Kłykciny kończyste powstają na skutek zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Przy czym ta odmiana wirusa nie jest onkogenna. 123rf.com
Kłykciny to nieestetyczne brodawki, będące objawem choroby przenoszonej drogą płciową. Pojawiają się u kobiet i mężczyzn, przy czym zależnie od płci, lokalizują się w różnych miejscach. Kłykciny można podzielić na kończyste i płaskie. Pierwsze z nich powstają w wyniku zakażenia wirusem HPV, drugie są jednym z objawów skórnych kiły. Kłykciny mogą występować w różnych miejscach i dawać różne objawy.
Kłykciny kończyste (brodawki płciowe) najczęściej są wynikiem zarażenia wirusem HPV (human papilioma virus). Spośród 100 zidentyfikowanych typów wirusa HPV, aż 30 przenoszonych jest drogą płciową.
Za występowanie kłykcin kończystych najczęściej odpowiada odmiana HPV 6 lub/i HPV 11. Niektórzy lekarze są zdania, że kłykciny to forma stanu przednowotworowego raka szyjki macicy, jak i innych narządów.
Na razie brakuje jednak dowodów potwierdzających tę tezę.
Kłykciny kończyste – jak można się zarazić?
Kłykciny są przenoszone drogą płciową. Mogą być następstwem zarażenia przy dowolnym stosunku seksualnym – pochwowym, analnym i oralnym.
Zmiany skórne mogą rozwinąć się już po 3 tygodniach od chwili zakażenia, w niektórych przypadkach czas ten może wydłużyć się nawet do 8 miesięcy.
U większości pacjentów, rozwój kłykcin rozpoczyna się po 3 miesiącach od kontaktu z zarażonym partnerem.
Kłykciny mają postać małych gródek, występujących pojedynczo lub tworzących znaczne skupiska. Mają one kolor jasnoróżowy, rzadko przybierają barwę brunatną. Forma grudkowata jest charakterystyczna jedynie dla zmian skórnych we wczesnym etapie.
Jeżeli leczenie nie zostanie podjęte, zaczynają przybierać formę kalafiorowatą i obejmują znaczny obszar skóry narządów płciowych. Miejsca ciemne i wilgotne są idealne do ich rozwoju. W takich warunkach szybko przechodzą w postać kalafiorowatą.
Kłykciny, w przypadku wystąpienia u kobiety, mogą rozwijać się na wargach sromowych, wewnątrz pochwy, na szyjce macicy oraz wokół odbytu. Kolejny obszar podatny na ich rozwój to usta i gardło, jeżeli do zakażenia doszło w wyniku uprawiania seksu oralnego z nosicielem.
Zaobserwowano, że kłykciny rozwijają się szybciej podczas ciąży. Lekarze są zdania, że ma na to wpływ produkowany w organizmie kobiety progesteron. Bardzo problematyczne są w tej sytuacji zmiany, które pojawiły się na ściankach pochwy.
Pod ich wpływem, zmniejsza się elastyczność, co znacząco utrudnia poród.
Kłykciny, pojawiające się na ciele mężczyzny, najczęściej rozwijają się na żołędzi, przeważnie pod napletkiem. Mogą też zaatakować ujście cewki moczowej, środkową część penisa i wieniec. Rzadziej pojawiają się na worku mosznowym, łonie i w okolicach pachwin. W przypadku mężczyzn o orientacji homoseksualnej (biernych), zmiany mogą pojawić się wokół odbytu.
W przypadku mężczyzn kłykciny mogą przybierać małą, miękką formę, mogą też charakteryzować się szeroką podstawą. Szczególnie kłopotliwe są wykwity pojawiające się pod napletkiem. W wyniku ich rozwoju mogą wystąpić przykre powikłania, jak choćby stulejka.
Kłykciny kończyste – leczenie domowe
Kłykciny kończyste mogą wywoływać różnorakie komplikacje jak choćby trudności w oddawaniu moczu i nacieki tkanek sąsiadujących. Podjęcie leczenia jest więc koniecznością.Jeżeli zmiany są niewielkie i słabo rozwinięte, lekarz może zalecić leczenie w warunkach domowych.
