Gwiaździak – objawy, rokowanie, przyczyny i leczenie

Anna Jastrzębska

Ewa Wojciechowska

Anna Jastrzębska

Magdalena Bury

Ewelina Kaczmarczyk

Agata Oleszkiewicz

Agata Brandt

Marta Witkowska

Lena Helman

Ewa Podsiadły-Natorska

Lena Helman

Marta Witkowska

Natalia Suchocka

Lena Helman

Jolanta Pawnik

Natalia Suchocka

Małgorzata Germak

Natalia Suchocka

Lena Helman

Agata Oleszkiewicz

Agnieszka Jankowska

Justyna Mazur

Adrian Dąbek

Adrian Dąbek

Gwiaździak, czyli guz nowotworowy mózgu. Objawy i leczenie „gąbczaka”

Fot. Firstsignal / Getty Images

Gwiaździak to nowotwór powstały z transformacji komórek gleju mózgowego – astrocytów (komórek gwiaździstych). W zależności od typu histologicznego ma różny poziom złośliwości. Nie daje przerzutów, ale rozwijając się w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia.

Gwiaździak (łac. astrocytoma) powstaje i rozrasta się w mózgu lub w rdzeniu kręgowym. Jego różne formy – włosowatokomórkowa, anaplastyczna czy wielopostaciowa – różnią się szybkością wzrostu. Miejscowy rozwój w ograniczonej przestrzeni stanowi największe zagrożenie dla zdrowia i życia ze względu na niebezpieczeństwo ciasnoty śródczaszkowej.

Czym są komórki gwiaździste?

Komórki gwiaździste (astrocyty) to podstawowy składnik tak zwanego gleju mózgowego – struktury komórkowej w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN), która stanowi konstrukcję podporową dla neuronów – komórek nerwowych. Dzięki swym długim wypustkom astrocyty tworzą przestrzenne rusztowanie wspierające struktury mózgu. Współtworzą też tzw.

barierę krew-mózg, zapewniającą izolację neuronów od niektórych substancji znajdujących się we krwi. Przez długi czas sądzono, że są to ich jedyne funkcje. Według aktualnych badań astrocyty, aktywnie wychwytując i wydzielając neuromediatory, wpływają modulująco na przekaźnictwo nerwowe w obrębie mózgu i zwiększają pośrednio efektywność wielu procesów, m.in.

uczenia się, konsolidacji i zapamiętywania informacji.

• Polecamy: Czym są włókna nerwowe i jakie są ich funkcje?
• Gwiaździak i jego najczęstsze postacie
• Gwiaździak jest nowotworem złośliwym powstałym wskutek chorobowej transformacji komórek astrocytarnych. Jego podstawowymi cechami są:

• nieprawidłowa budowa komórek,
• szybkie namnażanie się komórek i niekontrolowany mechanizmami fizjologicznymi wzrost guza,
• naciekanie okolicznych struktur mózgu i rdzenia – astrocytoma może obejmować stopniowo i niszczyć coraz większe obszary OUN,
• skłonność do miejscowej wznowy.

Gwiaździak nie daje przerzutów odległych, szerzy się jedynie lokalnie. Jest najczęściej spotykanym pierwotnym nowotworem złośliwym mózgu.

Histologicznie rozróżnia się kilka postaci guzów, które różnią się stopniem złośliwości. Główne typy gwiaździaka to:

• włosowatokomórkowy (włókienkowy, włosianokomórkowy), inaczej gąbczak – o niewielkiej (I–IIo) inwazyjności,
• anaplastyczny – o niskim stopniu zróżnicowania komórek, zaliczany do wysokiego IIIo złośliwości,
• wielopostaciowy – najczęściej spotykana postać o najwyższym IVo stopniu inwazyjności.

Uważa się, że nieleczony, rozwijający się dłużej gwiaździak anaplastyczny może przekształcać się w formę wielopostaciową (co wiąże się ze wzrostem zagrożenia dla życia chorego). Im wyższy jest stopień złośliwości i im mniej komórki guza są podobne do prawidłowych astrocytów (zróżnicowane), tym szybszy jest rozrost guza i kliniczny postęp choroby.

Polecamy: Guzy mózgu – przyczyny, leczenie i rokowanie

Zobacz film i sprawdź jak jest zbudowany mózg: 

Objawy gwiaździaka

Podstawowe objawy gwiaździaka można zaliczyć do jednej z trzech grup:

• objawy ciasnoty śródczaszkowej (podwyższonego ciśnienia w obrębie jamy czaszki),
• neurologiczne objawy ogniskowe,
• napady drgawkowe o typie padaczkowym.

Powstawanie nowotworowego guza w zamkniętej przestrzeni czaszki powoduje wzrost ciśnienia. Jego niepokojącymi symptomami są: nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, apatia lub pobudzenie, splątanie, objawy oponowe. W badaniu lekarskim stwierdza się m.in. obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.

Objawy neurologiczne i ewentualne pojawienie się drgawek padaczkowych wiążą się z naciekaniem struktur mózgu, niedokrwieniem i wynikającą z ucisku dysfunkcją lub degeneracją ośrodków nerwowych.

Chory na gwiaździaka miewa zaburzenia mowy, koordynacji ruchów, niedowłady, porażenia. Mogą też wystąpić u niego zmiany charakterologiczne i pogorszenie zdolności intelektualnych.

Napady drgawkowe pojawiają się w postaci ograniczonej lub uogólnionej.

Leczenie chorych z gwiaździakiem

Leczenie chorych z rozpoznanym gwiaździakiem zależy od stopnia jego złośliwości, wielkości i lokalizacji.

