Prądy interferencyjne (interdyn) – wskazania, przeciwwskazania, działanie, skutki uboczne

Polega na leczeniu zmiennym polem magnetycznym o niskiej częstotliwości. Pod wpływem tego pola jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej.

Efekty to  wzmocnienie przemiany materii, szczególnie podczas zachodzących procesów energetycznych i wzmaga wykorzystanie tlenu przez komórkę. Ponadto poprawione ukrwienie w komórce podczas działania pola magnetycznego wywołuje podniesienie ciśnienia potencjału tlenu.

Zabiegi w ramach magnetoterapii prowadzone są przy użyciu najwyższej jakości sprzętu niemieckiej firmy Zimmer.

 Lampa Lumina (Sollux)

Urządzenie jest wyposażone w mikroprocesorowy sterownik z zegarem zabiegowym i regulacją natężenia promieniowania. Promieniowanie podczerwone IR-A powoduje:

• zmniejszenie napięcia mięśni,
• rozszerzenie naczyń krwionośnych, poprawia ukrwienie,
• podwyższenie progu odczuwania bólu
• wzmożenie przemiany materii.

Ultradźwięki

To drgania mechaniczne o częstotliwości wyższej niż 20 000 Hz. Posiadają  przeciwbólowe i przeciwzapalne właściwości terapeutyczne. Zabiegi robione są na najwyższej jakości sprzęcie niemieckiej firmy Zimmer.

Najczęściej stosowane są aby: -przyspieszyć przepływ limfy w naczyniach limfatycznych i zwiększyć proces wchłaniania -wytworzyć w tkankach ciepła i stanu przekrwienia czynnego – zmniejszyć napięcia mięśni – hamować układ współczulny – zwiększać rozciągliwość  tkanki łącznej w bliznach -przykurczach, zwłókniałych mięśniach i torebkach stawowych,

– przyśpieszyć gojenie ran tkanek miękkich i kostnych

 Fonoforeza

To zabieg ultradźwiękowy gdzie substancją sprzęgającą jest żel przeciwbólowy lub przeciwzapalny. Jednym z najistotniejszych efektów towarzyszących oddziaływaniu fali drgań na organizm jest wywołane przez nią ciśnienie.

Owe wahania ciśnienia są główną składową mechanizmu leczniczego działania ultradźwiękami. Efekt ten nazywa się mikromasażem tkanek. Ponadto ultradźwięki dają efekt cieplny oraz fizykochemiczny.

Zabiegi robione są na najwyższej jakości sprzęcie niemieckiej firmy Zimmer.

Działanie bezpośrednie:

• przeciwbólowe
• zmniejszenie napięcia mięśni
• rozszerzenie naczyń krwionośnych
• powstawanie związków aktywnych biologicznie,
• hamowanie procesów zapalnych,
• hamowanie układu współczulnego,
• przyspieszenie wchłaniania tkankowego,
• wyzwalanie substancji histaminopodobnych,
• wzmożenie przepuszczalności błon komórkowych,
• pobudzenie przemiany materii i oddychania tkankowego.

  Wskazania:

• przewlekłe i podostre stany zapalne stawów i okolic okołostawowych,
• dolegliwości bólowe związane z chorobą zwyrodnieniową odcinka kręgosłupa szyjnego,
• bóle pleców i krzyża,
• rwa kulszowa,
• zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych, kolanowych, stóp i rąk,
• zespół bolesnego barku,
• łokieć tenisisty,
• ostrogi kości piętowej,
• nerwoból nerwu trójdzielnego.

Elektroterapia

Zabiegi w ramach elektroterapii wykonywane są przy użyciu najwyższej jakości sprzętu niemieckiej firmy Zimmer.

W zależności od użycia jednego z prądów o różnej częstotliwości uzyskuje się: działanie przeciwbólowe, rozszerzenie naczyń krwionośnych, obniżenie napięcia mięśni, przyrost masy mięśniowej.

Elektrostymulacja mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych, stosowana w niedowładach bądź zanikach mięśniowych.

Jonoforeza – polega na wprowadzeniu przy użyciu pola elektrycznego jonów lekowych.  W zależności od zastosowanego leku działanie przeciwbólowe lub przeciwzapalne.

Diadynamik – prąd o szczególnych parametrach .Posiada właściwości przeciwbólowe i rozkurczowe. Skutecznie łagodzi napięcie mięśni, poprawia przewodnictwo nerwowe i przepustowość naczyń krwionośnych na poziomie kapilarnym.Znalazł zastosowanie w leczeniu bólów kręgosłupa i chorobie zwyrodnieniowej stawów.

Galwanizacja – wykorzystuje prąd stały, działanie lecznicze zależne jest od sposobu ułożenia elektrod. Przeważnie zajmuje on 5-20 minut, a czas jego trwania zależy od części ciała, na której zabieg się przeprowadza.

Wysyłany do ciała prąd powoduje zwiększenie przepuszczalności błon w tkankach, co prowadzi do zwiększenia metabolizmu i lepszego odżywienia tkanek.

