Skala centora – co to jest i kiedy się z niej korzysta?

Tabela 2. Różnicowanie etiologii OZGM

Tabela 3. Skala Centora/McIsaaca

Rycina 2. Pobieranie wymazu z gardła

Podstawę rozpoznania OZGM stanowią dobrze zebrany wywiad i badanie przedmiotowe. W anamnezie należy zwrócić uwagę na szereg objawów podstawowych i dodatkowych ujętych w tabeli 1. Ponadto w badaniu przedmiotowym obserwuje się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej gardła i włóknikowe naloty na migdałkach podniebiennych.

To właśnie objawy dodatkowe mogą ułatwić decyzję co do rozpoznania zakażenia o etiologii wirusowej (tab. 2), a tym samym wykluczenia paciorkowcowego OZGM. Nie mogą one jednak potwierdzić etiologii paciorkowcowej, co zostało wykazane w systematycznym przeglądzie piśmiennictwa.

11 W związku z powyższym w celu ustalenia takiego rozpoznania należy przeprowadzić dalszą diagnostykę (tab. 3, ryc. 2).

Dodatkowo w celu ułatwienia powyższego różnicowania opracowano skale, w których ocenia się prawdopodobieństwo paciorkowcowego OZGM: skalę według Breese’a, skalę według Walsha oraz skalę Centora zmodyfikowaną przez McIsaaca. Jedynie ostatnia z nich ma zastosowanie w praktyce pediatrycznej (tab. 3).

Tabela 4. Leczenie paciorkowcowego OZGM

Rycina 3. Leczenie nawrotu paciorkowcowego OZGM

W leczeniu najważniejszym celem jest eradykacja S. pyogenes, a co za tym idzie – zmniejszenie ryzyka powikłań, ograniczenie zakaźności i skrócenie czasu trwania objawów. Aby to osiągnąć, należy zastosować doustnie fenoksymetylopenicylinę, która cechuje się 100% skutecznością wobec tej bakterii.

Jeśli wiemy, że pacjent nie będzie z nami współpracował lub ma trudności z doustnym przyjmowaniem leków, warto zastosować benzylopenicylinę benzatynową domięśniowo. W przypadku nadwrażliwości nienatychmiastowej na antybiotyki β-laktamowe oraz u nosicieli S. pyogenes należy zastosować cefadroksyl lub cefaleksynę, a w nadwrażliwości natychmiastowej – makrolid.

O ile w przypadku wymienionych antybiotyków β-laktamowych nie trzeba oznaczać antybiogramu, o tyle wobec antybiotyków makrolidowych należy to zrobić. Wynika to z trudnej do określenia na danym terenie wrażliwości S. pyogenes na tę grupę antybiotyków. Co więcej, oporność na erytromycynę jest równoznaczna z opornością na klarytromycynę i azytromycynę.

2 Należy również pamiętać o niepotwierdzonym zapobieganiu przez makrolidy powikłaniom w postaci gorączki reumatycznej. Leczenie przedstawiono w formie zbiorczej w tabeli 4.

Tabela 5. Wskazanie do tonsilektomii

W przypadku nawrotu paciorkowcowego OZGM należy przede wszystkim zidentyfikować przyczynę i w zależności od niej dostosować odpowiednie postępowanie (ryc. 3).

Dodatkowo u pacjenta z ciężkim nawracającym paciorkowcowym OZGM można rozważyć wykonanie tonsilektomii. W tym celu warto poprosić o konsultację otorynolaryngologa.

Na pytanie, kiedy wysłać pacjenta do specjalisty, odpowiadają informacje zawarte w tabeli 5.

Do powikłań bezpośrednich, powstających przez ciągłość, paciorkowcowego OZGM należą ropień okołomigdałkowy i ropne zapalenie węzłów chłonnych szyjnych. Powikłania późne to: gorączka reumatyczna, kłębuszkowe zapalenie nerek, postreptokokowe reaktywne zapalenie stawów (PSRA – poststreptococcal reactive arthritis).14

Ostre zapalenie ucha środkowego

Rycina 4. Rozpoznanie OZUŚ

Tabela 6. Czynniki ryzyka wystąpienia ostrego zapalenie ucha środkowego (OZUŚ)

Według aktualnych rekomendacji stan pacjenta musi spełniać 3 warunki, aby można było ustalić rozpoznanie ostrego zapalenia ucha środkowego (ryc. 4). Częściej na wystąpienie OZUŚ narażeni są oczywiście pacjenci z grup zwiększonego ryzyka (tab. 6).

Podstawą rozpoznania są objawy wymienione na rycinie 4. OZUŚ zazwyczaj współwystępuje jednak z infekcją górnych dróg oddechowych, dlatego sugerującymi rozpoznanie objawami mogą też być: nieżyt nosa, kaszel, utrata apetytu, rozdrażnienie czy gorączka, a u dzieci młodszych – niepokój, płacz, niechęć do ssania, wymioty.2 Potwierdzenie rozpoznania uzyskuje się w badaniu otoskopowym.

Antybiotyk na zapalenie gardła? Angina bez antybiotyku?

Super oczywista, super prosta i wciąż za mało używana sprawa to SKALA CENTORA W MODYFIKACJI McISAACA. Brzmi hiper nudno, a chodzi o to, że dzięki niej mamy szybkie oszacowanie, czy to co się dzieje to zapalenia gardła bakteryjne (więcej w temacie: ANGINA PACIORKOWCOWA = ROPNA), czyli czy wymaga antybiotyku.

Przypomnę też, że tak naprawdę każde zapalenie gardła możemy nazywać anginą. Ale w praktyce przyjęło się, że „angina” to już ta bakteryjna.

Wieczna przypominajka: antybiotyki działają TYLKO na bakterie. Nie działają na wirusy.

