Dziś pokażę Wam jak wykonuję manicure hybrydowy. Jest to metoda, dzięki której uzyskujemy dużą trwałość lakieru na paznokciach, intensywny połysk i wzmocnienie płytki.
Jeśli macie problem z odpryskami lakieru, łamliwością paznokci, a połysk nigdy nie jest tak ‘mokry’ jakbyście sobie tego życzyły – koniecznie musicie wypróbować na sobie tą metodę. Zapraszam do śledzenia krok po kroku jak wykonać manicure hybrydowy.
CZEGO POTRZEBUJECIE?
- lampy UV
- bloku polerskiego do zmatowienia płytki
- odtłuszczacza
- bazy
- wybranego koloru lakieru hybrydowego
- topu
- wacików kosmetycznych lub bezpyłowych
KROK 1
Pierwszym krokiem jest zmatowienie płytki czyli delikatne wypolerowanie blokiem polerskim wierzchniej warstwy każdego paznokcia, a następnie przetarcie odtłuszczaczem. Jest to krok, który pozwoli na zwiększenie trwałości całego manicure.
KROK 2
Teraz każdy paznokieć dokładnie pokrywamy bazą (base) i wkładamy rękę pod lampę UV na 10 sekund. Ważne jest, aby pomalować każdy zakamarek bardzo dokładnie, pamiętając również o brzegach.
KROK 3
Następnie malujemy paznokcie wybranym przez nas kolorem (w moim przypadku jest to czerwień Semilac 026 my Love) i wkładamy pod lampę, tym razem na 120 sekund.
Jeśli jedna warstwa nie będzie nam odpowiadać, to możemy nałożyć drugą i znów utwardzić paznokcie pod lampą przez kolejne 120 sekund.
Moja lampa ma funkcję automatycznego wygaszania po upływie 120 sekund, więc jest to duże udogodnienie.
KROK 4
Aby paznokcie były pięknie lśniące, to musimy zabezpieczyć lakier TOP-em, który utwardzamy pod lampą również przez 120 sekund. Są również w sprzedaży topy matowe. Ostatnim krokiem jest przetarcie każdego palca odtłuszczaczem. Mój pachnie cudownie mango! W tym momencie nasze paznokcie są już całkowicie suche, utwardzone i gotowe do pracy.
Lakier, który widzicie na zdjęciu to Semilac 026 MY LOVE. Jest to przepiękna czerwień z delikatnymi drobinkami. Kolor jest bardzo intensywny, połyskujący i klasyczny. Najważniejsze jest to, że paznokcie wytrzymują bez żadnego odprysku przez 2 tygodnie i są utwardzone, a połysk jest niesamowity!
To już delikatniejsza wersja manicure hybrydowego. Użyłam lakieru Semilac 053 French Pink Milk który jest półtransparentny. Będzie idealny do pracy lub do szkoły, jednak dla mnie jest zbyt przeźroczysty. Zdecydowanie wolę ‘mleczne’ i bardziej różowe kolory.
USUWANIE LAKIERU HYBRYDOWEGO
Pozbycie się z paznokci lakieru hybrydowego jest naprawdę proste i nie wymaga specjalistycznych przyrządów. Nie jest też szkodliwe dla naszych paznokci, nie uszkadza ich w żaden sposób.
Ja mam specjalne folijki z wacikiem, który należy nasączyć zmywaczem do lakieru hybrydowego, a następnie każdy paznokieć dokładnie owinąć. Po upływie 10-15 minut lakier sam odchodzi i możemy go całkowicie usunąć.
Można też wymoczyć paznokcie w acetonie bez użycia folijek. A oto ‘skrócona’ wersja etapów manicure hybrydowego.
Podsumowując, jestem bardzo zadowolona z efektów jaki daje mi ta metoda. Przyznam, że ciężko będzie mi teraz powrócić do tradycyjnego lakieru, który wytrzymuje na moich paznokciach maksymalnie 5-6 dni.
Manicure hybrydowy daje niesamowitą trwałość (2-2,5 tygodnia), wytrzymałość paznokci i połysk, poza tym nie musimy czekać na całkowite wyschnięcie lakieru.
Tutaj po ostatecznym etapie utwardzenia paznokci możemy wrócić do naszych codziennych zajęć, gdyż lakier jest już całkowicie suchy i twardy. Myślę, że zdecydowanie warto zainwestować w taki zestaw.
Ja z pewnością będą zaopatrywać się w kolejne kolory, bo wybór jest naprawdę szeroki. Jedyna uwaga, to niestety odcienie lakierów na stronie nie odpowiadają barwom rzeczywistym i zanim zdecydujecie się na jakiś kolor, to poszukajcie w internecie realnych zdjęć.
***
Zapraszam Was do obserwowania mojego konta na INSTAGRAMIE @kosmetycznahedonistka, gdzie często pojawiają się nowe stylizacje z użyciem lakierów hybrydowych różnych marek!
Lakierowanie drewna – poradnik krok po kroku
Lakierowanie drewna to jedna z najczęściej stosowanych metod wykończenia powierzchni drewnianych.
Pozwala uzyskać wytrzymałą powłokę dekoracyjno-ochronną, która zabezpiecza materiał przed działaniem wody, wilgoci, promieni UV oraz trwałym zabrudzeniem. Lakiery do drewna mogą być używane zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz.
Służą do malowania mebli, blatów kuchennych i łazienkowych, podłóg, desek elewacyjnych, boazerii, architektury ogrodowej, a także drobnych akcesoriów.