Preferowaną metodą jest doszczętne usunięcie zmienionych tkanek, ale jest to trudne ze względu na rozlany charakter guza oraz jego rozrost w obrębie struktur, których w trakcie operacji nie można naruszyć.

Celem zabiegu jest więc maksymalna możliwa resekcja (usunięcie) guza. W optymalnych warunkach prowadzi to do wyleczenia, a w niskoinwazyjnych postaciach – przynajmniej opóźnia postęp choroby o kilka, czasem kilkanaście lat.

Dodatkowymi (lub podstawowymi u chorych z guzem nieoperacyjnym) formami leczenia są chemioterapia i radioterapia. Mimo wielu działań ubocznych niekiedy umożliwiają one zniszczenie tej części guza, której nie udało się usunąć. Mogą też opóźnić postęp choroby, wydłużając czas życia chorego i okres pełnej samodzielności czy też zdolności do samoobsługi.

Rokowanie w gwiaździaku mózgu

Rokowanie u chorych z gwiaździakiem mózgu zależne jest od postaci histologicznej (czyli również inwazyjności) guza, jego wielkości i lokalizacji.

W wielu wypadkach pojawiają się miejscowe wznowy, które ponownie mogą wymagać pełnego leczenia.

Postacie o wysokiej złośliwości charakteryzują się szybkim postępem choroby, skłonnością do niszczenia tkanki nerwowej w miejscu rozrostu, szybkim pogorszeniem się stanu chorego.

Czy artykuł okazał się pomocny?

Glejak mózgu – co to jest, objawy, rodzaje, leczenie i rokowania

fot. Adobe Stock

Spis treści:

Glejak mózgu – co to jest?

Glejak to nowotwór centralnego układu nerwowego (mózgowia i rdzenia kręgowego). U dorosłych nie występuje zbyt często. W przypadku mężczyzn znajduje się dopiero na 9 miejscu pod względem śmiertelności, u kobiet zaś na 13.

Zupełnie inaczej wygląda jednak zachorowalność na glejaka w przypadku dzieci. Ten typ nowotworu jest jednym z najczęstszych, jakie atakują dzieci.

Glejaki rozrastają się z:

• komórek wyściełających komory mózgu (wyściółczak),
• komórek skąpowypustkowych (skąpodrzewiak),
• komórek zarodkowych (rdzeniak) – pojawia się głównie u dzieci,
• komórek szeregu astrocytarnego (glejak wielopostaciowy, gwiaździak anaplastyczny, włókienkowy i włosowatokomórkowy).

Glejak mózgu – objawy

Objawy glejaka mózgu zależą od tego, w którym miejscu zlokalizował się guz i jaka jest jego wielkość. Z pewnością można wyróżnić tzw. ogólne objawy glejaka, niezależnie od jego umiejscowienia. To najczęściejból głowy oraznudności i wymioty. Dolegliwości te wynikają ze wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Inne przyczyny niezależne od umiejscowienia glejaka to:

• obrzęk mózgu,
• osłabienie sprawności umysłowej,
• napady padaczkowe,
• osłabienie pamięci.

Dodatkowo pojawić się może (w zależności od umiejscowienia glejaka):

• niedowład,
• zaburzenia czucia,
• zaburzenia mowy,
• zaburzenia równowagi,
• zaburzenia wzroku,
• zaburzenia słuchu.

Glejak mózgu – rodzaje

WHO opracowała 4-stopniową klasyfikację glejaków według ich złośliwości. Przebiega ona on najłagodniejszego (I) do najbardziej złośliwego (IV). To także jeden z najpopularniejszych sposobów kwalifikacji tego typu nowotworów.

• I — gwiaździak włosianokomórkowy czy wyściółczak śluzowo-brodaweczkowaty;
• II — wyściółczak , gwiaździak włókienkowaty, skąpodrzewiak;
• III — gwiaździak anaplastyczny;
• IV — glejak wielopostaciowy, rdzeniak.

Rokowania glejaków zależą od ich rodzaju i umiejscowienia. Główną metodą leczenia glejaków jest operacja polegająca na wycięciu guza. Niestety, ze względu na często bardzo trudne położenie glejaka nie zawsze jest ona możliwa. Zdarza się również, że z powodu położenia podejmuje się decyzję o usunięciu jedynie części glejaka.

Rokowania glejaków z podziałem na typ nowotworu:

• Glejak mózgu wielopostaciowy – pojawia się w półkulach mózgu u osób starszych, jest najbardziej niebezpieczny. Okres przeżycia wynosi 3 miesiące w przypadku braku leczenia lub rok w przypadku leczenia skojarzonego (operacji chirurgicznej i radioterapii). Długoletnie przeżycie udaje się uzyskać u około 5% chorych.
• Gwiaździaki, wyściółczaki oraz skąpodrzewiaki – pojawiają się na ogół u młodych dorosłych. Leczenie polega na resekcji guza (często stosuje się też radioterapię). Około 65% chorych udaje się osiągnąć 5-letnie przeżycie.
• Glejaki wieku dziecięcego – leczy się je chirurgicznie (u małych dzieci stosuje się chemioterapię, u starszych – radioterapię). Przeżycie 5-letnie obserwuje się u koło 60% dzieci.

Więcej na temat nowotworów:

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Gwiaźdźiak wlosowatokomórkowy – opis nowotworu, radioterapia i leczenie

Gwiaździak włosowatokomórkowy to nowotwór o dobrze ograniczonym powolnym wzroście, często z tworzeniem przyściennego guzka w obrębie torbieli, występujących u dzieci lub młodych osób dorosłych.

