Ból kolana może być spowodowany przez różne czynniki. Najczęstszą przyczyną jest zbyt duże obciążenie stawów (np. po intensywnym treningu, podnoszeniu ciężkich rzeczy czy jeździe na nartach). Każdy może go doświadczyć, od osoby starszej po dziecko, a kobiety są bardziej narażone na ból kolan niż mężczyźni.
Ból kolana – domowe sposoby
Istnieje kilka sposobów, aby zmniejszyć ból stawu kolanowego. Warto po nie sięgnąć, ponieważ niekiedy najprostsze rozwiązania są najskuteczniejsze. Próbując poniższych przykładowych rad z pewnością nie szkodzi się organizmowi, można natomiast wiele zyskać. Są one bowiem naturalne.
Siarczan magnezu
Sól Epsom (sól gorzka lub angielska) wzięła swoją nazwę od miasta Epsom w Anglii, gdzie pozyskiwana była przez odparowywanie wód źródlanych. To naturalny związek mineralny (MgSO4) przypominający swoim wyglądem sól kuchenną. Jest bezzapachowa i ma pH obojętne dla skóry.
Od dawna sól Epsom znajduje zastosowanie w kosmetyce i medycynie, dzięki pierwiastkom wchodzącym w jej skład takim jak magnez i siarka. Dowiedziono skuteczność leczenia zapalenia stawów i artretyzmu przy zastosowaniu kąpieli błotnych z dużą ilością siarki.
W efekcie można zdecydować się na zrobienie domowego SPA. W tym celu należy:
- dodać pół szklanki soli Espom do gorącej kąpieli;
- dobrze wymieszać;
- moczyć objęte bólem kolano przez minimum 15 minut.
Taką kąpiel można wykonywać kilka razy w tygodniu. Nie jest ona jednak polecana osobom z nadciśnieniem i problemami z sercem, jak również diabetykom.
Zobacz również: Nadciśnienie tętnicze – fizjoterapia.
Imbir
Ta znana na całym świecie przyprawowa, a zarazem lecznicza roślina działa korzystnie na zmniejszenie bólu w kolanie, dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym. Gotowanie z dodatkiem imbiru może znacznie polepszyć smak potraw, jednocześnie zmniejszając dolegliwości bólowe.
Aby wspierać stawy kolanowe można przygotować hermatkę imbirową. W tym celu wystarczy:
- zgnieść mały kawałek korzenia imbiru, dodać wodę i gotować przez 10 minut;
- odcedzić i przelać do szklanki;
- dodać odrobinę miodu i cytryny.
Pij 2-3 szklanki dziennie, aż ból ustąpi. Możesz również masować kolano olejkiem z imbiru, 3 razy dziennie.
Cytryna
Przyczyną chorób takich jak reumatyzm, artretyzm czy ból stawów i kości może być kwas moczowy. Może on odkładać się w nerkach (tworząc kamienie w nerkach) i stawach (powodując dnę moczanową). Jednym ze sposobów oczyszczania organizmu z nadmiaru kwasu moczowego jest sok z cytryny.
Można zastosować kilkudniową kurację oczyszczającą.
- 1 i 10 dzień – sok z 1 cytryny;
- 2 i 9 dzień – sok z 2 cytryn;
- 3 i 4 dzień – sok z 3 cytryn;
- 4 i 7 dzień – sok z 4 cytryn;
- 5 i 6 dzień – sok z 5 cytryn.
Można również użyć cytryny bezpośrednio na bolące kolano. W tym celu należy:
- przeciąć cytrynę na pół.
- wycisnąć ją na ciepły, bawełniany ręcznik lub kompres i namoczyć go olejem z czarnuszki.
- położyć szmatkę na bolącym kolanie na 5-10 minut.
Stosuj tego rodzaju okład minimum 2 razy dziennie, aż ból ustąpi.
Zobacz również: Czy kwas hialuronowy pomaga na bóle stawów?
Bibliografia
- Kaniewska K., Terlikowski T., Rozwadowska E., Choroba zwyrodnieniowa stawów, Białystok 2010.
- Pogorzała A., Kulesza K., Stryła W., Innowacyjność i trdycja w fizjoterapii.
Polecane produkty:
 |
 |
Mięsień gruszkowaty – zapalenie, zespół objawów, leczenie | Lekarz od kręgosłupa Warszawa – Andrzej Kroszczyński
Mięsień gruszkowaty może powodować zespół objawów rwy kulszowej gruszkowatej.
Leczenie jego bólu, zapalenia i przykurczu polega na ćwiczeniach i zastrzykach pod kontrolą USG lub RTG.
Prawie zawsze zespół mięśnia gruszkowatego pojawia się jako następstwo innych chorób, szczególnie rwy kulszowej. Ich wyleczenie jest kluczem do sukcesu w terapii zespołu mięśnia gruszkowatego.
Co to jest mięsień gruszkowaty?
Mięsień gruszkowaty (po angielsku piriformis muscle) to podłużny mięsień znajdujący się w głębi pośladka, który w pewnych warunkach może powodować ból. Jego unerwienie pochodzi z korzeni S1 i S2, które dochodzą do mięśnia za pomocą nerwu, który potocznie nazywa się nerwem gruszkowym.
Gdzie jest i jak znaleźć mięsień gruszkowaty?
Mięsień gruszkowaty jest położony głęboko w pośladku, pod mięśniem pośladkowym większym. Jego przebieg zaczyna się od przyczepu na kości krzyżowej. Następnie m. gruszkowaty przebiega na skos przez pośladek do jego przyczepu na krętarzu większym kości udowej.
Nerw kulszowy z reguły przebiega bezpośrednio pod mięśniem gruszkowatym, gdzie może być przez niego uciśnięty. Mięsień można znaleźć u szczupłych i mało umięśnionych osób poprzez głębokie badanie pośladka.