Lakierowanie elementów drewnianych nie jest czynnością skomplikowaną. Wystarczy przestrzegać kilku zasad: zaopatrzyć się w odpowiedni lakier i niezbędne narzędzia, przygotować podłoże i zaaplikować preparat zgodnie z zaleceniami producenta. Z naszego poradnika dowiesz się, kiedy i jak lakierować drewniane powierzchnie, żeby ustrzec się błędów i uzyskać najlepszy efekt.
Źródło: E_serebryakova/Shutterstock
Lakiery do drewna nie są produktami uniwersalnymi. Preparat musi być dopasowany do rodzaju drewna, stopnia eksploatacji powierzchni oraz jej umiejscowienia. Jaki lakier do drewna wybrać, żeby uzyskać atrakcyjne i trwałe wykończenie?
Za podstawowe kryterium wyboru uznaje się miejsce zastosowania produktu. Producenci oferują bowiem lakiery do użytku wewnętrznego, które są bezpieczne dla zdrowia, szybkoschnące i łatwe w aplikacji, oraz lakiery do użytku na zewnątrz – odporne na działanie czynników atmosferycznych i biokorozję.
Równie istotny jest rodzaj malowanej powierzchni. Do zaimpregnowania drewnianej półki lub tacy wystarczy zwykły lakier akrylowy (wodny). Podłoga, parkiet czy schody wymagają natomiast skutecznego zabezpieczenia przed ścieraniem i uszkodzeniami mechanicznymi.
Należy więc zastosować profesjonalny produkt, przeznaczony do tego typu powierzchni.
Lakiery do drewna zapewniają różne rodzaje wykończenia. Na rynku znaleźć można preparaty, które tworzą matową, półmatową, satynową bądź błyszczącą powłokę. Trzeba przy tym pamiętać, że drewno lakierowane na wysoki połysk wygląda bardzo efektownie, ale łatwiej ulega zarysowaniom.
Lakiery mogą eksponować naturalny kolor i usłojenie materiału lub nadawać mu delikatne zabarwienie. Obok preparatów bezbarwnych dostępne są bowiem produkty z dodatkiem pigmentu, które umożliwiają lakierowanie drewna na biało czy wyraźne przyciemnienie powierzchni.
Malowanie >> zobacz więcej akcesoriów i produktów
Żeby lakierowanie drewna przebiegło prawidłowo, trzeba zastosować odpowiednie narzędzia. Wałek pozwala na szybkie i równomierne rozprowadzenie lakieru, dlatego warto użyć go do malowania sporych, gładkich powierzchni np. desek elewacyjnych, podłóg czy drzwi od szafy.
Pędzle służą do lakierowania niewielkich elementów o skomplikowanym kształcie. Sprawdzają się świetnie podczas prac, które wymagają dużej precyzji. Doskonałe efekty, bez względu na rodzaj powierzchni, zapewnia prawidłowo użyty pistolet natryskowy.
Z pomocą tego narzędzia uzyskasz idealnie gładką powłokę o równomiernej grubości. Niestety lakierowanie drewna pistoletem nie jest tak wydajne jak malowanie pędzlem czy wałkiem.
Sięgając po tę metodę, trzeba liczyć się z koniecznością większego zużycia lakieru, zwłaszcza jeśli drewniana powierzchnia ma nieregularny kształt lub otwory.
Kupując pędzel lub wałek, weź pod uwagę rodzaj lakieru, który planujesz zastosować.
Preparaty na bazie rozpuszczalnika należy rozprowadzać przy pomocy pędzla z naturalnego włosia (świńskiego alb końskiego) lub wałka o krótkim, gęstym runie, które jest odporne na działanie rozpuszczalników (np.
z powłoką welurową). Lakiery wodne mogą być nakładane pędzlem ze sztucznym włosiem albo wałkiem do powierzchni gładkich z krótkim runem syntetycznym.
Miejsce pracy musi być odpowiednio zabezpieczone, dlatego koniecznie zaopatrz się w folię ochronną. Oprócz tego przygotuj papier ścierny o małej, średniej i dużej ziarnistości, szlifierkę (opcjonalnie), odzież ochronną i rękawice (jeśli produkt zawiera substancje szkodliwe dla zdrowia), kuwetę malarską, czyste ścierki i odkurzacz.
Źródło: E_serebryakova/Shutterstock
Przed nałożeniem lakieru, starannie przygotuj podłoże. Drewno powinno być czyste, suche i gładkie. W przypadku elementów poddawanych renowacji trzeba usunąć stare powłoki malarskie i lakiernicze. Miejsca zatłuszczone bądź pokryte żywicą przemyj rozpuszczalnikiem, a następnie wysusz.
Dla uzyskania idealnie gładkiej powierzchni, należy starannie wyszlifować drewno papierem ściernym bądź szlifierką.
Granulacja papieru powinna być dopasowana do rodzaju podłoża i stopnia jego nierówności. Szlifowanie przeprowadza się etapami: najpierw wygładzamy drewno najgrubszym papierem (o gradacji ok.
80-100), następnie średnim (ok. 120-140), a na koniec drobnym (ok. 180-200).
W przypadku desek podłogowych i parkietów zalecane jest użycie cykliniarki. Zabieg cyklinowania pozwala na łatwe i szybkie wyrównanie podłoża oraz usunięcie starych powłok.
Po zakończeniu szlifowania dokładnie umyj powierzchnię, odpyl ją za pomocą odkurzacza i pozostaw do wyschnięcia.
Więcej o cyklinowaniu przeczytasz w poradniku: Jak cyklinować parkiet krok po kroku? Cyklinowanie podłogi – porady
Jeśli wymaga tego producent, przed malowaniem zagruntuj surowe drewno rozcieńczonym lakierem lub specjalnym podkładem. Dzięki temu zabiegowi lakier nawierzchniowy lepiej zwiąże się z podłożem.
