Ile trwa pierwsza miesiączka? Zazwyczaj od 3 do 7 dni.

Kiedy zgłosić się do lekarza?

Gdy miesiączka jest bardzo obfita, krwi jest bardzo dużo i często trzeba zmieniać tampony lub podpaski, a także, gdy ból brzucha uniemożliwia normalne funkcjonowanie, występuje gorączka, wymioty, silne biegunki oraz omdlenia.

Źródło: lek. Natalia Ignaszak-Kaus, Objawy przed okresem – jakie są pierwsze objawy miesiączki? (wylecz.to/pl/choroby/ginekologia)

Jak wygląda pierwsza miesiączka?

Zacznijmy od tego, czym w ogóle jest okres. To cyklicznie pojawiające się krwawienie – zwykle występujące co 25-35 dni. Jeden cykl trwa od pierwszego dnia krwawienia do dnia poprzedzającego kolejne krwawienie.

Co się dzieje pomiędzy tymi dniami? Gdy ustanie kilkudniowe oczyszczanie się macicy, następuje wzrost jajeczka w jednym z jajników, które mniej więcej na 14-16 dni przed następnym okresem jest uwalniane, co nazywamy owulacją.

Błona śluzowa macicy staje się grubsza i bardziej ukrwiona – w ten sposób przygotowuje się na zagnieżdżenie się w niej zapłodnionej komórki jajowej. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, to błona zaczyna się złuszczać i macica oczyszcza się w postaci okresu – na wydzielinę składa się krew, strzępy błony, pozostałości jajeczka.

I cały cykl zaczyna się od nowa. Miesiączka to zazwyczaj sygnał, że nie jesteśmy w ciąży, ale że w naszym ciele jest taki potencjał. To też oznaka, że raczej wszystko z naszym układem rozrodczym i zdrowiem w porządku.

Z kolei ustanie miesiączki, nieregularność, która nagle się pojawi i utrzymuje a nie wiąże się z ciążą powinna być sygnałem, by udać się na kontrolę ginekologiczną. Przy okazji trzeba podkreślić, że obecnie częstym powodem problemów z miesiączkowaniem jest stres i przepracowanie. 

Kiedy pojawia się pierwsza miesiączka i jakie są jej objawy?

Wiemy już, czym jest miesiączka, skąd się bierze. Co jednak z tą pierwszą? Będzie ona świadczyła o tym, że dojrzewamy i jesteśmy płodnymi osobami. Innymi symptomami procesu dojrzewania płciowego jest powiększenie piersi, zaokrąglenie bioder, pojawienie się owłosienia itp. To też oznaki, by miesiączki wypatrywać. Podobnie jak plamienia i skurcze w dole brzucha. 

Pierwsza miesiączka pojawia się zwykle między 11 a 14 rokiem życia, jednak nie jest to regułą. Pierwsze krwawienie może wystąpić zarówno wcześniej, jak i później. Wszystko zależy od indywidualnych uwarunkowań – od czynników genetycznych, środowiskowych, ale i od sposobu odżywiania itp.

Pamiętajmy, że każdy organizm rozwija się inaczej, we własnym tempie i nie da się tego przyspieszyć. Oczywiście naturalne, że kiedy rówieśniczki będą już miesiączkowały, pożyczały sobie podpaski, to tym bardziej trudno będzie się doczekać na swój okres.

Jeśli w takiej sytuacji pojawi się niepokój, to warto wybrać się do ginekolożki czy ginekologa, który rozwieje wątpliwości a przy okazji wytłumaczy procesy zachodzące w ciele i da dobre miesiączkowe rady na przyszłość.

Jak wygląda pierwsza menstruacja?

Pierwszą miesiączkę mogą poprzedzić pojawiające się plamienia, ale też może być tak, że będzie ona za pierwszym razem (a także przez kilka następnych miesięcy) bardzo skąpa i będzie miała właśnie charakter plamień.

Oczywiście może być i tak, że krwawienie będzie bardzo obfite, nawet bardziej niż po uregulowaniu się cyklu, co powinno nastąpić do dwóch lat od pierwszej miesiączki. Warto wiedzieć, że wydzielina okresowa niekoniecznie musi być soczyście czerwona, może mieć brunatny kolor – to też okres i jest jak najbardziej w porządku.