Kiedy mięsień jest nadmiernie napięty wyczuwa się go jako bolesne pasmo biegnące pod lekkim kątem od kości udowej do kości krzyżowej.
Funkcje
Mięsień gruszkowaty odpowiada za następujące ruchy w stawie biodrowym: rotację zewnętrzną (główna funkcja), odwodzenie oraz wyprost. Odpowiada również za stabilizację w stawie biodrowym.
Co to jest zespół mięśnia gruszkowatego?
Zespół mięśnia gruszkowatego (ang. pririformis syndrome) to grupa objawów, które wiąże się ze schorzeniami tego mięśnia. Najczęściej jest to ból pośladka oraz ból promieniujący do nogi. Często taki zespól objawów określa się też jako zapalenie mięśnia gruszkowatego.
Objawy zespołu mięśnia gruszkowatego
Objawami zespołu mięśnia gruszkowatego są ból pośladka i ból promieniujący do nogi, czyli tzw. rwa kulszowa gruszkowata. Najczęściej objawy są lewo lub prawostronne, jednak czasem obydwa mięśnie gruszkowate sprawiają ból.
Ból mięśnia gruszkowatego w pośladku
Ból najczęściej jest odczuwany w okolicy kieszeni z tyłu spodni. W części przypadków Z reguły dolegliwości pojawiają się lub nasilają podczas siedzenia, zwłaszcza, jeżeli siedzi się na umieszczonym w kieszeni portfelu.
Podczas chodzenia ulgę przynosi stawianie czubka stopy na zewnątrz (rotacja zewnętrzna biodra). Dolegliwości mogą też być odczuwane w okolicy przyczepu mięśnia gruszkowatego do krętarza większego.
Naciśnięcie na krętarz od tyłu może powodować znaczny ból, co jest objawem zapalenia i zwyrodnienia jego przyczepu, co nazywamy entezopatią.
Rwa kulszowa gruszkowata
Rwa kulszowa gruszkowata zwana też gruszkową objawia się bólem promieniującym do nogi, który biegnie od pośladka, poprzez tył uda i łydkę, czasem aż do stopy. Jest to ból spowodowany uciskiem lub zapaleniem nerwu kulszowego i bardzo przypomina ból rwy kulszowej.
Mięsień gruszkowaty, a ból biodra
Zapalenie i zespół mięśnia gruszkowatego może także powodować ból biodra, jeżeli obecna jest entezopatia jego przyczepu do krętarza kości udowej. W innych przypadkach ból biodra może pochodzić z przyczyn powodujących nadmierne napięcie mięśnia, szczególnie ze stawu biodrowego lub krzyżowo biodrowego.
Jak dług boli mięsień gruszkowaty?
To, ile trwa ból mięśnia gruszkowatego zależy przede wszystkim od przyczyny jego nadmiernego napięcia. Może to być kilka tygodni, ale dość często nieleczony lub nieskutecznie leczony ból trwa długie miesiące i lata.
Przyczyny zespołu mięśnia gruszkowatego
Mięsień gruszkowaty bardzo rzadko jest pierwotną przyczyną bólu. Najczęściej jest wynikiem innych schorzeń, które powodują jego nadmierne napięcie. Bywa, że pacjent jest przez długi czas bezskutecznie leczony na zapalenie mięśnia gruszkowatego, tymczasem dopiero wyleczenie jego przyczyny powoduje ustąpienie objawów, często nawet bez leczenia samego mięśnia gruszkowatego. Poniżej wymieniam najczęstsze przyczyny zespołu m. gruszkowego.
Dyskopatia lędźwiowa
Dyskopatia lędźwiowa, zwłaszcza pod postacią przepukliny kręgosłupa na poziomie L4 L5 lub L5 S1 prowadzi do zapalenia i ucisku korzeni nerwu kulszowego.
Obok bólu promieniującego do nogi może wtedy pojawiać się nadmierne napięcie mięśnia gruszkowatego, które prowadzi jego bólu.
W mięśniu gruszkowatym mogą wytwarzać się wówczas punkty spustowe, a w jego przyczepie do krętarza może rozwijać się bolesne zapalenie i zwyrodnienie, czyli entezopatia. Z biegiem czasu wytwarza się przykurcz mięśnia co jeszcze bardziej nasila i utrwala objawy.
Staw krzyżowo biodrowy
Ból stawu krzyżowo biodrowego jest dość częstą przyczyną zespołu mięśnia gruszkowatego. Mięsień napina się, aby ustabilizować bolesny staw i w rezultacie sam staje się źródłem bólu na skutek ucisku na nerw kulszowy, punktów spustowych lub entezopatii. Często ma to miejsce jakiś czas po upadku na pośladki lub biodro.
Choroby stawu biodrowego
Schorzenia stawu biodrowego mogą postępować podstępnie, a ich pierwszym objawem bywa zespół mięśnia gruszkowatego.
Często ma to miejsce w zwyrodnieniu stawu biodrowego, czasami również po operacji wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego.
Jałowa martwica głowy kości biodrowej jest chorobą, którą ciężko zdiagnozować, gdyż długo nie daje charakterystycznych objawów. Czasami dopiero rezonans magnetyczny potrafi pomóc w postawieniu rozpoznania.
Inne przyczyny
Do powstania zespołu i zapalenia mięśnia gruszkowatego prowadzą również inne przyczyny powodujące jego nadmierne napięcie:
- urazy pośladka lub biodra
- długotrwałe siedzenie
- różnica w długości kończyn dolnych
- nagły wzrost masy ciała, na przykład w ciąży
- zwiększone napięcie mięśniowe, szczególnie po udarach mózgu z niedowładem jednej strony ciała
Diagnostyka zespołu mięśnia gruszkowatego
Diagnostyka zespołu mięśnia gruszkowatego może być trudna ze względu na to, że jego ból najczęściej jest wtórny do innych chorób. Z reguły dopiero ich prawidłowe rozpoznanie daje szansę na ustąpienie zapalenia m. gruszkowatego. Kluczowe jest badanie przez doświadczonego lekarza, który stosując odpowiednie testy oraz analizując wyniki badań może postawić prawidłową diagnozę.