W przypadku mężczyzn najczęściej stosowana jest podofilotoksyna, czyli wyciąg z roślin berberysowatych i iglastych. Środek ten powoduje martwicę komórek nabłonka. Kuracja trwa od 3 do 6 tygodni i przewiduje aplikację środka na zmienione chorobowo miejsce (2 razy dennie, przez 3 kolejne dni).
Kobietom znacznie częściej przepisywany jest imikwimod, środek eliminujący komórki wirusa brodawczaka ludzkiego. Krem należy stosować miejscowo, 3 razy w tygodniu. Pełna kuracja trwa 16 tygodni. Dużą skuteczność wykazuje też wyciąg z zielonej herbaty. Środek ten ma działanie przeciwwirusowe i przeciwnowotworowe.
Stosuje się go 3 razy dziennie, aż do ustąpienia objawów. Leczenie nie może jednak trwać dłużej niż 16 tygodni.
Kłykciny w zaawansowanej postaci wymagają leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Największą skuteczność wykazuje laseroterapia. Po zakończeniu leczenia, zmiany nie nawracają. W przypadku bardzo rozległych zmian zabieg wymaga powtórzenia. Przerwa wynosi 7 dni. Bardzo dużą skutecznością charakteryzują się też metody chirurgiczne – łyżeczkowanie i metoda elektrochirurgiczna.
Skuteczna jest też metoda fotodynamiczna, przewidująca zastosowanie kwasu 5-aminolewulinowego. Może być stosowana jako jedyna forma leczenia, ale może być też uzupełnieniem dla innych technik, dodatkowo poprawiając ich skuteczność. Niektórzy lekarze stosują krioterapię, polegającą na zamrożeniu zmian ciekłym azotem.
Istotną wagą są blizny i przebarwienia, które zostają po zabiegu. Skuteczność jest tym wyższa, im bardziej doświadczony jest lekarz. Kłykciny można usunąć kwasem trójchlorooctowym, wywołującym martwicę zmienionych tkanek. Metoda ta nie jest jednak zbyt popularna, gdyż słabo sprawdza się w przypadku rozległych wykwitów.
Kłykciny płaskie, czyli Condylomata lata, mają postać zmian skórnych o szerokiej podstawie. Najczęściej występują w wilgotnych okolicach narządów płciowych. Tego rodzaju zmiany są charakterystycznym objawem kiły.
Pojawiają się we wczesnym (drugim) stadium choroby, choć często towarzyszą także fazie nawrotowej. W drugim z wymienionych przypadków kłykciny pojawiają się u 30 proc. chorych.
W obszarze zmienionym chorobowym kumuluje się znaczna ilość krętków, co sprawia, że kłykciny płaskie łatwo przenoszą się na inne osoby.
Skuteczne leczenie kłykcin płaskich polega na leczeniu przyczynowym. Po rozpoznaniu kiły, drogą badań serologicznych z krwi, lekarz poda domięśniowo penicylinę benzatynową, alternatywnie – prokainową. Jeżeli chory wykazuje uczulenie na penicylinę, stosowana jest doksycyklina albo azytromycyna.
Czy w Polsce szczepienia przeciwko wirusowi HPV powinny być obowiązkowe?
Kłykciny kończyste (brodawki na narządach płciowych) w ciąży: objawy, leczenie
2018-06-06 12:43 Małgorzata Wójcik 
Autor: thinkstockphotos.com
Kłykciny kończyste, czyli brodawki płciowe, to dolegliwość wywołana wirusem HPV (brodawczaka ludzkiego). Kłykciny kończyste to małe guzki lub brodawki, które pojawiają się na narządach płciowych i wokół odbytu. Skutki zakażenia w ciąży mogą być niebezpieczne, dlatego przyszłą mamą z kłykcinami kończystymi powinien zajmować się lekarz, który musi również zadecydować o rodzaju porodu.
Czym są kłykciny kończyste?
Kłykciny kończyste są skutkiem zakażenia wirusem HPV (brodawczaka ludzkiego), atakującego nabłonek narządów moczowo-płciowych, rzadziej jamy ustnej. To typ wirusa, który jest też odpowiedzialny m.in. za nowotwory szyjki macicy i który jest przenoszony najczęściej drogą płciową.
Nie każde zakażenie HPV kończy się jednak wizytą u onkologa. Niektóre typy wirusa (typ 6 i 11) są mniej niebezpieczne, wywołują jednak wspomniane kłykciny kończyste, czyli brodawki narządów płciowych.