Angina paciorkowcowa – skala Centora

Skala wygląda tak:

• gorączka (>38st) – PUNKCIK.
• Nie ma kaszlu! – PUNKCIK.
• Powiększone węzły chłonne szyjne – PUNKCIK.
• Wysięk na migdałkach i obrzęk – PUNKCIK.
• Wiek 3–14 lat – PUNKCIK.
• Wiek >45 – MINUS PUNKCIK.

Jeśli uzbierasz minimum 4 punkty, to pewnie masz anginę bakteryjną i potrzebujesz antybiotyku. (Tak, są też szybkie testy z gardła na paciorkowca i jeśli mamy w praktyce możliwość dobrze je wykonać, zwłaszcza w wątpliwych wypadkach).

Po zbadaniu dziecka ocena go w skali Centora zajmuje jakieś 30 sekund. I w ten sposób wiemy, czy antybiotyk ma sens i szansę pomóc,

Antybiotyk na zapalenie gardła?

Dlaczego więc pełno dzieciaków z samą gorączką, zakatarzonych na maksa, z ledwie zaczerwienionym od kataru gardłem, bez powiększenia węzłów dostaje antybiotyki? Albo dzieci bez gorączki, czujące się świetnie, ale mają czerwone gardło??

Nie wiem.

Wiem za to, że potem mnóstwo spanikowanych rodziców przybiega do szpitala, że antybiotyk „na gardło” nie pomógł. No nie pomógł, bo większość zapaleń gardła to WIRUSY, a antybiotyki, FANFARY, nie działają na wirusy, więc jak, do 100 tys. beczek rumu miał pomóc?

A już zestaw marzeń to ANTYBIOTYK+inozyna. Pomijając bezsens inozyny w przeziębieniu, o czym bębniłam wiele razy, jeśli ktoś daje Ci receptę na te 2 rzeczy JEDNOCZEŚNIE, wiedz, że coś się dzieje…

Paciorkowcowe zapalenie skóry

Wśród leków na zapalenie pochwy bez recepty znajdują się także środki przeciwgrzybicze z klotrimazolem np.

Antybiotyk na paciorkowcowa w gardle powinien pomóc w ciągu kliku dni. W rozpoznawaniu paciorkowcowego zapalenia gardła i migdałków duże znaczenie ma obraz kliniczny dobrze zebrany wywiad oraz badanie przedmiotowe.

Jest to infekcja pochodzenia bakteryjnego, która wywołuje zapalenie gardła. Twoje dane zbieramy w momencie, gdy korzystasz z naszych usług np.

Nie zapominaj, że w każdym przypadku przetwarzanie Twoich danych musi być oparte na podstawie prawnej na bazie obowiązujących przepisów.

Jedna z gwiazd ma łuszczycę zdjęcie

Podstawą leczenia anginy paciorkowcowej jest przyjmowanie antybiotyku przepisanego przez lekarza. Dzięki temu będziemy trafiać jeszcze lepiej w Twoje preferencje poprzez nasze treści i reklamy.

Objawy grypy można poszeregować zarówno jako symptomy grypy, jak również innych chorób. Bezdech senny przyczyny, objawy i leczenie bezdechu nocnego. Ból gardła u dziecka pojawia się głównie w czasie zapalenia gardła wywołanego przez wirusy, rzadziej.

Jak rozpoznać zapalenie oskrzeli u dziecka i osoby dorosłej. Ryzyko odwodnienia jest szczególnie duże u młodszych dzieci, dlatego też zdarza się, że pacjent z anginą wymaga hospitalizacji i nawadniania drogą dożylną. Jakie są sposoby na kaszel po papierosach.

Angina to ostre zapalenie migdałków podniebiennych i gardła wywołana infekcją paciorkowcami.

W przypadku marketingu, w tym profilowania podstawą prawną jest Twoja dobrowolna zgoda. ekstrakt z lipy, sprawdzi się płukanie gardła, można do tego zastosować niewielką ilość soli pół łyżeczki soli na szklankę wody.

Prawo daje nam także możliwość przekazania danych podmiotom, które będą je przetwarzać na nasze zlecenie. Jeżeli masz więcej pytań skontaktuj się z nami. Więcej na temat problemów z układem oddechowym.

Angina ropna to inaczej ostre zapalenie gardła i migdałków objawiające się bolesnym zapaleniem gardła, wysiękiem. Wśród objawów paciorkowcowego zapalenia gardła i migdałków wyróżniamy.

Biały nalot na gardle i na migdałkach jakie przyczyny. Pacjenci odczuwają ból gardła, drapania w gardle. Jedną z nich może być konieczność przetwarzania danych do wykonania lub zawarcia umowy, której jesteś stroną.

Nadreaktywność oskrzeli co to jest, jakie są przyczyny, objawy i leczenie. Jego stężenie rośnie stopniowo w surowicy krwi, a substancja lecznicza wykazuje działanie terapeutyczne pomimo faktycznego zakończenia kuracji.

Zebraliśmy dla Ciebie najważniejsze informacje, które z pewnością rozwieją wszystkie Twoje wątpliwości. Bakteryjne zapalenie płuc przyczyny, objawy, leczenie, powikłania. Dlaczego w czasie wysiłku pojawiają się duszności.

Paciorkowce to bakterie, które mogą być przyczyną różnych infekcji w organizmie. Najczęstszą przyczyną zapalenia gardła u dzieci oraz u osób dorosłych jest zakażenie wirusowe. Początek zapalenia gardła jest szybki i gwałtowny. roku życia oraz młodzież do 14 lat.

Obok leczenia przyczynowego stosowane jest leczenie objawowe leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe oraz preparaty na ból gardła zawierające substancje miejscowo znieczulające, antyseptyczne, roślinne itd. Problemy z oddychaniem przyczyny trudności w oddychaniu.

Problemem u osób chorujących na paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków często są trudności w przełykaniu. Warto też zastosować kilka domowych sposobów na anginę.