Krwawienie może trwać kilka dni jak typowa uregulowana miesiączka, jednak często pierwsze menstruacje są nieregularne – więc zarówno bardzo krótkie krwawienie, jak i długie będzie czymś naturalnym.

Pierwsza miesiączka i kolejne przez następny rok do dwóch lat są zazwyczaj bezbolesne, bo cykle są bezowulacyjne. Warto wiedzieć, że później krwawieniu może, choć nie musi, towarzyszyć ból.

Menstruacyjne bóle o większym lub mniejszym nasileniu dotykają około 40% miesiączkujących. Ważne, żeby jak najszybciej wziąć lek przeciwbólowy i/lub rozkurczowy – ból trzeba zdusić w zarodku zanim się rozwinie i trudno będzie go opanować.

Sięgajmy więc po leki, kiedy tylko poczujemy dość charakterystyczne „rwanie” w dole brzucha mogące promieniować np. na plecy.

Jak się przygotować na nadejście okresu?

Byłoby świetnie, gdyby w każdym domu i szkole miesiączkujące już, doświadczone kobiety odpowiednio wcześnie i przyjaźnie przygotowały dziewczynki na nadejście okresu, opowiadały, jak to wygląda, co wtedy robić.

Idealnie, gdyby też każda dziewczynka mogła zawczasu dokładnie obejrzeć środki higieniczne stosowane podczas miesiączki i ponosić je „na sucho”, aby w pierwszym dniu krwawienia nie wpadać w panikę i wiedzieć, jak działać.

Dziś do wyboru mamy różnego rodzaju podpaski – jedno-, jak i wielorazowe, tampony oraz kubeczki menstruacyjne, które mogą posłużyć właścicielce przez kilka lat i są dobrym rozwiązaniem z punktu widzenia ekologii i ekonomii.

Jeśli nie wiemy, jakie środki higieniczne byłyby najlepsze w naszym wypadku, najlepiej byłoby pogadać o tym z rodzicami, ginekolożką lub ginekologiem czy pielęgniarką szkolną. 

Ważne też, by nie dać się miesiączce zaskoczyć, bo zwłaszcza kiedy ta pierwsza wciąż przed nami, może być trudno rozpoznać jej symptomy.

Dobrym rozwiązaniem jest noszenie przy sobie w torebce lub plecaku okresowego niezbędnika – podpasek lub tamponów i żelu antybakteryjnego (gdyby zdarzyło się korzystać z toalety bez umywalki).

Z czasem rozpoznawanie zbliżającego się okresu na pewno wejdzie w krew, a sposobem, by nas nie zaskoczył, jest prowadzenie kalendarzyka, w którym możemy zaznaczać jego pierwszy dzień (pyta o niego ginekolożka lub ginekolog podczas każdej wizyty), jak i długość krwawienia oraz towarzyszące mu dolegliwości itp. Obecnie można skorzystać też z funkcjonalnych aplikacji na smartfona, w których wprowadzimy różne okresowe dane a alerty przypomną nam, że menstruacja się zbliża. 

Miesiączkowe dolegliwości

Była już mowa o bólach menstruacyjnych, które wiążą się ze skurczami oczyszczającej się macicy.

Trwają zwykle dzień-dwa – łączą się z momentem najbardziej obfitego krwawienia, które zwykle stopniowo staje się coraz bardziej skąpe a trwa zwykle 5-7 dni.

Miesiączce mogą też niestety towarzyszyć bóle głowy – w tym wypadku pomoże zwykle typowa tabletka przeciwbólowa. Mogą jednak wystąpić także migreny – wtedy warto skonsultować się z ginekologiem i neurologiem. 

Trzeba też wspomnieć o zespole napięcia przedmiesiączkowego (PMS), który u sporej części osób poprzedza wystąpienie krwawienia a wiąże się ze spadkiem nastroju, gorszym samopoczuciem, zachciankami czy zmiennym apetytem, drażliwością, jak i obrzmieniem ciała z powodu zatrzymania wody w organizmie. Trwa to zwykle kilka dni. Przed pierwszą miesiączką PMS zwykle nie występuje, choć może się zdarzyć i będzie kolejnym sygnałem, że krwawienie wkrótce się pojawi.