CHIRURGIA GWIAŹDZIAKA WŁOSOWATOKOMÓRKOWEGO

Należy dążyć do możliwie największego zakresu resekcji przy jednoczesnym maksymalnym zachowaniu funkcji neurologicznych, przy czym technika wycięcia zależy od lokalizacji nowotworu oraz dostępności metod wspomagających resekcję i bezpieczeństwo zabiegu.

W przypadku głębokiej lokalizacji gwiaździaka włosowatokomórkowego lub umiejscowienia guza w obszarach elokwentnych dla uzyskania rozpoznania histopatologicznego wskazana jest jedynie biopsja stereotaktyczna.

GWIAŹDZIAK WŁOSOWATOKOMÓRKOWY – RADIOTERAPIA

W gwiaździaku włosowatokomórkowym u dorosłych należy rozważać radioterapię po niedoszczętnym wycięciu w okolicy skrzyżowania nerwów wzrokowych oraz w przypadkach nieoperacyjnych, po stwierdzeniu progresji w badaniach obrazowych i/lub klinicznych. Zaleca się stosowanie techniki radioterapii 3D (planowanie dokonuje się w systemie trójwymiarowym, co zapewnia odpowiednią jednorodność dawki w obszarze napromienianym i oszczędza struktury krytyczne) lub stereotaktycznej radioterapii frakcjonowanej.

Do planowania radioterapii 3D należy wykonać badanie tomografii komputerowej z kontrastem, po unieruchomieniu za pomocą maski orfitowej, zbierając przekroje co 3-5mm. Podstawą do planowania jest także obraz T1 w badaniu rezonansem magnetycznym.

Gwiaździak włosowatokomórkowy – obszar napromieniania obejmuje:

• CTV (obszar uwidocznionego guza) -> kontrastujący się guz resztkowy (GTV) z marginesem 0,5 cm;
• PTV (objętość planowana napromieniania) -> CTV z marginesem 0,5 cm (w przypadku zmian dobrze ograniczonych i kontrastujących się CTV równy GTV).

Dawka wynosi 50,4 Gy w punkcie referencyjnym ICRU w PTV we frakcjach po 1,8 Gy.

W każdym przypadku wymagane jest określenie dawki w obrębie skrzyżowania nerwów wzrokowych, pnia mózgu, gałek ocznych, soczewek oraz rdzenia kręgowego i przedłużonego. W przypadku dobrze ograniczonych guzów resztkowych o średnicy poniżej 3cm możliwe jest zastosowanie stereotaktycznej radioterapii frakcjonowanej.

Dawka całkowita wynosi 50Gy, a dawka frakcyjna nie powinna przekraczać 2 Gy.

ZOBACZ WIĘCEJ: GWIAŹDZIAK WŁOSOWATOKOMÓRKOWY – GLEJAK.COM

Gwiaździak włosowatokomórkowy, bibliografiaPod. red. M. Krzakowski, Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych – 2011 r., Tom I, Gdańsk 2011. J.

Meder, Aktualne zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w onkologii, Warszawa 2011. A.Chybicka, K. Sawicz-Birkowska, Onkologia i hematologia dziecięca, Tom I, Warszawa 2008. M. Krzakowski, Onkologia Kliniczna, Tom II, Warszawa 2006. P. Liberski, R.

Kordek, W. Biernat, W Kozubski, Neuroonkologia kliniczna, 2011.

Glejak – przyczyny, objawy, leczenie i rokowania. Jak szybko rozwija się glejak?

Glejak jest jednym z najniebezpieczniejszych nowotworów. Charakteryzuje się stosunkowo szybkim wzrostem i długo nie daje objawów klinicznych. 123rf.com

Glejak jest szczególnie złośliwą postacią pierwotnego guza mózgu.

Nowotwór ten stanowi około 40 proc. wszystkich guzów mózgu. Wyróżnia się kilka rodzajów glejaka mózgu, które różnią się od siebie przede wszystkim stopniem złośliwości i podatnością na leczenia.

Rokowania uzależnione są przede wszystkim od stopnia złośliwości guza.

Glejak to nowotwór mózgu zbudowany z komórek glejowych będących elementem tkanki nerwowej. Charakteryzuje się wysoką złośliwością.

Ma tendencję do szybkiego rozrostu oraz nawrotów, co skutkuje trudnym leczeniem i niepewnymi rokowaniami. Na guzy mózgu chorują zarówno dorośli, jak i dzieci. Guzy szybko rosną i dlatego zajmują okoliczne tkanki.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowała następującą klasyfikację glejaków:

• Gwiaździaki włosiano-komórkowe i wyściółczaki, czyli guzy o I stopniu złośliwości.
• Wyściółczaki i skąpodrzewiaki o II stopniu złośliwości.
• Gwiaździaki anaplastyczne o III stopniu złośliwości
• Glejaki wielopostaciowe o IV stopniu złośliwości.

Przyczyny glejaka

Etiologia powstania glejaka nie jest znana, natomiast wskazuje się na następujące czynniki ryzyka:

• Mutacje genetyczne.
• Długotrwały kontakt z promieniowaniem.
• Długotrwały kontakt z chemikaliami.
• Następstwo guzów wtórnych o mniejszym stopniu złośliwości.
• Występowanie glejaka w rodzinie.

Wśród podstawowych przyczyn występowania glejaka można wymienić przede wszystkim predyspozycje genetyczne. Oprócz tego duży wpływ ma także narażenie na promieniowanie i chemikalia. Nie bez znaczenia są również przebyte urazy głowy.