Zalecenia: – zwyrodnienie stawów kończyn i kręgosłupa, – nerwobóle, – zapalenia w obrębie układu nerwowego, – choroby neurologiczne, – choroby i zaburzenia układu krążenia obwodowego, – zanikanie mięśni, porażenia wiotkie, – kontuzje stawów, mięśni, ścięgien.

Prąd Träberta – Prąd ten wykazuje silne działanie: przeciwbólowe  wykorzystując teorię Walla i Malzaca, zmniejsza napięcie mięśni  ponieważ podczas swego przepływy drażni mięśnie i wprawia je w wibrację, drgania , przekrwienne szczególnie pod katodą. Zastosowanie: ból w dolnym odcinku kręgosłupa, zaburzenia krążenia w obrębie kończyn dolnych.

Prądy Kotza – Zabieg ten polega na precyzyjnym wywołaniu skurczów głębiej położonych włókien mięśniowych.

mięśnia lub grupy mięśni poprzez aktywację grubych zstępujących włókien nerwowych oraz dzięki zablokowaniu cienkich wstępujących włókien nerwowych; mają działanie przeciwbólowe w obszarze stymulacji.

Zastosowania: skolioza, płaskostopie, osłabienie mięśni, rehabilitacja po złamaniach.

Prądy interferencyjne – Są to prądy średniej częstotliwości modulowane w amplitudzie z małą częstotliwością.

Prądy interferencyjne, których częstotliwość zmienia się rytmicznie, działają na skurcze mięśni szkieletowych, pobudzają mięśnie do skurczu (co usprawnia krążenie obwodowe), wywołują efekt przeciwbólowy, usprawniają procesy odżywcze tkanek i ich metabolizm.

Stosowane są przede wszystkim przy zmniejszani bólu i obrzęku, przekrwieniu oraz usprawnienia krążenia powierzchniowego i głębokiego.

Elektrostymulacja – Wykorzystywany jest tu prąd stały impulsowy.

Wykonuje się elektrostymulację mięśni porażonych jako substytut naturalnych pobudzeń oraz zdrowych w celu wzmocnienia ich lub poprawy krążenia obwodowego.

Schorzenia które można leczyć elektrostymylacją to: niedowłady, zaniki i osłabienie mięśni, stany po porażeniach mięśni lub po zdjęciu opatrunku,  choroby układu nerwowo-mięśniowego oraz choroby układu krążenia.

Terapia skojarzona – polega na łączeniu fali ultradźwiękowej z oddziaływaniem elektrycznym. Wskazania: bóle i skurcze mięśniowe, zapalenie kaletki lub torebki skokowej, uszkodzenie tkanek miękkich.

Interedyn – łagodniejsza forma terapii prądami leczniczymi, gdyż prądy interdyn łatwiej pokonują opór skóry.  Stosowane są przy następujących dolegliwościach: choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, nerwobóle, porażenie nerwu twarzowego, zanik mięśni, zapalenie okołostawowe, stany po urazach, obrzęki i krwiaki.

Kategoria: Zabiegi

Fale uderzeniowe są akustycznymi falami przenoszącymi energie w bolące miejsca. Dzięki dostarczonej energii następują procesy leczenia i regeneracji ścięgien i tkanek miękkich. Posiadamy nowoczesny i skuteczny aparat do zwalczania przewlekłego bólu związanego z układem mięśniowo-szkieletowym.

Mechanizm działania

W rehabilitacji falę uderzeniową wykorzystuje się przede wszystkim ze względu na jej działanie analgetyczne (zmniejszające dolegliwości bólowe) oraz stymulujące regenerację tkanek. Jak dochodzi do powstania efektu przeciwbólowego tłumaczy kilka teorii.

Jedna z nich opiera się o zmniejszenie napięcia mięśniowego w wyniku działania fali, a w konsekwencji poprawę krążenia i zmniejszenia stanu zapalnego, co istotnie wpływa na intensywność bólu. Zastosowanie fali uderzeniowej istotnie wpływa na przyśpieszenie procesu gojenia.

Stymulacja tkanek prowadzi do zwiększonej produkcji kolagenu, pobudzenia metabolizmu oraz mikrokrążenia. Lepszy przepływ krwi w uszkodzonych tkankach sprawia, że z organizmu usuwane są szkodliwe substancje.

Metodyka zabiegu

Parametry dobiera się indywidualnie w zależności od rodzaju schorzenia, odczuwanych dolegliwości, wrażliwości, a także rozległości obszaru leczenia. Zabiegi wykonywane są raz lub dwa razy w tygodniu, cykl obejmuje najczęściej około 3-5 sesji. Przewlekłe zespoły mięśniowo-powięziowe mogą wymagać dłuższego cyklu, składającego się z 8-10 zabiegów.

