Gęste i bujne włosy to marzenie wielu osób. Jednak kiedy włosy nadmiernie wypadają, a na skórze głowy pojawiają się miejsca szczególnie przerzedzone, zaczynamy się niepokoić.
Nic dziwnego, ponieważ włosy to bardzo ważna część naszego wyglądu, a niejednokrotnie fryzura odzwierciedla też osobowość. Dlatego kiedy zauważymy, że nadmiernie wypadają włosy, warto skontaktować się z lekarzem. Obecnie szacuje się, że u ponad połowy osób przed 30.
rokiem życia przyczyną wypadania włosów jest łysienie plackowate.
Łysienie plackowate to bardzo częsta przyczyna nadmiernej utraty włosów. Jest to przewlekły stan zapalny, który powoduje, że mieszki włosów zostają uszkodzone. W efekcie włosy się przerzedzają, aż w końcu wypadają. Za przyczynę łysienia plackowatego i wywołanego stanu zapalnego uważa się czynniki autoimmunologiczne.
Oznacza to, że układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, ponieważ uznaje je za element obcy. To prowadzi do ich uszkodzenia oraz osłabienia.
Łysienie plackowate powodowane stanem zapalnym często towarzyszy również innym chorobom, takim jak atopowe zapalenie skóry, zapalenie tarczycy, jelita grubego lub chorobom wynikającym z autoagresji.
łysienie plackowate
Ponadto łysienie plackowate może mieć podłoże genetyczne i może być dziedziczne. Niewątpliwie duży wpływ na pojawienie się łysienia plackowatego ma również przewlekły stres oraz silne napięcia nerwowe i wpływ hormonów. Warto również wiedzieć, że łysienie plackowate pojawia się zarówno u kobiet, mężczyzn jak i u dzieci.
Objawy łysienia plackowatego
Łysienie plackowate daje dosyć jednoznaczne objawy. W wyniku stanu zapalnego włosy wypadają z danego obszaru skóry głowy – najczęściej jest to pojedyncze ognisko w kształcie przypominającym monetę. Z czasem na skórze głowy pojawia się więcej ognisk bez włosów, które swoim kształtem przypominają plamy.
Zazwyczaj ogniska posiadają średnicę od 5 do 10 centymetrów i nie pojawiają się na całej głowie, ale na ograniczonej powierzchni. Ponadto w przypadku łysienia plackowatego zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn występują włosy wykrzyknikowe.
Pojawiają się wokół ognisk zapalnych i są krótkie oraz ciemniejsze i grubsze u nasady.
łysienie plackowate na brodzie
Mimo, że łysienie plackowate u kobiet i mężczyzn oraz dzieci najczęściej pojawia się w wyniku stanu zapalnego, to nie obserwuje się objawów, które są typowe właśnie dla stanu zapalanego. Zatem na skórze głowy nie pojawia się charakterystyczny rumień czy złuszczanie.
W niektórych przypadkach osoby cierpiące na łysienie plackowate skarżą się na swędzenie, a w ostrych przypadkach dostrzega się patologiczne zmiany na paznokciach. Warto również mieć na uwadze, że łysienie plackowate u mężczyzn może pojawić się na obszarze brody.
W przypadku najmłodszych, łysienie plackowate u dzieci daje takie same objawy i przyczyny jak w przypadku osób dorosłych.
Rodzaje łysienia plackowatego
Jako że łysienie plackowate może przyjmować kilka form, rozróżnia się je na:
- całkowite,
- ogniskowe,
- uogólnione,
- złośliwe,
- wężykowate,
- pasmowate,
- rozlane.
W przypadku łysienia plackowatego całkowitego utrata włosów następuje z całego obszaru głowy, z kolei łysienie ogniskowe związane jest z utratą włosów z jednej partii ciała. Natomiast łysienie plackowate uogólnione dotyczy utraty włosów z obszaru całego ciała.
W przypadku, kiedy włosy nie odrastają w ogóle, mówi się o łysieniu plackowatym złośliwym, a kiedy ich brak pojawia się w okolicy potylicy, czoła i skroni mamy do czynienia z łysieniem wężykowatym. Łysienie plackowate pasmowate charakteryzuje się tym, że włosy zanikają od czubka głowy w kierunku zewnętrznym.
Jeśli nie można wyodrębnić poszczególnych ognisk łysienia, wtedy mowa o łysieniu plackowatym rozlanym.
Jak leczyć?
Leczenie łysienia plackowatego nie należy do łatwych i wymaga systematyczności i czasu. Dlatego nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty, tylko jak najszybciej podjąć leczenie. Im szybciej łysienie plackowate zostanie zdiagnozowane, tym większe szanse na skuteczne wyleczenie. Lekarz po wykonaniu badania dobierze odpowiednią metodę leczenia.
Do wyboru jest terapia oparta o preparaty zawierające minoksydyl, który stosuje się miejscowo na skórę głowy. Jego zadaniem jest pobudzenie włosów do wzrostu.
Inną metodą leczenia jest terapia doustna w postaci leków takich jak cyklosporyna lub kortykosteroidy. Należy je przyjmować regularnie, według zaleceń lekarza.
Ponadto w leczeniu łysienia plackowatego stosuje się terapię światłem UVA, UVB lub PUVA, a także krioterapię oraz immunoterapię miejscową. Równie skuteczną i popularną metodą na leczenie łysienia plackowatego u mężczyzn i kobiet jest metoda Dr.