Tabu wokół okresu

Choć miesiączka wiąże się z różnymi dolegliwościami, wymaga kupowania i stosowania środków higienicznych (wciąż w wielu miejscach na świecie obłożonych podatkiem jak za produkty luksusowe, kiedy to coś, w co musimy się zaopatrzyć ze względu na niezależne od nas biologiczne funkcje ciała!), to chyba najgorsze, co się z nią wiąże, to okresowe tabu.   Sprawia ono, że nie dostajemy wyczerpujących informacji o naszej fizjologii zanim zaczniemy miesiączkować, że obrzydza się kobiece krwawienie (co tak złego jest we krwi, że w reklamach zastępuje ją niebieski płyn – choć są firmy produkujące środki higieniczne, które powoli od tej praktyki odchodzą), że każe nam się nie histeryzować i zaciskać zęby, kiedy czasem ból menstruacyjny jest tak silny, że skuteczną pomoc mogą udzielić tylko w szpitalu. 

Okres to normalna sprawa, wydzielina naszego ciała jak inne, oznaka zdrowia, część procesu wiążącego się z rozrodczością, która ma przecież pozytywne skojarzenia.

Bez wątpienia wiele małych dziewczynek nie drżałoby przed pierwszą miesiączką i nie wstydziło zapytać o podpaskę pielęgniarki czy koleżanki, zgłosić, że źle się czuje i chce zwolnić z lekcji z tego powodu, gdyby nie krzywdzące społeczne przekonania co do menstruacji.

Najwyższy czas i pora, by w XXI wieku dostęp do środków higienicznych dla kobiet był jak najtańszy i byśmy mogły mówić o okresie swobodnie, bez zażenowania – tak jak o innych funkcjach ciała.

Co więcej, oswajanie okresu pozwala nam z tym procesem fizjologicznym żyć w przyjaźni przez kilkadziesiąt lat naszego życia – bo zwykle tak długo występuje krwawienie. Wstyd i nienawiść wobec miesiączki komplikują relację z nią.

A przecież można by w miarę możliwości wykorzystać ją jako czas, kiedy możemy skupić się na sobie, na potrzebach swoich i swojego ciała. Dlatego też pierwsza miesiączka powinna stać się wreszcie powodem do rodzinnej celebracji kolejnego etapu w życiu dojrzewającej dziewczynki, by od początku pokazywać, że to pozytywna zmiana, naturalna, z którą można żyć w zgodzie.

Objawy pierwszej miesiączki. Jak wygląda krwawienie?

Pierwsza miesiączka nie pojawia się znikąd. Objawy, które poprzedzają nadejście pierwszego okresu, mogą występować nawet rok wcześniej.

Mowa o zmianach fizycznych, jakie zachodzą u młodych kobiet – sylwetka wówczas zaczyna przypominać bardziej kobiecą, powiększają się także piersi, stają się wrażliwe.

Warto wiedzieć, że kilka miesięcy przed pierwszym okresem u dziewczynek pojawia się biała lub żółtawa wydzielina z pochwy. Ta może wzbudzać wstyd i dyskomfort, jednak jest to zupełnie normalna rzecz i nie należy się tym faktem niepokoić.

Krótko przed pierwszym krwawieniem, dziewczynka może odczuwać objawy charakterystyczne dla fazy oczekiwania na menstruację. Odczuwa wtedy ból podbrzusza, jest osłabiona i ma obrzmiałe piersi. Zmniejsza się też ilość wydzieliny – ta czasem jest zabarwiona krwią i charakteryzuje się brunatnym kolorem.

Pierwsza miesiączka – jak wygląda krwawienie?

Pierwsza miesiączka wygląda zwykle jak małe plamienie. Najczęściej krwawienie nie jest wtedy obfite, choć niektóre dziewczynki już od samego początku mają do czynienia z “normalnym” okresem, jak u dorosłej osoby.

Jeżeli dziewczynka zauważy na swojej bieliźnie krople krwi, oznacza to nic innego jak pierwszą miesiączkę. Nie należy panikować, a włożyć wkładkę higieniczną oraz ze spokojem obserwować okres.

Jeżeli plamienie będzie się nasilało, wkładkę trzeba zamienić na podpaskę, która wchłonie więcej czerwonego płynu.

Już wcześniej, wyczuwając pierwsze objawy przed miesiączką, należy przygotować się i nosić ze sobą podpaskę. Wszystko dlatego, że plamienie może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie, więc dobrze jest być w posiadaniu odpowiednich środków higienicznych.