Wskazania

Schorzeniami kwalifikującymi się do leczenia z wykorzystaniem fali uderzeniowej:

• Stan zapalny powięzi podeszwowej stopy
• Ostroga piętowa
• Łokieć golfisty ( stan zapalny nadkłykcia przyśrodkowego)
• Łokieć tenisisty (stan zapalny nadkłykcia bocznego)
• Zespół mięśnia piszczelowego przedniego
• Ból ścięgna Achillesa
• Zapalenie ścięgna rzepki – kolano skoczka
• Zespół tarcia pasma biodrowo-piszczelowego
• Zapalenie kaletek maziowych
• Ból w pachwinie – zespoły przeciążeniowe przywodzicieli stawu biodrowego
• Wapniejące zmiany ścięgien w obrębie kompleksu barkowego
• Stan zapalny ścięgien mięśni rotatorów stawu barkowego
• Zmiany zwyrodnieniowe drobnych stawów rąk
• Zespół mięśni strzałkowych
• Przewlekłe entezopatie ( stany zapalne ścięgien)
• Stan zapalny ścięgna przy przyczepie do krętarza
• Lumbago, zespoły pseudokorzeniowe
• Dorsalgia
• Wzmożone napięcie mięśniowe
• Punkty spustowe

Przeciwskazania

• Ciąża
• Choroba nowotworowa w miejscu stosowania zabiegu
• Zaburzenia krzepliwości krwi lub stosowanie w dużych dawkach leków przeciwkrzepliwych
• Rozrusznik serca (terapia może być tylko stosowana w miejscach oddalonych od rozrusznika)
• Infekcje w miejscu stosowania zabiegu
• Ostre stany zapalne
• Zawał serca w okresie 3 miesięcy od wystąpienia
• Dzieci z niezakończonym rozwojem chrząstki wzrostowej kości

Efekty uboczne

• Zaczerwienienie
• Ból głowy (po terapii prowadzonej w okolicy szyi)
• Nasilone dolegliwości bólowe przez okres 2-3 dni
• Krwiak
• Opuchlizna
• Odczucie zwiększonego bólu podczas wykonywania zabiegu

Dolegliwości mają charakter dość łagodny i ustępujący w krótkim czasie, tzn. w ciągu 2-3 dni.

Cena

1 zabieg

50 zł

Przy zakupie min. 3 zabiegów cena za 1 zabieg wyniesie 40 zł.

Jest to najczęściej spotykana forma masażu.

W swojej metodyce zawiera wiele chwytów, które mają różne oddziaływanie na organizm. Podstawowe chwyty to głaskanie, rozcieranie, ugniatanie oklepywanie i wibracja. Chwyty te różnią się szybkością i rytmiką ruchu, kierunkiem działania i siłą. Wszystkie te elementy muszą być odpowiednio dobrane do pacjenta i do celu który fizjoterapeuta chce osiągnąć.

Wskutek masażu dochodzi do wielu zmian w organizmie. Duże korzyści z masażu uzyskuje skóra. Dzięki masażowi skóra zwiększa swoją sprężystość, naskórek ulega złuszczeniu.

Małe naczynia krwionośne ulegają rozszerzeniu, dzięki czemu więcej tlenu dopływa do tkanek oraz substancje związane z przemianą materii ulegają szybszemu odprowadzeniu. Poprawia się również krążenie chłonki.  Masaż ma również działanie przeciwbólowe i przeciwobrzękowe.

Dochodzi do tego poprzez rozluźnienie napiętych mięśni. Pacjent po kilku zabiegach odczuwa ogólne rozluźnienie danej partii ciała z którą ma problemy.

Masaż powinien trwać od 10 do 30 minut w zależności od partii ciała, która jest masowana.

Masaż klasyczny wskazany jest dla pacjentów:

• po urazach
• ze zmianami zwyrodnieniowymi (tam gdzie występuje obrzęk)
• z obrzękami poopreacyjnymi
• z bólami odcinka szyjnego
• z bólami odcinka lędźwiowego
• z bólami mięśni typu przeciążeniowego

Zabiegi z wykorzystaniem pola magnetycznego należą do jednych z najczęściej stosowanych zabiegów w rehabilitacji.

Związane jest to z tym, że zabiegi te można stosować w wielu przypadkach chorobowych i jednocześnie mają mało przeciwwskazań.

Głównym celem tego zabiegu jest działanie na poziomie komórki. Pole magnetyczne dociera do każdej komórki, danej partii ciała, która znajduje się w urządzeniu.

Na poziomie komórki pole magnetyczne wpływa na zmianę transportu jonów, syntezę białek, proliferację komórkową.

Dzięki tym procesom zabieg ten ma właściwości:

• przeciwbólowe
• przeciwzapalne
• przeciwobrzękowe
• przyspieszające gojenie ran
• przyspieszające gojenie złamań
• zwiększające przepływ krwi w naczyniach

Zabiegi te wykonuje się w specjalnym aparacie o kształcie koła. Można je wykonywać w ubraniu i w opatrunkach gipsowych. Podczas zabiegu pacjent nie będzie odczuwał żadnego działania aparatu.

Pole magnetyczne znajduje zastosowanie przy:

• złamaniach
• skręceniach
• zmianach zwyrodnieniowych
• różnego typu przeciążeniu mięśni
• obwodowych porażeniach nerwów
• dyskopatii lędźwiowej

Ćwiczenia czynno-bierne wykonywane są przez terapeutę przy czynnym udziale pacjenta.