Objawy glejaka uzależnione są od tego, jaki jest jego rodzaj. Guz może bowiem powstać z kilku rodzajów komórek, mających różny stopień złośliwości. Pierwsze objawy glejaka mogą pojawić się od razu, jak i po kilku latach. Najczęstsze objawy glejaka u dorosłych i u dzieci to:

Psychoonkologia – nadzieja dla chorych na raka

Niestety, objawy te są często bagatelizowane przez chorych, ponieważ kojarzą się zwykle z niegroźnymi chorobami.Objawy neurologiczne jakie daje rak mózgu pojawiają się wtedy, gdy jest on już w zaawansowanym stadium. Wtedy nacieka on już na okoliczne tkanki.Wśród objawów neurologicznych najczęściej wyróżnia się:

• Zaburzenia widzenia.
• Zaburzenia funkcji poznawczych.
• Nagłe zmiany zachowania.
• Utratę zdolności pisania.
• Utratę zdolności liczenia.
• Utratę zdolności czytania.
• Utratę zdolności mowy, czyli afazję.

Nowotwory mózgu bardzo ciężko jest rozpoznać, ponieważ zazwyczaj objawiają się już w zaawansowanym stadium choroby. Może zdarzyć się tak, że niektóre rodzaje guza będą rozwijały się latami zanim dojdzie do pojawienia się pierwszych nieprawidłowości.

Większość występujących objawów może być błędnie rozpoznana, a pewność dają wyłącznie podstawowe badania laboratoryjne i badania obrazowe. Najczęściej glejak mózgu rozpoznawany jest na badaniach takich jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa.

Najważniejszym elementem badania przedmiotowego w przypadku podejrzenia glejaka jest ocena ośrodkowego układu nerwowego. Nie bez znaczenia jest także ogólne badanie przedmiotowe, ponieważ wyklucza objawy nowotworu w innych miejscach. Badanie neurologiczne poza wywiadem lekarskim obejmuje:

• Zbadanie siły mięśni pacjenta poprzez ściśnięcie ręki lekarza lub odepchnięcie jego ręki stopą.
• Sprawdzenie, czy pacjent ma prawidłowe czucie w obrębie całego ciała.
• Poproszenie pacjenta o dotknięcie czubka nosa palcem przy zamkniętych oczach.
• Poproszenie pacjenta o przejście po prostej linii.
• Poproszenie pacjenta o odpowiedź na kilka prostych pytań.
• Poproszenie pacjenta o śledzenie oczami ruchów palca.
• Wywiad dotyczący słuchu i wzroku.

Badania obrazowe są najważniejszymi badaniami, które pozwalają wykryć glejaka, a także określić jego dokładną lokalizację i zakres. Obrazowanie diagnostyczne ogranicza się do mózgu, ponieważ glejaki nie dają przerzutów do dalszych narządów.

Obrazowanie TK mózgu jest jednym z pierwszych badań wykonywanych w razie podejrzenia guza mózgu. Po dożylnym wstrzyknięciu środka kontrastowego możliwe jest uzyskanie wyraźniejszych obrazów mózgu.

• Badanie MRI to tak zwany „złoty standard” w diagnostyce glejaka. MRI daje o wiele wyraźniejsze obrazy mózgu. Przed tym badaniem również wstrzykiwany jest środek kontrastowy. Pacjent zobligowany jest do powiedzenia lekarzowi o tym, jeśli w ciele posiada jakiś metalowy przedmiot, gdyż to może uniemożliwić przeprowadzenie badania.
• Badanie histopatologiczne to laboratoryjne badanie komórek nowotworowych. Wykonywane jest na tkance guza lub guzów usuniętych podczas operacji lub pobranej podczas biopsji stereotaktycznej w przypadku nieoperacyjnych glejaków. To jedyna metoda, która w 100% może potwierdzić występowanie glejaka. Im większa ilość tkanki będzie dostępna, tym dokładniejsze może być rozpoznanie.

Pierwszym objawem glejaka jest intensywny ból głowy. Z czasem mogą pojawić się również zaburzenia widzenia. 123rf.com

W celu wybrania optymalnego leczenia lekarze muszą wziąć pod uwagę wiele czynników dotyczących zarówno pacjenta, jak i typu guza mózgu. Ważne informacje na temat pacjenta to: wiek, stan sprawności, wywiad z pacjentem oraz wyniki testów krwi wraz z określeniem czynności nerek i wątroby.

Leczenie glejaków uzależnione jest w głównej mierze od wyników badań diagnostycznych. Jeśli okaże się, że guz jest operacyjny to wówczas przeprowadzany jest zabieg chirurgiczny.

Podczas operacji wykonywana jest całkowita resekcja guza lub jego większej części. Pacjent jest później poddany chemioterapii, radioterapii lub immunoterapii.

W przypadku nieoperacyjnych glejaków rokowania nie są pomyślne.

Zabieg chirurgiczny to najczęściej wybierana metoda leczenia nowo rozpoznanych glejaków. Resekcja chirurgiczna o możliwie jak najszerszym i bezpiecznym zakresie daje lepsze efekty. Dalsze leczenie uzależnione jest od podtypu guza. Ogólne ustalenia podane są poniżej.