Jeżeli uzyskamy 0 lub 1 pkt, diagnostyka mikrobiologiczna nie jest konieczna zakładamy, że zapalenie gardła ma inne tło niż paciorkowcowe i wdrażamy leczenie objawowe. Ból gardła, mimo że najczęściej nie jest objawem poważnych chorób, może być uciążliwy dla dzieci.

Po otrzymaniu wyniku wymazu z gardła należy sprawdzić antybiogram i dokonać ewentualnej modyfikacji antybiotykoterapii. Paciorkowcowe zapalenie gardła występuje głównie u dzieci, rzadziej diagnozowane jest u dorosłych.

Paciorkowcowe zapalenie gardła objawy i leczenie anginy paciorkowcowej. Paciorkowcowe zapalenie gardła określane jest potocznie jako angina paciorkowcowa.

gorączkę często bardzo wysoką, ostry ból gardła zwykle silny, utrudniający przełykanie, jedzenie i picie, dreszcze, brak apetytu, bolesność i tkliwość węzłów chłonnych.

W przypadku pozostałych celów, takich jak analityka ruchu lub zapobieganie nadużyciom, podstawą prawną jest uzasadniony interes administratora danych. Taką umowę może stanowić regulamin jednego z naszych serwisów www, który odwiedzasz.

Należy pamiętać, że silny ból gardła może być powodowany szeregiem innych schorzeń, np. Lekami drugiego rzutu są cefalosporyny i makrolidy.

Nalot na gardle to objaw charakterystyczny dla anginy paciorkowcowej ropnej, bakteryjnej oraz mononukleozy zakaźnej wirus.

Punkt ujemny daje się za wiek powyżej 45 lat. Najczęściej jednak są przyczyną ropnego zapalenia gardła. Paciorkowcowe zapalenie gardła wymaga leczenia antybiotykiem ze względu na ryzyko wystąpienia powikłań podanych niżej.

w plikach cookies, które instalujemy lub instalują nasi zaufani partnerzy na naszych stronach oraz urządzeniach, które wykorzystujesz do korzystania z naszej oferty.

W badaniu przedmiotowym lekarz stwierdza czerwone gardło często żywoczerwone, obecność ropnych nalotów na migdałkach, powiększenie i rozpulchnienie migdałków podniebiennych, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Oczywiście możesz sprawdzić listę naszych zaufanych partnerów – znajduje się w zakładce Zauwani partnerzy.

Angina wirusowa to nie do końca odpowiednie, ale stosowane, określenie zapalenia gardła i migdałków wywołanego. Angina Plauta-Vincenta to zakażenie tkanki chłonnej w obrębie gardła i migdałków.

na ból gardła sprawdzą się leki przeciwbólowe oraz łagodzące suchość i drapanie w gardle tabletki do ssania, spraye, stosowanie nawilżacza powietrza pozwoli nawilżyć drogi oddechowe, na gorączkę u dziecka można zastosować naturalne leki, np. Długo utrzymujący się kaszel jakie są przyczyny ciągłego kaszlu.

by świadczone przez nas usługi były odpowiedzią na to, co Cię interesuje by treści ukazujące się w naszych serwisach były dopasowane do Twoich zainteresowań również by publikowane przez nas reklamy odpowiadały Twoim potrzebom i upodobaniom by świadczone przez nas usługi nie były polem do nadużyć i oszustw bezpieczeństwo Twoich danych jest nas najważniejsze.

Zakłada ona przyznawanie punktów za każdy czynnik przemawiający za paciorkowcowym zapaleniem gardła gorączka powyżej 38 o C, typowy wiek, czyli 3 14 lat, obecność wysięku na migdałkach i obrzęku migdałków, powiększenie węzłów chłonnych na szyi, brak kaszlu. Grupą szczególnie narażoną na paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków są dzieci od 3.

O tym, jak postępować w przypadku podejrzenia ropnego zapalenia gardła, mówi skala Centora lub skala Centora w modyfikacji McIsaaca. Angina jest zakażeniem bakteryjnym wywołanym przez paciorkowca alfa hemolizującego. Zapalenie gardła często jest komponentą zwykłej choroby przeziębieniowej czyli ostrego zapalenia nosa i gardła.

Wśród późnych powikłań po paciorkowcowym zapaleniu gardła wymienia się kłębuszkowe popaciorkowcowe zapalenie nerek oraz gorączkę reumatyczną. W większości dane dotyczące ruchu naszych użytkowników gromadzone są przez naszych zaufanych partnerów. Skala Centora co to jest i kiedy się z niej korzysta.

Inną przyczyną zapalenia gardła są zakażenia bakteryjne, w tym właśnie opisywane zakażenie paciorkowcem. Angina ropna, paciorkowcowa, bakteryjna oznacza ostre zapalenie gardła i migdałków, które najczęściej występuje u dzieci. zapaleniem zatok i ściekaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła. Jeżeli w powyższej skali uzyskamy 4 pkt.

Nieleczone lub źle leczone paciorkowcowe zapalenie gardła może dawać powikłania wczesne oraz późne.

Objawy paciorkowcowego zapalenia gardła zwykle rozwijają się w ciągu kilku dni. Lekiem pierwszego rzutu jest penicylina fenoksymetylowa nie stwierdzono bowiem przypadków oporności paciorkowca na ten leki.