Kiedy dzień krwawienia nadejdzie, nie należy wstydzić się i panikować – warto poinformować o sytuacji mamę lub zaufaną osobę, która doradzi, co zrobić i jak się zachować. Pierwsza menstruacja to często szok i stres dla młodych kobiet, dlatego mogą czuć się one zmęczone.

Jeżeli jest to możliwe, dzień pierwszej miesiączki powinno się spędzić w domowym zaciszu.

Zwykle okresowi towarzyszy ból odczuwalny w dolnej części brzucha. Jeśli się nasila, można sięgnąć po tabletkę przeciwbólową – oczywiście po konsultacji z osobą dorosłą.

W uśmierzeniu bólu pomaga zwykle odpoczynek, ciepła kąpiel albo okład z termoforu wypełnionego ciepłą wodą. Ograniczmy też wtedy aktywność fizyczną.

Należy wiedzieć, że nie każdej menstruacji towarzyszy ból i osłabienie – wówczas nie ma przeciwwskazań do tego, by ćwiczyć.

Pierwsza miesiączka – kiedy kolejny okres?

Cykl miesiączkowy, czyli czas między pojawieniem się pierwszego okresu a ostatnim dniem przed kolejną miesiączką, zwykle wynosi 28 dni. Są to jednak szacowania dotyczące dorosłych kobiet, których comiesięczna menstruacja jest regularna.

Dziewczynki, które zaczęły miesiączkować, mogą mieć nieregularne cykle, co trwa czasem nawet do 2 lat. Nie należy więc denerwować się, kiedy kolejny okres nie pojawi się w następnym miesiącu.

Pierwsze cykle są zazwyczaj bezowulacyjne, dlatego nie ma powodów do obaw i paniki.

PMS: objawy, przyczyny, leczenie. Czym jest, kiedy się pojawia i jak długo trwa?

• Rozdrażnienie, wahania nastrojów, nieuzasadnione wybuchy płaczu lub gniewu, wzrost wagi ciała, bezsenność, wzmożony apetyt, trądzik…
• Brzmi znajomo?
• Cały świat jest przeciwko Tobie, czy może hormony mają nad Tobą władzę?
• Jeśli jesteś tuż przed okresem, to przyczyną Twoich frustracji może być PMS, czyli zespół napięcia przedmiesiączkowego.
• Dowiedz się czym dokładnie jest PMS, jakie ma objawy i dlaczego akurat one się pojawiają.
• Znajdź odpowiedzi na pytania kiedy występuje zespół napięcia przedmiesiączkowego, jak długo trwa, a przede wszystkim – jak sobie z nim radzić?

Spis treści:Czym jest PMS?Przyczyny PMS: kiedy się pojawia?Dlaczego PMS się pojawia?Objawy PMSLeki na zespół napięcia przedmiesiączkowego?Domowe i naturalne sposobyCzy brak PMS oznacza ciążę?  

PMS – co to takiego? Czym jest zespół napięcia przedmiesiączkowego?

1. Gdy wszystko dookoła Cię irytuje, niepozmywane naczynia powodują wybuch płaczu, dżinsy nie chcą się dopiąć, chociaż dwa dni temu miałaś je na sobie i masz nagłą ochotę na wyjedzenie wszystkich zapasów pożywienia… to lepiej spójrz w kalendarz miesiączkowy i sprawdź, czy nie masz objawów PMS.

2. Czym jest ten PMS?
3. PMS to skrót od angielskiego premenstrual syndrome.
4. W języku polskim występuje pod nazwą zespołu napięcia przedmiesiączkowego(skrót ZNP).

5. Zespół napięcia przedmiesiączkowego to zbiór charakterystycznych objawów natury psychicznej, emocjonalnej i fizycznej, które uznawane są za fizjologiczne czyli naturalne.
6. Pojawiają się one regularnie w trakcie kobiecego cyklu miesiączkowego.

7. PMS występuje u kobiet w wieku rozrodczym, czyli od pierwszej do ostatniej miesiączki.

Najbardziej intensywne dolegliwości PMS obserwuje się u kobiet od 25. do 35. roku życia.

Dobra informacja jest więc taka, że objawy PMS po 40. roku życia mogą być lżejsze.