Test na mięsień gruszkowaty przeprowadzamy w pozycji pacjenta leżącej na brzuchu i kolanie zgiętym pod kątem 90 stopni.
Trzymając za kostkę przesuwamy ją na zewnątrz od osi ciała, czyli dokonujemy rotacji wewnętrznej w stawie biodrowym. W tym samym czasie instruujemy pacjenta, aby rotował kończynę w przeciwną stronę siłując się z nami.
Jeżeli wtedy pojawi się ból, może być za niego odpowiedzialny właśnie mięsień gruszkowaty.
Rezonans magnetyczny kręgosłupa lędźwiowego często jest najbardziej pomocnym testem. Obrazuje on kręgosłup, a szczególnie korzenie nerwu kulszowego oraz ich ewentualne zapalenie i ucisk przez przepuklinę.
Zdjęcie RTG bioder wykonuje się, jeżeli podejrzewamy zwyrodnienie stawu biodrowego. Może ono również pokazać entezopatię przyczepu m. gruszkowatego do krętarza większego.
Rezonans magnetyczny stawu biodrowego wykonuje się, aby wykluczyć trudne do zdiagnozowania choroby, na przykład jałową martwicę głowy kości biodrowej.
USG mięśnia gruszkowatego może pomóc zdiagnozować jego entezopatię oraz niektóry choroby stawu biodrowego.
Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego
Wielu cierpiących chorych pyta jak leczyć mięsień gruszkowaty. Aby skutecznie go wyleczyć należy najpierw wyleczyć pierwotną przyczynę jego nadmiernego napięcia i przykurczu.
W innym przypadku jego ból często wraca, obojętnie jakie zabiegi są stosowane.
Jeżeli przyczyną napięcia jest ucisk korzeni nerwowych przez przepuklinę kręgosłupa wykonuje się zastrzyk nadtwardówkowy, który w zdecydowanej większości przypadków radzi sobie zarówno z rwą kulszową jak i zapaleniem mięśnia gruszkowatego.
Jeżeli dolegliwości trwają długo, w mięśniu mogą wytworzyć się przykurcze, punkty spustowe oraz entezopatia. W takich przypadkach po wyleczeniu przyczyny należy przeprowadzić terapię mięśnia gruszkowatego, na którą składają się ćwiczenia rozciągające oraz specjalistyczne zastrzyki.
Ćwiczenia – rozciąganie mięśnia gruszkowatego
Ćwiczenia na mięsień gruszkowaty polegają głównie na jego rozciąganiu, które może być najpierw zademonstrowane przez fizjoterapeutę, a następnie kontynuowane w domu. Istnieje wiele ćwiczeń na przykurczony mięsień gruszkowaty i najlepiej zacząć najprostszych. Należy pamiętać, że rozciąganie nie powinno powodować bólu.
Obok ćwiczeń fizjoterapia może być użyteczna w przywracaniu prawidłowej postawy oraz równowagi między mięśniami. Do rehabilitacji można również zaliczyć masaż mięśnia gruszkowatego, którego skuteczność zależy między innymi od wielkości mięśni pośladka oraz grubości tkanki tłuszczowej.
Niektórzy fizjoterapeuci stosują również taping (kinesiotaping).
Zastrzyki do mięśnia gruszkowatego
Zastrzyki do mięśnia gruszkowatego są bardzo skuteczne i powodują szybkie oraz trwałe ustąpienie objawów pod warunkiem, że:
- pierwotna przyczyna, na przykład przepuklina kręgosłupa, zostanie wyleczona
- zastrzyk rzeczywiście trafia do mięśnia gruszkowatego, a w razie entezopatii również do jego przyczepu
M. gruszkowaty jest mały i położony głęboko w pośladku. Aby igła mogła precyzyjnie do niego dotrzeć należy monitorować jej pozycję pod kontrolą USG lub RTG.
Odpowiednio przeprowadzone zastrzyki wygaszają zapalenie, rozbijają punkty spustowe oraz leczą entezopatię. Po injekcji mięsień rozluźnia się i przestaje uciskać nerw kulszowy.
Jest to zabieg ambulatoryjny, po którym pacjent idzie do domu, jednak nie powinno się prowadzić samochodu w dniu zabiegu.
Leki podawane w zastrzykach do m. gruszkowatego to:
- leki przeciwzapalne, które wygaszają zapalenie i obrzęk zarówno w mięśniu jak i jego przyczepie
- substancje miejscowo znieczulające, które zwiększają komfort zabiegu oraz rozkurczają mięsień
- osocze bogatopłytkowe stosuje się w celu stymulacji regeneracji przyczepu mięśnia, niektórzy podają je do samego mięśnia
- Botox, czyli toksyna botulinowa jest stosowana w bardzo ciężkich i opornych przypadkach, aby rozluźnić przykurczony mięsień
Cena zastrzyku do mięśnia gruszkowatego jest zależna od rodzaju monitorowania pozycji igły oraz rodzaju podawanej substancji. W moim gabinecie w Warszawie cena typowego zabiegu wynosi 1000 zł. Do tego dochodzi koszt konsultacji 200 zł.
Zastrzyki, a igłoterapia
Igłoterapia mięśnia gruszkowatego w teorii polega na wprowadzeniu igły do mięśnia bez podania tam leku. Uważam, że jest to zabieg nieskuteczny i może być niebezpieczny z względu na poniższe powody.