CYJ Hair Filler, która polega na wprowadzeniu w miejsce dotknięte łysieniem plackowatym koktajlu odżywczego. Zabieg odbywa się za pomocą iniekcji i zawiera 7 wyjątkowych substancji o bardzo korzystnym wpływie na porost włosów.
Łysienie plackowate u dzieci również wymaga szybkiego podjęcia leczenia. Jednak nie wyróżnia się szczególnych metod leczenia tego schorzenia u dzieci. Lekarz indywidualnie dobierze metodę leczenia, w zależności od wieku pacjenta oraz stopnia zaawansowania schorzenia.
Źródło:
Dermatologia po dyplomie, Tom 4, https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/014/548/original/51-65.pdf?1481208601
Przyczyny utraty włosów u kobiet | sklep z perukami Kraków
Włosy są dla większości kobiet niezwykle ważne, to dzięki nim czujemy się piękne, kobiece i potrafimy zaakceptować same siebie. Gdy z różnych przyczyn zaczynają wypadać, czasem dość intensywnie, mogą pojawić się problemy natury psychologicznej.
Duży problem stanowi fakt, że łysienie uznaje się obecnie za typowo męską przypadłość, to u Panów widzimy zakola, przerzedzenia wraz w wiekiem, przyzwyczailiśmy się również do charakterystycznych gniazd na środku męskiej głowy i czasem zabawnego zaczesywania włosów z boku, aby ukryć ubytki. Damskie łysienie stanowi natomiast temat tabu, często reagujemy na niego milczeniem, nie wiemy co powinniśmy powiedzieć. Jednak ten problem dotyczy również kobiet, staramy się przybliżyć, jakie są jego przyczyny i w jaki sposób można sobie z nim radzić.
Trudy damskiego łysienia
Przede wszystkim warto tu zacząć od aspektów medycznych, które w większości przypadków stanowią przyczynę wypadania włosów u kobiet. Jednak nasza mentalność i podejście do wyglądu kobiety sprawiają, że w pewien sposób nie akceptujemy pań z nadmiernie krótkimi włosami lub całkowicie bez nich.
Nawet dzieciom w sklepie wydaje się, że Pani, która jest króciutko ścięta jest panem. Może to prowadzić do zaburzeń psychologicznych u kobiet, które szczególnie nie z własnej winy tracą włosy, pojawiają się m.in. epizody depresyjne. Jednak sytuacja działa również w drugą stronę, bo rozmaite zaburzenia psychiczne, w tym m.in.
zaburzenia odżywiania, przebyta trauma czy chroniczny stres mogą sprawić, że włosy zaczną wypadać.
Jak przebiega łysienie u kobiet?
Dostrzegalne są tu znaczące różnice w kontekście łysienia męskiego. U kobiet bowiem utrata włosów ma bardziej równomierny charakter. W ten sposób nie są od razu widoczne całkowicie łyse miejsca, a nasza fryzura jedynie powoli traci na swojej gęstości.
Szerzące się zakola i wyłysienie czubka głowy występuje u pań bardzo rzadko, bo jedynie w przebiegu łysienia androgenowego.
Równomierne szerzenie się utraty włosów, sprawia, że jak twierdzą specjaliści u kobiet zwykle w zdecydowanie łatwiejszy sposób wyleczmy lub skutecznie zakamuflujemy utratę włosów niżeli ma to miejsce u panów.
Czy za łysienie u kobiet odpowiadają hormony?
Do każdego przypadku damskiego łysienia należy podejść w pełni indywidualnie. Istnieje bardzo wiele czynników, które mogą być przyczyną wypadania włosów u pań, a w niektórych przypadkach kilka działa wspólnie. Jeśli zależy nam na znalezieniu przyczyny i podjęciu odpowiedniego leczenia to powinniśmy udać się do specjalistycznego gabinetu lekarskiego, gdzie zostanie postawiona diagnoza.
Pierwszą z wielu możliwych przyczyn łysienia u kobiet są właśnie hormony. W kobiecym organizmie występują również męskie hormony płciowe czyli testosteron, jednak ich poziom powinien być na odpowiednim poziomie.
Gdy ilość testosteronu wzrasta, to u kobiet dochodzi do łysienia androgenowego charakterystycznego dla mężczyzn – pojawiają się zakola i łysienie na czubku głowy.
Specjaliści zaznaczają jednak, że takie sytuacje u kobiet występują najpowszechniej w czasie menopauzy.
Hormony intensywnie oddziałują na nasze organizmy również w czasie ciąży i przez pewien czas po przyjściu dziecka na świat. Wiele kobiet zauważa w związku z tym intensywną utratę włosów jeszcze w czasie ciąży, jak również nawet przez pierwsze pół roku po porodzie. Najczęściej nie ma tu powodów do zmartwień i objawy znikają w odpowiednim czasie samodzielnie.
To jednak jeszcze nie koniec zmian hormonalnych w kobiecych organizmach, które mogą prowadzić do nadmiernej utraty włosów.
Wiele kobiet wskazuje, że łysienie pojawia się jako skutek uboczny stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej.
Jeśli pojawia się nadmierne wypadanie włosów to koniecznie należy również wykonać badania krwi w kierunku schorzeń tarczycy – bo również w produkowanych przez ten gruczoł hormonach może leżeć przyczyna.
Co jeszcze powoduje łysienie u kobiet?
Łysienie i nadmierne wypadanie włosów u kobiet pojawia się oczywiście przy chemioterapii i intensywnym leczeniu farmakologicznym. Niestety często również samodzielnie przyczyniamy się do tego, że nasze włosy znacząco się przerzedzają.