Dolegliwość ta, jak pokazują obserwacje lekarzy, jest niestety coraz częstsza i głównie diagnozowana u kobiet młodszych, aktywnych płciowo.
Kłykciny kończyste, czyli brodawki płciowe mogą być pojedyncze lub mogą łączyć się ze sobą w większe skupiska.
Lokalizują się zwykle na na nabłonku pochwy, na wargach sromowych, okolicach odbytu, cewki moczowej, a także szyjki macicy.
Warto pamiętać, że wirusem może zarazić się również mężczyzna (kłykciny pojawiają się wówczas najczęściej na napletku, żołędziach, cewce moczowej lub odbycie), dlatego partner chorej kobiety powinien zgłosić się na badania i leczenie.
Zobacz:
Wirus HPV a rak szyjki macicy. Jak uniknąć zakażenia?
Jak leczyć choroby przenoszone drogą płciową w ciąży?
Kłykciny kończyste: objawy
Często o zakażeniu wirusem HPV kobieta dowiaduje się dzięki cytologii, ponieważ sama infekcja nie daje widocznych objawów. Niekiedy jest też samowyleczalna, co jednak nie oznacza, że organizm pozbywa się wirusa do końca. Dlatego regularne wykonywanie badania cytologicznego jest tak istotne w codziennym zapobieganiu zakażeń HPV.
Zdarza się jednak, że pacjentka lekceważąca profilaktykę zgłasza się do lekarza z zaawansowanymi zmianami, czyli wyczuwalnymi brodawkami, które niekiedy pękają, powodują ból oraz krwawienie.
Kobieta może odczuwać świąd, pieczenie, mieć upławy o nieprzyjemnym zapachu. Wtedy wystarczy badanie ginekologiczne, w trakcie którego lekarz jest w stanie stwierdzić obecność różowo-fioletowych zmian w obrębie sromu i postawić diagnozę.
Prezerwatywy nie są wystarczającym sposobem zapobiegania zakażeniu wirusem HPV, ponieważ droga płciowa nie jest jedynym sposobem przenoszenia wirusa.
Dlaczego kłykciny kończyste w ciąży mogą być niebezpiecznie?
Jeżeli kobieta przechodzi zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego bezobjawowo, to jest to zasługa jej silnego układu odpornościowego. Niestety, w ciąży odporność z reguły spada, dlatego czas oczekiwania na dziecko jest momentem, kiedy zakażenie często daje o sobie znać.
Dodatkową przyczyną takiego stanu rzeczy są hormony ciążowe, które przyspieszają rozwój choroby, sprawiają też, że kłykciny kończyste szybciej rosną i rozprzestrzeniają się.
Dobra wiadomość jest taka, że przez cały czas przebywania w macicy dziecko jest chronione przez wirusem, może jednak zarazić się nim w trakcie porodu drogami rodnymi za pośrednictwem wydzielin, z którymi się styka.
Problemem może być też fakt, że mnogość brodawek może zamknąć ujście pochwy, co mogłoby utrudnić poród. Dlatego zakażone kobiety zwykle, choć nie zawsze, rodzą przez cesarskie cięcie.
Mimo zachowania tego środka ostrożności, kłykciny kończyste powinny być leczone w trakcie dziewięciu miesięcy – wtedy ryzyko zakażenia maleństwa jest mniejsze.
Zdarza się, że kilka tygodni po porodzie brodawki zmniejszają się lub znikają, nie oznacza to jednak, że zniknął również wirus.
Przeciwnie – HPV pozostanie w organizmie w stanie utajonym, dlatego pacjentka wymaga obserwacji (np. musi wykonywać regularnie badania cytologiczne).
Kłykciny kończyste: leczenie w ciąży
Pierwszym zadaniem lekarza jest potwierdzenie obecności wirusa HPV w organizmie przyszłej mamy. Służą temu specjalne testy, które można wykonać w każdym laboratorium, można też zamówi przez internet i przeprowadzić je w domu. Terapia (obu partnerów) zależy od wielkości i ilości kłykcin.
Zwykle mniejsze zmiany leczy się farmakologicznie maściami i lekami przeciwwirusowymi – niestety, większość z nich nie może być stosowana okresie ciąży.