Warstwa podkładu zapewni również skuteczną ochronę surowca przed wilgocią, zmniejszy chłonność drewna i zapobiegnie jego ciemnieniu.
Wszelkie niezbędne informacje na temat sposobu przygotowania powierzchni powinny znajdować się w karcie technicznej produktu.
Uwaga! Drewno, które zostało wcześniej zabezpieczone olejem, nie może być poddane lakierowaniu. W przypadku gatunków egzotycznych konieczne jest użycie specjalnego podkładu odcinającego, który neutralizuje działanie zawartych w drewnie substancji oleistych.
Źródło: E_serebryakova/Shutterstock
Zanim nałożysz pierwszą warstwę lakieru, upewnij się, że w miejscu pracy panują sprzyjające warunki: optymalna temperatura (między 15-20 °C) i wilgotność powietrza (ok. 50-65%).
Jeśli wykonujesz zabieg na zewnątrz, zaplanuj lakierowanie na pogodny, bezwietrzny dzień. Na czas malowania i schnięcia koniecznie zabezpiecz drewno przed opadami. Przestrzegając powyższych zaleceń, uchronisz lakierowaną powierzchnię przed zabrudzeniem (np.
pyłkami roślin) i zapewnisz jej odpowiednie warunki do wyschnięcia.
Jak lakierować drewno, żeby uzyskać gładką powłokę o równomiernej grubości? Produkty należy nanosić cienkimi warstwami, prowadząc pędzel lub wałek wzdłuż włókien. Najlepiej zacząć od trudno dostępnych miejsc, np.
wgłębień czy łączeń między dwoma elementami. Po nałożeniu pierwszej warstwy lakieru należy pozostawić malowaną powierzchnię do całkowitego wyschnięcia. Czas schnięcia powłoki wynosi: ok. 4 godziny dla produktów akrylowych i ok.
10-12 godzin dla preparatów na bazie rozpuszczalnika, przeznaczonych do użytku zewnętrznego.
Źródło: E_serebryakova/Shutterstock
Dla uzyskania trwałej powłoki lakierniczej, konieczne jest nałożenie minimum dwóch warstw lakieru. W przypadku powierzchni mocno eksploatowanych (siedzisko krzesła, ławka etc.
), narażonych na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne, można zastosować 3 lub 4 warstwy.
Wcześniej należy upewnić się, że w karcie technicznej produktu nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań.
Źródło: E_serebryakova/Shutterstock
Przed nałożeniem kolejnej warstwy lakieru przeszlifuj powierzchnię papierem ściernym o wysokiej ziarnistości, a następnie odpyl podłoże odkurzaczem lub wilgotną ściereczką. W ten sposób wygładzisz podniesione włókna drzewne i uzyskasz powłokę o idealnym, jednolitym wykończeniu. Na koniec rozprowadź drugą warstwę lakieru i pozostaw ją do wyschnięcia.
Uwaga! Lakier ulega pełnemu utwardzeniu dopiero po upływie określonej ilości czasu (od ok. 24 godzin do 2 tygodni). Zanim powłoka uzyska pełną wytrzymałość, należy ograniczyć użytkowanie pomalowanej powierzchni i chronić ją przed uszkodzeniami, np. zaplamieniem czy zarysowaniem.
Po zakończeniu prac (a także między nakładaniem kolejnych warstw lakieru), pamiętaj o dokładnym umyciu narzędzi. Zabrudzenia po lakierze chemicznym usuniesz przy pomocy rozpuszczalnika do wyrobów olejno-ftalowych. Narzędzia pokryte lakierem akrylowym wyczyścisz przy pomocy wody.
Drewno zabezpieczone lakierem nie wymaga regularnej konserwacji. Jest również wyjątkowo łatwe w pielęgnacji. Żeby utrzymać powierzchnię w dobrym stanie, wystarczy przemywać ją wilgotną ściereczką. Uważaj jednak na ostre przedmioty, które mogą zarysować powłokę. Uszkodzenie warstwy lakieru może znacząco osłabić jej walory ochronne i estetyczne.
Malowanie grzejnika: jak to zrobić? Jakie farby zastosować do grzejników?
2018-09-27 13:32 Anna Kazimierowicz 
Autor: Kalbar Kaloryfery można malować, gdy wiszą na ścianie. Powinny być jednak zimne
Stare grzejniki, jeśli nie ciekną, można pomalować i znów będą wyglądać jak nowe. Podpowiadamy, jak i kiedy wykonać malowanie grzejnika. Jaką zastosować farbę do pomalowania grzejników.
Grzejniki można malować, gdy są zimne. Najlepiej robić to w temperaturze pokojowej 10-20oC i przy wilgotności mniejszej niż 80%. Przed malowaniem grzejnik trzeba oczyścić ze starej farby i rdzy, a potem oczyścić z pyłu.
Najwygodniej pomalujemy grzejniki odłączone od instalacji i zdjęte ze ściany. Ten zabieg wymaga zatrudnienia fachowca lub posiadania pewnych umiejętności. Większość grzejników można zdjąć bez spuszczania wody z instalacji centralnego ogrzewania.
Grzejniki możemy też pomalować, gdy wiszą na ścianie. Trzeba tylko zabezpieczyć podłogę i ścianę za nimi folią malarską.
Temperatura powierzchni przeznaczonej do malowania nie powinna być wyższa niż 30oC, ponieważ świeżo nałożona farba będzie zbyt szybko schnąć i powstała powłoka nie będzie trwała.