Błędy pielęgnacyjne sprawiają, że włosów może robić się mniej, mowa tu przede wszystkim o ich suszeniu gorącym powietrzem, rozjaśnianiu, farbowaniu, wykonywaniu trwałej, stosowaniu kosmetyków niskiej jakości, jak również noszeniu ciasno upiętych fryzur.
Pośród dodatkowych czynników predysponujących wymienia się silny stres, sytuacje traumatyczne, używki i stosowanie niezbilansowanej diety. Często również znaczenie mają czynniki genetyczne czy rozmaite choroby o podłożu dermatologiczny.
Jak radzić sobie z wypadaniem włosów?
Oczywiste jest, że konieczne będzie wdrożenie odpowiedniego leczenia, musimy udać się do lekarza, zrobić badania i je rozpocząć.
Jeśli jednak źle się czujemy w swojej przerzedzonej fryzurze, to z pewnością warto rozważyć zakup peruki.
Taka kupiona w renomowanym sklepie z perukami, jak salon i sklep Świat Peruk w Krakowie z pewnością będzie idealnie dopasowana do naszych potrzeb wyglądu i charakteru.
Możemy tu liczyć na profesjonalne doradztwo i szereg usług dodatkowych. Jeśli zdecydujemy się na perukę z włosów naturalnych, to z całą pewnością nikt nawet z naszych bliskich znajomych nie dostrzeże, że nie są to nasze prawdziwe włosy, a jedynie peruka.
Szeroki asortyment, wysokiej jakości peruk naturalnych, od najlepszych producentów na rynku, doświadczony personel i styliści peruk – wszystko to sprawi, że będziemy wyglądać naturalnie, pięknie i dokładnie tak, jak tego chcemy. A dodatkową zaletą jest fakt, że peruka będzie właściwie niedostrzegalna. Osoba postronna będzie musiała naprawdę się postarać aby zauważyć, że nie są to nasze prawdziwe włosy.
Łysienie u kobiet – wypadanie włosów po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych a łysienie
Łysienie oznacza nadmierną utratę włosów. Bardzo wiele kobiet w różnym wieku zgłasza się z tym problemem do dermatologa. Łysienie u kobiet stanowi nie tylko defekt estetyczny, ale także może być objawem różnych chorób.
Jakie badania należy wykonać, by dowiedzieć się, dlaczego wypadają Ci włosy?
Bardzo ważne jest dokładne określenie przyczyny nadmiernej utraty włosów. Konieczne jest wykonanie trichoskopii, czyli dokładnego badania owłosionej skóry głowy i włosów za pomocą specjalnego urządzenia.
Badania laboratoryjne, które pomogą Ci poznać przyczynę wypadania włosów:
- morfologia
- poziom żelaza we krwi
- stężenie niektórych hormonów
W przypadku niejednoznacznych wyników wykonaj biopsję skóry głowy oraz badanie histopatologiczne, które precyzyjnie określą typ łysienia. Celna diagnoza jest konieczna do wdrożenia odpowiedniego i skutecznego leczenia.
Rodzaje łysienia – jeden objaw, wiele przyczyn
Przyczyn nadmiernej utraty włosów jest wiele. Do podstawowych typów łysienia zarówno u kobiet jak i u mężczyzn należą łysienie bliznowaciejące i niebliznowaciejące.
Łysienie bliznowaciejące
W przypadku łysienia bliznowaciejącego dochodzi do trwałego zniszczenia mieszka włosowego, więc odrost włosów nie jest możliwy.
Łysienie niebliznowaciejące
U młodych kobiet najczęściej dochodzi jednak do łysienia niebliznowaciejącego. W tym typie łysienia prognozy są zdecydowanie lepsze i może dojść do całkowitego lub częściowego odrostu włosów.
Jedną z form łysienia niebliznowaciejącego jest łysienie telogenowe, które charakteryzuje się zwiększonym wypadaniem włosów. Do tego typu łysienia dochodzi pod wpływem silnych reakcji organizmu na stres, np. po ciężkiej operacji, po porodzie (zazwyczaj 2 – 4 miesiące po urodzeniu dziecka na skutek dużych zmian hormonalnych) czy po odstawieniu środków antykoncepcyjnych.
Łysienie androgenowe
Łysienie androgenowe występuje na skutek czynników genetycznych i androgenów (hormonów płciowych). Zwykle przed 30. rokiem życia włosy się przerzedzają, szczególnie na czubku głowy, w okolicy „przedziałka”.
Z kolei po menopauzie na skutek spadku stężenia androgenów może dojść do rozwinięcia się łysienia androgenowego. Charakterystycznym objawem jest poszerzenie się przedziałka.
Jeśli jesteś młoda i pojawiły się u Ciebie zmiany, które wskazują na nadmiar androgenów (np. hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy, klatce piersiowej czy brzuchu), konieczne jest wykonanie badań hormonalnych takich jak stężenie testosteronu czy dehydroepiandrosteronu (DHEA-S).
Czasami przed wdrożeniem leczenia dermatologicznego konieczna jest konsultacja z endokrynologiem oraz ginekologiem. Chociaż wypadanie włosów może być Twoim największym zmartwieniem, zwróć uwagę, czy nie towarzyszą mu inne objawy, np. zaburzenia miesiączkowania, nadmierna senność czy cechy maskulinizacji.
Łysienie plackowate
U kobiet, które chorują na łysienie plackowate, dochodzi do nagłego powstania okrągłych lub owalnych ognisk wyłysienia na skórze głowy.