- Mięsień znajduje się bardzo głęboko i dotarcie do niego za pomocą zwykłej igły często jest po prostu niemożliwe.
- Bez użycia USG lub RTG trudno jest trafić w mięsień, a nawet można niechcący uszkodzić biegnący pod nim nerw kulszowy
Leczenie operacyjne zespołu mięśnia gruszkowatego
Leczenie operacyjne wymagane jest bardzo rzadko. Tę metodę terapii stosuje się w ostateczności. Dostępne są również techniki chirurgii minimalnie inwazyjnej.
Mięsień gruszkowaty, a bieganie
Jeżeli bieganie powoduje ból, należy je przerwać, aż do wyleczenia objawów. Jak w innych przypadkach, należy skupić się na znalezieniu i wyleczeniu pierwotnej przyczyny jego nadmiernego napięcia.
Zdarza się, że cierpiący biegacze przechodzą dziesiątki nieskutecznych zabiegów masażu i igłoterapii, aby w końcu dowiedzieć się, że przyczyną bólu była przepuklina kręgosłupa, którą leczy się w zupełnie inny sposób.
W trakcie terapii należy skupić się rozciąganiu, przywracaniu równowagi mięśniowej oraz optymalizacji techniki biegania.
- Cass, SP (January 2015). „Piriformis syndrome: a cause of nondiscogenic sciatica”. Current Sports Medicine Reports. 14 (1): 41–4. doi:10.1249/JSR.0000000000000110. PMID 25574881.
- Smoll NR (January 2010). „Variations of the piriformis and sciatic nerve with clinical consequence: a review”. Clinical Anatomy. 23 (1): 8–17. doi:10.1002/ca.20893. PMID 19998490.
- Kirschner JS, Foye PM, Cole JL (July 2009). „Piriformis syndrome, diagnosis and treatment”. Muscle & Nerve. 40 (1): 10–8. doi:10.1002/mus.21318. PMID 19466717.
- Kuncewicz E, Gajewska E, Sobieska M, Samborski W (2006). „Piriformis muscle syndrome”. Annales Academiae Medicae Stetinensis. 52 (3): 99–101, discussion 101. PMID 17385355.
Domowe sposoby na ból kolan – 6 naturalnych metod łagodzących ból
Czasem ból kolana można skutecznie wyleczyć domowymi sposobami. Zwłaszcza, jeśli jego natężenie nie jest wysokie. Niewielkie urazy lub stany zapalne nadają się do leczenia bez konsultacji lekarskiej.
Jedynie w przypadkach poważnych dolegliwości bólowych, spowodowanych kontuzją, konieczna jest specjalistyczna rehabilitacja lub nawet interwencja chirurgiczna.
W jaki sposób możemy złagodzić ból kolana przy pomocy prostych, domowych metod?
Domowa rehabilitacja?
Powstały w wyniku urazu lub wewnętrznego stanu zapalnego długotrwały ból stawu kolanowego, z reguły nadaje się do leczenia naturalnymi środkami.
W celu złagodzenia nieprzyjemnych dolegliwości, wystarczy zaopatrzyć się w niezbędne produkty i cierpliwość.
Jeśli będziemy systematycznie stosować pomocne preparaty i zabiegi, ból zacznie stopniowo ustępować, a my w pełni sił powrócimy do swoich codziennych aktywności. [1]
Sposób pierwszy: odpoczynek i chłodzący kompres
Jeśli nadwyrężymy kolano w wyniku intensywnych ćwiczeń albo stłuczemy je przy upadku, powinniśmy czym prędzej przeprowadzić domową pierwszą pomoc. W tym celu należy ułożyć się wygodnie na płaskiej powierzchni, a następnie przyłożyć do kolana zimny kompres, np. woreczek z kostkami lodu.
Po tym zabiegu delikatnie owijamy kolano specjalnym bandażem, by zapobiec obrzękowi i podnosimy nogę lekko do góry, aby staw kolanowy był w pełni zrelaksowany a krew w kończynie krążyła bez przeszkód.
Jeżeli czujesz poprawę, to najważniejsze będzie, co zrobisz dalej. Powrót do aktywności/czynności, która doprowadziła do bólu, może doprowadzić do przewlekłego schorzenia lub poważnego uszkodzenia.
Daj swojemu kolanu czas na dojście do siebie.
Sposób drugi: kąpiel z dodatkiem soli Epsom
Sól Epsom, inaczej nazywana solą gorzką, to związek siarki i magnezu (siarczan magnezu), który posiada m.in. właściwości łagodzące ból stawów oraz mięśni. [2] Jest ona łatwo dostępna i kosztuje niewiele. Kąpiel z dodatkiem soli Epsom jest wskazana przede wszystkim w przypadku bólu wynikającego z przeciążenia, np. po intensywnym treningu.
By przygotować leczniczą kąpiel, wystarczy dodać jedną lub dwie szklanki soli Epsom do ciepłej wody. Kąpiel powinna trwać ok. 20-30 minut. W czasie kąpieli nie należy używać żadnych środków kosmetycznych, np. mydła czy płynu do kąpieli.
Sposób trzeci: nawadnianie organizmu
Chrząstka składa się w 80% z wody. Odwodnienie już na poziomie 2-3%, które nie objawia się jeszcze pragnieniem, zaburza homeostazę naszego organizmu, co może także ograniczać dostarczanie wody stawom.
Organizm w pierwszej kolejności dba o to, by nawodnione zostały narządy zewnętrzne, a gdy brakuje wody, to pobiera ją właśnie ze struktur stawowych (np. chrząstki, dysków stawowych).
Może to objawiać się bólem, a długotrwałe odwodnienie nawet pośrednio prowadzić do stanów zapalnych stawów czy zwyrodnień.
Dlatego tak ważne jest dostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości wody przez cały dzień.