• Glejak wysokozróżnicowany stopnia I i II wskazuje na duże ryzyko wznowy choroby. Dlatego stosuje się radioterapię. Chemioterapia ma mniej określoną rolę w leczeniu glejaków wysokozróżnicowanych. Stosuje się ją wówczas, gdy pacjent nie kwalifikuje się do leczenia chirurgicznego.
• Glejak anaplastyczny stopnia III po leczeniu chirurgicznym kwalifikuje się do radioterapii i chemioterapii.
• Glejak wielopostaciowy stopnia IV po leczeniu chirurgicznym może być zakwalifikowany do jednoczesnego zastosowania radioterapii i chemioterapii.

Jeśli rokowania są dobre to można dokonać resekcji bez nadmiernego ryzyka powikłań. Usuwa się wówczas masę guza. Zmiany trudno dostępne z wysokim ryzykiem operacyjnym domagają się przeprowadzenia biopsji stereotaktycznej. Kiedy zastosowane zostanie całkowite usunięcie raka mózgu to można odstąpić od pooperacyjnej radioterapii przy spełnieniu poniższych warunków:

• Rozpoznanie histopatologiczne skąpodrzewiaka.
• Brak komponentu gemistocytarnego.
• Wiek poniżej 40 lat.
• Brak wzmocnienia kontrastowego na obrazowaniu KT i MR.

Jeśli chory nie spełnia wskazanych warunków to zastosowana jest radioterapia 3D. Jej planowanie w systemie trójwymiarowym pozwala na dobór optymalnej jednorodności dawki w obszarze napromienianym. Pozwala to zaoszczędzić tak zwane struktury krytyczne. Zastosowane techniki radioterapii to:

• Klasyczna radioterapia frakcjonowana RTH 3D.
• Radioterapia przyspieszona stosowana wobec chorych, którzy mają bardzo złe rokowania i czas przeżycia mniejszy niż 6 miesięcy.
• Radykalne leczenie chemioterapią wskazane jest wobec chorych, u których progresja guza jest widoczna i wyczerpane zostaną możliwości związane z leczeniem miejscowym. Zalecany jest wtedy schemat PCV lub monoterapia lomustyną lub karmustyną. W przypadku wystąpienia glejaka wielopostaciowego można zastosować uzupełniającą chemioterapię temozolomidem. Po wyczerpaniu innych możliwości leczenia pozostaje chemioterapia paliatywna. Wybór leków stosowanych w chemioterapii zależy od przebytego wcześniej leczenia.

Leczenie glejaka związane jest również równocześnie z podawaniem leków. Ich wybór uzależniony jest od tego, jakie objawy występują. Mogą to być następujące środki farmakologiczne:

• Leki przeciwpadaczkowe u pacjentów z napadami padaczkowymi.
• Kortykosterydy łagodzące objawy poprzez zmniejszenie stanu zapalnego związanego z guzem
• Leki przeciwkrzepliwe.

Szansa na przeżycie u osób z glejakiem mózgu uzależniona jest od stopnia zaawansowania nowotworu. Najlepsze rokowania wysuwa się wobec chorych z guzem I i II stopnia złośliwości.

Od chwili kiedy zostanie im wystawiona diagnoza mogą żyć od 5 do 10 lat. Natomiast, w przypadku pacjentów z większym stopniem złośliwości życie można przedłużyć zaledwie do roku, jeśli guz mózgu zostanie usunięty.

Kiedy nowotwór jest nieoperacyjny IV stopnia to pacjent żyje średnio 3 miesiące.

Skutki uboczne leczeniaLeczenie glejaka związane jest również ze skutkami ubocznymi. Po zastosowaniu leczenia chirurgicznego mogą pojawić się:

• Napady padaczkowe w ciągu pierwszego tygodnia po operacji z uwagi na stres jaki odczuwa mózg podczas zabiegu.
• Zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego na skutek krwawienia w obrębie czaszki.
• Deficyty neurologiczne występujące jeśli usunięte zostaną części zdrowej tkanki.
• Zakażenia pojawiające się jeśli do mózgu dostaną się bakterie w wyniku zakażenia skóry lub kości czaszki
• Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego domagający się wczesnego skorygowania.

Radioterapia wywołuje wczesne i późne działania niepożądane, a więc takie które pojawiają się w ciągu 6 miesięcy od zakończenia leczenia oraz później. Wśród nich można wymienić m.in.:

• Mdłości lub wymioty.
• Bóle głowy.
• Nasilenie istniejących deficytów neurologicznych
• Utrata włosów.
• Ryzyko wystąpienia napadów padaczkowych.
• Martwica popromienna czyli śmierć zdrowej tkanki mózgu w napromieniowanym obszarze.
• Zwiększone ciśnienie w czaszce.
• Częściowa utrata pamięci krótkotrwałej.

Działania niepożądane chemioterapii uzależnione są od zastosowanego leczenia. Na ogół pojawia się. .

• Utrata apetytu.
• Zmęczenie.
• Utrata włosów.
• Mdłości i wymioty.
• Zwiększona podatność na zakażenia i krwawienia.

Objawy te nie muszą wystąpić u wszystkich pacjentów, a ich stopień nasilenia jest różny. Po zakończeniu leczenia powrót do normalnego życia przez pacjentów, którzy mieli glejaka może być utrudniony ze względu na utrzymujące się deficyty neurologiczne różnego stopnia.

Niezbędne są systematyczne wizyty kontrolne u lekarza w celu oceny czynności neurologicznych. Rehabilitacja może być wdrażana na każdym stadium choroby, aczkolwiek jej cele będą zmieniać się w czasie. Nie należy też zapominać o wsparciu psychologicznym osób bliskich, a także o wsparciu społecznym.