Osoby z łysieniem plackowatym wykazują większą skłonność do innych chorób autoimmunologicznych, w tym chorób tarczycy (choroba Hashimoto, choroba Gravesa–Basedowa), dlatego rozszerzenie badań o czynność tarczycy jest w tych przypadkach uzasadnione.
Dlaczego włosy mogą jeszcze wypadać?
Istnieje szereg różnych czynników, które mogą sprawić, że włosy wypadają.
Oto niektóre z nich:
1. Tabletki antykoncepcyjne
Wypadanie włosów po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych spowodowane jest zmianą stosunku hormonów w organizmie. Kiedy poziom hormonów się wyrówna, łysienie ustanie.
2. Problemy z tarczycą
Do innych przyczyn rozlanego łysienia należą schorzenia tarczycy, dlatego zawsze w przypadku nadmiernej utraty włosów powinnaś wykonać badania czynnościowe tarczycy (TSH, FT3, FT4). Wypadanie włosów może być objawem zarówno niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy.
3. Anemia
Także niedokrwistość z niedoboru żelaza może być jedną z przyczyn łysienia. Jeśli nadmiernie wypadają Ci włosy, wykonaj badania krwi, w których oznaczony zostanie poziom żelaza oraz ferrytyny.
4. Leki i chemioterapia
Łysienie może wywoływać także chemioterapia, a także niektóre leki. Kiedy leczenie zostanie zakończone, włosy zazwyczaj całkowicie odrastają.
Żeby wiedzieć czy mamy do czynienia z łysieniem, czy sezonowym wypadaniem włosów warto poznać cały proces wypadania włosów. Do łysienia dochodzi w wyniku zachwiania równowagi pomiędzy utratą włosów, a ich odrostem.
Pamiętajmy, że wypadanie włosów jest procesem fizjologicznym- włosy człowieka podlegają ciągłej, cyklicznej, naturalnej wymianie. Włosy zawsze będą nam wypadać – dziennie człowiek może tracić około 70- 150 włosów, oczywiście liczba ta może podlegać wahaniom indywidualnym.
Problem pojawia się wtedy, jeśli wypada ich ponad 150 sztuk i trwa to kilka tygodni.
Fizjologiczny cykl wzrostu włosa składa się z 3 głównych faz:
ANAGEN – to aktywna faza wzrostu włosa. Czas trwania fazy anagenu uwarunkowany jest genetycznie i wynosi od 2 do 7 lat. Na zdrowej skórze głowy aż 90 % włosów znajduje się w tej fazie.
KATAGEN– faza zanikania, która trwa kilkanaście dni. W tym czasie zmniejsza się opuszka włosa, a ten przestaje rosnąć przygotowując się do wypadnięcia. Włosy w tej fazie stanowią ok 3% całości.
TELOGEN – jest to faza wypadania, w której włos jest całkowicie zrogowaciały i nie zachodzą w nim już żadne procesy przemiany materii.
W ciągu 30-90 dni cebulka staje się coraz cieńsza, aż w końcu włos wypada przy myciu, szczotkowaniu lub zostaje wypchnięty przez nowo rosnący włos. Faza ta trwa około 3 miesiące.
W normalnych warunkach włosy w fazie telogenu stanowią około 13 procent całości naszego potencjału włosowego.
Estetyczny wygląd stał się wymogiem obecnych czasów. W dobie szamponów i odżywek, które zwiększają objętość włosów, nadając im puszystość, elastyczność, połysk, sprawiają, że jest ich na głowie więcej- przerzedzenie włosów często urasta do rangi problemu o znacznym wpływie na jakość życia.
Nagła utrata włosów zaburza równowagę psychiczną oraz prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Jeśli są zadbane i bujne, kojarzą się ze zdrowiem, oraz wpływają korzystnie na odbiór danej osoby przez otoczenie.
Perfekcyjny wygląd ma duże znaczenie, a utrata włosów może go zaburzyć i prowadzić nawet do depresji.
Jakie są rodzaje łysienia? Poniżej postaram się je przybliżyć.
ŁYSIENIE TELOGENOWE
Przyczyny łysienia telogenowego obejmują zarówno czynniki dziedziczne jak i środowiskowe, które zaburzają stan równowagi panujący w organizmie.
Wypadanie włosów telogenowych jest najczęstszą przyczyną przerzedzenia włosa, którego mechanizm polega na skróceniu fazy wzrostu włosa czyli anagenu, natomiast czas pozostałych faz cyklu włosowego pozostaje niezmieniony. Przyczyn tego schorzenia jest mnóstwo, dlatego ważny jest dokładny wywiad przeprowadzony z pacjentem.
Łysienie telogenowe powodują choroby przebiegające z wysoka gorączką, szok organizmu wynikający z dużego stresu- na przykład śmierci kogoś bliskiego, rozwodu, zabiegu operacyjnego.
Na łysienie telogenowe maja wpływ leki obniżające krzepliwość krwi, leki p/bólowe, B-blokery, antydepresanty, antybiotykoterapia, poród, odstawienie leków hormonalnych oraz środków antykoncepcyjnych zawierających duże dawki estorgenów, zatrucie metalami ciężkimi czy braki żelaza lub ferrytyny.
Kobietom przerzedzają się włosy zarówno przed, jak i trakcie menopauzy, w związku ze spadkiem estrogenów. Powodem łysienia mogą być również zaburzenia pracy tarczycy – zarówno niedoczynność, jak i nadczynność.Warto zauważyć, że wiele z wymienionych powyżej czynników jest odwracalnych.