Autor: Kalbar Przed malowaniem grzejników trzeba zabezpieczyć folią ścianę i podłogę obok niego
Malowanie grzejnika: przygotowanie podłoża
Jeśli chcemy tylko odświeżyć grzejnik, który pożółkł, trzeba go oczyścić z kurzu, umyć, jeśli jest zatłuszczony, powierzchnię zmatowić drobnym papierem ściernym, a potem przetrzeć wilgotną szmatką i zostawić do wyschnięcia.
Grzejniki, na których jest łuszcząca się farba i rdza, trzeba dokładnie oczyścić przed malowaniem, a potem odpylić.
Starą farbę i rdzę należy porządnie zeskrobać za pomocą metalowej szczotki lub grubego papieru ściernego na szlifierce oscylacyjnej lub mimośrodowej. W zakamarki między żeberkami dotrzemy, nakładając papier ścierny na drobny klocek.
Fragmenty starej farby, które dobrze się trzymają, powinno się zmatowić drobnym papierem ściernym, żeby zapewnić przyczepność nowej farby.
Sprawdź też:
- Odpowietrzanie grzejników – instrukcja krok po kroku >>>
Podłoże przygotowane do malowania powinno być czyste, suche i odtłuszczone. Po oczyszczaniu grzejnik trzeba wytrzeć wilgotną szmatką, żeby zebrać pył. Na grzejnikach, zwłaszcza stojących w kuchni, z pewnością jest warstwa tłustych osadów. Najlepiej więc jest umyć je wodą z płynem do mycia naczyń, potem przetrzeć czystą wodą i zostawić do wyschnięcia.
Autor: Kalbar Powierzchnię kaloryferów trzeba oczyścić metalową szczotką z rdzy i fragmentów łuszczącej się farby
Malowanie grzejników: jak to się robi
Kaloryfery z żeberkami najlepiej pomaluje się wąskim pędzlem z dość długim włosiem na bardzo długim drążku, który pozwala dotrzeć w różne zakamarki.
Do malowania grzejników płytowych można użyć zwykłego pędzla płaskiego o średniej długości włosiu. Farby do grzejników można nakładać natryskowo (są też specjalne w małych pojemnikach w spreju). Jeżeli w powierzchni przeznaczonej do malowania są zagłębienia po usuniętej starej powłoce, dobrze jest najpierw pomalować tylko te miejsca (żeby wyrównać grubość powłoki).
Grzejniki maluje się 2-3 razy. Odstęp między nakładaniem kolejnych warstw powinien być tak długi, jak wskazuje producent farby. Może to być pół godziny albo nawet 8 godzin. Generalnie powierzchnia powinna być pyłosucha, czyli nie kleić się do ręki. Grzejniki można włączyć dopiero 24 godziny po malowaniu.
Sprawdź też:
- Jak wymienić grzejnik – poradnik >>>
Autor: Kalbar Do malowanie kaloryferów służy długi i wąski pędzel z lekko zagiętą rączką
Można to zrobić bez spuszczania wody z instalacji, pod warunkiem że grzejnik jest wyposażony w zawory na zasilaniu i powrocie. Wówczas wystarczy je zamknąć. W przypadku zaworu termostatycznego oznacza to ustawienie go w pozycji oznaczonej gwiazdką.
Po zdjęciu zaślepki na zaworze do kryzowania (jest umieszczony na dolnej rurze) zakręca się go kluczem imbusowym. Trzeba być przygotowanym na to, że tryśnie z niego brudna woda, dlatego pod ręką powinna być ścierka, a pod zaworem miska. Po zluzowaniu śrubunków woda z grzejnika spłynie do miski.
Po opróżnieniu grzejnika trzeba zakręcić śrubunki i wtedy można go już zdjąć. Po pomalowaniu ściany i wyschnięciu farby zawieszamy grzejnik, z powrotem go podłączamy, luzujemy śrubę zaworu do kryzowania, a następnie odpowietrzamy grzejnik, używając odpowietrznika u góry grzejnika.
Grzejnik napełnia się wodą od dołu, która stopniowo wypycha powietrze przez odpowietrznik. Gdy z odpowietrznika zacznie wylatywać woda, grzejnik jest napełniony i trzeba zamknąć odpowietrznik.
Farby do malowania grzejników
Do malowania grzejników najlepiej jest używać farb o takim przeznaczeniu, które oznacza, że można je nakładać na podłoża z metali używanych do produkcji grzejników: stali, żeliwa, aluminium, miedzi.
Ponadto są one odporne na wysokie temeratury i ich powłoka nie popęka ani nie odpadnie, gdy grzejniki będą pracować pełną parą. Farby do grzejników mają jasny kolor, np. biały, srebrny lub chromowy.
Pamiętajmy, że pomalowanie grzejnika kolorową, ciemną farbą zmniejsza moc grzejną kaloryfera. Farby do grzejników są opracowane tak, że nie powinny zżółknąć pod wpływem temperatury.
Sprawdź też:
- Wybieramy ładny, dekoracyjny grzejnik – jaki warto kupić? >>>
Do malowania kaloryferów stosuje się też farby do metalu i drewna albo do metalu i betonu. Sprawdzą się także farby chlorokauczukowe i ftalowe.
Uwaga na miedź
Nie każda farba do metalu, może być stosowana do malowania miedzi. Tu sprawdzą się farby o spoiwie akrylowym. Jeśli w instalacji są elementy miedziane, dobrze jest je przetrzeć wełną stalową w celu usunięcia zabrudzeń i patyny. Tak oczyszczone znowu nabiorą blasku i będą wyglądać jak nowe. Jeśli mamy farbę do miedzi, można je pomalować.
QUIZ: Co wiesz o grzejnikach?
Jak wybrać grzejnik: wideo poradnik
Jak wybrać grzejnik do domu?
Czy artykuł był przydatny?