Sposób czwarty: wibroterapia w domu
Wibroterapia, czyli terapia wibracjami, jest metodą stosowaną w gabinetach fizjoterapeutycznych oraz szpitalach, ale można z niej korzystać także w domu. To terapia nieinwazyjna, w pełni bezpieczna oraz posiadająca bardzo krótką listę przeciwwskazań. Przeciwbólowe działanie wibroterapii zostało potwierdzone w licznych polskich i zagranicznych badaniach. [3]
Odpowiednie dopasowanie modułów urządzenia do wibroterapii do Twojego ciała ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zabiegów.
Sprawdź
Jednym z najbardziej uznanych producentów sprzętu do wibroterapii jest polska firma Vitberg. Z urządzenia RAM Vitberg+ korzysta ponad milion osób w całej Europie. Ten aparat do wibroterapii składa się z Modułu Bazowego oraz modułów dodatkowych, przeznaczonych do terapii poszczególnych części ciała, np. nóg i kolan – Moduł Kolana. Zastosowanie modułu przedstawione zostało w poniższym filmie:
Sposób piąty: orientalna maść, która ukoi ból
Poza założeniem opatrunku i przykładaniem do problematycznego miejsca lodowego kompresu, warto wspomóc leczenie naturalną maścią, mającą na celu przyspieszenie procesu regeneracji obolałego kolana.
Najlepiej przygotować domowy preparat stanowiący mieszankę cynamonu, imbiru, greckiego mastyksu i oleju sezamowego.
Jego działanie zostało zbadane przez naukowców, a wyniki eksperymentu opublikowano w czasopiśmie Pakistan Journal of Biological Sciences. [4]
W badaniu wzięły udział 92 osoby ze stwierdzoną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Jedna grupa badanych stosowała maść, zawierającą środek przeciwbólowy, przeciwzapalny i przeciwgorączkowy o udokumentowanym działaniu medycznym (bazujący na kwasie salicylowym), a druga – maść, w której składzie były tylko naturalne składniki, takie jak cynamon, imbir, mastyks i olej sezamowy.
Pacjenci stosowali te środki dwa razy dziennie przez 6 tygodni. Jak wynika z obserwacji badaczy, naturalna maść była równie skuteczna, co środek bazujący na kwasie salicylowym. Przy okazji warto wyjaśnić, że kwas salicylowy to niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) z grupy nieacetylowanych salicylanów.
Sposób szósty: moc naturalnej aspiryny
W przypadku chronicznego bólu stawu kolanowego, który jest spowodowany stanem zapalnym, naturoterapeuci zalecają stosowanie kory wierzby białej.
[5] Ekstrakt pozyskiwany z tego surowca działa podobnie do aspiryny, dlatego powinno się stosować go zamiast chemicznego odpowiednika.
Kora wierzby zawiera związek o nazwie salicyna, który posiada działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwgorączkowe.
W jakiej formie przyjmować korę wierzby? Dostępne są tzw. herbatki z kory wierzby, ale w suszu znajduje się zbyt mało salicyny, by napar posiadał właściwości podobne do aspiryny.
Dlatego rekomendowane są suplementy – tabletki zawierające standaryzowany wyciąg z kory wierzby. Więcej informacji o tych suplementach oraz wskazówki dotyczące dawkowania można uzyskać w aptekach.
Skuteczność przeciwzapalnego i uśmierzającego ból działania kory wierzby, wykazało badanie naukowe przeprowadzone w 2001 roku.
Kiedy należy udać się do specjalisty?
Domowe zabiegi i preparaty mające na celu zmniejszenie bólu kolana czasem mogą wspomóc odpowiednie ćwiczenia fizyczne, zwłaszcza, jeśli dolegliwości tego rodzaju wynikają z nadwagi lub siedzącego trybu życia.
Jeżeli jednak naturalne metody uśmierzające ból nie przyniosą pożądanego efektu, należy skorzystać z pomocy lekarskiej. [6]
Czasem, w celu znalezienia przyczyny bólu, trzeba wykonać zdjęcie rentgenowskie, które pomoże specjaliście zaplanować odpowiednie leczenie schorzenia. Więcej o przyczynach i leczeniu piszemy w artykule: Ból kolan – rodzaje bólu i leczenie.
Źródła:
Przeskakiwanie w kolanie – co oznacza i jak sobie z nim radzić?
15 listopada 2019Ortopedia
Przeskakiwanie w kolanie przy zginaniu nogi czy chodzeniu to uciążliwy objaw, którego nie należy lekceważyć. Jeśli w kolanie coś przeskakuje, staw chrupocze i trzeszczy, a dodatkowo pojawia się opuchlizna i ból, należy bezzwłocznie ustalić przyczynę dolegliwości i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Przeskakiwanie w kolanie – trzaski, strzelanie, chrupot w kolanie
Przeskakiwanie w kolanie nie zawsze musi mieć podłoże chorobowe. Uczucie przeskoku z towarzyszącym chrupotem często występuje fizjologicznie jako efekt ocierania się o siebie powierzchni stawowych.
Staw kolanowy wypełnia płyn maziowy, przemieszczający się w jamie stawowej podczas wykonywania ruchów. Działające na niego ciśnienie powoduje wytwarzanie pęcherzyków gazu, które pękają, dając charakterystyczny, głośny trzask w kolanie, np.
podczas prostowania kończyny. Zjawisko to określamy mianem kawitacji. Może ono wystąpić w obrębie każdego stawu w ciele. Zwykle nie towarzyszy mu ból, a jedynie umiarkowany dyskomfort.
W takiej sytuacji leczenie przeskakującego kolana nie jest konieczne.