Dlatego jeśli brodawki nie są duże, lekarze decydują się na ich wymrażanie ciekłym azotem, usuwanie laserem, elektrokoagulację lub w wyjątkowych przypadkach na wycięcie chirurgiczne w znieczuleniu miejscowym.
Większe kłykciny kończyste operuje się dopiero po porodzie.
Warto wiedzieć, że istnieje sposób profilaktyki tej choroby – od kilku lat istnieje szczepionka przeciw wirusowi HPV, która znacząco mniejsza ryzyko zakażenia wirusem.
Co to są kłykciny i jak je usunąć?
Kłykciny kończyste to wstydliwy i częsty problem. O tym, czym są i jak je usunąć opowiada Dr Marek Kwiecień z Centrum Zdrowia Medfemina we Wrocławiu.
Jak usunąć kłykciny ?
Dr Marek Kwiecień:
Co to są kłykciny? Przyczyny i objawy.
Kłykciny kończyste powoduje wirus brodawczaka ludzkiego nazywany HPV. Jest wiele typów wirusa wobec tego dla ułatwienia i porządku są ponumerowane. Typ 6 i 11 powoduje właśnie kłykciny. Jest to choroba zakaźna przenoszona drogą kontaktów seksualnych, dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.
Zakażenie objawia się wystąpieniem początkowo małych różowych, szorstkich, twardych narośli, które z czasem zlewają się tworząc niebolesne, kalafiorowate twory, mogące przybierać olbrzymie rozmiary.
W przypadku kobiet kłykciny najczęściej występują w okolicach warg sromowych, przedsionka pochwy, odbytu, ud i pośladków, rzadsza lokalizacja dotyczy łechtaczki, szyjki macicy i cewki moczowej.
U mężczyzn brodawki występują na napletku, żołędzi członka, cewce moczowej i odbycie.
Kłykciny kończyste pojawiają się zwykle kilka tygodni lub miesięcy po kontakcie seksualnym z osobą zakażoną. Zmiany te występują bardzo często, dodatkowo w Polsce, w ciągu ostatnich 15 lat, liczba rozpoznanych nowych przypadków kłykcin kończystych wzrosła ponad trzykrotnie.
Jakie mogą być konsekwencje występowania kłykcin?
Typy wirusa 6 i 11 odpowiedzialne są za powstawanie kłykcin nie powodują zmian o charakterze nowotworowym, należy jednak mieć na uwadze, iż podczas kontaktów płciowych może dochodzić do jednoczasowego zakażenia wieloma typami wirusa występujących często razem, w tym podtypów obdarzonych zdolnością tworzenia zmian nowotworowych.
Wobec tego powikłania zakażenia mogą być niebezpieczne i trudne do wyleczenia. Typy HPV obdarzone wysokim potencjałem onkogennym najczęściej prowadzą do rozwoju raka szyjki macicy (ponad 90%).
Odpowiedzialne są one również za powstawanie raka odbytu, sromu, prącia, pochwy oraz wielu typów raka jamy ustnej, gardła i krtani (HPV typu 21, 22 i 23).
Przewlekłe zakażenia wysokoonkogennego typu wirusa (głównie 16 i 18) z którymi organizm sobie nie może poradzić i wyeliminować wirusa, po latach przechodzą w stan zaawansowany, nazywany CIN (skrót od angielskiej nazwy oznaczającej obecność komórek nowotworowych w nabłonku szyjki).
Nasilenie i rozszerzenie się tych zmian obejmujących coraz większą liczbę chorych komórek jest już wstępem do rozwoju nowotworu. Wirus HPV jeśli zakazi inną okolice często jest też przyczyną raka jamy ustnej i gardła.
Zdaniem niektórych naukowców wpływ na zwiększenie ryzyka zachorowania na raka jamy ustnej i gardła ma uprawianie seksu oralnego.
Kobiety w ciąży. Przeniesienie w okresie okołoporodowym wirusa HPV na dziecko może wywoływać zespół nazywany zespołem RRP (zespół brodawczakowatości układu oddechowego) odpowiedzialny za przeciągłą chrypkę lub zmiany utrudniające oddychanie.
Jak rozpoznać kłykciny?