Pozostałe podkategorie
Czym różni się lakierowanie od lakowania? – Blog
W okresie wieku rozwojowego choroba próchnicowa może pojawić się nawet mimo codziennego szczotkowania przez mniejszą mineralizację zębów. Aby wzmocnić ochronę zębów zaleca się przeprowadzanie profesjonalnych zabiegów profilaktycznych w gabinecie stomatologicznym.
Lakierowanie służy wzmocnieniu zębów dziecka i dostarczeniu im efektywnej dawki fluoru. Zabieg ten polega na pokrywaniu wszystkich powierzchni każdego z zębów cienką warstwą specjalnego środka. Lakier szybko twardnieje i pozostaje przez dłuższy czas na zębach.
W tym czasie fluor jest dostępny dla szkliwa i wbudowuje się w niego tworząc fluoroapatyty. Są one znacznie bardziej odporne na działanie kwasów niż hydroksyapatyty, z których naturalnie zbudowane jest szkliwo. Dzięki temu zęby stają się bardziej odporne na próchnicę.
Lakier nakłada się po profesjonalnym oczyszczeniu zębów. Po zabiegu nie można jeść, ani pić przez godzinę i tego dnia wieczorem nie należy szczotkować zębów, a jedynie dokładnie wypłukać jamę ustną.
Fluoryzacja refundowana przez NFZ
Lakierowanie może być przeprowadzane zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Najlepszy efekt profilaktyczny uzyskuje się lakierując zęby co około 3 miesiące u osób bardziej narażonych na próchnicę i co 6 miesięcy u tych z mniejszym ryzykiem jej wystąpienia.
Oprócz zapobiegania próchnicy, lakierowanie stosuje się również w przypadkach nadwrażliwości zębów, głównie na gwałtowne zmiany temperatury, na przykład przy spożywaniu lodów albo gorących posiłków. Jest to zabieg refundowany przez NFZ dla osób, które nie ukończyły 18 roku życia.
Można go bezpłatnie powtarzać, ale nie częściej niż co 3 miesiące.
Lakowanie bruzd dla lepszej higieny
Lakierowanie jest często mylone z lakowaniem. Różnią się one jednak zarówno stosowanymi materiałami i narzędziami, jak i działaniem na zęby. Lakowanie, nazywane też uszczelnianiem, jest zabiegiem profilaktycznym polegającym na wypełnianiu bruzd zębów specjalną substancją – lakiem szczelinowym.
To właśnie w nich najczęściej gromadzą się resztki jedzenia, co tworzy warunki do działania bakterii powodujących próchnicę. Niestety, ze względu na głębokość i kształt bruzd właściwe oczyszczenie zębów podczas szczotkowania jest bardzo ograniczone. Dlatego są one częstym miejscem, w którym rozpoczyna się próchnica.
Lakowanie krok po kroku
Lakowane mogą być tylko zęby zdrowe, bez próchnicy. Najlepiej jest to zrobić jak najszybciej po wyrznięciu się zęba, kiedy bruzdy nie uległy jeszcze demineralizacji.
Zabieg jest całkowicie bezbolesny, wykonuje się go osobno dla każdego zęba i trwa kilka minut. Powierzchnię zęba zabezpiecza się przed dostępem śliny, po czym ząb zostaje oczyszczony specjalną szczoteczką.
Po wytrawieniu bruzdy pokrywa się lakiem szczelinowym i utwardza światłem z lampy polimeryzacyjnej. Na koniec sprawdza się czy lak nie przeszkadza przy zagryzaniu.
Lak pozostaje w bruzdach przez kilka lat, ale jest on poddawany bardzo dużym obciążeniom przy jedzeniu i może ulec uszkodzeniu, starciu, a nawet całkowitemu wypadnięciu, dlatego wymaga systematycznego sprawdzania i dokonania ewentualnej korekty.
Ułatw dbanie o zęby dziecka
Co daje lakowanie? Przede wszystkim uniemożliwia odkładanie się płytki nazębnej w anatomicznych miejscach zwiększonej retencji na powierzchni zęba, a niektóre laki dzięki zawartości fluorków przyczyniają się do wzmocnienia szkliwa. Obecnie można stosować nie tylko lak w kolorze białym, ale mamy do wyboru kilka innych barw.
Zabezpieczenie lakiem szczelinowym bruzd zębów szóstych można wykonać bezpłatnie jeden raz przed ukończeniem 8 roku życia
Lakowanie i lakierowanie to zabiegi całkowicie bezbolesne. Doskonale nadają się więc na pierwsze wizyty u stomatologa. Dzięki ich efektom w postaci obniżenia ryzyka pojawienia się próchnicy, wpływają również na zmniejszenie ilości koniecznych zabiegów leczniczych u dentysty. Refundacja z NFZ tych zabiegów dodatkowo przemawia za przeprowadzeniem ich u każdego dziecka.
Lakierowanie zębów – co trzeba wiedzieć o tym zabiegu? – Dentonet
Lakierowanie zębów to zabieg pozwalający na dostarczenie zębom fluoru w dużej dawce, nieosiągalnej np. podczas codziennego szczotkowania. Według zaleceń, lakierowanie warto przeprowadzać 2-4 razy do roku, gdyż może ono zredukować próchnicę nawet o 40%.
Fluor to substancja niezbędna dla zachowania zdrowego i pięknego uśmiechu. Zmniejsza on zdolność bakterii zamieszkujących jamę ustną do wytwarzania kwasów osłabiających szkliwo zębów i sprzyjających próchnicy.
Człowiek dostarcza sobie niezbędne dawki fluoru głównie poprzez codzienne szczotkowanie zębów oraz stosowanie płukanek do ust, a także w postaci pożywienia czy wody.