W diagnostyce paciorkowcowego zapalenia gardła wykorzystywany jest posiew wymazu z gardła jego minusem jest konieczność oczekiwania na wynik, zaletą uzyskanie antybiogramu, czyli informacji o wrażliwości wyhodowanego drobnoustroju na antybiotyki, a także szybkie testy na obecność paciorkowca w gardle wynik otrzymujemy natychmiast, ale nie znamy antybiogramu. Jak rozpoznać czy to ropne zapalenie gardła. Paciorkowiec w gardle daje obraz charakterystycznego nalotu, który widoczny jest także na migdałkach. Mogą to być na przykład podwykonawcy naszych usług, agencje marketingowe oraz oczywiście organy typu sądy czy policja, które mogą żądać danych na podstawie obowiązującego prawa. Naturalne antybiotyki co działa jak naturalny antybiotyk. Angina wirusowa czy bakteryjna zapalenie gardła leczenie. Silny ból gardła sprawia, że w trakcie infekcji zjadamy i wypijamy znacznie mniej niż zwykle. Skala Centora służy do oceny tego, czy przyczyną ostrego zakażenia gardła są bakterie paciorkowce.

Angina u dziecka – jak sobie z nią poradzić?

Układ chłonny gardła zbudowany jest z migdałków podniebiennych, migdałka gardłowego, migdałków trąbkowych oraz migdałka językowego. Ponadto w obrębie błony śluzowej gardła ulokowane są pasma boczne i liczne grudki chłonne. Tkanka chłonna ma niebagatelne znaczenie dla rozwoju odporności – przede wszystkim u dzieci. Kiedy dochodzi do jej stymulacji różnymi antygenami, np. wirusami czy bakteriami, dochodzi do reakcji immunologicznej, która najczęściej objawia się opuchnięciem, wysiękiem ropnym, bólem i zaczerwienieniem. Takie zjawisko można uznać za zapalenie gardła, w tym migdałków. W większości wypadków u dzieci infekcja jest spowodowana wirusem, jeśli jednak do zakażenia dojdzie wskutek bakterii, wówczas możemy mówić o anginie. Ta oznacza silny ból gardła i trudności w połykaniu i dotyka najczęściej dzieci w wieku 3-14 lat.

Jak objawia się angina u dzieci?

Angina najczęściej pojawia się nagle. W przeciwieństwie do przeziębień czy zakażeń wirusowych nie daje wcześniejszych symptomów (np. wysięku z nosa, pobolewania gardła), lecz nagle w ostry sposób atakuje tkankę chłonną.

Niemal zawsze towarzyszy jej gorączka, a ponadto dziecko odczuwa dyskomfort w przełykaniu, przez co traci apetyt, bardzo silny ból gardła, może mieć także ropne, czasem krwawiące czopy. Występuje również zaczerwienienie i obrzęk migdałków podniebiennych z nalotami włóknikowymi w kryptach.

Nie odnotowuje się natomiast typowych dla wirusowych zakażeń objawów: chrypki, kaszlu, nieżytu nosa, biegunki czy zapalenia spojówek.

Kiedy zgłosić się do lekarza?

W związku z tym, że często rodzice mają wątpliwości czy jest to infekcja wirusowa czy bakteryjna, zawsze lepiej zgłosić się do pediatry, który rozwieje wszelkie wątpliwości. Wprawdzie z wirusem można poradzić sobie samodzielnie – stosując leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwwirusowe, a także łagodząc objawy, np.

sprayem na gardło czy kroplami do nosa. Jeśli objawy wystąpią nagle, pojawi się wysoka gorączka, dziecko straci apetyt albo z migdałów będzie sączyć się ropa albo krew, natychmiast należy zgłosić się do lekarza.

Wówczas przepisze on antybiotykoterapię, która skutecznie będzie oddziaływać na zmiany, redukując objawy i prowadząc do wyleczenia dziecka.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule: Angina – jak rozpoznać i jak leczyć?

Angina u dziecka – jak przebiega diagnoza?

Podczas wizyty u lekarza, ten dokładnie wysłuchuje informacji na temat przebiegu choroby, a także wykonuje badanie przedmiotowe, czyli kontrolę stanu gardła i jamy ustnej, a także ocenę palpitacyjną węzłów chłonnych.

W wyniku częstych, zbliżonych objawów klinicznych anginy, opracowano skalę punktową wg Centora w modyfikacji McIsaaca. Ma ona na celu określić prawdopodobieństwo wystąpienia etiologii paciorkowcowej zapalenia migdałków podniebiennych, czyli po prostu zdiagnozować anginę.

W zależności od uzyskanej sumy punktów, lekarz zaleca postępowanie.

Punkty przyznawane są następująco:

• temperatura ciała powyżej 38°C – 1pkt
• brak kaszlu – 1pkt
• powiększone węzły chłonne szyjne przednie – 1pkt
• wysięk na migdałkach i ich obrzęk – 1 pkt
• wiek: 3–14 lat – 1pkt, 15–44 lat – 0pkt, powyżej 45 lat – -1pkt

Przy sumie punktów 0–1 stosuje się leczenie objawowe. Gdy będzie ich 2 lub 3 – należy wykonać test na obecność antygenu PBHA bądź posiew wymazu z gardła, na podstawie którego stawia się diagnozę. Gdy są 4 lub 5 punktów – zostaje zlecony antybiotyk.

Jak wspierać leczenie anginy u dzieci?

Zalecone przez lekarza leczenie można wspierać domowymi sposobami oraz lekarstwami łagodzącymi kurację – np. tabletkami na gardło, syropami łagodzącymi ból czy tabletkami zbijającymi gorączkę. Jeśli chodzi o domowe metody, polecane są płukanki – np.

z wody i soli czy napary z ziół – np. szałwii lub rumianku. Warto też zastosować dietę lekkostrawną, półpłynną, która ułatwi przełykanie. Ponadto niezmiernie istotne przy anginie jest podawanie dziecku dużej ilości płynów – np. wody, herbatki malinowej czy ziołowej.

Trzeba też pamiętać, że  angina u dzieci wymaga odpoczynku.

Podsumowując, angina to nieprzyjemna, bolesna i uciążliwa dolegliwość. Szczególnie, gdy zapadnie na nią małe dziecko, które żądne jest aktywności, a choroba mu to uniemożliwia, dobierając siły i apetyt. Nie należy lekceważyć symptomów i udać się do lekarza po diagnozę, a w trakcie kuracji do końca podawać dziecku zlecony antybiotyk i wspierać je domowymi metodami.