Dowiedz się, jakie są przyczyny bólu piszczeli
Przeskakiwanie w kolanie – przyczyny
Jeśli masz wrażenie, że w kolanie coś przeskakuje, a dodatkowo pojawiają się dolegliwości bólowe i obrzęk, konieczna jest konsultacja ze specjalistą i podjęcie odpowiedniego leczenia.
Jednym z częstych powodów uczucia przeskakiwania w stawie kolanowym jest chondromalacja rzepki.
Na skutek mikrourazów i przeciążeń dochodzi do naruszenia prawidłowej struktury chrząstki stawowej, przez co przestaje ona prawidłowo pełnić swoje funkcje ochronno-amortyzujące.
Pojawia się niestabilność i ból kolana z przodu, nasilający się podczas kucania czy klęczenia. Typowe jest przeskakiwanie w kolanie przy wyproście kończyny z towarzyszącym słyszalnym odgłosem chrupotu.
Przeskakiwanie w kolanie może wymagać leczenia i fizjoterapii
Przeskakiwanie w kolanie po urazie
Ból i przeskakiwanie w kolanie po uderzeniu bądź upadku mogą wskazywać na mechaniczne uszkodzenie stawu. Objawy, takie jak przeskakujące kolano, wzmożona tkliwość, obrzęk oraz problemy z ruchomością sugerują skręcenie stawu kolanowego bądź uraz rzepki i wymagają pilnej interwencji lekarskiej.
Naciągnięcie, naderwanie, zerwanie więzadła
Jeżeli powyższym dolegliwościom towarzyszy dodatkowo uczucie niestabilności („uciekanie kolana”), zależnie od stopnia nasilenia objawów można podejrzewać naciągnięcie, naderwanie lub zerwanie więzadła. Przeskok w kolanie jest dość nieprzyjemny, pacjenci opisują towarzyszące mu uczucie jako wyskakiwanie części kolana na zewnątrz.
Zwichnięcie rzepki
Przyczyną przeskakiwania kolana bywa również zwichnięcie rzepki. Zazwyczaj dochodzi do niego na skutek nagłego urazu. Rzepka ulega przemieszczeniu, które, sporadycznie, staje się nawykowe. Zmiana pozycji rzepki jest zwykle widoczna gołym okiem. Kolano puchnie i boli, a poruszane stawem sprawia dużą trudność.
Przeskakujące kolano a niedobory żywieniowe
Przeskakiwanie w kolanie przy prostowaniu lub zginaniu kończyny może być skutkiem braku dostatecznej ilości określonych substancji odżywczych w chrząstce lub mazi stawowej. Aby zapewnić optymalny poziom nawilżenia stawu, konieczna jest prawidłowa podaż wapnia, magnezu, krzemu, żelaza, kwasów omega 3, witaminy D oraz witamin z grupy B.
Najlepiej przyjmować je wraz z dietą, jeśli jednak naturalne źródła okażą się niewystarczające, zaleca się suplementację preparatami aptecznymi.
Przeczytaj, jak rozpoznać i jak leczyć płaskostopie poprzeczne
Co robić, kiedy coś przeskakuje w kolanie?
Gdy kolano przeskakuje, a dodatkowe dolegliwości utrudniają sprawne funkcjonowanie, konieczne jest podjęcie odpowiedniej terapii. Zaniedbanie leczenia doprowadzi do nasilenia objawów i rozwoju groźnych zmian zwyrodnieniowych.
Podstawą jest ustalenie przyczyny występowania niepokojących objawów. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych – konieczne może być wykonanie RTG lub USG kolana.
Leki
Na ból kolana stosuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne – zwykle są to aplikowane miejscowo maści i żele. Przy znacznie nasilonych, chronicznych objawach lekarz może zdecydować o wykonaniu iniekcji (zastrzyków) steroidowych bezpośrednio do stawu kolanowego. Zastrzyki ze sterydów znoszą stan zapalny, dzięki czemu znacznie łagodzą dolegliwości bólowe.
Rehabilitacja i ćwiczenia
Skutecznym sposobem leczenia przeskakiwania w kolanie jest fizjoterapia, która przyspiesza regenerację uszkodzonych struktur i sprzyja ich wzmocnieniu.
Ważną rolę odgrywają zbiegi, takie jak krioterapia, laseroterapia czy pole magnetyczne, które pomagają zniwelować obejmujący tkanki proces zapalny.
W terapii wykorzystuje się ponadto kinestiotaping, masaż, terapię manualną oraz ćwiczenia – zależnie od potrzeb – rozciągające, stabilizujące, wzmacniające lub poprawiające propriocepcję, czyli czucie głębokie.
Orteza na przeskakujące kolano
Na przeskakującą rzepkę stosuje się także stabilizatory lub ortezy stawu kolanowego. Decyzję o wykorzystaniu tego typu zaopatrzenia medycznego zawsze podejmuje lekarz – nie należy robić tego na własną rękę.
Rolą ortezy jest odciążenie chorego kolana i jego ustabilizowanie. Jest to niezbędne dla prawidłowego gojenia zmian chorobowych. Nogi nie należy forsować – zaleca się odpoczynek i unikanie wykonywania ruchów wywołujących dyskomfort.
Zabieg operacyjny
Operację kolana przeprowadza się w przypadku najbardziej zaawansowanych uszkodzeń w postaci złamań, zwichnięć czy skręceń. Zabieg jest metodą inwazyjną, wymagającą następczego zabezpieczenia stawu kolanowego w gipsie bądź przy użyciu stabilizatora. Konieczna jest także rehabilitacja przeprowadzona pod okiem wykwalifikowanego fizjoterapeuty.
Czy wiesz, jak wybrać wkładki ortopedyczne?
Ćwiczenia na ból kolan: 5 ćwiczeń wzmacniająco-rozciągających
2019-10-08 11:44 Aleksandra Urbaniak
Ćwiczenia na ból kolan mają za zadanie wzmocnić mięśnie i więzadła w okolicach stawu kolanowego, co zwiększy jego stabilność i ochroni przed przeciążeniami.