Kłykciny rozpoznaje się najczęściej na podstawie ich charakterystycznego wyglądu. Każdy ginekolog wielokrotnie spotykał się z występowaniem kłykcin i jest w stanie poznać je od pierwszego spojrzenia.
Ponieważ pacjentka może być zakażona więcej niż jednym typem wirusa HPV, dążymy również do wykonania u kobiet z kłykcinami kończystymi badania cytologicznego, poszukując nieprawidłowych komórek szyjki macicy.
Czasami może się zdarzyć że naturalny kształt błony śluzowej prącia czy też wewnętrzna strona warg sromowych mniejszych przypomina zmiany powstające po infekcji wirusem. Nazywa się to grudki perliste i jest całkowicie prawidłowe. Wątpliwości zawsze powinien jednak rozwiewać specjalista.
Jak usunąć kłykciny? Metody postępowania.
Bardzo istotne jest by leczenie objęło obojga parterów seksualnych co ma zapobiec ponownemu przeniesieniu zakażenia. W zależności od rozmiarów i miejsca występowania zmian dobieramy odpowiednia metodę.
Do sposobów leczenia kłykcin można zaliczyć farmakoterapię zmian – jako metoda długa i żmudna, sprawdza się w przypadku ograniczonych, niewielkich narośli. Zmiany duże, rozsiane można usunąć metodami fizycznymi – zamrażaniem, elektrokoagulacją, lub podczas zabiegu chirurgicznego wycięcia.
Najnowocześniejszym sposobem leczenie kłykcin jest zastosowanie lasera pozwalającego na skuteczne, bezbolesne, szybkie usunięcie zmian w czasie krótkiego zabiegu. Przy pomocy energii lasera dokonujemy zniszczenia zmian wraz z miejscem z krórego „wyrastają”.
Często zniszczenie większości zmian powoduje taką mobilizację obronną organizmu że pozostałe drobniejsze ulegają samoistnemu zanikowi. Tę ostatnią metodę z powodzeniem stosujemy w naszym ośrodku w każdym stadium zaawansowania schorzenia.
Pacjentka przed zabiegiem musi zostać wstępnie skonsultowana przez lekarza, nie jest natomiast wymagane specjalne przygotowanie do tego typu zabiegu. A bezpośrednio po nim może pacjentka wracać do codziennych zajęć.
Jak się pozbyć kłykcin kończystych, czyli brodawek płciowych?
Kłykciny kończyste to małe brodawki występujące w okolicach narządów płciowych. Są powodowane zakażeniem wirusem HPV, przenoszonym najczęściej drogą płciową. Leczenie kłykcin bywa czasochłonne i angażuje partnerów seksualnych. Dowiedz się, jak rozpoznać kłykciny i jak się ich pozbyć.
Kłykciny kończyste to małe brodawki płciowe będące jednym z objawów zakażenia wirusem HPV. Do zakażenia kłykcinami może dojść podczas oralnych oraz genitalnych kontaktów seksualnych z osobą zakażoną.
Kłykciny występują głównie w obrębie narządów płciowych u kobiet i mężczyzn (żołądź w okolicy wędzidełka, wargi sromowe, odbyt). Leczenie brodawek bywa długotrwałe i wcale nie gwarantuje powodzenia. Należy pamiętać, że całkowite usunięcie zmian skórnych nie eliminuje wirusa z organizmu. Kłykciny mogą zatem powracać, zwłaszcza gdy obniżona będzie odporność organizmu.
Kłykciny kończyste: przyczyny
Kłykciny kończyste wywoływane są przez zakażenie wirusem HPV, przy czym nie u każdej osoby zakażonej dochodzi do wystąpienia brodawek.
U wielu osób zakażonych brodawki mogą pojawić się dopiero po pewnym czasie od zarażenia wirusem. Nie każdy nosiciel ma objawy, co prowadzi do szybkiego rozprzestrzeniania się choroby.
Kłykciny kończyste występują u większości, ale nie u wszystkich nosicieli.
Okres wylęgania choroby, czyli czas od zakażenia wirusem do wystąpienia objawów, wynosi od 2 miesięcy do roku, a nawet dłużej.
Do przeniesienia zakażenia dochodzie zazwyczaj podczas kontaktu seksualnego. Powstawaniu kłykcin kończystych sprzyjają zmiany zapalne w okolicy narządów płciowych, uszkodzenia tkanek otaczających i zmniejszenie odporności.