Czy mam anginę ropną? Jakie są jej objawy, ile trwa i jak ją leczyć?

REKLAMA

Angina ropna to choroba, która powstaje na bazie zakażenia bakteryjnego. Pojawia się zazwyczaj nagle, a towarzyszące jej objawy mają tendencję do gwałtownego nasilania się. Zaczyna się od gorączki, następnie dochodzi do tego ból gardła i ropno-śluzowe czopy. Jakie jeszcze symptomy mogą świadczyć o anginie ropnej i jak powinno się ją leczyć?

Źródłem anginy ropnej jest paciorkowiec hemolizujący z grupy A – stąd też wywodzi się inne określenie tej choroby, czyli ,,angina paciorkowcowa”. Gdy dojdzie do zakażenia, bakteria atakuje nosogardziel, wywołując stan zapalny migdałków podniebiennych oraz błony śluzowej gardła. Stąd też dokuczliwe objawy dotykają głównie tego właśnie obszaru.

Co istotne, pierwsze z nich najczęściej pojawiają się po 4-5 dniach od zainfekowania patogenem. Zazwyczaj jest to wysoka gorączka, której nie poprzedza ani ból gardła, ani zmiany ropne – do nich dochodzi w następnej kolejności. Towarzyszą im wtedy także trudności z przełykaniem, a co za tym idzie, utrata apetytu.

Wysoka gorączka wiąże się zaś z ogólnym osłabieniem, dreszczami, bólem głowy oraz bólami mięśniowo-stawowymi.

Jakie są najbardziej charakterystyczne objawy anginy ropnej?

Znajomość charakterystycznych objawów, jakie obserwuje się w obrazie klinicznym anginy powstałej na tle bakteryjnym, jest niezwykle istotna. Umożliwia różnicowanie choroby ze znacznie częściej spotykanymi zakażeniami wirusowymi, co ma kluczowe znaczenie dla dobrania optymalnego sposobu leczenia. W przypadku anginy ropnej, poza klasycznymi objawami infekcji, pojawia się także:

• nalot na języku (przybiera białą barwę),
• czopy ropno-śluzowe,
• przekrwienia błony śluzowej gardła i migdałków/nalot na migdałkach,
• wybroczyny na podniebieniu,
• powiększone i bolesne węzły chłonne (podżuchwowe i szyjne).

Warto wiedzieć, że w przebiegu anginy ropnej raczej nie zaobserwujemy kataru, chrypki, aft, opryszczki czy też kaszlu. Co ciekawe, ostatni z wymienionych tu symptomów – a właściwie jego brak – jest jednym z elementów ocenianych na tzw. skali Centora.

To narzędzie pomocniczo stosowane przez lekarzy w celu oceny prawdopodobieństwa tego, że w danym przypadku rzeczywiście doszło właśnie do zakażenia paciorkowcem.

Poza brakiem kaszlu na infekcję bakteryjną w owej skali wskazuje też gorączka przekraczająca 38°C, powiększenie węzłów chłonnych szyi, obrzęk oraz wysięk na migdałkach.

Co istotne, do postawienia diagnozy anginy ropnej przybliża także młody wiek pacjenta – choroba rzadko dotyka osoby dorosłe. Jeżeli zatem z niepokojącymi objawami zgłasza się dziecko w wieku 3-14 lat, prawdopodobieństwo rozpoznania anginy paciorkowcowej znacznie wzrasta (dane wskazują, że najczęściej chorują dzieci poniżej 7. roku życia).

Angina – ile trwa i jak ją leczyć?

Niestety, nawet skala Centora nie pozwala zyskać stuprocentowej pewności, co do diagnozy. Stąd też lekarze mogą posiłkować się dodatkowymi testami – posiewem wymazu pobranego z gardła lub migdałków. Dodatni wynik badania potwierdza konieczność wprowadzenia antybiotykoterapii, która stanowi podstawę leczenia anginy ropnej.

Antybiotyk przyjmuje się zazwyczaj minimum 10 dni. Co jednak ważne, już po pierwszej dobie jego podawania chory przestaje być dla innych źródłem zakażenia – zgadza się, antybiotykoterapia to nie tylko pomoc jednostce, lecz także skuteczne zatrzymanie rozprzestrzeniania się choroby na większe grupy ludzi.

Tego typu farmakoterapia pozwala też obniżyć temperaturę i skrócić czas trwania gorączki (największe jej nasilenie obserwuje się zazwyczaj w pierwszych 3-5 dniach choroby). Co jednak istotne, poza podawaniem choremu antybiotyków, ważne jest również aplikowanie leków nastawionych na łagodzenie objawów.

Przede wszystkim są to środki przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe – głównie preparaty stworzone na bazie ibuprofenu lub też paracetamolu. Dodaje się do tego także pastylki do ssania, aerozol albo roztwór do płukania – tj.

środki, które miejscowo zadziałają na problemy z gardłem. Jedną z substancji wykazujących w tym zakresie skuteczne działanie jest benzydamina.

Jeśli zaś chodzi o objawy związane z nieżytem nosa, wsparcie przynosi fenylefryna (środek obkurczający naczynia krwionośne i tym samym udrażniający drogi oddechowe). Niewątpliwie pomocne są także domowe metody, takie jak płukanie gardła naparami ziołowymi (np.

szałwią, bzem czarnym, rumiankiem) czy też spożywanie syropu z cebuli. Grunt to szybka reakcja i wizyta u specjalisty – anginy ropnej nie można lekceważyć!