W takich wypadkach wypadanie włosów ma miejsce około 3-6 miesięcy po zadziałaniu przyczyny i jeżeli problem zostanie zażegnany włosy odbudowują się po około pól roku. Określenie przewlekłego łysienia telogenowego odnosi się od uogólnionego, przewlekłego wypadania włosów, bez ustalenia przyczyny, trwającego wiele miesięcy albo i lat.
Rozpoznanie łysienia telogenowego powinno opierać się na wywiadzie, badaniu klinicznym i wynikach badań dodatkowych. Ważne jest określenie sposobu utarty włosów, nasilenia wypadania, charakteru ich odrostu, zebranie danych dotyczących pielęgnacji, przebytych infekcji, diety, określenia poziomu stresu. U 30% chorych z łysieniem telogenowym występuje objaw trichodynii, który polega na bólu, pieczeniu, swędzeniu bądź kłuciu w obrębie owłosionej skóry głowy, bez widocznych makroskopowo zmian chorobowych.
Jak leczyć łysienie telogenowe?
Leczenie tej jednostki chorobowej polega na wzmacnianiu cebulek włosa poprzez różnego rodzaju działania. Można tak robić, dlatego, że mieszki włosowe są zachowane. Dzięki temu możliwa jest regeneracja włosów. W przeciwieństwie do łysienia androgenowego, łysienie telogenowe ma zazwyczaj swoją odwracalną przyczynę.
Bardzo dobrym pomysłem jest zmiana diety na taką, która wzmacnia nasze włosy, bogatej w witaminy z grupy B, kwasy tłuszczowe, cynk, miedz, żelazo.Bardzo dobrze sprawdza się zabieg mezoterapii igłowej, gdy włosy są słabe, wypadaja, wymagają wzmocnienia i odżywienia.
Niestety, czasami przyczyny łysienia nie można ustalić, a skrócony cykl wzrostu włosa trwa latami.
ŁYSIENIE ANDROGENOWE
Łysienie androgenowe to wbrew pozorom nie tylko męski problem. Ta jednostka chorobowa dotyka również kobiety. Warto zatem wiedzieć więcej na temat damskiego łysienia aby w razie potrzeby podjąć szybką interwencję i zapobiec dalszej utracie włosów. Schorzenie rozpoznaje się również u dzieci, ale dane na ten temat są bardzo skąpe.
Powiększające się zakola u mężczyzn i przerzedzania na szczycie głowy u kobiet związane są z łysieniem androgenowym. Łysienie androgenowe typu męskiego jest wynikiem nadwrażliwości na DHT, czyli pochodnej męskiego testosteronu. Genetyczna nadwrażliwość na DHT ma bezpośredni wpływ na miniaturyzacje mieszka czyli włos, który odrasta jest słabszy i cieńszy.
Procesu tego nie można cofnąć, tylko spowolnić. Wysoki poziom androgenów we krwi przyczynia się do wzmożonego wypadania włosów na głowie, natomiast wpływa pobudzająco na wzrost włosów w innych okolicach, np. na obfity zarost.
Jednak w związku z faktem, że u większości mężczyzn cierpiących z powodu łysienia nie stwierdza się wzrostu poziomu tych hormonów, wysnuto tezę, iż łysienie to zależy od nadmiernej wrażliwości mieszków włosowych na androgeny. Podsumowując, testosteron nie musi mieć wpływu na wypadanie włosów. Może być w normie albo w ogóle niski.
Zależy to, jak wspomniałam wyżej, od tego czy mieszki włosowe są wrażliwe na działanie DHT – to skrót od dihydrotestosteronu, w który przekształca się testosteron dzięki enzymowi 5a-reduktaza. Jeśli mieszki włosowe są wrażliwe na ten związek wówczas dochodzi do tzw. miniaturyzacji mieszka i produkcji znacznie słabszych i cieńszych włosów.
ŁYSIENIE PLACKOWATE
Łysienie plackowate należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Charakteryzuje się nagłym początkiem, a przebieg jest trudny do przewidzenia. Typowy dla tego schorzenia jest wczesniej nadmieniony, nieprzewidywalny przebieg oraz skłonność do spontanicznego odrostu włosów, z równoczesną możliwością nawrotu.
Przyczyny schorzenia są niejasne. Uważa się,że łysienie plackowate występuje u osób z predyspozycją genetyczną.
Za przyczynę podaje się stres emocjonalny, zaburzenia endokrynologiczne, głownie choroby tarczycy, atopowe zapalenie skóry czy zespół Downa, ale najnowsze badania pokazują, że przyczyną mogą być również zaburzenia autoimmunologiczne, czyli nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego.
Komórki obronne – limfocyty T – gromadzą się wokół mieszka włosowego i uniemożliwiają wyrośnięcie nowego włosa. Mieszek może tkwić w letargu wiele miesięcy, a potem nagle odblokować się. Nie zawsze włosy przerzedzają się równmiernie. Zmiany początkowo lokalizują się w okolicy potylicznej i czołowo-ciemieniowej.
Ogniska chorobowe maja kształt regularny, są pozbawione włosów, a skóra pozostaje niezmieniona chorobowo. Łysienie plackowate najczęściej prezentuje się w postaci jednego lub wielu okrągłych ognisk pozbawionych włosów. W przypadku całkowitej utraty włosów skóry głowy schorzenie określa się jako alopecja totalis czyli całkowite łysienie.
Czy można zatrzymać łysienie? – Fakty Oświęcim
Czy można zatrzymać łysienie? Okazuje się, że tak. W wielu typach łysienia, zatrzymanie nadmiernego wypadania, a także pobudzenie wzrostu nowych włosów jest możliwe. Trzeba tylko wiedzieć jak się do tego zabrać. Poniżej znajdziesz kilka przydatnych wskazówek od ekspertów ze strony Profolan suplement na łysienie.