Wirus HPV wywołuje brodawki
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) odpowiedzialny jest na występowanie brodawek płciowych. Kłykciny kończyste powstają niemal zawsze w wyniku infekcji wirusem typami HPV: 6 i 11. Kobiety, u których stwierdzono zakażenie HPV w obrębie narządów płciowych, powinny regularnie wykonywać cytologię w związku ze stwierdzoną onkogennością niektórych typów HPV.
Kłykciny kończyste: rozpoznanie
Kłykciny to wystające brodawki. Są koloru skóry i wygą wyglądać jak jej małe strzępki. Początkowo są niewielkie, mają zaledwie kilka milimetrów, jednak z czasem łączą się, powiększają i wyglądem zaczynają przypominać kalafiora.
Zmianom skórnym nie towarzyszą inne objawy, chociaż czasami może wystąpić świąd. Brodawki są jednak problematyczne. Mogą boleć lub zacząć krwawić po ucisku zbyt ciasną bielizną, a także po podcieraniu miejsc intymnych.
Kłykciny kończyste u mężczyzn mogą lokalizować się:
- w okolicach żołędzi;
- na wędzidełku;
- w rowku zażołędnym;
- na wewnętrznej blaszce napletka;
- na mosznie;
- w kanale odbytu;
- w ujściu cewki moczowej;
- w pachwinach.
Kłykciny u kobiet:
- na wargach sromowych;
- w przedsionku pochwy;
- w ujściu cewki moczowej;
- w samej pochwie i części pochwowej szyjki macicy.
Kłykciny kończyste: leczenie
Leczenie kłykcin nie jest wcale łatwe i nie wolno tego robić samodzielnie domowymi sposobami. Leczeniu muszą zawsze poddawać się partnerzy seksualni, ponieważ istnieje ryzyko wzajemnego zarażania.
Leczeniem kłykcin kończystych zajmują się specjaliści dermatolog i wenerolog. W przypadku kobiet leczenie prowadzone jest przy współpracy z ginekologiem.
U osób uprawiających kontakty analne wskazana jest także konsultacja proktologa.
Kłykciny można leczyć na kilka sposobów, wszystko zależy od tego, jak duże i rozległe są zmiany, a także, w jakim miejscu się znajdują. Leczenie polega na usunięciu brodawek za pomocą krioterapii (wymrażania), elektrokoagulacji, lasera, terapii fotodynamicznej lub prowadzona jest przy zastosowaniu środków farmakologicznych.
Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
Źródło: mp.pl
Wszystko o tym, jak rozpoznać kłykciny odbytu czy pochwy oraz jakie leczenie podjąć
Choroby wirusowe należą do trudnych do wyleczenia. Czasem niełatwo też je zdiagnozować. Na szczęście kłykciny odbytu czy kłykciny pochwy dają jasne objawy. Dzięki temu możliwe jest szybkie podjęcie leczenia, aby móc uniknąć poważnych powikłań nieleczonej choroby.
Kłykciny kończyste to krępująca choroba atakująca okolice intymne. Warto znać drogi zakażenia, by móc jej uniknąć oraz metody leczenia, gdy na prewencję będzie już za późno.
Co to są kłykciny?
Jak wspomniano wcześniej, kłykciny w pochwie lub kłykciny na penisie są bardzo łatwe do zdiagnozowania. Wszystko dzięki ich charakterystycznemu wyglądowi.
Okolice intymne chorującego pokryte są niewielkimi grudkami, w kolorze jasnoróżowym lub brunatnym. Występować mogą pojedynczo lub w grupach.
Zmiany te początkowo mogą być niewidoczne gołym okiem, a zlokalizowanie ich ułatwia kwas octowy, dzięki któremu stają się intensywniejsze i nie sposób je przeoczyć.
Kłykciny — objawy inne
Oprócz typowych objawów takich jak brodawki pochwy czy brodawki na mosznie może wystąpić krwawienie podczas lub po stosunku, a także ewentualne swędzenie odbytu, jeżeli kłykciny zlokalizowane są w tym miejscu.