Zazwyczaj jednak te ilości fluoru nie są wystarczające.
Czym jest lakierowanie zębów?
Zabiegiem dostarczającym zębom wysokie dawki fluoru w odpowiednim stężeniu jest lakierowanie zębów. Polega ono na nałożeniu na powierzchnie wszystkich zębów specjalnego lakieru, który następnie zasycha, stopniowo uwalniając fluor w nim zawarty. Zapewnia to zębom podaż tego środka przez długi czas.
Według niektórych badań, lakierowanie zębów 2-4 razy do roku sprawia, że szkliwo staje się kilkukrotnie bardziej odporne na działanie bakterii oraz kwasów, a próchnica zostaje zredukowana nawet o 40%. Oczywiście należy pamiętać, że lakierowanie zębów musi zostać poprzedzone wyleczeniem wszystkich ubytków, a także usunięciem z zębów osadu oraz kamienia nazębnego.
Ich obecność utrudnia bowiem podaż fluoru przez zęby.
Lakierowanie zębów – wskazania
Istnieje wiele wskazań do wykonania zabiegu lakierowania. Co ważne, można go przeprowadzić zarówno u dzieci, jak i dorosłych, na zębach mlecznych oraz stałych. Najważniejsze wskazania do zabiegu lakierowania to jednak wysokie ryzyko próchnicy u dzieci powyżej 6.
roku życia, użytkowanie aparatów ortodontycznych i protez zębowych, odsłonięcie szyjek zębów, przyjmowanie leków zaburzających pracę ślinianek, kserostomia (suchość w ustach), a także radioterapia szyi lub głowy.
Jedyna różnica pomiędzy lakierowaniem zębów u dzieci i dorosłych dotyczy rodzaju preparatu: lakier aplikowany dzieciom jest zupełnie bezpieczny nawet w przypadku połknięcia jego niewielkich ilości i ma lekko żółty kolor, zaś ten dla dorosłych jest bezbarwny, aby uniknąć nieestetycznego efektu pożółkłych zębów.
Na koniec jeszcze jedna rzecz – lakierowanie i lakowanie zębów to nie to samo, choć nazwy obu zabiegów brzmią podobnie. Lakowanie jest bowiem uszczelnieniem przy pomocy specjalnego laku bruzd na zębach, w których w przyszłości mogłaby się rozwinąć próchnica. Zabiegowi lakowania poddaje się mleczne oraz stałe zęby trzonowe i przedtrzonowe (od czwórek do ósemek).
W ponad 90% przypadków bezpośrednią przyczyną nieświeżego oddechu są bakterie beztlenowe, które kolonizują naszą jamę ustną. Podajemy sposoby przydatne w walce z nieświeżym oddechem.
- AF
- Fot. Archiwum
Fluoryzacja zębów – czy rzeczywiście pomaga?
Fluoryzacja zębów to, obok regularnego szczotkowania, podstawa profilaktyki zmian próchniczych. Prowadzi do wzmocnienia szkliwa i zwiększenia jego odporności na chorobotwórcze bakterie. Jakie są metody fluoryzacji, kiedy jest wskazana i czy nadmiar fluoru może zaszkodzić?
Jak przebiega fluoryzacja zębów?
Zabieg fluoryzacji polega na aplikacji preparatu z fluorem bezpośrednio na powierzchnię zęba lub przyjęcie go doustnie w postaci kropli bądź tabletek.
Fluoryzacja zewnętrzna przeprowadzana przez stomatologa w gabinecie dentystycznym to najczęściej tzw. lakierowanie zębów.
Na dokładnie oczyszczone szkliwo przy pomocy specjalnego pędzelka nakładany jest preparat fluorkowy, który, tworząc na zębach ochronną powłokę, stopniowo uwalnia fluor.
Możliwe jest także, zwłaszcza w przypadku dzieci, fluorowanie zębów żelem lub fluorowanie pianką.
Fluor na zęby dostarczany jest także w czasie zabiegów higienicznych, jako składnik past do zębów czy płynów do płukania jamy ustnej.
Zalety oraz wskazania do fluoryzacji zębów
Co daje fluoryzacja? To przede wszystkim sposób ochrony zębów przed próchnicą. Fluor, łącząc się ze związkami wapnia, wzmacnia szkliwo, które staje się bardziej odporne na ingerencję kwasów bakteryjnych. Wśród wskazań do zabiegu w ramach profilaktyki przeciwpróchniczej należy wymienić:
- ● nadwrażliwość zębów,
- ● obecność przebarwień,
- ● leczenie ortodontyczne,
- ● obecność mostów i koron protetycznych.
W gabinetach lekarskich wykonywana jest fluoryzacja po piaskowaniu i skalingu zapobiegająca szybkiej odnowie kamienia i osadu nazębnego.
Podanie fluoru na zęby zmniejsza także ryzyko rozwoju próchnicy wtórnej po zakończonym leczeniu. Zaletą fluoryzacji kontaktowej jest ponadto efekt jaśniejszych zębów osiągany dzięki zwiększeniu grubości szkliwa.
Niezależnie od metody fluoryzacji (lakier, żel, pianka), rezultaty są podobne.
Czy fluoryzacja szkodzi? Skutki uboczne fluoryzacji
Wiele osób zastanawia się, czy fluoryzacja zębów jest szkodliwa. Fluor podawany w odpowiednich dawkach nie zagraża zdrowiu, jest wręcz niezbędny dla prawidłowego rozwoju uzębienia.
Przyjmowanie go w bardzo dużych ilościach może jednak wywołać ostre zatrucie fluorem, objawiające się m.in. problemami żołądkowymi.