Dzięki temu pacjent może poczuć się lepiej podczas walki z chorobą. Im bardziej jest ona zaawansowana to tym większe ma to znaczenie.

Aktualna wiedza na temat dostępnych metod leczenia guza mózgu pozwala pacjentowi na to, aby w bardziej świadomy sposób brał udział w podejmowaniu decyzji co do tego, jak leczenie ma wyglądać.

Pacjent nie powinien bać się zadawania pytań oraz konsultowania wszystkich wątpliwości. Jeśli konieczna jest opieka paliatywna, to tym większą uwagę należy zwrócić na komfort psychiczny chorego.

Jest to na tak samo ważne jak samo zastosowane leczenie.

gwiaździak – Astrocytoma

Gwiaździaki są typem raka mózgu . Pochodzą one w określonym rodzaju komórek glejowych, komórek gwiaździstych mózgu w mózgu zwany astrocyty .

Ten typ nowotworu zwykle nie rozprzestrzenił się poza mózgu i rdzenia kręgowego i zazwyczaj nie wpływa na inne narządy.

Gwiaździaki są najczęściej glejaka i mogą występować w większości obszarów mózgu i sporadycznie w rdzeniu kręgowym. W ciągu gwiaździaki, dwie klasy są uznawane w literaturze, w tym:

• Wąskie strefy infiltracji (głównie nieinwazyjnych nowotworów, np pilocyticum, gwiaździak, gwiaździak subependymal olbrzymia komórkowej, żółtakogwiaździak pleomorficzny), które często są wyraźnie przedstawione na obrazy diagnostyczne
• Rozproszone strefy infiltracji (na przykład wysokiej jakości gwiaździak, gwiaździak anaplastyczny, glejak wielopostaciowy), udział różnych funkcji, takich jak zdolność do pojawić się w dowolnym miejscu w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, ale z preferencją do półkul mózgowych; Zazwyczaj występują one u osób dorosłych, a mają samoistną tendencję, aby przejść do bardziej zaawansowanych klasach.

Ludzie mogą rozwijać gwiaździakami w każdym wieku. Typu low-grade jest częściej u dzieci i młodych dorosłych, podczas gdy typ high-grade jest bardziej powszechne u osób dorosłych. Gwiaździakami w podstawy mózgu są bardziej powszechne wśród młodych ludzi i stanowią około 75% nowotworów neuroepitelialnych.

patofizjologia

Gwiaździak powoduje skutków regionalnych przez ściskanie, inwazji i zniszczenia miąższu mózgu, tętniczych i żylnych niedotlenienie, konkurencja o składniki odżywcze, uwalnianie metabolicznych produktów końcowych (np wolnych rodników, zaburzenia elektrolitów, neuroprzekaźników), a następnie zwolnij i rekrutacja mediatorów komórkowych (np cytokiny) które przerywają normalne funkcjonowanie miąższu. Wtórne powikłania kliniczne mogą być spowodowane przez podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe przypadający na bezpośrednie działanie masy, wzrost objętości krwi lub zwiększenie objętości płynu mózgowo-rdzeniowego.

Diagnoza

Rentgenowskiej tomografii komputerowej (CT) lub obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) konieczne jest scharakteryzowanie zakres tych nowotworów (rozmiar, lokalizacja, konsystencję). CT zwykle wykazują zakłócenia trzeciego i bocznych komór z przemieszczenia przedniej i środkowej tętnicy mózgowej. Analiza histologiczna potrzeby klasyfikacji diagnoza jest.

W pierwszym etapie diagnozy lekarz weźmie historię objawów i wykonać podstawowe badanie neurologiczne, w tym egzaminu oczu i testów widzenia, równowagi, koordynacji i stanu psychicznego. Lekarz będzie wtedy wymagać TK i MRI mózgu pacjenta. Podczas skanowania CT rentgenowskie mózgu pacjenta pochodzą z wielu różnych kierunkach.

Są one połączone za pomocą komputera, tworząc w przekroju poprzecznym obraz mózgu. Dla MR, pacjent zwalnia w tunelu urządzenia jak gdy mózg jest poddawany zmianom pola magnetycznego. Obraz jest produkowany w oparciu o zachowania cząsteczek wody w mózgu w odpowiedzi na działanie pól magnetycznych.

Specjalny barwnik może być wstrzykiwany do żyły zanim te skany, aby zapewnić kontrast i uczynić guzy łatwiejsze do zidentyfikowania.

Jeśli guz zostanie znaleziony, neurochirurg musi wykonać biopsję na nim. To po prostu wymaga usunięcia małej ilości tkanki guza, który jest następnie przesyłany do neuropatologa dla badania i klasyfikacji.

Biopsja może nastąpić zanim mogą zostać podjęte chirurgiczne usunięcie guza lub próbki podczas operacji. Klasyfikację próbki guza jest metoda klasyfikacji, który pomaga lekarzowi określenie nasilenia gwiaździak i decyduje o najlepszych sposobów leczenia.

Gatunki neuropatolog guz szukając komórek atypowych, wzrost nowych naczyń krwionośnych, a dla wskaźników podziału komórki zwane mitotycznych figury.

• Niski stopień gwiaździak śródmózgowia (blaszki tecti) strzałkowy T1-rezonansu magnetycznego po podaniu środka kontrastowego: guz jest oznaczony strzałką. Przestrzenie CSF przed guza są rozszerzane poprzez ściśnięcie wywołane internus wodogłowie.
• Patologicznego okaz tucznokomórkowego gwiaździaka

Cieniowanie

Licznych systemów klasyfikacji stosowanych klasyfikacji nowotwór ośrodkowego układu nerwowego The Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) System klasyfikacji jest powszechnie stosowany do anaplastyczny.