• Z symptomami PMS, przynajmniej z jednym, styka się większość kobiet.
• Część z pań może odczuwać je dość łagodnie, inne z kolei nie potrafią sobie z nimi poradzić.
• PMS stwierdza się wówczas, kiedy u kobiety pojawia się przynajmniej jeden objaw psychiczny lub somatyczny (taki, dla którego nie można zdiagnozować medycznej przyczyny).
• Ponadto, aby mówić o napięciu przedmiesiączkowym, ów objaw (lub objawy) powinien trwać od pięciu dni przed miesiączką do czwartego dnia jej trwania.
• I chociaż zespół napięcia przedmiesiączkowego często staje się powodem do żartów, to współczesne badania wykazują, że nie jest to jedynie kwestia chwilowego wahania nastrojów i wielu paniom nie jest w tym czasie do śmiechu.
• Co więcej, objawy PMS uznawane są za fizjologiczne, jedynie wtedy, gdy nie utrudniają normalnego funkcjonowania.
• Niestety silne dolegliwości, które mogą wręcz świadczyć o patologii, dotyczą nawet 20-40% kobiecej populacji.

Kiedy występuje PMS i ile trwa? Przyczyny napięcia przedmiesiączkowego

PMS występuje w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, czyli procesu, który umożliwia prawidłowe funkcjonowanie kobiecego układu rozrodczego.

Zakładając, że cykl menstruacyjny trwa 28 dni, w jednym z podziałów wyróżnia się jego cztery fazy:

• menstruację trwającą około 4-5 dni;
• fazę folikularną trwającą około 9 dni;
• owulację, która trwa 1 dzień,
• oraz fazę lutealną trwającą średnio 14 dni (książkowo od 15. do 28. dnia cyklu). Norma zakłada czas od 10 do 16 dni.

1. I to właśnie na ostatniej fazie cyklu należy się skupić analizując syndrom napięcia miesiączkowego.
2. Czy to oznacza, że PMS może trwać aż dwa tygodnie?
3. Objawy PMS obserwuje się podczas całego okresu trwania fazy lutealnej, ale nie oznacza to, że będą one tak samo odczuwalne przez kilkanaście dni.
4. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji kobiety.
5. Zazwyczaj silniejsze symptomy PMS pojawiają się na kilka dni przed wystąpieniem krwawienia miesiączkowego.

Niekiedy są odczuwalne jeszcze przez pierwsze dni menstruacji (do 4. dnia).

• PMS równie dobrze może trwać chwilę, kilka dni, ale również kilkanaście.
• Co więcej, podczas jednego cyklu kobieta może bardziej odczuć dolegliwości związane z napięciem miesiączkowym, a w kolejnym prawie ich nie zauważyć.
• Objawy PMS, podobnie, jak przebieg całego cyklu miesiączkowego, są na tyle indywidualną kwestią, że nie da się ich wrzucić do jednego worka i przyporządkować do każdego organizmu.

Co sprawia, że dokuczliwe objawy PMS w ogóle się pojawiają?

1. Badania nad poznaniem przyczyn PMS trwają od wielu lat, ale do dziś nie jest znana dokładna przyczyna (czyli etiologia) tego syndromu.

2. Podejrzewa się, że za całe to zamieszanie odpowiedzialne są zmiany zachodzące w kobiecym organizmie w przebiegu cyklu miesiączkowego, a ściślej rzecz ujmując, w trakcie wspomnianej fazy lutealnej.
3. Faza lutealna rozpoczyna się w momencie zakończenia jajeczkowania.

4. Podczas jej trwania w jajniku zostaje wykształcone ciałko żółte, a błona śluzowa macicy (endometrium) przygotowuje się do przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej.
5. To właśnie w tym czasie dochodzi do najbardziej intensywnego wydzielania progesteronu, dzięki któremu kobiecy organizm przygotowuje się do ciąży.

6. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, poziom progesteronu spada, ciałko żółte obumiera, a endometrium powoli ulega degeneracji.
7. Tak kończy się jeden cykl i rozpoczyna kolejny, czyli startuje menstruacja.

8. Głównym winowajcą nieprzyjemnych odczuć podczas ostatniej fazy cyklu są więc najprawdopodobniej hormony płciowe (progesteron i estrogeny) oraz wahania ich stężenia.
9. Odpowiedzialne są one nie tylko za zmiany fizjologiczne w obrębie narządów płciowych, ale wpływają również na kondycję fizyczną, psychiczną i intelektualną kobiety.