Dlatego tak ważne jest niedopuszczanie do połykania przez dzieci pasty do zębów.
Nadmiar fluoru grozi także fluorozą, czyli przewlekłym zatruciem fluorem. W przebiegu choroby na zębach pojawiają się plamy, zwykle w kolorze kredowej bieli, które mogą prowadzić do powstawania nadżerek na powierzchni szkliwa, a tym samym zwiększać jego kruchość. Konsekwencją fluorozy bywają powikłania narządowe, np. zaburzenia pracy nerek.
Należy pamiętać, że w przypadku fluoryzacji zębów przeciwwskazania obejmują nadwrażliwość na fluor bądź inne składniki preparatów wykorzystywanych do zabiegu.
Fluoryzacja zębów w szkole
Odpowiednia podaż fluoru jest szczególnie istotna u maluchów na etapie wzrostu uzębienia, dlatego istnieje możliwość skorzystania z fluoryzacji zębów w szkole. Zabieg nie jest obowiązkowy, jego przeprowadzenie wymaga pisemnej zgody rodzica.
Tzw. profilaktykę fluorkową prowadzi się na terenach, gdzie poziom fluorków w wodzie pitnej jest niższy niż 1 mg/l, w związku z czym istnieje ryzyko jego niedoborów. Dzieci pod nadzorem pielęgniarki lub higienistki w gabinecie dentystycznym w szkole szczotkują zęby specjalnym płynem z fluorem.
Fluoryzacja zębów mlecznych wzmacnia szkliwo w okresie, kiedy jest ono najbardziej podatne na szkodliwe działanie bakterii. Co ważne, podejmowanie tego typu działań w szkołach ma także wymiar edukacyjny – dzieci wspólnie uczą się systematycznego dbania o zdrowe zęby.
Czy pasta z fluorem szkodzi dzieciom?
Potencjalna szkodliwość pasty z fluorem dladzieciod dawna pozostaje kwestią, która nurtuje wielu rodziców. Tymczasem Światowa Federacja Dentystyczna rekomenduje używanie past zawierających ten pierwiastek jako podstawę profilaktyki zmian próchniczych już po pojawieniu się pierwszego ząbka.
W przypadku dzieci między 3. a 6. rokiem życia pasta nie może zawierać więcej niż 1000 ppm fluoru (w późniejszym okresie 1450 ppm). Ilość pasty fluorkowej powinna odpowiadać wielkości ziarnka grochu. Szczotkowanie należy przeprowadzać pod czujną opieką dorosłych, by dzieci nie połykały zawartości jamy ustnej.
Lakierowanie zębów – czym jest, kiedy lakierować, lakierowanie, a lakowanie
Lakierowanie zębów to profilaktyczny zabieg stomatologiczny. Pozwala on na dostarczenie zębom stężonego fluoru w dawce niedostępnej podczas domowej fluoryzacji.
Fluor jest ważny dla zębów ze względu na to, że zwiększa ich odporność na działanie kwasów produkowanych przez bakterie próchnicowe powodujące próchnicę.
Obecnie fluor zawierają pasty, płyny do płukania jamy ustnej i specjalne płyny do fluoryzacji. Nie mają one jednak takiego działania jak lakierowanie.
1. Lakierowanie zębów – czym jest?
Lakierowanie zębów to nakładanie specjalnego lakieru fluorowego na powierzchnie wszystkich zębów. Taki lakier ma bardzo duże stężenie fluoru, dlatego musi być nakładany przez lekarza stomatologa.
Lakier zasycha na powierzchni zębów, co pozwala na dość długą podaż fluoru do zębów. Fluor jest stopniowo uwalniany z zaschniętej na powierzchni zębów warstwie.
Dla porównania, pasty z fluoremczy płyny do płukania jamy ustnej dostarczają fluoru tylko w czasie ich stosowania i krótko po nim.
2. Lakierowanie zębów – kiedy lakierować?
Lakierowanie zębów należy wykonywać, jeżeli będzie spełniony jeden ważny warunek. Fluoryzacja profesjonalna przyniesie największe efekty, podczas lakierowania zębów, jeśli wykona się ją po oczyszczaniu zębów, czyli po skalingu i piaskowaniu.
Osad czy kamień nazębny utrudnią dostarczanie zębom fluoru. Poza tym wymogiem, aby zęby były czyste, nie ma innych ograniczeń co do stosowania lakierowania zębów profilaktycznego. Może być stosowany na wszystkich zębach, zarówno mlecznych, jak i stałych, i w każdym wieku.
U dorosłych stosuje się tylko inny lakier fluorowy niż u dzieci. Fluor podawany dzieciom jest całkowicie bezpieczny, jeśli dziecko połknie go trochę przez przypadek. Ma kolor żółty, aby łatwo było nałożyć odpowiednią warstwę na zębach.
Lakier fluorowy dla dorosłych ma z kolei kolor całkowicie bezbarwny, co sprawia, że nie ma nieestetycznego efektu żółtych zębów.
Lakierowanie zębów u dzieci to zabieg zalecany raz na trzy miesiące. U dorosłych może być z kolei przeprowadzany raz na pół roku, czyli przy każdej wizycie profilaktycznej u stomatologa.
3. Lakierowanie zębów – lakierowanie, a lakowanie
Lakierowanie zębów i lakowanie mają podobne nazwy. Mają też podobny cel: zapobiegać próchnicy, zanim zaatakuje zęby. Lakierowanie zębów polega jednak głównie na dostarczeniu zębom fluoru.