Założona w 1993 roku w celu wyeliminowania zamieszanie dotyczące diagnozy, system WHO ustanowiła cztery wielopoziomowe histologiczne klasyfikacji wytyczną dla gwiaździaki, która przypisuje ocenę od 1 do 4, gdzie 1 oznacza najmniej agresywny i 4 jest najbardziej agresywny.

Schemat klasyfikacji WHO opiera się na wyglądzie pewnych cech: atypią , mitozy , proliferacji komórek śródbłonka i martwicy . Cechy te odzwierciedlają potencjału złośliwego guza pod względem tempa wzrostu i inwazji. Różne rodzaje gwiaździaki podane są te gatunki, które:

WHO gradegwiaździakamiOpis

ja	gwiaździak pilocyticum Subependymal gigant gwiaździak komórka Subependymoma	Składa się z wolno rosnących gwiaździaki, łagodny, a związane z długoterminowego przetrwania. Osoby o bardzo wolno rosnących guzów, gdzie całkowite usunięcie chirurgiczne przez stereotaktycznej zabiegu jest możliwe mogą doświadczyć całkowitej remisji. Nawet jeżeli lekarz nie jest w stanie usunąć cały nowotwór może pozostawać aktywne lub mogą być traktowane z sukcesem promieniowanie.
II	Składa się stosunkowo wolno rosnących gwiaździaki, zwykle za nieszkodliwe, że czasami rozwijają się więcej nowotworów złośliwych lub highergrade. Są one powszechne u młodych ludzi, którzy często występują napady. Mediana przeżycia zależy od rodzaju komórek guza. Stopień 2 gwiaździaki są zdefiniowane jak inwazyjna glejaki, co oznacza, że komórki nowotworowe przenikać do otaczającej normalnym mózgu, co chirurgiczne utwardzania trudniejsze. Ludzie z skąpodrzewiak (które mogłyby dzielić wspólne komórki pochodzenia) mają lepsze rokowanie niż te z mieszanymi oligoastrocytomas, którzy z kolei mają lepsze rokowanie niż u pacjentów z gwiaździaki (czysty) niskiej jakości. Inne czynniki, które mają wpływ na przeżycie to wiek (młodszy, tym lepiej) i stan sprawności (zdolność do wykonywania czynności życia codziennego). Ze względu na naciekową charakter tych nowotworów, nawroty są stosunkowo częste. W zależności od pacjenta, promieniowania lub chemioterapii po zabiegu jest opcja. Osoby o stopniu 2 gwiaździaka mają 5 lat współczynnik przeżycia wynoszący około 34%, bez leczenia i około 70% w połączeniu z radioterapią. Mediana czasu przeżycia wynosi 4 lata.
III	anaplastyczny	Składają się z anaplastycznego gwiaździaka. Jest to często związane z napadami, deficyty neurologiczne, bóle głowy, czy zmiany stanu psychicznego. Standardowe leczenie wstępne jest usunięcie jak największej ilości nowotworu, jak to możliwe bez pogorszenia deficytów neurologicznych. Radioterapia wykazano przedłużyć przeżycie i jest standardowym składnikiem leczenia. Osoby z klasy 3 anaplastyczny mają medianę czasu przeżycia 18 miesięcy bez leczenia (promieniowaniem i chemioterapią). Nie ma udowodnione korzyści adjuwantowej chemioterapii lub uzupełnienie innych metod leczenia tego rodzaju nowotworu. Chociaż temozolomidu jest skuteczna w leczeniu nawrotu anaplastyczny gwiaździak, jego roli jako adiuwant do radioterapii nie został w pełni przetestowane.
IV	Glejak wielopostaciowy (GBM)	Składa glejak wielopostaciowy (GBM), który jest najbardziej powszechnym i złośliwe pierwotnego guza mózgu. Podstawowym GBM rosnąć i rozprzestrzeniać się na inne części mózgu szybko; mogą stać się bardzo duże przed produkujących objawów, które często zaczynają się gwałtownie z napadami. Forma wolniej po degeneracji gwiaździaka niskiej jakości lub gwiaździak anaplastyczny mniej niż 10%. Są to tak zwane wtórne GBM i są częstsze u młodszych pacjentów (średni wiek 45 versus 62 lat). „Usuwanie chirurgiczne pozostaje podstawą leczenia, pod warunkiem, że nie do przyjęcia neurologiczne szkody można uniknąć. Niezwykle naciekający charakter tego nowotworu sprawia, że ​​całkowite usunięcie chirurgiczne niemożliwe. Chociaż radioterapia rzadko leczy glejaka, badania pokazują, że podwaja Mediana przeżycia chorych, w porównaniu do leczenie podtrzymujące w spokoju.” Rokowanie jest najgorsze dla tych klas 4 glejaków. Niewielu pacjentów przetrwać dłużej niż 3 lata. Osoby o stopniu czystości 4 gwiaździaka mają medianę czasu przeżycia bez leczenia 17 tygodni, 30 tygodni, z promieniowaniem, i 37 tygodni w przypadku chirurgicznego usunięcia większości guza po radioterapią. Przeżycie (przynajmniej pięć lat) spada znacznie poniżej 3%.

Według tych danych, który najniższe gwiaździaki gatunku (klasa I) stanowią jedynie 2% zapisanych gwiaździaki klasy II 8%, a wyższy stopień gwiaździak anaplastyczny (klasa III), 20%.