– REKLAMA – Zewnętrzne linki

(PDF) Azithromycin in the treatment of pharyngitis and tonsillitis. from the point of view of bacteriologist and clinician

R/AZIT/002/05-2013

AzitroLEK 250mg/500mg tab. + AzitroLEK zawiesina 100mg/5ml i200mg/5ml. Skład: AzitroLEK 250: 1 tabletka powlekana

• zawiera azytromycynę jednowodną wilości odpowiadającej 250mg azytromycyny. AzitroLEK 500: 1 tabletka powlekana zawiera
• azytromycynę jednowodną wilości odpowiadającej 500mg azytromycyny. AzitroLEK 100mg/5ml, proszek do sporządzania zawiesiny
• doustnej: 5ml przygotowanej zawiesiny zawiera 102,4mg azytromycyny, jednowodnej, co odpowiada 100mg azytromycyny oraz
• sacharozę (3,8 g/5ml) iaspartam (0,03 g/5ml). 1ml przygotowanej zawiesiny zawiera azytromycynę jednowodną wilości odpowiadającej
• 20mg azytromycyny. AzitroLEK 200mg/5ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej: 5ml przygotowanej zawiesiny zawiera
• 204,8azytromycyny jednowodnej, co odpowiada 200mg azytromycyny oraz sacharozę (3,8 g/5ml) iaspartam (0,03 g/5ml). 1 ml
• przygotowanej zawiesiny zawiera azytromycynę jednowodną wilości odpowiadającej 40mg azytromycyny. Wskazania AzitroLEK
• 500mg; AzitroLEK 250mg: A zitroLEK 250mg/500mg tab. można stosować wnastępujących zakażeniach, wy wołanych przez
• drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę, ostre bakteryjne zapalenie zatok, (właściwie rozpoznane); ostre bakteryjne zapalenie ucha
• środkowego (właściwie rozpoznane); zapalenie gardła, zapalenie migdałków; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie
• rozpoznane); łagodne do umiarkowanie ciężkiego pozaszpitalne zapalenie płuc; zakażenia skóry itkanek miękkich; niepowikłane zapalenie
• cewki moczowej iszyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis. Wskazania AzitroLEK zawiesiny 100mg/5ml i200mg/5ml:
• AzitroLEK zawiesiny wskazany jest wleczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę: zapalenie zatok obocznych nosa (właściwie rozpoznane), zapalenie gardła, zapalenie migdałków, ostre zapalenie ucha środkowego
• (właściwie rozpoznane), zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane) oraz łagodne do umiarkowanie ciężkiego pozaszpitalne zapalenie płuc, zakażenia skóry itkanek miękkich niepowikłane zapalenie cewki moczowej iszyjki macicy

wywołane przez Chlamydia trachomatis. Należy uwzględnić ocjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych. Dawkowanie: Lek podaje się raz na dobę, podczas posiłku. Dorośli: Niepowikłane zapalenie cewki moczowej iszyjki

macicy: 1000mg wpojedynczej dawce doustnej. Wszystkie pozostałe wskazania: dawka całkowita wynosi 1500mg. Schemat 3-dniowy: 500mg na dobę przez 3 kolejne dni. Schemat 5-dniowy: wdniu 1. 500mg, wdniach 2-5 po 250mg. Dzieci: Lek należy

stosować tylko udzieci omc. >45kg, wdawkach dla osób dorosłych. Udzieci omc.

Prof. Waleria Hryniewicz: Edukacja pacjentów to budowanie zaufania w relacji pacjent-lekarz

Źródło: Jakub Moryc

Autor: Marta Koblańska |Data: 25.03.2019

– W tej chwili w praktyce lekarza POZ największym zagrożeniem są pneumokoki, bowiem aż 50–60% szczepów jest opornych na makrolidy – azytromycynę i klarytromycynę. Również oporność Escherichia coli, przede wszystkim na cyprofloksacynę, jest bardzo wysoka.

Dlatego trzeba być bardzo dobrze przygotowanym do podejmowania właściwych decyzji terapeutycznych, opartych także na znajomości sytuacji epidemiologicznej – mówi prof. Waleria Hryniewicz, przewodnicząca Zespołu Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków.

Pani profesor, jak podsumowałaby pani rok 2018, jeśli chodzi o racjonalną antybiotykoterapię w Polsce? – Od wielu lat prowadzimy w Narodowym Instytucie Leków program pod nazwą Narodowy Program Ochrony Antybiotyków. Ta nazwa jest oczywiście trochę prowokacyjna, bo chodzi przecież o ochronę pacjentów. W ramach tego programu prowadzimy szerokie działania edukacyjne, a ubiegły rok był pod tym względem szczególnie intensywny, zwłaszcza jeśli chodzi o lekarzy praktykujących poza szpitalem. Mieliśmy kilka warsztatów poruszających zasady antybiotykoterapii, omawialiśmy najważniejsze zakażenia i ich leczenie oraz kwestie właściwej profilaktyki. Zainteresowanie tymi spotkaniami było naprawdę bardzo duże. Był to istotny rok również dlatego, że powstały nowe rekomendacje terapeutyczne – postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w biegunce wywoływanej przez Clostridioides difficile (dawniej Clostridium difficile), zwanej często poantybiotykową, i w bakteriemii gronkowcowej (dostępne na stronie www.antybiotyki.edu.pl) oraz niezwykle ważne rekomendacje postępowania w przypadku wystąpienia w szpitalu Klebsiella pneumoniae NDM.

Jakich praktycznych wskazówek udzieliłaby więc pani profesor lekarzom pierwszego kontaktu? Kiedy racjonalnie stosować antybiotyki?