Ćwiczeń nie należy stosować w fazie ostrego bólu – najwcześniej można przystąpić do nich gdy ból wyraźnie się zmniejsza, a najlepiej po tym, gdy zupełnie ustąpi.
Obejrzyj wideo, na którym fizjoterapeuta pokazuje skuteczne ćwiczenia na ból kolan.
Ćwiczenia to dobry sposób na zapobieganie bólowi kolan, nie mogą być jednak wykonywane od razu po doznanej kontuzji.
Stawom kolanowym trzeba dać minimum 2-3 dni na regenerację – przez ten czas należy zupełnie zrezygnować z treningów.
Kiedy objawy bólowe wyraźnie się zmniejszą, można przystąpić do lekkich ćwiczeń, ale tylko w takim zakresie ruchu, który nie pogłębia odczuwanego dyskomfortu.
Ćwiczenia na ból kolan – co dają?
Poprzez ćwiczenia wzmacniamy mięśnie, ścięgna i więzadła przy rzepce kolanowej – dzięki temu kolano jest bardziej odporne na przeciążenia i kontuzje. Proponowane ćwiczenia są bezpieczne i prawidłowo wykonywanie nie powinny sprawiać bólu. Opierają się głównie na napinaniu mięśni w sposób izometryczny, czyli bez rozciągania mięśnia.
Żeby ćwiczenia przyniosły efekt, należy wykonywać je regularnie, także wtedy, gdy ból nie daje się już we znaki. Profilaktyka jest szczególnie istotna, jeśli już raz doznaliśmy urazu – wtedy każda następna kontuzja zwiększa ryzyko komplikacji i grozi utratą sprawności w obrębie stawu kolanowego.
Ćwiczenia na ból kolan – rozgrzewka
Przed rozpoczęciem ćwiczeń koniecznie przeznacz ok. 5 minut na rozgrzewkę. Najlepszy będzie krótki trening na rowerku stacjonarnym w lekkim, umiarkowanym tempie. Możesz wykonać też kilka krążeń złączonymi kolanami (w pozycji stojącej ugnij je, złącz i zataczaj niewielkie kręgi opierając na nich dłonie; powtórz po kilka razy w obie strony).
Czytaj też:
1. Ćwiczenia na ból kolan – wciskanie ręcznika
Przygotuj niewielki ręcznik i zroluj go. Usiądź na podłodze w siadzie prostym. Wyprostuj prawą nogę, palce stóp skieruj do góry. Podłóż zwinięty ręcznik pod prawe kolano. Lewą nogę ugnij w kolanie i oprzyj stopę o podłoże.
Dla lepszej równowagi podeprzyj się od tyłu na rękach. Mocno napnij prawe udo i napieraj tyłem kolana na ręcznik, jakbyś chciał je wcisnąć w podłogę. Utrzymaj napięcie przez 5 sekund, a następnie rozluźnij.
Powtórz 10 razy, a następnie zmień nogę.
Poznaj również ćwiczenia na łokieć tenisisty i łokieć golfisty!
Zobacz, jakie ćwiczenia na ból kolan proponuje nasz ekspert, fizjoterapeuta Adam Skowroński:
2. Ćwiczenia na ból kolan – ściskanie poduszki
Połóż się na plecach, ugnij nogi w kolanach. Między kolanami umieść poduszkę. Ręce wyciągnij swobodnie wzdłuż ciała. Napierając kolanem na kolano, staraj się ściskać nimi jak najmocniej poduszkę. Wytrzymaj 10 sekund i rozluźnij. Powtórz ćwiczenie trzykrotnie.
Ściskanie poduszki możesz wykonać także siedząc na krześle.
3. Ćwiczenia na ból kolan – unoszenie nogi w wyproście
Połóż się na plecach, a następnie podeprzyj się na łokciach. Jedną nogę ugnij w kolanie i oprzyj stopę o podłoże. Drugą całkiem wyprostuj i zadrzyj palce do góry. Powoli z wydechem unieś wyprostowaną nogę do momentu, aż stopa znajdzie się na wysokości głowy. Wytrzymaj 3 sekundy, a następnie powoli opuść nogę z wdechem. Powtórz ćwiczenie po 10 razy na każdą nogę.
Czytaj też: Ćwiczenia i treningi nieobciążające kolan
Jak dbać o kolana podczas ćwiczeń?
- Pamiętaj o właściwej technice ćwiczeń – dotyczy to zwłaszcza przysiadów: kolana nie powinny wychodzić przed palce stóp.
- Unikaj przeprostów kolana – nie „blokuj” ich prostując maksymalnie, zwłaszcza jeśli ćwiczysz z dużymi ciężarami.
- Nie biegaj po asfalcie – takie podłoże nie zapewnia odpowiedniej amortyzacji. Trenuj na leśnych ścieżkach, na bieżni lub terenach trawiastych
- Przerwij trening, gdy poczujesz ból w kolanie – jakikolwiek dyskomfort w tych okolicach jest sygnałem, aby przerwać ćwiczenia.
- Przed każdym treningiem rób rozgrzewkę – skup się szczególnie na stawach kolanowych, które rozruszasz poprzez krążenia w obie strony, skipy, lekki trucht.
4. Ćwiczenia na ból kolan – ćwiczenie przy ścianie
Stań na wyciągnięcie ręki od ściany. Wysuń lewą stopę do przodu, prawą do tyłu. Ręce oprzyj o ścianę. Prawą nogę całkowicie wyprostuj (stopa ma przylegać do podłoża), lewe kolano ugnij tak, żeby znalazło się dokładnie nad kostką. Powinieneś poczuć rozciąganie w prawej łydce. Wytrzymaj w takiej pozycji 30 sekund, a następnie zmień stronę.