Najwyższym stopniem gwiaździak (klasa IV GBM) jest najczęstszą podstawowej nerwowy rak układu i drugą najczęstszą guz mózgu po przerzutów mózgu.

Pomimo niskiej częstości gwiaździaki w porównaniu do innych ludzkich nowotworów śmiertelność jest istotna, ponieważ wyższe stopnie (III-IV), które mają wysoką śmiertelnością (głównie z powodu opóźnień w wykrywaniu nowotworów).

zmiany cząsteczkowe

Genom całej strukturze DNA zmiany liczby kopii (CNAS) jest otwarty, który jest skorelowany z przeżyciem i odpowiedzi na leczenie pacjenta. Wzór ten określa między glejaka, a także niższe klasy gwiaździaka pacjentów podtypem, gdzie genotyp CNA jest skorelowana z około jednego roku przeżycia fenotypu.

Zapobieganie

Brak precyzyjnych wytycznych, ponieważ dokładna przyczyna anaplastyczny nie jest znana.

Leczenie

Dla gwiaździaki niskim stopniu usunięcie nowotworu ogólnie umożliwia funkcjonalne przeżycie przez wiele lat. W niektórych doniesień, 5-letnie przeżycie było ponad 90% z dobrze usuniętych guzów. Rzeczywiście, szeroki interwencja warunkach niskiej jakości jest spornej sprawy.

W szczególności pilocyticum gwiaździaki powszechnie Indolent ciała, które mogą umożliwić prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Jednakże, bez nadzoru, nowotwory te mogą ewentualnie ulegać transformacji nowotworowej.

Do tej pory, całkowitej resekcji wysokogatunkowego gwiaździaki jest niemożliwe ze względu na rozproszonego infiltrację komórek rakowych do normalnego miąższu. Tak więc, gwiaździaki wysokiej jakości w sposób nieunikniony powtarzać po wstępnej operacji lub leczenia, i zwykle są traktowane podobnie jak początkowy guza.

Pomimo dziesięcioleci badań terapeutycznych, lecznicze interwencja jest jeszcze nieistniejące na gwiaździaki wysokiej jakości; opieka nad pacjentem ostatecznie skupia się na paliatywnej zarządzania.

Społeczeństwo i kultura

Ważniejsze przypadki

W marcu 1990 roku, płodny Partia Republikańska Stany Zjednoczone strateg polityczny Lee Atwater zdiagnozowano gwiaździaka po stwierdzono guz w prawym płacie ciemieniowym . Po przejściu radioterapii (w tym ówczesnego nowego promieniowania implant leczenie), Atwater zmarł w następnym roku w wieku 40 lat.

Długoletni senator Ted Kennedy (D-MA) zmarł z powodu glejaka złośliwego.

University of Texas snajperskiego Charles Whitman , który zabił wielu ludzi podczas imprezy masowej zbrodni w 1966 roku zdiagnozowano gwiaździaka pośmiertnych. Connally Komisja bada strzelanie zawarta guz „niewykluczone mogło przyczynić się do jego niezdolność do kontrolowania swoich emocji i działania”.

Dan Quisenberry (Major League dzban) zdiagnozowano gwiaździak klasy IV w styczniu 1998. Zmarł w 1998 roku w Leawood, Kansas.

Richard Burns , zwycięzca 2001 Rajdowych Mistrzostw Świata , zdiagnozowano gwiaździaka w roku 2003. Cztery lata dzień po wygraniu World Rally Championship, w dniu 25 listopada 2005 roku, Burns zmarł w Westminster w Londynie, w wieku 34, po uzyskaniu w sposób śpiączka przez kilka dni w wyniku jego guza mózgu.

Wrestler Matt Cappotelli zdiagnozowano stopnia 2/3 anaplastyczny w grudniu 2005 roku, rozbić plany promowania Cappottelli głównej WWE zaplanowany.

Cappotelli, który wygrał kontrakt z WWE przez trzeciego sezonu ich programu reality Tough Enough , była Ohio Valley Wrestling Heavyweight Champion w momencie jego rozpoznania i opuszczone tytuł w lutym 2006 roku po potwierdzeniu guz nowotworowy.

Cappotelli poddany udanej operacji i chemioterapii, ale nie był w stanie powrócić do aktywnej pracy zapaśniczej. On wrócił do OVW jako trener w roku 2013. Zmarł 29 czerwca 2018 roku.

Senator John McCain (R-AZ) ogłosiła w dniu 20 lipca 2017 roku, że został z rozpoznaniem glejaka. Senator McCain ulegli chorobie 25 sierpnia 2018, 4 dni przed jego 82. urodzinami, na jego ranczu niedaleko Sedona, AZ.

Zobacz też

• Ciśnienie śródczaszkowe
• Guz mózgu

Referencje

• Uwagi
• Bibliografia

• „Rodzaje raka Teens Get”. KidsHealth – najczęściej odwiedzanym miejscem w sieci o zdrowie dzieci. Sieć. 07 grudnia 2009 r [1] .
• „Anaplastyczny – diagnostyka i możliwości leczenia w Mayo Clinic.” Mayo Clinic: Leczenie medyczne i ośrodki badawcze. Sieć. 07 grudnia 2009. [2] .
• „Glejakiem wielopostaciowym Leczenie w Mayo Clinic.” Mayo Clinic: Leczenie medyczne i ośrodki badawcze. Sieć. 07 grudnia 2009. [3] .
• „Nowa klasyfikacja WHO guzów wpływające na centralny układ nerwowy” autorstwa Stephena B. rozbić, MD dr .; MGH [4]