Kłykciny — przyczyny
Główną przyczyną choroby jest zakażenie HPV. Kłykciny nie występują jednak u każdego z nosicieli wirusa. Choroba atakuje dopiero w momencie obniżenia odporności organizmu, w wyniku zaburzonej pracy układu odpornościowego. Wszystko wynika z tego, że osłabiony układ immunologiczny nie jest w stanie uchronić organizmu przed wirusem.
Warto zaznaczyć, że drogi wniknięcia brodawczaka ludzkiego do ustroju są różnorakie. Większość osób staje się nosicielami za sprawą kontaktów seksualnych (u kobiet pojawiają się kłykciny na wargach sromowych , ścianie pochwy a z kolei mężczyzn występują kłykciny na prąciu — pod napletkiem, na żołędzi, środkowej części penisa lub mosznie).
Brodawki w odbycie u obydwóch płci mogą być efektem stosunku analnego.
Wirusem HPV można zarazić się także poprzez korzystanie z ręcznika osoby zarażonej czy zażywanie wspólnych kąpieli. Warto zaznaczyć, że wirus brodawczaka ludzkiego może być także przeniesiony na rękach. Z tego powodu w przypadku zachorowania na kłykciny młodej osoby (a są one mniej odporne na wirus) należy zbadać fakt, czy nie jest ona wykorzystana seksualnie.
Kłykciny — leczenie
Kłykciny kończyste leczone są u lekarza ginekologa lub dermatologa-wenerologa ( kłykciny u mężczyzn ). Posiadają oni wiedzę odpowiednią, by zdiagnozować chorobę i zlecić odpowiednie leczenie, które pomoże uniknąć skutków ubocznych.
Odpowiedni lek na kłykciny to krem lub maść (na kłykciny działają np. te z imikwimodem w składzie). Preparat ten nanoszony jest bezpośrednio na zmiany na skórze.
Warto zaznaczyć, że w przypadku zachowania na kłykciny kończyste konieczna jest kontrola stanu zdrowia co 4 tygodnie przez pół roku od zachorowania.
Leczenie i usuwanie kłykcin odbywać się może również laserowo, a także przy pomocy krioterapii lub koagulacji.
Nieleczone kłykciny kończyste mogą przybrać ogromne rozmiary i swoim wyglądem przypominać kalafior. Przy takich zmianach może okazać się konieczne leczenie operacyjne. Istotne jest, by wyleczyć stan zapalny do końca, gdyż nieleczone kłykciny mają tendencję do szybszych, częstych nawrót, aniżeli te wyleczone do końca.
Wirusa HPV nie można wyeliminować z organizmu, dlatego warto stosować zapobiegawczo się zaszczepić, szczepienia będą indukować odpowiedź immunologiczną, co pozwoli na zminimalizowanie ryzyka nawrotu choroby.
Domowe sposoby na kłykciny — fakt czy mit?
Mimo ogromnego rozpowszechnienia tej choroby i stosunkowo dużej zachorowalności nie istnieje możliwość leczenia kłykcin kończystych domowymi metodami.
Popularnym, przekazywanym z ust do ust sposobem radzenia sobie z nimi jest przemywanie zmian octem jabłkowym.
Metoda ta może być stosowana tylko w przypadku, gdy zaleci ją lekarz, ponieważ może doprowadzić do podrażnienia delikatnych stref intymnych. Z reguł stosuje się ją jako wsparcie farmakoterapii.
Czy kłykciny w ciąży mogą być niebezpieczne dla matki i dziecka?
Jak wszystkie zakażenia czy infekcje intymne, również kłykciny są niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Kłykciny sromu rozwijają się szybciej u ciężarnych, ze względu na ich zmienioną gospodarkę hormonalną.
Warto zaznaczyć, że po zaobserwowaniu u siebie objawów lub podejrzenia zachorowania na tę jednostkę chorobową należy skontaktować się ze swoim ginekologiem, który wdroży odpowiednie, bezpieczne dla płodu leczenie. Ciężarne z kłykcinami kończystymi okolic intymnych zalecane mają rozwiązanie ciąży przez cięcie cesarskie..
Pozwoli ono na uniknięcie zakażenia noworodka brodawczakiem krtani, który utrudnia dziecku pierwsze dni życia i powodować może wszelkiego rodzaju powikłania.
0 Co sądzisz o tym artykule?