10. Ale dlaczego zaburzenia hormonów u jednych kobiet wywołują PMS, a inne nie odczuwają dolegliwości?
11. Uważa się, że zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyczy kobiet, które wykazują osobniczą (indywidualną) wrażliwość na fizjologiczne zmiany hormonalne.

Od smutku, poprzez gniew, aż do wybuchu płaczu, czyli objawy PMS

Współczesna literatura medyczna wyodrębnia aktualnie około 300 objawów PMS. Dzieli je na:

• objawy fizyczne PMS;
• objawy psychiczne PMS;
• objawy behawioralne PMS.

Najczęściej występujące objawy fizyczne napięcia przedmiesiączkowego to przede wszystkim:

• zaparcia;
• wzdęcia;
• zaburzenia ze strony układu pokarmowego, w tym problemy z trawieniem;
• tkliwość piersi;
• obrzęki przez gromadzenie się wody w organizmie;
• dość silne bóle głowy;
• bóle mięśnie i stawów;
• zwiększony apetyt, który prowadzi do przejadania się;
• uczucie zmęczenia;
• przyrost masy ciała;
• problemy skórne, w tym zmiany trądzikowe;
• wzmożona potliwość.

Najbardziej powszechne objawy psychiczne napięcia przedmiesiączkowego to głównie:

• obniżenie nastroju;
• smutek;
• drażliwość;
• złość;
• nieuzasadnione napady płaczu;
• nerwowość i poirytowanie;
• trudności z koncentracją i pamięcią;
• problemy ze snem, w tym bezsenność i nadmierna senność w ciągu dnia;
• napady gniewu.

Wśród objawów behawioralnych PMS wymienia się przede wszystkim:

• zmniejszenie zdolności poznawczych,
• pogorszenie widzenia, głównie analizy wzrokowo-przestrzennej.

Najbardziej dają się we znaki drażliwość i złość, których największe nasilenie przypada na około dwa dni przed menstruacją.

Zestaw objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego nie zawsze jest stały. Oznacza to, że w każdym cyklu kobieta może odczuwać inne dolegliwości.

Różny może być także stopień nasilenia wymienionych objawów.

Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne zdefiniowało nawet pojęcie dysfotycznego zaburzenia przedmiesiączkowego, tzw. PMDD (od angielskiego premenstrual dysphoric disorder).

• PMDD jest ciężką formą PMS i charakteryzuje się zwiększoną mocą objawów emocjonalnych, które mają bezpośredni wpływ na jakość życia, przede wszystkim w sferze społecznej.
• Jeśli więc objawy PMS utrudniają kobiecie normalne funkcjonowanie w codziennym życiu, przypominają stany depresyjne i lękowe, to może mieć ona do czynienia z PMDD.
• Symptomów napięcia przedmiesiączkowego jest tak dużo, że trudno wyodrębnić nietypowe objawy PMS.
• Jednak, tak jak wahania nastrojów, obrzęki, tkliwość piersi czy wybuchy płaczu, są znane wielu kobietom, tak niewiele pań może wiązać z napięciem przedmiesiączkowym bóle kręgosłupa, czy nasilenie objawów alergii oraz astmy.

Czy istnieją leki na PMS? Mogę je kupić na receptę czy bez niej?

1. Ze względu na brak dostatecznej wiedzy o tym dlaczego pojawiają się objawy stanu napięcia przedmiesiączkowego, złożoności problemu i mnogości towarzyszących dolegliwości, leczenie PMS może być utrudnione.
2. Jest jednak możliwe.
3. Polega przede wszystkim na łagodzeniu konkretnych symptomów PMS.

4. Każda kobieta może doświadczać różnych dolegliwości związanych z PMS, dlatego terapia powinna być prowadzona indywidualnie i skupić się na konkretnych problemach.
5. Jeśli objawy PMS są dość łagodne i sama wiesz, jakie sposoby minimalizują związany z nimi dyskomfort, to świetna informacja.

6. Jeśli jednak zespół napięcia przedmiesiączkowego jest nadmiernie dokuczliwy i nie radzisz sobie z jego symptomami, najlepiej skonsultuj się z lekarzem.

7. W przypadku wyjątkowo nasilonych objawów PMS oraz rozpoznania PMDD zalecane jest zazwyczaj leczenie farmakologiczne w połączeniu z naturalnymi sposobami radzenia sobie z napięciem przedmiesiączkowym.
8. Lekarz może wprowadzić konkretne leki na objawy PMS, w tym leki bez recepty i na receptę.