Przede wszystkim poznaj przyczynę łysienia
Aby starać się zatrzymać proces nadmiernego wypadania włosów, trzeba przede wszystkim poznać jego przyczynę. Czynników, które mogą temu sprzyjać, jest wiele.
Najczęściej łysienie związane jest z hormonami i jest to wówczas tak zwane łysienie androgenowe. Częściej dotyczy mężczyzn, jednak zdarza się, że jest diagnozowane również u kobiet.
Mimo że łysienia androgenowego nie da się wyleczyć, to proces postępowania choroby można znacznie spowolnić, a nawet odzyskać część włosów, które już wypadły.
Bezpośrednią przyczyną łysienia androgenowego jest nadwrażliwość na działanie dihydrotestosteronu (DHT) – męskiego hormonu, który jest pochodną testosteronu.
Hormon ten oddziałując na receptory androgenowe znajdujące się w mieszkach włosowych przyczynia się do ich stopniowego zaniku. Skutkuje to skróceniem fazy rozwoju włosa. Nowe włosy zaczynają stawać się coraz krótsze i cieńsze, przypominają meszek. Z czasem całkowicie zanikają.
Łysieniu androgenowemu towarzyszyć może dodatkowo przetłuszczająca się skóra głowy, co jest wynikiem nadmiernej produkcji łoju.
(Jak libido łączy się z łysieniem – Eron Plus)
Inną, również częstą formą nadmiernego wypadania włosów jest łysienie telogenowe. Wśród najczęstszych przyczyn tego typu łysienia wymienić można przede wszystkim:
- niedobory witaminy D3, ferrytyny czy też kwasy foliowego,
- niedoczynność oraz nadczynność tarczycy,
- autoimmunologiczne choroby tarczycy, np. chorobę Hashimoto czy też chorobę Gravesa-Basedowa,
- hiperkortyzolemię,
- hiperprolaktynemię.
Dodatkowo łysieniu sprzyjać może stres, zmiana temperatury (np. pod postacią oparzenia słonecznego lub odmrożenia), choroby skóry, zmiany hormonalne, przyjmowanie niektórych leków czy choroby alergiczne.
Inną częstą przyczyną nadmiernego wypadania włosów jest łysienie plackowate. Wówczas dochodzi do osłabiania się mieszków włosowych znajdujących się w zwartych skupiskach. Podejrzewa się, że jest to choroba autoimmunologiczna, która dodatkowo uwarunkowana jest genetycznie.
Warto wymienić również łysienie łojotokowe, które związane jest z licznymi schorzeniami prowadzącymi do nadmiernego produkowania sebum. W typ przypadku podstawową przyczyną łysienia jest łojotokowe zapalenie skóry powodowane przez nadmierną aktywność hormonów płciowych.
(Probiotyki a zdrowie – probiox plus)
Konsultacja ze specjalistą
W przypadku problemów z nadmiernym wypadaniem włosów zawsze trzeba zgłosić się do specjalisty, aby zdiagnozować dokładną przyczynę oraz typ łysienia. Warto wiedzieć, że wiele środków dostępnych w drogeriach czy aptekach bez recepty może wpływać w inny sposób na różne typy łysienia.
Istnieją preparaty, które można stosować w przypadku łysienia androgenowego i wówczas mogą one pobudzać włosy do wzrostu, jednak zastosowanie ich w przypadku łysienia telogenowego może się przyczynić do jeszcze silniejszego wypadania.
Dlatego każdy przypadek łysienia powinien być rozpatrywany indywidualnie.
Łysienie androgenowe – najczęstsza przyczyna łysienia
Niestety całkowite wyleczenie łysienia androgenowego nie jest możliwe. Często dobrze dobrane leki lub stosowanie właściwych preparatów pomaga zatrzymać wypadanie włosów, a nawet pomoże w odzyskaniu części tych już utraconych. Jednak po zaprzestaniu leczenia, w krótkim czasie problem łysienia znów powróci.
Łysienie androgenowe może być leczone ogólnie lub miejscowo. W przypadku leczenia ogólnego często stosowanym lekiem jest finasteryd.
Substancja ta hamuje działanie enzymu 5α-reduktazy, przez co nie dochodzi do przekształcania się testosteronu w dihydrotestosteron. Miesięczny koszt kuracji finasterydem nie jest wysoki, jednak często pierwsze efekty widoczne są dopiero po paru miesiącach.
Jednym ze skutków ubocznych stosowania tego leku są zaburzenia erekcji, które często ustępują przy dłuższym stosowaniu.
Miejscowo wykorzystuje się minoksydyl. Lek ten prowadzi do rozszerzania się naczyń krwionośnych mieszka włosowego, dzięki czemu stymuluje włosy do wzrostu. Podobnie jak w przypadku finasterydu, tak i w przypadku minoksydylu, pierwsze efekty często są widoczne dopiero po wielu miesiącach (zdarza się, że nawet po roku).
W drogeriach czy aptekach znaleźć można także wiele kosmetyków (szamponów, odżywek czy wcierek), które poprzez odżywianie skóry głowy czy poprawę jej ukrwienia mają hamować nadmierne wypadanie włosów. W niektórych znajdują się nawet substancje, które wykazują działanie antyandrogenne, podobne do finasterydu czy minoksydylu. Jednak skuteczność tych preparatów zazwyczaj jest dużo słabsza.
Jak leczyć pozostałe typy łysienia?