W tych ćwiczeniach terapeuta prowadzi ruch, a zadaniem pacjenta jest czynne rozluźnianie się. Fizjoterapeuta wykonuje ten ruch w zakresie bezbolesnym, zatrzymując sięna chwilę na granicy ruchu.

Następnie pacjent stara się rozluźnić napięte mięśnie, dzięki czemu daje możliwość fizjoterapeucie do przekroczenia końcowego zakresu ruchu i dotarcia do nowej granicy ograniczenia.

Ćwiczenia te wykonywane są głównie u pacjentów, którzy nie są w stanie wykonać ruchu samemu.

Ćwiczenia czynno-bierne mają znaczny wpływ na zmniejszenie dolegliwości bólowych, likwidują stan zapalny i działają przeciwobrzękowo. Efekty te wywołane są głównie poprzez delikatną trakcję stawu.

Dzięki tym zabiegom dochodzi również do rozluźnienia mięśni i zwiększenia elastyczności więzadeł i ścięgien. Zabiegi te pomagają również w utrzymaniu długości mięśni, przypominają jaki ruch powinny te mięśnie wykonywać.

Poprzez czynny udział pacjenta w tym ruchu, ćwiczenia te wspomagają odbudowę siłę osłabionych mięśni.

Ćwiczenia te wykorzystywane są u pacjentów:

• po skręceniach,
• po złamaniach
• po zabiegach ortopedycznych
• po zabiegach chirurgicznych
• przy obwodowych porażeniach nerwów
• we wczesnej fazie po udarze

Ćwiczenia te, dzięki swojej uniwersalności, są bardzo często przepisywane przez lekarzy dla pacjentów z różnymi schorzeniami.

Zabiegi ten wykonuje się w warunkach odciążenia. Najczęściej są to linki podwieszane do kratownic. Pacjent w czasie tych ćwiczeń wykonuje obszerne ruchy w danym stawie wykorzystując do tego mniej siły.

Takie odciążenie daje możliwość ruchu w stawie w zakresie, którego pacjent nie osiągnąłby w czasie poruszania się w życiu codziennym. Właśnie dzięki temu jednym ze wskazań jest poprawa zakresu ruchomości w stawie. Ćwiczenia te poprawiają również elastyczność i siłę mięśni osłabionych np. po dłuższym unieruchomieniu, bądź po zabiegu operacyjnym.

Ćwiczenie w odciążeniu działa również przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Poprzez rytmiczny stały ruch w stawie dochodzi do rozluźnienia torebki stawowej, więzadeł i mięśni co skutkuje obniżeniem dolegliwości bólowych.  Zwiększa się przepływ krwi w obszarze wokół stawu, dzięki czemu czynniki stanu zapalnego są szybciej usuwane.

Ważnymi elementami tych ćwiczeń jest:

• prawidłowa pozycja w czasie ćwiczeń
• rytmiczny stały ruchy
• wykonywanie ćwiczeń w pełnym możliwym i bezbolesnym zakresie
• skupienie się na wykonywanych ruchach

Ćwiczenia te przepisywane są pacjentom:

• ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów (staw kolanowy, biodrowy, ramienny)
• po złamaniach (kiedy pacjent jest w stanie wykonać ruch sam)
• po zabiegach ortopedycznych (artroskopia, endoprotezoplastyka)
• z bólami w obrębie stawów

Zabiegi te wykorzystują prądy o średniej zmiennej częstotliwości.  Prądy interferencyjne posiadają 2 składowe o różnej częstotliwości.

Prądy o średniej częstotliwości łatwiej pokonują opór skóry dzięki czemu wnikają głębiej. Prądy te powstają bezpośrednio w tkankach. do zabiegów wykorzystywane jest kilka elektrod.

Zabiegi te działają przeciwbólowo, wywołują skurcze mięśni, rozszerzają naczynia krwionośne i wpływają na odżywienie tkanek. Dzięki temu mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i wzmacniają mięśnie. W zależności od stanu pacjenta zabiegi mogą trwać od 6 do 15 minut.

Wskazaniami do stosowania tych zabiegów są:

• stany zapalne stawów.
• ostre i przewlekłe dolegliwości bólowe kręgosłupa,
• dyskopatie odcinka szyjnego i lędźwiowego z promieniowaniem do kończyn,
• stany po urazach mięśni i stawów.

Prądy diadynamiczne wchodzą w skład prądów impulsowych. Prądy te posiadają 2 składowe: prądy stały i prąd zmienny.

Prąd ten składa się z impulsów elektrycznych o odpowiedniej częstotliwości. Każdy impuls ma odpowiednie natężenie i kierunek.

Prądy diadynamiczne działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie, poprawiają trofikę tkanek. Prąd wpływa również na poprawienie ukrwienia danego obszaru. Seria zabiegów składa się z 10 zabiegów, którego przedział czasowy mieści się między 5 minut a 15 minut.

Zabiegi te stosuje się w przypadku:

• dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa,
• rwy kulszowej,
• dyskopatii z promieniowaniem do kończyn
• bólów stawów obwodowych,
• osłabienia siły mięśni.