9. W zależności od symptomów, mogą to być tabletki przeciwbólowe, rozkurczowe, a niekiedy uspokajające.
10. W niektórych przypadkach do walki z objawami PMS wprowadza się preparaty hormonalne czy leki antydepresyjne.

Naturalne leczenie napięcia przedmiesiączkowego, czyli jak złagodzić PMS innymi sposobami?

• Z objawami zespołu napięcia przedmiesiączkowego można sobie również radzić bardziej naturalnymi sposobami.
• Zanim więc sięgniesz po leki na PMS sprawdź, które sposoby na zespół napięcia przedmiesiączkowego złagodzą Twoje objawy.
• Jeśli chcesz zmniejszyć napięcie przedmiesiączkowe, spróbuj:

• wprowadzić do swojego trybu życia aktywność fizyczną i to nie tylko w okresie objawów PMS, ale na stałe. Badania potwierdzają, że ćwiczenia aerobowe, rozciągające, czy relaksacyjne pomagają zmniejszyć nasilenie objawów PMS;
• przyjrzeć się swoim nawykom żywieniowym i w razie potrzeby zmodyfikować dietę na odpowiednio zbilansowaną. Warto w tym czasie ograniczenie spożywania soli i solonych produktów. Pomyśl o zmniejszeniu spożywania węglowodanów prostych i zastąpieniu ich złożonymi. Pomóc w walce z napięciem przedmiesiączkowym może również unikanie picia alkoholu i ograniczenie kawy czy innych napojów z kofeiną
• uzupełnić niedobory pewnych grup witamin i mikroelementów. Z symptomami PMS dobrze radzą sobie m.in.: witaminy z grupy B (B1, B2, B6), kwas foliowy, witamina D, witamina E, wapń i magnez. Składniki odżywcze najlepiej dostarczać wraz z pożywieniem. Jeśli jednak nie jest to możliwe, pomyśl o dobrej jakości suplementach diety;
• spożywać naturalne preparaty ziołowe lub napary z ziół. Potwierdzone działanie na objawy PMS mają m.in. wyciąg z niepokalanka mnisiego, dziurawiec, pluskwica groniasta, rumianek, czy miłorząb;
• ograniczyć palenie tytoniu, a najlepiej skończyć z nałogiem;
• zadbać o dobry nastrój, odpoczynek i relaks;
• zapewnić sobie zdrowy sen. Postaraj się kłaść i wstawać o tych samych porach – pomoże Ci to w zwalczeniu objawów PMS, a do tego pomoże wzmocnić Twoją odporność!

Pamiętaj jednak o tym, że nawet w przypadku mniej dokuczliwych symptomów PMS, zanim wprowadzisz jakiekolwiek środki zaradcze, warto zasięgnąć porady specjalisty.

Przyczyny braku PMS przed okresem: czy brak objawów PMS może oznaczać ciążę?

1. Brak PMS przed miesiączką nie powinien stanowić powodu do niepokoju.
2. Należy pamiętać o tym, że na symptomy PMS, podobnie jak na cały cykl miesiączkowy, wpływ mają różnorodne czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne.

3. Wystarczy, że zmienisz swój tryb życia, zaczniesz uprawiać sport, zmodyfikujesz dietę, rozpoczniesz jakąś kurację czy wybierzesz się w daleką podróż.
4. Wszelkie zmiany mogą wpłynąć na długość Twojego cyklu i jego poszczególnych faz, jak również wzmocnić bądź złagodzić objawy PMS.

5. Jeśli przed każdą miesiączką odczuwasz różne dolegliwości związane z PMS, a nagle przestały się pojawiać, to pomyśl o tym co ostatnio zmieniło się w Twoim życiu.
6. Może zaczęłaś biegać, a może zaczęłaś jeść więcej warzyw.

Złagodzenie objawów PMS może również nastąpić z wiekiem. Wówczas można zwyczajnie odetchnąć i cieszyć się z braku dokuczliwych symptomów.

• A czy brak PMS może wskazywać na ciążę?
• Teoretycznie tak, ale sam brak napięcia przedmiesiączkowego nie jest objawem ciąży.
• Jeśli okres się spóźnia, PMS się nie pojawia, a Ty masz uzasadnione obawy, że możesz być w ciąży, to najlepiej spokojnie poczekaj na odpowiedni moment i wykonaj test ciążowy.