W przeciwieństwie do łysienia androgenowego, łysienie telogenowe można wyleczyć całkowicie. Jednak nie ma jednej skutecznej metody, która zatrzyma nadmierne wypadanie włosów. Wszystko uzależnione jest od przyczyny łysienia.
Gdy podstawowa choroba, dolegliwość czy inna przyczyna wypadania włosów zostanie usunięta, to włosy po pewnym czasie same zaczną odrastać. Dzieje się tak wtedy, gdy łysienie spowodowane jest nagłym stresem psychicznym, porodem czy zaburzeniami pracy tarczycy.
Gdy nadmierne wypadanie włosów związane jest z niedoborami pokarmowymi, to wystarczająca będzie zmiana diety oraz stosowanie odpowiednich suplementów. W tym przypadku zazwyczaj stosowanie preparatów z apteki, które mają hamować łysienie nie przynosi rezultatu.
Do zahamowania łysienia konieczne jest wyeliminowanie podstawowej przyczyny wypadania włosów.
Mimo że łysienie plackowate jest chorobą dosyć trudną, to jednak jej leczenie jest możliwe. Zazwyczaj na pierwsze efekty trzeba trochę poczekać. Istnieje kilka metod leczenia łysienia plackowatego.
Często wykorzystuje się specjalne preparaty wstrzykiwane w miejsca, w których widoczna jest utrata włosów. Terapia taka powinna zostać przeprowadzona pod okiem specjalisty.
Stosowana może być także fotochemioterapia lub miejscowe, naskórne podawanie specjalnych płynnych preparatów opierających się na minoksydylu.
Leczenie łysienia łojotokowego jest trudne i uciążliwe. W aptekach znaleźć można wiele odpowiednich preparatów. Jednak często są one bardzo drogie, a po zaprzestaniu leczenia nadmierne wypadanie włosów powraca. W tym typie łysienia dużą wagę przykłada się do odpowiedniej diety, często wskazana jest również suplementacja.
Inne metody walki z łysieniem
Wśród innych metod walki z łysieniem warto wymienić mezoterapię igłową skóry głowy.
Jest to zabieg polegający na wprowadzaniu pod skórę głowy za pomocą cienkich igiełek, niewielkich dawek odpowiednich preparatów, koktajli odbudowujących i wzmacniających cebulki włosów, stymulatorów wzrostu włosów lub specjalnych substancji odżywczych.
W podobny sposób podaje się również osocze bogatopłytkowe, dzięki któremu możliwa jest regeneracja oraz naprawa tkanek.
Osocze bogatopłytkowe przyczynia się również do tworzenia nowych naczyń krwionośnych, przez co dochodzi do poprawy ukrwienia skóry, a tym samym włosy są lepiej odżywione. Inną metodą walki z łysieniem jest również karboksyterapia – zabieg, który poprawia krążenie skóry głowy i stymuluje włosy do wzrostu. Może być stosowana, jako samodzielny zabieg lub jako uzupełnienie wymienionych wyżej terapii.
W walce z łysieniem pomocna może być również laseroterapia. Za pomocą lasera leczy się wiele dolegliwości, w wielu obszarach medycyny – wspomaga terapię schorzeń dermatologicznych, neurologicznych, przyspiesza gojenie się ran, a także leczenie łysienia.
W ostateczności, gdy wszystkie mniej inwazyjne metody leczenia zawiodą, stosuje się przeszczep włosów. Jednak jest to ostateczność. Obecnie metoda ta polega na przeszczepianiu niewielkich fragmentów owłosionej skóry z okolic głowy niedotkniętych łysieniem – zazwyczaj z potylicy.
Jednak koszty takiego leczenia są dosyć wysokie, a skuteczne wykonanie zabiegu możliwe u niewielkich liczby osób.
Czytaj więcej w kategorii Styl życia
Wszystko, Co Musisz Wiedzieć Na Temat Transplantacji Włosów
Po długim okresie walki z zakolami lub łysieniem powiązanym z kryzysem wieku średniego, postanowiłeś zapoznać się z rozwiązaniem jakim jest transplantacja włosów. Niezwykle ważnym jest, abyś dowiedział się, na czym polega wspomniana metoda.
Transplantacja włosów to po prostu przeniesienie mieszków włosowych z obszaru dlaczego do obszaru biorczego na skórze głowy. Przy współpracy z zaufanym i doświadczonym specjalistą w dziedzinie transplantacji włosów, zabieg ten przyniesie pożądane efekty.
Zabieg transplantacji włosów jest nieodłącznie związany z kilkoma terminami, których znaczenie powinieneś poznać. Wśród nich można wymienić następujące pojęcia:
Alopecia (Łysienie) – dotyczy częściowej lub całościowej utraty lub braku włosów w miejscach zwykle pokrytych włosami.
Alopecia Areata, AA (Łysienie Plackowate) – schorzenie będące najczęstszą przyczyną utraty włosów, często dziedziczone w przypadku mężczyzn. System odpornościowy atakuje mieszki włosowe, co prowadzi do łysienia.
Redukcja łysienia – jak nazwa wskazuje, jest to zabieg mający na celu zredukowanie łysienia, polegający na usunięciu paska skóry głowy dotkniętego łysieniem, a następnie zakrycie tego obszaru poprzez rozciągnięcie pozostałej skóry głowy, pokrytej włosami.
Faza anagenu – zwana także fazą wzrostu, to faza intensywnego wzrostu włosa.