Ważnym  przeciwwskazaniem do stosowania tych zabiegów jest obecność metalu w tkankach na obszarze zabiegowym.

Galwanizacja jest zabiegiem wykorzystującym prąd stały. W prądzie stałym natężenie i kierunek przepływu prądu nie ulegają zmianie.

Działanie tego prądu nie wywołuje pobudzenia mięśni. W rehabilitacji stosuje się głównie metodę dwubiegunową galwanizacji. W tej metodzie wykorzystywane są 2 elektrody o tej samej wielkości.

Dawka zabiegowa jest zależna od stanu pacjenta. Dawka jest zależna od czasu i natężenia. Przedział czasowy dla tego zabiegu mieści się w granicach od 5 do 20 minut.

Galwanizacja ma wpływ na złagodzenie bólu i stanu zapalnego, polepszenie trofiki i lepsze ukrwienie tkanek. Głównym zabiegiem stosowanym w naszej poradni jest kołnierz galwaniczny.

Zabieg ten stosowany jest głównie w przypadku:

• stanów zapalnych stawów kręgosłupa
• stanów zapalnych stawów obwodowych
• przewlekłych dolegliwości bólowych narządu ruchu.

Prądy galwaniczny wykorzystywany jest również jonoforeza (jonizacja). Dodatkowym elementem w tym zabiegu jest użycie leku w postaci żelu nakładanego na gazę. Dzięki użyciu leku jonoforeza za zwiększone działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Główne działanie lasera obserwuje się na poziomie komórki danej tkanki. Działanie tego promieniowania jest niewidoczne podczas zabiegu.

Komórki, na które działa laser wzmagają swój metabolizm. Oddziaływanie światła laserowego jest zależne od tkanki jaką napotyka. Część promieniowania wchłania się w tkanki, natomiast część ulega rozproszeniu (odbiciu). Odbicie zależne jest od kąta pod jakim padają promienie i tkanki na jaką działa laser. Laser wnika maksymalnie na kilkadziesiąt milimetrów wgłąb tkanki.

Laseroterapia ma zastosowanie przy leczeniu:

• świeżych ran poopreacyjnych,
• zmian zwyrodnieniowych stawów
• chorób skóry
• stanów przeciwbólowych
• dolegliwości dolnego odcinka kręgosłupa.

Działanie lasera ma bardzo szkodliwe działanie na aparat wzroku, dlatego w czasie wykonywania zabiegu należy założyć okulary ochronne.

Ten zabieg zaliczany jest do większej grupy o nazwie światłolecznictwo. W urządzeniu tym wykorzystywane jest promieniowanie podczerwone.

Głównym generatorem promieniowania podczerwonego jest słońce. To między innymi przez to promieniowanie czujemy, że jest ciepło. Promieniowanie to zostało wyizolowane i zastosowane w lampie Sollux. Sollux wywołuje wzrost temperatury tkanek w okolicy w której ten zabieg jest wykonywany.

Zabieg ten powoduje rozszerzenie powierzchownych naczyń krwionośnych, redukuje obrzęk i u niektórych pacjentów zmniejsza dolegliwości bólowe. Zastosowany przed ćwiczeniami dobrze rozluźnia mięśnie w obszarze leczonym.  Z powodzeniem stosowany jest w przypadku:

• dolegliwości bólowych dolnego i górnego odcinka kręgosłupa,
• bólów stawów o podłożu zwyrodnieniowym
• różnego rodzaju urazów
• skręceń
• złamań

Czym jest elektrostymulacja TENS ?

Czym jest ból?

Ból jest elementem naturalnego systemu ostrzegania przed działaniem niekorzystnym, na przykład dalszego zranienia. Jest więc niezbędny w procesie obrony przed działaniem czynników szkodliwych.

Jednak długotrwale utrzymujący się ból, (często nazywany bólem przewlekłym), uprzednio zdiagnozowany, nie spełnia już swojej funkcji, stając się przyczyną cierpień.

Można go zlikwidować metodami chirurgicznymi, farmakologicznymi lub elektrostymulacją, aby dalej cieszyć się życiem.

W jaki sposób leczy się ból przewlekły?

Jak już wspomniano, leczenie bólu przewlekłego może być prowadzone różnymi metodami. Ponieważ ból jest zawsze odczuwany subiektywnie przez każdy organizm, nie ma uniwersalnej metody leczenia. Wiele z tych zabiegów ma szkodliwe efekty uboczne. Leki w dłuższym czasie stosowania mogą powodować uzależnienie, a interwencja chirurgiczna zawsze niesie ryzyko powikłań. Stymulacja TENS oferuje unikatową metodę, alternatywną do innych metod łagodzenia bólu a co najważniejsze, jest najbliższą do naturalnych.

Czym jest TENS?

TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation), czyli przezskórna stymulacja nerwów, jest metodą wykorzystywaną przez elektrostymulatory wysyłające impulsy elektryczne o niskiej amplitudzie z elektrod przez skórę do nerwów obwodowych. Są to nerwy odpowiedzialne za czucie temperatury. Poprzez te nerwy sygnał elektryczny dociera do połączeń synaptycznych rdzenia kręgowego, gdzie działa dwojako:

1. Jako sygnał blokujący impuls nerwowy niosący informację o bólu do mózgu, przez co mózg nie otrzymuje danych odnośnie miejsca i nasilenia bólu. Blokowanie impulsów bólowych nie uszkadza struktury nerwów, lecz ‘oszukuje’ mechanizm informowania o bólu. Mechanizm blokowania impulsów nerwowych niosących sygnał o bólu został przyjęty przez naukę w latach 60-tych XX wieku jako teoria bramek bólowych Melzacka i Walla. Włókna nerwowe typu C niosą sygnał z elektrostymulatora szybciej, niż włókna typu A, przez co sygnał ze stymulatora wygrywa w konkurencji o dostęp do podwzgórza.Ten efekt jest wywoływane impulsami TENS o wysokiej częstotliwości.
2. Jako inicjator powstawania naturalnych substancji przeciwbólowych – beta-endorfin, mających działanie przeciwbólowe równie silne, jak morfina (lub inne związki opiatowe). Organizm człowieka wydziela endorfiny w wyjątkowych sytuacjach w celu zablokowania transmisji sygnałów bólowych pomiędzy neuronami. Mechanizm ten można jednak sztucznie wywołać za pomocą zewnętrznych impulsów elektrycznych (TENS) o niskiej częstotliwości, a także za pomocą krótkich uderzeń seriami impulsów (ang. Burst).

Oba powyższe efekty wykorzystują naturalne mechanizmy ograniczające przenoszenie sygnałów bólowych w naszym organizmie, które można uruchomić dzięki stymulacji. Chociaż TENS nie leczy przyczyn bólu, to znacznie zmniejsza jego odczuwanie a efekt analgetyczny utrzymuje się przez dłuższy czas.

Podstawowe zalety stymulacji przeciwbólowej TENS:

• możliwość terapii w domu, dzięki łatwości aplikacji, tanim i skutecznym urządzeniom
• prosta obsługa
• skrócenie okresu rehabilitacji i ograniczenie komplikacji po urazach
• znaczne ograniczenia ilości przyjmowania leków (od 40 do 80%) i związanych z nimi działaniami ubocznymi
• skrócenie okresu powrotu do zdrowia po długotrwałym unieruchomieniu i operacjach oraz urazach.

Typy impulsów TENS:

• niskiej częstotliwości (1-2 Hz)
• wysokiej częstotliwości (50-200 Hz)
• o krótkich impulsach (0,01-3 ms)
• o długich impulsach (10-60 ms).

TENS niskiej częstotliwości

Prądy interferencyjne (interdyn) – wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne zabiegów z użyciem prądów Nemeca

Prądy interferencyjne, czyli prądy średniej częstotliwości, często wykorzystywane są w zabiegach fizjoterapeutycznych. Prądy Nemeca, tak brzmi inna ich nazwa, cechują się głęboką penetracją tkanek, działają przeciwbólowo i przeciwobrzękowo.

Jednocześnie nie wywołują niemal żadnych skutków ubocznych, zatem mogą być stosowane przez osoby w różnym wieku i z rozmaitymi schorzeniami.

Jakie są wskazania do zabiegu interdyn? Jak przebiega terapia z użyciem prądów interferencyjnych i jaka jest cena zabiegu?

Prądy interferencyjne, określane także jako zabieg interdyn czy prądy Nemeca (od nazwiska Austriaka, który wynalazł aparat do terapii prądami interferencyjnymi) to domena fizykoterapii.

Zaliczane są one do prądów średniej częstotliwości, powstają jako rezultat nakładania się energii elektrycznej z odmienną częstotliwością w dwóch obwodach.

Elektrody umiejscawia się na ciele w taki sposób, aby krzyżowały się dokładnie w obszarze bólu. 

Ułożenie elektrod może być zróżnicowane, fachowo określa się to terminem aranżacji. W zależności od ilości obwodów i pożądanego celu terapeutycznego mówi się o kilku rodzajach interferencji w fizykoterapii. Pierwszą z nich jest tzw. technika dwupolowa, co oznacza, że terapeuta do dyspozycji ma dwie elektrody.

Wykonuje się ją w sytuacji, gdy niemożliwe jest zastosowanie ich większej ilości ze względu na powierzchnię obszaru zabiegowego. Wśród technik czteropolowych, czyli wykorzystujących dwa obwody z prądem interferencyjnym, podaje się tzw. izoplanar oraz technikę wektorową – dipol vector.

Pierwsza z nich stosowana jest w przypadku zmian chorobowych na większym obszarze oraz w momencie problemów z określeniem dokładnego umiejscowienia zmian. Druga technika to powodowanie przede wszystkim relaksacji mięśni w efekcie głębokiego przekrwienia, uzyskiwanego poprzez rotacyjny przepływ prądów Nemeca.

Metodyka zabiegu mówi także o możliwości wykorzystania dwóch rodzajów elektrod – płaskich (węglowych, samoprzylepnych lub cynowych) oraz podciśnieniowych w postaci przyssawek. 