Lakowanie natomiast jest uszczelnianiem za pomocą specjalnego laku bruzd zębowych, w których w przyszłości mogłaby się rozwinąć próchnica. Lakowanie polega na nałożeniu dodatkowej warstwy na zęby, chroniącej przed bakteriami próchnicowymi. Lakierowanie zębów wzmacnia szkliwo zębów.
Lakowanie przeprowadza się tylko na świeżo wyrzniętych zębach (czyli tylko u dzieci lub na zębach mądrości u dorosłych).
W przypadku lakierowania zębów nie ma tego ograniczenia.
Lakuje się zęby z powierzchniami żującymi, czyli zęby trzonowe i przedtrzonowe (od czwórek do ósemek, czyli zębów mądrości) i zęby całkowicie zdrowe, bez śladów demineralizacji.
Lakierowanie zębów jest dostępne dla wszystkich zębów, chociaż przez tym zabiegiem trzeba je dobrze oczyścić – za pomocą skalingu i piaskowania. W ten sposób efekty zabiegu, jaki oferuje stomatologia estetyczna, będą optymalne.
Lakierowanie zębów u dzieci – jak często je wykonywać? O czym pamiętać?
Lakierowanie zębów u dzieci, nazywane także fluoryzacją, to zabieg profilaktyczny wykonywany przez stomatologa w gabinecie dentystycznym. Polega na nałożeniu na powierzchnię zębów lakieru z dużą zawartością fluoru, który następnie zasycha, stopniowo uwalniając zawarty w nim związek. To zabezpiecza zęby i je wzmacnia.
Zęby są zbudowane z hydroksyapatytów, które zawierają wapń. Niestety rozpuszczają go kwasy znajdujące się w jamie ustnej. To obniża wytrzymałość kości. Co robić, by uniknąć próchnicy? Pamiętać, że jej rozwojowi sprzyja dieta bogata w cukier – zwłaszcza w sacharozę i fruktozę. Jej wrogiem zaś jest fluor.
Fluor, ze względu na swoje właściwości, jest stosowany w gabinetach stomatologicznych. Jest również, choć w dużo mniejszych stężeniach, składnikiem past i płukanek, które stosuje się w celu utrzymywania higieny jamy ustnej w warunkach domowych. Występuje także w wodzie i wielu produktach spożywczych.
Fluor, dostarczany organizmowi w odpowiednich ilościach jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju kości i zębów.
Działanie tego pierwiastka jest nie do przecenienia: wbudowuje się w strukturę zęba i wzmacnia go, zmniejszając zdolność bakterii bytujących w jamie ustnej do wytwarzania kwasów osłabiających szkliwo zębów i sprzyjających próchnicy.
Profilaktyczne stosowanie środków zawierających związki fluoru to najskuteczniejsza metoda zapobiegania próchnicy. Zabiegi lakierowania zębów u dzieci z jego użyciem pomagają zredukować ją nawet o 40%.
Do lakierowania zębów u dzieci stosuje się lakier, który jest bezpieczny nawet w przypadku połknięcia jego niewielkich ilości. Zabieg można przeprowadzić zarówno u dzieci, jak i dorosłych, na zębach mlecznych oraz stałych.
Lakierem pokrywa się wszystkie powierzchnie zębów. Według ekspertów skuteczne w zapobieganiu próchnicy są lakiery zawierające 5% fluorku sodu (NaF).
Fluoryzacja zębów dostarcza każdemu zębowi fluoru w ilości dużo większej niż ma to miejsce podczas mycia zębów.
Fluoryzację należy wykonywać regularnie, 2 razy w roku, a w przypadku stwierdzenia dużego ryzyka rozwoju próchnicy, częściej. Według zaleceń specjalistów lakierowanie zębów u dzieci powinno się przeprowadzać nawet 4 razy do roku. Lakier do zębów uwalnia fluor przez kilka miesięcy po zabiegu.
Istnieje wiele wskazań do wykonania zabiegu lakierowania, takich jak:
- wysokie ryzyko próchnicy u dzieci powyżej 6. roku życia,
- użytkowanie aparatów ortodontycznych,
- odsłonięcie szyjek zębów,
- przyjmowanie leków zaburzających pracę ślinianek,
- suchość w ustach,
- radioterapia szyi lub głowy.
Istnieją również przeciwwskazania do przeprowadzenia lakierowania zębów u dzieci. To między innymi stany zapalne jamy ustnej.
Lakierując cyklicznie zęby dziecku należy pamiętać, że zbyt duża dawka fluoru może być szkodliwa. Nadmiar lakieru do zębów lub zbyt częste lakierowanie może doprowadzić fluorozy, która objawia się białymi plamkami na zębach (następnie szkliwo ciemnieje i pęka).
Lakierowanie zębów u dzieci musi zostać poprzedzone wyleczeniem wszystkich ubytków. Bardzo ważne jest, by zęby były oczyszczone z osadu oraz kamienia. W przeciwnym razie zabieg może okazać się nieskuteczny.
Im wcześniej przeprowadzi się zabieg lakierowania zębów u dzieci, tym zęby będą lepiej zabezpieczone przed działaniem patogenów. Zalecana się, by pierwszy zabieg przeprowadzić już na zębach mlecznych, czyli u dzieci w wieku przedszkolnym.
Po nałożeniu preparatu nie powinno się jeść posiłków przez co najmniej dwie godziny, a przez 12 godzin po zabiegu nie myć zębów. Wieczorem należy – zamiast szczotkowania – wypłukać jamę ustną stosownym preparatem.
Zabieg lakierowania zębów u dzieci jest rutynową procedurą wykonywaną w niemal każdym gabinecie stomatologicznym. Lakierowanie zębów u dzieci do 18. roku życia jest refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zabieg wykonywany w prywatnym gabinecie dentystycznym kosztuje od 50 do 150 zł.