– Lekarze pierwszego kontaktu mają szereg rekomendacji, jeśli chodzi o racjonalną antybiotykoterapię. Często brakuje może czasu, aby się z tym wszystkim na bieżąco zapoznawać i wprowadzać do codziennej praktyki. Kluczową sprawą jest oczywiście staranny wywiad lekarski, który porusza szereg zagadnień – zarówno objawy, przebyte wcześniej schorzenia, choroby współistniejące, jak i szczepienia, a także… ostatnie podróże czy też sytuacja epidemiologiczna w domu. To wszystko jest bardzo ważne, gdyż może naprowadzić lekarza na etiologię zakażenia czy w ogóle na potwierdzenie, że jest to zakażenie. Oczywiście pacjenta należy dokładnie zbadać i – jeśli to tylko możliwe – zastosować różnego rodzaju szybkie testy, np. określające poziom leukocytozy, prokalcytoniny, CRP lub inne szybkie testy diagnostyczne, które pomogą określić, czy mamy zakażenie bakteryjne czy wirusowe. Dopiero wtedy lekarz może sobie odpowiedzieć na pytanie, czy pacjent powinien być leczony antybiotykami. Zdaję sobie sprawę, że jest to trudna sytuacja, bo lekarz nie ma wiele czasu na jednego pacjenta, ale jednak jest to możliwe. Gdy lekarz zdecyduje się na antybiotykoterapię, powinien ustalić, czy pacjent był leczony antybiotykami w ostatnim półroczu, a jeśli tak, to jakimi – należy bowiem zastosować wówczas inny lek, zapytać o uczulenia oraz czy będzie go stać na wykupienie konkretnego specyfiku. Jeśli natomiast zdecyduje się nie przepisać antybiotyku, powinien także poinformować pacjenta, że jeśli dojdzie do zaostrzenia objawów, to musi on jak najszybciej ponownie zgłosić się do lekarza. Jest to bardzo ważne, gdyż wiele zakażeń rozpoczyna się podobnie i nie możemy sobie pozwolić, aby przeoczyć te, które są naprawdę groźne dla życia i zdrowia pacjenta.

Wspomniała pani profesor o testach diagnostycznych. Czy lekarz POZ ma wystarczające narzędzia diagnostyczne do oceny stopnia zakażenia i jego etiologii? Czy powinien polegać bardziej na badaniach czy na własnym doświadczeniu?

– Jeśli chodzi o diagnostykę, to mogę powiedzieć, że na świecie możliwości jest bardzo dużo. Czy są one dostępne w Polsce? I tak, i nie. W części praktyk lekarskich na pewno już one funkcjonują. Wydaje mi się, że lekarze powinni zabiegać, aby były bezwzględnie dostępne, ponieważ są konieczne – ułatwiają rozpoznanie i mogą w ten sposób również obniżać koszty opieki medycznej. Jeśli lekarz będzie miał do dyspozycji szybki test wykrywający obecność Streptococcus pyogenes w wymazie z gardła, to w razie uzyskania wyniku ujemnego nie przepisze antybiotyku. Będzie to przede wszystkim istotna korzyść dla pacjenta – polegająca na ograniczeniu działań niepożądanych leku – oraz korzyść epidemiologiczna, bo antybiotyk działa na całą naszą mikroflorę i nie będzie wywierał na nią negatywnego wpływu. Pośrednio będzie to także korzyść finansowa. Oczywiście bardzo ważny jest zespół objawów charakterystycznych dla bakteryjnego zakażenia gardła – pomaga je ocenić tzw. skala McIsaaca/Centora. W zasadzie dopiero z wynikiem testu lub posiewu możemy podjąć właściwe decyzje terapeutyczne.

Czy testy diagnostyczne powinny być refundowane?

– Oczywiście, że tak. Testy stanowią wspólny pakiet z resztą badań diagnostycznych i z całym postępowaniem terapeutycznym. Jest to postulowane od wielu lat. Do dziś nie wszystko udało się zrobić, ale myślę, że coraz większa grupa lekarzy korzysta z szerokiego spektrum możliwości diagnostycznych.

Jak lekarz pierwszego kontaktu może edukować pacjentów, jeśli chodzi o racjonalną antybiotykoterapię? Wiadomo, że ma dla pacjenta niewiele czasu, a pacjenci często „wymuszają” na lekarzu przepisanie antybiotyku.

– Edukacja pacjentów to zagadnienie bardzo szerokie. Przede wszystkim ważna jest codzienna edukacja całego społeczeństwa. Mam tu na myśli środki masowego przekazu itd. Lekarz natomiast może edukować pacjenta, przedstawiając mu zalety właściwej i wady niepotrzebnej antybiotykoterapii. Jest to kwestia budowania zaufania w relacji pacjent–lekarz poprzez przedstawianie racjonalnych argumentów. Muszę przyznać, że znam coraz więcej przypadków, gdy to pacjent odmawia wypisania recepty na antybiotyk.

Jak zmieniała się w ostatnich latach wrażliwość na antybiotyki najważniejszych patogenów bakteryjnych?

– Jeśli chodzi o patogeny i ich antybiotykooporność, to jest to zróżnicowane w zależności od gatunku i od regionu kraju. W tej chwili w praktyce lekarza POZ największym zagrożeniem są pneumokoki, których oporność na makrolidy jest tak wysoka, że mamy „złoty medal” w Europie, czyli 50–60% szczepów opornych na makrolidy – azytromycynę i klarytromycynę. Również oporność Escherichia coli, przede wszystkim na cyprofloksacynę, jest bardzo wysoka. Dlatego w dzisiejszych czasach trzeba być naprawdę bardzo dobrze przygotowanym do podejmowania właściwych decyzji terapeutycznych, opartych także na znajomości sytuacji epidemiologicznej. Należy też podkreślić, że każde antybiotykowe niepowodzenie terapeutyczne musi skutkować wykonaniem badania mikrobiologicznego, bo może ono ukierunkować terapię i pokazać właściwą drogę leczenia.

Wspomniała pani profesor o cyprofloksacynie. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków, biorąc pod uwagę bilans zysków i strat, ostrzega przed fluorochinolonami. Jak mają się do tego polskie rekomendacje oraz… codzienna praktyka?