Prądy interferencyjne – działanie

Nie ulega wątpliwości, że prądy w rehabilitacji mają wieloaspektowe, pozytywne oddziaływanie, opinie badaczy w tej kwestii są zgodne. Działanie prądów średniej częstotliwości, do których zalicza się m.in.

zabieg interdyn, ma bardzo szerokie spektrum. Przede wszystkim powala osiągnąć efekt przeciwbólowy, co bardzo często, z oczywistych względów, jest oczekiwaniem pacjenta.

Poprzez wnikanie w głąb tkanek, prąd interferencyjny sprzyja poprawie metabolizmu, polepsza się ukrwienie i odżywienie.

Zastosowanie tzw. stałych częstotliwości łagodzi dolegliwości związane z zaparciami, bólami menstruacyjnymi u kobiet oraz usprawnia perystaltykę jelit.

Prądy na kręgosłup są rozwiązaniem w sytuacji bólu pleców, krzyża i kręgosłupa.

Interferencja pomaga także w redukcji obrzęków, wykorzystywana jest niekiedy do stymulacji mięśni, a jej działanie określane jest przez pacjentów jako wrażenie intensywnego masażu. 

Prądy interferencyjne – wskazania

Wskazania do prądów interferencyjnych częściowo pokrywają się z ogólnymi wskazaniami do elektroterapii. Źródła naukowe podają tutaj:

• zespoły bólowe narządu ruchu,
• choroby o podłożu zwyrodnieniowo–wytwórczym,
• nerwobóle,
• dysfunkcje mięśni w obszarze miednicy mniejszej (np. nietrzymanie moczu),
• zaparcia,
• zaburzenia motoryki jelit,
• likwidacja obrzęków.

Prądy w fizykoterapii wykorzystuje się także do pobudzania krążenia, stymulacji mięśni oraz celem uzyskania wspomnianego wcześniej efektu przeciwbólowego. Poza interferencją podobne rezultaty można uzyskać stosując jonoforezę czy TENS w fizjoterapii.

Prądy interferencyjne – przeciwwskazania

Przeciwwskazania do rehabilitacji prądami interferencyjnymi obejmują klasyczne przeciwwskazania do elektroterapii, są to zatem:

• gorączka,
• nowotwór,
• choroby zakaźne,
• obecność metalowych implantów w miejscu zabiegu, np. w przypadku zaimplantowanego rozrusznika serca, nie można wykonywać zabiegu w okolicy klatki piersiowej,
• ciąża,
• zmiany troficzne i niektóre schorzenia dermatologiczne powłok skórnych,
• stosunkowo świeże przerwania ciągłości tkanek.

Zaletą zabiegu interdyn jest to, że można go wykonywać w niektórych stanach o przebiegu ostrym. Obecnie w przypadku konieczności regeneracji struktur kostnych bardzo często stosuje się tzw.

śruby interferencyjne. Zbudowane z substancji biowchłanialnych oraz nieprzewodzących prądu, nie wykluczają możliwości elektroterapii w miejscu ich zaimplantowania.

Dlatego zawsze warto sprawdzić w dokumentacji i dopytać lekarza o użyte materiały. 

Interdyn – skutki uboczne 

Rzadko może wystąpić złe samopoczucie po zabiegach rehabilitacyjnych interdyn: niewielkie dolegliwości bólowe o charakterze tzw. zakwasów jako efekt pobudzenia mięśni do pracy. Ze względu na częstotliwość emitowanego prądu nie odnotowuje się poparzeń skóry, co jest niewątpliwą zaletą – w przeciwieństwie do skutków ubocznych w rehabilitacji prądami niskiej częstotliwości.

Prądy interferencyjne – cena zabiegów. Gdzie można je wykonać? Jak się przygotować?

Prądy interferencyjne były wykonywane jeszcze do niedawna z użyciem aparatu o nazwie Interdynamic. Obecnie stosowane urządzenia umożliwiają wykonanie zarówno zabiegu z wykorzystaniem prądów TENS, prądów Nemeca, jonoforezy, prądów diadynamicznych na kręgosłup czy innych rodzajów elektroterapii stosowanych np. w kosmetyce. 

Cena zabiegów z wykorzystaniem prądów interferencyjnych jest bardzo przystępna, wynosi od kilku do kilkunastu złotych (zarówno za interferencję, jak i za prądy TENS). Przygotowanie pacjenta wymaga zdjęcia na czas terapii metalowych ozdób oraz biżuterii.

Skóra powinna być czysta i sucha, nie należy stosować żadnych balsamów, ani tym bardziej maści czy żelów z środkami farmakologicznymi. Niesie to za sobą zwiększone ryzyko skutków ubocznych. Taka zasada obowiązuje przez cały czas trwania serii zabiegowej, co w praktyce oznacza kilka tygodni.

Z oferty takich zabiegów można skorzystać w gabinetach fizjoterapii, szpitalach z oddziałem rehabilitacyjnym, przychodniach NFZ, sanatoriach, uzdrowiskach oraz ośrodkach oferujących turnusy rehabilitacyjne. 

Skutki uboczne elektrostymulacji obserwuje się niezwykle rzadko, a zdecydowaną zaletą przemawiającą na korzyść, jest przeciwbólowy efekt działania prądów interferencyjnych na kręgosłup.