Anagen effluvium (Łysienie anagenowe) – nagła utrata włosów wywołana takimi czynnikami jak stosowanie konkretnych leków np. chemioterapia. Po zakończonej terapii włosy przeważnie odrastają.
Androgenetic Alopecia (Łysienie androgenowe) – termin medyczny stosowany dla łysienia typu męskiego o podłożu genetycznym, które jest wynikiem działania testosteronu. Występuje zarówno u mężczyzn jak i u kobiet.
BHT – Body Hair Transplant (Przeszczep włosów z innych części ciała) – technika transplantacji polegająca na przeszczepieniu mieszków włosowych z różnych części ciała. Stosowana w przypadku pacjentów, u których obszar dawczy nie występuje lub jest niewielki, a także w przypadku pacjentów, których włosy są słabe i nie nadają się do przeszczepu.
Dermal papilla – zbiór komórek formujących tkankę, która znajduje się pod mieszkami włosowymi.
Obszar dawczy – część ciała pacjenta, z której pobierane są włosy do przeszczepu. Kiedyś zwykło się pobierać mieszki włosowe tylko z linii włosów w tylnej części głowy oraz z obszarów zlokalizowanych bezpośrednio nad uszami. Współczesna technologia pozwala na pobieranie mieszków włosowych również z obszarów takich jak broda czy klatka piersiowa.
Donor dominance – teoria, według której przeszczepione włosy umieszczone w okolicy biorczej zachowują cechy okolicy dawczej.
Face to Scalp Hair Transplant (Przeszczep włosów pobranych z zarostu) – polega na wykorzystaniu do przeszczepu włosów pobranych z zarostu np. brody lub wąsów.
Łysienie typu żeńskiego – podobnie jak w przypadku mężczyzn, to najbardziej powszechny typ łysienia u kobiet. Zwykle objawia się przerzedzającymi się włosami z tyłu i po bokach głowy.
Zespół mieszkowy – to grupa 1-4 mieszków włosowych, naturalnie występujących na ludzkim ciele. Składa się z gruczołów łojowych, małych naczyń krwionośnych, nerwów, mięśni i czasami włosów pierwotnych.
FUE (Follicular Unit Extraction) – metoda transplantacji włosów polegająca na pobraniu pojedynczych zespołów mieszkowych i przeszczepieniu ich do obszaru biorczego.
Gęstość włosów – odnosi się do liczby pojedynczych włosów na cal kwadratowy. Gęstość włosów różni się w zależności od grupy etnicznej.
Hair grafts (Grafty) – termin opisujący włosy pobrane z okolicy dawczej, przeznaczone do przeszczepu.
Miniaturyzacja włosów – odnosi się do procesu przerzedzania się włosów. W przypadku osób dotkniętych tym problemem w okolicach dawczych, trudno jest przeprowadzić zabieg transplantacji.
Transplantacja włosów – proces chirurgiczny, który polega na przeniesieniu mieszków włosowych z okolicy dawczej na okolicę biorczą. Zaliczany do operacji o charakterze korekcyjnym w przypadkach łysienia lub utraty włosów. Oprócz rekonstrukcji włosów skóry głowy, innym rodzajem transplantacji włosów jest przeszczep brody.
Skala Ludwiga – metoda klasyfikacji, używana do określania trzech etapów łysienia u kobiet.
Alopecia Androgenetyczna (Łysienie plackowate u mężczyzn) – termin medyczny stosowany dla łysienia typu męskiego o podłożu genetycznym, które jest wynikiem działania testosteronu. Występuje zarówno u mężczyzn jak i u kobiet.
- Minoksydyl – inaczej zwany Rogaine; substancja rozprowadzana na skórze głowy w celu przyspieszenia wzrostu włosów zarówno u kobiet jak i mężczyzn.
- Multi-unit grafts – pobrane mieszki włosowe składające się z 2-6 pojedynczych unitów.
- Skala Norwood-Hamiltona – metoda klasyfikacji, używana do określenia etapów łysienia u mężczyzn.
- Obszar biorczy – Obszar skóry głowy dotknięty łysiną, na który przeszczepiony zostanie graft.
Wiotkość skóry głowy – określa jak łatwo tkanka skóry głowy rozciąga się pod wpływem nacisku. Duża wiotkość skóry głowy jest jednym z czynników decydujących o dopuszczeniu kandydata do zabiegu transplantacji.
- Łysienie starcze – dotyczy przerzedzania się włosów w wyniku starzenia się organizmu.
- Strip harvesting (Pobieranie pasów skóry) – technika polegająca na pobraniu pasa skóry z mieszkami włosowymi oraz umieszczeniu go w obszarze skóry dotkniętym łysiną.
- Telogen Effluvium (TE) – utrata włosów wywołana stresem.
- Ekspander tkankowy – urządzenie rekonstrukcyjne, używane do powiększania obszaru skóry głowy, w celu uzyskania większych obszarów dawczych.
- Trichotillomania – zaburzenie polegające na niemożności powstrzymania się od wyrywania włosów.
- Włosy pierwotne (typu vellus)– cienkie, jasne włoski, które wyrastają na ciele w dzieciństwie i pozostają krótkie.
Teraz, gdy wszystkie definicje związane z transplantacją włosów zostały już wyjaśnione, możesz zastanowić się co dalej? Aby doświadczyć tego wyjątkowego przeżycia, potrzebujesz jedynie zaufanego i doświadczonego chirurga. Dr. Serkan Aygin to sławny chirurg o dwudziestoletnim doświadczeniu w transplantacji włosów, zatem niczym nie musisz się martwić. Podejmij inicjatywę i dokonaj najlepszego wyboru już dziś.