– Jeśli chodzi o fluorochinolony, przede wszystkim wspomnianą wcześniej cyprofloksacynę, ale też norfloksacynę i lewofloksa­cynę, to jest to grupa leków niezwy­kle nadużywana. Przede wszystkim należy pamiętać, że mają one bardzo dużo groźnych działań niepożądanych. Właściwie każdy artykuł w prasie specjalistycznej ostrzega przed tą grupą leków. Musimy też pamiętać, że fluorochinolony są w dużej mierze odpowiedzialne za to, że narasta i rozprzestrzenia się oporność na inne antybiotyki. Nie jest bowiem wprost tak, że jeśli podajemy dany antybiotyk, to tylko na ten antybiotyk generuje się oporność. Fluorochinolony są odpowiedzialne za przyspieszenie powstawania oporności na karbapenemy czy cefalosporyny, a także sprzyjają szerzeniu się Clostridioides difficile. Fluorochinolony to ważna grupa terapeutyczna, ale trzeba pamiętać, że z ich stosowaniem wiąże się również bardzo dużo niebezpieczeństw. Stosowanie w POZ cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń dróg oddechowych jest absolutnie niedopuszczalne. Pneumokoki nie są na nią wrażliwe i takie postępowanie zwiększa ryzyko powstawania i szerzenia się wieloopornych szczepów. Fluorochinolony nie powinny też być stosowane w terapii empirycznej w nieskomplikowanych zakażeniach dróg moczowych.

Gdzie obecnie jesteśmy, jeśli chodzi o nowe antybiotyki? Od dawna nie było żadnych nowych rejestracji.

– W tej chwili jest znaczący postęp, jeśli chodzi o wprowadzanie do terapii nowych cząsteczek – nie tylko modyfikowanych starych leków. Z tym że nowe leki ukierunkowane są głównie na sytuację epidemiologiczną w szpitalach i dotyczą przede wszystkim wieloantybiotykoopornych patogenów szpitalnych. Natomiast rzeczywiście, zdecydowanie brakuje nam nowych leków w lecznictwie otwartym, zwłaszcza do stosowania doustnego, które jest preferowaną drogą podania. Generalnie jednak widzimy postęp. Odkryto nowe inhibitory -laktamaz – choć może jeszcze nie zadowalają nas do końca, powstały nowe tetracykliny, pojawił się bardzo ważny nowy aminoglikozyd. W medycynie zapanował więc pewien optymizm pod tym względem.

Jakie wyzwania, jeśli chodzi o antybiotykoterapię, czekają nas w roku 2019? Czego możemy się spodziewać?

– Z pewnością w 2019 r. w dalszym ciągu będą się rozprzestrzeniały wieloantybiotykooporne bakterie. Nie mam co do tego, niestety, żadnych wątpliwości. Ciągle robimy za mało, aby ten proces powstrzymać. Sprawą niezwykle poważną jest niejako „przedostawanie się” ważnych, wieloopornych patogenów ze szpitala do środowiska pozaszpitalnego. Coraz częściej pacjenci z zakażeniami wieloantybiotykoopornymi trafiają do ambulatorium. Jak ich leczyć? Co robić z tą sytuacją z punktu widzenia epidemiologii? Nie mamy tu niestety dobrych rozwiązań, zwłaszcza jeśli chodzi o szerzenie się szczepów pałeczek jelitowych wytwarzających karbapenemazy typu New Delhi czy szerzenie się pałeczek jelitowych opornych na cefalosporyny i penicyliny w wyniku produkcji -laktamaz o rozszerzonym spektrum substratowym – ESBL. Muszę powiedzieć, że mamy też wzrastającą poza szpitalem subpopulację gronkowca złocistego metycylinoopornego – tzw. CA-MRSA. To typowe pozaszpitalne szczepy, które nie tylko są wielooporne, lecz także wytwarzają toksyny o silnym działaniu biologicznym, a więc te zakażenia mogą przebiegać bardzo ciężko. Coraz częściej izolujemy je w szpitalu. Dużym problemem dla szpitali jest również rozprzestrzenianie się C. difficile wywołujących biegunkę poantybiotykową – to jedno z głównych wyzwań, z którymi musimy się obecnie zmierzyć.

Jak pani widzi przyszłość medycyny w kontekście nasilających się ruchów antyszczepionkowych?

– Ruchy antyszczepionkowe są dla mnie osobiście, z perspektywy całego mojego życia czymś zupełnie niezrozumiałym. Pamiętam jeszcze z czasów studiów na medycynie pododdział chorób zakaźnych, gdzie leżały dzieci z chorobą Heinego-Medina – polio. Nigdy nie zapomnę tego widoku. A potem przyszła szczepionka i takich dzieci już nie widzieliśmy. Dzięki szczepionkom zniknęło wiele chorób zakaźnych. W moim odczuciu dostęp do czystej wody i szczepionki to jedne z największych osiągnięć ludzkości. One uratowały miliardy ludzi. Dlatego tak zdumiewające są dla mnie wszelkie ruchy antyszczepionkowe.

Czy w nadchodzącym roku możemy się spodziewać rejestracji jakichś nowych szczepionek?

– Tak, bardzo na to czekamy. Zwłaszcza na szczepionki dla pacjentów, którzy będą trafiali do szpitala. A więc np. przeciwko gronkowcowi złocistemu, który jest najczęstszą przyczyną zakażenia miejsca operowanego. To byłby rzeczywiście ogromny przełom, bo do tej pory jeszcze nie udało się doprowadzić do takiego zaawansowania badań nad tą szczepionką, jakie mamy obecnie. Czekamy też na szczepionkę przeciwko wspomnianemu wcześniej C. difficile oraz liczymy na doskonalenie już istniejących szczepionek – np. rozszerzanie składu serotypów w przypadku szczepionki przeciwpneumokokowej. To też będzie bardzo ważne poszerzenie naszych możliwości, jeśli chodzi o profilaktykę i medycynę prewencyjną.