Nie zaleca się jedynie stosowania zabiegów samemu w domu, wyposażając się w dostępne na rynku kompaktowe, małe, multifunkcyjne urządzenia.

Powinno to mieć miejsce jedynie w uzasadnionych przypadkach, a terapeuta musi stale nadzorować parametry i przebieg takiej domowej rehabilitacji.

Interdyn – prądy interferencyjne w rehabilitacji

Prądy interferencyjne (interdyn) stosowane są w rehabilitacji wielu chorób, w tym różnego rodzaju schorzeń kręgosłupa. Działają przeciwbólowo, zmniejszają napięcie i rozszerzają naczynia krwionośne. Sprawdź jakie są wskazania do zastosowania terapii i jak wygląda elektrostymulacja.

Interdyn

Prądy interferencyjne mają przede wszystkim działanie przeciwbólowe, wpływają na poprawę trofiki, zmniejszają napięcie mięśniowe, przyczyniają się do wydzielania endorfin i rozszerzenia naczyń krwionośnych. Aby wybrać dla siebie odpowiednią terapię, warto poznać wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania.

Reklama

Interdyn – wskazania

Elektroterapia z użyciem prądów interferencyjnych znajduje zastosowanie w leczeniu takich dolegliwości jak:

• choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
• reumatyzm,
• zaniki mięśni,
• rwa kulszowa, ramienna, nerwoból międzyżebrowy,
• choroby: Buergera, Raynauda, Sudecka, przykurcz Volkmanna,
• zaburzenia krążenia obwodowego,
• stany po urazach mięśni, stawów oraz ścięgien,
• zapalenia okołostawowe,
• zapalenie nerwów obwodowych,
• obrzęki,
• półpasiec,
• odmrożenia,
• krwiaki i wysięki.

Prądy interferencyjne – przeciwwskazania

Wśród przeciwwskazań do leczenia prądami możemy wymienić takie stany i dolegliwości, jak:

• wszczepiony rozrusznik serca,
• stany zapalne skóry,
• zakrzepowe zapalenie żył,
• ubytki naskórka,
• nowotwory,
• miażdżyca,
• zaburzenia czucia,
• ciąża,
• porażenia spastyczne,
• ostre infekcje i stany gorączkowe,
• nadwrażliwość na prądy elektryczne.

Zabieg z użyciem prądów interferenycjnych

Zabiegi z zakresu elektroterapii trwają od 15 do 20 minut. Pacjent powinien stawić się na zabieg w wygodnym, najlepiej sportowym ubraniu – aby łatwo umożliwić dostęp do miejsca poddawanego elektroterapii. Ważne jest również to, aby przed rozpoczęciem zabiegu, usunąć wszelkie metalowe elementy, takie jak biżuteria, paski i inne akcesoria.

Zabieg odbywa się zwykle na specjalnym stole zabiegowym, w wygodnej dla pacjenta pozycji, umożliwiającej rozluźnienie napięcia mięśniowego. Dopiero wówczas osoba przeprowadzająca zabieg umieszcza na ciele chorego elektrody. Po zakończeniu zabiegu wskazane jest, aby pacjent odpoczął około 20-30 minut.

Ułożenie elektrod

Ułożenie elektrod w elektrostymulacji opiera się na kształcie kwadratu. Obwody umieszcza się w taki sposób, aby krzyżowały się nad okolicą poddawaną leczeniu.

W tym miejscu oddziaływanie prądu interferencyjnego jest największe. Dzięki takiemu ułożeniu elektrod w tkankach tworzy się statyczne pole interferencyjne w postaci charakterystycznej, czterolistnej koniczyny.

Warto wspomnieć też o różnych rodzajach elektrod:

• elektrody cynowe umieszcza się na specjalnych podkładach, nasączonych wodą lub roztworem chlorku sodu. Powinny one mieć powierzchnię o 1 cm z każdej strony większą od umieszczonych na nich elektrod;
• elektrody węglowe lub próżniowe, w przypadku których nie ma konieczności używania wspomnianych podkładów, a jedynie należy zwilżyć skórę przed ich umieszczeniem na ciele.

Reklama

Zalety elektroterapii

Chociaż na samą myśl elektroterapi możemy mieć różne odczucia, to warto wiedzieć, że prądy stosowane w lecznictwie, o ile użyte właściwie, są bezpieczne, delikatne i niemal niewyczuwalne.

Ich główną zaletą jest natomiast fakt, że docierają w głębsze warstwy ciała, pobudzają działanie mięśni, obieg krwi, a co więcej – przyspieszają usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii i znacznie zmniejszają odczuwanie bólu.

Czytaj też:

Autor: Ewa Więckiewicz

Autoryzacja medyczna: dr n. med. Łukasz Kikowski, Dyrektor Ośrodka Profilaktyki i Rehabilitacji CREATOR w Łodzi

Bibliografia: 

• ‘Encyklopedia Balneologii i Medycyny Fizykalnej’ pod redakcją prof. dr hab. n. med. Ireny Ponikowskiej wyd. z 2015 roku