5. Ćwiczenia na ból kolan – rozciąganie z paskiem
Przygotuj do tego ćwiczenia długi pasek albo niepotrzebny kawałek dłuższego materiału (np. starą chustkę). Siądź na podłodze, wyprostuj obie nogi. Środek paska załóż za stopę, a jego końce weź do rąk.
Połóż plecy na podłodze i ciągnąc pasek płynnie, powoli, unieś nogę do góry – do momentu, aż odczujesz rozciąganie w łydce. Pamiętaj, aby nie blokować kolana (nie robić przeprostu).
Zachowaj taką pozycję przez 30 sekund, powtórz dwa razy. Następnie zmień stronę.
Ból biodra – przyczyny, objawy i profilaktyka
Zmiany zwyrodnieniowe kości udowej, zapalenie ścięgien, nadwyrężenie mięśni czy problemy z kręgosłupem.
To tylko niektóre ze schorzeń, które mogą objawiać się nagłym bólem bioder, promieniującym do pachwiny, uda, podudzia czy pleców.
Jeżeli objawy te są stosunkowo łagodne i towarzyszą nam od niedawna, możemy próbować leczyć je domowymi sposobami. W przypadku długotrwałego bólu należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ortopedą.
Dlaczego czujemy ból w biodrze?
Biodro zapewnia nam szeroką gamę ruchów, dzięki niemu jesteśmy w stanie chodzić, biegać, kucać, czy nawet wspinać się. Towarzyszący nam podczas tych czynności ból może spowodować, że zaczynamy unikać obciążania tych kończyn.
To z kolei prowadzi do zaburzeń prawidłowego wzorca chodu i ma wpływ na całą postawę ciała.
Pierwsze objawy dysfunkcji biodra poczujemy w dolnym odcinku pleców, w kończynach dolnych oraz na wysokości stawów krzyżowo-biodrowych.
Pierwsze oznaki dysfunkcji stawu biodrowego
Dysfunkcja stawu biodrowego może wywoływać szereg innych schorzeń. Gdy towarzyszy im gorączka lub wysypka – nie zwlekajmy z natychmiastową wizytą u lekarza. Do wspomnianych objawów zaliczamy między innymi:
- ból w pachwinie;
- ból w okolicy kości krzyżowej;
- ból i mrowienie bocznej strony biodra.
Często dolegliwości nie ustępują podczas odpoczynku i nasilają się w nocy. W przypadku dysfunkcji stawu biodrowego pojawić mogą się również: zawroty głowy, mdłości i wymioty.
Przyczyny bólu biodra
Rozpoznanie źródła bólu może stać się wyzwaniem nawet dla specjalisty, w diagnozie pomóc może z pewnością badanie obrazowe. Oto niektóre z chorób bezpośrednio związanych z urazem biodra:
- zapalenie stawu biodrowego – spowodowane chorobami o podłożu zapalnym bądź postępującym zwyrodnieniem stawu;
- złamanie szyjki kości udowej, kości miednicy bądź zwichnięcie stawu biodrowego, przy których pojawia się obrzęk, krwiak i bardzo silny ból biodra;
- wrodzone zmiany w budowie panewki, jak np. dysplazja, która objawia się niestabilnością oraz względnym skróceniem nogi;
- nierównowaga stawowo-mięśniowa – zaburzenia pojawiają się często w biodrze i pachwinie w trakcie wykonywania nadmiernego ruchu;
- ucisk na nerw występujący w lędźwiowym bądź lędźwiowo-krzyżowym odcinku kręgosłupa;
- choroba Parthesa – schorzenie występujące najczęściej u młodych chłopców, które początkowo objawia się utykaniem, ograniczeniem ruchu, sztywnością w biodrze i widocznym spłaszczeniem pośladka.
W jaki sposób leczyć ból biodra?
W leczeniu objawowym i krótkofalowym lekarze zalecają stosowanie leków przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych. Często używa się także maści oraz zastrzyków z glikokortykosteroidami lub stężonym kwasem hialuronowym.
Jeżeli w grę wchodzą natomiast zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe czy poważniejsze uszkodzenia stawu biodrowego – naturalnym rozwiązaniem będzie operacja.
Najtrudniejsze przypadki będą wskazaniem do endoprotoesoplastyki, czyli wymiany stawu biodrowego na elementy sztuczne.
Ćwiczenia i fizjoterapia – jak walczyć z bólem?
Aby zmniejszyć bądź wyeliminować ból stosuj:
- ćwiczenia, które pomogą rozciągnąć mięśnie kończyn dolnych oraz stawy biodrowe;
- ćwiczenia manualne wykonywane przez doświadczonego terapeutę;
- przyjmowanie odpowiednich pozycji wypoczynkowych, które rozluźniają mięśnie i zmniejszają ból;
- fizykoterapię – szereg zabiegów zmniejszających ból w stawie (pole magnetyczne, laser, ultradźwięki, krioterapia);
- wkładki ortopedyczne, które umożliwią przywrócenie prawidłowej postawy ciała i niwelują napięcie.
W Ortopedio.pl dobierzemy właściwy stabilizator jak i wózek inwalidzki. Sprzęt medyczny dostępny na naszej stronie jest najwyższej jakości i posiada bardzo długą gwarancję. Refundacja NFZ.
W asortymencie posiadamy: stabilizator kolana, stabilizator kostki, stabilizator barku, stabilizator nadgarstka, orteza tułowia, ortezy stawu kolanowego, ortezy stopowo-goleniowe, ortezy stawu skokowego, sprzęt do ćwiczeń, łóżka rehabilitacyjne, wózki inwalidzkie, balkoniki i podpórki, sprzęt przeciwodleżynowy i wiele innych.